ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Jan Kajetan Jabłonowski

JabłJHistBar II 1749 wydanie wtórne

HISTORIE ARCYPIĘKNE DO WIEDZENIA POTRZEBNE,TO JEST ESTERY, JUDYTY I ZUZANNY WIRSZEM POLSKIM OPISANE

link do źródła

brak w internecie 30.06.2023.

Odnotowano 18 cytatów z tego źródła

– Każe [Judyta] wziąć dzban wina, w skok idąc nieżmudnie, Jakąś tam askoperę Abrze [służącej] wina dała I oliwy wziąć garniec duży rozkazała. JabłJHistBar II 528.

patrz: ASKOPERA

– Wyszło bando od króla na jego pałacu, Żeby każdy gotowy był do Marsa placu. JabłJHistBar II 526.

patrz: BANDO

– A potem ją powiedli przed buczne namioty Holoferna, Kędy stał buńczuk jego złoty. JabłJHistBar II 531.

patrz: BUCZNY, BUCZNY, BUSZNY

– Na sznurach złotych ta toż machina wisiała, Która wodza strasznego cudnie okrywała, A jeszcze bogatszymi od złota dywany Podłoga i podnóżek był jego wysłany, Który pyszną Holofern nogą swoją deptał, A miłość całym sercem z oczu Judyt chłeptał. JabłJHistBar II 532.

patrz: CHŁEPTAĆ, CHŁEPTAĆ, ŁEPTAĆ

– [...] floresy się lśniały A lite złota sztuki misterne wisiały, Które w szmaragi drogie i inne klejnoty Osadzone równały szacunku roboty [...] JabłJHistBar II 532.

patrz: LŚNIEĆ SIĘ, LŚNIEĆ SIĘ, ŁSKNIEĆ SIĘ, ŁSNIEĆ SIĘ

– Nie zaraz, ni wszędy Takiej widzieć osoby, ledwoć to obrazem Zbierze się takich cudów do urody razem, Przy takiej twarzy taki stan prosty, układny, Ledwo słyszeć, nie widzieć o tak dziwce ładnej. JabłJHistBar II 531.

patrz: ŁADNY

– Już Nabuchodonozor na swym siedział tronie Lat trzynaście, gdy go myśl wzięła ku obronie Plonoru swego oraz i o ukaraniu, Gdy skutek chciał uczynić już swojemu zdaniu. JabłJHistBar II 526.

patrz: NABUCHODONOZOR

– O prowijancie myśli, ustrojona cudnie, I każe wziąć dzban wina, w skok idąc nieżmudnie. JabłJHistBar II 528.

patrz: NIEŻMUDNIE

– Takie z naśmiewiska Czynili przy wstydliwej Judycie igrzyska. Ona zaś siedzącego na tronie gdy widzi Holoferna, podniesie oko i zawstydzi, Twarz cudnie oblekając w owe karmazyny, Które płci tej natura dała dla przyczyny Skromnego wstydu, a ten bardziej je okrasi, Niż miłosna ta bladość, co się sama łasi. JabłJHistBar II 532.

patrz: OBLEKAĆ

– Już się na dzień o świcie wtenczas właśnie brało I przed sobą, jak gońce, zorze wyprawiało Jasne słońce, gdy równe światło słońcu prawie, Postępuje Judyta po zrosionej trawie. Skoro zeszła Judyta z góry zbyt wysokiej I padołem wspaniałe niesie swoje kroki, Podjazdy, które miasto w nocy okrążały, Urodziwą Judytę zarazem potkały. JabłJHistBar II 529.

patrz: PADOŁ, PADÓŁ, PADÓŁ

– Ja mniemam, że baldachin ponad jego głowie Lub namiotek pomniejszy, bo był zawieszony. JabłJHistBar II 532.

patrz: PONAD

– Dlatego jej Bóg przydał w dwójnasób urody Dla cnoty rekompensy, nie weselnej gody. JabłJHistBar II 528.

patrz: REKOMPENSA

– Niech ci serce dzielnością i cnotą utwierdza Ten, który jest najpierwsza ludzkich robót twierdza, Aby się Jeruzalem w tobie uchlubiło I twą odwagą świętą na wieki szczyciło, I było imię twoje w liczbie onych świętych Sprawiedliwością cnoty w dawnych czynach wziętych.” JabłJHistBar II 529.

patrz: UCHLUBIĆ

– Kiedy jej błogosławią tak ufnie kapłanie. JabłJHistBar II 529.

patrz: UFNIE

– A ledwo się rzuciła tam pod jego nogi, Zmiękczył się ów człek dumny i zbyt dotąd srogi. Kinie na sługi swoje, by upaść nie dali I jako ją najprędzej w górę podnoszali. Ochoczo się rzucili i rzyśko podnoszą, Ledwo nie na powietrze usłużni wynoszą. JabłJHistBar II 532.

patrz: USŁUŻNY

– Ten to ją Bóg okrasił, bo nie lubieżności Zastawiała ta sidła cielesnej miłości, Ale te wszystkie stroje z tym cudnem wymyslem Brała na się świętości i cnoty umysłem. Dlatego jej Bóg przydał w dwójnasób urody Dla cnoty rekompensy, nie weselnej gody. JabłJHistBar II 528.

patrz: W DWÓJNASÓB, W DWÓJNASÓB, WE DWÓJNASÓB

– Ona zaś się wyzuwszy z wdowiej smutnej szaty, Znosić każe swe stroje przepyszne i kwiaty, A sama ciało śliczne wodą wonną myje, A mirem jak najdroższym naciera swą szyję. JabłJHistBar II 527.

patrz: WDOWI, WDOWIN, WDOWINY

– Szmer wprzód, a potem słowo na pokojach stawa, Że wojenna się zewsząd gotuje wyprawa; Pierworodnych wprzód zwołać i ludu starszyny, I z nimi wodzów mężnych, znakomitych w czyny, Zgoła, co było ludzi do wojennej zwady Stanąć kazał przed siebie do tajemnej rady; Tak państwa obszernego i rada być mnoga Musiała, i cnych ludzi wybornych moc sroga. JabłJHistBar II 527.

patrz: WOJENNY