ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Stanisław Herakliusz Lubomirski

LubSPir 1660-1702 wydanie wtórne

Piram i Tyzbe

Odnotowano 14 cytatów z tego źródła

– Absalonowe włosy i kędziory śmiertelną widzę kosą ogolone [u zabitego Pirama]. LubSPir 38.

patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY

– I tak jej w on czas dodawała tyle Zła miłość serca i męskiej śmiałości, że afrykáńskie miedzy krokodyle Poszłaby była okrom wątpliwości. LubSPir 22.

patrz: AFRYKAŃSKI

– Ciało z pieszczonych lilij ułożone Niebiosa same na zazdrość budziło, Alabastrową cerą ozdobione [u Pirama]. LubSPir 6.

patrz: ALABASTROWY

– A skoro w warkocz włosy [Tyzbe] powiązałá/ I ich pieszczone powściągnęła błędy, Krotsze skręciwszy/ w pierścienie zebrała I pięknych kwiatkow natknęła w nie wszędy. LubSPir 17.

patrz: BŁĄD

– Przebog! zagaście ognie i pożogi, Ktore się w piersiach tak waszych zajmują, Że wam niedługo wezmą żywot drogi! Jako z siarczystej Etny wyskakują, Lub jakie bucha Wezuwijusz srogi Promienie, takie wam i serca psują. LubSPir 8-9.

patrz: BUCHAĆ

– Co za grzech miłować? Nie mieszkaj a idź, gdzie cię myśl zawodzi A nie wierz, aby miał być tak surowy. LubSPir 23.

patrz: GRZECH

– I tak jej w on czas dodawała tyle Zła miłość serca i męskiej śmiałości, że afrykáńskie miedzy krokodyle Poszłaby była okrom wątpliwości. LubSPir 22.

patrz: KROKODYL

– Już ci jej wargi schną i żółknie cera, Już ci i suche storczem marzną kości, Już teraz Kloto — co była Wenera. LubSPir 36.

patrz: MARZNĄĆ

– Jednak jeśliś jest gdziekolwiek na ziemi, Że cię gdzie znajdę — jestem tej otuchy. Ale jeśli swe członkami twojemi Zwierzowie głodne obkarmili brzuchy, (Abym tylko mogł być pospołu z niemi) Niechaj mię pożrą i w las niosą głuchy! LubSPir 30.

patrz: OBKARMIĆ

– W kłębek się chmury pozwijały grube, Piękne się na świat ukazały cery. LubSPir 14.

patrz: POZWIJAĆ SIĘ

– Tak sam narzekał z sobą utrapiony, Napoł umarły, napoł i zemdlony. LubSPir 30.

patrz: PÓŁ, PUŁ

– Usta koralem i rubinem spięte Już Parki biorą na zguby zawzięte [o krwi]. LubSPir 36.

patrz: RUBIN

– Ach! coż mi potym, że śpiewam daremnie I niezliczone wychwalam piękności? Nad tym ja tylko proznuję nikczemnie, Co wkrótce potym poszło w odmienności. Szczęście z nieszczęściem żeni się wzajemnie, Tysiąc świat nędzny ma w sobie zazdrości! One wabiki i słodkie kanary O śmiertelne się zagasiły mary. LubSPir 7.

patrz: WABIK

– Już ci jej wargi schną i żółknie cera, Już ci i suche storczem marzną kości, Już teraz Kloto — co była Wenera. LubSPir 36.

patrz: ŻÓŁKNĄĆ