ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Anonim

PismoSzlachCz III 1607 wydanie wtórne

Pismo szlachcica jednego, w którym o rozprawie znać daje do braciej

link do źródła

http://rcin.org.pl/dlibra/doccontent?id=38368&from=FBC

Odnotowano 2 cytaty z tego źródła

– Ale pytam pochlebców i polewczastych ojczyzny miłośników, jeśli pod Sędomierz nie wolno było i nie godziło się do kupy zjeżdżać wszytkim niemal co przedniejszym województwom koronnym, wielom przedniejszym senatorom, a któż dał tę moc, aby pod Wiślicą kilkanaście przekupionych i przepraktykowanych senatorów, a kilka prokuratorów, którzy tam tym zjazdem (co Bogu ludziom jawno) dyrygowali, mieli mieć większą władzą i większą wolność do naprawy praw i przywiedzienia do swej kluby wolności, niż kilkadziesiąt szlachciców tysięcy pod Sędomierzem. którzy o tym nie po gospodach, ale pod niebem, jawnie, uważnie, nie chcąc się tym nikomu, jedno ojczyźnie przymilić, namawiali? PismoSzlachCz III 359.

patrz: POLEWCZASTY

– Naprzód pod Wiślicą, upewniwszy przez posły swe bracią, pod Sędomierz zgromadzoną, o swej ku nim braterskiej miłości i że tegoż chcą, co i oni, uknowawszy artykuły jakieś z przymnożeniem, jako oni udali, naszych wolności, zaraz stamtądże, skoro się bracia rozjeżdżać poczęli, na pewną część ich, prawem nie przekonanych, przeciwko fundamentom wszytkiego prawa pod Janowcem z wojskiem we czwórnasób więtszym nastąpili, panu wnętę do tyraństwa dali, brawowali, traktatami bawili, aż naostatek, nie dotrzymawszy im wszytkiego, ledwie żywo (czego potym żałowali) ludzie wielkie, zacne z obozu swego puścili. PismoSzlachCz III 361.

patrz: W CZWÓRNASÓB, W CZWÓRNASÓB, WE CZWÓRNASÓB