Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
HinPlęsy oryginał
PLĘSY IEZVSA Z ANYOŁAMI, NASWIĘTSZEGO KRZYZA TANCE

https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/doccontent?id=10427, http://polona.pl/item/312777/18/
Odnotowano 100 cytatów z tego źródła
– Głádki kto się w krwáwey wánnie myie. HinPlęsy 718.
patrz:
HinPlęsy 718.
patrz:
– Abo też niech tymże Regimentem/ widząc wszytkiego świátá abrys/ y vpatrzywszy gdzieby go/ y z ktorey strony wprzod dobywáć/ gdźie słábsze mieysce/ gdźie do nábycia sposobnieysze/ skaże ná ktorą chorągiew/ aby do szturmu skoczyłá. HinPlęsy 604.
patrz: ABRYS, ABRYSA
– [...] bo nie dla tego IEZVS niewinny/ má się obrácać by sobie vlżyć boleśći; ale żeby iuż odbite ćiało/ lubo też y to iako naćięższe mogą być bole/ ćierpiało/ dało świeższemu ćiału czás do ćierpieniá/ z korym się IEZVS biczuiącym chętnie nadstawiał. HinPlęsy 205.
patrz: BICZUJĄCY
– Pátrz ieno duszo/ iaką mu Mátká do bolu broń przypasáłá/ iák bárzo ostrą/ ktorą w żywoćie iey przenaczystszym zrobił Duch ś. Pátrz tylko ná pás Rycerski? pátrz iáką go bindą przepasałá/ z białych pieluszek. HinPlęsy 604.
patrz: BINDA, BIŃDA
– Tákći iest głodny człowiecze; źiárná IEZVSA nie mogłá z ćiernia koroná zátłumić/ y owszem im go boleśniey tłoczyłá/ tym go żyźnieyszym czyniłá/ tym do IEZVSA gromady więtsze wabiłá/ tym więcey ludźi od głodu właśnie strupiáłych odżywiłá/ y choć sámego bez postáći ludzkiey vczyniłá w oczách niektorych; tym go samego ozdobnieyszym vczyniwszy/ ozdobę y okrásę postáći ludzkiey vczyniłá. HinPlęsy 278.
– A chcąc być v Oycá w karności/ lubo chciał záwsze namnieysze czynić Oycowskie pomyślenie/ y żadną spráwą/ woli iego nie przestępowáć/ ták vćiesznie do tego słupá wyskakuie/ wiedząc że przy nim cięgi od Oycá dostanie/ ktorey on z miłością prágnie/ chcąc być włáściwym iego pokoiowym/ ktory się niemiały káiániem y bićiem srogim od woli iego odrażać. HinPlęsy 236.
patrz: KAJANIE
– Tak też ty pewnie poczynasz sobie zdobiąc swą duszę człowiecze? kiedy co boli/ y serce trapi/ nie szukasz pewnie poćiechy/ nie szukasz pewnie iákiey przećiw ćierpieniu obrony? radeś gdyś długo w tákim rosole/ że áni źiemskie áni niebieskie nie káną ná ćię krople wesela? HinPlęsy 272.
patrz: KANĄĆ
– Zakonny człowiek [...] gdźie stąpi/ tám się iák trzćiná kruszy/ ladá słoweczko go zachwieie/ ládáco duszę pomiesza/ ládá ciężarek nieznośny iemu/ y ták rok po roku ná świećie trawiac/ gdy przyidźie wieczności drogę przez śmierć poczynać/ czczym się być widźi/ zkąd wielka trwogá biie ná nie[g]o że go tak srogi sąd oczekiwa [...]. HinPlęsy 636.
– Dwáy Anyołowie przećiwko sobie plęsy dość skoczne wpráwuią, ieden z nich trzyma pochodnią goráiącą, drugi láternią z świátłem. HinPlęsy 17.
– A my się w bolu zasłaniamy/ á my od nowey boleśći vćiekamy/ á my się w bolach wierćiemy; choć ledwo iedno słowko nas vderzy/ á tknie tylko lekuchno/ o iáki odpor czyniemy! HinPlęsy 206.
– A coż wyższego nad cedr Libáński/ á coż mnieyszego nád krzak ćierniowy? HinPlęsy 271.
patrz: LIBAŃSKI
– By tylko ktorą ná źiemi zgonił źwierzynkę IEZVS, by tylko ktorą vgonił duszę/ nie będźie pracy litował. HinPlęsy 394.
– Muśiáły ręce święte iego dźwigać ćiężary łáńcuszne/ áby niewolnik źiemski wolny od żelaz/ wolnymi rękomá zárabiał sobie y mogł zárabiáć ná wieczną wolność. HinPlęsy 164.
– Świećić przestáią gwiazdy niebieskie/ gdy słońce świeći/ á coż pochodnia by też nabárźiey świećiłá/ dáleko więcey świećić przestáną gdy się niebieskie świátło pokaże/ iuż nie to ktore oświecá máteryalnie; ale ktore oświeca duchownie. HinPlęsy 18.
– Ba y nie iest czas berłá dźwigánia/ lepiey teraz wyćiskć rączką pierśi Mátuchny/ áby gdy w vśćiech będźie iágodá/ dostátkiem mleko płynęło/ lepiey że rączką sobie nátłoczysz/ niźlibyś dźiąsłeczká sobie odćiskał/ ábo też gdy żąbki będą/ miał śćiskáć nimi karmiącey Mátki iágodę. HinPlęsy 366.
patrz: MATUCHNA
– Tobyś zárázem wyrwać z rąk miałá Anyołom/ Pánno prześliczna/ tę obronę/ áby miluchny źiemi y subtelniuchny robaczek/ Synaczek twoy vkochany bespiecznie odpoczywał. HinPlęsy 349.
– Widźisz iako to Dźiećię twarzą wesołą/ raz ná nas oczy miluchne obráca/ wabiąc nas ábyśmy do niego iák naybliżey przystąpili/ áby nie tylko tym naczyniom się przypátrzyło; ale też áby ich doświadczyło/ iáką też boleść czynią. HinPlęsy 155.
– Ten ktorego mile mátká powiia/ śćisło zbyt będźie skrępowány postronkami; y miłosne mátki całowániá/ zdrádliwe vstá vczniá poszpecą. HinPlęsy 74.
– Pokażą nieby w iákiey były cenie twárde kámienie y ostre drewná pod głowę podłożone/ y iák zbotwieią wszytkie miękkośći przed niebieskich dusz oczymá/ każdy ná ten czás iáśnie obaczy. HinPlęsy 315.
– Ciałeczko wszytko tego Dźiećiątká/ miękuśieńkie do piastowánia/ do cáłowánia/ do roskosznego ku sercu przytulánia właśnie sposobne/ niż do dzwigánia. HinPlęsy 505.
– Duchá Świętego pracą przybytek vrobiony/ niemá się żadną ostrośćią poćierać/ ochrony wielkiey około niego záżyć przeczystey Mátce záwsze potrzebá: iákoż ná oko pokázuie: że czuła w swoiey powinnośći/ bacząc że Anyołowie coś grubego przynieśli do odźienia/ ba y nie według wzrostu szeroką iákąś y długą podać koszulę vśiłuią; z wielkim affektem pięknie vszytą/ y miękuśieńką ofiárowáć chce koszulkę według wzrostu Dźiećineczki. HinPlęsy 103.
– Radby iak często drugi wsámym kościele z Bogiem się báwił/ alić dla samego respektu báwi się z drugim/ y często Mszą przesada a drugiey nie wysłucha: a day Boże by tylko nie źle rozmawiał/ abo szácuiąc czyie obyczáie/ żyćie/ ábo tez (czego się Boże pozał/ że Kościoły stáły się domami nierządnymi.) swoie złe żądze ná odebránie vczciwego czyiego oświadczáiąc/ y miganiem oka/ znakiem ręki/ affekty swoie pokázuiąc/ ábo też wlepiwszy oczy w iáką osobę/ serce złośliwe iey/ wylewáiąc. HinPlęsy 621.
patrz: MIGANIE
– Abo przynamniey odwroć twarzyczkę od Anyołow/ żeby poználi/ iż ći iuż przykra tá muzyká. á iáko vkontentuiesz Mátkę gdy się od tákich skokow odwroćisz/ gdy się miluchno do niey obroćisz/ gdy i miluchno pocáłuiesz/ gdy się rączkámi v świętey szyie vwieśisz. HinPlęsy 338.
patrz: MILUCHNO
– O by też vpáść pod nogi twoie śliczna Dźiećino/ żebym twą strzałą postrzelony/ sercem się dotknął nożek twoich/ ázaby serce miłośnie one polizáło. HinPlęsy 450.
patrz: MIŁOŚNIE
– Kto mowiącemu odmowi/ kto biiącemu odbiie/ obrony v Bogá mieć nie będźie; bo ten tryb wszytkiey obrony dusze woiuiącey tu ná źiemi/ zá wszelką srogość oddáwać wszelką łáskáwość. ktorą też same wiekuistym żołdem Bog płáći/ y ktora duszá w okázyách gniewu bárźiey zákłada ręce; tá będźie miáłá przy śmierći więtszą od Bogá obronę. HinPlęsy 94.
patrz: MÓWIĄCY
– Ty moy máleńki robaczku spraw łaską twoią/ ábym ia podpadł pod wszytkich nogi/ niech mię śćieráią nogámi naypodleyszy ná świećie ludźie; niech mnieyszey dáleko kondycyey zá nic mię poczytawáią/ á ia iak robak niech się naddaie do wszelkich obelżenia/ despektow choć nayćięższych. HinPlęsy 445.
– Czym oznáymuie Duszy áby się nigdy nie trwożyłá/ gdy ná nie walne przyidą náiázdy/ maluchna pomoc obronić może od wszytkich/ nádesłána od IEZVSA. HinPlęsy 97.
patrz: NADESŁANY
– Możesz y ty dla nas mizernych náżyczyć tey vćieczki/ lubo oboie nie potrzebuiećie/ y nie boićie się potopu. HinPlęsy 353.
patrz: NAŻYCZYĆ
– Wszytkim áffektem rączki wyćiągasz áby zelżenie pochwyćić/ áby dishonor połápić/ ábo że lepiey rzekę/ aby zniewagę obłápić; á ia máluczką nieczęść ták odpycham/ że ráczey do vderzenia/ á niż do obłápienia ręce gotuie. HinPlęsy 133.
– Wszak też nie nowa y słábym Pánnom oráć do kośći ćiáłá swoie/ á przy tym wiele dla czći y chwały twoiey prácowáć: wspárty bo twoią potęgą/ oświecony twoią iásnośćią/ wszytko znieść może. HinPlęsy 231.
patrz: NIENOWA
– Co niepoięta człowiekowi/ widzieć w ten moment niepoliczone ludzkie vrázy/ y w tenże moment widźieć nieźliczone Boże łáskáwośći. HinPlęsy 93.
patrz: NIEPOJĘTA
– Lecz ty człowiecze/ iákoś wdźięczny tey miłośći? iáko się gniewasz gdy ćię Bog niesmákowitym czym obsyła? Ieżelić miła popráwá siebie samego/ niechći też będą miłe káránia. HinPlęsy 169.
– Nie długo tego/ co koniec prędko mieć może/ á wszytkie źiemskie vtrapienia/ obelżenia/ w momenćie giną. Dla czego w tych być potężnym nie trudna zwłaszczá patrzącemu ná ćierpiącego Iezusá/ y ná roskoszy wiekuiste. HinPlęsy 209.
patrz: NIETRUDNA
– [...] boć to niewielka drżeć y vpádáć przed tym/ ktory iest strászny y ozdobny w máiestaćie; ale to wielka vpadáć przed tym/ ktory się odźiał podłą postáćią/ y drżeć przed tákim/ ktory od źimná drży/ w lichym żłobie/ ogrzania potrzebuiąc. HinPlęsy 41-42.
patrz: NIEWIELKA
– Kto będźie chćiał podchwyćić w iákim słowie áza nie fáwor? HinPlęsy 617.
– Co mię od kogo potka/ to potka iáko robaka/ nic mu zá nástąpienie nie będźie [...] mile przyimę y státecznie; á náwet sam/ ieślibyśćie nástąpić ludźie nie śmieli/ pod nogę chętnie podlezę. HinPlęsy 446.
patrz: PODLEŹĆ
– Wniwecz podziurawiony JEZUS na ciele/ wniwecz podruzgotany o kolumnę się odbijając na sali Piłatowej już i naświętszą głowę mając pobitą stanie na ganku/ i rzecze do gromady. Oto człowiecze: Bicie to/ i to moje potłuczenie jest ladajakie/ właśnie to bicie trzciniane/ nie wiele szkody w mym ciele uczyniło; HinPlęsy 465.
– Rozumiem że choćby naćięższe wiátry nań vderzyły/ choćby go wały iák nayburzliwsze chćiáły pogrąźić/ luboby drudzy iácy towárzysze z nim śiedząc w nawie od stráchu vmierali/ luboby się w nawie/ ná tę ná owę stronę pochyláiąc o rátunek do IEZVSA vdawali. HinPlęsy 361.
– CIerniowa Koroná wieręćby nie miáłá co czynić w tey Stáyni. Iest to tu Stáynia zacnieysza nád Ray/ w ktorey żadne się ćiernie nie rodzi. W ráiu áż názbyt było tego/ bo się wszytkiemu świátu iego dostało/ pokłuło wszytkich w pierwszym rodźicu; ále tu w Stáyni nie tylko kwiatki się pokazáły/ ale też takie owoce/ ktorych nie zakázuią pożywáć/ ále owszem wabią do pożywania káżdego człowieká: wszyscy bowiem przystęp maią do IEZVSA. HinPlęsy 283-284.
– O wierę on maiestat/ ktorym iest nieogárnionym/ y ktorym niebo y źiemie wszytkie nápełnia/ w śćisłym żłobie/ zda się być pokurczony. HinPlęsy 49.
patrz: POKURCZONY
– Tákie v świáta pomiotánie/ wesołą bárzo w niebie czyni krotofilę. HinPlęsy 130.
patrz: POMIOTANIE
– Zábiegę pewnie w niebieskie kráie/ gdy w ręce twoiey trzymany będę/ ináczey martwy po źiemi od láda wiátru potrącony tułáć się muszę/ y wpadnę ná przepáśći. HinPlęsy 397.
patrz: POTRĄCONY
– Nágość Dźiećiny tegoż pokoiu iest znákiem/ gdyż się pokazał ná świát Pan zastępow nieuzbroiony/ áby człowiek żaden nie wątpił o tym/ że to Dźiećiątko nie przyszło ná świat ludźi odstraszáć/ ale ich iáko naybárźiey powabiać. HinPlęsy 92.
patrz: POWABIAĆ
– O niepoięty Boski wymyśle/ iákoś wynálazł tákowy sposob zwabienia grzesznych do siebie! Niedosyćeś miał/ żeś w tákiey Bogá stáwił ná źiemię łaskáwośći/ ktorą by wszytkich ludźi mogł powabiáć; áleś wynálazł ten sposob niepoięty/ że się grzesznikiem stawszy bez grzechu Bog/ powabił y przyćiągnął do swego grzesznych towarzystwá/ ktorzy iak tylko z nim przestáwáć poczęli/ iák tylko z nim w towárzystwo weszli; zárázem się mu poniekąd sstáli podobnymi [...]. HinPlęsy 399.
patrz: POWABIAĆ
– PPno powoynik do powiiánia przynieśiono/ podobno w niebie urobiono do tey potrzeby kosztowną ćięgáturę/ áby Dźiećiatká ćiáłeczko mogło rość prosto/ żeby Dźiećinne członeczki były wszytkie w proporcyey... HinPlęsy 66.
patrz: POWIJANIE
– Iákoby chćiał wyráźić Philo, że SŁOWO Przedwieczne nákaźáło, Słońcu, Kśiężycowi, Gwiazdom, y inszym Plánetom Niebieskim, áby mu gdźie się obroći świećiły, et dixerunt, adsumus, et luxerunt ei cum iucunditate. Záraz powolne ná głos Pański, rzekły/ Iesteśmy/ gotoweśmy: y świećiły mu z vćiechą. HinPlęsy 11.
patrz: POWOLNY
– Trzyma się Krzyżá IEZVS. czyńćie co chcećie Anyołowie/ Iezusá y muzyką od krzyża nie odwabićie/ y orężem strasznym nie odstrászyćie. Więc ná co wesoło przygrywáćie? czy nie wiećie/ co to zá drzewo? toć to/ ktore wam Páná zabiie/ á wy się ráduiećie... HinPlęsy 657.
– Co wszytko ná nász pożytek/ áby oddány Bogu/ luboby żártem iuż nieprzymierzał szaty świátowey/ godnośći iego/ czći wszytkich iego. HinPlęsy 283.
– Podźmy z tey Stáyni/ nie mász się tu czemu przysłuchywáć/ niemasz się tu czemu przypátrować. HinPlęsy 365.
– PRzyszedł ná ten czás Syn Bogá przedwiecznego/ áby każdego duszę wpisał w Zywotá Księgę; nie przyszedł áby ktorego człowieka miał z niebá wypisowáć. nie przystałoby ná dobroć iego/ áby prágnąć miał/ y spráwowáć to/ żeby złą śmiercią/ chociaż zły zginął. HinPlęsy 469.
– Dla czego/ wiedz to duszo/ że lubo my duchowie niebiescy zacnymi iesteśmy; przecię y nam przystoi z tymi biczámi/ ktorzy ná posługę ludzi náznaczeni/ to ludziom mamy podáwáć/ co im do popráwy służyć może: á bicze z rozgą/ naczyniem do popráwy wybornym. HinPlęsy 158.
– Ia tedy Dziecię kocháne záraz do ciebie w stáyni przystawam/ nożki cáłuię/ ná znak tego żem iuż twoy sługa. HinPlęsy 473.
– Miła słucháć prácuiącey około Dziecięcia Matce/ że mu dáła przystoyne wychowánie; y tobie barzo należy ná tym/ áby cię żaden w tey sławie nie zwyciężył/ zwłaszczá żeć tákiego zrządził Bog Syná/ nád ktorego przystoynieyszego świát mieć nie ma. HinPlęsy 113-114.
patrz: PRZYSTOJNY
– Dałeś iey z siebie wzor doskonáły wszelkiey pokory/ przytrząsnąwszy się mierzwy bárłogiem; dasz y ná ganku wzor doskonáły wszelákiey ostrożnośći/ pokazawszy się z ćierniową koroną/ ábo ráczey z ćierniowym płotem/ okrążaiącym naczystrzych myśli pełną głowę... HinPlęsy 308.
– Piastujeć wprawdzie/ całujeć mile/ przytula ścisło do siebie; ale żeby mu podać mogła co takowego do uciechy/ abo też mogła czym ozdobić/ temu wy widzę przeszkadzacie. HinPlęsy 334.
patrz: PRZYTULAĆ
– Przyjmuje także mile od Matki miłości znaki/ wdzięczne są Jezusowi Mariej całowania/ miłe do siebie przytulania... HinPlęsy 372.
– Włożyćby ná te/ co niebá vtworzyły/ rączki miluchne/ mánelki rubinámi nasádzone/ y miásto pieluch choć wczesnych ale vbogich/ dáćby iáko naywięcey miękkich iedwabnic/ áby nic zgołá Dźiećinki nie dolegało. HinPlęsy 75.
patrz: RUBIN
– Oto człowiecze świecki y Zákonny/ masz we mnei wszelkie fáwory/ weś tylko áby ten ieden kának odemnie/ weś tylko ieden rubinek by namnieyszy krwie moiey/ przyłożże go do sercą twego/ obaczysz żem ći iá tobie przygodnieyszy/ żem ći ia tobie milszy przyiaciel. HinPlęsy 624-627 [625].
patrz: RUBINEK
– Tám się przez rosę krwáwą ábo ráczey przez deszcz krwi wielkiy obfity promienie przebiiáiąc/ powloką fárbą krwáwą/ áby záchodząc potym do dusz ludzkich rumiáno one oświecáły/ y świátłem ie szárłatnym pokrywáły/ áby tym prędzey vznawáły cenę swoię/ im się te krwawe promienie bliżey przed rozum dusz stáwiaią/ mękę przy słupie/ y biczowánie obficie krwáwe wyrażáiąc. HinPlęsy 229.
patrz: RUMIANO
– WIdzą podobno y vpatrzyli iákąś źwierzynkę/ y dlatego parą záchodzą/ dla tego záskákuią/ aby postronek z łáńcuchem ná szyię zárzucili: ták bowiem w pewnym kráiu łowią dzikiego źwierzá. Ale w Dźiecinie nie widzieć nic dzikiego. miluchne Dziećię/ mile ná mátkę/ oczki obráca/ mile vsteczek nad rubin rumieniuchnych/ do miluchnego mátki nádstáwia pocáłowánia; á gdyby można przed powiciem/ rączkiby swoie do twarzy Pánny nád świátło słoneczne ozdobnieyszey przyłożyło. HinPlęsy 68.
– Witay gębusiu robaczku maluczki/ witay wszytkiego świátá pożądánie/ wszytek rumieniuchny. HinPlęsy 442.
– Czemuż wżdy Anyoł pląsze wesoło z tym zárękawiem? czemu namilsze Dźiecię swey rumieniuchney twarzy nádstawia? HinPlęsy 87-88.
– [...] kiedy ia pátrzę ná duszę moię/ widzę że iáko skoro despekt się máły pokaże/ oná od stráchu abo od gniewu blednieie/ á twoie iák purpurą przyodziane iágody rumieniuchne/ rádość serdeczną wydáią/ ktorą masz do wszelkich nieczci y zelżenia. HinPlęsy 132.
– [...] wiesz co tu o pogębki ludzie czynią: á niesłychána áby Dźiecinę máłą miał kto vderzyć w twarz subtelniuchną/ á mniey słychána/ y owszem do pomyślenia komu przyść może/ áby Bog od stworzenia miał być policzkowány? HinPlęsy 88.
patrz: SŁYCHANA
– Nie mász pięknieyszey ná świećie Dźiećineczki/ ani też będźie/ iáki iest IEZVS, nie ma z nim zgołá nic czynić piękność/ byś też naypięknieyszego stawił Anyołá/ y dla tego też niebo/ iak skoro wyszedł z wnętrznośći máćierzyńskich/ w kupie się wielkiey wysyáło/ áby ták piękne Dźiećię vyźrzeć mogło. iakoż vyźrzáło śliczność nad ślicznośćiami/ y z niego oká nie spuśćiło. HinPlęsy 58.
– Byłeś, práwi/ kiy trzćiniány domowi Izráelá, y gdy się ná tobie wspierano/ zgruchotałeś się. HinPlęsy 359.
patrz: TRZCINIANY
– Mizerni ludźie/ ledwo się od źiemie podnieśiemy/ ledwie ná tylec nożá ćierpienie vczuiemy/ záraz pragniemy z źiemie poćiechy vlżyć o iak sercu prędko sposobow szukamy/ bolom folgi y chorobom zadamy; poháńbieni namnieyszym słowem/ záraz szukamy áby nas do czći przywrocono/ áby sowićie przeproszono. HinPlęsy 381.
patrz: TYLEC
– Więc co wam zá trudność/ pátrząc ná Dźiećię ták vbożuchno leżące/ pátrząc ná nágość iego; ábo przynieść choć z dálekiey krainy w krotkim czaśie kosztowney pośćiałeczki; ábo też one w tymże czáśie wygotować? HinPlęsy 154.
patrz: UBOŻUCHNO
– NIe dosyć pono ná pieniách Duchow niebieskich/ trzeba żeby też y ptaszęta gniazda w tym ćierniu sobie poczyniwszy/ Panięćiu temu śpiewáły? vćieszna bowiem też bywa máłym dźiateczkom słucháć ptászego pienia/ ábo też y ptaszętá w ręku piástowáć? HinPlęsy 256.
patrz: UCIESZNA
– PRozna y czcza iest trzćiná ták zewnątrz iáko y wewnątrz ze wszytkiego ogołoconá/ y owszem ták od nátury po wierzchu vgładzona/ żeby się ná niey nic zgołá ostać nie mogło. HinPlęsy 362.
patrz: UGŁADZONY
– Zá powoyniczek miáłáby służyć kosztownie vtkána ćięgaturá; ábo tez ten sam dáć vhaftowány/ y kołdereczkę kwiećiem osutą złotym/ przedźieloną gęstym dyamentem ofiárowáć/ aby to Dźiećię záżyło swoich włásnych dostátkow/ y ná się oczy wszytkiego świátá obroćiło. HinPlęsy 75.
patrz: UHAFTOWANY
– Cieszyć się będźie z namnieyszek męki w niebieśiech duszá; z ktorą tu ná źiemi ponośiłá/ y iaśnie vyrzy/ wszytkie naczynia vmartwiánia. HinPlęsy 690.
– Nie boy się Duszo/ byś go vroczyć miáłá/ będźie miał ná to z ćiernia koronę/ [...] HinPlęsy 274.
patrz: UROCZYĆ
– By wżdy to walnie w rękách trzymali/ rzekłbym że to plęs zwyczáyny dawno źiemskim mieszkáńcom/ ktorzy dość długim pásmem/ to pod towálnie podchodzą/ to wkoło pląszą. nie masz tám zdrowia ćiała niebezpieczeństwá/ chybáby chustki zá śidłá dúszy służyły/ ktore więc nie iednego vśidlaią człowieká: Dotrzyma śćiśley subtelna iedwabnicá niżeli drotak dośc dobrze nárobiony. HinPlęsy 66.
patrz: USIDLAĆ
– Boże vchoway/ bysmy mu [sc. Dzieciątku] mieli potrząsnąć kwiećiem wonnym łożeczko/ ábo też miękko vsłáć pośćiałkę/ ábo ná głowkę vwity z roży wieniec położyc/ o coby wszytko nam nie trudno... HinPlęsy 665.
patrz: USŁAĆ
– Day iák nayrychley Anyele świętey tę Muzykę/ nie trzymay długo prágnienia Dźiećineczki; iák rychło nie dasz/ rozkwilisz Dźiećię/ álić y po twym skocznym weselu/ y Matce kłopot vrośćie y żáłość w vtuleniu. HinPlęsy 347.
– Stanie mocno po wszytkie czásy lubo lámenty y płácze/ matek y dźiatek serce iego przenikáć y bezecne ięzyki do tegoż sercá/ vwłoczeniem czći doymowáć będą. HinPlęsy 432.
– Zwab mię namilszy grzeszniku do siebie/ zwab mię tym twoim vbogim ná śienie leżeniem/ zwab mię y ćiernia pokłoćiem: tám to vćiska subtelne ćiáło twoie; á to záś kole naświętszą głowę/ ábym ia grzeszny nie miał wymowki/ że mię IEZVS y w máłym wieku/ y w męzkich lećiech nie zwabił do swego podobieństwá; boć záiste inaczey było/ dostátek y áż názbyt wabienia było. HinPlęsy 300-301.
patrz: WABIENIE
– Wabieniem ráczey y iákimśi misternym świstem Pásterzowi dusz/ gárnąć do siebie dusze potrzebá. HinPlęsy 343.
patrz: WABIENIE
– Krzyż tylko zá materać/ á z ćiernia wienieć miásto wałeczku/ pieluszki zá kołderkę położyli. HinPlęsy 666.
patrz: WAŁECZEK
– O Dźiećię moie tośmy daleko rożnie odźiani/ toć rożnie wczasuiemy/ toć miękczey ćielsko to moie odpoczywa? HinPlęsy 640.
patrz: WCZASOWAĆ
– Nieogarniony ten Pan w tym jest cudowny/ że wzgardził wszytką wczesnością świata i będąc tak niezmiernym/ w małym ciałeczku jak najmniejszego zamiłował się kącika. HinPlęsy 70.
– ...insza postáć IEZVSA w ćiemney nocy/ w ktorey go śćisło skrępowano/ okryty śliczną twarz Iezusową/ naprzod bládośći dla trwogi śmierći/ potym potoki potu krwáwego/ odźiały zátym modre sinośći/ wárgi się świętą krwią pokryły/ y co przed tym ozdobny był IEZVS nád syny ludzkie/ to teraz zeszpecony nád wszytkie łotry naywierutnieysze. HinPlęsy 59.
patrz: WIERUTNY
– O iák świetny wiazd/ wieżdżáiącey ná Krzyżu do niebá duszy! HinPlęsy 691.
– A miánowićie karzmy ták ćiáło násze/ áby się czystość w nas wkrzewiłá/ z ktorego człowiekowi śliczna ozdobá. HinPlęsy 307.
– Pozad stać będą daleko tacy/ ktorzy się w niebo ledwo pokutą wkupili/ y ktorzy źiemskie świetnośći miłowali/ pieszczot szukali; od tych/ ktorzy tu ćiernie y vtrapienia miłowali. HinPlęsy 315.
– Trzćina ná świećie tá celuie zwłaszczá z woli Oycowskiey náznaczona/ tá trwáła v w wonnośći y w vćiesze; dla tego znáiąc tę własnośći trzćiny Dziećineczka/ lubo nie gárdźi rownianką Matki/ przećię się do niey obráca/ wiedząc że trwalsza w swey ozdobie ozdobie. HinPlęsy 372.
– Sławá v świáta w tym naywiętsza nie dopuszczáć nikomu właśćizny odeymowáć: Sławá v Bogá/ nie tylko się sẃego nie domagáć; ale też swoie z chęći swey włásney odrzucáć/ o własne niedbać. HinPlęsy 204.
– Takći się vpodobało być robakiem/ że wmawiasz w ludźie żeś nie człowiekiem. HinPlęsy 441.
patrz: WMAWIAĆ
– Słuszniećby wierę rysowáć spráwy tego Dźiećiątká ná kámieniu/ áby żadna z nich nie byłá opuszczona: boć y Ian ś. o nich powiedźiał/ że gdyby się ná kartach spisowáć miáły/ w wszytek się świat kśięgi spráwámi iego popisáne nie wmieśćiły: czym znáć daie/ że wiele nie popisano co IEZVS ná źiemi żyiąc dla ludźi czynił. HinPlęsy 239.
– Muśiáło iednák ćiernie mieć mieysce w tey Stáyni/ áby dano znáć/ że iáko z Ráiu pierwszy nász rodźić ćierniem grzechowym raniony/ międźy bydlęty do Stáynie iest wpędzony; ták teraz IEZVS z Stáynie bydlęcey miał przeprowádźić człowieká/ zebrawszy z świátá okręgu ćierniowy wieniec grzechu/ y ná swey głowie go wynioższy/ miał do niebieskich przeprowádźić człowieká roskoszy/ rány sam wszytkie ná głowie znosząc. HinPlęsy 284.
patrz: WPĘDZONY
– Wszytkie tám dusze oraz Dźiećinie w oczách stánęły/ y te ktore w Zywota Kśięgi wpisowano/ y te ktore wpisaniem pogárdźiły/ żyć nie chcąc dobrze ná świećie/ znáć niechcąc Dźiećię zá Páná/ niechcąc też Pánu służyć pocziwie. HinPlęsy 471.
patrz: WPISANIE
– Pámiętna bárzo v Pánow źiemskich/ gdy kto z dźiećiństwá przystawa/ y posługi swe wiernie Pánu swemu odpráwiue. zwykli tákowych Panowie/ y po śmierći swey opátrowáć/ zwykli tákowych w kśięgi wpisowáć/ ábo też w testámenty. HinPlęsy 473.
patrz: WPISOWAĆ
– ...krew záś przy słupie z ćiáłá się leie/ á z piekłá ná kształt rubinow naykosztownieyszych ná źiemię pada/ godná wszelkiego poszánowánia/ godná żeby nie tylko w złoto odpráwna byłá; ále áby się w serce wprawiáłá... HinPlęsy 233.
– ...boć zgołá duszy dla ćiebie wyniszczenie/ bogáći duszę; á zaś do nędze się przywodźi/ y w onę się wpráwuie/ ktora sobie co zostáwi... HinPlęsy 96.
– [...] O toć mi miły tak mię despektuiący człowiek/ włożę ia w serce tego człowieká/ oto ták/ ná káżdym placu zástawić się chcę zá tego záwsze człowieká/ by mi y gardło łożyć státeczny záwsze będę w przyiaźni: zasłużył mi to wodz moy namilszy IEZVS człowiek [...]. HinPlęsy 613.
– Nie záwiedźie się kto się ná ćiebie spuśći we wszytkich spráwách. Bespieczny káżdy/ ktory nádźieię pokłáda w Pánnie MARIEY. HinPlęsy 358.
– Wszák vmiesz robić takie pośiłki/ ktore nad żurki/ nád wszytkie źiemskie polewki/ pośilić mogą; á bez cukru nie barzo by były do smaku Dźiećineczce. HinPlęsy 355.
patrz: ŻUREK
– Iágody iedney z ćiernia nie vrwiesz do iakieykolwiek o chłody/ á coż masz żyzno zbieráć nadźiane źiarnem kłosy? iákiey się ma człowiek z ćiernia spodźiewáć żyznośći? pewnieyszy tego kto w ćiernie śieie/ że od ćiężkiego głodu zwiędnieie/ niż żeby z niego dostał pośiłku/ á mniey żeby z żywnośći nábył ozdoby. HinPlęsy 276.
patrz: ŻYZNO