– My którzy od kilkudziesiąt [lat] posłując, ieszcześmy w takiej się nie znajdowali cyrkumstancyi, a iak a, b, c nauczyliśmy się prawa 1690 o porządku seymowania. KonSRoz 71.

– Upraszam W. Pana, żebyś był dobrze pamiętał sobie owe kategorye cztery: gwałcić bez potrzeby prawo, dyspensować dla potrzeby prawo, obiaśnić y rezolwować dla wątpliwości prawo, abrogować na zawsze dla złych iakich efektow prawo. KonSRoz 65.

– Abrogować prawo, iest go tak znieść, żeby więcey na przyszłe czasy żadney nie miało mocy. KonSRoz 32.

– Niemasz tu czemu przeczyć, że co inszego zgwałcić, co inszego dyspensować, co inszego obiaśnić, co inszego abrogować prawo. KonSRoz 32.

– Abrogować prawa, do samych u nas należy Seymow, iako prawo 1662 deklaruie. KonSRoz 32.

– Rożnica między gwałceniem, dyspensowaniem, rezolwowaniem albo obiaśnieniem y abrogowaniem Prawa. KonSRoz D.

– [...] dwie insuperabiles Paritates. Pierwsza, Prawo głowne 1690. nigdy nieabrogowane [...]. KonSRoz 5 nlb.

– Taką relacyą gdy mi Pan Poseł uczynił, iam nic nie rzekł, [...] tylkom go odesłał do Predykanta, albo naywyższego Mofty po absolucyą. KonSRoz 73.

– Ale iuż rozeydźmy się, bo znowu w iaki webrniemy dyskurs. Adio, Dobrey nocy, szczęśliwey drogi. KonSRoz 93.

– Sąsiad: Dobra noc tedy W. Panu, y razem adio, iutro się iuż nie obaczemy. KonSRoz 92.

– Iuż postanowieni Hetmani y Kanclerze każdemu potrzebni, każdy się o ich przyiaźń y afekt stara. KonSRoz 87.

– Ktoż ma sądzić przed Laską? wszak obiekcye y sądy według Prawa nie agituią się nigdy aż pod nową Laską. KonSRoz 75.

– To iest casus impossibilis, żeby Woiewodztwa, choć podobno nie razem wszystkie, Krolewskiey nie miały akceptować dyspozycyi. KonSRoz 86.

– W Szwecyi na naysławnieyszych akcyach będąc, y przy oczach Krolewskich wiele dowodow serca y dzielności dawszy, Gieneralskiey dosłużył się rangi [Poniatowski]. KonSRoz 14.

– Rozumiem, do czego W. Pan celuiesz, bez tych allegoryy mowiąc, trzeba według W. Pana, żeby Krol nie temu dał buławę, ktoremu chce, ale temu, ktoremu ktoby inszy chciał. KonSRoz 6.

– Na trzecią racyą dispensandae Legis 1690, ktorąś W. Pan alegował: że wolno kiedy chcieć tamować activitatem; barzo to gieneralna racya. KonSRoz 37.

– Ieżeliby na ktorym Seymie nie przyszło do obrania Marszałka, tedy taki Seym w Alternatę iść nie ma. KonSRoz 34.

– Mamy fundament tamowania y niedopuszczania Marszałka elekcyi in Constitutione Anni 1669 o Alternatach kadencyy Sejmowych. KonSRoz 34.

– Kiedy ktokolwiek kiedyżkolwiek będzie miał do buławy ambicyą, może praetextu hac lege nie tylko trzy, ale y trzydzieści bez elekcyi Marszałka rwać Seymow. KonSRoz 46.

– Izba cała za Kasztelanem Brzesckim odezwała się, przeklinaiąc Auctorem zerwanego dla swoiey prywaty Seymu, boday przepadł, wołaiąc; a Xięża zawołali Amen. KonSRoz 3.

– Ta naybarziey niektorym nieprzeskoczona do Buławy zdaje się przeszkoda, że Poniatowski nie podpada pod Amnestyą tak rady Warszawskiey Anni 1710. iako Anni 1712. KonSRoz 12.

– Lecz tu iak, ludzkim rozumem mowiąc a choćby też y Anielskim, iak mowię, ma Seym o tey decydować trudności. KonSRoz 78.

– Zasłużyli sobie dobrze Antenaci nasi, to też mieli swoię od Oyczyzny y Krolow rekompensę. KonSRoz 22.

– Zakazana Kurlandczykom do sądów Królewskich apelacya. KonSRoz 54.

– I godzi się, abyśmy sami szlachta, takim applaudowali sentymentom? KonSRoz 22.

– Z piędziesiąt głosow barzo godnych ludzi na przeszłym Seymie słyszał, miedzy inszemi zacnego Posła, Statysty, Weterana, godnego owego Karwowskiego, do ktorego aplikował ow wierszyk. KonSRoz 73.

– Owo, co z Pliniusza W. Panu przeczytam, do naszych teraz, iak się poczęło prawo 1690 pękać, może się aplikować ziazdow. KonSRoz 31.

– Nie wchodząc Panie Miłościwy w Apologie, ktoremiby się barziey podobno rozrzewnił, niżeli ukoił żal Jego, raczey tu tylko wszystkich iednostaynym głosem votoque supplici upraszać W. K. Mci należy. KonSRoz 89.

– Prawda nie masz co tak barzo apprehendować, wszak ie i piie dobrze, kto Seymy rwie dla swoich prywat. KonSRoz 3.

– Hetmani i Kanclerze każdemu potrzebni, każdy się o ich przyjaźń i afekt stara, każdy ich aprehenduie. KonSRoz 87.

– Gwarancya Moskiewska na tym traktacie powinna bydź w wielkiey aprehensyi. KonSRoz 45.

– Rozumu mego w tym zkonwinkować nie mogę, żeby kontradykcye przeciw wyraźnemu Prawu bydź powinne aprehendowane. KonSRoz 72.

– Ieden Poseł (bo iużci przecię wierzę że nie Arbiter, chcąc aby y mnie wierzono) odezwał się przed zagaieniem. KonSRoz 71.

– Określiła arcymądrze limites jurium Rzepta miedzy Krolewskim a Naszemi stanami. KonSRoz 11.

– Seymy rwą do Buław pretensye [...] nam Seymy są arcypotrzebne. KonSRoz 62.

– A do tego Mci Panie pluralitas arcyzacnych y znacznieyszych Familii naprzykład w Anglii, niechay się na iedno focient ze wszystkiemi przyiaciołami y obligowanemi swemi, qvota pars to iest Angielskiey Rzeptey? KonSRoz 50.

– Ktoż asekuruie, że się tak y drugi raz nie stanie. KonSRoz 77.

– Niechże tedy iuż Pan Poniatowski godny będzie, iak iest ex personalibus meritis, yz zacnego szlacheckiego urodzenia swego; ale wiesz W. Pan ostatni przeciw niemu attak? KonSRoz 23.

– Kiedy doniesiono Augustowi Cesarzowi, że o iego intencyach coś finistre gadali Rzymianie; odpowiedział z wielką moderacyą. KonSRoz 23.

– Sąsiad: Dayże mi moy Dobrodzieiu książki iakiey ciekawey na drogę, dla przepędzenia teskliwych po austeryach godzin. KonSRoz 93.

– Mało byłoby takich, ktorzyby się azardowali, nie chcąc ad Confaederationem przystapić. KonSRoz 82.

– My którzy od kilkudziesiąt [lat] posłując, ieszcześmy w takiej się nie znajdowali cyrkumstancyi, a iak a, b, c nauczyliśmy się prawa 1690 o porządku seymowania. KonSRoz 71.

– My którzy od kilkudziesiąt [lat] posłując, ieszcześmy w takiej się nie znajdowali cyrkumstancyi, a iak a, b, c nauczyliśmy się prawa 1690 o porządku seymowania. KonSRoz 71.

– Będzie dziesięć Seymow, stante eadem dispositione rzeczy, nie chcemy żeby doszedł Marszałek. Ba, choćby naybarźiey, bydź nie może inaczey, koniecznie Buławy rozdać trzeba po Marszałka elekcyi. KonSRoz 44.

– Ja mam iść contra torrentem […] bez żadnego skutku, tylko z oczywistym niebezpieczeństwem y ruiną Oyczyzny; bo darmo to, Hetmani Hetmanami, Kanclerze Kanclerzami będą. Ba niech się tam Panowie, kiedy im to zdrowo, kłocą miedzy sobą, a nas Szlachtę niech nie narażaią darmo. KonSRoz 87.

– Myślałem sobie nie raz, co też Krol mowi na takie pogłoski y bayki? iako to iuż nie raz mu się obiiało o uszy. KonSRoz 23.

– Zeby zaś iekieś Dyploma Krolowi przywiozł, choćby to honorowi iego nie szkodziło bynaymniey, ale to wierutna bayka. KonSRoz 15.

– Poniatowski [...] Baletow nie dawał, szlachty nie tylko nie krzywdził, ale y wszędzie bronił. KonSRoz 14.

– Alboż to y Regimentarz popularitatem y przyiaciół nie miałby? że de pari z każdym mogłby się wziąć za barki. KonSRoz 55.

– Beneficio Amnestyi tym, ktorzy ze Stanisławem trzymaiąc, za granicą się bawili, ieżeli we trzech Miesiącach od daty podpisu traktatowego in casu non resipiscentiae salva executio paenarum, przeciwko nim in legibus expressarum, reservatur. KonSRoz 12.

– Prawo 1717 iest wielkiey importancyi, iakiem miał honor W.Panu iuż mowić, bo Wolności naywiększe bezpieczeństwo na nim zawisło. KonSRoz 45.

– A czemuż tego bezprawia nie poprawiono zaraz? czemu Seym potym nie zagrodził drogi, do rwania Seymow przed Marszałka elekcyą? KonSRoz 5.

– To bezprawie trafić się może, iak y tyle inszych trafia się bezprawia ob immoderatam libertatem. KonSRoz 36.

– Zgwałcić prawo, iest go przez kontempt zaniedbać y bezprawnie z letkości, lub co przeciw niemu ze złości uczynić. KonSRoz 32.

– SĄSIAD: Mci Panie admisso hoc principio: in casu necessitatis possunt dispensari leges; żadne prawo nie będzie bezpieczne, każdy sobie tę necessitatem w głowie uknować może każdego czasu. ZIEMIANIN: Odpowiadam: Poczciwy, kochaiący Oyczyznę, rozumny, mozg zdrowy maiący, tego principium tak złośliwie, tak niesprawiedliwie, tak bezrozumnie interpretowac nie może. KonSRoz 41.

– Krol nam dawszy miłą krotką audyencyą, Senatorow przytomnych wokował, miedzy ktoremy Xiądz Biskup Płocki ze wszelkim respektem rzetelnie Krolowi powiedział, że będąc mało Senatorow, conveniret na dzień iutrzeyszy odłożyć rezolucyą Posłom. KonSRoz 70.

– Miał dobrą intencyą [...] a z drugiemi wraz błądząc, errorem non crimen commisit. KonSRoz 14.

– Na wielkie honorami y bogastwy dawnemi ozdobione familie, iako na nas szlachtę zarowno okiem łąskawym patrzy [król]. KonSRoz 20.

– Rokosz tudziesz differt od Seymu konnego y Konfederacyi tym, że to iest bunt zakazany Prawem, ktory zawsze zgromiony bywa, y nigdy nie ma konfirmacyi od Krola y Rzptey, chyba tylko amnestyą. Związek do Woyska należy, ktory ieżeli godziwy, iest pars Konfederacyi; ieźli niegodziwy, pars Rokoszu. KonSRoz 57.

– Aleć niech Bog broni, żebyśmy sami wystarczyć nie mieli na obronę praw naszych [...]. KonSRoz 29.

– W. Pan iutro po swoich Księgach, a ia po śniegu lub błocie będziemy brodzili. KonSRoz 1.

– Więc redeundo do Seymu konnego w teraźnieyszych okolicznościach. Gdyby się podobało Krolowi, zdałoby mi się w prawdzie, że Krol mogłby go wydać, eadem auctoritate Senatus confilio iako extraorydaryyne Seymy. Albo mi W.Pan pokaż, żeby Krolowi broniło wydawać konnego Seymu. KonSRoz 57.

– Baletow nie dawał, szlachty nie tylko nie krzywdził, ale y wszędzie bronił [Poniatowski]. KonSRoz 14.

– Aleć niech Bog broni, żebyśmy sami wystarczyć nie mieli na obronę praw naszych [...]. KonSRoz 29.

– Prawdę rzekszy, wiele iest u nas praw takich, ktoremi obiedwie strony mogą się do upadły bronić. KonSRoz 65.

– Nie widzisz tedy W. Pan, że to iest nieforemny pessimae fidei pretext, rwać Seym bez Marszałka elekcyi, a bronić się prawem A 1699. KonSRoz 36.

– Toć to iest, co y teraz bruździ, że przyiść nie dadzą do Marszałka elekcyi y do rekomendacyi na wakanse, bo im się coś zdaie, że Dwor nie wszystkieli, to ile trzeba, mieć może głosow, a potym Jure suo utetur. KonSRoz 47.

– Tonący brzytwy się y deszczek rozpalonych chwyta. KonSRoz 73.

– Seymy rwą do Buław pretensye [...] nam Seymy są arcypotrzebne. KonSRoz 62.

– Rozumiem, do czego W. Pan celuiesz, bez tych allegoryy mowiąc, trzeba według W. Pana, żeby Krol nie temu dał buławę, ktoremu chce, ale temu, ktoremu ktoby inszy chciał. KonSRoz 6.

– Kiedy ktokolwiek kiedyżkolwiek będzie miał do buławy ambicyą, może praetextu hac lege nie tylko trzy, ale y trzydzieści bez elekcyi Marszałka rwać Seymow. KonSRoz 46.

– Ta naybarziey niektorym nieprzeskoczona do Buławy zdaje się przeszkoda, że Poniatowski nie podpada pod Amnestyą tak rady Warszawskiey Anni 1710. iako Anni 1712. KonSRoz 12.

– Podsędkostwa, Woystwa, Stolnikostwa, Burgrabstwa, Cześnikostwa nam mierney Szlachcie, a Buławy, Krzesła, Ministerya samym tylko Ich Mościom, iako Panom z Panow, według niektorych, należą. KonSRoz 18.

– Podsędkostwa, Woystwa, Stolnikostwa, Burgrabstwa, Cześnikostwa nam mierney Szlachcie, a Buławy, Krzesła, Ministerya samym tylko Ich Mościom, iako Panom z Panow, według niektorych, należą. KonSRoz 18.

– My którzy od kilkudziesiąt [lat] posłując, ieszcześmy w takiej się nie znajdowali cyrkumstancyi, a iak a, b, c nauczyliśmy się prawa 1690 o porządku seymowania. KonSRoz 71.

– Co o swym prawie Rzymianin, to ia o tym naycelnieyszym mowić mogę Prawie: Legis hujus interitu, Imperii occasus appropinqvat KonSRoz 31.

– Tenci zawsze bedzie na potomne wieki naycelnieyszy punkt chwały Augusta Krola, ktory Augustowi Cesarzowi Rzymskiemu przypisał, zda mi się Seneka. KonSRoz 16.

– A ktoreż może bydź celnieysze meritum? iako starać się, bydź y stać się zgodnym y zdolnym do świadczenia wszelkich usług Oyczyźnie. KonSRoz 14.

– Ziemianin: Na coż to koło płotu chodzić? vultus loqvitur, qvodcunqve regis. Rozumiem, do czego W. Pan celuiesz, bez tych allegoryy mowiąc, trzeba według W.Pana, żeby Krol nie temu dał buławę, ktoremu chce, ale temu, ktoremu ktoby inszy chciał. KonSRoz 6.

– Na czym zaległa eqvalitas, że Dwor same dobre y żadnym niepodpadaiące cenzurom ma intencye. KonSRoz 26.

– Pięknaż to? dla pokrycia siebie samego, dla uniknienia cenzury, na ktorą się zarobiło, gubić Rzeczpospolitą. KonSRoz 4.

– A iam zaś począł mowić, iak to ciężko iest poczciwemu człowiekowi przyiść na niewinną wexę y te krakania słuchać, a czasem, podobno etiam a bonis civibus vapulare, y niesłusznym podpadać cenzurom. KonSRoz 74.

– Wolności naszey nie na tym istota zawisła, żeby takie chaos wprowadzać w obrady Seymowe, przecięć źleby było, żeby Wolność y dobry porządek mutuo cierpieć się niemogły. KonSRoz 72.

– Nie te tedy racye przeszłe zerwały Seymy, ale iak B o g widzi, a my też palpamus manibus, ze iedna rwie seymy do bułąw pretensya. Godzien w tym estymacyi piękny W. Pana charakter, simplicitas animigve nives, że wyznaiesz, iż Krol inaczeyby koniecznie powinien pokartować buławy, żeby miał pragnienie doszłego seymu. KonSRoz 7.

– Na coż to koło płotu chodzić? KonSRoz 6.

– Y to ćiekawa do wiedzenia, choćiażći załośna. KonSRoz 3.

– Secundo: Nie byłaby to żadna derogacya Juris Majestatici, ale raczey wielkiey y Oycowskiey dobroci ku Narodowi wolnemu oświadczenie. KonSRoz 86.

– Dyaryusze tych wszystkich iako y ostatniego Seymu, dobrzeby opisać z tych tu Listow Zacnego Ministra Kanclerza Załuskiego Słowami: ad Annum 1688. KonSRoz 5.

– Krol cum Senatus consilio radzić musi gwoli obmyślenia sposobu uspokoienia Rzptey i doyścia Seymow. KonSRoz 79.

– Więc nie będąc w rzeczy samey nam własne Przodkow naszych zasługi, za coż za nie koniecznie dopominamy się o praemia? KonSRoz 22.

– Załuiecie Osoby moiey, a iey nie przestaiecie doskurzać [...]. KonSRoz 89.

– Wszak iuż trzy Seymy na Buławach zerwane, ieżeli ieszcze y czwarty się zerwie, pokazuią dosyć, co o dalszych mamy spodziewać się Seymach. KonSRoz 78.

– [...] inaczey zaś gdyby tey iedney prerogatywy nie miał y mocy, cożby za rożnica była miedzy nim a Dożem Weneckim [...]. KonSRoz 8.

– Ktoż tedy nie widźi? że iako essencyalna iest tey naszey Rzeczypospolitey, mieć Krola y dwa stany, tak essencyalna iest utrzymywać to, co krolowi y oboygu stanom iest własnego. KonSRoz 9.

– Beneficio Amnestyi tym, ktorzy ze Stanisławem trzymaiąc, za granicą się bawili, ieżeli we trzech Miesiącach od daty podpisu traktatowego in casu non resipiscentiae salva executio paenarum, przeciwko nim in legibus expressarum, reservatur. KonSRoz 12.

– Ad Secundum: Powiadaią, że Heraklit ow, ktory zawsze płakał, raz się tylko w życiu swoim rozśmiał, widząc osła żuiącego kolący oset, ktory go kłoł w zęby y w ięzyk, a przecię nieborak musiał go gryść z głodu. KonSRoz 35.

– Panowie: to oczywista rzecz iest, że ią zrobią non alio fine, tylko szczegulnie dla swego interesu, zapalą, żeby się grzali przy cudzym ogniu [...]. KonSRoz 58.

– (...) po tylu niedoszłych Seymach ieżeli ieszcze y ten przyszły tak zpełznie, niech Pan Bog natchnie Krola ut Patriae consulat, a nie można inaczey? Lepiey Prawo 1717 dyspensować, niżeli dla iego pretextu Rzeczpospolitą gubić. KonSRoz 62.

– Rożnica miedzy gwałceniem, dyspensowaniem, rezolwowaniem albo obiaśnieniem y abrogowaniem Prawa. KonSRoz D.

– Odpowiadam: naprzod, że ta konsekwencya mogłaby się na ten czas ziścić, gdyby bez potrzeby dobrowolnie gwałciło się takie Prawo 1717 ale że nie gwałci się bez potrzeby, lecz tylko dispensatur ob magnas necessitates, zacoż wnosić? KonSRoz 48.

– Gdy W. Pan żadney w tym trudności nie masz, proszę, na fundament całego naszego dyskursu, pamiętać sobie te cztery casus circa leges: gwałcić, dyspensować, obiaśniać y abrogować prawo. KonSRoz 32.

– Więc oczywiście, non vigore conditae Legis na Seymie 1699. W. Panowie dyspensuiecie się w Prawie 1690, (bo nie mowię, że go gwałcicie) ale tylko dla iakichś inszych racyy y potrzeb, ktore się słuszne W. Panom zdaią, a ia ich nie examinuię. KonSRoz 37.

– Gwarancya, evictio, defensio, iest tey kondycyi, że się evictor albo Gwarant obliguie ad evictionem, ad defensionem poprzysiężonych miedzy stronami Paktow. KonSRoz 49.

– Wszak traktatu tego, inter Majestatem libertatem był Car Moskiewski, non deerit kondycyom, ktore na niego włozyła Gwarancya, będzie się y Dwor Moskiewski interessował do tego, ponowi staranie swoie, żeby traktat za iego fideiussyą zawarty, in omnibus punctis articulis, dopieroż in essentialibus, był obserwowany. KonSRoz 29.

– X. Ad tertiam: Na gwarancyą Moskiewską odpowiadam: naprzod, że W. Pan za pozwolenienm iego toto caelo erras in supposito, nazywaiąc Gwarancyą, o ktorey się nigdy nie śniło Rzeptey, ani iey potrzebowała na traktacie Anni 1717. KonSRoz 48.

– Więcey żadney penitus niemasz wzmianki; ani żadney Plenipotencyi od Cara Xciu Dołhorukiemu daney, ani żadney ratyfikacyi Cara Imci niemasz, ktora w Gwarancyi essencyalna iest. KonSRoz 49.

– Y gdzie sama medyacya zachodzi, wzmianki w artykułach niemasz, żeby mediator securitatem vel defensionem spondeat. A to masz W. Pan Oliwski na przykład traktat pod Gwarancyą Ludwika XIV Francuskiego Krola Art. 36. KonSRoz 49.

– Wszak traktatu tego, inter Majestatem libertatem, Gwarantem był Car Moskiewski, non deerit kondycyom, ktore na niego włozyła Gwarancya, będzie się y Dwor Moskiewski interessował do tego, ponowi staranie swoie, żeby traktat za niego fideiussyą zawarty, in omnibus punctis articulis dopieroż in essentialibus był obserwowany. KonSRoz 29.

– Gwarancya, evictio, defensio, iest tey kondycyi, że się evictor albo Gwarant obliguie ad evictionem, ad defensionem poprzysiężonych miedzy stronami Paktow. KonSRoz 49.

– [...] Krol cum Senatus consilio radzić musi gwoli obmyślenia sposobu uzpokoienia Rzptey y doyścia Seymow. KonSRoz 79.

– Takich głosow nie interesowanych wiele było, żeśmy na ostatek rezolwowali się, tentare hoc ultimum medium salvandae Reipublicae. KonSRoz 74.

– Kto pierwszy temu prawu taką dałeś interpretacyą? KonSRoz 36.

– [...] inwazye y wiolencye ustawiczne na granicach od Prus [...]. KonSRoz 54.

– Co zaś gadaią y piszą po wszystkich Seymikach dla większey przeciw nam irytacyi, żeśmy od początku samego Seymu nie uważali na liberum veto żeśmy znieść chcieli vim liberi veto żeśmy seymować chcieli sub Protestatione. KonSRoz 71.

– Ia W. Panu powiadam bez passyi, że te wszystkie, na ktore malignitas zdobyła się przeciw Poniatowskiemu, racye, są fałsz y kalumnie. KonSRoz 13.

– Krol nam dawszy miłą krotką audyencyą, Senatorow przytomnych wokował, miedzy ktoremy Xiądz Biskup Płocki ze wszelkim respektem rzetelnie Krolowi powiedział, że będąc mało Senatorow, conveniret na dzień iutrzeyszy odłożyć rezolucyą Posłom. KonSRoz 70.

– a ia rozumiem, co o kimś Cycero: hoc honore nemo est, qvi te non dignum arbitretur, sed multi qvi invideant. KonSRoz 17.

– Na ktory to Seym W. Pan sam pamiętam w liśćie do mnie napisałeś ow czyiśi żałosny lament: Haeccine nos audire senes? KonSRoz 69.

– [...] gwałtu, reta, larendogry, kordyałow, quae frons flammivomi, quae fulmina vultis, będą na onym strasznym sądźie nie przebłaganych, nieprzekupionych Eakusow, Radamantusow, Mynosow. KonSRoz 74.

– Wziął u Rptey służbę w Woysku przed kilkąnastą lat, wziął koronną gwardyą, został Gienerałem Lietenantem, był Posłem z Inflant na seym 1722. in facie Reip. został Podstolim W. X L. został Podskarbim W. X. L. y Ministrem Rptey, został na ostatek woyska całego Reymentarzem. KonSRoz 16.

– Gwarancya Moskiewska na tym traktacie powinna bydź w wielkiey aprehensyi. KonSRoz 45.

– Ja się tylko tu pytam: czy można, żeby ten sąd na Seymie doszedł? KonSRoz 75.

– (...) po tylu niedoszłych Seymach ieżeli ieszcze y ten przyszły tak zpełznie, niech Pan Bog natchnie Krola ut Patriae consulat, a nie można inaczey? Lepiey Prawo 1717 dyspensować, niżeli dla iego pretextu Rzeczpospolitą gubić. KonSRoz 62.

– Aleć niech Bog broni, żebyśmy sami wystarczyć nie mieli na obronę praw naszych [...]. KonSRoz 29.

– Albo niech mi kto sanae mentis człowiek y nie maiący pokłoconego mozgu, nie pasyą ale racyą rządzący się, niech mi, mowię, kto na świecie pokaże dyfferencyą y da słuszną racyą: czemu Lex cardinalis Anni 1690 mogła dispensari decies, a czemu Lex Anni 1717 una vice, in tanto casu necessitatis niedochodzących Seymow, dispensari nie może? KonSRoz 63.

– Ziemianin: Ja z całego tego W. Pana dyskursu nie mam co negować. Niechby się y tak stało, byle salvando Legem 1717 non perdatur Patria. KonSRoz 84.

– Krol ma to jus indisputabile y sobie szczegulne, konferować komu chcieć Buławy, co zdrowym rozumem przeć nie można, żeby Krol wolen w tym sobie nie był. KonSRoz 9.

– Konkluzya, iak iest niepodobna doczekać się Seymu non dispensata Lege 1717. KonSRoz 55.

– [...] Szwecya wszystkich nieprzyiaźni z naszym Dworem odstąpiła [...]. KonSRoz 15.

– A iam zaś począł mowić, iak to ciężko iest poczciwemu człowiekowi przyiść na niewinną wexę y te krakania słuchać, a czasem, podobno etiam a bonis civibus vapulare, y niesłusznym podpadać cenzurom. KonSRoz 74.

– Więc Naiaśnieyszy Panie, nie tayna W. K. Mći, że Rzpta nasza żadną miarą bez Hetmanow, ktorych kardynalne iey requirunt prawa, obeyść śię nie może, nie tayna y to, że na Seymie tylko bydź powinne oddane te Ministerya [...]. KonSRoz 89.

– Mow W. Pan co chcesz de periculis Confaederationis; iakieś ie W. Pan dosyć iuż antecedenter wyraźił, przećięż iednaby była Konfederacya Seymom aequivalens, ktoraby y prawo 1717. in salvo położyła, y Krol vigore iey mogłby rozdać Buławy; boć to niewątpliwa, że Konfederacya Auctoritati Seymow zupełnie aequivalet. KonSRoz 81-82.

– My którzy od kilkudziesiąt [lat] posłując, ieszcześmy w takiej się nie znajdowali cyrkumstancyi, a iak a, b, c nauczyliśmy się prawa 1690 o porządku seymowania. KonSRoz 71.

– Ministrom tedy â debita auctoritate, de iure destributivae Iustitiae od Krola legitime kreowanym, et per Leges capacibus tychże funkcyy, nullam novam vim przyda akceptacya Woiewodztw, ani iey potrzebuią, bo to oczywista iest, że niemasz na to żadnego Prawa. KonSRoz 86.

– Na to parzchnął od śmiechu, y strach go z wielkiemi oczyma odleciał. KonSRoz 74.

– Byłaby to pessime constituta Respublica, gdyby w ostatnich potrzebach in malis irremediabilibus, Seymu doczekać się nie mogąc, nie miała żadnego sposobu wybrnienia. KonSRoz 41.

– Upraszam W. Pana, żebyś był dobrze pamiętał sobie owe kategorye cztery: gwałcić bez potrzeby prawo, dyspensować dla potrzeby prawo, obiaśnić y rezolwować dla wątpliwości prawo, abrogować na zawsze dla złych iakich efektow prawo. KonSRoz 65.

– Ale to zawsze w tey nad papierami sedentaryi, ktora przy W Pana latach zdrowiu iego nie bardzo pomoże. KonSRoz 1.

– Słucham te paradoxa z attencyą. KonSRoz 7.

– Aby tylko prewencya nie zaprzątnęła WćPana, rzecz przez siebie oczywista iest, nie żadne paradoxa. KonSRoz 7.

– Na to parzchnął od śmiechu, y strach go z wielkiemi oczyma odleciał. KonSRoz 74.

– Pan nie wątpisz, że Krol do tey y nie przystąpił partyi, ktora chciałaby mu Jus Majestatis a Republica relictum wydrzeć. KonSRoz 61.

– Cożby się po śmierci Krolewskiej działo, wielebyśmy Hetmanow mieli? wiele zpiknionych przeciwko sobie na życie y honor partyy? KonSRoz 55.

– Atoli ieżeli tam iaka pártykularnieysza Krolom osobliwa Mądrość Bozkiey asystencya, illuminabit Maiestat W. K. Mci, czego nasz ani Anielski poiąć nie może rozum, racz w to potrafić, żebyś na Seymie koniecznie porządnym, Buławy rozdał, chociaż my się staramy, żeby żadną miarą nie dochodziły Seymy. KonSRoz 89.

– Żeby to było barzo w sąsiedzką wdawać się Ekonomią, centra Jus genium w partykularne Państwa naszego tak ciekawie wdawać się Prawa, a coż to do Moskiewskiej medytacyi KonSRoz 49.

– Na trzecią racyą dispensandae Legis 1690, ktorąś W. Pan alegował: że wolno kiedy chcieć tamować activitatem; barzo to gienieralna racya, mogłbyś W. Pan partykularnieysze powiedzieć: Toć że wolno. KonSRoz 37.

– Na coż to koło płotu chodzić? KonSRoz 6.

– Alboby się ta Konfederacya przy Krolu y z Krolem zaraz rozwiązała, post sublatum obicem rwania Seymow po utrzymaniu Hetmanow, alboby się pociągnęła daley. KonSRoz 84.

– A na ostatek to podobnieysza do wiary, że za pomocą Boga Krolewskie dostoieństwo y sprawiedliwa tryumfowałaby sprawa. KonSRoz 61.

– [...] kiedy bowiem na przyszłym Seymie Posłowie zważą, że iuż o włos, tylko na nasze instancye, ledwie nie były rozdane Buławy, łatwiey się podobno zgodzą, żeby wszyscy z instancyami poszli, bo pewnie simili exemplo poydą tak y drugi raz Posłowie. KonSRoz 73.

– A iam zaś począł mowić, iak to ciężko iest poczciwemu człowiekowi przyiść na niewinną wexę y te krakania słuchać, a czasem, podobno etiam a bonis civibus vapulare, y niesłusznym podpadać cenzurom. KonSRoz 74.

– Na czym zaległa eqvalitas, że Dwor same dobre y żadnym niepodpadaiące cenzurom ma intencye. KonSRoz 26.

– Więc z pomienioney summy iako wzwyż pomienionego Wielkiego Podskarbiego W. X. L. tak też y sukcessorow Iego za te 4. lata etc. de integro lege praesenti kwituiemy etc. KonSRoz 17.

– Myślałem sobie nie raz, co też Krol mowi na takie pogłoski y bayki? iako to iuż nie raz mu się obiiało o uszy, rozumiem, że się teraz iuż musi śmiać z tego, conficia mens recti famae mendacia ridet. KonSRoz 23.

– Medyacya zaś, nic inszego nie iest, tylko przyiaćielska usługa przy pogodzeniu dwoch stron miedzy sobą zażyta, ani nie ma tey kondycyi, żeby Medyatora obligowała ad evincendam securitatem Pactorum. KonSRoz 49.

– To tylko nieszczęśćie, że gdyby Krol Buławy na trzaski połupał, ieszczeby wszystkich ukontentować nie mogł. KonSRoz 26.

– ...że mówię tacy posiągaią się ad convellendum cardinale jus Majestatis; że Krolewską moc y powagę nadwątlaiąc, Wolność Krolowi, odbieraiąc [...] Rzeczypospolitey wzruszaią prawa. KonSRoz 10.

– ...gdyby ta druga Konfederacya posiągnęła się do tak okrutnego sposobu sił zaciągania zkądinąd, iako to vires per fas atque nefas ira, nec obstat honestum, nec ratio justi, to też y pierwsza Konfederacya z Krolem byłaby przymuszona, toż samo uczynić. KonSRoz 83.

– Byłaby to pessime constituta Respublica, gdyby w ostatnich potrzebach in malis irremediabilibus, Seymu doczekać się nie mogąc, nie miała żadnego sposobu wybrnienia. KonSRoz 41.

– Daymy, niech Dwor chce Hetmana nam suspectum, poydą głosy, czyli tacitè czyli clarè, będźie dźieśięć głosow mniey albo więcey in favorem destynowanego od Dworu, będźie połtora sta inszych za inszym; rigori literali Prawa Krol zadosyć uczyni, że wysłucha rekomendacye, a uczyni kogo chce. KonSRoz 47.

– Sąsiad: Na to niemasz co mowić, tylko że hoc semel factum, nunqvam amplius futurum. Ziemianin: to Prawda, ale iak inimitabilis Przodkow naszych discretio. KonSRoz 38.

– Rozumiem że y W. Pan bynaymniey nie wątpisz o tym, żeby zaraz kilkanaście przynaymniey Woiewodztw z dziękczynieniem odezwały się Krolowi. Eorum exemplo tożby y insze czyniły, y przystałyby na tak kochaiącego Oyczyznę Pana dyspozycyą. KonSRoz 86.

– Albo niech mi kto sanae mentis człowiek y nie maiący pokłoconego mozgu, nie pasyą ale racyą rządzący się, niech mi, mowię, kto na świecie pokaże dyfferencyą y da słuszną racyą: czemu Lex cardinalis Anni 1690 mogła dispensari decies, a czemu Lex Anni 1717 una vice, in tanto casu necessitatis niedochodzących Seymow, dispensari nie może? KonSRoz 63.

– Przyznam się W. Panu, że y mnie ta prożna myśl przypadła była, iak się też Seym przyszły zkończy? ruminuiąc wiele, chciałem sobie przypomnieć, kto też naypierwszy unus contradicens Seym zerwał? KonSRoz 2.

– Ostatni W. Pana punkt dążył do tego, żeby wyćieńczyć tę potrzebę rzetelną dyspensowania Prawa 1717 ktora iest naypryncypalnieysza, to iest: że dla złego zażyćia tego prawa Seymy nie dochodzą. KonSRoz 53.

– Roztrzaśniemy potym, czy śię w nich znayduią prawem opisane kondycye? a teraz o rzetelną W. Pana upraszam konkluzyą, czy ia źle mowię? KonSRoz 10.

– Z piędziesiąt głosow barzo godnych ludzi na przeszłym Seymie słyszał, miedzy inszemi zacnego Posła, Statysty, Weterana, godnego owego Karwowskiego, do ktorego aplikował ow wierszyk. KonSRoz 73.

– Na to parzchnął od śmiechu, y strach go z wielkiemi oczyma odleciał. KonSRoz 74.

– Na gwarancyą Moskiewską odpowiadam: naprzod, że W. Pan za pozwolenienm iego toto caelo erras in supposito, nazywaiąc Gwarancyą, o ktorey się nigdy nie śniło Rzeptey, ani iey potrzebowała na traktacie Anni 1717. KonSRoz 48.

– Ktorym nas nayszczęśliwsze Krola naszego Panowanie ubłogosławiło; dedit orbi qvietem, saeculo pacem suo; tak długoletny pokoy, o iakim od wiekow ledwie kiedy nasze piszą hystorye. KonSRoz 24.

– Na ubolewania powszechne nad kleską coraz to ćięższą nieszczęśliwey Oyczyzny naszey [...]. KonSRoz 88-89.

– Iam śię nasłuchał niektórych barzo zwawie na tym umawiaiących śię prawem. KonSRoz 28.

– Wszakże iuż niewypowiedźianą dobroćią poszedł za tą radą, wszak iuż usprawiedliwił intencye swoie. KonSRoz 59.

– Zatym idźie, że to iest, evertere praesentem statûs formam, chćieć ktore z tych kardynalnych punktow nadwątlać, iest to, wielkich dyffidencyy semina iacere między Maiestatem y Wolnośćią, chćieć Krolowe uszczerbiać tego ius plenum liberae dispositionis Wakansow, ktora zawisła in libera electione Personarum prawem nieexcypowanych. KonSRoz 9.

– A na ostatek to podobnieysza do wiary, że za pomocą Boga Krolewskie dostoieństwo y sprawiedliwa tryumfowałaby sprawa. KonSRoz 61.

– My Szlachta przytomni na Seymie y Woiewodztwa widzące w klar, że na iedney materyi tyle rwie się Seymow, a Oyczyzna bez rady fatis et periculis exposita tak długo zostaie, czy nie chętnie do Konfederacyi przystąpiemy? KonSRoz 82.

– Na to parzchnął od śmiechu, y strach go z wielkiemi oczyma odleciał. KonSRoz 74.

– Wolności naszey nie na tym istota zawisła, żeby takie chaos wprowadzać w obrady Seymowe, przecięć źleby było, żeby Wolność y dobry porządek mutuo cierpieć się niemogły. KonSRoz 72.

– Alboż to y Regimentarz popularitatem y przyiaciół nie miałby? że de pari z każdym mogłby się wziąć za barki. KonSRoz 55.

– Beneficio Amnestyi tym, ktorzy ze Stanisławem trzymaiąc, za granicą się bawili, ieżeli we trzech Miesiącach od daty podpisu traktatowego in casu non resipiscentiae salva executio paenarum, przeciwko nim in legibus expressarum, reservatur. KonSRoz 12.

– Na ktory to Seym W. Pan sam pamiętam w liśćie do mnie napisałeś ow czyiśi żałosny lament: Haeccine nos audire senes? KonSRoz 69.