Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Anonim
ZwierPrzykład 1612 oryginał
Wielkie zwierciadło przykładow Więcey niźli z ośmidźieśiąt Autorow, poboznośćią, náuką, y stárowiecznośćią przezacnych: ták że z rozmáitych Historiy, Tráktatow, y kśiążek wyięte, przez iednego niemiánowánego, ktory żył około Roku Páńskiego 1480.

http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=407&from=FBC
Odnotowano 165 cytatów z tego źródła
– Ktorzy bowiem tu bárźiey vnizeni byli/ chwalebniey sie tám z Chrystusem weselą/ obfitszą biorąc poćiechę. ZwierPrzykład 149.
patrz: CHWALEBNIE, CHWALEBNO
– Mistrz ocknąwszy przez to widzenie krzyżá pośilony/ odmienił postánowienie/ y w Zakonie żywotá dokończył chwálebnie. ZwierPrzykład 68.
patrz: CHWALEBNIE, CHWALEBNO
– Vważćie wszyscy Chrzesćiánie/ ktoremu Pánu grzesznicy są poddáni/ y kogo opuśćili/ to iest/ Boga nachwalebnieyszego/ nád ktorego niemasz nic wyższego/ nic zacnieyszego/ nic lepszego. ZwierPrzykład 227.
patrz: CHWALEBNY
– Dwá z nich nie długo żyiąc/ po chwalebney odmiánie/ zá wezwániem Páńskim z tego światá poszli. ZwierPrzykład 251.
patrz: CHWALEBNY
– Chcę tedy ábyś nachwálebnieyszą Matkę Bożą/ Pánnę Maryą pięćdźieśiąt kroć nákáżdy dźień pozdrawiał. ZwierPrzykład 196.
patrz: CHWALEBNY
– Przeto synu/ nie chci nie będzie ćiężko wor Zakonny ták pożyteczny nosić. ZwierPrzykład 153.
patrz: CIĘŻKO
– Czterykroć tey nocy záchwyconym iest przed Páná Bogá/ pierśi moie były otworzone/ y duszá moiá wywiedźiona byłá. ZwierPrzykład 150.
patrz: CZTERYKROĆ, CZTERYKROĆ, CZTYRYKROĆ
– Wielmi czystość miłującego Biskupa/ oko po czterech set lat zepsować się nie mogło. ZwierPrzykład 199.
patrz: CZTERYSTA
– Abowiem gdy do ostátniey godźiny przyszedł/ vsłyszał głos mowiący: Podz miły moy. Tedy oná duszá nasczęsliwsza do wszytkich smysłow ćiáłá swego mowiłá: Dźiękuię wam żeśćie mi były posłuszne. Oczy/ żesćie proznośći nie pożądały. Vszy/ żeśćie márnych rzeczy nie słucháły. Ręce/ żeśćie w delicyách sie nie kochały. Nogi/ do proznych rzeczyśćie nie bieżáły. Powonienie/ żeśćie roskoszą gárdźiły. Vkuszenie/ żeś nic roskosznego nie vkuszało. ZwierPrzykład 113.
patrz: DELICJE
– PIelgrzym ieden widząc tákie iego vżalenie nád potrzebuiącymi/ chćiał go sprobowáć/ á oblokszy sie w stárą suknią/ szedł do niego gdy on wychodźił áby chore náwiedzał/ ktorzy w szpitalu leżeli. Abowiem dwákroć y trzykroć ná tydźień chadzał tám/ y rzecze do niego. Zmiłuy sie náde mną bom iest więźień. ZwierPrzykład 335.
patrz: DWAKROĆ
– Iałmużny hoyne czyniąc Tyberyus Cesarz po dwákroć/ skryte skárby náydował. ZwierPrzykład 342.
patrz: DWAKROĆ
– A to dźiwna/ że ten Otto nałáskáwszy Cesarz rokiem przed śmierćią swoią/ czásu drogośći/ niezliczoną moc żywności/ rozmáitym Klasztorom y Szpitalom sczodrobliwą ręką kázał rozdawáć. ZwierPrzykład 278.
patrz: DZIWNA
– S. tedy Fránćiszek poznawszy w duchu iż on był od złego duchá gábány/ odszedł y pilnie sie zań Pánu Bogu modlił. ZwierPrzykład 104.
patrz: GABANY
– Po osmym záprzeniu/ gdy go sám Grzegorz ś. pytał/ wyznał sie iż coś z pieniedzy wźiął/ padszy ten grzech swoy wyznał/ pokutę wźiął/ y iuż więcey od szatana gábiony nie był. ZwierPrzykład 396 [369].
patrz: GABIONY
– w tym Klasztorze/ za Fryderyká Cesárzá/ był Opatem nieiáki Konrad/ ktory wedle hucznego zwyczáiu Cesárskich Opátow/ miedzy inszymi/ świetckiey chwały proznosciámi/ złotych pierśćionkow vzywał/ dáleko inaczey się spráwuiąc niżli on prawdźiwie vbogi y w duchu pokorny Klardwalski pierwszy Opát/ ktoremu (iáko o nim piszą) więcey sie podobały grábie y motyká/ á niżli pierścień y Insuła. ZwierPrzykład 368.
patrz: GRABIE
– DRugi też mnich chćiał potáiemnie wyniśdź z Klasztorá S. Grzegorzá; Gdy o tym myślił/ chćiał wniśdź do Oratorium ále nie mogł/ bo go szátan porywał/ ilekroć sie kuśił tám wniśdź/ záwsze go dręczył/ kiedy gdźie indźie był dał mu pokoy. ZwierPrzykład 64.
patrz: ILEKROĆ
– Strászliwą tę sentencią vsłyszawszy/ iákmiarz wszyscy niezmierną boiáźnią y drżenia nápełńienie/ będąc pewni o potępieniu ták zacnego cżłowieká. ZwierPrzykład 361.
patrz: JAKMIARZ
– Lecz áby wszytkim iáwno było/ iako ciężkiemi/ rzeczy niesprawiedliwie nabytych/ tłomikámi/ nędznik on obciążony chodził á przez Cmentarz idąc nogę położył/ niemał áż do kolan ná twárdey źiemi ślad zostáwił. ZwierPrzykład 244.
patrz: JAWNO
– Vdwik Lántgráff wielki był Tyran. Ten gdy miałvmieráć/ przykażałswoim mowiąc: Skoro vmrę włożćiesz ná mię Hábit Zakonu Cysterskiego/ tylko tego strzeżćie/ żeby to nie było poki iescze będę żyw. Vczynili ták/ vmárł/ y w kápicę obleczon był. ZwierPrzykład 322.
patrz: KAPICA
– Gdy tedy tám śiedźiał/ zbiegło sie do niego bárzo wiele ludźi/ niektorzy w przody názad ćiągnęli go zá káptur/ niektorzy prochem/ drudzy też y kámieńmi nań rzucáłi/ drudzy go tám y sám popycháli. ZwierPrzykład 173.
patrz: KAPTOR, KAPTUR, KAPTUR
– Potym weszli do Celli/ y wieczorne modły odpráwiwszy/ wpádli przed stárcem/ y rzekli: roskaż Pánie ábysmy szli/ y ieśli iáką głowkę kápustki naydźiemy/ vwarzywszy/ ziemy bo iuż godźiná przyszłá żebysmy iákie pośilenie wźięli. ZwierPrzykład 169.
patrz: KAPUSTKA
– NIektory/ świnię cudzą vkradł/ y do skrytego karmniká ią wsádził/ á ten człowiek iednák vczynki miłośierne czynił. ZwierPrzykład 90.
patrz: KARMNIK
– Oni mu odpowiedźieli/ iż żadnego nie widźieli kromia niego sámego. ZwierPrzykład 213.
patrz: KROMIA
– Iednák Zakrystá chcąc wiedźieć ieśli miał zupełne y dotkliwe ćiáło/ ktore widźiął/ máiąc podle śiebie lasczkę/ wźiął ią/ y iakoby dla odświádczenia lekko zmierzył ku niemu/ ále niczego sie niedotknąwszy/ iako przez wiatr przeszłá. ZwierPrzykład 271.
patrz: LASCZKA, LASZCZKA, LASZCZKA
– [Sen pokutującego] Zás powtore zdało sie mu żeby mu skrzydła wyrosły. Ale iáko pierwszą rázą niż były doskonáłe pokwápił sie wzleciec po wtore vpadł na most/ y piorá iako przedtym tákże z niego opadły. Bacząc iż dla kwápliwości swoiey nie mogł dobrze lecieć/ rzekł sam w sobie: Iesli potrzecie wyrostą mi skrzydłá/ tak długo będę czekał ażbym nie vstał w leceniu. ZwierPrzykład 253.
patrz: LECENIE
– Dyabeł/ duszam ktore do niebá chcą lecieć/ w osobie obrzymá/ broni. ZwierPrzykład 210.
patrz: LECIEĆ
– Zákonnik ieden ácz lekko ále długo choruiąc/ zchud byłnie pomáłu/ w tey tedy szabosći [!] swoiey sobie pobłażáiąc/ częstokroć leżąc náłożku Completę przebieżał. ZwierPrzykład 302.
patrz: LEKCE, LEKCE, LEKKO, LEKKO, LETKO
– Vrzędnik ná ten czas dosyć letnio był vbrány/ á wiátr pułnocny surowie powiewał/ vyzrzawszy wedle drogi płascz chłopka orzące wźiął/ obiecuiac go wroćić pewnie. ZwierPrzykład 388.
patrz: LETNIO, LETNO
– Tedy on z głębokośći sercá vważáiąc twárdość y nievżytość swoię: záśię pokorę y cichość Libertinowę/ z łożka sie porwał/ Libertiná zá nogi viął/ że zgrzeszył y winnym był/ wyznawał/ ktory tákiemu y tak zacnemu człowiekowi ták okrutno zelżywość vczynił. ZwierPrzykład 166.
patrz: LIBERTYNOWY
– Librá Parizka iáko Grzywná Pruska nászych czyni groszy 10. ZwierPrzykład 75.
patrz: LIBRA
– Y ták sie stáło: iż dla pomnożenia cnot iego táka sie mu podáłá okázya/ ábowiem tylko słona y gorzka wodá sie pokazáłá/ ták iż ieśli kto/ áby go náwiedźił/ do niego przyśdź chćiał/ musiał w łagiewce wody dla śiebie przynieść. ZwierPrzykład 9.
patrz: ŁAGIEWKA
– Hárdego bluźniercę máluchnym stworzeniem Pan Bog dźiwnie poháńbił. ZwierPrzykład 88.
patrz: MALUCHNY
– Kto żyie bez przygány/ tákiego vbioru spodźiewáć sie może/ ále iesli wádá iáka w obcowáńiu będźie zákryta/ pokaże sie ná vbierze iego mátuła: grzech bowiem żyćia czyni mákułę ná sukni. ZwierPrzykład 149.
patrz: MATUŁA
– W kilka godzin Kśiąże nadiedźie/ y obaczy chłopka płaczącego/ pyta przyczyny/ oracz odpowie: co iest/ Mćiwe Kśiążę/ ze iawnych łupieżcow y rozboynikow z táką pilnością szukać każesz/ ponieważ Zamku twego Stárosta/ teraz nie dawno iadąc ná koniu/ mnie vbogiemu nago robiącemu/ y iako baczysz zimnem strapionemu przećiw woli moiey/ płascz mi wźiął. ZwierPrzykład 388.
patrz: MCIWY
– Wpuść rękę twoie w zanádrze/ á co kolwiek naydziesz/ ofiárny mi. Co gdym vczynił/ nálazłem myńcę złotą ták wielką y ták świetna y piękną/ iakim nigdy ná świecie nie widział/ y ofiárowałem ią Bogu. ZwierPrzykład 137.
patrz: MENICA, MENICZA, MĘNICA, MINCA, MINCZA, MINICA, MIŃCA, MIŃCA, MYNCA, MYNICA, MYŃCA
– Ktorego gdy o stanie iego pytáłá/ bárzo mętnie odpowiedźiał: mękom wiecznym iestem przysądzon. ZwierPrzykład 333.
patrz: MĘTNIE
– Wroćiwszy sie tedy młoda do domu/ coby miáłá czynić/ myśli/ náięłá tedy trzy duże niewiásty/ y postáwiłá ie w komorze z miotłámi. ZwierPrzykład 201.
patrz: MIETŁA, MIOTŁA, MIOTŁA
– Tedy stárzec rozmáićie go probuiąc/ y státecznośći iego doświadczáiąc/ obaczył że nie dla miłostki płochey młodośći/ corki iego żądał/ ále dla miłośći pobożnośći/ obrał sobie w vbostwie żyć/ przekłádáiąc to nád zacnosć y szláchectwo swoie/ wźiąwszy go zá rękę wprowádźił go do swey komory/ y vkazał mu tám wielkie bogáctwá/ y niezliczona moc pieniedzy/ iákiey nigdy młodźieniec nie widał/ y rzekł do niego: Synu/ toć wszytko dáię/ żeś obrał bydź dźiedźicem moiey máiętnośći. ZwierPrzykład 295.
patrz: MIŁOSTKA
– Wiedząc on iáko był od wszytkich miłowan y szánowan/ zá tę krzywdę ktorą mu vczynił/ rozumiał że z Klasztorá isdź precz chćiał. ZwierPrzykład 166.
patrz: MIŁOWAN, MIŁOWANY
– Vmárł tej pierwey Fránćiszkan de obseruantia, á po kilku dni/ gdy Dominikan był w Refektarzu/ vkazał sie mu vmárły minoritá/ y gdy chwilę zsobą rozmawiáli/ y niektore mu rzeczy bárzo dźiwne przyszłęgo żywotá powiedźiał: Aż náostátek y to/ iż w mękách czyscowych bárzo ćiężkich był. ZwierPrzykład 190.
patrz: MINORYTA
– A od onego czásu misterna rzecz oná zginęłá/ ábowiem sie spráwą szátáńską dźiałá. ZwierPrzykład 81.
patrz: MISTERNY
– Duszá niesczęśliwa/ żadney ochłody sumnienia we wszytkim żyćiu swoim nie náyduiąc/ drży y boi sie/ y ták mizeraká śmierć z lekka ogárnęłá. ZwierPrzykład 93.
patrz: MIZERAK
– Gdy iescze był młodźieniaszkiem we dwunaśćie lat/ posłány byłod rodźicow ná náukę do Saskiey źiemie/ gdźie ćiężko záchorzał/ y długo leżąc práwie wszytkie smysły vtráćił. ZwierPrzykład 297.
patrz: MŁODZIENIASEK, MŁODZIENIASZEK, MŁODZIENIASZEK
– Lecz też y drugie dwie pánnie na wszem osobliwe śiostry. rodu szlácheckiego/ żywotá przedźiwnego/ młodziuchne y bárzo ślicżne ná ćiele/ á ná duszy ślicznieysze/ przybrane więcey obyczáymi/ niżli kleynotámi/ nie mogąc tego strzymáć/ áby miáły bydź pánieństwo ich zgwałcone/ w morze z okrętu wskoczyły. ZwierPrzykład 195.
patrz: MŁODZIUCHNY
– Nie dáleko tego Cmentarzá był młyn: Młynarz z okná pátrząc vyrzał ieźdźcá strászliwego/ vbior máiąc cżarny y ná czarnym koniu/ drugiego tákże srogiego ná powiedźie máiąc Obádwá konie ták z nozdrzy iáko z gęby ogniste płomienie tedy y owedy wypysczáli. ZwierPrzykład 243.
patrz: MŁYNARZ
– Abowiem nie dla tego Hábit Mniski wźiął żeby żywot Mniski/ iesliby ozdrowiał prowádźił/ ále żeby koniec swoy/ iesli nie żywotem Zakonnym/ przynamniey Habitem/ chwalebnym bydź pokazał. ZwierPrzykład 163.
patrz: MNISKI
– Dniá iednego gdy ten Mniszek był przy tym obráźie/ głos sie sstáł do niego. Wskázuie do ciebie to dźiećię ktore ták miłuiesz/ ábys ná iego gody przyśdź nie omieszkał. ZwierPrzykład 265.
patrz: MNISZEK
– To też o nim [pustelniku] wiele z Oycow śś. twierdziło/ iż przez trzydzieści lát y więcey/ iáko wyszedł z domu rodzicow swoich/ nigdy go námowić nie możono/ chociay słyszał że rodzicy iego pomárli/ áby był szedł vpomináć sie czego/ ábo powinne swoie náwiedził. ZwierPrzykład 9.
patrz: MÓC
– A oto wyrzał owszytkim Kościele iákoby iákieś máłe dzieći murzyny czarne/ biegáiąc tám y sam/ y iákob yz mieysca ná mieysce przelatáli: ci máli murzynkowie/ z káżdego z bráćiey sie nátrząsáli ktorzy sie modlili ábo Psálmy spiewali. ZwierPrzykład 200.
patrz: MURZYNEK
– Y vsłyszał głosy tákiey słodkośći y przyiemnośći/ iż przechodźiły wszytkie Harmonie muzyczne. ZwierPrzykład 66.
patrz: MUZYCZNY
– Czego żeby sie iásniey doświádczono/ iesli w nim więcey áffekt może ku krwi/ czyli ku posłuszeństwu y vmartwieniu Chrystusowemu/ ktore kázdy ktory sie świátá wyrzeka/ dla miłośći iego ma náde wszytko przekładać: vmyślnie zániedbywano dźiećięćiá/ nie dawáno mu suknie áni koszule/ ále ládá łáchmáninką go okrywano/ nie myto go/ wszytek był pełen plugastwa/ ták iż snadz tym wiecey mogli obráźić á niżli vkocháć oczy oycowskie/ ilekroćby go widźiał: rozmáići go też policzkowáli y poszyikowáli/ ná co częstokroć sam pátrzył kiedy tákowe rzeczy niewinne dźiećię odnośiło. ZwierPrzykład 14.
patrz: MYĆ
– On tedy vprzedźiwszy do domu swego/ rzekł: Wynidźćie wszyscy przećiw Pustelnikowi. Ktorych gdy stárzec vyrzał z daleka á ono ludźie idą z lámpámi/ pobaczył że to ku iego czći czyniono/ zewlokszy sie wskoczył w rzekę/ y stoiąc mył sie nie bárzo cudnie. On ktory mu służył obaczywszy to záwstydźił sie/ y prośił ludźie mowiąc: Wroććie sie boć stárzec nász od rozumu odszedł. A przyszedszy do niego rzecze: Oycze cożeć to vczynił? Oto wszyscy ktorzy cię widźieli/ rzekli: Iż to opętány stárzec. ZwierPrzykład 140.
patrz: MYĆ SIĘ
– A Pan chustki cżyste iákoby Corporały trzymáiac/ do onych ran przykłádał/ y otárszy kreẃ/ ná źiemię rzucał/ ktore brát on z wielką vczćiwośćią zbierał /y z dźiwnym nabożeństwem cáłował/ á iáko odkupienie dusze swoiey/ kłádąc zá nadrá chował. ZwierPrzykład 100.
patrz: NADRO
– A iáko kiedym kładł rękę zá nadrze wybierałem te myńcę sámemu Bogu/ ktory ie tám sam był włożył. ZwierPrzykład 138.
patrz: NADRZE
– Gdy tedy do końcá żywotá przyszedł/ pytał go Opát ieśli w czym zostawszy Mnichem wykroczył. A on: Iednemu nágiemu bez wiádomośći twoiey/ moiá winá/ dałem swoie stáre suknisko/ á powrozek nićiány wźiąłem z piwnice. A gdy go pytał gdźie go podźiał/ Rzekł: Hámuiąc w sobie obżárstwo/ w ktorem sie był z młodu wpráwił/ brzuchem swoiy im obwiązał. ZwierPrzykład 248.
patrz: NICIANY
– Lecz oto niebezrozumna cierpliwosć iego byłá. ZwierPrzykład 172.
patrz: NIEBEZROZUMNY
– Niepodobna będźie sie skryć/ nieznosna sie pokázać. ZwierPrzykład 361.
patrz: NIEPODOBNA
– Niepodobna to mnie ábym nie robił. ZwierPrzykład 107.
patrz: NIEPODOBNA
– Lecż Pánowie iego/ dla obiaźni Bożey w wielkiey go czći mieli/ żądáiac od niego ráczey przyczyny do Páná Bogá; ále on wody w miednice nalewał/ áby z ochotą nogi ich vmywał/ ze wszeláką pokorą posługę im prágnąc wyrządźić/ oni záśię nie dopusczáli aby im nogi vmywáć miał/ mowiąc do niego: Niechćiey oycze swięty obćiążać dusze násze. ZwierPrzykład 329.
patrz: NOGA
– Gdy był wieczor/ przyszedł Euchárystus z owcámi. Y vyźrzawszy one stárce/ nágotował im stol/ y wźiąwszy wody w miednicę/ chćiał im nogi vmyć. ZwierPrzykład 192.
patrz: NOGA
– Te czytam ode Mszy áż do Nony/ kiedy Pan/ Bogu Oycu Duchá oddał. ZwierPrzykład 157.
patrz: NONA
– A on/ żeby tę myśl zwyćiężył/ wźiął wody y omył ránę onę/ y záchował ono omyćie: á ilekroć prágnął/ nápiiał sie wody oney. ZwierPrzykład 99.
patrz: OMYĆ
– Teraz wszedszy do tego Kośćiołá Bożego/ vsłyszałem głos Izáisza Proroká gdy czytano/ ále więcey głos Boży w nim mowiący/ gdźie ták mowi: Omyyćie sie/ á czystymi bądźćie/ oddalayćie złość myśli wászych od oczu moich. ZwierPrzykład 36.
patrz: OMYĆ SIĘ
– ie bráłá; ábowiem iż widźiał że zwierzchu ozdrowiał/ záraz wielce sie ná sercu do żalu y płáczu gorzkiego poruszył. Gdy tedy wszytek był omyty y vzdrowiony zewnątrz/ dostátecznie też był pomázány y zdrowym vczyniony wewnątrz. ZwierPrzykład 105.
patrz: OMYTY
– A iáko ćiáło wodá powierzchnie omywáłá/ y od trądu oczyśćiáłá/ ták też duszá iego przez wylanie łez wnętrzne zdrowię y oczyśćienie bráłá; ábowiem iż widźiał że zwierzchu ozdrowiał/ záraz wielce sie ná sercu do żalu y płáczu gorzkiego poruszył. ZwierPrzykład 105.
patrz: OMYWAĆ
– Iescze go pytano/ ále sie przał/ y tak go szátan porwał: y ták ośm kroć sie przał/ y ták wiele też rázow dręczony był. ZwierPrzykład 396.
patrz: OŚMKROĆ
– Librá Parizka iáko Grzywná Pruska nászych czyni groszy 10. ZwierPrzykład 75.
patrz: PARYSKI
– Zátym rzekł święty: Zda mi sie że ten Mnich iest podobny okrętowi wszytkim dobrym naládowánemu: o ktorym nie iest pewna ieśli przyidźie do Portu. ZwierPrzykład 178.
patrz: PEWNA
– Chcę tedy ábyś nachwálebnieyszą Matkę Bożą/ Pánnę Maryą pięćdźieśiąt kroć nákáżdy dźień pozdrawiał. Ná co on z śmiechem odpowiedział: Raz to vczynię/ ále nie ná każdy dźień. ZwierPrzykład 196.
patrz: PIĘĆDZIESIĄTKROĆ
– W tych piąćinaście lat ś. Fránćiszek z tego świátá do Oycá niebieskiego poszedł. ZwierPrzykład 251.
patrz: PIĘĆNAŚCIE, PIĘTNAŚCIE, PIĘTNAŚCIE
– NIe mnieysza też to spráwá byłá brátá iednego/ áby w czystosći sercá y w Contempláciey bez rozerwánia sie záchówał/ iż gdy po piąćinaśćie lat/ od oycá/ mátki/ y wiela inych przyiaćioł niemáły listow fáscikuł był mu przynieśiony; wźiąwszy go/ długo sam w sobie rozważał/ mowiąc: Iáko wiele myśli tych czytánie będźie mi przyczyną/ ktore mię/ ábo w prozne wesele/ ábo w niepożytecżny smutek wpędzą [...]. ZwierPrzykład 14.
patrz: PIĘĆNAŚCIE, PIĘTNAŚCIE, PIĘTNAŚCIE
– Zmárłego duszá od mąk piącinaśćie lat w Czyścu/ przez iednę Mszą wybáwiona byłá. ZwierPrzykład 281.
patrz: PIĘĆNAŚCIE, PIĘTNAŚCIE, PIĘTNAŚCIE
– MAż ieden imieniem Turpinus/ w Wiedniu modlił sie w Kościele przed Ołtarzem: á gdy był w záchwyceniu/ Psalm: Boże ná wspomożenie moie/ śpiewał/ vyrzał mnostwo złych duchow przechodzących ku Lotarigiey/ zá nim szedł poletku z daleka podobny murzynowi. ZwierPrzykład 370.
patrz: PO LEKKU
– Tymi słowy ochłodzony/ gdy przyszedł ku sobie/ Poćieszyćielce swoiey bárzo dźiękował. ZwierPrzykład 53.
patrz: POCIESZYCIELKA
– Gdy tedy ná tey grze áż do wieczorá trwáli/ y iuż sie rozeyśdź mieli/ álić ieden z nich wodz do złego rzekł. Iescze zraz pograymy/ á kto wygra/ żeby mogł/ co chce drugim roskazáć. Ktoby záś roskazánia wypełnić sie zbraniał/ żeby wieczerzą dla nas wszytkich swym kosztem nágotował. ZwierPrzykład 50.
patrz: POGRAĆ
– Tá iego wiárá y posłuszeństwo ták sie Pánu Bogu podobáło/ iz záraz niebieskim świádectwem było wyświádczone: Abowiem tudźież obiáwiono było przełożonemu/ iż tym postępkiem posłuszeństwo Pátryárchy Abráhámá wypełnił. ZwierPrzykład 14.
patrz: POSTĘPEK
– Duszę swą niektory piiánicá dyabłu przedał/ á on y z ćiáłem do piekłá go potrwał. ZwierPrzykład 263.
patrz: POTRWAĆ
– Anyołowie/ gdy brát ieden vmárł/ Oratorium rożámi y liliámi potrząsnęli. ZwierPrzykład 42.
patrz: POTRZĄSNĄĆ
– NAyduiemy w Dźieiách Oycá ś. Bernátá/ iż gdy ná poświącánie nowego Kośćiołá Fusciáńskiego Klasztoru wezwány był/ niezliczona wielkość much dla cuchu swieżego wapná/ ktorym był Kośćioł potynkowan/ táki niepokoy do Kośćiołá wchodzącym spráwowáłá/ iż sie bráćia barzo obawiáli/ by snadź dla tego/ Akt zacny poświącánia/ ktory názáiutrz miałbydź odpráwowan/ przeszkody nie odniosł. ZwierPrzykład 369.
patrz: POTYNKOWAN
– A iáko ćiáło wodá powierzchnie omywáłá/ y od trądu oczyśćiáłá/ ták też duszá iego przez wylanie łez wnętrzne zdrowie y oczyśćienie bráłá; ZwierPrzykład 105.
patrz: POWIERZCHNIA
– Gdy tedy v wszytkich był w podźiwieniu/ niektorzy prewrotni ludźie z iego powinowátych/ naprzod áby go náwiedźili/ potym vstáwiczną namową/ áby sie do tego wroćił co iuż był opuśćił/ námowili. ZwierPrzykład 261.
patrz: POWINOWATY
– PRZYKLAD IIII. Ięzyká brácia nievmieiący powściągáć/ przed ś. Antonim byli záwstydzeni. ZwierPrzykład 349.
patrz: POWŚCIĄGAĆ
– A gdy w Ewángeliey ná ten czás te słowá czytano: Wszelki ktory sie powyższa będźie poniżon/ á kto sie vniża będźie podwysszon. ZwierPrzykład 84.
patrz: POWYŻSZA
– Gdy tedy o to cáły rok sie kuśił/ áż oná nieostrożna vszłá ku niemu/ od niego chytrością zwiedźiona/ pánieństwá poz[...] á On złośliwy Mnich zbroiwszy to/ záraz vćiekł/ oná bacząc ták zelżoną/ westchnęłá/ á rozdárszy ná sobie włośienicę/ twarz swoię tłukłá... ZwierPrzykład 256.
patrz: POZA
– A gdy sie na nabożeństwie przydłuższym zábáwił/ prziydzie na mieysce/ alić iuż wszyscy robotnicy naiemni/ do robot swych odeszli. ZwierPrzykład 334<343>.
patrz: PRZYDŁUŻSZYM
– DWá Clericy iednym sercem weszli do Zakonu/ y tak przykłádnie żyli/ iż wszyscy ie miłowáli. ZwierPrzykład 77.
patrz: PRZYKŁADNIE
– Widząc mąż łáskáwość iey [swojej żony]/ záraz iey powiedział co zmyślił. Y ták obaczył niewierność nałożnic. Od tego czásu przystał do żony swoiey; Ono co był kupił dla nałożnic/ dał iey. ZwierPrzykład 185-186.
patrz: PRZYSTAĆ
– Ieśli roskazánie mácierzyńskie/ iáko dobrym synom przystoi/ záchowacie/ mam nádzieię w Pánu Bogu/ iż on we wszytkim hoynie was opátrzy. ZwierPrzykład 317.
patrz: PRZYSTAĆ, PRZYSTOIĆ
– Rzekł mu [młodzieńcowi] dyabeł: Przewrotniscie wy Chrześcianie/ bo kiedy mnie potrzebuiecie/ do mnie przychodzicie: á kiedy sie wászey woli dogodzi záraz odemnie odstępuiecie/ y do Chrystusá przystáiecie [...]. ZwierPrzykład 224.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– Prosili go tedy brácia/ ktorzy go náwiedzáć przyszli/ żeby do końcá ciáłá swego nie dobiiał/ ále mu iákiegokolwiek posilenia pozwolił: owa dał sie námowić/ żeby pokármem przystoynym wysuszone członki ochłodził: lecz w tym długo trwáć nie mogł. ZwierPrzykład 106.
patrz: PRZYSTOJNY
– Ona [jedna z zakonnic] tedy szmacisczkámi głowę okrywałá/ y ták wszytkim służyłá. A drugie pánny w przystoynym vbierze chodziły. ZwierPrzykład 142.
patrz: PRZYSTOJNY
– Do vbioru ostrości/ mátká Edmundá ś. syny przyzwyczáiáłá/ bo gdy sie vczyli/ włośienniczki im posyłała. ZwierPrzykład 317.
patrz: PRZYZWYCZAJAĆ
– Ale on wiedząc iż służbá boska nád wszytkie insze rzeczy ma bydź przekłádána/ niechćiał przyśdź áż wszytkę Psálmodią odpráwił. ZwierPrzykład 303.
patrz: PSALMODIA
– W Niedźielęy we dni święte/ wedle náuiki máćierzyńskiey/ niz iadł/ cáły Psałterz odmawiał. ZwierPrzykład 317.
patrz: PSAŁTERZ
– Wierzę bráćia namilszy moi/ iż sie Pánu nászemu IEzusowi podoba że[...]smy ná tey gorze mieszkánie wźięli gdyz tak wielką rádość z przyszćia naszego bráćiszkowie nászy ptaszątká pokázuią. ZwierPrzykład 135.
patrz: PTASZĄTKO
– A on/ żeby tę myśl zwyćiężył/ wźiął wody y omył ránę onę/ y záchował ono omyćie: á ilekroć prágnął/ nápiiał sie wody oney. ZwierPrzykład 99.
patrz: RANA
– Rosprowszy ia tedy suknią moię/ cześciam sie sam okrył/ á częścią drugą ciáłom święte vwinął/ y pogrzebł. ZwierPrzykład 72.
patrz: ROZPRÓĆ, ROZPRUĆ, ROZPRUĆ
– A ś. Abráám dźiesięć lat potym żył/ á widząc piękna pokutę iey/ wielbiąc Páná Bogá siedmdźieśiątnego roku wieku swego odpoczął w pokoiu. ZwierPrzykład 259.
patrz: SIEDMDZIESIĄTNY
– A gdy długo ná haku żeláznym wisiał/ gręmplámi był drápany y pochodniámi v bokow był palony/ w świętym wyznaniu trwáiąc mowił do sędźiego. Ieśli po sto kroć więcey przyczynisz tych mąk nádemną/ Chrystusa mi z vst áni z sercá/ nie będźiesz mogł odiąć. ZwierPrzykład 117.
patrz: STOKROĆ
– Przez ten rok káżdy dźień/ sto kroć Pozdrowienie Anyelskie/ z modlitewką: Swięta Márya etc. mow/ á przez nie wszytko otrzymasz czego chcesz [...]. ZwierPrzykład 26.
patrz: STOKROĆ
– Podnieś w zgorę oczy: on gdy poyrzał/ álić vyrzy strászliwe koło ogniste/ ná nim człowieká przywiązánego: ktore/ gdy sie obrotem ogromnym obrácáło/ zdumiáłemu y stráchu pełnemu Nouiciusowi rzeczono. Strászliwa to co widźisz/ ále oto iescze strászliwszą vyrzysz. ZwierPrzykład 164.
patrz: STRASZLIWA
– Było też tám náiáśnieysze y ku widzeniu bárzo śliczne źrzodło ogrodne. Studnicá wod żywych/ ktorey rzeki bystrość vwesela wszytko ono wdzięczne miásto Boże. ZwierPrzykład 162.
patrz: STUDNICA, STUDNICA, STUDNICZA
– [...] w ten czás drudzy śmieszki stroią/ ábo sobie co proznego potaiemnie pokázuią. ZwierPrzykład 298.
patrz: ŚMIESZEK
– Nátychmiast záćmiłá sie komorá/ y głos dziwnie strászliwy był słyszány: Wstań/ wstań/ świętokradźco/ odzieráczu Chrystusow/ y zábiiáczu vbogich/ podź á weźmi odzienie. ZwierPrzykład 80.
patrz: ŚWIĘTOKRADCA, ŚWIĘTOKRADCA, ŚWIĘTOKRADZCA, ŚWIĘTOKRADŹCA, ŚWIĘTOKRAJCA
– Anyoł pychą skuszonego Lifárdá świniopásá/ vkazawszy mu groby vmárłych/ do vpámiętánia przywiodł. ZwierPrzykład 43.
patrz: ŚWINIOPAS, ŚWINIOPAS, ŚWINOPAS
– Dniá iednego tłukłá salszę w moźdźierzu/ przypaszy ieden z páchołkow chćiał ią pocáłowáć/ ále tego dokázać nie mogł/ ábowiem tłuczkiem ktorym sálszę tárłá/ w łeb mu dáłá/ á on vchwyćiwszy sie zá głowę/ rzecze: O nazłośliwsza/ iam z tobą grał/ átyś mię vderzyłá? ZwierPrzykład 193.
patrz: TŁUCZEK
– Ná twarzy bárzo iásni/ státury wspániáłey/ w vbierze chwalebni: z nimi tedy towárzysko przemięszałem/ y z wdźięczney rozmowy ich vćieszyłem sie. ZwierPrzykład 149.
patrz: TOWARZYSKO
– A ty tym czásem wspomożyćielce twoiey/ trzykroć pięćdzieśiąt pozdrowienia ná káżdy dźień oddawáć będźiesz. ZwierPrzykład 196.
patrz: TRZYKROĆ
– Rzekł do niey/ vymi ten powroz y wyplątay mię. ZwierPrzykład 229.
patrz: UJĄĆ
– Gdy był wieczor/ przyszedł Euchárystus z owcámi. Y vyźrzawszy one stárce/ nágotował im stol/ y wźiąwszy wody w miednicę/ chćiał im nogi vmyć. ZwierPrzykład 192.
patrz: UMYĆ
– Archádus/ iż pewnie wiedział/ ze słowo od Oycá ś. rzeczone zyśćić sie miáło/ duchá ospáłośći/ ktory mu był bárzo przykry/ mężną státecznośćią odrzucał: iuż czoło iuż skronie drapiąc/ iuż też włosy z głowy y z brody tárgáiąc/ iuż też ręce y twarz vmywáiąc/ y z mieyscá ná mieysce sie przechadzáiąc/ áż sen fałszywy ktorym był gábány/ zwyćiężył. ZwierPrzykład 363.
patrz: UMYWAĆ
– Weyrzawszy nań Cleryk/ poznał iż tákiego widźiał miedzy onymi/ co sobie suknie vmywali w rzece/ y prośił aby go do Opátá prowádźił. ZwierPrzykład 147.
patrz: UMYWAĆ
– Lecż Pánowie iego/ dla obiaźni Bożey w wielkiey go czći mieli/ żądáiac od niego ráczey przyczyny do Páná Bogá; ále on wody w miednice nalewał/ áby z ochotą nogi ich vmywał/ ze wszeláką pokorą posługę im prágnąc wyrządźić/ oni záśię nie dopusczáli aby im nogi vmywáć miał/ mowiąc do niego: Niechćiey oycze swięty obćiążać dusze násze. ZwierPrzykład 329.
patrz: UMYWAĆ
– Opát tedy y wszystek Conuent przyszedł do niego: y poznał że tych wszytkich suknie swoie w rzece vmywaiące[!] widźiał. ZwierPrzykład 147.
patrz: UMYWAJĄCY
– WDowá niektora nabożna/ ktora we wdowstwie długo Panu Bogu służyłá/ y corki swoie w świętym pánieństwie záoblubienice Chrystusowi chowáłá/ gdy do końcá żywotá przyszłá/ widźiáłá... ZwierPrzykład 238.
patrz: WDOWSTWO
– Oto iako obrzymi dwa murzyni/ w czarnych kápách/ przez drzwi Klasztorne weszli widomie/ ieden ná długim rożnie kurá pieczonego niosł/ ná tymże rożnie wielki wąż przez głowę y ogon wetkniony był/ y onego kurá zewsząd opasał. ZwierPrzykład 363.
patrz: WETCHNIONY, WETKNIONY
– NIektory Biskup nabożny widźiałwe snie chłopie ryby łowiące z studnie wędą złotą á wędziskiem śrebrnym; á iż ztámtąd białągłowę bárzo piękną wyćiągnął. ZwierPrzykład 289.
patrz: WĘDZISKO
– Pacierz był wędá złota/ á Miserere/ wędźisko srebrne. ZwierPrzykład 289.
patrz: WĘDZISKO
– Ten nie wiedzieć iáką zdrádą szátáńską iákoby zásnąwszy trochę/ szátánowi vczynił węszćie do sercá swego/ ktory g odo grzechu nieczysteto zápalił. ZwierPrzykład 260.
patrz: WĘSZYĆ
– WIelce záwsze czćił ś. Ian nie tylko sáme mnichy/ ále y Hábit ich. ZwierPrzykład 337.
patrz: WIELCE, WIELICE
– Trzy są [przyczyny potępienia]/ práwi; Iedná/ żem oszczędnie chował dochody/ á vbogimem nie dawał. Druga/ iż przećiw Sentenciey wiela/ o wielo Beneficiách/ iákoby bespiecznie mogły bydź trzymáne/ w tym opiniey własney broniąc/ śmiertelniem zgrzeszył. ZwierPrzykład 75.
patrz: WIELE, WIELO
– Owa prozna praca była stáránia áby sie był náuczył. Y tak gdy nie mogł/ Opát przykazał żeby mu przynamniey krotki wirszyk Pozdrowienia Anyelskiego często powtarzano. ZwierPrzykład 25.
patrz: WIERSZYK, WIERZYK, WIRSZYK
– Abowiem ten vbogi y nievk nálazł dźiśia mądrość nád Sálomoná/ bogáctwá ktore nie wiotszeią/ y koronę ktorey záwsze przybywa á nigdy przybywáć nie przestánie. ZwierPrzykład 115.
patrz: WIOTSZEĆ
– Gdy tedy sam ták chodźił/ dźięćiąteczko bárzo máłę ále dźiwnie piękne ná brzegu morskim siedzące nálazł/ ktore vczyniwszy w źiemi dołęk máluczki/ (iáko dźieci graiąc czynić zwykły) łyżeczkąsrebrną wodę z morzá czerpał/ y w on dołek wlewał. ZwierPrzykład 267.
patrz: WLEWAĆ
– Gdy tedy o to cáły rok sie kuśił/ áż oná nieostrożna vszłá ku niemu/ od niego chytrością zwiedźiona/ pánieństwá poz[...] á On złośliwy Mnich zbroiwszy to/ záraz vćiekł/ oná bacząc ták zelżoną/ westchnęłá/ á rozdárszy ná sobie włośienicę/ twarz swoię tłukłá/ y ięłá z płáczem y nárzekániem mowić... ZwierPrzykład 257.
patrz: WŁOSIENICA, WŁOSIENNICA
– Abowiem gdy nieiáki Mnich z dźiewką iáłmuzny prosząc chodźił po miesćie przez kilka dni/ niektorzy co to widźieli zgorszyli sie/ rozumieiąc że to iego niewástá byłá/ oskárżyli go do Patryarchy mowiąc: Niesłuszną że ten włoczęgá zelżywość czyni Anyelskiemu vbiorowi Mniskiemu/ wodząc z sobą niewiastę. ZwierPrzykład 337.
patrz: WŁÓCZĘGA
– Nie przystoi to synowcze namilszy/ że sie ták włoczysz/ ktory będąc zacnego domu/ mogłeś vrość wielkim człowiekiem/ byś sie tego szaleństwá nie iął. ZwierPrzykład 196.
patrz: WŁÓCZYĆ SIĘ
– Obawiáłá sie bowiem/ iż gdy do lat więtszych przyidą/ nie vdáli sie drogą swey woli y roskoszy/ przeto niećwiczone w boiu duchownym zlekká wpráwiáłá/ by snadź czásu woyny w grzechu zagárnieni nie byli. ZwierPrzykład 317.
patrz: WPRAWIAĆ
– Wąż záraz sie wprzek ná drodze rosćiągnął. ZwierPrzykład 389.
patrz: WPRZEK
– Abowiem iáko skrá z ogniá miedzy zboże pádnie/ nie rychło zgaśnie/ á czásem całego roku pożytki nisczy/ ták też myśl okrutna ambiciey/ ieśli do serc zákonniczych wpusczona będźie. ZwierPrzykład 358.
patrz: WPUSZCZONY
– Z tobą dla miłośći Bożey rodźice y oyczyznęm opuśćił/ vćieszże moie wygnánie/ twoim wroceniem do mnie/ ábym wiedźiał cosmy zásłużyli/ żesmy wszytko opuśćili. ZwierPrzykład 77.
patrz: WRÓCENIE
– ...y przystąpiwszy do niego rzekł mu po ćichu: wroć mi pieniądze moie ktoreś ná tym á ná tym mieyscu wźiął/ ináczey dam ćię obieśić. ZwierPrzykład 94.
patrz: WRÓCIĆ
– Gwałtem go tedy z drogi wrocono y przed Cesarzem/ stáwiono/ ktory vśmiechnąwszy sie nań/ dobrześ/ práwi/ vczynił. ZwierPrzykład 82.
patrz: WRÓCIĆ
– A odpráwiwszy modlitwę/ wroćił sie do niego/ mowiąc: Námilszy/ iá sam chcę tobie służyć/ gdyżeś nie content z drugich. ZwierPrzykład 105.
patrz: WRÓCIĆ
– ZwierPrzykład 132.
patrz: WRÓCIĆ
– ...mam nádzieię iż on względem więtszego zysku/ y dla wstydu obecznośći przyiaćioł twoich/ żeby credit sobie v nich záchował/ zarazći wszytko wroći. ZwierPrzykład 367.
patrz: WRÓCIĆ
– Ten Vrzędnik ná ten czas dosyć letnio był vbrány/ á wiátr pułnocny surowie powiewał/ vyźrzawszy wedle drogi płascz chłopka orzącego wźiął/ obiecuiąc go wroćić pewnie. ZwierPrzykład 388.
patrz: WRÓCIĆ
– Widząc to Kapłan niezmiernie sie vrádował/ dźiękuiąc Pánu/ ktory sam dziwnie rzecży czyni. Y wroćiwszy sie do Opátá powiedźiał mu one poćiechę swoię/ á żeby go do Zakony przyiął pokornie prośił. ZwierPrzykład 130.
patrz: WRÓCIĆ
– BOG wszytko widzący pokazał sie w osobie pielgrzymá/ oczy máiąc w tyle głowy/ bálwierzá ktory był do vczynkow miłośiernych skłonny/ iż był świnię vkradł/ żeby ią wroćił/ nápomniał. ZwierPrzykład 89.
patrz: WRÓCIĆ
– Wrácáiąc sie potkał sie z nim iáko y pierwey ná tymże mieyscu. Záś z nowu pytał dokądby szedł. A on: A tobie co do tego. A święty: Wiele ná tym/ co y ty/ iesli sie nie polepszysz/ w rychle sprobuiesz. Teraz tedy wroć sie z nowu/ á odmień vmysł/ y modł sie ináczey. A gdy on koniecznie prześć ráczey chćiał niżli sie wroćić/ on zámierzywszy sie náń rozgą/ przymuślił go że sie wroćił. ZwierPrzykład 62.
patrz: WRÓCIĆ SIĘ
– Dźiwna rzecz/ záledwe te słowá skończyłá/ ták sie záraz do pierwszey pięknośći twarz iey wroćiłá/ iż żadnego namnieyszego znáku ábo mákuły/ znáć ná niey nie było. ZwierPrzykład 199.
patrz: WRÓCIĆ SIĘ
– Dowiedźiawszy sie o iego náwroceniu/ przyszedł do Klasztorá/ á żeby sie do świátá wroćił/ słowy iákimi mogł perswádowáć mu vśiłował/ ále nic spráwić nie mogł. ZwierPrzykład 54.
patrz: WRÓCIĆ SIĘ
– Ktory [młodzieniec] gdy się przybliżał do ołtarzá/ ták wielki náń strách padł/ iż y vpor iego dáli mu poskąpić nie dał/ y co rychley żeby sie wroćił/ przymuszał. ZwierPrzykład 132.
patrz: WRÓCIĆ SIĘ
– Affekt oycowski Mutius zwyćiężył/ ktory ná roskazánie stárszego/ iedynego syná w rzekę wrzućić chćiał. ZwierPrzykład 13.
patrz: WRUCIĆ, WRZUCIĆ
– Pánie/ iestem w wielkiey trwodze/ áni znośić mogę wrzáskow/ stráchow/ kámieńmi ciskánia ná mię/ trzymáiąc bowiem przedemną list moy/ szturmuią ná mię/ mowiąc: tyś do nas przyszedł/ nie my do ciebie. ZwierPrzykład 225.
patrz: WRZASK
– Y widźiałem wielkiego iákiegoś obrzymá/ ktory áż obłokow siągał/ y ręce wyćiagnione miał. Pod nim ieźioro iáko morze/ wrzące y pałáiące. ZwierPrzykład 210.
patrz: WRZĄCY
– Drudzy brytwánny y panwie ogniste pod nie podkłádáli/ y tłustość ktora z pałáiących członkow/ tych ktorych tak pieczono płynęłá/ z pilnośćią zbieráli/ á tą záś wrzącą/ onychże z ktorych płynęłá/ polewáli; á tá męká iż im byłá náćięższa/ rozumiał. ZwierPrzykład 188.
patrz: WRZĄCY
– Y tak wprowádziłá go do domu bárzo ciemnego/ w ktorym vyźrzał straszliwe dyabły/ niosące panew ognistą/ w ktora wrzućili duszę iednego sąsiádá iego dobrze mu znáiomego/ y duszę żony iednego ktory im tákże był znáiomy/ á tám ie smáżono y obracano bez przestanku we wrzącym kruszcu. ZwierPrzykład 183.
patrz: WRZĄCY
– Chorego y wrzodowátego stárcá/ brát ieden pełen zwyćięztwá y miłośći/ ropę wypił. ZwierPrzykład 99.
patrz: WRZODOWATY
– Tráfiło sie tedy iż sie wrzod vczynił stárcowi/ y wielka ropá śmierdząca z niego płynęłá. ZwierPrzykład 99.
patrz: WRZÓD
– Przymuśił go żeby mu powiedźiał czym bráćią w chorze kuśił. Odpowiedźiał: [...] Stáram sie żeby mniey spáli/ á nie rychło wstáli. y ták żeby Officium Pańskiego zámieszkali; czásem też im nie czyste myśli wrzucam. ZwierPrzykład 353.
patrz: WRZUCAĆ, WZRUCAĆ
– Iż nie dobrą intencią szátáná/ ieden gdy w osobie pielgrzymá do domu przyiął/ syna w ogień wrzuconego stráćił. ZwierPrzykład 307.
patrz: WRZUCONY
– Widźiał że też/ práwi onę osobę/ ktora/ ábym z tego Zakonu wyszłá łágodną y záráźliwą mową mię námawiałá/ w ogień piekielny wrzucona... ZwierPrzykład 329.
patrz: WRZUCONY
– ...vyrzał spusczone iákieś łoże/ złotymi kobiercámi obite/ áż ná páwiment w gmáchu gdźie złożenie miał; Ná ktorym zdáło sie iákoby śiedźiał vmárły vbrány iáko Biskup/ á wkoło niego wiele z powinnych iego przezeń zbogáconych y podwysszonych ná Dignitárstwá/ około niego táńcuiąc/ y pienie żáłobne śpiewáiąc/ y ták wołáiąc. Przeklęte wsádzenie y podwysszenie twoie. Ty bowiemeś iest przyczyną potępienia nászego. ZwierPrzykład 79.
patrz: WSADZENIE
– NIektory/ świnię cudzą vkradł/ y do skrytego karmniká ią wsádził/ á ten człowiek iednák vczynki miłośierne czynił. ZwierPrzykład 90.
patrz: WSADZIĆ
– Stoiąc Nouicius ná wschodźie/ gdy wątpił ktorąby miał z nich obráć/ stárcá iednego nie dáleko stoiącego obaczy/ y rzecze do niego: Dobry mężu/ iesli wiesz/ vkaż mi ktora z tych dwu dróg prostsza/ y do chodzenia snádnieysza. ZwierPrzykład 58.
patrz: WSCHÓD
– Potym z nátchnienia Ducha Bożego/ porwawszy puginał vderzyłá mocno w pierśi/ té ostáteczne słowá przez sługi swoie do Tyránná wskázuiąc. ZwierPrzykład 180.
patrz: WSKAZOWAĆ, WSKAZYWAĆ
– Dwá konie ogniste ośiodłáne stały podle niego/ ieden z iedney/ á drugi z drugiey strony/ y wskoczywszy przedniemi nogámi ná rámioná iego/ zębámi łamáli w nim kośći y wszytkie członki iego. ZwierPrzykład 80.
patrz: WSKOCZYĆ
– Aż mie też ná krzyżu gwoźdźiámi przybito/ iednák nie rospaczam choćiay mię zábito. ty tedy robaku nie trwoż sie iesli wskok nie otrzymasz/ czego od Oyca mego szukasz. ZwierPrzykład 177.
patrz: WSKOK, WSKOKI
– Tak tedy po piąci dni wyszcia swego wrocił sie do Klasztorá płáczących Zakonic/ á w osobney komorce tám mieszkáiąc/ drugą czterydzieśći lat żył. ZwierPrzykład 118.
patrz: WYJŚCIE, WYSZCIE
– CEsárzá Theodosyusá żoná Plácyllá/ wielkie stáránie miáłá około tych ktorzy byli ćiężkiemi chorobámi strapieni/ nie vżywáiąc do tákowey posługi sług ábo służebnic pomocy/ ále sámá przez śię to czyniłá/ do ich mieszkánia chodźiłá/ każdemu czego komu było potrzebá dáiąc/ wszytkich Kośćiołow Szpitale náwiedzałá/ swemi rękomá chorym służyłá/ garnki ich wymywáłá/ polewki kosztowáłá/ łyżki podawáłá/ chleb kráiáłá/ potráwy przynośiłá/ kubki do pićia płokáłá/ y wszytkie insze posługi/ ktore sługom y służebnicom ná to oddánym są przyzwoite/ odpráwowáła. ZwierPrzykład 102.
patrz: WYMYWAĆ
– DRugi też mnich chćiał potáiemnie wyniśdź z Klasztorá S. Grzegorzá; Gdy o tym myślił/ chćiał wniśdź do Oratorium ále nie mogł/ bo go szátan porywał/ ilekroć sie kuśił tám wniśdź/ záwsze go dręczył/ kiedy gdźie indźie był dał mu pokoy. ZwierPrzykład 64.
patrz: ZAWSZE
– Gdy iuż oblubieniec/ z oblubienicą do stołu śiadáli/ wspominał sobie Pan młody/ iż dla zabaw/ powinnego pozdrowienia tego dniá nie oddał był naświętszey Pánnie/ nátychmiast powstawszy/ poszepce Stryiowi/ żeby trochę zetrwano z wydawániem potraw. ZwierPrzykład 197.
patrz: ZETRWAĆ
– Zkąd sie zbudowáć miał/ duchem pychy nadęty bárziey sie popsował/ abowiem iął mężá Bożego szalbierzem y zmyśláczem názywáć/ ktory sie przez trzy dni/ y trzy nocy/ przed oczymá ludzkiemi poszczącym bydź pokázował/ y przyskoczywszy dał mu policzek á żeby iako zmyślać bezbożeńśtwá z zelżywością z Kośćiołá wychodził. ZwierPrzykład 376.
patrz: ZMYSLIACZ, ZMYŚLACZ, ZMYŚLACZ
– Potym do kresu żywotá przyszedszy/ ćierpiáłá rozmáite choroby/ ktore od rozmáitych świętych przezwiská miałá Te gdy znośiłá bárzo żáłobnie mawiáłá. ZwierPrzykład 329.
patrz: ŻAŁOBNIE