1.
»uderzać przedmiotem spiczastym, np. rogami, ostrogą, kłuć«
Rekcja:
kogo, co
~ TO ziele [krzyżowniczki]/ máło nie może bydź miedzy osty poczytáne/ dla bodących iego bodlaków. SyrZiel1346.
~ Gdy podroście [bernardynek]/ około kráiow ości bodzące wypuscza. SyrZiel563.
~ Ale jesliby to było wiádomo/ że on woł bodł przed tem/ á nie miał go pod strażą Pan jego/ koniecznie odda wołu zá wołu/ á zdechłego sobie weźmie. BGTtWj 21, 36.
~ Bodący rad/ s. woł/ [...] qui cornu ferit, Virg. [...] Cornipeta, Sipont. Cornupeta in SS. libris. Kn38.
– Zácząwszy dzień wedle dniá pić/ nie iáko niektorzy przerywáią/ dzień się kąpiąc ábo pocąc/ drugi dzień piiąc/ y ták się spráwuią z náturą iáko niektorzy z koniem/ ostrogámi go bodząc/ y cugle wściągáiąc. PetrJWod34.
– Rozgniewał się [Achilles] iák byk/ gdy gdzie w mieysce przestrone Száty/ iemu nie wdzięczne/ wyrzucą czerwone: Ktore on strásznym rogiem bodąc/ podmietuie/ Y gniewa się/ że rázy swe dáremne czuie. OvOtwWPrzem473.
~Bodę ist [!] stosse mit den Hörnern/ bodziesz du stössest bódł er stoss Bodź stosse du Bóść stossen. DobrGram291.
~ Pokazała raz, y drugi pokaże [bogini Diana], Ze nie zarli psi, y bycy nie bodli, Ogień nie parzeł, nie topieła woda Kto wielkiem Bogom w opiekę się poda. PotSyl94.
– [Żołnierz herbu Jelita] Wszytkim zgołá, Strászny nieprzyiaciołom, Bożego Kościołá. Kto czystego sumnienia; Chorągiew podniesie, Smierć mu żyskiem, bo gotow umrzeć, w káżdym czesie On nikogo á iego wszyscy się muszą bać? Coż nie ma bość kopiią? ábo mieczem rąbáć? PotPocz127.
Excessa czyie ieno ad notitiam Cesarzá, ták zaráz ad poenam idą: wlot ucierá rogow by nie bodły, uciná skrzydeł, by nie látały.ChmielAteny II479
[Mówi Dawid] Trzeba mu [Nabalowi] rogow przytrzeć, by niebodł, niebrykał Y żeby kłodką gębę otwartą zamykał.DrużZbiór50
A sámá [Wisła w czasie powodzi] morze kilką rogow bodzie/ Y woynę/ nie dań śle Báltyckiey wodzie.TasKochGoff235
Fedoro [...] Ilekroć przypominam przyjemności twoje, Rozmnażają się w sercu mym miłosnym roje, A myśli, jako pszczółki: raz słodką ochłodą Cieszą mię, drugim razem żądłami mię bodą.ZimBSiel135
2.
»dręczyć, niepokoić, pobudzać, podburzać, popychać do czego«
Rekcja:
kogo, co, przeciw komu
– Ták w rozdrażnionem własnie widziem byku/ Ktorego miłość bodzie zazdrościwa: Ogromnie ryczy y z onego ryku Ná więtszy się gniew i siłę zdobywa. Y gdy o bliskiem wie społmiłośniku/ Rogi o twárde dęby wyostrzywa. TasKochGoff180-181.
– Olbrzymka nie mniey smiała namniey popędliwa Przeciwko niemu [Rugierowi] bodła wilka boiu chciwa. ArKochOrl 64v.
– Zyłes na swiecie wolno iako cię mysl wiodła A miłosc Iezuszowa namiey cie nie bodła. KodKon91.
– Niech kogo bodą - jak chcą - gniewy czyje, Ja przecież z żoną jak mąż własny żyję! BorzNaw180.
– Kazawszy oddać Bomfinowi w Rhodzie, Sam wielkiem sercem wsiada do okręntu Im go [Dauleta] cięszszy zal im większy gniew bodzie, Tym silnieyszego dobywa nan wstręntu. PotSyl73.
– Cóż bardziej człeka bodzie, Jako domowe niechęci? StanTrans177.
~ Ledwie Anton w takie zamieszanie Z Octawiuszem do Zamku ucieka. A wtym tesz tumult zaczęty ustanie, Gdy trupy połknie y potopi rzeka, Ktore odziera zołnierz y na wodzie, I postaremu głod iednako bodzie. ChrośKon391.
