Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Jan Gawiński
GawBukBar II 1668-1681 wydanie wtórne
Bukolika albo sielanki nowe polskie
link do źródła

Odnotowano 20 cytatów z tego źródła
– Kiedy chodzisz po lesie, toć radzę zaiste: Schylaj głowę i mijaj drzewa gałeziste Byś włosami złocistymi, tą głową kudłatą Nie wpadł, nowy Absalon, w gałąź rosochatą. GawBukBar II 134-135.
patrz: ABSALOM, ABSALOM, ABSALON
– Nie każdemu – jak mówią – nos mieć pozwolono, Tobie nie nos, ale mieć arcynos zrządzono. GawBukBar II 133.
patrz: ARCYNOS
– Trafił bies na pogana, sierp na swoje żniwo, Napadło na swój krzemyk, jak mówią, ogniwo; Kiedy się ci dwaj zejdą, na skórze wołowej Nie spisałby ich gadek i trefnej rozmowy. GawBukBar II 130.
patrz: BIES, BIES, BIS
– Wszytko na stronę dobrą tłumaczyć należy, Lecz kto i sam, a dobrze środkiem drogi bieży, Nie trzeba z dobrochody zdrożnie spychać kogo, Ani sądzić, by chodził nieprzystojną drogą. GawBukBar II 137.
patrz: DOBROCHODA
– Senator gdzieś rzymski w chłopięcym grał szyku, Żartując i dziecinno jeżdżąc na prąciku. GawBukBar II 537.
patrz: DZIECINNIE, DZIECINNO
– Tak niech zdrowi żartują, nam i miło siedzieć, I miło się przysłuchać, co jest godno wiedzieć. GawBukBar II 138.
patrz: GODNO
– I język w wielomówstwie grzechowi poddany, Rzece wielkiej egipskiej podobien wezbranej Która za sobą wiele mąt wiedzie i kałów. GawBukBar II 136.
patrz: MĄT, MĄTA, MĄTA, MĘT, MĘT
– I oko skakało Niedaremno mi prawe — nadzieję dawało Widzenia mi dobrego. GawBukBar II 129.
patrz: NIEDAREMNIE, NIEDAREMNO
– Kiedy chodzisz po lesie, toć radzę zaiste: Schylaj głowę i mijaj drzewa gałeziste Byś włosami złocistymi, tą głową kudłatą Nie wpadł, nowy Absalon, w gałąź rosochatą. GawBukBar II 134-135.
patrz: NOWY
– Człek jest do podobieństwa Boskiego stworzony, Wnętrznym li lubo zwierzchnim kształtem ozdobiony. Jakkolwiek jest, przecież jest z Boskiej on dobroci, Niechże go nie obmawia człek, język nie szpoci. GawBukBar II 135.
patrz: OBMAWIAĆ
– Aleć tej zguby pewnie, Tyrsy, nie wydamy, Aż sobie żartownego co wprzód pogadamy. GawBukBar II 129.
patrz: POGADAĆ
– Poufanie wesołość, a wesołość żarty, Żarty noszą wszelakim mowom plac otwarty, Nielube pomilczenie, niecnych myśli gniazdo, I do spraw nieprzystojnych nieomylną jazdą. GawBukBar II 136.
patrz: POMILCZENIE
– A jak wicher z lekkiego wprzód wstaje powiewu, Tak z lekka, lekka mowa posłem jest do gniewu. GawBukBar II 135.
patrz: POWIEW
– A luboś przymniejsza, Cóż, gdyś sercu mojemu tyle przyjemniejsza? GawBukBar II 126.
patrz: PRZYMNIEJSZY
– Jużem ja, już dostąpił wiecznych cnót i chwały Mej Latonki: me chęci do jej już przystały. GawBukBar II 127.
patrz: PRZYSTAĆ
– Lice twe nadobne I usta koralowi krwawemu podobne, Oczy gwiazdom niebieskim, które bez urazu Ciała skroś przenikają i wchodzą do razu Swym do serca promieniem; włos żółto-błyszczący, Dość kwiateczków natkniętych, róż, lilij mający, Wkoło czoła tak się lśni: jako więc od szyje Malowanych gołębic rozmaity bije Glanc, to złoty, to srebrny. GawBukBar II 126.
patrz: SKROŚ
– Byście jeno w poswark go potem nie zmienili: Tarnek pierwej się ostrzy, toż kole po chwili. GawBukBar II 135.
patrz: TARNEK
– Kiedy liszki wychodzą na ułap, u samej Z głową twą lisowatą złóż się chyłkiem jamy, Bo ta głowa i broda za wabę na liszkę Stanie, rozumiejąc być swoję towarzyszkę. GawBukBar II 135.
patrz: WAB, WABA
– Tu pisarz różnych stylów leży pochowany, I parnaskim dziwicom z darów miłowany: Wierszopis, pisarz sławny. GawBukBar II 120.
patrz: WIERSZOPIS, WIERSZOPIS, WIERSZOPISCA, WIERSZOPISZ
– GawBukBar II 129.
patrz: ŻARTOWAŻNY