Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
WierzbKon 1634-1689 wydanie wtórne
Konotata wypadków…(1634-1689)

http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=70325&from=FBC
Odnotowano 62 cytatów z tego źródła
– Dał Pan Bóg rodzicielce mojej z powtórnym małżonkiem syna Jana [...] Patrini byli: dziad z babą. WierzbKon 132.
patrz:
– Przez te dni zmowiny stanęły JMciej Pana Ustrzyckiego, i kontrakty spisane (zostały). W czem najbardziej adlaborował Pan Pawłowski sługa. WierzbKon 219.
– Obradziwszy [obrządziwszy] tedy należycie ciało; sporządziwszy trumnę [...] złożyliśmy [nieboszczyka] za uproszeniem w Kościele OO. Kapucynów - intestina w katedrze [...] Serce zas należycie adornowawszy, i cyną oblawszy; wzięli [dworzanie] z sobą. WierzbKon 161.
patrz: ADORNOWAĆ
– Jest klasztor [...] W nim najpiérwéj mieszkał Luter, będąc mnichem; i ukazują jego celę, adorowaną, z tym napisem: Hic Martinus prima cunabula gessit. WierzbKon 186.
patrz: ADOROWANY
– Wziął nam król JMć Jan Służew pół milej od Warszawy; który mu do Wilanowa przypadł. A to w długu ojczymowskim [...] - w trzydziestu tysiącach go tylko akceptował, albo raczej per vim wziął. WierzbKon 194.
– Eodem anno [1673], die 1 Maji sejm się zaczął w Warszawie. Na którym uchwalono pogłówne: od szlachcica po trzy Złote - a senatorowie i księża jako zwyczaj. Podymnego dwanaście. Akcyzéj od złotego groszy dwa: ten, co przedaje – i kupuje. WierzbKon 140.
patrz: AKCYZA
– Naginęło w szturmach ludzi z wojska niemało. Akkord czynią na ostatku. WierzbKon 112.
patrz: AKORD, AKORD, AKORT
– Materyą kupiła mi [matka] bogatą, białą, w kwiaty rożne, za siedmset tynfów - na apparat prymicialny; bom się deklarował cale być księdzem. WierzbKon 202.
patrz: APARAT
– Asygnacye nieznośne na dobra szlacheckie rozdaje Duglas, generał szwedzki. WierzbKon 96.
– Ewa tegoż roku 4 augusta umiera. WierzbKon 71.
– Autorem nieszczęścia tego, znalazł się Bohdan Chmielnicki, który ligę wziąwszy z Tatary, znosi na Żółtych wodach syna hetmana Koronnego Potockiego z 1200 ludzi. WierzbKon 76.
– Dał Pan Bóg rodzicielce mojej z powtórnym małżonkiem syna Jana [...] Patrini byli: dziad z babą. WierzbKon 132.
patrz: BABA
– Tam dopiéro poznałem JMciéj Pana Skarszewskiego, ojczyma mego, który mię mile przyjął i zaprowadził do rodzicielki, natenczas leżącéj. A żem kilka lat (jéj) niewidział, pannę babską któa natenczas po pokoju chodziła, przywitałem za matkę. WierzbKon 133.
patrz: BABSKA
– Tam dopiéro poznałem JMciéj Pana Skarszewskiego, ojczyma mego, który mię mile przyjął i zaprowadził do rodzicielki, natenczas leżącéj. A żem kilka lat (jéj) niewidział, pannę babską która natemczas po pokoju chodziła, przywitałem za matkę - z wielkim śmiéchem JMciéj Pana wojnickiego. WierzbKon 133.
patrz: BABSKI
– Tameśmy w Wilnie zastali JMć Panią Babusienkę, a matkę rodzicielki mojej: u mniszek Klarysek – słabą bardzo. WierzbKon 119.
– Na jednem bagnisku, zapadł koń. WierzbKon 101.
patrz: BAGNISKO
– Przyjachało Szwedów trzech [...] Wyszedł do nich (Pan Łukasz) z ludzkościéj z gospodarzem. Że gospodarz był bezbronny, zaraz się na niego srożył z gniéwem ten rajtar. WierzbKon 104.
patrz: BEZBRONNY
– Była to szkatuła orzechowa, francuzka. W której różne galanteryje filigranowe, perły, na ręce brasslety dyamentowe, wstęgi et caetera necessaria białogłowskie. WierzbKon 214.
– Aleć za grzechy dotknął go [chorążego Łukasza] Bóg biczykiem swoim. WierzbKon 104.
patrz: BICZYK
– "Bogdaj równą szlachciankę pojąć - niż się z domami wysokimi łączyć! Bo to wielki koszt - a mały pożytek: dla spowinowactwa królewskiego, szlachecką kondycyą stracić!" WierzbKon 147.
– Uchodzi [Radziejowski] z zdrowiem do Szwecyej [...] Tam z invidyey przeciwko królowi, buntuje królową i wszystkie Stany na wojnę. WierzbKon 87.
– Palą (Szwedzi) około miasta bardzo budowne przedmieście. WierzbKon 94.
patrz: BUDOWNY
– Obradziwszy [obrządziwszy] tedy należycie ciało; sporządziwszy trumnę [...] złożyliśmy [nieboszczyka] za uproszeniem w Kościele OO. Kapucynów - intestina w katedrze [...] Serce zas należycie adornowawszy, i cyną oblawszy; wzięli [dworzanie] z sobą. WierzbKon 161.
patrz: CENA, CYNA, CYNA, CZYNA
– Królowi Jmciéj dostały się wszystkie namioty wezyra, i dostatki. Obłowili się i nasi, z woléj Boga naszego: kto tylko umiał koło siebie chodzić. WierzbKon 195.
patrz: CHODZIĆ
– Die 12 Septembris zjachały się nasze wojska pod Wiedeń, gdzie dali potrzebę i szczęśliwie otrzymali zwycięztwo z Turków. WierzbKon 195.
patrz: DAĆ
– Roku tegóż wziął nam król JMć Jan Służew, pół milej od Warszawéj, który mu do Wilanowa przypadł. A to w długu ojczymowskim, JMciéj Pana Skarszewskiego, kasztelana wojnickiego, który się niedokalkukował z Ekonomiéj samborskiéj. WierzbKon 193-194.
– Sprawny i dozorny (to wódz), lubo nieprzyjaciel. WierzbKon 109.
patrz: DOZORNY
– Tegoż roku odprawowało się wesele z wielkim kosztem, córki duka d'Oréleans, a synowicéj króla francuzkiego, za Filipa króla hiszpańskiego. WierzbKon 165.
patrz: DUG, DUK, DUK, DUKA
– Dał Pan Bóg rodzicielce mojej z powtórnym małżonkiem syna Jana [...] Patrini byli: dziad z babą. WierzbKon 132.
patrz: DZIAD
– Ja[m] téż tego roku w Poznaniu do Grammatyki z Infiméj został promotus. WierzbKon 134.
patrz: GRAMATYKA
– Gdy się tedy czas odwłóczył, a mnie znowu chęć wiodła do stanu duchownego; napisałem do JMciéj Dobrodziejki do Rzeczniowa: prosząc jej o błogosławieństwo, ażebym mógł się oblec w księzkie suknie. Czemu wielce przeciwną była: a osobliwie JMć Pani żarnowska z Panią podkomorzyną. - Napisały wszystkie do mnie takie listy: że było co gryźć! WierzbKon 204.
– Pod ten czas była ciężka zima z gwałtownemi sniégami i długo trwała [...]. WierzbKon 73.
patrz: GWAŁTOWNY
– Fama tylko o wielkości Tatarów perterriti, sromotnie uciekają, armatéj koronnéj, splendorów swoich wszelkich - koni odbiegają; za niemi wszystka gwardya wojskowa w konfuzyéj. WierzbKon 77.
– Stawamy die 27 Junii pod samem miastem, gwolej przeprawéj na Styrze rzece - w dzień wtorkowy. WierzbKon 80.
– Wstąpiliśmy do JMciéj Paniéj generałowéj wdowéj Holffowéj, od której przybralśmy Niemca jegera jej kochanka dla prowadzenia przez Niemieckie państwo - jako świadomego człowieka. WierzbKon .
patrz: JEGER
– Obradziwszy [obrządziwszy] tedy należycie ciało; sporządziwszy trumnę [...] złożyliśmy [Jana III Sobieskiego ] za uproszeniem w Kościele OO. Kapucynów - intestina w katedrze [...] Serce zas należycie adornowawszy, i cyną oblawszy; wzięli [dworzanie] z sobą. WierzbKon 161.
patrz: KAPUCYN
– Tam jego [marszałka Macieja Żeromskiego] bez sądu zabił kilofem Pan Wołk, porucznik Pana Lipnickiego: niedawszy mu wnijść do Koła rycerskiego. WierzbKon 117-118.
patrz: KILOF
– Tameśmy w Wilnie zastali JMć Panią Babusienkę, a matkę rodzicielki mojej: u mniszek Klarysek – słabą bardzo. WierzbKon 119.
patrz: KLARYSKA
– Napisałem do JMcij Dobrodziejki do Rzczniowa: prosząc jej o błogosławieństwo, ażebym mógł się oblec w księzkie suknie. WierzbKon 204.
patrz: KSIĘSKI
– Jest klasztor [...] W nim najpiérwéj mieszkał Luter, będąc mnichem; i ukazują jego celę, adorowaną, z tym napisem: Hic Martinus prima cunabula gessit. WierzbKon 186.
patrz: LUTER
– Odprawowało się tam wesele JMciéj Pana kanclerza Koronnego Wielopolskiego, który pojął JMć Pannę markiziankę d'Arquin, rodzoną (żonéj) króla JMciéj. - Co ten człowiek za disgusta pojął: trudno wypisać, tylko to dokładam: „Bogdaj równą szlachciankę pojąć - niż się z domami wysokimi łączyć! Bo to wielki koszt - a mały pożytek: dla spowinowactwa królewskiego, szlachecką kondycyą stracić!" WierzbKon 146-147.
– Tameśmy w Wilnie zastali JMć Panią Babusienkę, a matkę rodzicielki mojej: u mniszek Klarysek – słabą bardzo. WierzbKon 119.
patrz: MNISZKA
– [Matka] materyą kupiła mi bogatą, białą, w kwiaty różne, za siedemset tynfów - na apparat prymicialny; bom się deklarował cale być księdzem: widząc różne intrygi, a osobliwie nie affekta ludzi pewnych w krewnościéj, i którzy tego bardziéj życzyli: aby wszystko ogarnęli. WierzbKon 202.
patrz: NIEAFEKT
– Obradziwszy [obrządziwszy] tedy należycie ciało; sporządziwszy trumnę [...] złożyliśmy [nieboszczyka] za uproszeniem w Kościele OO. Kapucynów - intestina w katedrze [...] Serce zas należycie adornowawszy, i cyną oblawszy; wzięli [dworzanie] z sobą. WierzbKon 61.
patrz: O.
– Przepomniałem dla pamięci potomnościéj, przypomnieć strasznych ciężarów ojczyznéj! [...] I to bardzo pamiętno: jako Kozaków ukraińskich, rebelizantów naszych, przyszło było do tegóż Rakocego kilka tysięcy. WierzbKon 108.
patrz: PAMIĘTNO
– Za nami nieprzyjaciel [...] Któremu król zachodzi - za niedobrą dyspozycyą, z woyskiem pieniężnem, - z wojewodztwami: sędomierskiem, sieradzkiem, rawskiem, łęczyckiem, kujawskiem, i panięcemi pocztami, pod Żarnów. WierzbKon 93.
patrz: PANIĘCY
– Tam dopiéro poznałem JMciéj Pana Skarszewskiego, ojczyma mego, który mię mile przyjął i zaprowadził do rodzicielki, natenczas leżącéj. A żem kilka lat (jéj) niewidział, pannę babską która natemczas po pokoju chodziła, przywitałem za matkę - z wielkim śmiéchem JMciéj Pana wojnickiego. WierzbKon 133.
patrz: PANNA
– Tego roku odprawował się rok święty; to jest: jubileusz wielki generalny. W Krakowie stał przez cztéry miesiące; a w inszych parochiach po cztéry niedziele. WierzbKon 144.
– Eodem anno [1673], die 1 Maji sejm się zaczął w Warszawie. Na którym uchwalono pogłówne: od szlachcica po trzy Złote a senatorowie i księża jako zwyczaj. Podymnego dwanaście. Akcyzéj od złotego groszy dwa: ten, co przedaje – i kupuje. WierzbKon 150.
patrz: PODYMNE
– Stoczono potrzebę za Wisłą - na Pradze. WierzbKon 102.
– Die 12 Septembris zjachały się nasze wojska pod Wiedeń, gdzie dali potrzebę i szczęśliwie otrzymali zwycięztwo z Turków. WierzbKon 195.
– Bronili się kilka dni; dopiéro w dzień ś. Franciszka miasto [Łęczycę] szturmem wzięto i zapalono. Żydów na półtora tysiąca wycięto i pozabijano na głowę. WierzbKon 106-107.
patrz: POZABIJAĆ
– Tu wszystkiego dostanie. Osobliwie w rąbkach, płótnach cienkich i koronkach flamskich, kamlotach brukselskich, żadne miasto (tak) nie celuje. WierzbKon 158.
patrz: RĄBEK
– Stoczono potrzebę za Wisłą - na Pradze. WierzbKon 102.
patrz: STOCZYĆ
– Napisałem do JMcij Dobrodziejki do Rzczniowa: prosząc jej o błogosławieństwo, ażebym mógł się oblec w księzkie suknie. WierzbKon 204.
– Die 28 Junii przeprawiliśmy się za województwem sieradzkiem do obozu generalnego króla JMciej i wojska pieniężnego, w dzień środowy przed południem. WierzbKon 81.
– Jam prosił: aby o JMciéj Pannie hrabiance wywiedziała się [matka] słusznej rzeczej, i jeżeli można, traktowała przez JMciéj księdza Janiszewskiego, rektora Święto-Piotrskiego. WierzbKon 204.
– Obradziwszy [obrządziwszy] tedy należycie ciało; sporządziwszy trumnę [...] złożyliśmy [nieboszczyka] za uproszeniem w Kościele OO. Kapucynów - intestina w katedrze [...] Serce zas należycie adornowawszy, i cyną oblawszy; wzięli [dworzanie] z sobą. WierzbKon 161.
patrz: TRUMNA
– Materyą kupiła mi [matka] bogatą, białą, w kwiaty rożne, za siedmset tynfów na apparat prymicialny; bom się deklarował cale być księdzem. WierzbKon 202.
patrz: TYMF, TYNF, TYNF
– Jest tak wiele świątnic Pańskich - klasztorów pobożnych - bibliotek, szkół. Sama Sorbona udoktoryzuje Cię! WierzbKon 168.
– Tego roku osierocił nas Pan Bóg z najukochańszego ojca naszego: JMciej Pana Hieronima ná Łasku, z Wielkiego Chrząstowa Wierzbowskiego, wojewody sieradzkiego [...] radomskiego, stobnickiego, starostéj - wielkorządczego (starostéj) krakowskiego... WierzbKon 123.
– Tych chorych leczył żyd, doktor sławny - "apostata", który był Augustyaninem lat pięćdziesiąt; a spowiednikiem cesarzowéj Eleonoréj dwadzieścia lat. Który potem do żydowstwa się wrócił - jako nim był (piérwéj). WierzbKon 155.