ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Józef Aleksander Jabłonowski

JabłJAWierFil 1751 wydanie wtórne

Nauka o wierszach i wierszopisach polskich...

link do źródła

Odnotowano 8 cytatów z tego źródła

– Wiersz powinien nieć coś w stylu wyższego nad prozę, nad mowę, nad list; gładki i słodko brzmiący w uściech być powinien, co jest wielce rzecz trudna z wynioślejszym stylem gładkość jednać, bo tamten cienie ma swoje dobierane, a gładkość jasnością i porządkiem słów wyrażać się zwykła. JabłJAWierFil 487.

patrz: DOBIERANY

– Jednym greckim [terminom] wybaczam, bo to jako kolebka nauk władzą uknowania i utworzenia onych ma swoje tak powszechne i przywiązane wyrażenia, iż języka uczonego dawnego greckiego i uniwersalne nie przeszły w wymowie i kiedy łaciński w Rzymie, fancuski wszędzie, dzisiaj jeszcze pierwszy grecki wykopują; dykcjonarze wartują [wertują, przeglądają] i terminów zażywają. JabłJAWierFil 487.

patrz: DYKCJONARZ

– [...] aby wiersz nie był od monosylab, to jest od jednosylab poczynany, i cezura aby się na nich nie kończyła. JabłJAWierFil 488.

patrz: JEDNOSYLABA

– Składy pospolicie zwane kadencje powinny być słowo z substantivum kończące dwa wiersze i tak dalej na przemiany, co czyni okrągłość wiersza, i spadki gładkie mają zaś jako najtrudniejsze być dobierane, i są takowe trojakie, na przykład adverbia, substantiva i przezwiska, to jest nomina propria; kończące się na -m najmilsze, te zaś, które zwyczajnie na -go, na -ści, na -z, są podłe i nikczemne, trudne zaś, jak rzekłem, siła podnoszą i przyzdabiają wiersze, i aby wiersz nie był od monosylab, to jest jednosylab, poczynany, i cenzura aby się za nich nie kończyła. JabłJAWierFil 488.

patrz: MONOSYLABA, MONOSYLABA, MONOSYLLABA

– Skłonność zaś do pisania wierszów przyrodzona być powinna [...], której skłonności kto nie ma [...], mieszać się między poetów nie ma, ale ku czemu przyzwoitszemu swoje kierować powinien przymioty i natury udziały. JabłJAWierFil 487.

patrz: PRZYZWOITY

patrz: TERMIN

– Lubo wierszpisców poezja polska nie mało i dosyć od znacznego czasu zdolnych i szczęśliwych miała... JabłJAWierFil 486.

patrz: WIERSZOPIS, WIERSZOPIS, WIERSZOPISCA, WIERSZOPISZ

– Słów niepotrzebnych, łatek i częstego twej nie twojej, mej nie mojej, mi nie mnie zażywania wystrzegają się dobrze wierszopiscowie i za wady one liczą... JabłJAWierFil 488.

patrz: WIERSZOPIS, WIERSZOPIS, WIERSZOPISCA, WIERSZOPISZ