Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Publius Ovidius Naso
OvŻebrMet 1636 oryginał
Metamorphoseon [...]

http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=22333&dirids=1,
Odnotowano 266 cytatów z tego źródła
– Wielekroć ná powietrzu pochodnie gorzáły: WIelekroć krwáwe krople z deszczem opadáły: Twarz zżołkłą/ y pośniáłą iutrzenká miewáłá: Krwią kolása mieśięczna iák miarz opływáłá. OvŻebrMet 398.
patrz:
– Raz się zda iákby w przepáść iáką miáłá z gory Poyźrzeć wyskokiey/ lubo w Acherontskie nory. OvŻebrMet 283.
patrz: ACHERONCKI
– Achilowá z Cygnem potrzeba. OvŻebrMet 314.
patrz: ACHILLOWY, ACHILLOWY, ACHILLÓW, ACHILLÓW, ACHILOWY
– Obie stronie przyczyny po sobie náyduią. Iuno tego ni chwali/ ni gani pogromu/ Iáko wesoła z klęski w Agenorskim domu/ Y dla Tyreskiey gámratki ná pokrwene iedźie. OvŻebrMet 62.
patrz: AGENORSKI
– Wszech inszych Akarnánski zdroy raczył iednáko; Bose Nymphy nakrywszy stoły/ nástarczáły Przysmákow: po potráwách w perle winá dály. OvŻebrMet 206.
patrz: AKARNAŃSKI
– Więc ieszcze ci/ zkąd inąd rodzay swoy prowádzą; Iest ptak ieden/ co sam się záląga/ y rodźi; Phanix z sámego śiebie. Assyrską mową Phaenix; zioł/ ziárná nie szkodźi/ Lecz kádzidłem/ y żyie Amoniowym sokiem Ten pieć wiekow przeżywszy/ náwierzchu wysokiem Pálmy drżącey/ á między rozgi dębowemi/ Nosem/ y gniazdo ściele páznokty krzywemi. OvŻebrMet 386.
patrz: AMONIOWY
– Sobie oszczep hártowny/ y puklerz maluie: Pierś bechterem/ szyszakiem głowę opátruie. OvŻebrMet 139 [129].
patrz: BECHTER
– [Cylarus centaur] Postáwá pod nim konska/ ni męskiey podleysza [...] Ták grzbiet siádalny/ tak wzwyż pierś buchámi idzie. Iak smołá wszytek wrony/ namniey się nie mieni/ Ogon sam białowłosy/ á przy tym goleni. OvŻebrMet 306.
patrz: BIAŁOWŁOSY
– Ktemuż bindał dech tęgi zvst przewiewał po mnie. OvŻebrMet 124.
patrz: BINDAŁ
– [...] gdzieby nie szłá [bogini] grożą się surowie/ Y szkaradnie blázgonią: ieszczesz niecnotowie Rękami/ y nogámi iezioro mięszáią [...]. OvŻebrMet 148.
patrz: BLAZGONIĆ
– Aż pokinął [Ikar] przewodzcę/ y w serce ochotne Niebo wziąwszy/ wzbuiał się. Słońce bliskolotńé [!] Wonne woski/ skrzydelne zwiąski w tym rozgrzeie. OvŻebrMet 195.
patrz: BLISKOLOTNY
– Me serce boleściwe dręczą morskie trwogi. OvŻebrMet 281.
patrz: BOLEŚCIWY
– Niech iak raczy kocha się Galátea w sobie/ Y ty w nim; co mi bolno. OvŻebrMet 343.
patrz: BOLNO
– Oto przyczyná świeża po pierwszey się wiedzie: Bolno iey/ że z Jowiszá Semele poczęłá [...]. OvŻebrMet 62.
patrz: BOLNO
– Miałám zápálczywości ustnie odkryć swoie/ Uyźrzał łzy, uyźrzáłby był bolne serce moie. OvŻebrMet 236.
patrz: BOLNY
– Iedno lice nátury/ w krągu wszem płużyło/ Cháos mienione/ ogrom nieroskłádny/ gruby. OvŻebrMet 1.
patrz: CHAOS, CHAOS, CHAÓS
– Ani sáme vżytki/ y słuszne żywności Grunt musi nieść: Wdarto się w ziemskie wnętrzności. Gdzie cokolwiek ściskałá/ y w Stygowey chłodni Tulczyła/ kopią skárby wszech podniátę zbrodni. OvŻebrMet 5.
patrz: CHŁODNIA
– Owa z dwudźiestu chłopia (bowiem tyle sprostał On okręt znieść) tylkom sam szczegolny pozostał [...]. OvŻebrMet 76.
patrz: CHŁOPIE
– Przebył [Dedal] Delon y Páron: z prawey Lebint stromy Był mu/ y wtąż Kalidná w miod żyzna kráiná/ Gdy w gorę wylátowáć ięłá chłopięciná [Ikar]. OvŻebrMet 195.
patrz: CHŁOPIĘCINA
– Chłopobyká Minotaurá Teseus znosi ź pomocą Aryádny. OvŻebrMet 193 marg.
patrz: CHŁOPOBYK
– [...] Wozowy/ to tám/ to sám/ rozleciał się státek. A Pháeton iák ogień czuprynę mu smędzi/ Jedzie ná łbie/ y chyłem przez powietrze pędzi [...]. OvŻebrMet 37.
patrz: CHYŁEM
– Przez ták źiemiá mulista Z zatopu świeżego/ z słońcá się/ y z gorącá zágrzałá gornego/ Osob gwałt nárzućiłá: częśćią zaddawáłá Kształty dawne/ cudakow częśćią nágwátłáłá lub nie z chęćią. OvŻebrMet 15.
patrz: CUDAK, CUDAK, CZUDAK
– Ták wzgardził/ [Polifem] rádzącego wrożka dármowiernie [...]. OvŻebrMet 340.
patrz: DARMOWIERNIE
– O rzeczách pogadawszy/ z tym sięwydał słowem: Też się ią lasem param/ y źwierzęczym łowem. Z ktoregoby wzdam lásá/ násad był tákowy/ Dawno się wodzę z myślą/ gdyby iesionowy Zżołknąlby: gdzięby dereń sczękiby w nim tkwiáły. OvŻebrMet 181.
patrz: DEREN, DEREŃ, DEREŃ
– Oná ich iádem kropi/ y trucizn sokámi/ A nocy/ y z nocnemi wszytkiemi Bogámi: Przepáści/ y odchłáni srogich przywoływa/ Y długociągłym wyciem Hekátę przyzywa. OvŻebrMet 360.
patrz: DŁUGOCIĄGŁY
– [...] ktorym zfolgowałá/ [woda] Tych długopostna cięszkość głodem dokonáłá [...]. OvŻebrMet 11.
patrz: DŁUGOPOSTNY
– Lub co go [Midasa] służka strzygał/ doyźrzał iego sromu. Tey sprośnosći spuścić się nie śmieiąc nikomu/ A chcąc wyblokáć/ áni zmilczeć mogąc o tym; Idzie/ y kopa w ziemi duczáykę; á potym [...] poszeptem oznaymuie ziemi [...]. OvŻebrMet 273.
patrz: DUCZAJKA
– Rodźice dwukształtnemu synu dogodzili Oleykámi iakiemiś źrzodło nápuścili. OvŻebrMet 90.
patrz: DWOKSZTAŁTNY, DWUKSZTAŁTNY, DWUKSZTAŁTNY
– Mátki/ cieści ochotne/ krosná pokłádáią/ Kądziele/ koszyki wtąż kádzidł przysparzáią. Krzyczą/ Báchá/ Lyea/ w dwoy raz rodzonego/ Bromiego/ ogniorodá dwoynomaciorego [...]. OvŻebrMet 78.
patrz: DWÓJNOMACIORY
– Obla iodłá/ skámiáły dąb w zołądź vbrány/ Iáwor vćieszny/ klon wtąż rożliczno bárwiány/ Wierzby nádwodne/ rzekom Lotos polubiona/ Bukszpan wiecznoźielony/ y miryká płona/ Dwumástny mirt/ z modremi figá iágodámi/ Y wyśćie kretne bluszcze zbiegli się/ y z wámi Winorośle/ y tyki niemiż oplećione. OvŻebrMet 246.
patrz: DWUMASTNY
– Táka zdrádá budynku. gdźie przeźeń zámkniony Gdy był zrosły chłopobyk/ y dźiw nápáśiony Krwią po dwá kroć Akteyska [!]/ łos [!] w dźiewiątne látá/ Trzeći raz ponawiány/ pozbawił go świátá. OvŻebrMet 193.
patrz: DZIEWIĄTNY
– Miesiącá kształt wiekuie: záwżdy iutrzeyszego Dzisiedniowy vboższy/ ieśliż go przybywa: A zásię bogácieyszy [...]. OvŻebrMet 381.
patrz: DZISIEDNIOWY
– Náprzod się ważył dáry drzeć własne z świątnice Amik Ophionowic; naypierwszy z káplice Lichtarz porwał/ lamp gęstym osadzony wzorem; Tym obwyż wyniesionym/ iák ktory toporem Ofiárownym/ białego kárk zrázić chce byká/ Trzásnął Lápitę w czołá puł Celadonczyká/ Y odszedł kruszu kości w licu nie poznánym. Oczy precz/ wlicznych kości gruchocie zmieszánym/ Wspak poszedł nos/ y zákłąkł/ w podniebienia polu. OvŻebrMet 301.
patrz: GRUCHOT
– Tego gdy skażcá Troie Atrydes záwaniał/ (Abyś więc nie rozumiał/ żeby nas chybiły Wásze iákmiarz ćiężkośći) dołożywszy śiły/ Gwałtownie z oycowskiego łoná ie poymuie/ Y dárem boskim /żywić Graeki roskázuie. OvŻebrMet 336.
patrz: JAKMIARZ
– Za co/ iáko się prędko náwietrze obaczę Stáwięć kościoł/ y czcią cię kádzilną vraćzovzę. OvŻebrMet 351.
patrz: KADZIELNY, KADZIELNY, KADZILNY
– [...] wżdam napomnieć swe Iáko wysoką Troię pożogá strawiłá/ Y Pergámá płomienie Graeckie nákarmiłá/ A Nárycki Bohátyr/ o Pánny szárpánie/ Od pánny wciągnął ná wszech/ sam winny/ karánie/ Rozleciem się/ y wiátry po morzu noszeni/ Grom/ noc/ plutę/ gniew niebá/ y morzá strapieni Graecy wytrzymawamy/ y Káphárskie szkody. OvŻebrMet 362.
patrz: KAFARSKI
– Y z nas srodze niektorzy od niego zránieni/ Stad broniąc/ o śmierć przyszli (brzeg się krwią czerwieni.) Y z wodámi skráynemi zrykáne káługi. OvŻebrMet 279.
patrz: KAŁUGA
– Poczćiwiey mnie dokonáć lat/ lub ná wygnánstwie/ Niż ná Kápitoliyskim krołowałbym páństwie. OvŻebrMet 392.
patrz: KAPITOLIJSKI
– ZKąd zákazaney karmie głod táki w człowieku? OvŻebrMet 379.
patrz: KARM, KARMA
– Tą rzęczą [!] gniew Tyránski/ bárziey obruszony: Strách k temu nie ledáco; oboygiem wzburzony Oręże/ ktore nosił [Tereusz] przy boku/ wyrwawszy/ Zá łeb iętą/ (ná opák ręce wyłąmawszy) Krepuie [!]: Philomelá szyie nádłożyłá/ Y doyźrzawszy oręża/ śmierci pewná byłá. On/ gniewny/ á co słowo oycá miánuiący/ Więc nań (iąwszy w kleszczyki) ięzyk się gorlący/ Bronią kátowskie vrznał [!]: ięzyczny migoce Korzonek: sam przy ziemi coś leżąc/ márkoce. OvŻebrMet 154.
patrz: KATOWSKIE
– Rzucę się do fortelow; tak się poszkápiwszy/ Y wężem mu się długim wyfársnę spráwiwszy. Ktory gdym się w kłąb snował/ gdym z pokszykiem sporem Strászliwie dwogránistym szermował ięzorem/ Rośmiał się/ y z mych kunsztow Herkules dworował: W pieluszkách/ pry/ z wężámi ieszczem dokázował. OvŻebrMet 219.
patrz: KUNSZT
– Z tamtądże się laskownik wzbił pewnemi piory Y wypátrował polá Munichiyskie z gory [...]. OvŻebrMet 49.
patrz: LASKOWNIK
– [Dedal] leci przodkiem/ á serdeczny Strách o dziecine cierpi [...] Więc/ by się go nie puszczał/ z pilnością dokłáda/ Y szkodliwe latania sztuki rospowiáda [...]. OvŻebrMet 195.
patrz: LATANIE
– Styr zátym oczapiwszy/ ná sztabę wysoką Głowę zániosł/ áż Kástru zátym Láwinowych Gmáchow pięknych doiecháł/ y nurtow Tybrowych K niemu się mácior/ oycow kupy gárną śilne/ Y te co twych/ Troianską Westo ogniow pilne. OvŻebrMet 396.
patrz: LAWINOWY
– [Dedal] skrzydły wzniesion/ leci przodkiem/ á serdeczny Strách o dziecine cierpi: iák ptak/ kiedy dzieci Wywodząc/ ná doł z gniazdá wysokiego leci. OvŻebrMet 195.
patrz: LECIEĆ
– Grot pierwszy Echionow/ darmo szedł/ puszczony/ Y kes pniá klonowego lekką drásnął/ ráną. OvŻebrMet 199.
patrz: LEKI, LEKKI, LEKKI, LETKI, LIEKKI
– [Ceres do Jowisza] ieżeli máć z łáski twoiey wyszłá? Corká oycá niech ruszy: áni w lekszey oná Opiece twey niech będzie; z krwie mey lub zrodzoná. OvŻebrMet 121.
patrz: LEKI, LEKKI, LEKKI, LETKI, LIEKKI
– Z mężátką cudzołożnik gdy w łożu legł onym/ W boskiey śieći/ y wniku nowo wymyślonym/ Obłápiáiąc się práwie záwiązło oboie. Lemniyczyk w tym Słoniowe otworzył podwoie: Náwiodł Bogow? OvŻebrMet 84.
patrz: LEMNIJCZYK
– cny Paeántow synie Nie byłbyś był odiechan w Lemniyskiey kráinie? OvŻebrMet 316.
patrz: LEMNIJSKI
– Przegráncy ięczą/ y kaźń odnoszą z vmowy. Wszákże on/ ná przypadek nie pátrząc tákowy/ Wysádźiwszy się/ oka z niey/ rzekł/ nie spuszczáiąc: Co zá sławy dostawasz leniwki kukláiąc? Zemną dotrziy [...]. OvŻebrMet 261.
patrz: LENIWKA
– Sieći/ śideł z wnikámi/ sztuk/ zdrad zániechayćie: Ani rozgą lepową ptástwá záczepiayćie: Ni piory vgániayćie ieleniow strásznemi: Ni wędek nátykayćie powaby chytremi. OvŻebrMet 388.
patrz: LEPOWY
– Owam przez polá/ gory leśiste/ przez skáły/ Przez opoki/ y gdźie szlad nie postał bieżałá. OvŻebrMet 124.
patrz: LESISTY
– A oto nam topola ćięniem dogodźiłá/ A darń leżysko daie/ tu wypocznę z tobą. OvŻebrMet 261.
patrz: LEŻYSKO
– Oto nieśie pochodnie Turnus na okręty: Lękną się ogniow/ morskie przybywszy zámęty. OvŻebrMet 364.
patrz: LĘKNĄĆ SIĘ
– Iedno lice nátury/ w krągu wszem płużyło/ Cháos mienione/ ogrom nieroskłádny/ gruby. OvŻebrMet 1.
patrz: LICE
– K nim Lyceyskich gáiow część/ Tegieyska przybywá Scheneyká Atáłantá: dźiewká vrodźiwa. OvŻebrMet 198.
patrz: LICEJSKI
– Stał tuż Ikár máły Y nie wiedząc by rzeczy zdrádźic go te miały/ Lickiem wesołym/ częśćia roznieśione zbierał Piorá wiátrem/ wosk częścia palcámi rośćierał/ Y dźiełu oycowskiemu igraszką przekazał. OvŻebrMet 194.
patrz: LICKO
– [Perseusz] tym trudy/ lotow długich/ prawdziwe przydáie/ Ktore pod sobą morzá/ ktore baczył kráie. OvŻebrMet 102.
patrz: LOT
– Być też byłá [Medea] lotnemi/ w powietrze nie poszłá/ Smokámi; kaźń by byłá hániebną odniosłá. OvŻebrMet 171.
patrz: LOTNY
– [Dedal do Ikara] Przestrzegam wczás; być skrzydła gdzie się kiniesz spodkiem/ Z wod nie nágręzły/ gorą/ ogniem nie zetláły/ W puł oboygá trzymáy się/ áni mi bądź śmiáły Bootá/ lub Heliki/ lub z gołym szarpakiem/ Chwytáć się Orioná; mym się spráwuy szlákiem. Ták mu pewną lotunku miárę pokázuie/ Y do plec/ niezwyczáyne skrzydłá/ przypráwuie. OvŻebrMet 194-195.
patrz: LOTUNEK
– Rántuch czarny przywzdziewa/ y wiedźie się z dworu/ Srzodkiem łaszącego się źwierzęcego zboru. OvŻebrMet 348.
patrz: ŁASZĄCY SIĘ
– A naprzod iego pieśnią prawie zadumiáne Rożne ptástwá/ z wężámi źwierzęce gromády/ Orpheyskich widokow dánk rozbiły Maenády. Zkąd viuszywszy ręce/ do Orphea skoczą: Zlátuiac się iák ptacy/ gdy sowę w dzień zoczą: Lub iák/ gdy ná Teatrum z obu stron wárownym Psom ná łup/ w ránym piasku/ padł ieleń gwałtownym. Doieżdżáią proroká/ rzucáią zielone Tyrsy/ ná vpominki ináksze zrządzone. Te skibámi/ te łomnym gáłęziem nań párzą/ Owe kámieniem: iádom oręża się dárzą. OvŻebrMet 268.
patrz: ŁOMNY
– Naymłodszy Ilioniey/ ręce dármo składa/ Odpuśććie/ rzkąc/ Bogowie wobec wszyscy z niebá Prośił wszytkich/á było nie wszytkich potrzebá. Lubo się łukowłaycá/ iuż był dał poćiągnąć/ Lecz nie był śilen strzały wypuszczoney wśćiągnąć. OvŻebrMet 145.
patrz: ŁUKOWŁADŹCA, ŁUKOWŁADŹCA, ŁUKOWŁAJCA
– Iák gdy więc/ mierźionego Smoku/ orzeł zoczy: On ku ciepłemu Słoncu/ śćierw sprosny rostoczy/ Sidła go: y by gębą nie kręćił nieczystą/ W szyię/ w kleszczá pázory sponiste/ łuszczystą: Tak Perseus/ z wysoká/ spadszy ná plugáwą Bestyą/ oczapił ią/ y w łopátkę prawą/ Wráźił iey sztych po ielcá. OvŻebrMet 101.
patrz: ŁUSZCZYSTY
– Iest pobliżu ieźioro/ kray przedtym naśiadły/ Dźiś wody: błotne łyski/ z nurki ná nich pádły. OvŻebrMet 208.
patrz: ŁYSKA, ŁYSKA, ŁYSZKA
– Ták biegu swego kręgow/ nie drzewiey powściagnął/ Aż narodow/ y murow Cykonskich dośiągnął. Tám Greczká od Tyráná zá małżonkę wźiętá: Tám się máćierzą sstawszy/ spłodźiła bliźniętá. OvŻebrMet 159.
patrz: MACIERZ, MACIERZA
– Lecz nie/ żem lepszy rodem máćierzystym swoim/ Nie/ że oyćiec krwie brátniey nie cadźił: przykażćie Zostáć się przy hergwećie/ z zasług rzecz vważćie. OvŻebrMet 319.
patrz: MACIERZYSTY
– Styr zátym oczapiwszy/ ná sztabę wysoką Głowę zániosł/ áż Kástru zátym Láwinowych Gmáchow pięknych doiecháł/ y nurtow Tybrowych K niemu się mácior/ oycow kupy gátną śilne/ Y te co twych/ Troianską Westo ogniow pilne. OvŻebrMet 396.
patrz: MACIORA
– Sam ná ostátku kápłan z płáczu máłochutny/ Wiey wystáwione pierśi miecz wráźił okrutny. OvŻebrMet 330.
patrz: MAŁOCHĘTNY, MAŁOCHĘTNY, MAŁOCHUTNY
– Rzekł y máłomądr/ k teyże cofnął się błędnicy: Wodę w tym łzámi zmąćił: zaczym się w krynicy Zámieszáney twarz ćmiełá. OvŻebrMet 69.
patrz: MAŁOMĄDR
– Tedy mieysce sposobne/ w dworze obadáły: Gdźie dźiecko modlące się/ śmierć pewną widzące Więc Mámuśiu mowiące/ y obłápiáć chcące/ W bok sztychem/ pod samą pierś/ Progne vderzyłá/ Oká nie mrużąc. OvŻebrMet 157.
patrz: MAMUSIA
– Te záraża Bogini/ iády potwornemi Napuszcza/ y sokami truie kacęremi/ A márkocąc przymawia rym nie zrozumiány; Trzy dźiewięć raz nowemi słowy nádźiewány. OvŻebrMet 349.
patrz: MARKOTAĆ
– Przeobráżenia Wilk w mármorowy kámień. OvŻebrMet 287.
patrz: MARMOROWY
– Sen odszedł: ia márzeniu przyganiam ná iáwi: Frásuiąć się ná bogi/ że ták nie łáskáwi. OvŻebrMet 180.
patrz: MARZENIE
– Przyszłáś bezrozumnico/ láty wyśmierdźiáła/ Bogći się tych lat pożal: swą mądrostkę táką Schoway ná ćieść/ llub dźiewkę/ mászli domá iáką. OvŻebrMet 128.
patrz: MĄDROSTKA
– Iáka pod deszcz/ Słoncámi Tęczá zástrzelona/ Niebo długie málowáć zwykłá záchylona: W ktorey barw rozmáitych/ lub ná tyśiac sstawa/ Rozstępowánie sámo/ oczy w melkę wdawa: Iedno práwie á iedno/ co się zsobą styka/ Ostáteczne pokráyki rożnicá zámyka. OvŻebrMet 128.
patrz: MELKA
– Ozowęli się śiostrą Meleágrze twoią? Snadź kunszt myślę wypráwić? nuż c krzywdy broią: Co żal niewieśći? merchą śiwádczę rozsłąwioną. OvŻebrMet 222.
patrz: MERCHA
– Ten twoy oyćiec zniosł mury Messanskie okrutnie. OvŻebrMet 311.
patrz: MESAŃSKI, MESEŃSKI, MESEŃSKI, MESSAŃSKI, MESSEŃSKI, MESSYŃSKI
– Rozdarli gęby wszyscy/ káżdy nieco powie. Etálion mędruie: bá teżći wszech zdrowie Ná twey głowie zależy? z tym ná moy szlad skoczył: A pochwyćiwszy rudel/ od Náxu poboczył. OvŻebrMet 75.
patrz: MĘDROWAĆ
– A temu rzekł: dáley wen; być /z kłámnemi cżyny Nie wytchnęło Iowiszá? sukow nádstáwuie Potęgą/ y wyrzućić spotnego kosztuie/ Więc domawiáiącego męsko/ lub y mile. Słábszy/ bo ktożby zrownał Atlántowey sile. OvŻebrMet 99.
patrz: MĘSKO
– Diáná grunt rozwárłá: ia wćiąż iámą źiemną/ Nurkiem ku Ortygiey tá miánem Diány Miła/ pierwsza mię ná świát wytknęłá żądány. OvŻebrMet 125.
patrz: MIANO
– Midasowym tknieniem wszytko w złoto. [...] Midasowe vszy w Ośle. OvŻebrMet 287.
patrz: MIDASOWY
– Trzymał podány kubek/ Teseûs nieobáczny; Gdy oyćiec/ ná mieczowey głowicy/ swoy znáczny Herb vyźrzawszy/ trunk od vst oderwał iádowy Owá śmierći zwionęłá/ mgły ruszywszy słowy. OvŻebrMet 173.
patrz: MIECZOWY
– Oto miedźiánonodzy Cielcy/ ogniem párzą Z nodrzy dyámentowych/ y trawy się skwárzą Okurzrone: á iáki huk pełne spráwuią Kominy/ lub gdy w piecách źiemnych sięzáymuią Krzemienie wypalone/ wodą zákropione: Ták pierśi w sobie máiąc płomienie zámknione/. Y spiekłe gárdłá huszą. OvŻebrMet 163.
patrz: MIEDZIANONOGI
– W tym trzaskiem swych wzruszona krolowa przypadá Gálcione; nie práwie włosá vtráfiwszy; Y ten mierzwi: tam się mu szyie vchwyćiwszy. OvŻebrMet 279.
patrz: MIERZWIĆ
– Gdźież záś máćierzynka myśl? gdźie zbożne żądośći Rodźicow? gdźie me dźieśięc mięśięczne ćiężkośći? Bogdayżeś był dźiećiątkiem/ pierwszym spłonął żarem/ A iam byłá wytrwáłá? nászym żyłeś dárem. OvŻebrMet 204.
patrz: MIESIĄCZNY, MIESIĘCZNY, MIESIĘCZNY, MIĘSIĘCZNY
– Obweyźrzą się/ aż wszędzie iezioro zalało; Tylko co mięszkániczko ich szczegulne stało. OvŻebrMet 210.
patrz: MIESZKANICZKO, MIESZKANICZKO, MIĘSZKANICZKO
– Nie vleconą ránę do sercá przyięłá/ Y rospływa się łzámi: y ktorych słynęłá Wod bostwem/ w te ćienczcie/ członki się topiące Widźiałbyś/ pogotowiu kośći miękczeiące/ Więc rozćiekle páznogćie: część siękáżda mieni/ Słábsza/ iák włosy/ pálce/ więc nogi/ goleni: Bo zdobne członki w źimną wodę snádniey płyną: Zá niemi grzbiet ramiona/ bok/ pierś/ w źrzodło giną. OvŻebrMet 118.
patrz: MIĘKCZEJĄCY
– Iák y bluszcze motáią pienki podłużyste. Lub iák nieprzyiaćielá Polyp doskoczywszy/ W morzu miętośi: bicze zewsząd rozstrzeliwszy. OvŻebrMet 90.
patrz: MIĘTOSIĆ
– Nikt nie wie nic/ przez mrugi/ y migi gadáią A ogień/ tym śilnieyszy/ im go bárźiey táią. OvŻebrMet 80.
patrz: MIG
– Nymphy bostwo raczą/ Migdonskie wtąż niewiásty: Pánnę durną bacżą. OvŻebrMet 128.
patrz: MIGDOŃSKI
– Potym iak ptakom z bokow oraz się wydáły Skrzydłá/ oraz policzki mchęm się osypáły Ciż podrozszy/ ná morze poszli z Miniyskiemi/ W nawie pierwszey/ po runo z kołtany złotem̃i. OvŻebrMet 159.
patrz: MINIJSKI
– Dźiwuią się Kolchowie: Miniyscy wydánym Krzykiem/ czynią mu serce. OvŻebrMet 164.
patrz: MINIJSKI
– Obla iodłá/ skámiáły dąb w zołądź vbrány/ Iáwor vćieszny/ klon wtąż rożliczno bárwiány/ Wierzby nádwodne/ rzekom Lotos polubiona/ Bukszpan wiecznoźielony/ y miryká płona/ Dwumástny mirt/ z modremi figá iágodámi/ Y wyśćie kretne bluszcze zbiegli się/ y z wámi Winorośle/ y tyki niemiż oplećione. OvŻebrMet 246.
patrz: MIRYKA
– Obruszył się/ y odniosł Iunonowicowi Zbrodnią/ y mieysce zbrodnie/ owey małżonkowi Iemu y myśl/ y sztuká z ręki wylećiáłá Kowálskiey/ koło ktorey w tedy mistrowáłá. OvŻebrMet 84.
patrz: MISTROWAĆ
– Mistruie sztukę Daedal/ cieslá wyśmięnity: Wikle szláki/ zakrętem wbłąd prowádźi progi/ W okoliczność zádawszy rozmáite drogi. OvŻebrMet 193.
patrz: MISTROWAĆ
– Płotno mknie ná wał: trzćiná postáwę przeplata Wątek w ostrym czolniku śrzodkiem sámym lata Pálcow dźiełem: á tego miedzy postáwámi/ Płochá/ wkárbowánemi/ potrąca/ zębámi. OvŻebrMet 128.
patrz: MKNĄĆ
– Porwána w tym do gory; nád ktorym się mknęłá Tessalskie Tempe widźi/ węzámi dochodźi Dźiedźin Kretskich/ y źiołá iákie Ossá rodźi/ IIakie gorny Pelion/ Otrys/ y Pind rosły/ Iakie nákoniec Olump/ wyższey Pindá wzniosły/ Przeglada: y zdárzone: część z korzeniem zdrowym Wyrywa/ część śierpikiem skrawa mośiądzowym. OvŻebrMet 167.
patrz: MKNĄĆ SIĘ
– Przeobráżenia Z ich perzyn dwá młodźiankowie koronámi rzeczeni. OvŻebrMet 346.
patrz: MŁODZIANEK
– Swierk/ modrzew/ więc iábłonie iábłki nároszczone/ Gibkie pálmy zwyćiężcom nágrodą/ y z niemi Z ostrą niechą/ y z włosy sosoná ośćistemi. OvŻebrMet 246.
patrz: MODRZEW
– Me ogárnione członki pot źimny okrywa/ Kroplámi mokrawemi/ ćiało wszytko spływa. Gdźie stąpię/ wszędy mokro: z włosow rosá iedźie. OvŻebrMet 125.
patrz: MOKRAWY
– Właśnie by rospalone żelazo wąglámi/ Ktore wyiawszy kowałkrzywemi kleszczámi/ Topi w wodźie/ to zátym pryska zámoczone/ Y popiskuie w mokrzy ciepłey zágrążone. OvŻebrMet 302.
patrz: MOKRZ
– Byłá gorá/ źwierzecą iuchą mokra wszędźie: A iuż południe/ rzeczy ćieni/ poskracáło/ Y słońce obu kresow poyśrzodek trzymáło: Gdy mołodźieć Hyántski po knieiách sięswemu Towárzystwu powiedział vwiiáiącemu? Dźieći/ z śieći/ y z żelaz/ źwierzęca sowićie Krew płynie/ y wyszedł nam ten dźień známienićie: Iutro iák skoro zorza/ ná rumiánym kole Swiátłá przystáwi/ tákże wyiedziemy w pole. OvŻebrMet 58.
patrz: MOŁODEC, MOŁODEC, MOŁODZIEC
– Byłá krolewska wieża/ z ogłośnimi mory: Gdźie był/ iák o tym sławá/ złotą lutnią złożył. OvŻebrMet 188.
patrz: MOR, MUR, MUR
– Murawá nákoło szłá/ stok ią bliski żywił: Lás przytym/ co od mieyscá słońcu sie prźećiwił. OvŻebrMet 67.
patrz: MORAWA, MURAWA, MURAWA
– Drzewo tám było z białem owocem morwowe Rosłe/ á tudźiesz przy nim źrzodło krzyształowe. OvŻebrMet 81.
patrz: MORWOWY
– Nie pan był: z motowięzmi/ y z śiećią sie smykał/ Z wod ryby drgáiące wędźiskiem wymykał. OvŻebrMet 73.
patrz: MOTOWIĄZ
– Miłość go mownym czyni: ilekolwiek prośi Nád przystoynosć/ Progninę tę bydź wolą wnośi. OvŻebrMet 152.
patrz: MOWNY
– BYm iednak bráciey dáley nie wetował swoiey/ Cne tylko dźiełá mrocząc/ trwam w przyiaźni twoiey. OvŻebrMet 312.
patrz: MROCZYĆ
– Przeczbym z mieyscá wystáłá? przecz ták wielą płynę Morzá ku Ortygiey? trafiemu godźinę Mrowienia sposobnieyszą/ gdy z głowy pozbędźiesz Frásunku/ á ná myśl się weselszą zdobędźiesz. OvŻebrMet 120.
patrz: MROWIENIE
– Tą szturmy wznoszę morskie/ tą mocne wypieram Drzewá/ tą śniegi mrożę/ tą źiem grádem wzbieram. OvŻebrMet 159.
patrz: MROZIĆ
– Y to raz opuszczone k źiemi skłáda oczy: To zasepione lice mruczno gorą toczy: To y na synowską twarz/ to na rány wzgląda: Na też więcey, zbroi się/ y iadámi prada; W nie się záwźiąwszy/ by więc trwáć miáłá krolową/ Mśćić się stroi/ lub strony kaźni robi głową. OvŻebrMet 332.
patrz: MRUCZNO
– Lemniyczyk w tym Słoniowe otworzył podwoie: Náwiodł Bogow? ći w śidłách nieledá iak stucznych Pomotáli się: zbożciw ktoryś w tym nie mrucznych Prágnął ták żádliwym być. OvŻebrMet 84.
patrz: MRUCZNY
– Z tráfunku k Delu płynąc/ będę Chiey bliská/ Gdźie/ ná bákier/ do lądu poiázdámi nátrę: Lekko skoczę/ y w piasku wilgotnym się zátrę. OvŻebrMet 73.
patrz: NA BAKIER
– Y nábiádawszy się rzekł: Przećię poydźiesz w zgorę. OvŻebrMet 86.
patrz: NABIADAĆ SIĘ
– Wszytko odmiáną robi/ á nic nie vmiera: Lecz się sám przenośi. duch członkow nadbiera Iákichkolwiek/ źwierzęczy w człowiecze się winie/ Człowieczy we źwierzęce/ á żaden nie zginie. OvŻebrMet 380.
patrz: NADBIERAĆ
– [...] Z mieyscá ná głębi doyźrzy czegoś iákby ćiáło/ Opodal; iednák zrázu/ nieznáć co pływáło. Aż gdy nádegnáłá go po lekku z daleká Wodá/ trup się dał widźieć iákiegoś człowieká. OvŻebrMet 290.
patrz: NADEGNAĆ
– Obla iodłá/ skámiáły dąb w zołądź vbrány/ Iáwor vćieszny/ klon wtąż rożliczno bárwiány/ Wierzby nádwodne/ rzekom Lotos polubiona/ Bukszpan wiecznoźielony/ y miryká płona/ Dwumástny mirt/ z modremi figá iágodámi/ Y wyśćie kretne bluszcze zbiegli się/ y z wámi Winorośle/ y tyki niemiż oplećione. OvŻebrMet 246.
patrz: NADWODNY
– Rácz pomocy náżyczyć/ strách vprzątń záwárty. OvŻebrMet 241.
patrz: NAŻYCZYĆ
– Okiem Tessal błysnąwszy/ rzekł: nężći nagrodę Zbożney myśli: y topor/ pominąwszy kłodę/ Złożył/ y śćiął páchołká/ y iął się záś rębu. OvŻebrMet 213.
patrz: NĘŻ
– Zwierz się wszytek bez grzechu spoli: nie szkaráda Bráć krowie z oyca bydło/ koń z dziewką nákłáda: Koźieł dochodźi trzody iáką sam rozmnożył: Ptak z tego poymuie płod/ z ktorego sam ożył. OvŻebrMet 253.
patrz: NIESZKARADA
– Więc Lewkon w śierći białey/ w cżarney Azbol srogi/ Duży Lákon/ więc AEllo nie śćigniony wnogi. OvŻebrMet 61.
patrz: NIEŚCIGNIONY
– Więc ten w płácz/ ow się zábył/ ten w niebo wynosi Tych co dawno skończeli: bogow drugi prosi/ Y k niebu niewidnemu ręce darmo składa. OvŻebrMet 284.
patrz: NIEWIDNY
– Y co grzech ná się wálił/ chcąc wyść za winnego/ Olenus/ y ty durna krasa lica twego Nikczemnico Laetra/ niegdy spolne ciáłá; Dźiś głazy iákich źrzodlna Idá odźierżáłá. OvŻebrMet 245.
patrz: NIKCZEMNICA
– Iest pobliżu ieźioro/ kray przedtym naśiadły/ Dźiś wody: błotne łyski/ z nurki ná nich pádły. OvŻebrMet 208.
patrz: NOREK, NUREK, NUREK
– Był kiy ktory gdy zległá Altea iuż były Siostry potroyne w ogień zarzysty wrzućiły/ A mknąc wątek żywotny ták noćiły sobie: czas znáczem/ noworodku/ ten drewnu/ co tobie. OvŻebrMet 202.
patrz: NOWORODEK
– Apollo lituiąc/ Gdy się ćisnął z wysokiey Daedálion gory/ W ptaká go wdał/ y vniosł nowotnemi piory. OvŻebrMet 278.
patrz: NOWOTNI, NOWOTNY
– Kłopoce się nieborak/ że go żyć nukáią; Y z ćiałą chcącą duszę vpornie wśćiągáią. OvŻebrMet 293.
patrz: NUKAĆ
– Wyspá ná śćierw olbrzymsky okrutna wwáloná Trynakriyska: ta wagą hániebną Typhoná Przyległá/ że do niebá szturmował niesłusznie. OvŻebrMet 115.
patrz: OBRZYMSKI, OLBRZYMSKI, OLBRZYMSKI
– W ránie krew záskwárzona straszliwie párszczáłá. OvŻebrMet 302.
patrz: PARSZCZEĆ
– Lub okrągłem wrzecionem záwiiáłá wártko [Arachne]Lub háft wiodła/ z Pállády rzekłbyś wszytko miáła. Czego prząc/ ná Boginią ieszcze pokrząkáłá. OvŻebrMet 127.
patrz: POCHRZĄKAĆ
– Ciáłom co bráći nászey/ lub mogą powinnych/ Lub rodźicow dusze mieć/ lubo ludźi innych/ Bespiecznie/ y pocześnie żyć nie zábrániaymy: Ni brzuchow/ Tyestowskim iadłem/ nátykaymy. OvŻebrMet 388.
patrz: POCZEŚNIE
– Wskok jęczmienego prażma namącić kazała/ Sera podpuszczanego/ miodu/ treści winnej/ Nie bez soków; by uszły przy słodyczy innej: taką poczesną z ręku przeklętej weźmiemy/ I ledwie pragnacymi usty zakusiemy. OvŻebrMet 356.
patrz: PODPUSZCZANY
– Ztąd wźiętego [Bachusa]/ Nyseyskie w swych odchowywáły Iámách Nymphy/ á mleczną karmią podsycáły. OvŻebrMet 64.
patrz: PODSYCAĆ
– Ia ieden [Polifem] w mleko záwsze śnieżyste bogáty/ Częścią nim podsycam się/ po częśći się zsiada. OvŻebrMet 342.
patrz: PODSYCAĆ SIĘ
– Obla iodłá/ skámiáły dab w zołądź vbrány/ Iáwor vćieszny/ klon wtąż rożliczno bárwiány/ Wierzby nádwodne/ rzekom Lotos polubiona/ BUkszpan wiecznoćielony/ y miryká płona/ Dwumástny mirt/ z modremi figá iágodámi/ Y wyśćie kretne luszcze zbiegli się/ y z wámi Winorośle/ y tylko niemiż oplecione. OvŻebrMet 246.
patrz: POLUBIONY
– Więc dziwami jakich się napatrzył nie mało: Pan swe pomiata miasto: jakby gopsowało Miejsca nieszczęście/ nie swe/ i po błędliwości Długiej/ osiadła z żoną w Iliryckiej włości. OvŻebrMet 96.
patrz: POMIATAĆ
– Lemniyczyk w tym Słoniowe otworzył podwoie: Náwiodł Bogow? ći w śidłách nieledá iak stucznych Pomotáli się: zbożciw ktoryś w tym nie mrucznych Prágnął ták żádliwym być. OvŻebrMet 84.
patrz: POMOTAĆ
– Z trafunku dom budowny/ stał nie wzbyt od drogi; Którędy sięon pogrzeb zpompą wiódł ubogi. OvŻebrMet 371.
patrz: POMPA
– Iák was nie wstyd/ Látone Tytánowskie plemię Z Ceusá/ woleć nád mię? á náwielką źiemię Wiemy/ że ná iey połog dáć kątá niechćiáłá. Wászá Bogini nigdźież mieyscá nie zágrzałá/ W niębie/ w morzu/ ná źiemi; tłuczką świátá byłá. Aż Delos poniewierek iey się vżaliłá; Rzeknąc: Ty gościo lądem/ ia gram gonionego Wodą/ y nápchnęłáć iey mieyscá nie pewnego. T OvŻebrMet 142.
patrz: PONIEWIERKA
– Bo lub ziemia źwierzem iest/ á prawdziwie żyie/ Imá dźiury/ ktoremi rożnie płomień biie/ Czpuchy poodmieniáć/ y co sobą kinie/ Te zátráćić/ te może otworzyć iáskinie. OvŻebrMet 386.
patrz: POODMIENIAĆ
– W ranie krew zastwarzona straszliwie parszczała: Właśnie by rozpalone żelazo wąglami/ Które wyjawszy kowałkrzywemi kleszczami/ Topi w wodzie/ to zatym pryska zamoczone/ I popiskuje w mokrzy ciepłej zagrążone. OvŻebrMet 302.
patrz: POPISKIWAĆ
– Wam nie Apoliná Trzebá ná porátunek/ ále iego Syna. OvŻebrMet 393.
patrz: PORATUNEK
– Byłá gorá/ źwierzecą iuchą mokra wszędźie: A iuż południe/ rzeczy ćieni/ poskracáło/ Y słońce obu kresow poyśrzodek trzymáło: Gdy mołodźieć Hyántski po knieiách sięswemu Towárzystwu powiedział vwiiáiącemu? OvŻebrMet 58.
patrz: POSKRACAĆ
– Pręt świeży/ á wymokłym drzeniem do tąd żywy/ Mocy potworney zárwał/ z dotknienia/ twardośći Dostał/ w last wtąż/ y w rącie/ nowey skámiáłośći. OvŻebrMet 102.
patrz: POTWORNY
– Ani wiesz że powichrzysz práwá/ y imioná? tyż to będźiesz mátki swey zdrayczyną sławioná? Ty oycowską gámratką? ty się śiostrą stániesz? OvŻebrMet 254.
patrz: POWICHRZYĆ
– Y dźielność wężá/ ktory sam wielom wygodźił/ Weźmćie ná wzor? on gárdło dał przy źrzodle swoiem: Wy/ poczciwośći kwoli/ rosprawćie się boiem. On mężnych powoiował... OvŻebrMet 72.
patrz: POWOJOWAĆ
– Rano było: ta na brzego z pałacu wynidzie: Zaczym na plac/ z kąd za nim pozierała przydzie. OvŻebrMet 290.
patrz: POZIERAĆ
– Tá naprzod rozwołáłá: że zastęp wybrány/ Niosły Graeckie galery/ áni nie czekány Przyćiąga nieprzyiaćiel [...]. OvŻebrMet 295.
patrz: PRZYCIĄGAĆ
– Bogini náde wszytkie wyższa. Wzrostu rownego wszytki po szyię przewyższa. Iáko obok sstawá się/ gdy rány wytyka Promień słońce/ iáka y zorzá gdy wynika: Taka byłá Diáná nágo przydybána. OvŻebrMet 60.
patrz: PRZYDYBANY
– Co proszę pojámuyćie/ zbrodnie nie spuszczayćie/ Ni kápłáńską krwią Westy ogni przygaszayćie. OvŻebrMet 398.
patrz: PRZYGASZAĆ
– ...tákie rzekszy słowá/ Krwie wonnym/ przykropiłá/ Nektárem iák trzebá. OvŻebrMet 266.
patrz: PRZYKROPIĆ
– Idą milcząc oboie przykrowstępną drogą/ Slepą/ przykrą/ ćmia nadto zaprzątnioną srogą. OvŻebrMet 244.
patrz: PRZYKROWSTĘPNY
– Drugą w lewo zaporę wywieść vśilnie Cynipheyski Pelátes: z tą gdy się morduie/ Rękę mu Mármárowic Koryt przynitował. OvŻebrMet 108.
patrz: PRZYNITOWAĆ
– Owa w okrąg y dołem gwał źiem przemierzywszy/ Ludźi dopadł Murzynskich/ y Cephenskich włośći; Gdźie ná gárdło/ o nátczyn ięzyk/ w niewinnośći/ Sámon byłAndromedę osądźił zuchwáły; Ktorą przynitowáną/ zá ręce/ do skáły Abántowic vpátrzył... OvŻebrMet 100.
patrz: PRZYNITOWANY
– Tá w przepysznym páłacu/ śiedźi w máiestaćie/ W płaszczu świetnym/ w kosztowney z złotogłowu száćie/ Tuż Nymphy/ Nereidy/ á te nie śidáią Pod kądźielą/ ni długich nići wysmykáią: Od chwastow iey tylko są/ brákuiąc mięszáne Kwiećia w koszách/ y źiołá rożliczno bárwiáne. Sámá przypiłá pracey/ sámá ktore liśćie Przyda się ná co: co się z czym zgodźi? OvŻebrMet 355.
patrz: PRZYPIĆ
– Anim ia iest Bogini/ áni ludzkiey głowie Kádźidłami rácz kurzyć: á wiedz co rzecz ista: Potykałá mię świátłość bez końcá wieczysta/ Bym się byłá Phaebowi chciáłá przypodobić. OvŻebrMet 351.
patrz: PRZYPODOBIĆ, PRZYPODOBNIĆ
– Ruszył oto Hetmánow/ y widzieć się dáło Co mowá krasna vmie: bo co przysłuszáło Mężnemu/ porwał mowny. OvŻebrMet 327.
patrz: PRZYSŁUSZAĆ
– Owá w Chimeropłodney Liciey/ gdy srodze Piekło słonce/ prágnienie po niemáłey drodze/ Z vpalenia srogiego Boginiey przystało [...]. OvŻebrMet 147.
patrz: PRZYSTAĆ
– Ná cien odrażonego ciáłá pátrzasz ninie. Ten nie ma nic od siebie/ przystał/ y trwa ztobą: Z tobą odstánie/ swą sam tylko zbądź osobą. OvŻebrMet 68.
patrz: PRZYSTAĆ
– Kłádzie perły ná pálce [Pigmalion Galatei]/ ná szyię łáncuszi [!]/ Wiesza ná pierś záponki/ v vszu záuszki. Oney wszytko przystoi [...]. OvŻebrMet 251.
patrz: PRZYSTAĆ, PRZYSTOIĆ, PRZYSTOJEĆ
– [Nimfa Salmacis do Hermafroditosa] Rzekłá zátym: O dziecię/ godno Bogiem zostáć: Luboś Bogiem? przystoić Kupidowá postáć: Lubo człekiem? szczęśliwi twoi rodziciele [...]. OvŻebrMet 88.
patrz: PRZYSTAĆ, PRZYSTOIĆ, PRZYSTOJEĆ
– Bądź Minos wdział na głowę/ kitą nád stáwiány Szyszak/ przystało mu w nim: bądź puklerz miedziány Swietny przywział/ z puklerzem kształtnieyszy nikt iny [...]. OvŻebrMet 189.
patrz: PRZYSTAĆ, PRZYSTOIĆ
– [Altea] to twarz kczemuś iákby srogiemu przystawa: To się záś zda/ rzekłbys sam/ iákby się kaiáłá. OvŻebrMet 203.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– Dąb mi ná oczy/ z tyląż gáłęzią przychodzi Toż robaczkow po rozgách/ drzewo iákby drgáło/ Y ziárnonosnem woyskiem/ po polu strzeláło. To rość/ á co raz więtsze zdáło się przystawáć: Pochwili wzgorę się bráć/ y iák pręty stawáć. OvŻebrMet 180.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– Nie baczysz że y ten rod co się woskiem grodzi/ Sześćkątnym pszczoł widomych nie spełná się rodzi? Powoli im przystáią skrzydełká/ y nogi. OvŻebrMet 386.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– [Odyseusz zdejmuje czar z towarzyszy zamienionych w świnie] Tedy nas lepszym sokiem zioł nie znánych chluśnie/ Y po głowách palcatem obroconym muśnie; Pierwszym ná wszem przeciwne przymawiáiąc słowá. Tych im śpieszniey nápiewa/ tym ochotniey głowá Száncuie się ku gorze: linią się szczeciny/ Z nog rozdwoionych/ giną wszytkie rospádliny. Dawne przystáią plecá/ rámioná z bárkámi. OvŻebrMet 356-357.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– Dzień przystawa: y zatym z pierwszym brzazgiem słońcá/ Idą w drogę Witezy [...]. OvŻebrMet 220.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– Noc przystawa: sen ciáło strudzone zachodzi. OvŻebrMet 180.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– Przystáią/ y odstáią nawy wolne sobie. OvŻebrMet 340.
patrz: PRZYSTAWAĆ
– Wamli stárszym dziwowáć: co strążywszy drogi Morskie/ tu zbiegłe Tyrskie złożyliście Bogi: Dziś ták brzydko stawaćie? tobieli rzeźwieyszy Wieku iunácki/ memu záwsze podobnieyszy? Ktoremu sstálną sszablą nie z Tyrsem przystoyniey: Y szyszaki/ nie wience/ mieć ná głowie stroyniey. OvŻebrMet 71.
patrz: PRZYSTOJNIE, PRZYSTOJNO
– Rzekłszy [Hekuba]/ bábskim ku brzegu przystołga się krokiem; Drąc się zá łeb... OvŻebrMet 332.
patrz: PRZYSTOŁGAĆ SIĘ
– Myśliwcy niewiádomi/ zwykle przyszczuwáią Chárty/ y Akteoná po stronách pátrzáią. OvŻebrMet 62.
patrz: PRZYSZCZUWAĆ
– Wszem w podźiwieniu wielkim/ że młodźieniec ćiáło Miał ná broń ták fortelne/ co miecz przytępiáło; Sámo nie ránne nigdy. OvŻebrMet 299.
patrz: PRZYTĘPIAĆ
– [Midas] Człek z káżdey strony práwy/ ták tylko skarány/ Y w uszy leniwego osłá przyubrány... OvŻebrMet 213.
patrz: PRZYUBRANY
– Syfiphus kamien okroćił niemiły. Wten naprzod czas Iądz srogich snadź płáczem zmiekczonych Lica łzami spływały/ owa prośb niepłonych Zbić nie mogąc/ ten z pánią co władnie piekłami Przyzywa Eurydyki ra miedzy ćięniámi Swieżemi będąc k num się przywlokła lęniwie Bierze ią z tą Orpheus wymową chęrliwie. OvŻebrMet 244.
patrz: PRZYWLEC SIĘ
– Lecz Akmon nápuszystszy/ y sroższy w ćieżkośći Krzyknął: coż bráćia/ naszey dáley ćierpliwośći BYdź może nieznośnego? OvŻebrMet 362.
patrz: PUSZYSTY
– [Piram i Tyzbe] Mieli przyległe domy; gdzie snadź miásto byłá Semirámis paloną cegłą otoczyłá. Znáiomość/ y pierwszy wstęp/ sąsiedztwo spráwiło. Z czásem przystáłá miłość. ziąć się słuśnie było/ Lecz Oycowie rosproli/ co się im nie wdáło. OvŻebrMet 80.
patrz: ROZPRÓĆ, ROZPRUĆ, ROZPRUĆ
– [...] Bo zdobne członki w źimną wodę snádniey płyną: Zá niemi grzbiet/ ramiona/ bok/ pierś/ w źrzodło giną. W żeły náwet skazone woda się rumuie: Ani iuż więcey czego i[ą]ć by się znáyduie. OvŻebrMet 118.
patrz: RUMOWAĆ SIĘ
– Wstánie Alemonowic: milczkiem się ráchuie Ze snem świeżym/ y z samym sobą się bieduie. Bog się rumowáć każe: práwo w inszą radzi: Gárdłem pachnie/ kto się precz z oyczyzny prowádzi. OvŻebrMet 376.
patrz: RUMOWAĆ SIĘ
– Brał się poskoczyć: źiemia kazáłá mu zostáć: Zmilknął wryty/ y zbroyna zostáłá się postáć. Tych godnie potkáło to/ lecz támże Perseus Rycerzá miał iednego; on się Akonteus/ Lbá Gorgony doyźrzawszy skámiał/ potykáiąc. Ktorego zá żywego Astyáges máiąc/ Sążenistym ćiął mieczem/ miecz głośnie zadzwonił. OvŻebrMet 111.
patrz: SĄZENISTY, SĄŻENISTY, SĄŻENISTY, SZĄZENISTY
– Náwet broniącego się/ y w nogi chcącego/ Pęta iák wąż/ z ktorym gdy ptak krolewski, srogi Mknie do gory: on wisząc/ głowę mu y nogi Wikle/ y chwostem plećie skrzydłá sążeniste. OvŻebrMet 90.
patrz: SĄZENISTY, SĄŻENISTY, SĄŻENISTY, SZĄZENISTY
– Obla iodłá/ skámiáły dąb w zołądź vbrány/ Iáwor vćieszny/ klon wtąż rożliczno bárwiány/ Wierzby nádwodne/ rzekom Lotos polubiona/ Bukszpan wiecznoźielony/ y miryká płona/ Dwumástny mirt/ z modremi figá iágodámi/ Y wyśćie kretne bluszcze zbiegli się/ y z wámi Winorośle/ y tyki niemiż oplećione. OvŻebrMet 246.
patrz: SKAMIAŁY
– Więc ieszcze ci/ zkąd inąd rodzay swoy prowádzą; Iest ptak ieden/ co sam się záląga/ y rodźi; Phanix z sámego śiebie. Assyrską mową Phaenix; zioł/ ziárná nie szkodźi/ Lecz kádzidłem/ y żyie Amoniowym sokiem Ten pieć wiekow przeżywszy/ náwierzchu wysokiem Pálmy drżącey/ á między rozgi dębowemi/ Nosem/ y gniazdo ściele páznokty krzywemi. OvŻebrMet 386.
patrz: SOK
– Po nim Bachin/ Satyrow tłumy zwykłe wtropy: Krom Sylená; tráfił ten na Phrigiyskie chłopy/ Winem y láty zmorzon; ci go záchwyćili/ Y pod wiency do krolá Midy prowádzili/ Ktoremu był Orpheus Trácki wzdał świątośći Bachowe z Ewmolpem wraz/ z Cekropiyskiey włośći. OvŻebrMet 270.
patrz: SYLEN, SYLENUS
– Stały tuż w żáłobie V brátnich mar/ włos siostry puściwszy po sobie; Z tychże iedná/ iák strzały z siebie dobywáłá/ twarzą nábrácie legszy/ z świátem się rozstáłá. Druga mać żáłościwą cieszyć się záwzięłá/ Zmilkłá w tym/ y szwánk ślepy wźiąwszy/ zęby ścięłá. Te dopieroż rozdárte/ gdy w ćmę duszá biegłá. OvŻebrMet 146.
patrz: ŚCIĄĆ
– Ow powietrzem subtelnym leći: y gdy lecą GOrą/ perły w ognie się ślicznoświetne miecą. OvŻebrMet 194.
patrz: ŚLICZNOŚWIETNY
– Wnet iáko krople z skory świerkowey náćiętey/ Iák się kliy tęgi z źiemie ślimáczy rozpiętey/ Iák gdy z Fáwoniuszem nádćiągnie pogodá/ Słoncem topnieie bywszy lodowáta wodá [...]. OvŻebrMet 238.
patrz: ŚLIMACZYĆ SIĘ
– Do tych miast/ trwa w tym ptastwie/ mowność starożytnia Swiegotliwość chrápliwa/ y chuć gwary zbytnia. OvŻebrMet 126.
patrz: ŚWIEGOTLIWOŚĆ
– Tám ręce wznoszącego/ w tenże czás mownego Dopiero/ łáski náwet dármo proszącego/ Morduią świętokráyce [...]. OvŻebrMet 268.
patrz: ŚWIĘTOKRADCA, ŚWIĘTOKRADCA, ŚWIĘTOKRADZCA, ŚWIĘTOKRADŹCA, ŚWIĘTOKRAJCA
– Kona wolą Cerery/ głod lub ná się krzywo Rádzi pátrzą: powietrzem/ przepadł nieleniwo W dom sobie rokazány/ y dostał samego Pokoiu świętokráycer gźdie[!] snem zmorzonego (A byłá nocna pora) obiemá rękámi Obłápi [...]. OvŻebrMet 214.
patrz: ŚWIĘTOKRAJCER
– Trzykroć w odwrot rádźiłá wrożka zbitey nogi: Trzykroć puhacz tárkotem źle dał gáso srogi. OvŻebrMet 257.
patrz: TARKOT
– A przez dźiewięć mięśięcy cáłych się teráłá: Aż błędna w Sábeyskiey się źiemicy zostáłá: Iuż ledwie brzemię znosząc. OvŻebrMet 258.
patrz: TERAĆ SIĘ, TERAĆ SIĘ, TYRAĆ SIĘ
– Iest pochodźista drogá/ ktorą oćiętnego Ná dźien/ y śliczny promień/ oczy krzywiacego/ Z dyámentu łáncuchy/ Cerberá dopadszy/ Wywindował Herkules; á ow się roziadszy Wiátr nápełnił oszczeki oraz trzyráźnemu/ Kpiánmi/ polá spryskał źielone/ białemi. OvŻebrMet 173.
patrz: TRZYRAŹNY
– Vstá iednák zálękłe/ lice vkorzone/ W mármorze znáć twarz smutną/ ręce opuszczone. OvŻebrMet 112.
patrz: UKORZONY
– Był czás gdy wszytko milczy/ á miedzy Troyony/ Woz Bootow dyszlem szedłw vkoś pochylony. OvŻebrMet 257.
patrz: UKOŚ
– Vlągł się tákże z Phaebá (bo pocztem szli parnym) Philemon vstnym pieniem/ y Cytárą blogi. OvŻebrMet 277.
patrz: ULĘGNĄĆ SIĘ
– Nie wolęli tey/ niż dom/ niż łodź Vlissowę/ Mnieyli oycowskiey ważę AEneaszá głowę. OvŻebrMet 352.
patrz: ULISSOWY, ULISSÓW
– Onymże czás przednieyszy/ wam pożądny dany: Ani mię strách/ lub z tákiey nie wybrnę nagany/ Spolney z tak zacnym mężem. ten wżdy Vlissowym Dowcipem/ lecz nie Vlis wytknion Aiáxowym. OvŻebrMet 324.
patrz: ULISSOWY, ULISSÓW
– Antyphát Lestrygoński krol Vliszczyki raczy. OvŻebrMet 374.
patrz: ULISZCZYK
– Vliszczykowie do dworu Cyrce idą pełnego źwierzow rozmáitych. OvŻebrMet 374.
patrz: ULISZCZYK
– Był z fauná y z Demetki Nymphy vmnożony Acis; oycu/ máćierzy dźiwnie vmilony: Mnie iednak náde wszytkich/ zkąd też wzbyt mi sprzyiał: Vrody zacney/ rok mu szostynasty miiał. OvŻebrMet 339.
patrz: UMIELONY, UMILONY, UMILONY
– Był z fauná y z Demetki Nymphy vmnożony Acis; oycu/ máćierzy dźiwnie vmilony: Mnie iednak náde wszytkich/ zkąd też wzbyt mi sprzyiał: Vrody zacney/ rok mu szostynasty miiał. OvŻebrMet 339.
patrz: UMNOŻONY
– Lecz błáha ráná byłá/ że rázowi znikał/ Y obráżoney szyie/ ná pozad vmykał: Stos vmykániem zrażał/ y dalszy pąd psował: Aż mu Agenorowic grot w gardło wpárował. OvŻebrMet 57.
patrz: UMYKANIE
– Máć tym czásem żałosna szukáłá po włośćiách Wszech dźiećięćia szukała po wszech głębokościách. Z mokrym zorzá wárkoczem wschodząc nie baczyłá/ Ni Hesper iey spoczynku: onaż zápaliłá W AEthnie oboią ręką sosny płomieniste/ A z niemi obchodźiłá ciemnośći śrzoniste. Znowu iak dźienna światłośc gwiazdy rozegnáłá/ Od schodu/ ná słonca wschod/ dźiewki vpatrzáłá. OvŻebrMet 118.
patrz: UPATRZAĆ
– Znowu iak dźienna światłośc gwiazdy rozegnáłá/ Od schodu/ ná słonca wscohd/ dźiewki vpatrzáłá. OvŻebrMet 118.
patrz: UPATRZEĆ, UPATRZYĆ
– Iestli co k wierze (gdyż ia nie szukam ná świećie Kłámstwem sławy) zdałem się gorą przywálony: Ledwiem go spotniáłemi doiął záś rámiony: Ledwie z vplotow srogich dałmi sięwypráwić. OvŻebrMet 218-219.
patrz: UPLOTY
– Bosą nogą/ włos nági puśćiwszy po sobie; Y błąka się samopas/ o połnocney dobie. głęboki vpokoił sen/ źwierz/ ptastwo/ ludźi/ Nayliższa szemrániná nikogo nie budźi. OvŻebrMet 166.
patrz: UPOKOIĆ
– Przykrzy się babá/ śiwość/ więc pierśi przebránie Wskázuiac: prze pieluchy/ rpze pielegnowánie/ Prośi by obiáwiłá/ co ią ták vpycha. OvŻebrMet 254.
patrz: UPYCHAĆ
– Záś rynkiem chędogo Prowádzą ie na pogrzeb/ y vrocznie palą. OvŻebrMet 337-338.
patrz: UROCZNIE
– Ludźi wszech niezmierzonem vrostem celował Atlás Iápetonowic; koniec mu hołdował Ziemie: y morze/ ktore Phaebowych pilnuie Tchnących koni/ y ośi zieżdżone prziymuie OvŻebrMet 98.
patrz: UROST
– Tám stánął /á swą kupę/ y prowádzącego Tłumu ochotę wrzkomo żegnáiąc łáskáwie Ciáło swe vsádowił ná Ausonskiey náwie; Ktora zárázem boski ćiężar zrozumiáłá/ Y práwie się łádowną boską wagą zdáłá. OvŻebrMet 395.
patrz: USADOWIĆ
– Co cudzą bronią trząsasz w żebrácey postáwie? rzekł: y krzywemi pálcy kárk mi zżął plugáwie. Krtuśiłem się; gdy gárdło/ iák w kleszcze iął moie/ Vśiliłem się szczoki oswobodźić swoie. OvŻebrMet 219.
patrz: USILIĆ SIĘ
– K niemuż nie drzewiey poszłá/ lubo się spieszyłá Aż wprzod vstrzępiłá się/ vbior obeyźrzáłá/ Twarz wyćiagnęłá/ że się słusznie głádką zdáłá. OvŻebrMet 88.
patrz: USTRZĘPIĆ SIĘ
– Było rowne/ á spore błonie zá murámi/ Vtretowáne konmi: więc śilnie kołami Skiby poroziezdzáne były/ y kopyty. OvŻebrMet 143.
patrz: UTRETOWANY
– Táż dwoygá dźiátwy máćią: w śiedmiornasob moich. OvŻebrMet 142.
patrz: W SIEDMIORNASÓB
– Y szkodliwe latania sztuki rospowiáda [Dedal] A po powietrzu skrzydły własnemi wáchluie/ Y w tył się ná synowskie coraz oględuie. OvŻebrMet 195.
patrz: WACHLOWAĆ
– Są brzegi pobliż łąki źieloney/ á zgołá Warstą wody/ warstą ie opędźiły źiołá; Ktorych nie dochodźiły/ ták krowy rogáte/ tak owce/ áni kozy strzygły ic hkosmáte. OvŻebrMet 345.
patrz: WARSTA, WARSTA, WARSTWA, WARSZTA
– Gálátea [...] skła czyścieysza/ kozielka wasniwsza młodego. OvŻebrMet 341.
patrz: WASZNIWY, WAŚNIWY, WAŚNIWY
– Był wądoł Kupresámi/ y cisem nátkány; Gargáph rzeczon/ kasaney vćiechá Dyány: W ostátnim rożczośnieniu/ lasem loch przyćmiony/ Nie przemysłem człowieczym żadnym wypráwiony: OvŻebrMet 59.
patrz: WĄDÓŁ, WĄDÓŁ, WĘDÓŁ
– Gdźie był/ iák o tym sławá/ złotą lutnią złożył. Syn Látony/ ztąd iey dźwięk w kámień się był wdrożył. OvŻebrMet 188.
patrz: WDROŻYĆ SIĘ
– Tákasz to duma czyiey dorwáłá się głowy? By mogłá wyroki znieść? z tych odyskał roki Prześiedźiáłe Ioláus; dźiecká przez wyroki Kállioroey zamłodną/ nie wdźierką/ nie woyną. OvŻebrMet 230.
patrz: WDZIERKA
– Lub im bliżey páskudy/ drży bárźiey stroskana/ Y kaie się/ y wsteczby rádá nievznána. ták ociągáiącą się/ zá rękę wewlekłá Bábá ochotnie Cynárá/ iáko własne swoie: A ták sercá káczerne opętáłą dwoie. OvŻebrMet 258.
patrz: WEWLEC
– Z bojaźni zbrodnie przyszłęj/ twarz co raz blednieje: co raz oczy w czerwoność gniew wezwrzały wdawa... OvŻebrMet 203.
patrz: WEZWRZAŁY
– Sieći/ śideł z wnikámi/ sztuk/ zdrad zániechayćie: Ani rozgą lepowa ptástwá záczepiayćie: Ni piory vgániayćie ieleniow strásznemi: Ni wędek nátykayćie powaby chytremi. OvŻebrMet 388.
patrz: WĘDKA
– Miecz przypasał/ żołneirzyn/ z wędką rybak práwy. OvŻebrMet 368.
patrz: WĘDKA
– W nięż pátrząc Pán/ záwoła: hey sprawco wędźiská; Co w kąsu iadłá kryiesz wiszące miedźiská: Bog ći zdarz morze k myśli/ y zmąmone ryby/ A co raz wędę z rybą/ wymknąć bez pochyby. OvŻebrMet 216.
patrz: WĘDZISKO
– Nie strách ćię śiostr wężowátych/ ktore iák trącáią Gąb/ oczu pochodniámi/ sercá złosne znáią? OvŻebrMet 254.
patrz: WĘŻOWATY
– Możnoli? a żeydźie się kłám zdawszy ná stronę/ Wyznáć co prawdá szczera. iam piekielną bronę Nie w ten obyczay nászedł/ bym ią przeszpiegował: Lub kárki wężowłose Cerberskie krepował. OvŻebrMet 173.
patrz: WĘŻOWŁOSY
– Krzyk/ kleskanie/ z brzegámi/ gorne wysokości Przebiia: raduią się/ y źięćiá witáią: Podpora/ y obroną domu wyznawáią/ Z Kázyopą Cepheus Oyćiec: z pánny zbito Okow: stąpa/ odwagi przyczyná/ y myto. ow niezwyćiężne ręce opłokuie w wodźie: Lbowi wężowłosemu/ by nie był ku szkodźie/ Piasek twárdy/ wprzod liście rozsyła po źiemi: Prątki po tym nákrywa w morzu porosłemi: DOpieroż Phorkowny łeb sadowi strászliwy. OvŻebrMet 102.
patrz: WĘŻOWŁOSY
– ... Co czynisz? krzyknie Cepheus; co zá myśl cię żenie Ná złe moy bráćie: w teyże v ciebie iest cenie Przysługá: tákli zdrowie zbáwioney wiánuiesz?... OvŻebrMet 105.
patrz: WIANOWAĆ
– Walą się ociężałe groná z mácicámi/ Wtąż wiecznoięndrnych oliw iágodki/ z roszczkámi OvŻebrMet 197.
patrz: WIECZNOJĘDRNY
– Obla iodłá/ skámiáły dąb w zołądź vbrány/ Iáwor vćieszny/ klon wtąż rożliczno bárwiány/ Wierzby nádwodne/ rzekom Lotos polubiona/ Bukszpan wiecznoźielony/ y miryká płona/ Dwumástny mirt/ z modremi figá iágodámi/ Y wyśćie kretne bluszcze zbiegli się/ y z wámi Winorośle/ y tyki niemiż oplećione. OvŻebrMet 246.
patrz: WIECZNOZIELONY
– Tráfię wody/ bez wirow/ płynące spokoynie/Przyźrzyste po samo dno/ piasekby zráchował Przez nie/ iść by ie drugi z niechcenia miánował. Po kráiách położystych wierzbiny/ y wodne Topole záwodźiły cienie sámorodne. OvŻebrMet 123.
patrz: WIERBINA, WIERZBINA, WIERZBINA
– Stoi mi też ná oczy Pheokomes; ktory Siplámi lwow okrutnych powiazawszy skory/ Pod niemi był człek/ y koń: cisnął pień záwieły/ Ktoryby ledwie z mieyscá dwie iárzmie ruszeły; Tym zgniotł Phinolenidę od wierzchołká prawie/ Głowy kraniec szeroki splászczył się plugáwie: Nosem/ gębą/ vszemá/ oczemá mozg ćiecze. OvŻebrMet 307.
patrz: WIERZCHOŁEK
– Widźiałem/ pomoátáne trupy/ przed Cerkwiámi/ Przed sámemi/ czymby śmierć brzydsza ołtarzámi; Cześć się ich gwałtem wieszą/ y śmierćią zbywáią Ciał nie prowádzą słusznie/ ná pogrzeb zyczony; Ktorym pzáćieśniáne/ nayprzestrzensze brony. OvŻebrMet 179.
patrz: WIESIĆ SIĘ
– Ná tym stał/ nátym mieyscu/ śladu w tym pátrzyłá. Toć to było to/ wieszcza czegom się strożyłá/ Y prośiłám byś wiátrom zdrowia nie powierzał. OvŻebrMet 289.
patrz: WIESZCZ
– Nie stoi o rzeki/ o lásy/ Wioskę woli/ á z iábłkiem drzewinę szczęśliwym Oszczepem się nie para/ śierpem tylko krzywym; Tym częśćia wilkow zrzyna/ y rozgi strychuie Ledáiáko roźlázłe/ pręt częśćią szpuntuie W kroy zaskorny/ y płodu podsyca cudzego: By więc z suchośći nie wiądł; ogonki krzywego Korzenia macza wodą płynącego zdroiu. OvŻebrMet 367.
patrz: WIĘDNĄĆ
– Koźieł że zgrysł winorośl zarznion ná ołtarze Bachowi mśćicielowi; tey występ krzyw parze. OvŻebrMet 378.
patrz: WINNAROŚL, WINNOROŚL, WINOROŚL
– Teraz sokow potrzebá stárość w ynicowáć W kwiát młodośći: wiotchy wiek ná nowy przekowáć. OvŻebrMet 167.
patrz: WIOTCHY, WIOTKI
– Kray náostátek Grecki złotem zbogáćili. Teraz sokow potrzebá stárość w ynicowáć W kwiát młodośći: wiotchy wiek ná nowy przekowáć. OvŻebrMet 167.
patrz: WIOTCHY, WIOTKI
– Wiele się iey nádało/ źioł Apidánowych/ Wiele enipeowych/ nie mniey Amphrysowych/ Y Peneius/ y wody Sperchiyskie wydáły Pobieranią/ y brzeg Baeces wiszem zágęśćiáły. OvŻebrMet 167.
patrz: WISZ
– Z niego Remul/ h srogi Akrotás się zwiáwił: Remul zábit pioronem starszy dobrze wlátá/ Pioronow nászladowcá; pomiernieyszy brátá. OvŻebrMet 367.
patrz: WLATAĆ
– ...z vst wystáią twárde rogi/ á końce sztychem zamykáią. Temu się Lyktus/ Idas/ Retenor dźiwuią: temu Abás/ Nikreus w tenże czás przyimuią Onemu rowne kształty: poczet ich wlátuie Więtszy/ y skrzdły kleszcząc wiosłá oblátuie. OvŻebrMet 363.
patrz: WLATYWAĆ
– Porwáłá się/ y w trwodze ręce rostroiłá Bogini władobrzuchá; iam w tym porodziła. OvŻebrMet 227.
patrz: WŁADOBRZUCHY
– Przy iednym rogu/ Hermus/ y Rodope stoią: Snieżne o tych dob gory/ ludźie przedtym byli; Co Bogow przenaywyższych/ cześć sobie właszczyli. OvŻebrMet 139.
patrz: WŁASZCZYĆ
– Gdźiebyć go Graeckie zdánie nażyczyło w bledźie Nie strach z ćiebie przećiwnik/ lecz co skuść/ mieć będźie Y pierzchliwość co sámá w tobie tchorzu płuży. Stroy włoczącemu taki/ mizernieć posłuży. OvŻebrMet 318.
patrz: WŁÓCZĄCY
– Więc ieszcze máło máią/ te stroić szárwárki: Toż złe w Bogi wmawiáią; vdáwáiąc wielce/ Ze moc niebieska waży ná robotne ćielce. OvŻebrMet 379.
patrz: WMAWIAĆ
– Y wmięsza się w Troiánskie szyki mgłą nákryty. OvŻebrMet 313.
patrz: WMIESZAĆ SIĘ, WMIĘSZAĆ SIĘ
– Te [konie słońca] gdy Tethys/ o wnuczym złym nie myśląc spárłá/ Y niezmiernego niebá wielkść się otwárłá/ [...] skrzydłáto lecąc/ wymiiáią ztamtądże Ewry pochodzące. OvŻebrMet 32.
patrz: WNUCZY
– Dźierz w co się kolwiek włoży/ áż stánie czym byłá. To wyrzekszy/ Proteus/ w morze wnurzył głowę/ Y wełnami zásunął ostáteczną mowę. OvŻebrMet 275.
patrz: WNURZYĆ
– A wnurzywszy w źiemię twarz/ ná Bog żywy chcącey Przyśiądz się/ że iey sroga śiłá wyrządźiłá Tę niepoczćiwość/ ręká miásto głosu byłá. OvŻebrMet 156.
patrz: WNURZYĆ
– A snadź się y modra máć/ z tey troskałá miáry O syná/ by niebieskie známienite dáry Durny woiak pochłonął; ktory nic nie vmie: Gdy áni sztuk ná tarczy/ sádzonych rozumie: nie zna morzá/ źiemie wtąż/ gwiazd nie zna y niebá/ Bab dżdżownic/ wozu w morzu co mu być nie trzebá. OvŻebrMet 324.
patrz: WOJAK
– Rowno koral/ iáko go wiátr namniey obydźie/ Kosćieie/ lub wolniuchnym źiołkiem w wodźie wznidźie. OvŻebrMet 387.
patrz: WOLNIUCHNY
– Są vżytki/ są frukty/ ćiężarem włąśćiwym Rozgi záchylaiące: są iágody winne/ Są źiołká smáczne/ są y do wárzywá inne Rzeczy słuszne/ wolne wam wtąż mleká płynące: Wolne miody dziećielnym kwiátem woniáiące. OvŻebrMet 377.
patrz: WONIAJĄCY, WONIEJĄCY
– Z nim oyciec darmo dobry/ z sámą pánią młodą Máć k nim trzecia przestáią; wrzask/ trzask się roschodzi Broni szczęk/ pádáiacych ięk gęsto záchodzi: Kropi Beloná/ hoyną posoką podwoie Spyskłáne/ rozżarzáiąc rozsrożáłe boie. Phineus/ y z nim ini tysiącmi się miecą: Pociski iák grad z wierzchu ná iednego lecą. Ten okrom obu bokow/ krom oczu z vszomá/ Przyłożył się k filaru/ mocnemi plecomá. Ták tył wárowny máiąc/ sam k nim obrocony Wyćina się. Cháonski Molphiey z lewey strony Náćiera/ á Nábátski Etemon ná práwo. OvŻebrMet 109.
patrz: WYCINAĆ SIĘ
– Y by się wam nie zdáło brednią/ lub świeżeie Wspomniony żal/ śćierpię wżdam napomnieć swe Iáko wysoką Troię pożogá strawiłá/ Y Pergámá płomienie Graeckie nákarmiłá [...]. OvŻebrMet 362.
patrz: WŻDAM
– Dziwna jakby to było? po prostu wzleciała/ I swe zadawszy na wiatr piórka samoródne/ Ptaszek żałosny tarł się o powierzchnie wodne. Który gdy lata/ głosek jakiś żałościwy/ I smutny przechodzi mu przez nosek wrzaskliwy. OvŻebrMet 291.
patrz: ZAŁOŚCIWY, ŻAŁOŚCIWY, ŻAŁOŚCIWY
– Stały tuż w żáłobie V brátnich mar/ włos siostry puściwszy po sobie; Z tychże iedná/ iák strzały z siebie dobywáłá/ twarzą nábrácie legszy/ z świátem się rozstáłá. Druga mać żáłościwą cieszyć się záwzięłá/ Zmilkłá w tym/ y szwánk ślepy wźiąwszy/ zęby ścięłá. Te dopieroż rozdárte/ gdy w ćmę duszá biegłá. OvŻebrMet 146.
patrz: ZĄB
– Wodę w tym łzámi zmąćił: zacznym się w krynicy Zámięszáney twarz ćmiełá. OvŻebrMet 69.
patrz: ZMĄCIĆ
– Obla iodłá/ skámiáły dąb w zołądź vbrány/ Iáwor vćieszny/ klon wtąż rożliczno bárwiány/ Wierzby nádwodne/ rzekom Lotos polubiona/ Bukszpan wiecznoźielony/ y miryká płona/ Dwumástny mirt/ z modremi figá iágodámi/ Y wyśćie kretne bluszcze zbiegli się/ y z wámi Winorośle/ y tyki niemiż oplećione. OvŻebrMet 246.
patrz: ZOŁĄDŹ, ŻOŁĄDŹ, ŻOŁĄDŹ
– Kąt drugi máć nieszczesna Pigmea/ porwáłá: Ta gdy z Iunoną w szránki zaszedszy przegráłá/ Szła w żorawia/ y z ludem swym muśi się wadźić. OvŻebrMet 139.
patrz: ZORAW, ŻÓRAW, ŻURAW, ŻURAW
– Zátym Tráchow do kołá oblanych ieziorem/ Włości potym Cyrceyskich/ y brzegow gęstego Ancyum; tám okrętu gdy żaglolotnego Zeglarz nápchnął/ á biły nawáłności częste/ Bog zaploty rozdziergnie/ y przez pásmá gęste/ Y zákoły snuiąc się/ w rodzicowę wchodzi Cerkiew nad żołtym brzegiem. OvŻebrMet 396.
patrz: ŻAGLOLOTNY
– Iuż oyczystych popuśćił dla káłduná włości/ Glod iednák nie vchylił zwyczáyney srogości. Bezdennego żárłoctwá burzy płomień brzydki. OvŻebrMet 215.
patrz: ŻARŁOCTWO
– Jak ten wielekroć żeńcy przybrawszy postawy/ Kłosie w koszu ponosił/ i żeniec był prawy. Nie raz skroń sianem świeżym mając oplecioną/ Zdać się mógł/ że przewracał trawę posieczoną. OvŻebrMet 367.
patrz: ŻENIEC, ŻEŃCA
– Były pierwospy/ iák więc z dźiennych prac/ ośiáda Mdłe sercá sen/ ná pokoy oycowski się wkráda Milczkiem zdrayczyna: kędy (żal się Boże złego) Corá obiera oycá/ z włosá żywotniego. OvŻebrMet 190.
patrz: ŻYWOTNI