ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Mikołaj Zebrzydowski

ZebrzApolCz III 1607 wydanie wtórne

Apologia abo sprawota szlachcica polskiego

link do źródła

http://rcin.org.pl/dlibra/doccontent?id=38368&from=FBC

Odnotowano 6 cytatów z tego źródła

– Co iżem już uczynił, przeto jeśli się co z tego będzie zawiązać mogło dobrego ojczyźnie mojej miłej, żebym co pobudzić mógł gnuśne jakie animusze których abo dodał tym ochoty nadpracowanym i nademglonym sercom drugich, abo nakoniec nawołać mógł zaziębłe afekty inszych ku powinności ich do służby Rzpltej, do zachowania statum ojczyzny, która je w tych zacnych swobodach wychowała, tedy cieszyć się z tego będę niepomału. ZebrzApolCz III 257.

patrz: ANIMUS, ANIMUSZ, ANIMUSZ

– Nie trzeba tedy wiele dywinować, jako nam potem trudno może być o dobre stróże i wodze w ojczyźnie naszej. ZebrzApolCz III 220.

patrz: DYWINOWAĆ

– [...] pókiby im ta mgła do końca nie zniknęła, chcąc zachować impunitatem tych, którzy takowej skazy, jaka się w artykułach naszych jawnie pokazuje, auctores są, i one miedzy sobą mają, woleli się już w ostatku tej mglice do jawnego gwałtu udać i ono, co w dobrym rządzie i w ochronieniu panowania KJMci i dostojności jego miało spokojnie, ile z nas być mogło, koniec już swój wziąć z wielkim pożytkiem ojczyzny naszej, to oni woleli wszytko strepitu armorum rozerwać, rzeczy wszytkie pomieszać i te urazy, które przedtem były niemałe [...]. ZebrzApolCz III 241.

patrz: MGLICA

– I toć podobno było nie od rzeczy, boć to przecię niemasz co chwalić, że wtenczas, kiedyśmy się rugować chcieli, oni pod zasłoną bronienia bezpieczeństwa KJMci jeszcze publicznym żołnierzem na przyczynienie więtszej mierziączki KJMci u poddanych jego armować się jęli. ZebrzApolCz III 223.

patrz: MIERZIĄCZKA

– Przydano niżej, jeśliby się z obywatelów który onscius pokazał, aby sąd był pewny na sejmie przez deputaty senatorskiego i poselskiego koła. ZebrzApolCz III 218.

patrz: POSELSKI

– [...] prośmyż KJM. o sejm; ale i to już pono otrzymać przytrudniejszym, boć słyszę, żeć też już passim jest ten głos in populo, że sejmu chcą. ZebrzApolCz III 252.

patrz: PRZYTRUDNIEJSZEM, PRZYTRUDNIEJSZYM, PRZYTRUDNIEJSZYM