Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Jan Kwiatkiewicz
KwiatDzieje 1695 oryginał
Roczne Dzieie Koscielne Od Roku Pańskiego 1198. Aż do lat naszych

https://polona.pl/item-view/7bf3293f-d691-4916-ba5c-b7a5d8fe4194?page=2, http://bc.dominikanie.pl/dlibra/doccontent?id=193
Odnotowano 89 cytatów z tego źródła
– W Czechách Krol Wácław Siestrze swey Iágnieszce/ wielki plác w Prádze dał ná budowánie/ Klasztoru Pánieńskiego i Szpitalá/ oraz z máiętnościámi i przywileiámi/ ná cześć Swiętego Fránciszká. KwiatDzieje 78.
patrz: AGNIESZKA, AGNIESZKA, JAGNIESZKA
– Szerzyłá się bárzo tego czásu [1204 r.] sektá Albigensow. KwiatDzieje 16.
patrz: ALBIGENS, ALBIGENS, ALBINGENS
– Ci Pátáreni/ zgadzali się w błędách/ z Petrobrysyánámi/ z Albigensámi/ z Mársyliuszem Pádewskim. KwiatDzieje 19.
patrz: ALBIGENS, ALBIGENS, ALBINGENS
– We Fráncyi Nárboneńskiey Albigenses broździli/ wiárą Kátolicką i Sákrámentámi gárdząc/ [...] ná poskromienie Albigensow/ i ná napráwę Biskupstwá zesłał Innocencyusz Kárdynałá Swiętey Pryszki. KwiatDzieje 10.
patrz: ALBIGENS, ALBIGENS, ALBINGENS
– Ná Albigensow nástąpił mocno S. Dominik. KwiatDzieje 16 marg..
patrz: ALBIGENS, ALBIGENS, ALBINGENS
– Przeciw Albigensom więcey woyská przybyło z Anglij i Lotáryngij. KwiatDzieje 24.
patrz: ALBIGENS, ALBIGENS, ALBINGENS
– Przedtym niżli Niemieckie woysko do Syryi záiácháło/ pod Lizbonę náprzod przypłynąwszy/ zátrzymáne od Luzytanow na dostanie z niemi fortece Sáráceńskiey Alkázar názwáney. KwiatDzieje 37.
patrz: ALKAZAR
– A gdy Baldwin Kácermistrz wywodámi Biskupá przekonány/ iednák ná prawdę przystáć niechcąc/ mu mowił: Widzężeś przyszedł w duchu Eliaszowym; Biskup mu rzekł: Ia się do duchá Eliaszowego nie znam/ ále w tobie widzę duch Antychrystow. KwiatDzieje 18.
patrz: ANTYCHRYSTOWY, ANTYCHRYSTÓW
– Potwierdźił też ná proźbę iego Pátryárchę do Konstántynopolá Thomaszá Maurocená Wenetá/ przećiw Antipátryársze Greckiemu. KwiatDzieje 16.
patrz: ANTYPATRIARCHA
– Biskup z płaczem list przeczytawszy/ codźień zan bezkrewną ofiárę i iáłmużny czynił/ i inszych modlitwom go zalecał. KwiatDzieje 4.
patrz: BEZKREWNY
– W Bośnij Biskup/ swoich fałszywie náuczał i bezrozumnie. KwiatDzieje 77.
patrz: BEZROZUMNIE
– [...] Swięte mieyscá náwiedzáć przez trzy látá/ ná żadnym mieyscu dwu dni się nie báwiąc: nad to/ do Kościołá nie pierwey miał wchodzić/ áżby pierwey leżąc ná źiemi/ był dyscyplinowány: Stan też mu bezżeński nákazány; á po trzech látách do Stolice Apostolskiey przyść mu kazano ná proszenie o miłosierdzie. Tákie to przed tym były zá grzechy pokuty! KwiatDzieje 13.
patrz: BEZŻEŃSKI
– Tenże Papież Ludwiká Krolá/ przećiw Albigensom záchęcał/ ktory też z tym się chwalebnie oświadczał/ że wolał szwánk iáki w Krolestwie odniesć/ niż żeby iáki miáłá ponieść Wiárá Kátolicka od Heretykow zá swoim zániedbániem. KwiatDzieje 53.
patrz: CHWALEBNIE, CHWALEBNO
– I to cudowna co się pod Tolossą stáło: Był tám Kośćioł Przenayświętszey Pánny w ktorym się ná śćiánách iásne Krzyże większe i máłe pokazowáły przez dni piętnaśćie/ á wnet z oczu zniknęły/ co ludu wiele widźiáło. KwiatDzieje 24.
patrz: CUDOWNA
– Widźiał go ieden potępionego/ i iáko go Lucyper swym trunkiem piekielnym poił/ i iák mu niechcącemu/ w gębę lano: á do innego Czártostwá Lucyper mowił/ áby gośćiowi Lántsgraffowi/ iáko swemu przyiaćielowi pokazáli wszytkie iego pokoie/ i do nich go prowádźili. KwiatDzieje 61.
patrz: CZARTOSTWO
– A gdy do Aretium miástá przyszedł/ widźiał wesołe nád tym miastem czártostwo/ a mieszczany ná śiebie samych zaiuszone/ i na spolne zaboystwá: Ale Swięty chcąc miasto od tego złego uwolnić/ brátá swego posłał do bramy mieyskiey/ aby czártom mocą posłuszeństwá roskazał/ żeby ztąd záraz odstąpili. KwiatDzieje 51.
patrz: CZARTOSTWO
– Iednák z gniewem strony odeszły/ i potym przy dobywaniu Bebiáńskiey Wieży poimano czterechset Padwiánow/ i do Wenecyi przysłano/ z ktorych dwadźieśćia i pięć/ ktorzy náowym widomu naypierwey przewinili/ w więźieniu osadzeni byli; z inszemi był pokoy/ za przyczyną Pátryárchy Aquileyskiego. KwiatDzieje 58.
patrz: CZTERYSTA
– [...] Swięte mieyscá náwiedzáć przez trzy látá/ ná żadnym mieyscu dwu dni się nie báwiąc: nád to/ do Kościołá nie pierwey miał wchodzić/ áżby pierwey leżąc ná ziemi/ był dyscyplinowány: Stan też mu bezżeński nákazány; á po trzech látách do Stolice Apostolskiey przyść mu kazano ná proszenie o miłosierdzie. KwiatDzieje 13.
patrz: DYSCYPLINOWANY
– Zyłá w ten czás Siostrá tegoż Beli Swięta Elżbietá Lántsgráfá Turyngii Zoná/ ktora ná káżdy dźień dźiewięć set ubogich żywiłá przy sobie/ oprocz nieźliczonych gdźie indźiey od niey opátrzonych/ ná co dochody i urodzáie źiemi swey choynie łożyłá/ i swoich drogich stroiow nie żáłuiąc/ ále ie przedáiąc ná rátowánie wiernych. KwiatDzieje 56.
patrz: DZIEWIĘĆSET
– Tám zá większą częśćią owych Theologow ná tym stánęło/ iż żáden pod dusznym zbáwieniem nie może trzymáć i dwu beneficia/ z ktorych káżde do roku czyni piętnaśćie funtow Páryskich. KwiatDzieje 64.
patrz: FUNT
– Roku tego odprawowáć się poczęło w Rzymie/ iedenastego dnia Listopada wálne Concilium Lateranenskie/ w Kośćiele Zbawićielá od Konstantiná Bogu poświęconym. KwiatDzieje 32.
patrz: LATERANEŃSKI
– Nakazane tegoż roku od Papieża Concilium Láterańskie/ ná wygubienie Herezyi y odszczepieństwá/ ná odyskánie Ziemie Swiętey y nápráwę Chrześćiaństwá/ w czym potrzebá. KwiatDzieje 31.
patrz: LATERAŃSKI
– W tymże roku Bochárdus Archidyákon Lauduński i Kánonik Tornáceński porzućiwszy Kośćielne godnośći/ po świecku przyiáchał do Krolá Angielskiego/ i tám kawálerem dla swey dźielnośći uczyniony/ á potym wkrotce tak urosł/ że się po Krolewsku práwie nośił/ i wnetże zań dano Máłgorzátę śiostrę Xiężney w Belgium ábo Niderlándźie. KwiatDzieje 28.
patrz: LAUDUŃSKI
– Tám ná kazániu iego [Piotra z Werony] ták wielki był tłum ludźi/ że/ áby go nie utłoczyli/ lektyczkę mu zrobiono/ ná ktorey był noszony: á z kazań iego nietylko w Kátolikách popráwá byłá/ ále i Heretykow wiele błędow swych odstąpiło. KwiatDzieje 73.
patrz: LEKTYCZKA
– Ná cztery się częśći dźieliłá tá ligá miast Ansyátyckich: ná Lubecką/ ná Koleńską/ ná Saską abo Brunświcką/ ná Pruską; KwiatDzieje 10.
patrz: LUBECKI
– Wyzwał tam/ iako pisze Wadingus/ Kapłány Mahometskie/ áby z nim wsrzod wielkiego ognia o wierze sie rospierali/ á żeby wiarę tę przyięli/ ktorąby cudem tym P. Bog potwierdźił/ gdyby w ogniu nie zgorzał. KwiatDzieje 44.
patrz: MACHOMECKI, MACHOMETCKI, MACHOMETSKI, MAHOMECKI, MAHOMECKI, MAHOMETSKI, MAHUMETSKI
– Chćiał Papież i Sárácenow do Wiary Swiętey prowadźić przez Minorytow/ i o tym do Sołtáná Dámászku/ i do Kaliphia Báldácryskiego/ i Miramámoliná w Afryce pisał/ do świátłá Ewangelij ich wzywaiąc. KwiatDzieje 75.
patrz: MINORYTA
– Tegoż roku Honoryusz/ do Inflant/ Prus/ Kurlándyi/ Estonii/ posłał Gwilelmá Biskupá Mutyńskiego na większe pomnozenie Wiáry tám iuż záczętey. KwiatDzieje 54.
patrz: MUTYŃSKI
– W Pruśiech ták się krzewiłá Wiárá Kátolicka/ że mogło tám iuż bydź kilka Biskupow/ ná ktorych postánowienie Gwilelmowi Biskupowi Mutynskiemu Posłowi swemu dál władzą Papież/ i trzech z Zakonu Swiętego Dominiká tam Biskupow poświęćił. KwiatDzieje 82.
patrz: MUTYŃSKI
– Wilhelm Biskup Mutynski był Posłem Papieskim/ iáko i w Inflanćiech/ Filándyi/ Estonij/ Semigállij/ Kurlandyi; ktoremu dana moc/ Biskupy stánowić/ Biskupstwá iednoczyć ábo rozdźieláć. KwiatDzieje 78.
patrz: MUTYŃSKI
– Tym zgromadzonym/ że nic niechćieli o tym záczynáć/ posłowie Láćinscy rzekli: Dość nam wiádomo/ iák źle o przásnym chlebie trzymaćie i w pismách wászych pełno tey Herezyi: wiemy że się każećie odprzyśięgáć Sákrámentow Kośćiołá Láćińskiego/ przystępuiącym do wászych Sákrámentow: Ze ołtarze wasze myiećie/ kiedy Rzymski Kápłán Ofiárę Swiętą odpráwował. KwiatDzieje 75.
patrz: MYĆ
– 8 Pokuty iák wielkie nádawáne zá grzechy. KwiatDzieje 13.
patrz: NADAWANY
– Czego gdy po woynie zemśćić się ná Włádyce obiecał/ on mu sercem nieustrászonym rzekł: Nie pewna to że się z niey wroćisz/ á ia też zá prawdę rad polegę. KwiatDzieje 18.
patrz: NIEPEWNA
– Záproszeni na tęż woynę Krolowie/ Fráncuski i Angielski/ i Węgierski/ zwłaszczá iż Sáráceni/ wznieśieni odzyskániem Dámiaty nieznośnie Chrześćiánow ućiskali. KwiatDzieje 52.
patrz: NIEZNOŚNIE, NIEZNOŚNO
– W Rzymie że był głod i drogość wielka/ Papiez tym/ ktorzy się żebráć wstydźili/ potáiemnie dostáteczne ku ich wyżywieniu pieniądze co tydźień posyłał; á pospolitym ubogim/ ktorych ośm tyśięcy było/ ná káżdy dźień chleby rozdawał/ i w soboty ubogim nogi umywał i cáłował/ i nákarmione hoynie pieniądzmi udárował. KwiatDzieje 12.
patrz: NOGA
– Gdy się ná pułnocnych kráiách Wiárá Kátolicka szerzyłá/ Papież Biskupá Semigálii/ ktory Wiárę tę rozsiewał/ posłem swym Apostolskim uczynił w Inflántách/ w Kurlándyi/ Finlándyi/ Goślándyi/ Estonij i innych tam nowowiernych Prowincyách i wyspách/ częśćią ná rozszerzenie Wiáry/ częśćią ná napráwę Duchownych/ gdźieby iey potrzebá. KwiatDzieje 74.
patrz: NOWOWIERNY
– Vmárł też tego roku Swięty Ráináldus Biskup Nuceryński ná się wielce surowy/ ná ubogie hoyny. KwiatDzieje 57.
patrz: NUCERYŃSKI
– Chwálebnie się tám Krol Węgierski częstokroć stáwiał// az gdy postrzegł/ że mu trućiznę zadać chćiáno/ prżestał wszystkiego/ wroćiwszy się z Syryi do Trypolu/ á potym do swego Krolestwá obmywszy się w Iordánie. KwiatDzieje 37.
patrz: OBMYĆ SIĘ
– A choć Iátátines wodz Turecki dopadszy Theodorá z koniá go zrzucił/ iednák Theodor porwawszy się z ziemi/ przednie nogi u koniá/ ná ktorym ten wodz Turecki siedział/ podciął/ záczym z niego ten Turczyn spadł ná łeb/ á Theodor mu głowę uciął i ná kopią ią włożywszy/ obnosić kazał chwalebny zwyciężcá. KwiatDzieje 23.
patrz: OBNOSIĆ
– Biskup z płaczem list przeczytawszy/ codźień zan bezkrewną ofiárę i iáłmużny czynił/ i inszych modlitwom go zalecał. KwiatDzieje 4.
patrz: OFIARA
– Woysko ich na sto tyśięcy ludźi miáło/ á w Kátolickim i dźieśiątey częśći tego nie było/ ále tylko około ośmi set iázdy/ tyśiącá Piechoty. KwiatDzieje 29.
patrz: OSIEMSET, OSIEMSET, OŚMSET
– Przed śmierćią nie kazáłá do śiebie świeckich ludźi áni Panow przypuszczáć; bo mnie teraz práwi pilnieysza o Sędźim moim Wszechmocnym myślić. KwiatDzieje 71.
patrz: PILNA
– Poćiesznieyszá to/ co się pielgrzymowi do źiemie Swiętey/ ktory był rodem z Dináteum miásteczká/ przytrafiło/ tegoż roku. KwiatDzieje 36.
patrz: POCIESZNA
– Tak nawrócone niektóre zacne niewiasty od Heretyków zwiedzione/ gdy im Święty w szpetnej poczwarze czarta z pojśrzodku Albiegnsów wypadającego pokazał. KwiatDzieje 26.
patrz: POCZWARA, POCZWORA
– Ráymund Komes Kośćiołowi się poddáie. KwiatDzieje 21.
patrz: PODDAWAĆ SIĘ
– Po paćierzách gdy ich związánych náleźli Templarij, spytáni gdźieby było woysko/ ktore ich pogromiło: oni domyśláiąc się o Boskich z niebá pośiłkách/ odpowiedźieli: że od Bogá zesłáne są te pułki/ ktore to przy chwalących Bogá/ są tudźiesz/ i kiedy ich nam potrzebá przychodzą/ á potym odchodzą/ do swych przybytkow. KwiatDzieje 17.
patrz: POGROMIĆ, POGROMIEĆ
– Gdy záś ná poświęcenie Kościołá Swelmeńskiego się udał/ áżci naprawieni nan/ zaboycy wypadli/ i tak go to sztychem/ to ciętemi rázy pokatowáli; że mieyscá ná nową ránę w ciele práwie nie było; i zaraz go Pan Bog cudami wsławił. KwiatDzieje 56.
patrz: POKATOWAĆ
– Uskarżali się o to Biskupi i Panowie tameczni przed Papieżem/ który się ujął za Królem/ częścią dla tego/ że to Królestwo zdawna pod opieką Stolice Rzymskiej zostawało/ częścią/ że się tenże Król z Synem na obronę Ziemi Świętej w osobie swojej/ abo/ jeśli to być nie mogło w swego wojska posiłkach ofiarował. KwiatDzieje 52.
patrz: POSIŁKI
– Chciał mu jednak Honoriusz dopomoc/ że pod czas Wojny Świętej wiele należało na Cesarzu Carogrodzkim Chrześcijaństwu/ i dla tego przez Blankę Królową/ Ludwika na posiłkowanie jego naprowadzał. KwiatDzieje 54.
patrz: POSIŁKOWANIE
– Wszedszy beż trudnośći w Miasto/ bo od powietrza powymieráli/ co tám byli/ więcey niż trzy tyśiące trupa znaleźli ná ulicách nie pogrzebionego/ drugich trzy tyśiące/ głodem i chorobą osłábionych/ ktorym od trupow/ Miasto oczyśćiáć káżano. KwiatDzieje 44.
patrz: POWYMIERAĆ
– ...Krol Angielski wypráwił się był ná Ludwika/ od iego Woyská przypárty/ muśiał się z niczym do domu wroćić. KwiatDzieje 68.
patrz: PRZYPARTY
– Drudzy dwá Komessowie/ raz i drugi przypozywáni przed Krolá/ lub dla boiaźni do posłuszeństwá się událi/ iednák Hugo do Krolá Anglii swego Páśierba się wezbrał/ i ná Ludwiká Krolá go pobudzał/ wrzekomo iákoby chćiał odyskáć/ co Oycu iego Ianowi Krolowi Angielskiemu Philip Fráncuski odebrał: KwiatDzieje 62.
patrz: PRZYPOZYWANY
– Atoli tenże [młodzieniec] po Professyi Kapłánem zostawszy z Klasztoru uciekł/ i do rozboynikow potym przystał. KwiatDzieje 4.
patrz: PRZYSTAĆ
– Papież tedy rzecz dobrze wyrozumiawszy/ Krolá przynaglał do mieszkánia z Máryą; i Biskupom przykazał áby go do tego wiedli/ ale Krol ná to nie przystawał/ i o synu Iákubie niechciał nic wiedzieć. KwiatDzieje 28.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– A że/ ieśliby z Anglii nieustąpił/ miał Ludwiká Pápieski Poseł w dźień wieczerzy Páńskiey wyklinác/ on ná czas ustąpił/ á po Wielkiey Nocy się wroćił/ dlá cze[g]o też i od Posła Papieskiego/ i od wszytkiego Duchowieństwa w Kościelny apparat przystroionego/ wyklęty iest/ z tymi/ co przy nim byli/ i Linkolmią oblegli: á tym ktorzyby po Spowiedźi uczynioney przećiw nim woiowáli/ odpust zupełny opowiedźiány. KwiatDzieje 38.
patrz: PRZYSTROJONY
– W Bośni też Król Rutenów Kolomanus i Książę Słowieńskie Heretyków pilnie wykorzeniał i orężem przywiódł do Wiary Świętej. KwiatDzieje 86.
patrz: PRZYWIEŚĆ
– Przez száfir nádzieię/ przez szmárágd wiárę/ przez rubin miłośc ku Bogu/ przez topázyuszá dzielne spráwy mu oznacza. KwiatDzieje 2.
patrz: RUBIN
– We Fráncyi Nárboneńskiey Albigenses broździli/ wiárą Kátolicką i Sákrámentámi gárdząc/ [...] ná poskromienie Albigensow/ i ná napráwę Biskupstwá zesłał Innocencyusz Kárdynałá Swiętey Pryszki. KwiatDzieje 10.
patrz: SAKRAMENT
– Támże w Páryżu ztwierdziłá się moc i skutek szczerey pokuty za grzechy ná młodzianie iednym/ o czym pisze Caesarius; ten w wielkie grzechy zabrnąwszy/ lub od sumnienia pokoiu nie miał/ iednák ich się wstydał spowiádać/ i ták tey kátowni sumnienia pozbyć. Przezwyciężył iednák wstyd ten szkodliwy/ i przed Kápłánem spowiedź począwszy/ ták był skruszony ná sercu [...]. KwiatDzieje 7.
patrz: STWIERDZIĆ SIĘ
– Ale i Krol Fráncuski nie mniey Philippá Xiążęćiá Szwábskiego przez swe Posły Innocentemu zálecał ná tęż Cesarską godność/ áby mu do niey dopomogł/ wiele po nim Stolicy Apostolskiey obiecuiąc. Atoli nie ták pilnie około tego záchodźił u Papieżá Xiążę Swewij ábo Szwábskie/ iák Otto/ ktory też Oycá swego Henryká Cesárskiego Brátá wielkie przysługi Kośćiołowi Rzymskiemu uczynione przekładał Papieżowi/ ktorego też miał po sobie. W tym iednák łáskę pokazał Szwábskiemu Xiążęćiu Philippowi/ że/ co był od Celestyná wyklęty/ Sutrynowi Biskupowi kazał go od klątwy uwolnić/ ieśliby Arcybiskupá Sálernitáńskiego od więźienia uwolnił [...]. KwiatDzieje 2.
patrz: SZWABSKI
– Ná trzech się skłániano: ná Fryderyká Krolá Sycylii/ ná Philippá Xiążę Szwábskie/ i ná Ottoná. KwiatDzieje 8.
patrz: SZWABSKI
– A Robaldus tegoż Zakonu/ gdy go żártuiąc prośił ieden Heretyk/ áby go od gorączki uwolnił/ ktorą kłamliwie sobie przyznawał; odpowiedźiał temu szydercy: Proszę Bogá/ áby się nád tobą zmiłował/ ieśli masz gorączkę/ á ieśli nie masz/ aby ćię wźięłá; i záraz się ták stało. KwiatDzieje 62.
patrz: SZYDERCA
– IEśli w tym niemasz iakiey arrogantiae notam, winszuię tego Rocznym Dźieiom Kośćielnym, że, kiedy im iść in lucempublicam, nie drobne iakie światełka im przyswiecaią, ale Wielkie Krolestw i Kośćioła Bożego Luminarze. KwiatDzieje 3.
patrz: ŚWIATEŁKO
– Widziány i Swięty Lámbertus w złotey zbroi z kopią złotą ná białym koniu/ ktorego uprzedzáłá Przenayświętsza Pánná świetnie i spieszno przeciw gromádnemu woysku nieprzyiaćielá. KwiatDzieje 30.
patrz: ŚWIETNIE, ŚWIETNO
– A gdy iego towarzyszom surowa się zdáłá tá reguła álbo sposob żywotá; głos po trzykroć z Niebá był słyszány: Franćiszku nic twego niemasz w tey regule/ cale iest moiá/ i chcę áby ták była zachowáná/ az do litery: wiem iá/ co źniosą śliły ludźkie/ i iáką im dác mam pomoc. KwiatDzieje 36.
patrz: TRZYKROĆ
– Náradzał się Papież z Duchowieństwem/ i Pánami Chrześćiańskiemi/ ktorzy do pokoiu rzecz nákłaniáli/ i Papież niechćiał krwi roźlánia/ dla czego też zákazał poimánych z Woyská Cesárskiego zábiiáć/ ábo ránić/ ále tylko zátrzymać poimánych bez ućiężenia. KwiatDzieje 66.
patrz: UCIĘŻENIE
– Tego roku Swięta Elżbietá Corká Krolá Węgierskiego Andrzeiá do niebá się przeniosłá/ oprocz dźiewiąći set żebrakow/ ktore codźień obecnie żywiłá i inszych gdźie indźiey po swym Państwie wspomożonych/ w szpitalu/ ktory ná ułomne wybudowáłá/ ták o dwudźiestu ośm ludźi mizernych postánowiłá/ áby po śmierći ktorego z nich/ inszy niedołężny ná iego mieysce był przyięty. KwiatDzieje 71.
patrz: UŁOMNY
– Piotr do iego adherentow rzekł: żebyśćie wiedźieli że to prawdźiwa Wiárá/ ktorą ia wyznawam i uczę/ á że wászá fałszywa; Bogá pokornie proszę/ áby ten upał słoneczny od ludu oddalił; i Krzyż ná powietrzu uczyniwszy/ záraz iák namiot iák/ ábo umbella nád ludem Kátolickim chmurá widźiáná/ ktora od upáłu owego ich obroniłá. KwiatDzieje 74.
patrz: UMBELA, UMBELA, UMBELLA, UMBEŁA
– W Rzymie że był głod i drogość wielka/ Papiez tym/ ktorzy się żebráć wstydźili/ potáiemnie dostáteczne ku ich wyżywieniu pieniądze co tydźień posyłał; á pospolitym ubogim/ ktorych ośm tyśięcy było/ ná káżdy dźień chleby rozdawał/ i w soboty ubogim nogi umywał i cáłował/ i nákarmione hoynie pieniądzmi udárował. KwiatDzieje 12.
patrz: UMYWAĆ
– I wielka to zaprawdę apud posteros, ba i superstites przysługa, testem tem porum Historyą i czasy im przeszłe przed oczy aere profuso sławić, i tak lata upływaiące, na karćie abo tomie iakim defigere abo zastanowić, aby się im Czytelnik przypatruiąc, owę od śiebie naganę i odiosam dźiećiny nieumieiętney comparationem oddalił, ktorą na niewiadome praeteritorum i samo Pismo Boskie kładzie. KwiatDzieje 5.
patrz: UPŁYWAJĄCY
– A gdy byłá w Ieruzalem Swięte tám mieyscá náwiedzáiąc/ byłá i ná pustyni/ ná ktorey Chrystus Pan/ post czterdźiestodniowy odpráwił/ ktory oná támże odpráwiłá/ złotym pierśćieniem od niego uráczona i poślubiona. KwiatDzieje 21.
patrz: URACZONY
– Nawet tasz Przebłogosławiona Panna tych czasow w Dyeceżyi Trewireńskiey/ nowym przywileiem iednego uraczyła żá wzywánie iey przez Kośćielną Antyphonę: Salve Regina. Bo tenże dla gromow i piorunow wielkich wszedszy do Kośćioła/ w wielkiey ozdobie Przeczystą Matkę obáczył/ ktora mu zá tákie wzywanie obiecałá/ że go gromy te niebieskie ráźić nigdy nie miáły. KwiatDzieje 45.
patrz: URACZYĆ
– Chćieli ći zaboycy ciáło iego w studnią wrzućić/ ále go zmieysca ruszyć nie mogli; i drzewo uschłe/ ktore się ćiáłá męczennika dotknęło/ zákwitło/ i owego roku dwákroć owoc wydáło; á mężoboyce w krotce pogineli/ i zdraycę Rádulfá trumną i miásto znieść nie mogąc dla zarázy/ kazáło go wykopác i precz zárzućić. KwiatDzieje 7.
patrz: USCHŁY
– Tám ná kazániu iego ták wielki był tłum ludźi/ że/ áby go nie utłoczyli/ lektycznę mu zrobiono/ ná ktorey był noszony: á z kazań iego nietylko w Kátolikách popráwá byłá/ ále i Heretykow wiele błędow swych odstąpiło. KwiatDzieje 73.
patrz: UTŁOCZYĆ
– Gdy grob otwárto/ wdźięczną wonią wydał/ ktora wszytek Kośćioł nápełniłá; ná co Arcybiskup padł ná kolána/ Bogá wielbiąc tak uwielbiáiącego swoich Swiętych. KwiatDzieje 76.
patrz: UWIELBIAJĄCY
– Arturus o Krolestwo Angielskie woiuiąc uwięźiony. KwiatDzieje 13.
patrz: UWIĘZIONY
– Ruszyli się záś z Dámiáty ku Pálestynie osmego dniá Wrześniá Chrześćianie/ ktorym też ná uwożenie swoich rzeczy użyczył swych Gáleonow/ i przewodnikow Sołdan przydał tym/ ktorzy źiemią odchodźić chćieli. KwiatDzieje 48.
patrz: UWOŻENIE
– Tenze Honorius od Zakonu S. MARIAE de Gvaldo, proszony o Kánonizácyą Iáná Pustelniká wskrzeszeniem umarłych i uzdráwiániem ludźi ćięszkich chorob wsłáwionego/ cuda iego kazał pilnie uważáć. KwiatDzieje 41.
patrz: UZDRAWIANIE
– Wyklął też Bertrand Tolossány/ iáko wiarołomne/ i zebrawszy nieco ludu/ obległ Tolossę. KwiatDzieje 37.
patrz: WIAROŁOMNY
– Byłá od Fryderyká więźiona/ głodzona/ czásem pokopána/ i rozwod z nią był uczynił/ lub bespráwny. KwiatDzieje 64.
patrz: WIĘZIONY
– Złączyli z służbą Boską nabożeństwo do Nayświętszey Pánny/w ktorey Wniebowźięćie głos z niebá słyszeli/ do niey się modląc/ dla czego też i iey sługámi się uznawáiąc/ názwáni Servitae. KwiatDzieje 71.
patrz: WNIEBOWZIĘCIE
– W ten czas kwitnął męstwem i nábożeństwem osobliwym Iákub Krol Arrágoński názwány Debellator abo Zwyćiężny Woiownik. KwiatDzieje 40.
patrz: WOJEWNIK, WOJOWNIK
– Ieszcze tenże Innocencyusz swe posły Alberá i Albertyná wysłał do Cesárzá Wschodniego i Pátryárchy Cárogrodzkiego/ áby ich do ziednoczenia Kośćiołá Wschodniego z Zachodnim Rzymskim prowádźili/ i do ligi z Niemcámi tám woiuiącemi przećiw Sárácenom dla odebránia Ziemie świętey... KwiatDzieje 2 .
patrz: WOJUJĄCY
– ...zwłaszczá gdy iego sługá/ zá powodem tego Ráymundá/ włocznią przebił iednego z posłánych Zakonnikow/ przećiw Heretykow/ to iest Piotrá de novo Castro Cystercyensá/ ktory też umieráiąc/ zázaboycę Bogá błagał i iemu odpuśćił/ á ćiáło iego nieskáżone/ po śmierći wonność przedźiwną wydawáło. KwiatDzieje 20.
patrz: WONNY
– Z tych gdy iedno dźiećię ná Rodźicách wymogło/ że go w tákim habićie nośili/ od tąd boso chodźił/ pieniędzy nic mieć niechćiał/ ná źiemi sypiał/ do Kośćiołá ná nabożenstwo się wpraszał/ kazánia o niebie i piekle czynił. KwiatDzieje 67.
patrz: WPRASZAĆ SIĘ, WPROSZAĆ SIĘ
– W tenże czás Robertus Syn Piotrá Ansyodoreńskiego przeszłego Cesarzá/ obiął Panstwo Wschodnie/ i práwá kośćielne zaraz potwierdźił. KwiatDzieje 47.
patrz: WSCHODNI, WSCHODNY
– Pisał i do Papieżá/ o tym wszytkim oznáymuiąc/ i posłuszeństwo Stolicy Rzymskiey ze wszytkim Wschodnim Páństwem/ ktore obiecáł do iednośći z Kośćiołem Rzymskim prowádźic/ oświadczáiąc: i ták oraz i Rodźicá swego Isáácyuszá oślepionego od Alexyuszá/ Páństwu wschodniemu/ i wolnośći/ z sobą przywroćił. KwiatDzieje 14.
patrz: WSCHODNI, WSCHODNY
– Wysłał też i do Dálmátow/ i do Dioklow/ i Serbow swe Posły Oćiec święty/ chcąc ie z Rzymskim Kośćiołem ziednoczyć ieszcze w odszczepienstwie zostáiące. Co się mu poszczęśćioło/ iáko się pokázuie z listu Wulkáná Krola Serbow/ i od duchowieństwá támtecznego/ w ktorym się z posłuszeństwem odzywáią ku Innocentemu i Kośćiołowi Rzymskiemu. KwiatDzieje 6.
patrz: WULKAN
– Ten złupiwszy wieś S. Albáná/ niektorych do Kośćioła ućiekaiących ztamtąd wywłoczył/ i Kośćioł mężoboystwem zmazał. KwiatDzieje 38.
patrz: ZMAZAĆ