– Szyia biała okrągła [...] z ktorey się z alabastru dwie iabłka wydaią [...] Daley Argus nie przeirzy lecz znac ze się zgadza Co na wierzchu z tem, co się kryiąc nie wychadza. ArKochOrl65.
– Ostatnia piktura [...] miała wyrażonego na sobie Argusa niegdy [nigdy] zasypiaiącego [...]. GazPol1736/86, 2 nlb..
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
Arg stooki || Argus stooki;
Argus tysiącooczy:
– Bylić po prawdzie i są jeszcze głowy, co ten mądrymi leczyli wrzód [to, co złe w życiu publicznym w Polsce] słowy, lecz on to [ksiądz Biernat Maciejowski], jako z wieże stróż wysoki i jako Argus zoczył wprzod stooki. MiasKZbiór298.
– Nie wszystkim za granice w obce horyzony Trzeba kogo przynajmniej w domu do obrony, Gdzieby jako z egiptskich piramid wysokich, Latarnie Neronowej i Argówstookich, Dochodziły potrzebne ojczyzny przestrogi: Co Szwed myśli, co Wejmar. TwarSRytTur77.
– Jak ArgusStooki patrzali Wszyscy zołnierze co na murach stali. OblJasGór140.
– Bo chocby dwoygłowy Ianus: chocby storęki Bryareus nowy Chocby Argus Hetmanił im Tysiącooczny Gdy Żołnierz nieposłuszny, albo nie ochoczy Nic dobrego nie sprawi. PotWoj154.
stogłowy Argus:
– Swiata ia radzę zażywaycie młodzi: Nie iest iedno dziś/ a co ma bydź potym/ StogłowyArgus niechay myśli o tym. TwarSDaf28.
– Ná przyszłe rzeczy są sto oczni Argusowie, á przez to każdą rzecz oni maią zá poderzáną, dla tego ostrożni. ChmielAteny II698.
– Ták záostrzyli Zoilowie zęby, iż plus quam Theonino dente, nie ták przegryzują, jáko cudzą płatáją poczćiwość przezornieysi nád stoocznych Argusow censorowie, choć w sámym słońcu upátrują mákuły, y przed drugiemi udáją, co sie im przywidziáło; BystrzPol F2.
