– Śmiali się y żartowali wszyscy Synowie [...] Adamowi/ że iedno dziecię zwyciężyło wszytkich bikow [w chórze w dyspucie religijnej dyszkant zwyciężył alta, tenora i basa]. BanHist 32.

– Adoruię cię CHryste JEzu Zbáwicielu moy wspołeczności oney niegdy adoratiey ktorąć w człowieczenstwie twoim/ Boga Oycá twego [...] vczynił. BanHist 107-108.

– Adoruię cię CHryste IEzu zbáwicielu moy wspołecznosci oney niegdy adoratiey ktorąć w człowieczenstwie twoim/ BOga Oycá twego [...] vczynił. BanHist 107-108.

– Prágnę [...] aby cię [Jezusa] [...] ludzie po wszytkich kraiách świátá tego będący/ adorowali y wenerowali. BanHist 108.

– Gdy adwersarz ręce ná máże sądziemu/ vczestuie go/ przedaruie/ y przesoli/ y z prostego będzie krzywy. BanHist 43-44.

– Czego że nie czyniemy [nie] tylko Omegá złego/ lecz częstokroć y Alpha niedobrego doznawámy. BanHist 98.

– Ia iestem Alpha y Omega [słowa Chrystusa]. BanHist 97.

– BAS, TENOR. ALT [mówią] My wszytkich rzeczy oraz miłość zawieramy, Gdy w bogáctwách, godnościách, roskoszy szukámy. BanHist 30.

– Które to słowá Duchá świętego gdy iuz przydłużey rozstrząsał [Adam]/ poczęłá go nieladá alteracyá nie ná ciele/ lecz ná duszy/ y sercu trápić. BanHist 195.

– przed nim idą chory Anyelskie ze wszytką mocą y rozkázowániem BanHist 112.

– Co gdyby się serdecznie vwáżyło/ poszłoby zá tym iżbysmy Paná nászego w tym pokarmie Anyelskim będącego/ lepiey y ostrożniey prziymowáć [!] do duszy y sercá naszego przez vstá nasze częstokroć snadź dlá grzechow rozmaitych/ ktore z tychże vst wychodzą nie cudne/ vsiłowali. BanHist 114..

– O dobroci y miłości rozumem y Anyelskim niepoięta! BanHist 110.

– Im się wyżey wyniosłością animuszow swoich podbiiaią [ludzie pyszni] tymbarziey pana obrazaią. BanHist 148.

– Zaostrzyłeś mi appetit do dłuższego słuchania mądrey mowy twoiey. BanHist 74.

– Co się tu namieniło naprzykład o męce Pańskiey/ toż masz rozumieć applikuiąc duchownie szczegulnym sprawom Zbawiciela twego. BanHist 157.

– Tylkoby vszy zatuliwszy słuchać takich Argumentow od Chrześcianina y Katholika [że nie liczą się racje teologiczne]. BanHist 45.

– Owemisz usty Ciało jego y Krew Boską bieżesz: w których iest y pycha? Niewaz się tego niewaz o nędzniku. Pan pokorny pyszną tę twoią skruszy armaturę/ y ciebie samego w niskie/ y wieczne zapędzi lochy. BanHist 116.

– O IEZV, IEZV, IEZV OTo, ná vtulenie niewymownego Pragnieniá twego, ten vbożuchny Bankiecik moy [utwór literacki pt. Bankiet albo historia...], á raczey twoy offiaruię, Poświęcam, dáię y oddáię. BanHist 1 nlb.

– Pan pokázał iz to prawie Boski bankiet ná ktorym ludzie do miłości Boskiey wzbudzáią się/ y nawyższego bánkietownika Ducha ś. gotuią się. BanHist 86-87.

– Przed wieki/ y ná wieki on we mnie á iá w nim/ vciesznie będziemy bánkietowáć [Jezus o Bogu Ojcu]. BanHist 84.

– Pan pokázał iz to prawie Boski bankiet ná ktorym ludzie do miłości Boskiey wzbudzáią się/ y nawyższego bánkietownika Ducha ś. gotuią się. BanHist 86-87.

– BAS, TENOR, ALT My wszytkich rzeczy oraz miłość zawieramy, Gdy w bogáctwách, godnościách, roskoszy szukámy. BanHist 30.

– Y dotego mu na koniec przyszło iz racząc sobie opił się iako bąk/ że też ledwo się na ziemię nie obalił. BanHist 10.

– Ięzykiem kozdego ziemiániná bezecnie tykaiąc/ przechodzisz po ziemi? BanHist 116-117.

– Trzymaią bęben y harfę, y weselą się przygłosie muzyki. BanHist 9.

– Miły to będzie Pánu bánkiet/ gdy przy podánym miłosnym pokármie bliźniemu/ wprowadzáne będą BOgu miłe o wnętrzney y prawdziwey miłości przeciw temuż bliźniemu biesiády. BanHist 81.

– Dobry to záiste Bankiet gdzie są rozmowy litości pełne nad krewkością ludzką. Dlátego też biesiadowáł [Jezus] przy swoiey ostatniey biesiedzie y o miłości ku bliźniemu... BanHist 79.

– Dobry to záiste Bankiet gdzie są rozmowy litości pełne nad krewkością ludzką. Dlátego też biesiadowáł [Jezus] przy swoiey ostatniey biesiedzie y o miłości ku bliźniemu... BanHist 79.

– Mam zwyczay [...] obiádem hoynym przeciw blademu vzbroić się głodowi. BanHist 6.

– Alboli też z tákiemi bierzesz Pána vsty/ ktore w niebo bluźnierstwy twymi podnosisz? BanHist 116.

– On [gospodarz] porzuciwszy Páná z błahym by iákim sługą iego/ począł mile rozmáwiáć. BanHist 73.

– Iestem człowiekiem z ziemi/ błockiem z błocka. BanHist 124.

– Po mnie práwie iako po lichym błocku depcą [ludzie]. BanHist 170.

– [...] Sumn[ienie]: boleiąc y stękaiąc mowi: Jeśli masz co rozumu Adamie: vważ te słowá strászliwe Prorockie: [...] niechay wyginie z ziemię pamiątká ich, przeto że nie pámiętał czynić miłosierdzia. BanHist 24.

– Boleść naywiększą nayboleśniejszey pánny/ á prawie niepoiętą przy skonániu Syna swego ná Krzyżu [...] rozważay. BanHist 182.

– Ná co mu Sumnienie iuż barziey żałosne y bolesne: Jedli cudzy siłę iego, á on nie wiedział. BanHist 10.

– [Chrystus] znosił boleści wnętrzne/ y zewnętrzne/ krzywdy/ zelżywości/ vrągániá/ niewdzięczności/ zdrády y czyhániá ná śmierć niepoiedenkroć od złośliwych ludzi. BanHist 109.

– Gdzie przez te ták ciężkie bole/ proś ábyć vprosiłá matká boleści/ wszytkich ran dusze twoiey zleczenie. BanHist 181.

– Bodzie się daley on [Miłośnik ciernia - jedna z postaci] cierniem swoim: Rozdać mi potrzebá ná chłopki zboże/ nápoy/ sol/ y co innego: á muszą płacić poczemu podoba mi się. Bodzie sie y Sumnieniem: Kto zbiera niesłusznie, innym zbiera. BanHist 16-17.

– Ia iestem Alpha y Omega [słowa Chrystusa]. BanHist 97.

– Mnieyszy grzech iest mięsá bydlęcego w Piątek pozywáć/ á niż w posądzaniu ieść Brátá swego w Chrystusie mięso. BanHist 54.

– Syn mnieyszy [Adama] Miłośniczek siana/ prawie się rozpasawszy/ iuż do tego iuż do owego pułmiska sięgaiąc/ a żadnemu nie przepuszczaiąc byle tylko smakowi bydlęcemu y lubości mogł dogodzić. BanHist 5.

– Śmiali się y żartowali wszyscy Synowie [...] Adamowi/ że iedno dziecię zwyciężyło wszytkich bikow [w chórze w dyspucie religijnej dyszkant zwyciężył alta, tenora i basa]. BanHist 32.

– Nie znamy się ná szkrupułách; á tak nalepiey/ komory cadzic/ á wielbłądy połykáć. BanHist 46.

– Czynsze wybiorę od wszystkich chłopkow aż do halerza. BanHist 16.

– Też y ia chcę być wzgardzony iáko kmiotek drugi dlá IEzusá/ áze chłopku wzgárdá/ to nie dziw. BanHist 101.

– Mogę ia tu naśladowáć/ ná dobre moie onego chłopięciá (lubo on ná złe) ktory nie mogł się żadną miárą nauczyć pierwszey litery A. BanHist 42.

– Człowiecze/ ktoremiż ty usty Zbáwiciela twego prziymuiesz? Czyli temi/ o ktorych Krolewski Prorok; Niemasz u uściech ich prawdy: grob otwarty gardło ich, ięzyki swoiemi zdradliwie poczynali? [...] Temili vsty zbawienie prziymuiesz twoie/ ktoremi chodzisz przewrotnie/ iako mowi Sálomon? Niechodź zniemi do Paná. BanHist 115-116.

– SErce ludzkie ná świecie nigdy nie prożnuie, Komukolwiek przez miłość vstawnie hołduie. BanHist 29.

– przed nim idą chory Anyelskie ze wszytką mocą y rozkázowániem BanHist 112.

– Adoruię cię CHryste JEzu Zbáwicielu moy wspołeczności oney niegdy adoratiey ktorąć w człowieczenstwie twoim/ Boga Oycá twego [...] vczynił. BanHist 107-108.

– [...] winá y miodem dolewał/ y drugim napoiem zaprawował [...]. BanHist 11.

– Nie godźić się czásu drogiego marnie na gadkách/ żártách tráwić/ á coż ná cięższych Boskich obrázách? BanHist 34.

– Mam zwyczay [...] obiádem hoynym przeciw blademu vzbroić się głodowi. BanHist 6.

– Ten tedy Pocieszyciel y w miłości z Bogiem człowieká iednoczący. Duch święty [...] on was wszystkiego nauczy. BanHist 86.

– [...] wszytko zgoła raczył cierpieć, dla miłości twey [...] co iednokolwiek Bog Ociec dopuścił, lubo na tak miłego Syna swego [...]. BanHist 127.

– [...] w niepokutuiącym sercu ież ma iamę, y wychował ieżętá [...]. BanHist 119.

– Dla przyiácielá człowieká nie godzi się czynić siebie nieprzyiácielem CHrystusa/ nażbyt [!] się czestuiąc: nádto człowiek/ przyiácielem nie długo/ á czásem falszywym [!]/ á P. Bog ná wieki: á żem brat Waszmości w Chrystusie Pánie to prawdá; lecz się boię/ áby mię dla tego w piciu bráterstwá sumnienie moie nie strofowáło y nie katowáło: Chociaż to Waszmość dobrym końcem czyni ták mię ochotnie czestuiąc. BanHist 49.

– IEZUS NAZARANSKI KROL ZYDOWSKI Cierpiał przykre y gęste katowania [...]. BanHist 129.

– W kościách/ ktore ácz nie były pokruszone, ale rozmáicie katowáne [cierpiał Jezus]. BanHist 132.

– Czytáćby o tem Kśięgi Lewityckie c. 21. y Deut: 15. BanHist 63.

– Mowi owe: Biadá ktory łupisz; aza y sam złupion nie będżiesz? Y rachuy wszytko/ powie ciernia Miłośnik. BanHist 16.

– WYznawam tobie Oycze Pánie niebá y źiemie, żeś te rzeczy zákrył, przed mądrymi y rostropnymi, á obiáwiłeś ie máluczkim. BanHist 270.

– Gdzie przez te ták ciężkie bole/ proś ábyć vprosiłá matká boleści/ wszytkich ran dusze twoiey zleczenie. BanHist 181.

– Ruminowáć będę post 40dniowy y pokutę Páná CHrystusową z bestiámi ná puszczy; y wezmę ná siebie osobę pokutuiącego/ y oraz pomyślać będę/ o godnych owocach pokuty świętey/ iáko pokutowáł Zbawiciel nasz/ náteyże puszczy osobliwie 40. Dni przez post modły y milczenie. BanHist 101-102.

– On [gospodarz] porzuciwszy Páná z błahym by iákim sługą iego/ począł mile rozmáwiáć. BanHist 73.

– Syn mnieyszy [Adama] Miłośniczek siana/ prawie się rozpasawszy/ iuż do tego iuż do owego pułmiska sięgaiąc/ a żadnemu nie przepuszczaiąc byle tylko smakowi bydlęcemu y lubości mogł dogodzić. BanHist 5.

– [...] dobrym żołądkom nie zászkodzą y surowe Ostrygi morskie. BanHist 40.

– Oycze iesli można rzecz niech odeydzie precz odemnie ten kielich [...]. BanHist 134.

– Lecz y to mężnemu Hetmanowi należyta, aby nie tylko na innych placach, ale y przy samych bankietach, złych a nieposłusżnych sobie żołnierzow nie przepominał, y swoią onym groźił surowośćią. BanHist 92.

– Ieść będą vbodzy/ y násycą się. Y we dni głodu. BanHist 70.

– [...] Sumn[ienie]: boleiąc y stękaiąc mowi: Jeśli masz co rozumu Adamie: vważ te słowá strászliwe Prorockie: [...] niechay wyginie z ziemię pamiątká ich, przeto że nie pámiętał czynić miłosierdzia. BanHist 24.

– [...] Zoná iego [człowieka łakomego] náimie Nienasycenie/ rzecze do mężá: á coż to będzie/ byś y dziesięć nábył máiętności? ktore względem moiey potrzeby/ zá nic nie będą [...]. BanHist 18.

– Piekło y zatracenie, nie bywaią nigdy napełnione; ták y oczy człowiecze nie nasycone. BanHist 18-19.

– [...] zá nieprzystoyną bysmy poczytali/ aby stoły wytwornieyszą mieli ozdobę swoią/ a niż stoł na ktorym chleb y pokárm Anyelski przebywá [...]. BanHist 113.

– Záczym bysmy za niesłuszną być rozumieli/ áby pokoie domowe porządnieysze byli/ á niż Boskie. BanHist 113.

– Piekło y zatracenie, nie bywaią nigdy napełnione; ták y oczy człowiecze nie nasycone. BanHist 18-19.

– Ia iestem Alpha y Omega [słowa Chrystusa]. BanHist 97.

– Y dotego mu na koniec przyszło iz racząc sobie opił się iako bąk/ że też ledwo się na ziemię nie obalił. BanHist 10.

– Dobry to záiste Bankiet gdzie są rozmowy litości pełne nad krewkością ludzką. Dlátego też biesiadowáł [Jezus] przy swoiey ostatniey biesiedzie y o miłości ku bliźniemu... BanHist 79.

– [...] dobrym żołądkom nie zászkodzą y surowe Ostrygi morskie. BanHist 40.

– Przypomniałem idąc, żem wiele opuśćił z paćiorkow y nabozeństw niektorych. BanHist 39.

– Zakonnikow lepak chcemy áby wszyscy pałali od miłości Bożey/ nie iedząc áni piiąc. BanHist 53.

– GDybym iasność Twoię tu zalecić chciał, musiałbym nie małą tą kartą wysokie Twoie Cnoty zawrzeć, ale całe o nich panegiryki pisać. BanHist VII nlb.

– [Jezus] jest Smysłamy naysubtelnieyszy. Komplexiey Panięcey. BanHist 122.

– Mnieyszy grzech iest mięsá bydlęcego w Piątek pozywáć/ á niż w posądzaniu ieść Brátá swego w Chrystusie mięso. BanHist 54.

– Nazaiutrz wstáwszy iuż dobrze ku południowi Adam [...] przypomniał sobie wczorayszą tragedią/ y bárzo się począł iáko potrzeźwu frásowáć [...]. BanHist 37.

– Był [Jezus] w vstá od Iudasza zdrayce, ktory go wydał, pocałowany. BanHist 131.

– Adam [...] nie mogąc sobie rády dodáć pośle raz y drugi po Syny/ y Przyiácioły pozostáłe po tey woynie; aby go cieszyli/ á Sámi się pochmielili. BanHist 37-38.

– Názaiutrz Adam chcąc się pochmielić z swoimi: niespodzianie zábáwia się z Ianem miłośnikiem IEZUSOWYM. BanHist 37.

– Trochę pochrząkawszy [biesiadnicy nad rannym towarzyszem] iako kwiczące zwierzętá więc zwykli/ gdy iedno z nich vwięźnie [...] odeszli/ aby zabáwę swoią konczyli BanHist 29.

– Tak potrzeba poniżyć/ y podeptać nie iednego/ y wniwecz obrocic. BanHist 23.

– [Ubodzy] wspomniáwszy na niewczasy/ y niedostátki/ y vtrápienia P. Iezusa oblubieńca swego iż są y bywaią tym podobnieyszemi onemu/ przetoż niewymownie cieszą się w tákich niedostatkach. BanHist 69.

– Ale nie rozumiej abym ja zawżdy zwykł wednie nazbyt podraczywać/ częstokroć abowiem noc to noc zawiaduje/ kiedy to więc i wzgorszenia niemasz/ i P. Bóg nie widzi. BanHist 45.

– Co gdyby się serdecznie vwáżyło/ poszłoby zá tym iżbysmy Paná nászego w tym pokarmie Anyelskim będącego/ lepiey y ostrożniey prziymowáć [!] do duszy y sercá naszego przez vstá nasze częstokroć snadź dlá grzechow rozmaitych/ ktore z tychże vst wychodzą nie cudne/ vsiłowali. BanHist 114..

– Ná Iagodách/ ktore były potłuczone, y zeszpecone [cierpiał Jezus]. BanHist 132.

– Nádto powonienie też mam bárzo ostre/ y dla tegoż oleyki drogie zawsze mám przysobie. BanHist 7-8.

– Które to słowá Duchá świętego gdy iuz przydłużey rozstrząsał [Adam]/ poczęłá go nieladá alteracyá nie ná ciele/ lecz ná duszy/ y sercu trápić. BanHist 195.

– On iednak będąc przygłuchszym postaremu latá żądzą nie nasyconą po pułmiskach... BanHist 5.

– Więc inni mię v słupá okrutnie biczuią/ inszi ćierniem mi głowę ostrym koronuią inni trzćiną miąższą do głowy mey przybiiaią a nawiętsze w tym vtrápienie było moie/ że natwarz mą Boską znowu pluiąc szyderze moi przyklękiwali/ y krolem mię iáko głupiego y szálonego nazywáli/ Czegoś ty ieszcze nic nie sprobowáł. BanHist 169.

– [...] czásem gościowi miłemu vkazać spłendece swą przysłuszá/ żeby też nie ládaiako o mnie ludzie rozumieli. BanHist 15.

– A modląc się strzec się będziemy roztárgnieniá/ oziębłości/ teskności w modłach naszych. BanHist 192.

– WESRZODE Ruminowáć będę post 40dniowy y pokutę Páná CHrystusową z bestiámi ná puszczy; y wezmę ná siebie osobę pokutuiącego/ y oraz pomyślać będę/ o godnych owocach pokuty świętey/ iáko pokutowáł Zbawiciel nasz/ náteyże puszczy osobliwie 40. Dni przez post modły y milczenie. BanHist 101-102.

– IAN iednák począł bárziey się niż wczorá wymáwiáć ruminuiąc to w sobie/ nie mam zapráwdę iść poco; widziałem ko niec tey dobrey myśli wczorayszey. BanHist 38.

– A gdy go Iudász przedáwał ták tanie/ boleiąc ruminował w sercu swoim. BanHist 155.

– Podtákową biesiádę y wesołe cyrkuły. IAN patrzy w sercu swoim ruminuie myśląc z sobą z [!] iáko wielcy Pánowie/ bá y krolowie podczas w punkt sa posłuszni muzykom/ gdy ták wyskákuią iáko im gráią! BanHist 33.

– Oycze iesli można rzecz niech odeydzie precz odemnie ten kielich [...]. BanHist 134.

– Lecz posłucháć tobie słuszná/ y moich tytułow: żem ia Syn ćiesielski/ obżerca/ piianica/ Buntownik/ Bluźniercá/ w imieniu Belzebubá diabły wymiataiący/ zwodźiciel/ złoczyńcá. BanHist 167-168.

– oczy mieli barzo bystre ktoremi widzieli u niektorych tanczących sukienkę wnętrzną czarną. BanHist 34.

– [...] niegodźi się w brzytkiey wszetecznośći ták świebodnie odpoczywać [...]. BanHist 34.

– Śmiali się y żartowali wszyscy Synowie [...] Adamowi/ że iedno dziecię zwyciężyło wszytkich bikow [w chórze w dyspucie religijnej dyszkant zwyciężył alta, tenora i basa]. BanHist 32.

– [...] rád bowiem bárzo smáczno iadam/ dáł mi to Bog/ nápić się też czego dobrego y osobliwego mám wezwyczaiu; tudźiesz rekreaciey iákiey zmiłemi przyiaćiołmi záżyć/ iako to w pole wyiáchać/ muzyki wdźięczney słucháć/ tany z żywą y piękną cerą odpráwowáć/ y wesoło wyskoczyć/ miło mi wielce; więc y świątkowáć bárzo mi się podoba/ a zaprawdę radbym/ aby iáko náczęśćiey Wielkánoc bywałá. BanHist 7.

– PIekłá sobie nie szukay świętokupco złotem/ Dármoć ie będą diabli ofiárowáć potem. BanHist 224.

– tany z żywą y piękną cerą odpráwować/ y wesoło wyskoczyć/ miło mi wielce BanHist 7.

– A gdy ták gráią w tány się polot puścili Synowie Adamowi/ z Zonami swemi y Corkámi BanHist 33.

– W vsta z Iudaszem CHRystusá całuiesz/ gdy obłudnie iáko z bliźnym twoim/ tak y z BOgiem tworcą twoim postępuiesz: z bliźnim pięknie náwdiok idąc/ y miod iákowy w vśćiech niosąc/ wewnątrz zás y w sercu zdrady y żołć onemu gotuiąc: ż BOgiem Pánem twoim/ záwsze gdy onemu sie w cnotách ćwiczyć obiecuiąc/ a postáremu w błocie twoim sie káláiąc; y wrzkomo do Kośćiołow y Cerkwi chodząc do Sakramentow świętych vczęszczaiąc/ Káznodźieiow y vpomnićiel[ów] słuchaiąc/ lecz to wszytko tylko [dla zwy]czaiu iákoby y powierzchowney cery y vćiechy z konceptow kaznodźieyskich/ á nie dlá szczyrey cnoty/ żywotá popráwy y pożytku dusze swoiey. BanHist 137-138.

– Biczmi gęstymi vsieczony [był Jezus] A IEZVSA vbiczowanego podali im. BanHist 130.

– Xięgi wszystkie w Zamku y w Kancellaryi nienaruszone zostaną. Co gdy konczą między sobą znowu rano swywolnych Ciurow gmin nie utrzymany przypadł pod Pałac upomina się krolewskiey wczorayszey obietnicy, w ktorey że się im nie uiszczono skoczyła hurmem hałastra do Miasta. BanHist 41v.

– 22. Dnia vżalanie Bogárodźićielki lzy y boleśći niepoięte/ wnętrżne y zewnętrzne/ przy męce Chrystusá IEzusa Syna swego/ osobliwie gdy go krzyżowáno ták okrutne mu rany w rękach y nogách naświętszych zádawáno á potym ná krzyżu podnioższy miedzy łotry w oczach iey máćierzynskich zawieszono. BanHist 180.

– Záczym y to poszło iż opuśćił dźiękowáć P. Bogu zá dobrodźieystwá nie policzone/ áni się sumnieniem swym poráchowáł/ áni modlitewek iáko pospolitych ták y prywátnych nie odpráwił/ áni się Mátce miłośierdźiá/ Anyołowi Strożowi/ polećił/ ktory się tákiemu dźiwowisku wielce smętny przypatrowáł/ á co większá zá nić to sobie sadząć/ przedáł ż nieszczęsnym Ezáwem pierwoćiny/ ábo duszę swą zá kroćiuchną y bárzo błáhą słodkość nieprzyiáćielowi Bożemu/ y swemu/ vżarszy się ták bez pámięći. BanHist 11.

– [Chrystus] znosił boleści wnętrzne/ y zewnętrzne/ krzywdy/ zelżywości/ vrągániá/ niewdzięczności/ zdrády y czyhániá ná śmierć niepoiedenkroć od złośliwych ludzi. BanHist 109.

– [...] nie vciekay vtrápienia/ áni się wymawiay/ áni obmyślay/ iako byś mogł być woleń od tego co cierpisz [...]. BanHist 190.

– CIerpiał tedy niezbożne y zdrádliwe factie/ á co ná ten czás náwięcey: Gdy się zebrali Xiążęta kapłanskie starsi y lud pospolity, y radę vczynili, áby Páná IEZUSA zamordowali. BanHist 127.

– Zaostrzyłeś mi appetit do dłuższego słuchania mądrey mowy twoiey. BanHist 74.

– SPOSOB Iáko możemy miluchno vszanowáć tegoż CHrystusá IEZUSA dla miłości nászey ták okrutnie zmęczonego y vkrżyżowánego. BanHist 121.

– Oni zas iako zmordowáni [tańcem] y tego nie dosłyszawszy pod ten czas gdy się ták dobrze posiláią/ iż mało było przy sobie przytomnych/ zaczną się zwady/ swary y niezgody: a to tylko dla żarliwości tych słowek Moie/ Twoie/ Ty mały/ Iá wielki: Ia mądry/ ty głupi: Ia coś/ á ty nic: Ia szlachcic/ á ty chłop. BanHist 35.

– Nieżalby mi było/ to [z]nosić/ od rownego/ álbo od potę[ż]nieyszego nád mię? BanHist 143.

– Precz z takimi usty [...] w ktorych iad żmiiow pod wargami/ śmiertelne/ przez plugawe/ y nie wstydliwe słowa y piosnki dusze ludzkie zarażáiący? BanHist 117.

– Zápłáczćie rozumnego człowieká niebiosá/Niech z was plynie ná żywot duszom martwym rosá Wytryskayćie łzy żyźne z serdeczney fontány/Zátopćie złośći/ ktore w duszách czynią rány. BanHist 267.