– [Mówi Jezus] Otrzy łzy, uczyń koniec żalu i frasunku: oto mnie masz, oto masz niebo w basarunku. PotZmartKuk I 622.

– Na was to, na was ta sfora, Coście się dziś, ongi, wczora Swoich spowiedali złości, Co gorszych tając w skrytości. Żegnaj się ty, jako raczysz - Wrychle mnie po się obaczysz. I krzyż mu pomoże mało, Co się biesu obiecało [mówi Gryga, zły duch]. PotZmartKuk I 635.

– [Mówi Śmierć] Już to tysiąc lat następuje piąty, Jako dalekie te[go] świata kąty Wszerz i wzdłuż ostrzem nieuchronnej brzytwy Pustoszę. PotZmartKuk I 635.

– Aleć i owe w mieście były białegłówki, Co z Jezusem chadzały, gdy jeszcze był żywy, I takie też sprawiły między ludźmi dziwy: Że z nimi naprzód anioł na samym świtaniu, Potem mówił i Jezus już po zmartwychwstaniu. PotZmartKuk I 629.

– [Mówi Annasz] Jako ludzi omamiał [Jezus], tuszę, wiecie i wy; Jako się czynił Bogiem, będący mataczem Umiejąc czarnoksięskie charaktery. PotZmartKuk I 627.

– [Mówi Annasz] Jako ludzi omamiał [Jezus], tuszę, wiecie i wy; Jako się czynił Bogiem, będący mataczem Umiejąc czarnoksięskie charaktery. PotZmartKuk I 627.

– Jezus ten, któregośmy na śmierć dali godnie Za widome bluźnierstwa i plugawe zbrodnie, Jako to miasto mieszał diabelskimi dziwy, Jako ludzi omamiał, tuszę, wiecie i wy; Jako się czynił Bogiem, będący mataczem, Umiejąc czarnoksięskie charaktery. PotZmartKuk I I, 627.

– O Judaszu ślepy, Choćbyś w podziemne zakopał się sklepy, Choćbyś i w morskiej ponurzył się toni, W tropy cię pomsta twego grzechu goni. PotZmartKuk I 615.

– [Mówi Maria Magdalena] Jeszcze niedobrze słońce ten świat rozwidoczy, Gdyśmy przyszły do grobu z maściami i zioły [...]. PotZmartKuk I 619.

– Nie snuje się Iksyjon, uplątany w kole, Nie ssie wargi Tantalus przy obłudnym stole. PotZmartKuk I 631.

– Teraz, mając przed sobą oczywiste świadki, Że wstał z martwych, każe[cie] twierdzić, że w ukradki Wyjęli go uczniowie. PotZmartKuk I 629.