Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Krzysztof Arciszewski
ArciszLamBar I non ante 1622 wydanie wtórne
LAMENT KRZYSZTOFA ARCISZEWSKIEGO, KIEDY LUBO JUŻ W WIELKIEJ FORTUNIE I ESTYMIE ZOSTAWAŁ W CUDZYCH KRAJACH, PRZECIĘ CZUŁ MORSUM CONSCIENTIAE Z OKAZJEJ OWEGO MORDU, DLATEGO PRZED POTRZEBĄ, KTÓRĄ MIAŁ WALNĄ W BRAZYLIEJZ HISZPANY I POTEM JĄ WYGRAŁ, HAS POENITENTIALES NAPISAŁ
link do źródła

Odnotowano 16 cytatów z tego źródła
– Zdarz, niech w rzeczach niepewnych nie szukam pewności, Niech w dalą nie zachodzę od Twojej światłości. ArciszLamBar I 387-388.
patrz: DAL
– Chociam stracił, gdy tylko skłonisz oko Twoje, Jeszcze drugim zostawię niedojadki moje, Zdarz tylko, niech z ścieżek Twych więcej mojej nogi Nie spycha prześladowca, nieprzyjaciel srogi. ArciszLamBar I 387.
patrz: DUŻO
– Nie dawno-m się urodził, a na poły-m siwy, Siły-m i czerstwość stracił, wzrok już mam rzewliwy, A jeszczem swego płota na świecie nie grodził, Jeszczem w pokoju nie jadł ani w to ugodził, Aby miły przyjaciel wzajemną chęć ze mną Wiodąc, troskę odmienił w godzinę przyjemną. ArciszLamBar I 383.
patrz: GRODZIĆ
– Czy zliczyćże, ilekroć łaski Twojej syty Naród Cię drażnił, a wżdy byłeś mu użyty. ArciszLamBar I 382.
patrz: ILEKROĆ
– A po tobie, chociam tam, gdzie na lutniach grają, Gdzie dobra myśl, kędy śmiech i kędy śpiewają, Dźwięk mimo uszy leci, a mól je zakryty Serce smutne i mieni w żółć obiad obfity, Cwała we łbie i choć mię z sobą kto zawabi Tam, gdzie drogo dla wczasu ściany swe jedwabi, Choć na okręt budowny, choć na konia wsiędę, Troski z okrętu, troski z siodła nie pozbędę. ArciszLamBar I 386.
patrz: JEDWABIĆ
– Właśnie jak łomną ziemię pługiem rozsypują, Tak się me utrapione kości rozsypują Strachem śmierci okrutnej, a słusznie, bom krzywy, Choć się wiercę, choć padam, nie miałbym być żywy. ArciszLamBar I 386.
patrz: ŁOMNY
– Jako rok coraz nowe mnóstwo liścia rodzi, A te zaś zima morzy, tak się z nami wodzi. ArciszLamBar I 382.
patrz: MORZYĆ
– ą, Gdzie dobra myśl, kędy śmiech i kędy śpiewają, Dźwięk mimo uszy leci, a mól je zakryty Serce smutne i mieni w żółć obiad obfity, Cwała we łbie i choć mię z sobą kto zawabi Tam, gdzie drogo dla wczasu ściany swe jedwabi, Choć na okręt budowny, choć na konia wsiędę, Troski z okrętu, troski z siodła nie pozbędę. ArciszLamBar I 386.
patrz: MÓL, MÓL, MUL
– Od frasunków siwiejem, chorujem i schniemy, Żeby się nędzy odjąć, niżli śmierć połkniemy. ArciszLamBar I 382.
patrz: NIŹLI, NIŹLI, NIŻLI
– Nie dawno-m się urodził, a na poły-m siwy, Siły-m i czerstwość stracił, wzrok już mam rzewliwy, A jeszczem swego płota na świecie nie grodził, Jeszczem w pokoju nie jadł ani w to ugodził, Aby miły przyjaciel wzajemną chęć ze mną Wiodąc, troskę odmienił w godzinę przyjemną. ArciszLamBar I 383.
patrz: PŁOT
– Nie dawno-m się urodził, a na poły-m siwy, Siły-m i czerstwość stracił, wzrok już mam rzewliwy, A jeszczem swego płota na świecie nie grodził, Jeszczem w pokoju nie jadł ani w to ugodził, Aby miły przyjaciel wzajemną chęć ze mną Wiodąc, troskę odmienił w godzinę przyjemną. ArciszLamBar I 383.
patrz: SWÓJ
– Nie dawno-m się urodził, a na poły-m siwy, Siły-m i czerstwość stracił, wzrok już mam rzewliwy, A jeszczem swego płota na świecie nie grodził, Jeszczem w pokoju nie jadł ani w to ugodził, Aby miły przyjaciel wzajemną chęć ze mną Wiodąc, troskę odmienił w godzinę przyjemną. ArciszLamBar I 383.
patrz: ŚWIAT
– Mam ja w Tobie nadzieję i serce mi tuszy, Że przecię nazad prędko nieprzyjaciel ruszy, Że mię z moich trudności, Panie, wyswobodzisz I upadem zawisnych oczu mię ochłodzisz, Dasz ulgę w Twoich skrzydeł łaskawej zasłonie, Aż w tym niechęć i bystra zapalczywość spłonie. ArciszLamBar I 387.
patrz: TUSZYĆ
– Przebacz niewdzięcznym piersiom, które w Twej chowane Rosły pieczy ukwapnej śmierci niepodane, Ani legły, gdyś kupę rodzonych brał z świata I ich bezwinne rwąc, a me przedłużając lata. ArciszLamBar I 300.
patrz: UKWAPNY
– Właśnie jak łomną ziemię pługiem rozsypują, Tak się me utrapione kości rozsypują Strachem śmierci okrutnej, a słusznie, bom krzywy, Choć się wiercę, choć padam, nie miałbym być żywy. ArciszLamBar I 386.
patrz: WIERCIĆ SIĘ, WIERCIEĆ SIĘ
– Są szlaki miłosierdzia Twego i Twej chęci, Które Dawid, sługa Twój, wrył w ludzkie pamięci, Iżeś krwie niewinniejszej nie patrzył z rąk jego, Aleś szczyrze odpuścił, kiedy pragnął tego. ArciszLamBar I 381.
patrz: WRYĆ