Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Kasper Twardowski
TwarKPoch 1628 oryginał
Pochodnia miłości Bozey, z Piącią strzał ognistych: z sczerego sercá ku iego S. Máiestatowi.

http://polona.pl/item/11817070/4/
Odnotowano 67 cytatów z tego źródła
– Kto się prawdy opowiadać boi i ten, kto jej nie słucha - za abślak nie stoi. TwarKPoch 12.
patrz: ABŚLAG, ABŚLAG, ABŚLAK
– Ná złotych skrzydłách/ święci Hernbowie (!)/ Matka Boża sámá tákt dawáłá. Pieści się z swoią/ nadobną dzieciną/ Tu ielonkowie/ pod gęstą leszczyną Przeskakuią się/ á tám sobie máli/ Jey Anyołkowie/ po trawie igráli. TwarKPoch E2v.
patrz: AMNIOŁEK, ANGIOŁEK, ANIOŁEK, ANIOŁEK, ANJOŁEK, JAMNIOŁEK, JENIOŁEK
– Masz wonną łąkę męki Pána twego/ A po niey pełno kwiecia rozlicznego: są Hiácynty; są roże szkárłatne/ Jest Balsam/ są y/ fiołki bronatne. TwarKPoch G3.
patrz: BALSAM, BALSAM, BALZAM, BAŁSAM, BAŁZAM
– A ia ktorym cie/ y twoiego Syná/ (O niesczęśliwa do tych czás godziná) Ciężko obrażał/ y lazłem bespiecznie W ognistą przepáść/ y mogł mie koniecznie Zgubić ná wieki/ ále za twą sprawą/ Y zá przyczyną/ vszedłem łaskawą. TwarKPoch H4.
patrz: BEŚPIECZNIE, BEZPIECZNIE, BEZPIECZNIE, BEZPIECZNO, BEZPIECZNO
– Tám były wszystkie od Heleny święty/ Zbáwicielowe pochowáne sprzęty: Słup porfirowy/ Krwią świętą skropiony/ Włocznia ktorą bok Pánski przebodziony: Gwozdzie/ drabiná/ postronki surowe/ Młot/ kliszcze/ gębká/ y bicze drotowe: Tytułn Krolewski/ y insza ármatá/ Y Mágdaleny wonne Aromatá. TwarKPoch D2.
patrz: BICZ
– Stoią wokoło niebiescy Dworzánie/ Ten co Chrystusá bierzmował w Jordanie: Przed wszystkimi się na czoło wysádził/ Y iáko ochmistrz wszystek dwór prowádził. TwarKPoch D4.
patrz: BIERZMOWAĆ
– Dzień się przybliżał, a za chłodnej rosy jutrzenka jędrzne rozwijała włosy, błędliwy miesiąc swej ostatniej kwadrze skąpe promienie utykał w zanadrze. TwarKPoch 35.
patrz: BŁĄDLIWY, BŁĘDLIWY, BŁĘDLIWY
– Nie bolesnaż to: Ono ten, którego (W tym pálcem skaże ná mnie z kołá swego) Iużesmy byli dobrze osiodłáli/ Y Bogá przezeń znácznie obrażáli, Ieszcze iest wcále násze przy nim lice/ Pátrzcie co cierpiem od tey przeciwnice! TwarKPoch B4.
patrz: BOLESNA
– Niech sie zły człowiek ná zbytki rospasze/ Niech się w naybrzydszych wszeteczenstwach kasze; Są drudzy co sie Bogá zápieráią/ A z duszą się nam y ćiáłem oddáią. Ten dla obżarstwá/ y brzydkiey podwiki/ Wpádnie po szyię w piekielne poniki. TwarKPoch B4.
patrz: BRZYDKI
– Gniew z Mężobójstwem ścieżki i chodniki śmiercionośnymi zastawili wniki. TwarKPoch 30.
patrz: CHODNIK
– ZOile, cożći potym? żeś ná cudze spráwy Wyostrzył nie wstydliwy Ozor swoy ćiekáwy. TwarKPoch H4v.
patrz: CIEKAWY
– Złości nie działa, ani się w niej kocha, cierpliwa , skromna, łaskawa, niepłocha. TwarKPoch A4v.
patrz: CIERPLIWY
– Było co widzieć/ kiedy z podziwieniem/ Czynił o zakład Nałog z Przyrodzeniem: Zrázu nátura dość z siebie czyniłá/ bo go ná dobre staje zostáwiłá. TwarKPoch E4v.
patrz: DOŚCI, DOŚĆ, DOŚĆ
– Tám były wszystkie od Heleny święty/ Zbáwicielowe pochowáne sprzęty: Słup porfirowy/ Krwią świętą skropiony/ Włocznia ktorą bok Pánski przebodziony: Gwozdzie/ drabiná/ postronki surowe/ Młot/ kliszcze/ gębká/ y bicze drotowe: Tytułn Krolewski/ y insza ármatá/ Y Mágdaleny wonne Aromatá. TwarKPoch D2.
patrz: DRUTOWY
– Wywyższyłeś ją, Chryste Jezu Panie, wysszej cedrowym drzewom na Libanie. 8 A jeśliże jest niebieską Królową, jeśli ją Matką Najwyższego zową, od pierworodnej jeśli wolna zmazy, kiedy na ciele nie ma żadnej skazy, Rządzczyną świata, wszystkich świętych Panią, i wprzód, i pozad aniołowie za nią – toć kiedy takie ma tytuły w sobie, jakoż wszystkiego nie ma zjednać tobie? TwarKPoch H3v.
patrz: DRZEWO
– Zaden niemoże dwiemá Pánom służyć/ Abo iednemu zechce się przysłużyć: Abo drugiego schowa nienawiści/ z obudwu rázem trudno wziąć korzyści. TwarKPoch G3v.
patrz: DWA
– Tám były wszystkie od Heleny święty/ Zbáwicielowe pochowáne sprzęty: Słup porfirowy/ Krwią świętą skropiony/ Włocznia ktorą bok Pánski przebodziony: Gwozdzie/ drabiná/ postronki surowe/ Młot/ kliszcze/ gębká/ y bicze drotowe: Tytułn Krolewski/ y insza ármatá/ Y Mágdaleny wonne Aromatá. TwarKPoch D2.
patrz: GĄBKA, GĘBKA, GĘBKA
– A że mi krótko wspomnieć kazała nadzieja – o, bogobojna Pani! – twego dobrodzieja, nie masz cnocie hamulca: jako świat szeroki wzbiła się głośna sława jego pod obłoki. TwarKPoch 3.
patrz: GŁOŚNY
– Idzie nadobny kwiat widzięcznej wonności, Hijacynt śliczny, który swej młodości odżałowawszy, w imię Jezusowe poszedł na żniwo robić Chrystusowe. Prandota, Iwo – biskupowie święci krakowscy – wielce są na niebie wzięci. O trzy, czterykroć i nader szczęśliwi Odrowążowie ojczyźnie życzliwi! TwarKPoch E1 v.
patrz: HIACYNT
– Idzie nadobny kwiat widzięcznej wonności, Hijacynt śliczny, który swej młodości odżałowawszy, w imię Jezusowe poszedł na żniwo robić Chrystusowe. Prandota, Iwo – biskupowie święci krakowscy – wielce są na niebie wzięci. O trzy, czterykroć i nader szczęśliwi Odrowążowie ojczyźnie życzliwi! TwarKPoch E1v.
patrz: JEZUSOWY
– Miłości swojej wizerunk zostawił, ojców zawziętych z otchłanie wybawił. Miłości końca nie masz ani miary, z nieba ogniste wylał swoje dary na Apostoły. O, cud znakomity, pała Miłością Bóg w językach skryty! TwarKPoch A 4.
patrz: JĘZYK
– Tu mi już więcej zająkliwe słowa nie dały mówić, nadto prosta mowa kazała zmilknąć językowi swemu. I ja przestanę, bo mistrz nie po temu, i nie godzi się umawiać beśpiecznie z tą, która z Bogiem ma rozmowy wiecznie. Serce i pióro jednak me zostanie ku czci jej chutne, póki dusze stanie. TwarKPoch B2v.
patrz: JĘZYK
– Dzień się przybliżał, a za chłodnej rosy jutrzenka jędrzne rozwijała włosy, błędliwy miesiąc swej ostatniej kwadrze skąpe promienie utykał w zanadrze. TwarKPoch 35.
patrz: JUTRZENKA
– Błędliwy mieśiąc swey ostátniey kwadrze/ Skąpe promienie vtykał w zánadrze. TwarKPoch C3v.
patrz: KWADRA
– Wypusczę wodze/ dodawszy koniowi Ostrog/ á chárty maiąc pogotowi Zemknę ze smyczy/ vpátrzywszy swego/ Lálász/ posczwałem Ielenia gładkiego [...]. TwarKPoch E4.
patrz: LALASZ
– Smieią sie lárwy z moiego więzienia/ Vkázuią mię sobie pálcem z cienia: Iużeś nędzniku wpadł do nászey ręki/ Niewywiklesz sie wiecznie z nászey męki. TwarKPoch C2v.
patrz: LARWA
– Tobie, źwierciadło żywe wstydu małżeńskiego, mistrzyni i skarbnico daru niebieskiego! Tobie, jeśliże komu – że tak rzekę śmiele – Miłość Boska należy, która masz cnót wiele [...]. TwarKPoch 2.
patrz: MAŁŻEŃSKI
– Ale się zemną cudowna rzecz stáłá/ Páni mi piękna drogę zábieżała: Wielkiey powagi/ y zbytniey gładkośći/ Postáwę miała złożoną z ludzkośći. W modroczerwony płascz się vstroiłá/ A kiedy piękne oko otworzyła: Ciskáłá z niego sczyre życzliwości/ Tyśiąc farb miała z rożnych odmiennośći. TwarKPoch Av.
patrz: MODROCZERWONY
– Zaden niemoże dwiemá Pánom służyć/ Abo iednemu zechce się przysłużyć: Abo drugiego schowa nienawiści/ z obudwu rázem trudno wziąć korzyści. TwarKPoch G3v.
patrz: MÓC
– Zaden niemoże dwiemá Pánom służyć/ Abo iednemu zechce się przysłużyć: Abo drugiego schowa nienawiści/ z obudwu rázem trudno wziąć korzyści. TwarKPoch G3v.
patrz: NICHT, NIKT, NIKT
– Niesłychána to/ by tworcá wszystkiego/ Miał kiedy ćierpieć: dla stworzenia swego: Abo żeby się temu/ zle dziać miáło/ Przez ktorego sie wszystko dobro stáło. TwarKPoch D.
patrz: NIESŁYCHANA
– PAnno co ręką Boską z dwunástu gwiazd wity Nośisz ná swoiey głowie, wieniec znákomity. Y coś niedostátniemu nowożenie winá, Z wody vczynionego ziednáłá v Syná. Ty sámá opiekunko, z wielkiey łáski twoiey, Nástroy głos smutny lutni, tępey pieśni moiey. TwarKPoch 8.
patrz: NOWOŻENIA
– Zaden niemoże dwiemá Pánom służyć/ Abo iednemu zechce się przysłużyć: Abo drugiego schowa nienawiści/ z obudwu rázem trudno wziąć korzyści. TwarKPoch G3v.
patrz: PAN
– Chárći odemnie ná dwoie stay byli/ A zá swawolą zwykłą sie puśćili: Bowiem podrzućił nieprzyiaćiel sztukę/ (Pátrz iák wypráwia czárt swoię naukę.) TwarKPoch E4.
patrz: PODRZUCIĆ
– Krzykliwej trąbie za wieczornej rosy podrzyźniała się Echo pod niebiosy. TwarKPoch 43.
patrz: PODRZYŹNIAĆ SIĘ
– Bierz przykład żywy/ z Bogá tworce twego/ Nie żáłował on strácić ciáłá swego Dla ciebie/ tylko áby cie odkupił: Wszystek sie ze skory iáko wąż obłupił/ Dla zbytkow twoich/ dał się pokátowáć/ Zeby cie iedno iáko mogł rátowáć. TwarKPoch Hv.
patrz: POKATOWAĆ
– Ale miłośćią Boską pokrzepiony/ Niechćiał Duch z ćiáłá wyniść wylękniony/ Znowu sie wroćił/ znowu bez odwłoki Wziął/ y wdział násię śmiertelne zewłoki zewłoki. TwarKPoch H3v.
patrz: POKRZEPIONY
– Uczonych rozum na niebie osiędzie/ I jako gwiazdy połyskać się będzie. TwarKPoch A2v.
patrz: POŁYSKAĆ SIĘ
– Tá/ ták iest mężna/ odważna/ y śmiáła/ Ze iey nic obrzym żaden nie vdziáła: Poydzie ná ogień/ nátrze y ná męki: Srogiey Tyrańskiey nie zlęknie się ręki: Lwa gdy chce zgromi: ná iey rozkazánie Srogi Smok swoiey złośći poprzestanie: Ale skądby sie własnie poczynáłá/ Krotkoć przypomnieć oniey będę chćiáłá. TwarKPoch A3.
patrz: POPRZESTANIE
– Niechay ći miłość Boża zásmákuie/ Tá ćie od wieczney zguby porátuie. TwarKPoch B.
patrz: PORATOWAĆ
– Tám były wszystkie od Heleny święty/ Zbáwićielowe pochowáne sprzęty: Słup porfirowy/ Krwią świętą skropiony/ Włocznia/ ktorą bok Pánski przebodziony. TwarKPoch D2.
patrz: PORFIROWY
– CZwartą masz strzałę/ ále hártownieyszą/ Y do miłośći nábyćia pewnieyszą. Iest iákby trochę z przykrá záostrona/ Wszystká żelázna y nie pozłocona. TwarKPoch H.
patrz: POZŁOCONY
– Niechże ćie do tey miłośći przychęcę Bogá wiecznego/ niechay ćie przynęcę Do służby iego/ tą swoią ludzkośćią... TwarKPoch Bv.
patrz: PRZYNĘCIĆ
– Masz wonną łąkę Męki Pana twego a po niej pełno kwiecia rozlicznego: są hijacynty, są róże szkarłatne, jest balsam, są i fijołki brunatne. TwarKPoch 63-64.
patrz: RÓŻA
– Znosić nie mogą niebieskiej światłości Serafinowie, a Matka Miłości, którą na łonie swoim piastowała, Sprawiedliwości Słońce obłapiała. TwarKPoch E2v.
patrz: SERAFIN
– Słuszna że w ten czas naypierwszy przodkował/ Bo Krwią gośćiniec wszystkim przetorował. TwarKPoch D4.
patrz: SŁUSZNA
– Zaden niemoże dwiemá Pánom służyć/ Abo iednemu zechce się przysłużyć: Abo drugiego schowa nienawiści/ z obudwu rázem trudno wziąć korzyści. TwarKPoch G3v.
patrz: SŁUŻYĆ
– Kto się prawdy opowiadać boi i ten, kto jej nie słucha - za abślak nie stoi. TwarKPoch 12.
patrz: STAĆ
– Apostołowie z ewanjelistami, Augustyn święty między doktorami, wyznawcy Boży wespół i z dworzany, co dla Chrystusa wycierpieli rany, idą porządkiem długą procesyją i wychwalają z Jezusem Maryją. Wyznawcom świętym białe szaty dano, a męczenników w szkarłaty ubrano. TwarKPoch D4v.
patrz: SZARŁAT, SZKARŁAT, SZKARŁAT
– Tu sie okręty po morzu śćigáią/ Náwigácye rożne odpráwiáią [...]. TwarKPoch D3.
patrz: ŚCIGAĆ
– O zárobiłeś potyśiąckroć rázy/ Ná wiekuiste dusze swoiey skázy: Tkniy sie w sumnienie/ á obáczysz snádnie/ Ześ iuż był nie raz głębiey piekła ná dnie. TwarKPoch C4.
patrz: TYSIĄCKROĆ
– Gdy sie prośbámi memi vżyć dałá/ Rzekłá: czegożbym iá nie vdziáłałá Nędzna grzesznica/ dla Mistrzá swoiego Wszystko vczynię/ dla IEZVSA mego. TwarKPoch F2.
patrz: UDZIAŁAĆ
– Ięzykiem sławy cudzey nie postrzega/ Swarow nie czyni/ zwády nie podżega: Sczera/ vkłádna/ prosta nie obłudna/ Czysta/ pokorna/ y ná sercu cudna: W pracey iest záwsze/ á nigdy nie czuie Ciężaru/ czemu? bo z sercá miłuie. TwarKPoch A4v.
patrz: UKŁADNY
– Niż co poczęli/ śieći rozmietali/ Ktore z misternych nići vmotáli. TwarKPoch B4v.
patrz: UMOTAĆ
– Ognisty rántuch złotem przetykany/ Vryánskimi perły háftowány. TwarKPoch C.
patrz: URGAŃSKI, URIAŃSKI, URIAŃSKI
– Płascz sobie zorzá rumiány vtkáłá/ Y złoty sobie wieniec gotowałá. TwarKPoch C3v.
patrz: UTKAĆ
– Ták się iutrzenká w błękitnym obłoku/ Ná ránym wschodzie widzieć daie oku: Kiedy iey zorze na niebie rożány/ Vwiią wieniec złotem przeplátany: Samá ognista gwiazdá iásna w czele/ Blásk od niey złoty po niebie sie śćiele: A kiedy rzući swym pogodnym okiem/ Rozbiia chmury ná niebie wysokiem. TwarKPoch A2.
patrz: UWIĆ
– Gdzie nie doszedszy iescze ná puł drogi Począłem śpiewać nieśmiertelne Bogi: Iuż Enceládá/ iuż dziewięć śiłego Bryáreuszá/ iuż wártogłowego Smierć wspominaiąc Retá/ kiedy one Pospołu gory ná kupę znieśione Ich przywaláły/ á gęste pioruny Wbieły do domu czarney Persephony. TwarKPoch Av.
patrz: WARTOGŁOWNY, WARTOGŁOWY
– Ociec ojczyzny/ przed wszystkimi mija/ Krzyż kawalerski/ z chorągwią rozwija. Po drugiej stronie Orzeł/ z białym lotem/ W czerwonym polu/ z wellum szczyrozłotem. TwarKPoch E.
patrz: WELUM
– Bolesna Matka, ręce załamawszy, płacze, narzeka, pod krzyżem omdlawszy. Tam Weronika rozwijała smutnie konterfet Pański na koleńskim płótnie. TwarKPoch D2v.
patrz: WERONIKA
– Potym-em pióro nagotował swoje bitne hetmany i surowe boje podać rytmami wiekupamiętnymi przyszłemu wieku... TwarKPoch 16.
patrz: WIEKUPAMIĘTNY
– Stoją wokoło niebiescy dworzanie: ten, co Chrystusa bierzmował w Jordanie, przed wszystkimi się na czoło wysadził i jako ochmistrz wszystek dwór prowadził. TwarKPoch 43.
patrz: WOKOŁO
– A jeśliże jest niebieską Krolową/ Jeśli ią Mátką naywyzszego zową/ Od pierworodney jeśli wolna zmázy/ Kiedy ná ciele nie ma żadney skazy [...] Toć kiedy tákie ma tytuły w sobie/ Jákosz wszystkiego nie ma ziednáć tobie [...]. TwarKPoch H3v.
patrz: WOLEN, WOLEN, WOLEŃ, WOLIEN, WOLNY, WOLNY
– On był pomocą, kiedy w oblężeniu trapili twoich synów bisurmani – uszli ze wstydem przezeń wychłostani. TwarKPoch E1.
patrz: WSTYD
– Tobie, źwierciadło żywe wstydu małżeńskiego, mistrzyni i skarbnico daru niebieskiego! Tobie, jeśliże komu – że tak rzekę śmiele – Miłość Boska należy, która masz cnót wiele [...]. TwarKPoch 2.
patrz: WSTYD
– Zaden niemoże dwiemá Pánom służyć/ Abo iednemu zechce się przysłużyć: Abo drugiego schowa nienawiści/ z obudwu rázem trudno wziąć korzyści. TwarKPoch G3v.
patrz: ŻADEN
– Idzie nadobny kwiat widzięcznej wonności, Hijacynt śliczny, który swej młodości odżałowawszy, w imię Jezusowe poszedł na żniwo robić Chrystusowe. Prandota, Iwo – biskupowie święci krakowscy – wielce są na niebie wzięci. O trzy, czterykroć i nader szczęśliwi Odrowążowie ojczyźnie życzliwi! TwarKPoch E1v.
patrz: ŻYCZLIWY