ESJP XVII i XVIII wieku

Anonim

ChrośJob 1705 oryginał

JOB CIERPIĄCY, Z dobr i Fortun wyzuty, Ná dźiećiách, i zdrowiu dotkniony, A potym Przez łaskę i miłośierdźie Boskie, Nád wszelkie mniemanie Przyiaćioł swoich, uspráwiedliwiony, I wszytkim we dwoy nasob nadány. Z Łáćińskiego ná Polskie, Według Kommentu S. Grzegorza, Wielkiego Kośćielnego Doktorá, Wierszem przełożony w Roku Páńskim 1705. Przez Woyciecha Stanisława Chroscinskiego [...] do Druku PODANY

http://bc.bdsandomierz.pl/dlibra/doccontent?id=1995, https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/doccontent?id=766030, https://polona.pl/item/job-cierpiacy-z-dobr-i-fortun-wyzuty-na-dzieciach-i-zdrowiu-dotkniony-a-potym-przez,MTA1NzIyNDk1/6/#info:metadata

Odnotowano 99 cytatów z tego źródła

– Uwiądłaś iak list lub winna iagoda Ktorą więc szumem swoim w Listopadzie Aquilo mroźny ściąga w Winogradzie. ChrośJob 20.

patrz: AKWILO, AKWILON

– Na dzień Sądu i ostatniey zguby Antychryst swoiey doczeka rachuby. ChrośJob 78.

patrz: ANCYCHRYST, ANCYKRYST, ANTYCHRYST, ANTYCHRYST, ANTYKRYST

– Job nád swoim lámentuie utrápieniem, badáiąc się, z iákiey przyczyny ná niego iest dopuszczone. ChrośJob 39.

patrz: BADAĆ SIĘ

– Boskie śpiewam igrzysko z człowiekiem Ktore tym większey ceny i szacunku Im kto cierpliwiey czeka bassarunku. ChrośJob 4.

patrz: BASARONEK, BASARUNEK, BASARUNEK, BASARYNEK, BASSARUNEK

– [Mówi Job] Nie przestąpilem iego [Boga] przykazánia Pełniłem zakon, przestrzegałem zdánia, I w nimem sobie, kładąc ie ná berle Korzystał iáko w naybogatszey perle. ChrośJob 85.

patrz: BERŁA, BERŁO

– On [Bóg] rozum, on nam umieiętności nádał, Żeby ziemskimi człek bestyimi władał. ChrośJob 135.

patrz: BESTIA

– Widziałem iák się w dumie swey beśpieczył Pyszny. ChrośJob 23.

patrz: BEŚPIECZYĆ SIĘ

– Wziąwszy lutnią z bębenkiem do ręki Wesoło skaczą ná muzyczne dźwięki. ChrośJob 76.

patrz: BĘBENEK

– Zboycy i iego [nieprzyjaciela] opryszkowie razem Trakt przez me piersi zrobili żelazem, I obtoczywszy dom ná koło wszytek Ściśnęli twardą blokadą przybytek. ChrośJob 68.

patrz: BLOKADA, BLOKADA, BLOKKADA

– Oto, ktorzy ci w Niebie i ná ziemi Służą, nie mogą bydź doskonałemi, Albowiem chociaż wzniosł ich ták wysoko, W Aniołach błędu twe postrzegło oko. Dopieroż w błotnych co się domách krzepią, I fundamentá z gliny sobie lepią, Ktoż się z nich oprzeć twey zacności zdole?. ChrośJob 22.

patrz: BŁOTNY

– Lecz, że mu usta stękáią i ięczą, Dla tego plagi nieznośne mię dręczą, Dla tego mię BOG dotyka i draźni, Ze znieść cierpliwie trudno iego łaźni. Ná moie bole, práwie iest záwziętem, Obie mi nogi twardym ścisnął pętem, I wszytkie ścieszki bodzcámi otoczył, Bym z nich bez szwanku nigdzie nie wyskoczył. ChrośJob 123.

patrz: BODEC, BODZIEC, BODZIEC, BODZIEĆ, BOJEC

– Wodzow pobudkę, ogłos pułkow srogi Zá bodzce sobie kładzie i ostrogi. ChrośJob 156.

patrz: BODEC, BODZIEC, BODZIEC, BODZIEĆ, BOJEC

– Nie weźmie Bogacz nic, gdy go śmierć zaydzie Nic też, choć ocknie w ręku swych nie znaydzie. ChrośJob 100.

patrz: BOGACZ

– Nie narzekałbym dźiś będąc nie żywem, Anibym wiedźiał, co to bydź szczęśliwem Wćiszy, co teraz znieść muszę boleśnie, Odpoczywałbym sobie iáko weśnie. ChrośJob 17.

patrz: BOLESNIE, BOLESNO, BOLESNO, BOLEŚNIE, BOLEŚNIE, BOLEŚNO

– Bawił się przy niey Sęp, iáko przy żerze, Ale śmiertelney wpadszy do obierze, I z niey się pędem wybiwszy wysokiem Niechciáł iuż z gory spoyrżeć ná nię okiem. Nie upráwiły iey [ziemi] Prorockie głosy, Nie ztretowáła nogá Lwice bosy. ChrośJob 102.

patrz: BOSSY, BOSY, BOSY, BOSZY

– Nie ieden będzie przed tobą się bożył. ChrośJob 44.

patrz: BOŻYĆ SIĘ

patrz: BÓG

– Kto, procz mnie, bramy warg iego otworzy? ChrośJob 164.

patrz: BRAMA, BRAMA, BRANA, BROMA, BRONA

– Pan rzecze [do Szatana]: Iák chcesz nád nim [Jobem] brykay Iednakże dusze iego mi nie tykay. ChrośJob 12.

patrz: BRYKAĆ

– Zwłasnych uczynkow záwsze byli głodni, I żyćia nawet ná świećie niegodni, Bo im ćiekawiey táiemnic badaią, Tym się w rozumie uboższemi stáią. ChrośJob 109.

patrz: CIEKAWIE, CIEKAWO

– Czekaiąc proszą śmierci w utrapieniu [...] podobni onym, co ná skarb chciwemi A nie mogą się dokopać go w ziemi [...]. ChrośJob 18.

patrz: DOKOPAĆ SIĘ

– A przecie tákiey niebrzydząc dworszczyzny, Pilnował rządu y dworu y rzeczy, Pięknością iednak przechodził męszczyzny. ChrośJob D3v.

patrz: DWORSZCZYZNA

– Wziąwszy lutnią z bębenkiem do ręki Wesoło skaczą ná muzyczne dźwięki. ChrośJob 76.

patrz: DŹWIĘK

– Czemu ná moie tylko urąganie Podobne wiátrom wásze iest gadanie? ChrośJob 29.

patrz: GADANIE

– A zaż nie musi odpowiedzieć, co mu Ważył sie w gadkách zarzucáć bez sromu? ChrośJob 157.

patrz: GADKA

– WIem to (odpowie Iob) z pokorą Pánu Ze nie masz w świećie tákowego Stánu, Ktoregobyś ty nie przeniknął myśli, Albo go nie zgiął, gdy chcesz, iák nayśćiśli? Zgoła, nikt nie iest w rozum ták przybrány, Zeby nie miał bydź przez ćię wybadány, I iam głupie rzekł; i nád śiłę moię Smiał wybadywáć niepoiętość twoię. ChrośJob 169.

patrz: GŁUPIE

– [...] ná twe skargi żale i spráwoty Nie odpowieda iedney nawet ioty [...]. ChrośJob 124.

patrz: JOT, JOTA, JOTA, JOTTA

– [Mówi Job] Nie przestąpilem iego [Boga] przykazánia Pełniłem zakon, przestrzegałem zdánia, I w nimem sobie, kładąc ie ná berle Korzystał iáko w naybogatszey perle. ChrośJob 85.

patrz: KŁAŚĆ

– Na co się przyda złemu, gdy sam zginie Myślić o krewnych i swoiey rodzinie [...]. ChrośJob 77.

patrz: KREWNY

– Krowy się co rok látuią i mnożą, I w przychowku ich [złych ludzi] nigdy nie ubożą. ChrośJob 75.

patrz: LATOWAĆ SIĘ

– On [Bóg] spadáć ná świát rozkazuie rosie, Deszcze i gromy trzyma iáko w trzosie, Ktorym gdy gorne otworzy kanały, W momencie zleią krąg ziemski cáły. Do ich ná niskie granice wytoku, Z lekkiego przybrał zasłonę obłoku, Ze choć w subtelnym dyszą kawecánie Nád roskaz, iedna kropla nie ukánie. ChrośJob 141.

patrz: LEKI, LEKKI, LEKKI, LETKI, LIEKKI

– Uwiądłaś iak list lub winna iagoda Ktorą więc szumem swoim w Listopadzie Aquilo mroźny ściąga w Winogradzie. ChrośJob 20.

patrz: LISTOPAD

– Albowiem i ia znaydę co powiedźieć, I ci w mym sercu nie może dośiedźieć, Ktore wkształt winá, dla ćiasnego szpuntu, Gdy luftu nie ma, dno wysádza z gruntu. ChrośJob 121.

patrz: LUFT

– Wziąwszy lutnią z bębenkiem do ręki Wesoło skaczą ná muzyczne dźwięki. ChrośJob 76.

patrz: LUTNIA

– [Job] U ludźi nie praw; Bogu wźięty Łazarz z głowy do pięty, Przećię się niechciał frymarczyć z Bogaczem Choćiasz támtemu nie zeszło ninaczem. ChrośJob 3.

patrz: ŁAZARZ

– Co łakomemu po cudzey łoktuszy? Ieżeli go BOG zabije ná duszy? ChrośJob 98.

patrz: ŁOKTUSA, ŁOKTUSZA, ŁOKTUSZA

– Rzekę wyraźniey; słow mych powiádacze, Gdy żywey práwdy stáną się tłumacze, Skruszą mu [szatanowi] głowę, i szukáiąc zysku W cnotách; będą go mieli w pośmiewisku. Niewody; iego skorą i łupieżą Nápełnią; gdy się prości do nich zbieżą, A głowę sámą, iák rybámi, cháty Skoro się podda mądry i bogáty. ChrośJob 162-163.

patrz: ŁUPIEZ, ŁUPIEŻ, ŁUPIEŻ

– Przysekły ięzyki aż do podniebienia Ssących Niemowląt z ciężkiego pragnienia A co chleb iadły, przestawszy iuż mamáć chcą go, á niemasz ktoby mogł ułamać ChrośJob 196H-197H.

patrz: MAMAĆ

– Ktore, gdźie wschodźi, gdźie zapáda zorża, Gdźie Słońce stáwa ná Merydyánie, Gdźie pułnoc ziębi. ChrośJob 149.

patrz: MERYDIAN

– A ufność iego kształtem páięczyny, Zginie od lada wiátru i mietliny, Ná swym się domu żyiący niepráwie, I ná swey wspiera Hypokryta sławie. ChrośJob 33.

patrz: MIETLINA

– Wysadza podłych ná Monarsze Throny, Od niego bierze poćiechę strapiony Rozbija, gdy chce złośliwych zamysły, Aby do skutku swoiego nie przyszły. Radę niepráwych rozprasza, i psuie Wykrętnych łowi, mędrkow kawałkuie, Przed ktorymi w dźień świátło zechce znikać, A w nocy będą południa się tykáć. ChrośJob 24.

patrz: MONARSZY

– W marmury twarde, i skaliste głazy Krzepna sie często żywych wod obrázy, I wierżch przepaśći zá mroźnym porostem, Bez żadnych podpor ukrżepcza się mostem. ChrośJob 151.

patrz: MROŹNY

– Sercá Monáchow pánuiących świátu Odmienia, i w lot zrżuca z Máiestátu, Mydli im rozum, i wzrok ná Vrżędách, Ze się w swych sámi umotáią błędách. ChrośJob 47.

patrz: MYDLIĆ

– Sercá Monáchow pánuiących świátu Odmienia, i w lot zrżuca z Máiestátu, Mydli im rozum, i wzrok ná Vrżędách, Ze się w swych sámi umotáią błędách. ChrośJob 47.

patrz: MYDLIĆ

– Bać się go bedą żyiący ná świećie, I w táiemnicách, i co ma w sekrećie, Wszyscy, ktorzy się mądrośćią nabażą, Badać się pewnie tego nie odważą. ChrośJob 146.

patrz: NABAŻYĆ SIĘ

– Ktoż się odważy strofować go w oczy? Zwłaszcza gdy się tu nádmie i naboczy? ChrośJob 78.

patrz: NABOCZYĆ SIĘ

– I użaliwszy iego się pokuty, Gdy zá Przyiaćioł swych płácił trybuty, Wszytko, z czego wprzod był go ogołoćił, We dwoy mu nasob oddał i przywróćił. ChrośJob 170.

patrz: NASÓB

– Niech plemię moie wyginie ná świecie, Ieźlim się kiedy uwieść dał kobiecie [...]. ChrośJob 114.

patrz: NIECH

– Elifaz wyrżuca ná oczy Jobowi niemiłosierdzie, i oppresyą ubogich ludzi [...]. ChrośJob 79.

patrz: NIEMIŁOSIERDZIE

– BOG mu [strusiowi] ubliżył mądrości, Dla iego ku swym dzieciom nie miłości [...]. ChrośJob 155.

patrz: NIEMIŁOŚĆ

– Niech żona moiá będzie cudzołożną, Niechay z nią pełnią wszeteczność bezbożną Wszyscy, ktorzy się paráią niewstydem. ChrośJob 114.

patrz: NIEWSTYD

– Vydziesz napáści i łowczych obierzy, Ziemskich się bestyi nie zlękniesz i Zwierzy. ChrośJob 25.

patrz: OBIERZ, OBIERZ, OBIERZA, OBIERZA, OBIERŻA

– A on mie zbawi, i z winy obmyie, Bo kto się zmyślną postawką okryie Ten przyiść ná iego nie będźie mogł oczy Zwłaszcza, gdy się twarż z sercem nie iednoczy. ChrośJob 49.

patrz: OBMYĆ

– A on mie zbawi, i z winy obmyie, Bo kto się zmyślną postawką okryie Ten przyiść ná iego nie będźie mogł oczy Zwłaszcza, gdy się twarż z sercem nie iednoczy. ChrośJob 49.

patrz: OBMYĆ

– Obmyłeś duszę moię z win wielu, Zyćia moiego Odkupicielu, Widźiałeś Panie, tych, co mie biją, Iák w niepráwośćiách przed tobą żyją. ChrośJob 195.

patrz: OBMYĆ

– Padalcowego nassáwszy się iadu, Iaszczurczym zębem przyidzie do upadu. ChrośJob 72(L).

patrz: PADALCOWY, PADALCÓW

– Niech żona moiá będzie cudzołożną, Niechay z nią pełnią wszeteczność bezbożną Wszyscy, ktorzy się paráią niewstydem. ChrośJob 114.

patrz: PARAĆ, PARAĆ SIĘ

– Dzieci [...] z Mátkámi się dzielą Odchodząc od nich; ani więcey z wrotu Do gniazdowego nie maią parkotu. ChrośJob 153.

patrz: PARKOT

– Ná śiedm tyśięcy trzody owiec liczył, Pięćset jarzm wołow do pługa wyćwiczył, I pięćset oslic do rożney roboty, Wielbłądom nośić kazawszy namioty. ChrośJob 6.

patrz: PIĘĆSET

– Co piekielny poburzył był Łowiec Czternaście wrocił tysięcy mu owiec ChrośJob 170.

patrz: POBURZYĆ

– Woleli náwet od miecza umieráć Niźli z niezbytym głodem się pocierać. ChrośJob 198H.

patrz: POCIERAĆ SIĘ

– Zabaliście się słów jego uczonych, I stąd się znacie być przezwyciężonych, Stąd wam języki milczenie poplecie, Ze co z nim dalej rzecz wszyscy niewiecie. ChrośJob 121.

patrz: POPLEŚĆ

– Sąd [...] Poprzekonywa wszytkie moie świadki. ChrośJob 37.

patrz: POPRZEKONYWAĆ

– Zalisz dla ćiebie świát zaginie cáły, I z mieyść się swoich poprzenoszą skáły? ChrośJob 64.

patrz: POPRZENOSIĆ

– Oto mi wszytko zły los poprzypráwiał, Rozwiodła ná mnie przygoda swe skrzydła, A com się ich bał wegnanym w iey śidła. ChrośJob 19.

patrz: POPRZYPRAWIAĆ

– Uschnie, iáko więc ziarno bez wilgoci Wznidzieli? to go zła chwila popsoci. ChrośJob 65.

patrz: POPSOCIĆ

– Z twoieyli sprawy koń się dużym czuie? Kiedy swobodny sobie poryżuie. ChrośJob 156.

patrz: PORYŻOWAĆ

– Iob Swięty i bogáty, zá Synow swoich wzáiem się bankietuiących, ofiáry Pánu Bogu czyni, ktory máiętność iego dáie w moc Szatanowi, ten záś wszystkę mu zniszczywszy substáncyą, i dzieci ná śmierć pozábijawszy, do wielkiego smutku przywodzi Iobá, on iednák cierpliwy, Boską wychwala spráwiedliwość. ChrośJob 4.

patrz: POZABIJAĆ

– Co zá niepráwość? lecz odedniá do dniá Twoy odkładáli przywod do pokuty Fałszywe práwiąc ná wzgardę wyrzuty. ChrośJob 186.

patrz: PRZYWOD, PRZYWÓD

– Pycha głupiego puszysta gubi, A zazdrość nigdy poczciwych nie lubi, Widźiałem iák się w dumie swey beśpieczył Pyszny, i szcześćium iego wnet złowieczył. ChrośJob 23.

patrz: PUSZYSTY

– Tyźli brżaskowi pierwsze dał rumieńce, Lub skład i mieysce naznaczył Iutrzence, ktora, gdy złotym promieniem zaświta, Zubiegáiąca nocą dzień się wita. ChrośJob 148.

patrz: ROMIENIEC, RUMIENIEC, RUMIENIEC

– [Bracia i siostry Joba] Toż ná zadatek przyiáźni rosprotey, Po iedney z owcą; záusznicy złotey Dali mu [...]. ChrośJob 170.

patrz: ROZPRÓTY, ROZPRUTY, ROZPRUTY

– Bo iákoby mię wod nawałność sroga, Iuż zaláć miáła; tákem się bał BOGA, I surowego chroniąc sie zakazu, Co postánowił, pełniłem do rázu. Sercam nie uwięźił nigdy w drogim fancie, A nim ták w szczerym nie korzystał brancie, Siedmkrotnym ogńiem probiernego złotá Bym rzekł: Tyś mego nadźieią żywotá. ChrośJob 116.

patrz: SIEDMKROTNY

– TĘskno żyć dusze moiey w nędznym ciele, Więc z nią w gorżkości rozmowię się śmiele, I rzeknę BOGV: Powiedź mi moy Pánie, Czemu ná zgubne sądzisz mię karanie? A záż to twoiey dobroci przystoi, Zebyś mię stłumił w surowości swoi Rąk właśnych dzieło, zelżywszy szkaradzie, Albo niezbożnych potakiwał radzie? ChrośJob 39.

patrz: STŁUMIĆ

– Co ztąd zá korżyść urość może BOGV, Chociażbyś złego prożen był náłogu, Co mu tym przydasz żyiąc niezmazány, I spráwuiąc się bez wszelkiey nagány? Zaliż w boiáżni strofowáć cię będzie, I ná Sąd z tobą poydzie gdzie przed Sędzie? A nie ráczey cię dla twych wielkich złości, I niezliczonych ztłumi niepráwości? ChrośJob 80.

patrz: STŁUMIĆ

– Mam i ia serce, i rozum, iák i wy, Anim podleyszy z wászey komitywy, Ani to ludźiom żyiącym ná świećie Bydź może tayno wszytko, co wy wiećie. ChrośJob 45.

patrz: TAJNIE, TAJNO

– TĘskno żyć dusze moiey w nędznym ćiele, Więc z nią w gorżkośći rozmowię się śmiele, I rzeknę BOGV; Powiedź mi moy Pánie, Czemu ná zgubne sądźisz mię karánie? ChrośJob 39.

patrz: TESKNO, TESNO, TESZNO, TĘSKNO, TĘSKNO

patrz: TRUDNO

– Albo iák wielki w swey doskonałośći Zechcesz z ułomney poiąć to śmiáłośći? ChrośJob 42.

patrz: UŁOMNY

– Job nieustáiąc w swoim sie uspráwiedliwiániu Przyiaćioł swoich kalumną odrżuca, wywodżąc dla czego się przez wiek swoy w niewinnośći záchował; i że niezbożni po krotkiey żyćia doczesnego szczęśliwośći; przy śmierći od BOGA karani będą. ChrośJob 97.

patrz: USPRAWIEDLIWIANIE

– Ná śmiech przywodźi w swoiey usznych radźie, I ná dźiw ludzki pysznych sędźiow kładźie, Z Rycerskich ozdob Krolow, gdy chce, odrże, A stryczkámi ich przepásze po biodrże. ChrośJob 46.

patrz: USZNY

– Swiátową władzą máiący przytomnie, I kark, i szyię wznieśie przećiwko mnie, Swych Naśládowcow w cnotách wprzod zuboży, Dopiero sam się w rżądach uwielmoży. ChrośJob 166.

patrz: UWIELMOŻYĆ

– Ktorychem wzywał, ażeby mię wspárli, Ci mię złudźiwszy, ieszcze i odárli, A w nieuchronney gniewu gradobići, Kapłani w mieśćie z Starcámi pobići W ten czás, gdy karmi szukali dla ćiáłá, Zeby się dłużey duszá w nich wartáła wartała. ChrośJob 181.

patrz: WARTAĆ SIĘ

– I myśmy na świat nie wyszli z obory Waruiem pisma, czytámy Doktory... ChrośJob 55.

patrz: WARTOWAĆ, WERTOWAĆ

– BOG mię snadź iemu ná obroty podał, Ażeby przez swe naczynia mię głodał, I wciągnąwszy mię pod niepráwych rękę, Tym ieszcze większą żadawał mi mękę. ChrośJob 59.

patrz: WCIĄGNĄĆ

– Niepotrzeżonym iadem náuk zdrożnych, Pooszukiwał sumnienia Wielmożnych, I sam choć sobie tuszy przy niewstydźie, Wezdrgnie się dźieł swych, iák ná orżech przydźie. ChrośJob 90.

patrz: WEZDRGNĄĆ SIĘ

– Godźienli człek iest, że go ták wielmożysz, Ze go ták bárdzo w sercu swoim drożysz, Ráno go uczćisz; wieczor dasz ná probę: Aż on wnet mieni statek i osobę. ChrośJob 31.

patrz: WIELMOŻYĆ

– Podał mię w ręce i moc niepráwemu, Ktory twarz zaćmił Sądowi moiemu, Ieźli zaś nie czart, zowie sie bezbożnym, Ktoż wżdy zámydla oczy Wielomożnym? ChrośJob 37.

patrz: WIELOMOŻNY

– Duszá pokoiu gdy postradáła, Niewie; czy kiedy dobrze się miáła, Widzę, żem zginął, i me nadźieie Przed Pánem lada wietrzyk rozwieie, Więc wspomnij Pánie ná me uciski, I ná Stan ludzki do grzechu śliski. ChrośJob 191.

patrz: WIETRZYK

– Ziarn umykáią łaknącym i kłosow, Vbogim do swych przyiść nie dáią trżosow, Ktorych lub skryte czásem dźielą wiewy, Oni im w pokarm lekkie sypią plewy. ChrośJob 88.

patrz: WIEW

– Ządza ćielesna, i zakał nieczysty, Smrod mu wpuł sercá urobi śiarczysty Vschnie, iáko więc źiarno bez wilgoći Wznidźieli? ChrośJob 65.

patrz: WILGOĆ, WILGOĆ, WILGOŚĆ, WILKOŚĆ

– Bo cożem ia iest? ieźli nie list suchy, Ktory więc z drzewa wietrzne miecą duchy, Albo znikome zdzbło, i wiotcha plewa, Ná ktorą twoiá surowość się gniewa? ChrośJob 50.

patrz: WIOTCHY, WIOTKI

– Przybył tesz Szátan; ktorego Pan spyta, A tyś zkąd przyszedł piekielny włokita? ChrośJob 7.

patrz: WŁOKITA, WŁOKITA, WŁÓKITA

– Poprzypadáli Starcowie ná źiemię, Popiołem swoie potrżąsnąwszy ćiemię, Przywdźieli ostre ná grżbiet włośiennice Szaty ná sobie drapali i lice, Toż i niewinne Pánny z wielkim żalem Lubo nie rychło, czynią w Ieruzalem. ChrośJob 185.

patrz: WŁOSIENICA, WŁOSIENNICA

– Ieżeli rzeknę; nie będę ták mowił, Iużem się dosyć wymowką ułowił. Iuż mię nowy żal zboiáżnią przenika, Z nietrzymanego ná wodzy ięzyka. ChrośJob 38.

patrz: WODZA

– Nawet i dusza we mnie iuż usycha, Kiedy ią ćiężkość wgłębią żalu wpycha, Noc kośći moie zgniłośćią dźiurawi, A ten co nie śpi, ćiało nędzne tráwi. ChrośJob 111.

patrz: WPYCHAĆ

– [Mówi Job] Nie przestąpilem iego [Boga] przykazánia Pełniłem zakon, przestrzegałem zdánia, I w nimem sobie, kładąc ie ná berle Korzystał iáko w naybogatszey perle. ChrośJob 85.

patrz: ZAKON

– [Mądrość] Wybornym złotem kupiona nie będzie, Ani zamiáną śrebra się zdobędzie. ChrośJob 102.

patrz: ZAMIANĄ

– On [Bóg] rozum, on nam umieiętności nádał, Żeby ziemskimi człek bestyimi władał. ChrośJob 135.

patrz: ZIEMSKI

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych