ESJP XVII i XVIII wieku

LubSArtPol 1676-1686 wydanie wtórne

ROZMOWY ARTAKSESA I EWANDRA

Odnotowano 52 cytatów z tego źródła

– Piękne i żywe traspozycyje, gęste erudycyje rozsądne wedle miary słów przybranie, akcentów i affektów zgodne pomiarkowanie [...] Coż nad to milszego czytać się może. LubSArtPol 216.

patrz: AFEKT

– Do stylu historycznego wielkiej nad inne trzeba zwięzłości, uwagi, ostrożności, biegłości i słów bez affektacyjej łagodnych. LubSArtPol 206.

patrz: AFEKTACJA, AFEKTACJA, EFEKTACJA

– We Florencyjej, Rzymie [...] i innych królów i panów rezydencyjach miedzy zacnymi ludźmi kawalerskimi schadzki i akademije wymyślone. LubSArtPol 212-213.

patrz: AKADEMIA

– Artakses [...] poszedł sam z Ewandrem w jednę cienistą aleję. LubSArtPol 227.

patrz: ALEA

– Ewander i Artakses [...] poszli trochę w bok do najdłuższej alei, kędy są ławki do siedzenia sporządzone. LubSArtPol 235.

patrz: ALEA

– Jeszcze i artylleryja nie ruszyła była jeszcze [!] z miejsca. LubSArtPol 251.

patrz: ALTELERIA, ALTYLERIA, ALTYRELIA, ALTYRERIA, ARTOLERIA, ARTYLERIA, ARTYLERIA

– Owo ambicyje, emulacyje, konkurencyje, pretensyje [na dworze króla] wzbudzają w umysłach ludzkich jakąś ciekawość trwożliwą, niespokojną. LubSArtPol 234.

patrz: AMBICJA

– Za godzinę nim by król na mszą poszedł, pragnął sobie [Ewander] zniśc się z nim [Artakserksesem] w antykamerze królewskiej. LubSArtPol 188.

patrz: ANTYKAMERA

– A ktoż doścignie tak wiele inszych skrytych mocy sympatyjej i antypatyjej, tak w górnych rzeczach niebieskich, jako i w dolnych ziemskich. LubSArtPol 226.

patrz: ANTYPATIA

– Na to go [styl] obracać, aby go przy cnocie na usługę ojczyzny swojej aplikować nie ciężko było. LubSArtPol 220.

patrz: APLIKOWAĆ

– Artakses nie tylko aprobował zdanie jego [Ewandra], ale i z osobliwą pochwałą wszytek jego dyskurs przyznał być prawdziwy. LubSArtPol 224.

patrz: APROBOWAĆ

– Błazen stanie się Ciceronem, i Seneka żołnierzem, i Aleksander arcykapłanem. LubSArtPol 193.

patrz: ARCYKAPŁAN

– Wdzięcznym i miłym jest [Tacyt] w czytaniu każdemu, który argucyje, to jest biegłe i żywe w mowie terminy, rad czyta. LubSArtPol 203.

patrz: ARGUCJA

– To [miejsce niedaleko pałacu królewskiego], bukszpanowym parterem i sawinami na kształt cyprysów wyniosłymi wysadzone, kamienna balustrata wokoło ogradza. LubSArtPol 184.

patrz: BALUSTRATA, BALUSTRATA, PALUSTRADA

– Nie rzecz albowiem tego, co i w słomie pięknie leżeć powinno, w bawełnę uwijać. LubSArtPol 199.

patrz: BAWEŁNA

– Chwała zaś przy cnocie mieszka i nie potrzebuje tego pospolitego bębenka, co się sławą nazywa. LubSArtPol 231.

patrz: BĘBENEK

– To rzecz prawdziwa, że się znajduje i w tych błazeńskich rzeczach [uroczystych wjazdach] jakaś chciwość prożnej sławy u niektórych ludzi. LubSArtPol 231.

patrz: BŁAZENSKI, BŁAZEŃSKI, BŁAZEŃSKI, BŁAŻEŃSKI

– I był jeden człowiek w Anglijej, który suche żaby na bolączki podczas powietrza przykładał i w nie jad, który by do serca iść miał, wyciągał i od śmierci uwalniał. LubSArtPol 373-374.

patrz: BOLĄCZKA

– Dobywszy Ewander kompasu słonecznego [...] otworzywszy puszkę, która buksolą żeglarze nazywają, i zgadzać począł igły magnesowej końce ku polom niebieskim. LubSArtPol 225.

patrz: BRUKSOLA, BUKSOLA, BUSOLA, BUSOLA, BUSULA

– Zaprowadził ich do swej cele [zakonnik]. LubSArtPol 240.

patrz: CELA, CELA, CELLA

– Król niedaleko knieje stał, mając dwie smyczy chartów blisko siebie. LubSArtPol 227.

patrz: CHART, CHART, HART

– Virgilius zaś w deskrypcyjach jest szczęśliwszy niż w erudycyjej [...]. LubSArtPol 218.

patrz: DESKRYPCJA

– Livius [...] w stylu [...] żadnej zazdrości po sobie nie zostawił, bo się barziej obszernie niż dowcipnie do rzeczy akkomodował [...]. LubSArtPol 205-206.

patrz: DOWCIPNIE

– Tak rozsądny łowiec wie, gdzie jelenia, a gdzie hodyńca wytropić. LubSArtPol XI, 15.

patrz: HODYNIEC, ODYNIEC, ODYNIEC

– Hodyniec gdy się w swej krwi juszy, Brodząc w kałużach brzydkich zatopiony Tym głębiej grąznie, im się dalej ruszy. LubSArtPol 64.

patrz: HODYNIEC, ODYNIEC, ODYNIEC

– A cóż jeżeli nawet i nie skosztuje, nie będzie mógł sądzić o temperamencie i pomiarkowaniu własności, jaka w czym przeważa, jeżeli jej smak - przez subtelność dotknienia czujny - nie pokaże, a dopieroż jeżeli nawet i zapach, w delikacką od mózgu błonkę nieznacznie bijący przez niepojętą waporu swego łechciwość, domyślić się nawet nie pozwoli. LubSArtPol 663.

patrz: ŁECHCIWOŚĆ

– Wedle nieprzyjaźni planet idzie nieprzyjaźń albo antypatyja rzeczy swoim planetom podległych [...]. LubSArtPol 362.

patrz: NIEPRZYJAŹŃ

– [...] planety mają między sobą sympatyją i antypatyją. Tako Saturnus zgadza się z Słońcem, Jowiszem, Miesiącem, nieprzyjaźń ma z Marsem i Wenerą [...] Mars zaś ma nieprzyjaźń ze wszytkiemi oprócz Wenery, z której naturą ma sympatyją [...]. LubSArtPol 363.

patrz: NIEPRZYJAŹŃ

– [...] Cnota, będąc panią, a Fortuna niewolnicą, ma zacniejszą córkę niż Fortuna i chociaż są sobie siostry rodzone, to jest Sława i Chwała, nieprzyjaźń jednak i antypatyja matek czyni je często odmienne i między sobą często niezgodne. LubSArtPol 515.

patrz: NIEPRZYJAŹŃ

– [...] pretekst cnoty, kiedy nie jest obłudny, ale słuszny, ma wielką wagę u każdego, ale trzeba do tego wielkiej stałości i mężności [...]. Wtenczas, choćby kto chciał kogo w kondycyją nieprzystojną pociągnąć - nie może, i często pozorna racyja dowodnej cnocie musi ustąpić. LubSArtPol IV, 18.

patrz: NIEPRZYSTOJNY

– Ten jest właśnie, a nie inszy, który mnie już przez pięć niemal molestuje w pewnej sprawie, dość niesłusznej. LubSArtPol 237.

patrz: NIESŁUSZNY

– Rzymskie zaś starych cesarzów metale rożne mają, a dowcipne, choć w krótkim sensie napisy, jako owe Neronowe: Ob Cives servatos [...], które mało mówią, a siła w sobie zawierają. Teraz zaś nie słychać, tylko prożne zbytki niesmacznych i niesytnych słów, z których mało smaku a mniej pożytku i nauki wyczerpnąć się może. LubSArtPol 213-214.

patrz: NIESYTNY

– Rzecz tedy nieomylna, że jako planety między sobą mają sympatyją albo antypatyją, tak też i rzeczy na świecie planetom podległe, wedle natury swoich planet, są sobie przyjazne albo nieprzyjazne - i z tej najbardziej przyczyny zwykły się dziać dziwne i niepojęte sekreta w przyrodzeniu, których niewiadomy umysł ledwo z podziwieniem doścignąć może. LubSArtPol V, 364.

patrz: NIEWIADOM, NIEWIADOMY

– Znając rzecz, łacno o niej poradzić, niewiadomemu niemasz nic oczywistego; musi błądzić, kto nie wie drogi. LubSArtPol XI, 15.

patrz: NIEWIADOMY

– Wszystkie pogańskie narody [...] Jeśli wpadną [zaczną wymieniać, przytaczać] [...] w ogród, to tam i róże, i lilije, i partery, i cyprysy, i cedry, ledwo nie od palmy aż samego czosnku tej deskrypcyjej nawąchamy się. LubSArtPol 193.

patrz: PARTER, PARTER, PARTYR

– To [miejsce] bukszpanowym parterem i sawinami na kształt cyprysów wyniosłemi wysadzone, kamienna balustrata wokoło ogradza. LubSArtPol I, 150.

patrz: PARTER, PARTER, PARTYR

– A to stąd pochodzi, że więcej ludzi uczy się albo nauk zażywa na udanie niedoskonałości swojej, na pozłotę swoich zmaz i sprosności, na potuszenie i pochlebienie swoim defektom i występkom, aniżeli na posługę cnoty i prawdziwe do niej zmierzanie. LubSArtPol 159.

patrz: POCHLEBIENIE

– Stąd tedy łacno poznać, że dobry styl nie może być, chyba przykładem dawniejszych, i ten jest najlepszy, który dobremu najpodobniejszy. LubSArtPol III, 228.

patrz: PODOBIEN, PODOBNY

– Ewander [...] otworzywszy puszkę, którą buksolą żeglarze nazywają, i zgadzać począł igły magnesowej końce ku polom niebieskim. LubSArtPol 225.

patrz: POL

– Cnota bez polerunku i nauk ma coś w sobie ostrego i nieprzyjemnego, dlatego potrzeba, aby, naukami wypolerowana, mogła być milsza i wdzięczniejsza wszytkim. LubSArtPol 186.

patrz: POLERUNEK

– Co akceptowawszy, z podziękowaniem Ewander wziął od Artaksesa punkta poterminowane do refleksyjej. LubSArtPol 222.

patrz: POTERMINOWANY

– ...najmędrsze teraźniejszego wieku pisma jest biegłe tylko potrafienie dawnego. LubSArtPol 195.

patrz: POTRAFIENIE

– Pliniusz [...], a wielką w słowach energiją, sens krótki a rzetelny. LubSArtPol 209.

patrz: RZETELNY, RZETELNY, ZRZETELNY, ŹRZETELNY

– Rzetelny tedy a zwięzły bardziej niz rozwlekły styl takowej służy materyjej, o której siłę, a rozsądnie mówić potrzeba. LubSArtPol 200.

patrz: RZETELNY, RZETELNY, ZRZETELNY, ŹRZETELNY

– Ten jest właśnie, a nie inszy, który mnie już przez pięć niemal molestuje w pewnej sprawie, dość niesłusznej. LubSArtPol 237.

patrz: SPRAWA

– Nie rzecz albowiem tego, co i w słomie pięknie leżeć powinno, w bawełnę uwijać. LubSArtPol 199.

patrz: UWIJAĆ

– Ewander z Artaksesem [...] tak długo wczasowaniem zabrnęli byli w południe, że mało co między godziną wstania a obiadu rożności być mogło... LubSArtPol 248.

patrz: WCZASOWANIE

– I ta-ćto jest kondycyja ludzi u dworu żyjących, że najmniejszy wiatreczek poruszy ich z lada czego powstawszy. LubSArtPol 234.

patrz: WIATRACZEK, WIATRECEK, WIATRECZEK, WIATRECZEK

– To [miejsce niedaleko pałacu królewskiego], bukszpanowym parterem i sawinami na kształt cyprysów wyniosłymi wysadzone, kamienna balustrata wokoło ogradza. LubSArtPol 184.

patrz: WOKOŁO

– [...] planety albo influksy niebieskie umysłu ludzkiego - nad wszytkie stworzenia najwolniejszego - wiązać i gwałcić nie mogą. LubSArtPol V, 381.

patrz: WOLEN, WOLEN, WOLEŃ, WOLIEN, WOLNY, WOLNY

– [...] Artakses i Ewander porwali się z miejsca swego i weszli do króla, odłożywszy na drugi raz rozmowy swoje do wolniejszej godziny. LubSArtPol II, 202.

patrz: WOLEN, WOLEN, WOLEŃ, WOLIEN, WOLNY, WOLNY

– Artakses przeczyć począł powiedając, że zegarek Ewandrów nie rychło wskazował [...]. LubSArtPol 224.

patrz: WSKAZOWAĆ, WSKAZYWAĆ

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych