– A iesliby kto temu się co ia tobie obiawię sprzeciwił/ wszytkim tym i każdemu z nich anathema. SkarMes 2.

– Pan M[oskorzewski] czyni się Apostołem Mahometowym. SkarMes A4v.

– Naprzod powiáda/ że wierzy w Chrystusá wtorym względem/ ále nie wierzy pierwszym względem: druga/ że wierzy w Chrystusá/ ále nie wierzy iáko w cel ostáteczny: trzećia/ że wierząc w Chrystusá/ nie wierzy w Chrystusá/ ále przez Chrystusá: czwartá: że w Chrystusá wierzy iáko w człowieká/ iż Bog kazał/ ále nie wierzy iáko w Bogá/ ktory nawyzszą zwierzchność ma. SkarMes 55.

– Biádá im iż się drogą Kaimową vdáli. SkarMes 29.

– Otoż tu one plotki y łápáczki iego muszą vstáć/ gdy mowi: Iesli rowność iest w náturze/ toć syn sobie sámemu będźie rowien [...]. SkarMes 54.

– Pan M[oskorzewski] czyni się Apostołem Mahometowym. SkarMes A4v.

– Kiedyż wżdy wam wierzyć? czyli teraz kiedy się Bogá przyćie/ czyli kiedyśćie go wyznawáli? mowćie co chcećie/ ále ábo teraz/ ábośćie przedtym matáli/ ábo ráczey iáko przedtym ták y teraz. SkarMes 8.

– Było záwżdy od początku Apostołow wyznánie o Bogu w Troycy iedynym/ y będźie do skończenia świátá/ Verbum Domini manet in aeternum. A plotki y wymysły Heretyckie że przećiw słowu Bożemu są/ z czásem poniszczáły y niszczeią/ iáko sam P. M. powiedźiał. SkarMes 11.

– [...] trzebáby P. M. spytać/ iesli on lepszy rozum ma niż Apostołowie? Podobnoby się ráczey miał od nich rozumu vczyc/ áby o rzeczách Boskich nie mowił iáko bydło: że Bog nie ma żony/ nie ma żywotá człowieczego/ że Bogu nie przystoi rodzić. SkarMes 31.