Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Franciszek Dionizy Kniaźnin
KniaźErot 1779 wydanie wtórne
Erotyki, cz. I

https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/doccontent?id=23164
Odnotowano 7 cytatów z tego źródła
– Ni on szybkiemi polatuie skrzydły Gdzieś po powietrzu szerokiem; Lecz me zdradnemi serce wichląc sidły, Jednym się nie ruszy krokiem. KniaźErot 44.
patrz: CHYBKI, SZYBKI, SZYBKI
– PRZYSIĘGAM Bogu! syn Afrodyty W twoich uściech, Doroto, Trzyma pochodnią i łuk ukryty, Strzałkę ciskaiąc złotą. Ilekroć bowiem miłym ust wabem Łechcesz, przyiemna pani! Tylekroć czuię cios w sercu słabem, Miłość tylekroć rani. KniaźErot 107.
patrz: ILEKROĆ
– Tak, gdy Zuzannę nieforemna potwarz Skarży u sądu, i kłam sprosny zwiia; Skrasi niewinność rumieńcem, a o twarz Łza łzę pobiia. KniaźErot 13.
patrz: NIEFOREMNY
– Nie dałać z głazu natura serce. Topnie w żarzystey ołów faierce. Trudnoż utrzymać zapędność chętki: Od lada iskry płynie wosk giętki. Jak się zakradnie komu przesmykiem, Cichym się zatli ogień płomykiem. Coż temu za dziw, że uniosł trafnie Pierwszy cię zapał ku wabney Dafnie. KniaźErot 37.
patrz: PRZESMYK
– Mówią, że z każdey uiął kęs rzeczy, Gdy ciało z gliny Prometey lepił: Zaś do żołądka na gniew człowieczy Sierdzistey żółci ze lwa przyczepił. KniaźErot 33.
patrz: SIERDZISTY
– PRZYSIĘGAM Bogu! syn Afrodyty W twoich uściech, Doroto, Trzyma pochodnią i łuk ukryty, Strzałkę ciskaiąc złotą. Ilekroć bowiem miłym ust wabem Łechcesz, przyiemna pani! Tylekroć czuię cios w sercu słabem, Miłość tylekroć rani. KniaźErot 107.
patrz: TYLEKROĆ
– Przeszłe za sobą rzeczy pomiata. Ale, co chyży z skrzydłami goniec By iednym z mieysca usunął krokiem, Już to nie wrotny powzięło koniec, Ni boskim przeiąć można wyrokiem. KniaźErot 21.
patrz: WROTNY