o Słowniku
autorzy Słownika
historia
źródła
autorzy tekstów źródłowych
zasady opracowania
statystyki
najnowsze hasła
ostatnio zmodyfikowane hasła
materiały archiwalne
kontakt
kwerendy
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
zaczynające się od
zawierające
kończące się na
dokładnie
przeszukaj także hasła w indeksie
a fronte
a tergo
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
BURKOTANIE
rzecz.
n
W TRAKCIE OPRACOWANIA
Notowanie w słownikach
Notowany w słownikach:
SW
Nienotowany w słownikach:
SStp
,
SXVI
,
Kn
,
T
,
L
,
SWil
,
SJP
Formy gramatyczne
liczba pojedyncza
M.
burkotanie
Znaczenia
»wydawanie przez wnętrzności ludzkie charakterystycznego odgłosu, spowodowanego zaburzeniami w trawieniu, podobnego do warczenia«
– Po kiszkách
burkotánie
, pod czás tez nápada biegunka z ostrości wielkiey humorow.
CompMed
316
.
Więcej cytatów w Korpusie Barokowym
