ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Anonim

RozRokCz II 1606 wydanie wtórne

Rozmowa o rokoszu

link do źródła

http://rcin.org.pl/dlibra/doccontent?id=38359&from=FBC

Odnotowano 14 cytatów z tego źródła

– Nie dadząć się i naszy oszukać, ale jako od ewangelików słychamy, że oni pokoju tylko pragną z nami, żeby ich w nabożeństwie ich nie gabać, aby tak za okazyą do rozruchu i krwie rozlania nie przyszło, a druga, jako równo we wszystkich sprawach i służbach Rzpltej z nami pociągają, żeby też ad dignitates et meritorum praemia równo, jako zawżdy przedtym bywało, należeli, oboje to de iure communi naturae et societatis słuszne i sprawiedliwe dzieło, bo i my nie strujemy się pokojem, jednako, jako jem, tak i nam go trzeba. RozRokCz II 134.

patrz: GABAĆ

– Rokoszanin: Inszać to, miły panie sąsiedzie, pod Stężycą albo pod Lublinem beła, a insza na rokoszu. RozRokCz II 119.

patrz: INSZA

– Do spisowania artykułów nierychło, aż niemało ślachty rozjechało się, przystąpiono, deputatów na to wielkość, i jedne na drugie nieraz wysadzono, artykuły, już zgodnie konkludowane, panom senatorom gwoli odmieniano i drugie kasowano [...]. RozRokCz II 107.

patrz: KONKLUDOWANY

– Patrzcie, co łakomstwo umie, co Mamon robi! RozRokCz II 117.

patrz: MAMON

– Ci to są, ci, którzy fermento inescati pharisaico hoc nomina i habity szlacheckie po wierzchu noszą, ale wewnątrz tyż animum truculentum jezuitowski mają (a znać ich dobrze, bo przy szabli pacierze ich u szable wieszają, obrazki, krzyżyki w komorach swych stawiają, kompanie maszkarne i insze ligi i konspiracye, a wszystko pod płaszczem nabożeństwa in perniciem ewangelikom stroją), ci barziej, niż Zydów, niż Turków, niż najsprośniejszych poganów, ewangelików nienawidzą, ci dysmembracyą i brak między jednej matki syny, między bracią czynią, ci od piersi jej, aby równo powinnego sobie nie używali pokarmu, odsadzają. RozRokCz II 133.

patrz: MASZKARNY

– Tak barzo ich cura Reipublicae tangit, że mało mając na dawnych onych reguł fundacjach i przyczynaniu ich, insze jakieś, przedtym nie widane i tu nie bywałe reguły co raz wprowadzają, wsi, dochody niemałe nadawają, klasztory, kościoły, których przedtym infinitus jest numerus, jem budują. RozRokCz II 130.

patrz: NADAWAĆ

– Katolicy i to bez wątpienia, a pewnie gruntowni beli, których tak nieporuszony animusz, taka gravitas męska, tak doskonały rozum beł, że on kaptur, ono od księżej pochlibców zmyślone, chyłkiem do statutu wprowadzone contra haereticos prawo tak ich nie obchodziło namniej, że je nizacz mieli, ale owszem pokój pospolity, miłość braterską wzajemną tak zawżdy miedzy sobą zachowali, ani o różność w religiej jedni przeciw drugiemu nie ostrzyli się nigdy. RozRokCz II 127.

patrz: POCHLEBCA, POCHLEBCA, POCHLIBCA, PODCHLEBCA, PODCHLEBCA, PODCHLIBCA

– O był ci i początek nienagorszy, ba i postępków potem niemało grzecznych, jako owo płomień zaduszony, wymykało się i pokazowało z tej kupy; bo naprzód i marszałek się obrał z pomyleniem szyków regalistom frantom, którzy koniecznie swego chcieli mieć marszałka, potym kaptur rządny napisał się, prawie temu aktowi służący, pod który wszyscy skaźcy Rzpltej, wszyscy owi przewrotni figlarze, owi sztuczni szyrmirze, co ono rozrywać, nicować, psować kontradykcyami dobre stanowienia zwykli, wszyscy jako pod sieć wleźli... RozRokCz II 108.

patrz: POMYLENIE

– Dość szeroko, ale i dosyć dobrze i potrzebnie wszystko; widzę i sam. że to do religiej nic niema, raczej do polityki należy, bo i księża (Boże odpuść) nie religiej to bronią, ale właśnie dochodów swoich i bogactw, w których opływają. RozRokCz II 134.

patrz: POTRZEBNIE, POTRZEBNO

– ...sam ja wątpię, aby ślachta drugi raz ledajako z domów swych wytrąbić się dała, bo wprawdzie i z rokoszu jadąc, łajali, przeklinali, że temi zjazdami darmo utrudzeni i powłóczeni byli byli. RozRokCz II 104.

patrz: POWŁÓCZONY

– I na takich ci to zawżdy, wszystkie sprawy dobre, wszystkie skutki i dzielności w Rzpltej do wykonania przychodzą, a do tego mając żołnierza na to przypowiedzianego nie było wymówki, odpuście mi. RozRokCz II 118.

patrz: PRZYPOWIEDZIANY

– My tych nie pragnąc, gdyśmy swoje królowi posłali, patrzyć, co oni na to: nie do traktatów, co ono przez te posły rzkomo ich chcieli, nie do moderacyej, nie do umawiania się onych, ale konfederują się zaraz na nas, perduelles hostes patriae nas osądziwszy, uniwersały o tem do starostów, aby egzekucyą czynili, rozesłali. RozRokCz II 120.

patrz: UMAWIANIE SIĘ

– Własna powabna wędka, że tam ciśnie się co żywo do tego próżnującego chleba, mogąc się przydać i zyść Rzpltej i do rzemiosła rycerskiego i do czego inszego. RozRokCz II 130.

patrz: WĘDKA

– ...porządnie wprzód chodzić z urodzenia przywykli, a miasto dawnych onych, jacy tam bywali, starożytnych ludzi wstępniów jakisich, coś i nowicyuszów, quorum patres nostri non noverant, przodkować i rej wodzić wysadzili się, przeciwko kilkiemdziesiąt tysięcy zacnej koronnej i Wielkiego księstwa Litewskiego szlachty wprzyk czynić ważyli się, jakoby inszy jaki, me do Polskiej należący, insze prawa jakieś, insze wolności mający, inszych potrzebujący naród, tak się stawili nie bacząc się i w tym, komu to i w czym posługowali, z kiem i przeciwko komu in acie stanęli. RozRokCz II 117.

patrz: WPRZYK