– Więc jakie w tym absurdum dalej idzie, przypatrzcie się WM. RespDuchCz II 233.

– Aleć to trudna w tak częstych tego królestwa przygodach, pożogach, najazdach nieprzyjacielskich, odmianach panów dochowywać funduszów; i WM. z prawa pospolitego na majętności swe, których jesteście w dzierżeniu, nie powinniście przywilejów pokazować, pogotowiu ubogiem kapłanikom trudnoby to uczynić, oczym wszystkiem braterskieby się znieść mogło w ten czas, gdyby do zjachania się w tym osobom przyszło, a tymczasem, żeby jednak według tego, jako teraz są rzeczy, każdy zostawał przy swym. RespDuchCz II 237.

– Jakożkolwiek jest, Panu Bogu nam wszytko to przychodzi poruczać, a od niego wszytko skromnie i z dzięką przymować, prosząc Jego ś. miłości, aby się nie na wieki gniewał, a WM. w tych rzeczach wszytkich umysł objaśniał, żebyście widzieli WM., co jest lepszego przed oczyma jego i obracali serca swe raczej ku pomnożeniu chwały jego, niż ku zmniejszeniu, do czego te zaciągi i zawody wniesione więcej się chylą, niż ku czemu inszemu. RespDuchCz II 232.