Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
KsJaz 1663-1764 wydanie wtórne
Księgi sądowe wiejskie Klucza Jazowskiego

Odnotowano 115 cytatów z tego źródła
– Item spytany Szymon Pęciak, jeżeli z tą Zofiją Kołodziejczykową jaki zbytni konfidencyi nie miał i do miasta z nią w kompanii nie chodził, z gospodarzem za co na boisku nigdzie indzi nie sypiał, ale w izbie, gdzie gospodyni sypiała. Item nalegał, że żadny z ta gospodynią konfid[encyi] nie miał i do miasta z nią nie chodził,w izbie nie sypiał. Którego allegacyi sąd niniejszy wysłuchał. KsJaz 153-154.
patrz: ALEGACJA
– Ponieważ pokazało się z dokumentów i allegacyi ludzi niewiarygodnych, że Chudoba Józef xchwytał sie tego zarębku niesłusznym prawem [...] ustąpił mie tynfów sześciu. KsJaz 112.
patrz: ALEGACJA
– Na terminie dzisiejszym stanąwszy pomieniony Jakub Kubas wnosi allegacyje, że dlatego zadsyć nie uczynił dekretowi, że ma ten czas świ[a]dków nie miał. KsJaz 105.
patrz: ALEGACJA
– Waruje [wójt], aby budynku i pola nie pustoszeł [spadkobierca] ani arrował komu i owszem reparował. KsJaz 118.
patrz: ARROWAĆ
– Przed urzędem prawa rugowego wójtowskiego ławicznego jazowskiego stanęli oskarżeni o rozbicie kupca owczarze do tegoż prawa. Najprzód Jakuba Biela baca, to jest Matus, drugi Staszka Tokarza syn Wawrzek. KsJaz 173.
patrz: BACA
– A ci zaś bajarze, którzy tych bajek narobili [...] a nie dowiedli Grońskiemu, ażeby na drugi raz byli rzetelniejsi w mowach swoich, podciwości nikomu nie biorąc, póki dokumentu rzetelnego nie będą wiedzieć. KsJaz 176.
patrz: BAJARZ
– Którą to gierałdę ten nieboszczyk śp. Franciszek Jastrzębski najpryncypalniej legował na barki śp. nieboszczyka Kaźmierza Jastrzębskiego. KsJaz 169.
patrz: BARK
– W sprawie Reginy Bednarki z panem Jakubem Ajznerem hutnikiem o chałupę w Obiedzy takowa stanęła sentencyja. Ponieważ Jan Bednarz pozostał długu do browaru złotych numero 9 groszy 15, a Regina żona jego nie ma czym płacić [...] Bednarka zaś kogo by znalazła kupiciela, mają chałupę sprzedać, a dług zapłacić powinna. Co się tycze poprawy przez Jakuba, to jest szopki i płotów, kto kupi tę chałupę u Bednarki i jemu według uznania ludzi przysięgłych nagrodzić powinien - której sprawy takowa sentencyja. KsJaz 87.
patrz: BEDNARKA
– Jan Bednarz pozostał długu do browaru złotych numero 9 groszy 15. KsJaz 87.
patrz: BEDNARZ
– Tak bezbożnego uczynku dobrowolnie na inkwizycyjej przyznali się. KsJaz 96.
– [...] zarębek jure naturali syn po ojcach powinien by był dziedziczyć, a po synie jego sukcessorowie czyli to z męskiej, czyli z białogłowskiej płci. KsJaz 157.
– Trzeci Marcin Biel, który przy tej sprawie był. KsJaz 43.
patrz: BIEL
– Stanęła Katarzyna Bieretka, a teraźniejsza Grońska, na umyśle zdrowa... KsJaz 155.
patrz: BIERETKA
– [...] doniesiono [...] jakoby żonę swoję bijał, a tak strasznie [...] iż raz kół złamawszy, że ona uciekł[a] [...] KsJaz 126.
patrz: BIJAĆ
– [...] póty z więzienia nie wynidzie, póki się czteroma ludźmi nie zaręczy, jako jej bijać nie będzie [...]. KsJaz 126.
patrz: BIJAĆ
– Biret, co ma jałówkę dwuletnią, aby ją chował, a potym przedał i kupił jakiego ciołka i tego chował. KsJaz 128.
patrz: BIRET
– Sąd niniejszy tak postanawia, aby Jakub Biret za pierwszy rok, to jest pro anno 1738, najmu od wołów tynfów 4 [...] zapłacił. KsJaz 127-128.
patrz: BIRET
– Tęż chałupę swoim kosztem zbudowaną Benedyktowi Biretowi wiecznemi czasy przedaje [Mateusz Mróz]. KsJaz 99.
patrz: BIRET
– Tego Górki były własne woły i kazał ich dać temu Biretowi, któremi Biret robiwszy, nie wie, z jakiej przyczyny na czerwonkę jeden wół zachorował. KsJaz 127.
patrz: BIRET
– Za bronę zaś Cyprian Owsianka, że dwie odebrał, a tylko jednę oddaje, i to dużo zrobioną, tedy temuż aktorowi Kukli powinien dać tynfów dwa. KsJaz 109.
patrz: BRONA
– Własną córkę jego ma za sobą [Jacek Hebdzik] i oddaje mu to bydło i zboże, i cokolwiek znalazło sie z domowych sprzętów na też rolą [...] łopata zakowana dobra, motyka porzonna, gwozdy bronnych 37. KsJaz 51.
patrz: BRONNY
– BEDNARZ Jan Bednarz pozostał długu do browaru złotych numero 9 groszy 15. KsJaz 87.
patrz: BROWAR
– Jakub Trzeciak z małżonką swoją pod bytność wielmożnego jegomości pana Dulęby [...] zeznaje. KsJaz 121.
patrz: BYTNOŚĆ
– Ta przysięga odprawiłą się przy bytności mojej na ten czas i przy bytności jegomości księdza plebana jazowskiego. KsJaz 33.
patrz: BYTNOŚĆ
– Czyni się rekognicyja chałupej po śp. nieboszczyku Fałtynie, jako Antoni Tuciak ożeniwszy się z córką jego starszą zapłacił dług Matyjaszowi Kozickiemu tynfów jedenaście, które był Kozickiemu zapłacił za reparacyją tej chałupej Wojciechowi Warzesie. KsJaz 150.
– 1685, 21 janu[a]rii [21 I] odprawili jurament przy bytności całej gromady na ten czas [za] dzierżawy, na przysiężnych według pier[w]szego [z] zagrodników Grzegorz Pomiotło, Stanisław Młynarz, [z] zarębników Doruch Maciek, Grzegorz, z chałupnikó[w] Krzysztof Kogutek. KsJaz .
patrz: CHAŁUPNIK
– Stanąwszy obecnie Michał Biel [...] chałupnik jazowski [...] chałupę swoję dziedzictwem nabytą [...] przedaje Janowi Lublowskiemu. KsJaz 144.
patrz: CHAŁUPNIK
– Młyn z zagrodą chodzi dla opłacenia się tak dworowi, jako i na podatki, gdyż się tam młyn bez zagrody opłacić nie może ani też zagroda bez młyna. KsJaz 78.
patrz: CHODZIĆ
– Spytana jest Zofija Kołodziejczykowa, jeżeli w jaką konfidencyją nie chodzieła z tym Peciakiem. KsJaz 153.
patrz: CHODZIĆ
– [Zofia Piwowarska] sobie przyjena pielgrzyma i mieszkała z nim jak z mężem [...] aż się sama przyznała, jakoby nie sama chodzi. KsJaz 164.
patrz: CHODZIĆ
– Ten, co na warcie był w krótkiej gurmanie, w chołośniach, w kyrpcach, jakby sam Więcławek, znowu mię bił. KsJaz 142.
– Przed wyprowadzoną inkwizycyją stanąwszy ciż litigantes do niniejszego sądu prawa rugowego, osobliwie aktor Mikołaj Cebula proszący o uwolnienie od dekretowania i donosząc, że przez somsiadów zobopólnie na to uproszonych stała się ugoda. KsJaz 115.
– Sam zaś jako mąż żeby pijaństwem się nie bawił, a dońca i kostura na żonę się nie porywał, powinien dać do kościoła wosku funtów 2, grzywnę jednę dworowi i do skrzynki pół grzywny. KsJaz 136.
patrz: DONIEC
– Stanąwszy do dworu jazowskiego Tomasz Trzepak zarębnik dwóchdniowy [...] Jakubowi Trzepakowi bratu rodzonemu swojemu i sukcessorom jego przedaje [zarębek ojczysty] [...]. KsJaz 97.
– Zawiązawszy [pępek], wodę miała przy sobie z garnusiem święconą, omyła go i w gębusię wlała mu trochę i przeżegnała, nazwała go imieniem Szymuś. KsJaz 93.
patrz: GĘBUSIA
– Pytana, ktoż był przy porodzeniu tego dziecięcia córki twojej Barbary, respondit: ja byłam przy niej jako matka, ratowałam i odebrałam toż dziecię i Margorzeta Surmionka, które było wczesne i wzrostu dużego, gdzie z ciężkością jej porodzenie było; upadłszy na ziemię, wzięłam go i położyłam go na nieckach; którem omyła święconą wodą i w gębusię wlałam trochę wody, to gębusią zakrzywiwszy trochę zapłakało. KsJaz 94.
patrz: GĘBUSIA
– Przy tej roli wołów para wielkich, siwy z czarnym , które taksowano na zło[tych] 90, koń 1 dobry, także zło[tych] 36, pług dobry porzonny, bron parę porzonnych, kół sztery, parę nowych, parę obkładanych z okowanemi piastami, oś kowana, ciężadło okowane, jarzmo, kolesa, półkosek nowy,szla z nowemi postronkami, wagi dwie, dyszlowa i przednia, obiedwie okowane, letry wielkie [z] żelaznymi wiciami, drugie wozowe, sani porzonne dla podróży, gnatki, sanki małe, włóki do siana, drugie do nawozu, na zimę osiane dobrze, pszenice wierteli 9, żyta wier[teli] 2 i miarek 5, z tego siania Wołkowi snopów dwa, a Krajowskiemu trzeci. KsJaz 46-47.
patrz: GNATEK
– Pytana, jeżeliś też widziała igraszki jakie między tymże Janem i córką twoją Barbarą, respondit: grawał tam karty z innymi, ale ona nie grawała, bo nie umiała; gdzie i temu Janowi przygrażałam, jeżeli ci która zmazę uczyni, bij, praśniej. KsJaz 94.
– Za którą resztę zboża potrąciła sobie te półtrzecia tynfa, co za te żelaziwa miała dać, a jeszcze jej Grzegorz Pomiotło powinien dodać miarek dziewięć połowniaku, a Marcin Pomiotło powinien oddać Grzegorzowi bratu swemu łańcuch, ham, zaprzęż, świder łatny, a Doruchowej za bronę tynfów dwa na starozapustny jarmark starosądecki in anno 1742. KsJaz 133.
patrz: HAM
– Ingrosatia dekretu in anno 1736 die 4 maii ferowanego za dzierżawy imci pana Antoniego Piotrowskiego skarbnika bilskiego. KsJaz 104.
– Ingrossacyja obligacyi de die 27 junii 1740 uczynionej [...]. KsJaz 136.
– Interrogatoria przewinionej Barbary Białozielonczonki. KsJaz 91.
– Zaś te cielęta i świnie, także i zasiew, jako to jęczmienia wierteli 2, jarczugi wierteli 2, na dotrzymanie i wiano Jadwidze Doruchównie tenże Pomiotło i z matką jej, a żona swoją, dochować powinien i wywianować [...]. KsJaz 128.
patrz: JARCZUGA
– W sprawie Marka arendarza jazowskiego [...]. KsJaz 131.
patrz: JAZOWSKI
– [...] dla jednego cudzołóstwa Pan Bóg srogo karał i pobito ludzi sześćdziesiąt i trzy tysiące, przeto takich w Starym Testamencie głodem i kamieniowaniem karano. KsJaz 96.
– [...] tenże sąd paterne postępując i mając w konsyderacyjej w młodych latach swywolą podczas karystyjej potrzebę sufficjencyjej zdobywającej, a w starszych latach przebłaganie za te uczynki Majestat Boski i poprawę życia, temuż Kasprowi Sopacie rękojmiją stawić nakazuje [...]. KsJaz 117.
patrz: KARYSTIA
– Spytana jest Zofija Kołodziejczykowa, jeżeli w jaką konfidencyją nie chodzieła z tym Peciakiem. KsJaz 153.
– Pytana, za coś żonę kowala, która cię z mężem swym zastała na złym uczynku, diffamowała[ś] i namawiałaś kowala, aby żonę bił tak, jako insi mężowie biją żony, negavit a principio, ale jej kowalka ad oculum coram iudicio wyraziła i tak się przyznała. KsJaz 81.
patrz: KOWALKA
– Na Klimka Caputę nic się więcej nie znajduje tylko to, że bywszy przysiężnym człowiekiem nie poczyna sobie przystojnie i statecznie, mianowicie w karczmie między ludźmi lekko i płocho postępuje sobie, w czym i urzędowi całemu sromotę czyni. KsJaz 44.
– Tedy uważając sobie pod takowy czas, żeby rola nie wakowała, rozkazuje Wojciechowi Wołkowi na tęż rolę kmiecą i żeby była oddana przy janie Pulnarowskim i Krzysztofie Owsiance, i to, co może być przy tej roli, a ja Krajowskiemu dam łacwiejsze mieszkanie. KsJaz 46.
– Za którą resztę zboża potrąciła sobie te półtrzecia tynfa, co za te żelaziwa miała dać, a jeszcze jej Grzegorz Pomiotło powinien dodać miarek dziewięć połowniaku, a Marcin Pomiotło powinien oddać Grzegorzowi bratu swemu łańcuch, ham, zaprzęż, świder łatny, a Doruchowej za bronę tynfów dwa na starozapustny jarmark starosądecki in anno 1742. KsJaz 133.
patrz: ŁATNY
– Najprzód Kożuch, aby dał z siebie ekskuzę, za czyim pozwoleniem tylo lasu zepsuł jodłowego; na co Kożuch odpowiada, że mu Józef Wojakowski pozwolił wyciąć na łazek. KsJaz 184.
patrz: ŁAZEK
– Z dyspozycyi wielmożnego jegomości pana Bedyńskiego na ten czas komisarza od jaśnie oświeconego księcia jegomości Sanguszka, a pana dóbr Jazowska, do ułożenia inwentarza zesłanego die 24 junii 1749 anno wypadła dyspozycyja, aby Jacentemu Chebdzie wydzielić łazisko na wyrobienie sobie polanki na łąkę, praecipue w Opalany kawołek pastwiska. KsJaz 171.
patrz: ŁAZISKO
– Którą sprawę jeżeliby ktora strona wszczęła, ile że już powtórni raz wznawiają niektóre punkta, sąd zakłada winy, ile na niemożnych [dać?] piniędzy, ale rózgami plag sto i pokutę w kościele krzyżem leżenia i milczenie wieczne nakazuje. KsJaz 120.
patrz: MILCZENIE
– Że teraz Rejna, lubo pozwoliła Pawłowi przedać owce, nie chce pieniędzy brać od Pawła, tylko według zwyż opisanego sądu chce brać dziesięć owiec z młodziakami. KsJaz 74.
patrz: MŁODZIAK
– Młynarz znowu Kubę Lizonia pomówił, że on na ten czas tylko sam we młynnicy nocował, jakoby miał wziąć to żyto. KsJaz 54.
– Przy tym budynku sad śliwiany młody i ogród płotem dobrym otoczony, chyba od moczarek trochę płot przegniły. KsJaz 50.
patrz: MOCZARKA
– Zostaje jeszcze przy tym skrzynka z stalicą i kosakiem, kos do trawy dwie i żelaz dwoje, młotków dwa i babek dwie i świdrów 4 i dłuta 2, sierpów 9, wag 2 kowanych, nabiodrków 2, stary i nowy. KsJaz 58.
patrz: NABIODRKI
– Item pod tymże okołem chlewów trzy dobrze opatrzonych z drzewa jeszcze nic nie nabutwiałego. KsJaz 50.
– [Zofia Piwowarska] sobie przyjena pielgrzyma i mieszkała z nim jak z mężem [...] aż się sama przyznała, jakoby nie sama chodzi. KsJaz 164.
patrz: NI, NIE, NIE
– (...) w dzień poniedziałkowy po Niedzieli Biały (...). KsJaz 119.
patrz: NIEDZIELA
– Którą sprawę jeżeliby ktora strona wszczęła, ile że już powtórni raz wznawiają niektóre punkta, sąd zakłada winy, ile na niemożnych [dać?] piniędzy, ale rózgami plag sto i pokutę w kościele krzyżem leżenia i milczenie wieczne nakazuje. KsJaz 120.
patrz: NIEMOŻNY
– [...] Chudoba Józef chwytał się tego zarębku niesłusznym prawem, bo nie pokazał żadnego zakupieństwa [...]. KsJaz 112.
– Naprzód tedy takie sprzęty i porządki do młynarza pozostałe żelazne: wrzecion dwie, paprzyc dwie, obręczy żelaznych dwie, świder kęsowy, świder sworniowy, topór, klamra, piła. KsJaz 77.
patrz: PAPRZYCA
– Uskarżał się rogownik przed sądem prawa rogowego na parobczaka przychodniego i na Barbarę Dominiankę, którzy się dopuścieli grzechu cielesnego. KsJaz 161.
patrz: PAROBCZAK
– [...] zarębek jure naturali syn po ojcach powinien by był dziedziczyć, a po synie jego sukcessorowie czyli to z męskiej, czyli z białogłowskiej płci. KsJaz 157.
patrz: PŁEĆ
– A z teraźniejszy lustracyi przez urząd starosądecki pokazało się, że tenże Kakub Kubas budynki wszystkie spustoszył, pola i łąki poartował i wcale opuścił się, zabiegając dalszej ruinie tę połowy zagrody [...] KsJaz 105-106.
patrz: POARTOWAĆ
– W sprawie Jana Pomietła z Strusa i Kazimierza Marasia zasiadł sąd pomieniony rugowy jazowski według ich osądzenia i pobicia w mieście Starym Sączu. Najprzód jak się ześli z sobą na gospodzie i dysputowali się z sobą słowo do słowa, aż Pomietło Marasia Kazimierza kijem przez głowę uderzył, aż trzy znaki były, jedna na głowie krwawa, a dwie na ręce, za pastwiska, który jeden drugiemu wypasał. KsJaz 174.
patrz: POBICIE
– Stanąwszy przed urząd jazowski Wojciech Chebda ze Szczerca poddany wielebnych ich mościów p[anien] starosądeckich uskarża się o pobicie na dobrowolnej drodze (idąc z łąckiego odpustu) na Stanisława Grońskiego i na Kazimierza Lizonia poddanych jazowskich, którzy sine razy zadali mu. Sąd tedy wysłuch[a]wszy obudwóch stron, złożył do inkwizycyi. Przed zaściem inkwizycyi i zaczęciem zaszła zobopólna komplanacyja, którzy sobie zobopólnie darowali swoje pobicia i urazy tak Chebda Grońskiemu i Lizoniowi, jako też Groński Chebdzie, także Lizoń, oraz i długi, które do siebie mieli i pretensyje wszystkie umarzając wiecznemi czasy pod zakładem sta plag, które by strona stronie dała okazyją. KsJaz 145.
patrz: POBICIE
– Kazimierz Maras będac dysponowany przez komissyją anno 1738 na Poboiska na Michała Fijasa zasiadły chałupę nazwaną Poboiska, który to Michał Fijas pustosząc grunt i budynek, in mense augusto odstąpił od dzierżawy, nic na nie nie siejąc. KsJaz 116.
patrz: POBOISKO
– Ponieważ się nie pokazało z inkwizycyi świadków w sprawie wołów ukradzionych Michała Sikory, aby ich Maciej Groński ukradł, jako mu Sikora zadał, a nie dowiódł, tylko z plotek, jako świadkowie przysięgli, zaczym sąd niniejszy eliberując Macieja Grońskiego i widząc znaczna krzywde jego uwłoczenia mu podciwości, naznacza niniejszym dekretem, ażeby Michał Sikora publice przy ludziach podciwość mu przywrócił i odgadał, mówiąc te słowa po trzy razy: cham, cham, cham. KsJaz 176.
– Pod owies pola w każdym roku powinien udzielić po trzy wiertele. Co wszystko powinien swoim pługie[m] zaorać i zasiać. Pszczoły te, które są, onej należeć będą. Teraz aby miała pochowek do nowego, powinien będzie wydać jako matce żyta wiertel jeden, jęczmienia 3, grochu wiertel jeden, owsa wierteli 5. KsJaz 57.
patrz: POCHOWEK
– I gromada to uważyła, że poddanemu podobni na nim [we młynie] siedzieć niżeli obcemu. KsJaz 76.
– Zaczym ciż ludzie pomienioni pogniewawszy się z sobą brat [z] siostrą, to jest Wojciech Doruch pobił, pokaliczył żonę Józefa Adamczaka. KsJaz 71.
– Z rozkazania jegomości pana Krzysztofa z Stadnik Stadnickiego, dzierżawcy na ten czas jazowskiego, stała się ugoda przez dekret między Bartkiem Kuśnierzem i Błażejem Lizoniem o pokradzenie różnych rzeczy, jako się z inkwizycyjej pokazało. KsJaz 53.
– ...i ja toż stwierdzam, że nie kto inszy, ale tenże pokradł Sularzów. KsJaz 103.
patrz: POKRAŚĆ
– ...naznacza się Szymonowi Karbowniczakowi za jego występek, który uczynił, bo i pastwisko zasiał, które jemu nie należące, i wypasł, i pasterza bił, funtów wosku kościołowi dwa i plag nieodpuszczonych 30; synowi zaś, że był pokwapny do tego bicia [...] kościołowi wosku funt numero 1, plag pięćdziesiąt. KsJaz 89.
patrz: POKWAPNY
– Za którą resztę zboża potrąciła sobie te półtrzecia tynfa, co za te żelaziwa miała dać, a jeszcze jej Grzegorz Pomiotło powinien dodać miarek dziewięć połowniaku, a Marcin Pomiotło powinien oddać Grzegorzowi bratu swemu łańcuch, ham, zaprzęż, świder łatny, a Doruchowej za bronę tynfów dwa na starozapustny jarmark starosądecki in anno 1742. KsJaz 133.
patrz: POŁOWNIAK
– (...) w dzień poniedziałkowy po Niedzieli Biały (...) KsJaz 119.
– ...trzeci raz dwór osadził Podobińskiego, który opłacajac i siedząc, lepiej poreperował i pobudował... KsJaz 133.
– Ojciec im powiedział, porniście tam, nieszczęściu, i tak porwawszy się do góry poszli... KsJaz 141.
patrz: PORNIŚCIE
– Ja też powiedziała: i jać to widzę, że nie sama, i Józef mój mąż to powiedział: i jam to posatał dawniej niżeli ty, że ona jest taka, ale byś mnie ty nie dała wiary na to. KsJaz 93.
patrz: POSATAĆ
– I tak przygnawszy cieluchy z pola i powieczerzawszy z leśnym spaliśmy w izbie... KsJaz 141.
– Na co się podpisują: Maciej Fijas powójtca, Bartłomiej Majerski wójt, Stanisław Owsianka... KsJaz 179.
patrz: POWÓJTCA
– Sama taż Babiczka ponieważ najbardziej męża swego do tego przywodziła, aby na tej roli nie siedział i wszytkie dobra swoje do ludzi obcych powyprowadzał i do tego ustawicznie złorzeczyła i przeklinała, nawet mówiąc ubogiemu jałmużnę dając... KsJaz 51.
– Ci źli ludzie, skoro się zmierzchło, pozapierali dom, jam to słyszał z krzaków, zbliżyłem się w tym chcąc jako dziurą pojźreć do izby, co by się to tam działo, że tak prędko zapierają. KsJaz 38.
– Za którą resztę zboża potrąciła sobie te półtrzecia tynfa, co za te żelaziwa miała dać, a jeszcze jej Grzegorz Pomiotło powinien dodać miarek dziewięć połowniaku, a Marcin Pomiotło powinien oddać Grzegorzowi bratu swemu łańcuch, ham, zaprzęż, świder łatny, a Doruchowej za bronę tynfów dwa na starozapustny jarmark starosądecki in anno 1742. KsJaz 133.
– Jegomość pan podstarości Piwkowski dowiedziawszy się o nich posłał kilka swoich poddanych i przyharesztował nas obudwu z końmi. KsJaz 63.
– Pytana, czyście przygrażali Janowi, żeby sobie osobno sprawił werek i twoja córka Barbara aby osobno legała, respondit... KsJaz 94.
– Tomasz Kuśnierz, chcąc dla siebie otrzymać i dla swego potomstwa tenże zarębek, dobrowolnie, nie przyniewolnie znió[sł]szy się z pomienionym Jonem Olszą zgodzili się w kupnie tegoż zarębku za tynfów trzydzieści pięć... KsJaz 83.
– ...izba biała szynkowna we wszytkich ścianach nie naruszona z drzewa przynowszego i niedawnego budynku... KsJaz 49.
patrz: PRZYNOWY
– Tenże Jan Kościelny za pewny występek przez dwa święta w kapie, degradacyja z przysięstwa na rokcały, na potrzeby kościoła grzywien 12... KsJaz 119.
– Przysięgamy Panu Bogu [...], że my, będąc postawieni od zwierzchności naszej na ten urząd przysiężnictwa [...] odprawować bedziemy według naszego sumienia... KsJaz 33.
– Potym przyszła gospodyni Kunegunda Józefa Surmy żona, a ciotka tej Barbary, i zadziwiła się mówiąc te słowa: czyście jej źle przyzierali. KsJaz 94.
– Za którą resztę zboża potrąciła sobie te półtrzecia tynfa, co za te żelaziwa miała dać, a jeszcze jej Grzegorz Pomiotło powinien dodać miarek dziewięć połowniaku, a Marcin Pomiotło powinien oddać Grzegorzowi bratu swemu łańcuch, ham, zaprzęż, świder łatny, a Doruchowej za bronę tynfów dwa na starozapustny jarmark starosądecki in anno 1742. KsJaz 133.
– Za którą resztę zboża potrąciła sobie te półtrzecia tynfa, co za te żelaziwa miała dać, a jeszcze jej Grzegorz Pomiotło powinien dodać miarek dziewięć połowniaku, a Marcin Pomiotło powinien oddać Grzegorzowi bratu swemu łańcuch, ham, zaprzęż, świder łatny, a Doruchowej za bronę tynfów dwa na starozapustny jarmark starosądecki in anno 1742. KsJaz 133.
– Przy tym budynku sad śliwiany młody i ogród płotem dobrym otoczony [...]. KsJaz 50.
patrz: ŚLIWIANY
– Zostawuje sobie tenże Tomasz do życia swego i żony swoi Zofijej w izdebce, śwetnicy i kumorze pomieszkanie i schowanie bez wszelki nadgrody za dożywocie. KsJaz 97.
patrz: ŚWIETNICA
– Sąd niniejszy tak postanawia, aby Jakub Biret za pierwszy rok, to jest pro anno 1738, najmu od wołów tynfów 4 [...] zapłacił. KsJaz 127-128.
patrz: TYMF, TYNF, TYNF
– Paweł Krajowski przy ubosz zostając, uprasza jegomości pana dzierżawcę [...]. KsJaz 46.
patrz: UBOSZ
– W czym usielnie dochodzieliśmy tego przez świadków, ale że się Dziuk zapar[ł], że mu tego nie zadawał, ale ten Karbowniczak stawił świadka Antoniego Pytla, co zaraz chciał zeznać sub juramento, że mu zadawał opiwszy się. KsJaz 165.
– W sprawie Krzysztofa Majerskiego z Sebastyjanem Górką o zabranie drew, że Krzysztof Majerski nagotował sobie i narąbał drew jak w roku przeszłym 1739, tak i w teraźniejszym 1740, a Sobestyjan [!] Górka często mu ich zabierał, jako się przyznał ten Górka, że za to mu zabierał, że przez ogród jego jeździł, sąd niniejszy tak decyduje: aby Górka, że śmiał sobie sprawiedliwość robić i zabierać drwa bez uskarżania się, więc powinien Górka wzięte drwa wrócić albo w dobrym miejscu nagotować. KsJaz 126.
– Które pieniądze Kaszycki jako odebrał i rzetelnie odliczył, przyznaje i pomienionego kupiciela kwituje oraz wlewek własności dziedzictwa swego na Michała i Magdalenę Bielów [...] oddaje i zdaje... KsJaz 101.
patrz: WLEWEK, WLIWEK
– wlewek własności KsJaz 101.
patrz: WLEWEK, WLIWEK
– ...ja, będąc obrany od zwierzchności dworskiej na urząd włodarstwa dozorów wszelakich, będę ten urząd wiernie i życzliwie panom swoim odprawował... KsJaz 34.
– Przy tej roli [...] pług dobry porzonny, bron parę [...] sani[e] porzonne dla podrózy, gnatki, sanki małe, włoki do siana, drugie do nawozu... KsJaz 46.
patrz: WŁÓKI
– Respondit, że go ta niecnota namawiała, [aby] żonę zabił albo otruł [...] brzydząc mu żonę, że szpetna, wolowata, gardzielowata, co jej ad oculum mówił. KsJaz 80.
patrz: WOLOWATY
– Stanąwszy osobiście przed prawem rugowem Bartłomiejem Majerskim wójtem jazowskim i przysieżnemi zawołany do sądu Jan Doruch, aby dał z siebie ekskuzę, co za przyczyna była wycięcia różnego lasu na łaz tak duży, że za nim wyjdzie wiertel zboża; co tenże Doruch sam przyznał. KsJaz 184.
patrz: WYCIĘCIE
– A jeżeli by zaś ta nasza tak letka admonicyja i dyskretna na dalszy czas w pustoszeniu lasów przy rolach kmiecych leżących i zagrodach i onych na łazy wycinających, i pod wapnem palących, których nigdy na żadnę potrzebę nie zażywał ani nie zażywa oprócz brzeziny, ale onę dla reparacyi kmiecych budynków ochrania, tedy za taką zuchwałość kto by się kolwiek poważył bez wiadomości dworu one psuć, wycinać i pustoszyć, każdy będzie podlegał sto rózg i grzywien dwudziestu, a na ostatek wypędzeniu z roli i każde drzewo i najmniejsze tak zapłaci, jak jest inwentarzem przykazano jodłowe, to jest za złotych cztery. KsJaz 185.
patrz: WYCINAĆ
– A jeżeli by zaś ta nasza tak letka admonicyja i dyskretna na dalszy czas w pustoszeniu lasów przy rolach kmiecych leżących i zagrodach i onych na łazy wycinających, i pod wapnem palących, których nigdy na żadnę potrzebę nie zażywał ani nie zażywa oprócz brzeziny, ale onę dla reparacyi kmiecych budynków ochrania, tedy za taką zuchwałość kto by się kolwiek poważył bez wiadomości dworu one psuć, wycinać i pustoszyć, każdy będzie podlegał sto rózg i grzywien dwudziestu, a na ostatek wypędzeniu z roli i każde drzewo i najmniejsze tak zapłaci, jak jest inwentarzem przykazano jodłowe, to jest za złotych cztery. KsJaz 185.
– Stanąwszy osobiście przed prawem rugowem Bartłomiejem Majerskim wójtem jazowskim i przysiężnemi Franciszek Lorek zawołany do sądu, aby się sprawił i dał z siebie ekskuzę, co za potrzeba była wycinania lasu na koły. KsJaz 184.
patrz: WYCINANIE
– Ci źli ludzie, skoro się zmierzchło, pozapierali dom, jam to słyszał z krzaków, zbliżyłem się w tym chcąc jako dziurą pojźreć do izby, co by się to tam działo, że tak prędko zapierają. KsJaz 38.
– Odezwał się hutnik, iż ma szkodę wielką od niego w żeleziwie, we szkle i w inszych sprzętach domowych. KsJaz 41.
– Za którą resztę zboża potrąciła sobie te półtrzecia tynfa, co za te żelaziwa miała dać, a jeszcze jej Grzegorz Pomiotło powinien dodać miarek dziewięć połowniaku, a Marcin Pomiotło powinien oddać Grzegorzowi bratu swemu łańcuch, ham, zaprzęż, świder łatny, a Doruchowej za bronę tynfów dwa na starozapustny jarmark starosądecki in anno 1742. KsJaz 133.
– Przy tej roli wołów para wielkich, siwy z czarnym , które taksowano na zło[tych] 90, koń 1 dobry, także zło[tych] 36, pług dobry porzonny, bron parę porzonnych, kół sztery, parę nowych, parę obkładanych z okowanemi piastami, oś kowana, ciężadło okowane, jarzmo, kolesa, półkosek nowy, szla z nowemi postronkami, wagi dwie, dyszlowa i przednia, obiedwie okowane, letry wielkie [z] żelaznymi wiciami, drugie wozowe, sani porzonne dla podróży, gnatki, sanki małe, włóki do siana, drugie do nawozu, na zimę osiane dobrze, pszenice wierteli 9, żyta wier[teli] 2 i miarek 5, z tego siania Wołkowi snopów dwa, a Krajowskiemu trzeci. KsJaz 46-47.