Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
PotMuzaKarp 1676 wydanie wtórne
Muza polska […]

https://ibl.waw.pl/4bps.pdf
Odnotowano 33 cytatów z tego źródła
– Póki świat młody i jeszcze był nowy, między ślepemi król był jednooki Kto się opiece dostał Homerowéj, choć nie było co, wyniósł pod obłoki [...] Dzisia, gdy świat lat stoi sześć tysięcy, znalazłby takich Aleksandrów więcej. PotMuzaKarp 59.
patrz: ALEKSANDER
– [Dorosz, hetman kozacki] na wszelkie względy psie oko zamruża, mając nadzieję pewną w Perekopie, że go z rąk wydrze dziedzicznemu panu, gdy wiosna porę otworzy atłanu. PotMuzaKarp 32.
patrz: ATŁAN
– go [króla Jana III] co dzień insza zdobi szata, niech mu się pocą balsamy na stole; co wschód i zachód łowi, kopie, zbiera, niechaj to wszytko jego dom zawiera. PotMuzaKarp 20.
– A ten się na mdłej napastwiwszy czerni jakby wielkiego dostał Babilonu, nabrawszy niewiast i siermiężnych bierni, bo inakszego nie mógł tam mieć plonu. PotMuzaKarp 17.
patrz: BIERNIA
– Niech on szerokie monarchije świata i złotopiaskie niech trzyma Paktole, gdzie bombiks gniazda jedwabne zaplata [...] niechaj to wszystko jego [króla Jana III] dom zawiera. PotMuzaKarp 20.
patrz: BOMBIKS
– Drugi [żołnierz polski] w połowie ledwie uszedł burki, u wszytkich zgoła prożne były troki [po bitwie z Turkami]. PotMuzaKarp 51.
patrz: BURKA
– Z Tataryć ty to idziesz na wytrwaną, którzy od leśnych bestyj się nie rożnią. Zdrowie i krew swą nieoszacowaną równo kładziesz z tą haramzą bezbożnią. PotMuzaKarp 37.
– Aż na nich wsadzieł Bóg Belleforonta, który obiema umie rządzić razem, słodkie do lekkiej przybierając chodze Orłowi buje, Pegazowi wodze. PotMuzaKarp 15.
patrz: CHODZA
– Wprzód gasić ogień, kiedy się dom kurzy, niźli ustawiać stoły, moja rada. Niech sprawiedliwość jeszcze się kapturzy, póki się z Turki nie dokończy zwada. Kędyż Trybunał, jeśli Lublin zburzy? Wpadnie, jeśli co z kolei wypada. Znajdzie się sposób. Będzie li gdzie dziura, od tego krawiec – poprawi kaptura. PotMuzaKarp 23.
patrz: KAPTURZYĆ
– Wre miasto w trwodze i bez odpoczynku okrutnem grzmotem kartaony huczą. PotMuzaKarp 27.
patrz: KARTAON
– Już tylko w człeka czterdziestu się strzelał mężny komendant, już z zburzonej studni łyżką żołnierzom kęs wody rozdzielał, a im mu cieśniej, im rzeczy szły trudniéj, miał tyle serca, że się i ośmielał wypadać w kielku junaków, bo ludniéj nie mógł; PotMuzaKarp 52.
patrz: LUDNIE, LUDNO
– Niech będzie każdy pszczołą miodorobą, każdego własna fortuna zbogaca. PotMuzaKarp 23.
patrz: MIODOROBY
– Król jedzie, muzy! Do lutni, do cyter! Niechaj się każda z swoją sztuką pisze! Królewskich koron i książęcych miter polski świat echem niech pean kołysze! PotMuzaKarp 56.
patrz: MITRA
– Nie wspomnisz na wczas, zamki i pałace, choć zima mrozi, chociaż lato praży. PotMuzaKarp 37.
patrz: MROZIĆ
– Tak Aleksander, co Wielkiego imię u świata sobie późnego wysłużeł, idąc za słońcem i lecie, i zimie, przed żadnem oka niewczasem nie mrużeł. PotMuzaKarp 36.
patrz: MRUŻYĆ
– Niech pustej ziemie poganin niesyty tu wszytkę swoję zgarnie armaturę, niech się odyma, niech się jak chce puszy, jemu [odważnemu sercu] nadzieja w Bogu dobrze tuszy. PotMuzaKarp 16.
patrz: NIECH
– Niech pustej ziemie poganin niesyty tu wszytkę swoję zgarnie armaturę, niech się odyma, niech się jak chce puszy, jemu [odważnemu sercu] nadzieja w Bogu dobrze tuszy. PotMuzaKarp 16.
patrz: NIESYT, NIESYTY
– Pod dwa tysiąca tych wilków chowanych, ośmset tureckich janczarów tam było. PotMuzaKarp 29.
– Kiedy garść wojska tak szczupła, tak licha, z wodzem cnotliwym, swej ojczyzny synem, z strasznej imprezy pohanina spycha, mało ma wojny z ordą i z Turczynem, że im na tabor koło ono czyha, plotkami ślepo zajuszonym gminem; więc gdy ich coraz te nowiny straszą, przyszło uwodzić biedne wózki z kaszą. PotMuzaKarp 15.
– Ostatnia praca do Ra[s]zkowa wzywa, kędy poganin wyniosłemi duchy, ufając liczbie, sobie pochutnywa. PotMuzaKarp 33.
– Szczycąc piersiami ojczyznę kochaną, srodze niewczesną odprawiasz podrożnią. PotMuzaKarp 37.
patrz: PODROŻNIA
– Toli za waszę krew, za wasze śmierci, wielcy, odważni, cni bohatyrowie, za tyle darmo przesłużonych ćwierci, za trud, za niewczas i stracone zdrowie nagroda papier, co go mól powierci? PotMuzaKarp 35.
– Nasz pojedynkiem król go skawalkował, nie bez zazdrości widzą to sąsiedzi, więc słuszna, żeby dzisia tryjumfował, gdy na królewskim majestacie siedzi. A żeby go Bóg do końca piastował, póki zostaje z Turkiem w odpowiedzi, nieśmy sfornymi do nieba języki życzliwe wota, pokorne supliki. PotMuzaKarp 58.
patrz: SFORNY
– Już tylko w człeka czterdziestu się strzelał mężny komendant, już z zburzonej studni łyżką żołnierzom kęs wody rozdzielał, a im mu cieśniej, im rzeczy szły trudniéj, miał tyle serca, że się i ośmielał wypadać w kielku junaków, bo ludniéj nie mógł; tak ciężkie wytrzymawszy szturmy, napchał pogaństwa beśpiecznego w turmy. PotMuzaKarp 52.
– Anoż monarcha we trzech częściach świata mści się na jednej wojsk swoich osobie i w tym śmierć jego oszlachcieł, że kata uprzedzieł i sam przywłaszczeł to sobie, sam piersi z łuku żałośnie mu płata, że po trzechdniowej umiera chorobie; nie wie, że póki Wiśniowieckich mitry, takie Konstante rodzi i Dymitry. PotMuzaKarp 43.
– Jako tygrysie pozbierawszy dzieci, gdy matka próżne zastanie łożysko, ucieka łowiec, a ta za niem leci i kiedy już, już dopada go blisko, jedno jej rzuca, z którym gdy na śmieci uboga się mać wraca, ten igrzysko z niej uczyniwszy raz, czasem i drugi, z ostatkiem ginie, dopadszy żeglugi. PotMuzaKarp 30.
patrz: TYGRYSI
– A ty, wielki Janie, na prędko przyszłą sposobiąc się burzą, kiedyć już z oczu zginęli poganie i cić twą ziemię krwią swą upurpurzą, racz na poddanych uprzejme żądanie włożyć koronę, niech się nie kapturzą. PotMuzaKarp 53.
– Gotujcież szory, uzłacajcie wozy, już nasz król jedzie do swojej korony! PotMuzaKarp 55.
patrz: UZŁACAĆ
– Niechaj jej co chce, jak chce, wstrętem stawa, nie straszna jej śmierć i nieprzyjaciele; i nim się z betów wczasownik wykopie, o niej już w całej wiedzą Europie. PotMuzaKarp 24.
patrz: WCZASOWNIK
– I zdarzy jeszcze jedyny Syn Boży, że nie z Kamieńca, lecz z całej Ewropy tę Chimerę, co okrąg świata trwoży, za morskie kędy zażenie zatopy, skoro się w nię nasz Bellerofon wdroży; i gdzie deptały święte Twoje stopy, jeszcze Betleem i Jerozolima może mieć, Panie, mieszkańca z pielgrzyma. PotMuzaKarp 16.
– I gdzie Kozacy tak długą swąwolą, wierzgnąwszy panom, nabyli swobody, prócz samopału nie znają się z rolą, kto by się takiej mógł spodziewać zgody, że teraz Lachów niż Tatarów wolą? PotMuzaKarp 34.
– Minęły kwiatki i wesoła wiosna zwykłej kolei ustąpieła latu, wyprówszy swoje zapaszyste krosna z modrych fijołków, z róży i z szarłatu. PotMuzaKarp 25.
– Ktoś z ojczyzną swą poczynając zdradniéj, pisze, że to ci Kamieniec oblegli i Turcy skoro nastąpią gromadniéj, ci, nie puszczeni, fortece odbiegli. PotMuzaKarp 25.
patrz: ZDRADNIE