Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
DembowAProb 1739 oryginał
Problemma w Kompaniey Wesołey wszczęte; Co by lepiey było? Czy żeby Ludzie nie iedli ani pili. (przyp.) tusząc, żeby przez to ustały nie tylko vitia Deboszow, y skutki ich złe, ale też owo frigidum verbum meum et tuum. (koniec przyp.) Czy żeby tak, jako teraz, z pracy rąk żyli? Jest okazyą do tego Dialogu, Ktory pod Historyą Ludu Orientalnego Historico-Poetyczna wywodzi Inwencya

https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/show-content/publication/edition/465965?id=465965
Odnotowano 12 cytatów z tego źródła
patrz:
– Kryminał iest, gdy by kto komu co rozkazywał, á tym czasem duższy słabszego gnębi y powoduie, y nikt po swey Woli nie chodzi, ale iak Zuchwalcow Szalonych przypadnie fantazya. DembowAProb 28v.
patrz: DUŻSZY
– Ilo zemnie bydź mogło, szafowałem wiernie powierzonym skarbem, anim też tobie Wezyrze Wielki potrzeby umknął, znaydziesz mię y daley ochoczego wusłudze Pana Naszego; Tak iednak miarkuy, by rozchod nie przewyższał publicznych dochodow. DembowAProb 33.
patrz: ILO
– Mielismy tylo Tyrannow y Katow, ilo silnieyszych nad nas; za ich wymyślną fantazyą iść musielismy: naymnieysze, nieposłuszeństwo smiercią kosztowało. a co było naycięższa, żesię nie tylko skarzyć, ale ani użalić nie godziło, by kto nie wydał, y o smierć nie przyprowadził. DembowAProb 31v.
patrz: ILO
– Kto może opiera się, ale też niemasz dnia ani godziny, by tumultu, albo zaboystwa nie było. Iam tego ilo mogł, unikał, ale naostatek czas upatrzywszy salwować się wolałem. DembowAProb 27.
patrz: ILO
– To skończywszy spuścił się ku Iordanowi, y po wierzchu wod przeszedszy, zniknął z Oczu. Iam też nazad przebierał się nie bez trudności, y niebespieczeństwa dla Zboycow, ktorymi Palestyna ze wszech Narodow iest napełniona, y Wodz Machabeyski oprzeć się im nie może. DembowAProb 34v.
– Pokim niewiedział intencyey Sułtańskiey przyznam się Kisler-Ago, że mi srodze markotno było, iżeś powagę y honor swoy, ktory rowno z moim niczyiey władzy nie podpada, tylko samego Sułtana; poddał pod sąd Wezyrski. DembowAProb 29v.
patrz: MARKOTNO
– A tak nikt z nich nic nierobi, nikt nic nie daie, wszyscy tam Sobie wolni, wszyscy szczęśliwi. Ia iako mię widzisz po podrożnemu, tam spieszę, á com miał zbioru y ciężaru, tom iuż u szynkarek na nezabudesz zostawił. DembowAProb 7.
– Pomysliłbym y o innych, ktorych teraz wspominać nieśmiem, co to Prawem, albo Lewem są przyciężcy, a cudzem dobrem iak rybki wodą żyią, wszytko bym to ia wygnał z Państwa. DembowAProb 14.
– Barany do Ofiary sprowadzone, y wieńcami na rogach wedle obrzędow przystroione, tak się tryxać poczęły, że wieńce poszarpały. DembowAProb 14v.
– Wy Murzowie słuchaycie pilnie, co wam rozkażę. Weście, co naypodufalsze Rothy, wynidźcie z nimi do ludu, y podzieliwszy ich na małe Turmy, wyexaminuycie dobrze intencye y zamysły Ich dalsze, á potym przysięgę, ktorą Wam podam, od nich przyimiecie. DembowAProb 32v.
patrz: TURMA
– Mielismy tylo Tyrannow y Katow, ilo silnieyszych nad nas; za ich wymyślną fantazyą iść musielismy: naymnieysze, nieposłuszeństwo smiercią kosztowało. a co było naycięższa, żesię nie tylko skarzyć, ale ani użalić nie godziło, by kto nie wydał, y o smierć nie przyprowadził. DembowAProb 31v.
patrz: TYLO