ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Wacław Potocki

PotZmartKuk I 1676 wydanie wtórne

Dialog o zmartwychwstaniu pańskim

link do źródła

brak w internecie 30.06.2023.

Odnotowano 22 cytatów z tego źródła

– [Mówi Jezus] Otrzy łzy, uczyń koniec żalu i frasunku: oto mnie masz, oto masz niebo w basarunku. PotZmartKuk I 622.

patrz: BASARONEK, BASARUNEK, BASARUNEK, BASARYNEK, BASSARUNEK

– Na was to, na was ta sfora, Coście się dziś, ongi, wczora Swoich spowiedali złości, Co gorszych tając w skrytości. Żegnaj się ty, jako raczysz - Wrychle mnie po się obaczysz. I krzyż mu pomoże mało, Co się biesu obiecało [mówi Gryga, zły duch]. PotZmartKuk I 635.

patrz: BIES, BIES, BIS

– [Mówi Śmierć] Już to tysiąc lat następuje piąty, Jako dalekie te[go] świata kąty Wszerz i wzdłuż ostrzem nieuchronnej brzytwy Pustoszę. PotZmartKuk I 635.

patrz: BRZYTEW, BRZYTWA

– Aleć i owe w mieście były białegłówki, Co z Jezusem chadzały, gdy jeszcze był żywy, I takie też sprawiły między ludźmi dziwy: Że z nimi naprzód anioł na samym świtaniu, Potem mówił i Jezus już po zmartwychwstaniu. PotZmartKuk I 629.

patrz: CHADZAĆ, CHADZAĆ, CHADŻAĆ, CHODZAĆ

– [Mówi Annasz] Jako ludzi omamiał [Jezus], tuszę, wiecie i wy; Jako się czynił Bogiem, będący mataczem Umiejąc czarnoksięskie charaktery. PotZmartKuk I 627.

patrz: CHARAKTER, CHARAKTER, HARAKTER, KARAKTER

– [Mówi Annasz] Jako ludzi omamiał [Jezus], tuszę, wiecie i wy; Jako się czynił Bogiem, będący mataczem Umiejąc czarnoksięskie charaktery. PotZmartKuk I 627.

patrz: CZARNOKSIĘSKI

– I Adam dotąd nie wiedział, że nagi, Aże wziął jabłko od żony w posagi Z obwarowanej zakazem jabłoni; Dopiero wstydem podchodzą mu skroni, Kryje się biedny i listkami z drzewa Swoję i z żoną sromotę odziewa; Ale to próżno, bo wedle zwyczaju Gardłowej sprawy poszli na śmierć z raju. PotZmartKuk I 615.

patrz: GARDŁOWY, GARDŁOWY, GARŁOWY

– Jezus ten, któregośmy na śmierć dali godnie Za widome bluźnierstwa i plugawe zbrodnie, Jako to miasto mieszał diabelskimi dziwy, Jako ludzi omamiał, tuszę, wiecie i wy; Jako się czynił Bogiem, będący mataczem, Umiejąc czarnoksięskie charaktery. PotZmartKuk I I, 627.

patrz: MATACZ

– O nieszczęśliwe, o mieścisko sprosne! PotZmartKuk I 617.

patrz: MIEŚCISKO

– O Judaszu ślepy, Choćbyś w podziemne zakopał się sklepy, Choćbyś i w morskiej ponurzył się toni, W tropy cię pomsta twego grzechu goni. PotZmartKuk I 615.

patrz: PONURZYĆ SIĘ

– Ja w tym, że człek, w nadziei tych pozwierzchowności, mkając ich pewną taksę, będzie grzeszył śmiele... PotZmartKuk I 633.

patrz: POWIERZCHNOŚĆ, POZWIERZCHOWNOŚĆ

– Cóż, gdy na moje pytanie, Jakby mowę zamknął na nie: Zgoła milczał, ledwo do mnie Słowo przerzekł, i to skromnie. PotZmartKuk I 611.

patrz: PRZERZEC

– [Mówi Maria Magdalena] Jeszcze niedobrze słońce ten świat rozwidoczy, Gdyśmy przyszły do grobu z maściami i zioły [...]. PotZmartKuk I 619.

patrz: ROZWIDOCZYĆ

patrz: SPRAWA

– Nie snuje się Iksyjon, uplątany w kole, Nie ssie wargi Tantalus przy obłudnym stole. PotZmartKuk I 631.

patrz: UPLĄTANY

– Teraz, mając przed sobą oczywiste świadki, Że wstał z martwych, każe[cie] twierdzić, że w ukradki Wyjęli go uczniowie. PotZmartKuk I 629.

patrz: W UKRADKI

– Dopiero głupi Judasz poznał winę, Skoro na szyję nagotował linę; Idzie w las, gdzie by go nie mogło słońce Dojźreć: wiesi się w dolinie na płonce. PotZmartKuk I 615.

patrz: WIESIĆ SIĘ

– Nie szarpał sęp wątroby do skały przybiłem Tytyjuszu i wody nie czerpały sitem Belidy ani Syzyf bez wszelkiego skutku Wielki kamień windował w górę pomalutku. PotZmartKuk I 631.

patrz: WINDOWAĆ

– Wiarę w ludziach i miłość, i nadzieję zgaszę; W kogo grzechu nie włudzę, to cnotę wystraszę. PotZmartKuk I 633.

patrz: WŁUDZIĆ

– Alboż mało umarłych, coś ich, kacie, wmiesił W ziemię, chodząc po ziemi tenże Jezus wskrzesił? PotZmartKuk I 638.

patrz: WMIESIĆ

– Cóż Bogu trudniejszego: czy rzec „Stań się, świecie!” Czy „Niech się każda dusza w swoje ciało wplecie!” PotZmartKuk I 638.

patrz: WPLEŚĆ

– Któż by to rzekł, o nasz Jezu święty, Że śmierć, nieprzyjaciel nasz zawzięty, Umrzeć miała! PotZmartKuk I 639.

patrz: ZAWZIĘTY