Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Wacław Potocki
PotPoczKuk III 1696 wydanie wtórne
Poczet herbów szlachty ..., [w:] Potocki W., Dzieła, oprac. Kukulski L., Warszawa 1987, t. III, s. 381-482.
link do źródła

Odnotowano 50 cytatów z tego źródła
– Kocham cię, choć herb stawa miłości oporem, Pomniąc, co amazonki robiły toporem. Ogniem pierś, czego w starym doczytasz się druku, Przypalały w młodości dla ciągnienia łuku. PotPoczKuk III 399.
patrz: AMADZONKA, AMAZONKA, AMAZONKA
– Rwą sejmy, rwą sejmiki ambicyją młodzi. PotPoczKuk III 431.
patrz: AMBICJA
– Zawsze nowe sitko stare z kołka spycha: Ambicyja to robi, po naszemu pycha. PotPoczKuk III 479.
patrz: AMBICJA
– Podobna mieszku do miesiąca asymilacja [tytuł fraszki]. PotPoczKuk III 451.
patrz: ASYMILACJA
– Patrzaj, co diabeł broi! Im bardziej jest szpetna, Tym bardziej zła, kto by rzekł, tym bardziej zaletna, I rzadko która, żeby przystała jej szubka, Nie podsyca w starości gorzałeczką czubka; Chce nadstawić tej, która z ciała spadła, krasy Klejnotami, wstęgami, świetnymi hatłasy. PotPoczKuk III 439.
patrz: ATŁAS, ATŁAS, GATŁAS, HATŁAS
– DO JEGOMOŚCI PANA WŁADYSŁAWA MorsztynA, STAROSTY KOWALSKIEGO, BACHMISTRZA ŻUP WIELICKICH PotPoczKuk III 400.
patrz: BACHMISTRZOWSKI
– EPITALAMIUM STAREMU KONIOWI Z PANNĄ MŁODĄ HERBU BELINA Źle się z sobą Starykoń porachował doma, Wziąwszy panienkę w herbie z podkowami trzoma. Wątpię, żeby je schodził, znać po słabej cerze, Bodaj ich do swych kopyt młodszy nie przybierze. PotPoczKuk III 412.
patrz: BELINA
– Żyto co rok stokłosi, pszenica się śmieci, Groch, choćby najpiękniejszy, wyczy, jęczmień owsi, Czyste bry wyłubieją, że zgoła nic po wsi. PotPoczKuk III 477.
patrz: BER
– Widząc dąb okrzosany i wpółprzeschły prawie W polu, widząc też trzcinę wysoką na stawie I całą, i zieloną, myślę o przyczynie, Że duży dąb obłomie, mdłą trzcinę wiatr minie. PotPoczKuk III 425.
patrz: DUŻY
– NA KIELCE DO HERBOWNEGO BISKUPA KRAKOWSKIEGO Dziczą głowę masz w herbie, wielebny biskupie: Dosyć dwu, cóż po więcej Kielcach, pytam, w kupie. A ty w nich jeszcze mieszkasz; wierz mi, że od paszy, Miasto przynęty, pasterz owce nimi straszy. PotPoczKuk III 423.
patrz: DZICZY
– [...] Wżdy wyszły na świat tamtej febady sekreta [...]. PotPoczKuk III 385.
patrz: FEBADA
– Śliczna twoja uroda, aniele przymioty, Szyja w perły toczona, warkocz szczerozłoty, Palce pełne smaragdów, twej czystości świadki, Usta przejdą korale, oczy dwa gagatki, Wypogodzone czoło — szafirowe nieba; A cóż, kiedy to wszytko oczyma kraść trzeba. PotPoczKuk III 428.
patrz: GAGATEK
– Geometer *139. Do łysego geometry [...]. PotPoczKuk III 456.
patrz: GEOMETER, GEOMETR, GEOMETRA, GEOMETRA, JEOMETRA
– Imo rycerzów dziewkę wziął [Bóg] do swej usługi, Ruszył ducha męskiego w tej Judycie drugiej: śpiącemu hetmanowi łeb Judyta ścina; We dnie na konne wojsko uderzy dziewczyna. Krzyknie Joanna więcej niż człowieczem, Sama na moście z gołym wprzód stanąwszy mieczem. PotPoczKuk III 460-461.
patrz: JUDYTA
– [...] Drudzy w łapach pałasze i dobyte kordy Trzymają, a herbowni stroją klawikordy Albo w lutnie brzękają, góry noszą trzeci Herbowi ich kołyszą i piastują dzieci [...] PotPoczKuk III 472.
patrz: KLAWIKORD, KLAWIKORD, KLAWIKORT
– Najmniej szyb jego światłu głęboki nie szkodzi, Choćby się i tam spuścił, kędy antypodzi Okrągłą depcąc ziemię nogami nas kolą. PotPoczKuk III 400.
patrz: KŁÓĆ
– Fortuna — próżny wymysł, koment ludzki słaby; Co karty, kostki, szachy grawają, warcaby, I wszędy, kędykolwiek bez grzechu nie będzie, Bóg miejsca mieć nie może, diabeł je zasiędzie: Diabeł kostki wywraca, on kozery świeci. PotPoczKuk III 446.
patrz: KOZER
– Możeli być i winko przed ojcem kryjomo, Przy nim nigdy, obojga nie piją rzekomo. PotPoczKuk III 433.
patrz: KRYJOMO
– Drudzy w łapach pałasze i dobyte kordy Trzymają, a herbowni stroją klawikordy Albo w lutnie brzękają, góry noszą trzeci Herbowi ich kołyszą i piastują dzieci [...]. PotPoczKuk III 472.
patrz: LUTNIA
– o sztuki, ale są też do tego i pieszy: Co większa, że się strona oboja ucieszy, Żadna nie przegra, chociaż oboja zawzięta, Tak szachu, jako z metu oboja kontenta. Masz warcaby, masz szachy, masz wszytko gotowo; Księdza trzeba, przed którym rzeczem sobie słowo. PotPoczKuk III 435.
patrz: MET
– Metamorfozujmy się, wżdy póki świat światem, Nie będzie Niemiec szczyrym Polakowi bratem. PotPoczKuk III 391.
patrz: METAMORFOZOWAĆ SIĘ
– Żebym nie bał złodzieja, nie mówię tak hardo (Może kraść, gdy śmierć uśpi gospodarza twardo); Żebym uszedł zgryznego na swe wiersze Moma, rachowałem się z nimi przez długi czas doma. PotPoczKuk III 481.
patrz: MOM, MOMUS
– Starodawne czytając przywileje, wierę-m Rozumiał, że na Malcie tylko kawalerem Zostać może, wpisując do tego się cechu, Bić nieprzyjaciół krzyża świętego do zdechu; Do której jeden, dwu, trzech najwięcej gonitwy Obierało się przedtem z Polskiej abo z Litwy. PotPoczKuk III 442.
patrz: OBIERAĆ SIĘ
– Nie zbroje i nie tarcze, lecz pieszczocie kwoli Kołnierze od ferezyj jużeśmy odproli, Że ciężkie […]. PotPoczKuk III 428.
patrz: ODPRÓĆ, ODPRUĆ, ODPRUĆ
– PotPoczKuk III 419.
patrz: PASKWINAT
– Źle się z pępia rozwije, ali ogrodnika Uprzedzając, bez wszego respektu ją szczyka; Ciernie w osierociałym zostawi ogrojcu [...] PotPoczKuk III 439.
patrz: PĘPIE
– Wszytko, co ziemia rodzi, swej podlega skazie, I owoce, i zboża (skąd sita i młynki, Żeby od jędrznych nikłe odłączyć podczynki) - Nie zboża, nie owoce, ale nawet księgi Nie mogły być powszechnej wolne niedołęgi. PotPoczKuk III 481.
patrz: PODCZYNEK
– Obaczże w miesiąc abo w kilka ją po ślubie, Nie poznasz, tak się barzo odmieni, tak zgrubie. Niechajże raz i drugi położne sekreta Odprawi - i sto razy przysiężesz, że nie ta. PotPoczKuk III 438.
patrz: POŁOŻNY
– PORAJ abo RÓŻA. PotPoczKuk III 438.
patrz: PORAJ
– Mówią: jaki garnuszek, takie przykrywadłko. PotPoczKuk III 453.
patrz: PRZYKRYWADKO, PRZYKRYWADKO, PRZYKRYWADŁKO, PRZYKRYWADŁKO, PRZYKRZYWADŁKO
– Naprzód leży Mikulicz, Mogiłą przysuty, Toż Marmor na mogile, na wierzchu herb kuty. PotPoczKuk III 449.
patrz: PRZYSUTY
– Te ojcowskim, te się mchem macierzyńskim puszą; Stąd niezgoda, choć w jednym siedlisku się roszczą: PotPoczKuk III 390.
patrz: PUSZYĆ SIĘ
– Gdybym się był bał, z tamtym dzieckiem płakał, prosił, Kiedy mnie Bóg do góry w dziatkach mych podnosił, Nie pysznił, ale karał ludzkim się przykładem... PotPoczKuk III 464.
patrz: PYSZNIĆ, PYSZNIEĆ
– EPITAFIUM SROCE Sroka tu leży, pierza garść i mięsa trocha, Rozprawnisia i pana swojego pieszczocha; W tę nadzieję po dworze kiedy śmiele chodzi, jastrząb niepodziewany z góry w nię ugodzi. Woła na pana rata, już będąc wysoko; A ten, kiwnąwszy ręką: Bóg cię żegnaj, sroko. PotPoczKuk III 465-466.
patrz: ROZPRAWNISIA
– Widzisz konia białego [...] Boki syte, krzyż płaski, a przed siercią jasną Nie farby, lecz najbielsze śniegi w oczach gasną [...]. PotPoczKuk III 406.
patrz: SYT, SYTY
– Nie chcę być do mych wierszów i ja Ezopową, Co we dnie mało, więcej w nocy widzi, sową, Która kiedyś przez głupie oczom swym ufanie Rozgrzeszyła na dzieci jastrząba czy kanię. PotPoczKuk III 479.
patrz: UFANIE
– Pomyliła natura, wszechrzeczy mistrzyni, Dawszyć, co miał być w herbie, na szyję łeb świni. Ba, mędrszy ten daleko, bo nazbyt nie jada, Nie pija leda czego, upiwszy nie gada. PotPoczKuk III 423.
patrz: UPIĆ
– Trzymają naturę swych kozłów Szembekowie: Jako tamten z korabia na urwiska i na Opoki się wspinają, szukający wina. PotPoczKuk III 468.
patrz: URWISKO
– Zginęły, które szlachta podaje, urzędy; Nie tylko mury w miastach, ale spadły płoty. Jeszczeż, póki cokolwiek wartało się cnoty, Był respekt chwały bożej, lecz skoro prywata Miotłę z kupy rozwiąże, tak wszytko u kata... PotPoczKuk III 470.
patrz: WARTAĆ SIĘ
– [tyt.:] WARCABNICA abo WCZELE. PotPoczKuk III 434.
patrz: WCZELE
– DO JEGOMOŚCI PANA WŁADYSŁAWA MorsztynA, STAROSTY KOWALSKIEGO, BACHMISTRZA ŻUP WIELICKICH PotPoczKuk III 400.
patrz: WIELICKI
– Pełno lwów rozmaitej w herbach mamy fozy, A tyle, co z wiewiórów i z kotów z nich grozy... PotPoczKuk III 472.
patrz: WIEWIÓR
– Ty przecie, radzę, mocno każ kręcić konopie, Inakszy bowiem aspekt waszej świetnej Luny; Niech się drapią po drzewach wiewiórki i kuny. PotPoczKuk III 400.
patrz: WIEWIÓRKA
– Każdy człowiek piłą jest w takowej robocie: Anioł do nieba, diabeł do ziemie go doi, Aż śmierć duszę od ciała na poły rozdwoi. Ledwie z dobrych uczynków na wierzch wyńdzie który, Wszytkie w błoto na ziemię grzechem lecą wióry. PotPoczKuk III 429.
patrz: WIÓR
– Upewniam, że nie wezmą dziadowie i baby; Zawczasu się do cechu wkupić między draby. PotPoczKuk III 433.
patrz: WKUPIĆ SIĘ
– Na pieczęci Otwarte Wrota nosi sknera; Do dwora je przed gościem we dwoje zawiera, Sam po cudzych obiadach włóczyć się nie wstyda. PotPoczKuk III 469.
patrz: WŁÓCZYĆ SIĘ
– Szkoda wmawiać po śmierci, żeby krew rozlewał, Kto pokój ze wszytkimi za żywota miewał; Przetoć na wojnie nigdy, na publice rzadki, Gdzie się najczęściej takie trafiają przypadki. PotPoczKuk III 474.
patrz: WMAWIAĆ
– Piękna wiosna, wesoły czas ciepłego maja, Każdy ptak ściele gniazdo, w którym by niósł jaja: Orzeł, jastrząb na drzewie, rarodzy i sępy; Łabędź, wodny ptak, szuka na Drużynie kępy: Wąskać rzeka, lecz zawsze w pełnym płynie biegu, Nie trzeba jej powodzi z deszcza ani z śniegu. PotPoczKuk III 407.
patrz: WODNY
– Podgórzanin to pisał, niechaj nikt nie sarka, Nie znajdzieli pszennego w tym odjemku ziarka (Nie będzieli w nim kura żadnej miała zobie, Zje go wół, zje kobyła na przednówku w żłobie). PotPoczKuk III 482.
patrz: ZOB, ZOB, ZOBIA, ZOBIA, ZÓB, ZÓB, ZUB, ZUB, ŻOB
– DO JEGOMOŚCI PANA WŁADYSŁAWA MorsztynA, STAROSTY KOWALSKIEGO, BACHMISTRZA ŻUP WIELICKICH PotPoczKuk III 400.
patrz: ZUPAN, ZUPON, ŻUPAN, ŻUPAN, ŻUPON