ESJP XVII i XVIII wieku

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
T, L (XVIII-XIX), SWil, SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
SStp, SXVI, Kn

Najwcześniejsze poświadczenie: 1670

Formy gramatyczne

Etymologia

węg. bekecs

Znaczenia

1. »długi płaszcz podbity futrem«

– Moy borys [mąż] niechciał Sprawić mi bekieszę, Tákiey iák teraz modny wiek zażywa. DrużZbiór 533.
– Okładam, [...] 4) vorstossen; den Rand eines Unterfutters besetzen. […] border la doublure d’un habit de qu. ch. […] 4. bekiesę lisami obłożyć. T III 1213.
– Bekiesa. gefuetterter Ober-Rock mit Ermeln, die oben weit/ unten enge sind. manière de furtout ou de casaque fourrée avec des manches larges aux bras & étroites aux poignets. T III 32.

2. ekspr. »nazwisko pułkownika, służącego w wojskach Stefana Batorego (może także Bekiesz)«

– Sławę i pożytki onych wiktoryj Moskiewskich chociaż krwią polską nabytych Batorym swoim, Bekieszom, Burmistrzom Felodam przypisował [Stefan Batory]. PotWoj VII.