ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Anonim

ReskryptSzlachCz II 1606 wydanie wtórne

Reskrypt ślachcica jednego na ów skrypt, który przeciwko Zebrzydowskiemu, wojewodzie krakowskiemu, jakiś gregoryanek wydał: »Otóż tobie rokosz«

link do źródła

http://rcin.org.pl/dlibra/doccontent?id=38359&from=FBC

Odnotowano 8 cytatów z tego źródła

– Azaż na nas samych non indixerunt wojny teraz pod Sendomierz? A co żałośniejsza, że bezmiłosierni bracia żołdowi zapamiętali sławy przodków swych i swojej, a dali się biednemu groszowi zaprzedać, który częścią w giełdach albo raczej w karczmach i na wszetecznych miejscach potracili. ReskryptSzlachCz II 64.

patrz: BEZMIŁOSIERNY

– Azaż nawet od rogatych czapek, bezecnych ze wszech stron wywołańców, nie wychodziły z druków tytuły, gdzie go heredem zwano? (Acz i tych, da Pan Bóg, rogalów nadzieja omyli i onych samych w dziedziczeniu tu, którzy się dziedzicami nie porodzili). ReskryptSzlachCz II 63.

patrz: DZIEDZICZENIE

– O głupi pisarzu, doczytałeś się, o co? A czytałżeś, co za król, jakiem go tyranem kroniki opisują wieczne? Czytałżeś, jaki żal potem i pokuty odprawował za tego Skarbimira? Owo, jako widzę, że do tego wszystkiego tyraństwa i tę naturę dobrowolną radzibyście przyciągnęli, a zwłaszcza wy, łupieżni wilkowie. ReskryptSzlachCz II 65.

patrz: ŁUPIEZNY, ŁUPIEŻNY, ŁUPIEŻNY

– Znajduje cię autorem rozruchów po domiech, waśni, zwad miedzy bracią. A także to ślepi ci nietoperzowie, którzy gwałtem nie chcą prawdy znać a widzieć, co widzą przed sobą. i kładłbym zakład, że o rąbania, zabijania jeszczeby augustowskie kryminały się znalazły. ReskryptSzlachCz II 68.

patrz: MENTOPERZ, NIEDOPERZ, NIETOPERZ, NIETOPERZ, NIETOPYRZ

– Przeciwko któremuśmy nigdy tej waszej chęci nie mogli ze łzami mało nie krwawemi otrzymać na obronę i na okup krwie szlacheckiej od pogan, ale teraz przeciwko nam i Rzpltej i temu cnemu senatorowi złożeliście pobór duchowny, miecz przeciwko nam i wolnościom poprzysiężonem w ręce królewskie podajecie z owemi niezbednemi nowo zmyślonemi nabożeństwy rogalami, z których jeden często się uskarża na wolności nasze na kazaniach, ów niezbedny Skarga, któremu lepiej beło młótem w Grójcu karmić świnie, aniż tu słowem bożem, co niem niegodnie szafuje. ReskryptSzlachCz II 68.

patrz: MŁOTO, MŁÓTO, MŁÓTO, MŁUTO

– Nie ruszył ich ten żal nic braciej naszej, nie obszedł pana, którego tak dobrze i z sumnieniem jego oprymowali, ale jeszcze im większego wesela przybywało (pana mając po sobie), wołając: »Nalej!« jako wojewodzie podolskiemu teraźniejszemu. Ich powłokom z panem namniej się nie dziwuję, jako gregoryankom, którzy nie chcieli żadnego gregoryańskiego terminu opuścić, mianowicie i tego świętego michalnego szkolnego nie zaniechali, który się pospolicie przez obieranie króla miedzy żaki odprawuje... ReskryptSzlachCz II 60.

patrz: POWŁOK

– Pytam, jeśli ex virtute w łaskę pańską promotus? Ale się mnie zdaje, że nie, jedno ex gratia a z upodobania tego, iż ad compositum principis żyje, ten za świeść, ów też za świeść mając żonkę. ReskryptSzlachCz II 73.

patrz: ŚWIEŚĆ, ŚWIEŚĆ, ŚWIĘŚĆ

– [...] Pan Bóg, który jest władcą serc ludzkich, wysłuchawszy twe nabożne modlitwy, nie chciał cię mieć miedzy tą ohydą zapowietrzonej rady, lecz cię wyrwał od nich i ukazał nam jeszcze przez, cię nad upadłym narodem polskim, że nas nie chce mieć w smrodliwej niewolej życia (choć pod takowem panem, który gruby będąc, grubemu narodowi a plebeio nauczeł się panować). ReskryptSzlachCz II 61.

patrz: ZAPOWIETRZONY