Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
SarPam 1690-1696 wydanie wtórne
Pamiętniki z czasów Jana Sobieskiego: diariusz i relacje z lat 1691-1696

brak w internecie 30.06.2023.
Odnotowano 455 cytatów z tego źródła
– Dziś baron Simeoni ablegat ks. jm. bawarskiego stanął samym wieczorem, przeciwko któremu jmp. wojnicki z baronem de Selles wyjeżdżał. SarPam 156.
patrz: ABLEGAT
– Tam [u króla] po przywitaniu była konferencyja circa expeditionem jmp. starosty chełmskiego dla dania ustnego addytamentu do tej instrukcyjej, którą w Warszawie dawno odebrał. SarPam 54.
patrz: ADDYTAMENT
– Raczże przeto w. ks. m. napisać do niego [pisarza sądu] dając mu adintendę, czemu się takowe mankamenta za jego regencyi działy. SarPam 251.
patrz: ADINTENDA
– Królewic jm. Jakub i Konstanty i jmp. poseł [francuski] siedli do stołu, któremu żadnej nie uczynili ichmpp. posłowie [litewscy] adoracyjej. SarPam 91.
patrz: ADORACJA
– Dla grubej aeryjej, słoty ustawicznej królestwo ichm. nie byli w kościele u fary. SarPam 159.
patrz: AERIA
– Dziś z łaski Bożej król jm. jest relevatus od tych bólów [...] Jmp. poseł bawarski ani wczora, ani dziś nie był u króla jm., bardzo poturbowany będąc tą afektacyją króla jm. SarPam 124-125.
– Król jm. ranne nabożeństwo u oo. bonifratellów [...] będąc cale wolnym od afektacyjej kamiennej [odprawił]. SarPam 142.
– Jmp. krakowski [...] oznajmuje, iż jakaś aga posłaniec chański z listami do króla jm. idzie. SarPam 242.
patrz: AGA
– Z pogranicza continuant tu wiadomości, osobliwie z Szańcu Ś. Trójcy i Maryjampola, że w Kamieńcu powietrze straszne, już wymarło nad trzy, tysiące dusz, janczar-aga i syn paszy, niewolników, różnych ludzi znacznych siła wymarło. SarPam 43.
patrz: AGA
– Po wczorajszej polowej agitacyjej król jm brał cum custodia lekarstwo w swoim szczupłym pokoiku. SarPam 36.
patrz: AGITACJA
– Dziś w izbie nic nie było, tylko solucyja sesyjej pro solito przy wrzaskach akcyjalnych i pasyjalnych. SarPam 182.
patrz: AKCJALNY
– Z dworzan ci jadą; jmp Dąbrowski [...] p. Prusiński z rajtaryją trzydziestą, wszyscy w koletach łosich [...] ameliki także aksamitne [...] z cyframi srebrnymi odlewanymi. SarPam 163.
– A ja jako cordicitus akumulacyi fortun maximo nomini w. ks. m. pana i dobrodzieja m.m. życzę, tak mi stąd refulget nadzieja, że mię [...] łaski swojej fulgore irradiare raczysz. SarPam 29.
patrz: AKUMULACJA
– W kilka godzin na prawym skrzydle koronnym allarmo się uczyniło na ukazanie się tylko jednego Tatara. SarPam 17.
– [Trybunał Koronny] dla alianzy jmp. marszałka swego nie chciał przystępować do niczego. SarPam 289.
– Imp. krakowski obchodząc wczora Groby Pańskie zachwalił królowi jm. grób u oo. franciszkanów [...] Tam tedy pojachał [król] na mszą i wesołego alleluja winszować sobie kazał. SarPam 210.
– Jm. ks kanclerz [...] Dom Sanguszków także nie przepominał [w mowie weselnej] na ostatku do verbum jmp. młodego aluzyjkę uczynił: veniet, fertur, ne pudeat me, fiat pax in virtute tua et abundantia in turribus tuis. SarPam 328.
patrz: ALUZYJKA
– Jmp marszałek nadw. kor. śpiewaczka swego kazał rznąć [...] na co król jm. i księżna jm. dobrodziejka bardzo amarykowała. SarPam 33.
– Z dworzan ci jadą; jmp Dąbrowski [...] p. Prusiński z rajtaryją trzydziestą, wszyscy w koletach łosich [...] ameliki także aksamitne [...] z cyframi srebrnymi odlewanymi. SarPam 163.
patrz: AMELIKA
– Teraz między dwiema aniołkam królewicowej jm. przybyłaby trzecia aniołkiem [osierocona córeczka Bogusława Radziwiłła]. SarPam 216.
– Z pogranicza continuant tu wiadomości, osobliwie z Szańcu Ś. Trójcy i Maryjampola, że w Kamieńcu powietrze straszne, już wymarło nad trzy, tysiące dusz, janczar-aga i syn paszy, niewolników, różnych ludzi znacznych siła wymarło. SarPam 43.
– Zostawiono dział 6, moździerz 1, prowiantu beczek 80 i te hakownice i janczarki w tej fortecy będące, przy tym chorągiew wołoską zostawiono, ludzi w niej 100. SarPam 21.
– Ze była ingenti frequentia napełniona angustia pokoju, musiał desudare jmp. marszałek rugując arbitros, co czasu niemało wzięło. SarPam 195.
patrz: ANGUSTIA
– ...potem zabawiał króla jm. różnymi o rzymskim państwie dyskursami, relacyjami. Jmp. poseł i insi ichm. warcaby, szachy grali. SarPam 69.
– Jm. ks. Winnicki otrzymał instantiales od królestwa ichm. na archimandryją dubińską i dermańską. SarPam 61.
– Jmp. Kryszpin [...] nie jest posłem, dlatego nie może praetendere sobie activitatem na sejmie nie tylko laski, za którą arogancyją aby izbie uczynił deprekacyją. SarPam 167.
patrz: AROGANCJA
– Dała także księżna im. asygnaty na 3 tys. do Skolego imp. podkoniuszynej kor. i 200 tal. na bassetę, dała p. Debolance na wyjezdnym 20 beczek soli, tu w Warszawie na Solcu leżący. SarPam 162.
– Nie masz w. ks. m. komu dawać protekcyjej za takie ausus [młodego Towiańskiego] w pokojach naszych poczynione. SarPam 178.
patrz: AUZUS
– Dnia wczorajszego tunzultuaria sobie postępowali [panowie litewscy] cum scandalo postronnych narodów, który ausus co za wiolacyją libertali fert. SarPam 167.
patrz: AUZUS
– Król jm. z łaski Bożej przez te dni [w zapusty] przy zwyczajnych swoich afekcyjach zdrowy był i wesoło odprawił te bachanalia. SarPam 337.
patrz: BACHANALIA
– Pomieniony kardynał jm., ex opposito tronu siedząc z królewicami ichm., ruszył się ku baldachimu j. k. m. SarPam 138.
– Król [...] rozkazał dumy sobie kozackie na bandurach grać. SarPam 75.
– W łazience jadł obiad król jm. [...] podczas którego jm. ks. Wolff jezuita przyniósł dziecię w banijej szklanej symboliczne [...] podobne bardzo do żywego [...] miał te zrobić z nauki M. Alberti. SarPam 23.
patrz: BANIA, BANIA, BANIJA
– Królewic jm. Aleksander wygrał 30 tal., królewic jm. Konstanty przygrał, bank wygrał 90 tal. SarPam 148.
patrz: BANK
– Król jm [...] wygrał 50 tal. bitych. Jm. ks. Wyhowski, bank trzymał, różni ichm. przystawiali, osobliwie damy. SarPam 281.
patrz: BANK
– W wieczór bassadę grali, jm. ks. opat świętokrzyski bank trzymał i przegrał 70 tal. bitych. SarPam 102.
– [Kawaler szwedzki Oxesztern] u ks. starosty krzemienieckiego zaproszony na bankiet będąc przygrał w bassete 1600 bitych tal[arów]. SarPam 273.
– W wieczór karty grał król jm., insi gracze bassatę. SarPam 104.
– W wieczór prałaci przy królu jm. grali passetę, którym się król jm. przypatrywał. SarPam 111.
– Zaraz ruszył się kardynał jm. z miejsca swego z królewicami ichm. do tronu, tam przystąpionemu Król Jm. włożył na głowę jego ten biret mówiąc [...] "niech Ci Bóg z tym biretem przyczynia lat i zdrowia". SarPam 330.
– W niedzielę tę przeszłą u oo. Kapucynów odprawiła się ceremonija oddawania beretu kardynałowi jm. SarPam 330.
– Starosta krasnostawski upiwszy się bardzo bestyjalskie na pokojach królowej jm. czynił akcyje, kiedy wziąwszy naturalia ad manus nie tylko mężatkom, ale i pannom one prezentował ad ocula. SarPam 181.
patrz: BESTIALSKI
– [Posłowie] podali takie kondycyje: 1º aby król jm. wydać raczył uniwersał na sejmik powtórny do Księstwa Żmudzkiego [...]; 2º aby mandat calumniose jmp. wojewodzie wileńskiemu dany, przez jm. ks. wileńskiego fabrykowany, a przez jmp. Kryszpina tanquam complicem bez wiadomości ichmpp. pieczętarzów W.Ks.L. na biance [blance?] prokurowany, tamquam laesivum honorowi całego domu ichmpp. Sapiechów od j.k.m. był kasowany; [...]. SarPam 168-169.
patrz: BIANKA
– Samuś także Kozak wsi Steciowe vastavit i 6 tysięcy owiec birek oprócz inszej zdobyczy wyniósł. SarPam 158.
patrz: BIRKA
– U oo. bonifratellów mszy ś. j. k. m. słuchał, a królowa jm. u S. Antoniego. SarPam 138.
– Królestwo ichm. u oo. bonifratellów ranne, wieczorne u Ś. Antoniego nabożeństwo odprawili. SarPam 141.
– Król jm. rano wstawszy zaraz pojachał do kościoła oo. bonifratellow. SarPam 136.
– Prędko potem do ks. jm. elektorowej [poseł ks. bawarskiego], której przy komplemencie list od pana swego oddał, zaraz zausznice diamentowe [...] także i brassolety dwa, każdy z nich o jednym kamieniu diamentowym wielkim w anguł rżniętym. SarPam 157.
– Zausznice w zwierciedle królowej jm. przypięła sobie [elektorowa], a brassolety, że prędko nie mogły być nawiązane, nazad w pudełeczko włożono. SarPam 157.
– Jmp. Potocka, górnego frącymeru dama, idąc na potrzebne miejsce, zdjąwszy z palca dwa pierścienie i brekselkę, zawinąwszy w chustkę, włożyła one za sznurówkę. SarPam 111.
patrz: BREKSELKA
– Krzyknęli tedy wszyscy ichmpp posłowie [...] "milcz, wychodź, nie gadaj, nie mów, ciszy, do Gdańska, Elbląga burmistrzować, nie tu". SarPam 166.
– Przed gospodą tedy stanąwszy jego, wychodzącemu skłoniła się, który komplement tatarski, czapki nie zdejmując, uczynił; po uczynionym darowała mu na pamięć królowa jm. pektoralik szczerozłoty i prosiła go o to, żeby to wszystko, co mu król jm. ustnie z nim mówił, chanowi doniósł i przyjaźń królewską opowiedział. SarPam 56.
– Jakoż sequerentur omnes eam sententiam, gdyby był jmp. referendarz kor. z jmp. chorążym krakowskim votum nie przytrzymał tą perswazyją, że się nie godzi charakteru naszego wdawać w postpozycyją, żebym miał subesse alicui iurisdictioni. SarPam 278.
– Król jm. poranił się i chłodem pojachał na nabożeństwo do pp. bernardynek. SarPam 140.
patrz: CHŁODEM
– Przez ten tydzień od wojska nie masz innej ponowy nad tę, że wojsko w przeszłym tydniu od Petlikowic pomknęło się ku Dniestrowi pod Chmielnik; jeśli się dalej ruszyli, nic nie słychać. SarPam 380.
patrz: CHMIELNIK
– Król jm. przechadzał się po ogrodzie, kiedy deszczyk padał majowy z chmureczki niewielkiej: bardzo się cieszył i wesoły był. SarPam 103.
patrz: CHMURECZKA
– W tych dniach tedy za interpozycyją wielu ichmciów i jego [króla] koło siebie chodzeniem pilnym ma być w tych dniach expedita ta deliberacyja i na instrukcyją dany respons. SarPam 225.
– [Biskup chełmiński] Rozgniewawszy się [...] na pewnego pokojowego swego, kazał w oczach swoich kilka razy pokładać i bić, chcąc tym sobie przerwać cholerę. SarPam 251.
– Przypomniał sobie król jm. chłopca onego jm. ks. Wyżyckiego podczas sejmu teraźniejszego, do którego strzelił góral jmp. posła cesarskiego na Zamku w okno, pytając się, jak też się sprawa ta skończyła. [...] Gdy relacyją czyniono rzetelniejszą, strasznie exarserat król jm. na tych, którzy się w to wdawali [...] Potem gdy królowa jm. nadeszła, strasznie sie skarżył, że mu tak smaczną potrawę, którą natenczas jadł, cholerą przyprawili. SarPam 308.
– Rozgniewawszy się, jako był [biskup chełmiński] nieporównany choleryk, na pewnego pokojowego swego, kazał [go] bić. SarPam 251.
– Była [w kościele św. Jana] urna wyniesiona na gradusach wielkich, na śrzednich wkoło był ganek z balasów, osoby gipsowe zdobiły opus, które nie w małym chórze, ale w samej nawie kościelnej [...] mieścić się musiało. SarPam 206.
patrz: CHÓR, CHÓR, CHUR, HÓR, KÓR
– Jmp. wileński dziś podarował królowi jm. ląskę. pieprzną, u której gałka złocista, kamieniami różnymi sadzona, także cybuch z lolką turecką i tutuniu do tego. SarPam 295.
patrz: CYBUCH
– Czambułów jeszcze żadnych nie rozpuszczali, tylko idą bataliją. Owa zgoła coś dziwnego ten nieprzyjaciel intendit. SarPam 369.
patrz: CZAMBUŁ
– Po którym odjeździe non cessat jm. staraniem swoim usilnym prowadzić do efektu tej ugody, choć dnia wczorajszego reflexiones nad nią miane videbantur repugnasse temu, gdyż też w wydanych punktach a nunciatura ad manus jm. ks. biskupa wileńskiego, w której arbitrio pro moderatione szkód swoich się submisit i summa tak wielka reducta do czterechkroć sto tys., lubo sam jm. ks. biskup sześćkroć sto tys. potrzebował i mandatu odstąpienie a parte, jeżeli rzeczona summa realiter et positive wyliczona będzie [...]. SarPam 290.
– Z poczty krakowskiej pisano też tu rem curiosam, że tam w tłusty czwartek według zwyczaju swego owe baby, co wątroby smażone, pieczone na rynku przedają, poubierały się w srebrne łańcuchy i złociste suknie bławatne i bon tempo sobie wpół rynku krakowskiego z naporu czyniły, wina mając w konwiach, i kogokolwiek złapać mogły, jakiegokolwiek człowieka podobnego do tej kompanijej, i księdzom non parcendo, gwałtem brali onych i poili. SarPam 337.
patrz: CZWARTEK
– Jeszcze dotąd jestem fixus lecto dla wielkiej słabości zdrowia mego, atoli przecie assumo vires, kiedy propria manu mojej zadosyćczynię funkcyjej w ekspediowaniu poczty do w.ks.m. pana i dobrodzieja m.m. SarPam 254.
patrz: CZYNIĆ
– [...] teraz świeżo dwa okopy deplanowali Turcy [...]. SarPam 323.
– W niedzielę tę przeszłą była desponsacyja jmp. referendarza kor. z jmp. Potocką [...]. SarPam 280.
– Ta despumacyja toczy takowe śliny, jakoby z naczenia jakiego wodę wylewał [...]. SarPam 340.
patrz: DESPUMACJA
– Oo. jezuici po obiedzie wyprawowali na sali swojej dialog, na którym byli królewicowie ichm. Aleksander i Konstanty, był i jmp. wojewoda wileński, jmp. podskarbi i inszych ichmciów niemało, ale też nie był podobnym dialogowi oo. Piarum Scholarum wyprawionemu, bo i aktora z miejsca dobrego nie mieli, a potem na theatrum sieła się ludzi naszło, że rozeznać nie było, kto z nich aktorem. I tak in confusione wszystkie actus a potem nie dokończone odprawione. SarPam 185.
patrz: DIALOG
– [...] księżna jm. dobrodziejka, zjadłszy obiad prędko, przez całe dopołudnie aż do samej nocy u króla jm. czas trawiła. SarPam 46.
– Jmp. poseł francuski miasto politycznej choroby zachorował doprawdy et recessit a proposito suo. SarPam 182.
patrz: DOPRAWDY
– Król jm. w gabinecie u królowej jm. jadł; podczas którego pytał mię król jm. o wyjeździe w.ks.m. dobrodzieja. Czyniłem tedy relacyją i o kwiatkach, alias tulipanach, w Białej, których tu jeszcze nie masz [...]. SarPam 109.
– Królewicowa jm. in dies et horas jest proxima partui, passim affirmant, że będzie miała dwoje dzieci. SarPam 37.
patrz: DWOJE
– Wysiadł w bramie marywilowskiej, szedł piechotą przez podwórze do schodów, przy których dwóch dworzan j.k.m. uczynili pierwsze przyjęcie z wymienieniem tytułów wprzód królewskich, a potem carskich i swoich dworzańskich, wyrażając, że im król jm. mile przywitać i potkać go kazał. SarPam 322.
– Widząc to jmp. wojewoda ruski, z którym natenczas był, o dwukoń po doktorów posłano. SarPam 314.
patrz: DWUKOŃ
– Dla tych tedy dysceptacyj nie sądził się trybunał aż do przeszłego tygodnia od limitacyjej albo raczej odjazdu jmp. marszałka. SarPam 289.
patrz: DYCEPTACJA
– W sobotę przeszłą w nocy Francuza mr de Nalouill z karety ludzie subordynowani wywlekłszy ze dwieście kijów onemu potężnie dali: kto i za co, dotychczas nie wiedzą. Dociekli przecie, za co, bo o ludziach rad gadał i onych dyfamował. SarPam 151.
– Jest też tu i za co być wdzięcznym księciu jm. kanclerzowi, kiedy przy tej ustawicznej pracy i fatydze stryjowską świadczy miłość i zapisem tym samym to wyświadczył, który, diminowanym już będąc, in lucem wydał. SarPam 304.
patrz: DYMINOWANY
– Król jm. u stołu nie bardzo był dyspozyt, bo nie wiedzieć skąd i w jakiej okazyjej katar go ciężki opanował, że zakaszlawszy się w głowie wielki ból uczuł, aż królowa jm. sama nakrapiała onę wódką węgierską i serwetami onęż sama suszyła. SarPam 96-97.
patrz: DYSPOZYT
– Bardzo się na tę noc król jm. skarżył, że mało co spał dla słabości zdrowia, dlaczego na łóżku mszy ś. słuchał w swojej łazience i nie ubrany obiad jadł, podczas którego jm. ks. poznański z doktorem Angielczykiem, który jest kalwinem de fide, po francusku dysputował się. SarPam 155.
– Ten Francuz, który się był przed dwiema tygodniami obiesił, i po śmierci dziwów robić nie przestaje, z początku bowiem, zaraz pierwszej nocy po obieszeniu, przyszedł był do warty kunickiej około właśnie północka i spytawszy ich o suknie swoje, potem skoczył ku kaplicy i zniknął. SarPam 31.
patrz: DZIW, DZIWO
– Tymi słowami bardzo j.k.m egzacerbował, że onego połajawszy dostało się tego specjału o cztery morelejm. ks. opatowi świętokrzyskiemu, jakoby ich miał wziąć od stołowego dnia wczorajszego i że dwóch z nich nie posłał królowej jm. SarPam 48.
– Konzyk, sługa jmp. referendarza, od Francuzów lokajów szpadą pchnięty zmarł; egzenterowano go, serce było naruszone, nie mógł dłużej nad 20 dni żyć według mowy p. Peciego, co się wykonało. SarPam 59.
– Przedmieścia ea divisione wojska asekurował jmp. dobrodziej: w samym przedmieściu na szlaku nad mostem jmp. podskarbi z partyją jmp. Brzuchowskiego postawiony miał w sekundzie jmp. Zahorowskiego z okopowymi eliarami, sam jm. dobrodziej u mostu murowanego przeciwko Hołosku w piąciu chorągwiach stanął, jmp. Kalinowski z zadniestrskimi chorągwiami od Św. Marcina i od Zamku, a jmp. Przerębski z partyją wołyńską od Bełżeczczyzny, od Św. Krzyża i od Maryjej Magdaleny pilnowali szlaków. SarPam 371.
patrz: ELEAR, ELEAR, ELIAR
– [...] janczarowie ozowscy zmógłszy się 10 m. świeżych janczarów i 5 tys. filipowiczów, z Moskwy wygnanych dla pewnej sekty, szturmem dobyli i wszystkich wycięli. SarPam 315-316..
patrz: FILIPOWICZ
– Po mszy zaraz król jm. z królową jm., jmp. posłem francuskim do Jaryczewa na obiad pojachał mil dwie na Dzidziłów objeżdżając, a to dla widzenia bajwołów i forteckiej, którą na stawie, na kępie wystawić rozkazał; wespół z królową jm. i jmp. posłem tę włość objeżdżał. SarPam 66.
– Imp. krakowski obchodząc wczora Groby Pańskie zachwalił królowi jm. grób u oo. franciszkanów [...] Tam tedy pojachał [król] na mszą i wesołego alleluja winszować sobie kazał. SarPam 210.
– Obróciwszy się tedy król jm.odebrał onę od ichmciów i zaraz poszedł do gabineciku królowej jm. i tam obiad kazał dać sobie, ichm. zaś pp. posłowie do jmp. podskarbiego poszli na obiad. SarPam 109.
– Potem król jm. poszedł do swego gabineciku za stołową izbę, tam przyszła znowu królowa jm. na konferencyją, aż do samej pierwszej tam siedzieli z sobą i jmp. wojewoda ruski. SarPam 106.
– Rano król jm.poszedł przez galeryją do swego gabineciku i tam cały poranek czytał kronikę. SarPam 111.
– Król jm. w gabinecie u królowej jm. jadł; podczas którego pytał mię król jm. o wyjeździe w.ks.m. dobrodzieja. Czyniłem tedy relacyją i o kwiatkach, alias tulipanach, w Białej, których tu jeszcze nie masz [...]. SarPam 109.
– W wieczór karty grał król jm., insi gracze bassatę. SarPam 104.
patrz: GRACZ
– W wieczór prałaci przy królu jm. grali passetę, którym się król jm. przypatrywał. SarPam 111.
patrz: GRAĆ
– W wieczór bassadę grali, jm. ks. opat świętokrzyski bank trzymał i przegrał 70 tal. bitych. SarPam 102.
patrz: GRAĆ
– Król [...] rozkazał dumy sobie kozackie na bandurach grać. SarPam 75.
patrz: GRAĆ
– Mało co z drugich ichmciów było na zamku, bo co żywo, to się rozchorowało na głowy z wczorajszego picia, żaden jednak nie umarł, wszyscy zdrowi dotychczas. SarPam 129.
– Jmp. krakowski częstował wszystkich ichmciów znajdujących się przy boku pańskich tak z senatorów, jako i urzędników, na którym bankiecie były dwie damy górne, jmp. starościanka koszańska i jm. panna Potocka. SarPam 139.
– Recta tedy od nich jachał [król] do Krechowa na obiad, który w karczmie jadł z pomienionymi ichmciami, stamtąd do Skła pojachał i tam nocował. SarPam 148.
– Za co ichmciom i każdemu z osobna powinne oddaję dzięki. SarPam 197.
– W pałacu królestwo ichm. mszy i kazania słuchali, podczas którego księżna jm. po swoim nabożeństwie i obiedzie przyjachała i aż do samej nocy królestwem ichm. bawiła się. SarPam 27.
– Księżna jm. marszałkowa nadw. kor. wodą przyjachała i na Solcu wysiadła do karety, jmp. marszałek zaś sam lądem przyjachał i witał królestwo ichm. w Wilanowie, potem na Solcu zjachał się z księżną jm. swoją. SarPam 25.
– Te obadwa akty in praesentia królowej jm., księżnej jm. dobrodziejki, ichm. kaliskiej, czerniehowskiej wojewodzin, jmp. kanclerzynej w. kor. i jp. podkoniuszynej kor. odprawiły się z wielką pociechą obudwu stron. SarPam 37.
– Przed obiadem, po mszy zaraz, senatus consilium na te punkta, które adnecto, było praesentibus ichm. poznańskiego, przemyskiego, inflanckiego biskupów [...]. SarPam 43.
– Prędko potem posłał po pościel i żeby królewicowie ichm. za nim wyjachali, tam tedy nocował. SarPam 24.
– Po tej akcyjej królestwo ichm. do Marymontu jachali z jmp. wojewodą płockim; tam przy inszych ichm. rozgraniczano pomienioną fundacyją od starostwa warszawskiego. SarPam 45.
– Cały dzień deszcz padał, dlaczego królestwo ichm. nie wyjeżdżali nigdzie. SarPam 23.
– Księżna jm. marszałkowa samym prawie wieczorem chanssimam suam prolem królestwu ichm. prezentowała; najmłodsza córeczka bardzo się podobała nie tylko wszystkim, ale osobliwie królowi jm. z jej rzeźwości, skłonności i obrotności, jako też i ciekawości widzenia i patrzenia na wszystkie strony. SarPam 26.
– [Księżna] Po tym nabożeństwie zjadłszy u siebie obiad była u królestwa ichm. SarPam 24.
– Drudzy ichmcie także pożegnali, jako to jmp. koniuszy kor., jmp. chorąży sanocki, tylko się jmp. krajczy kor. został. SarPam 126.
– Król jm. w Wilanowie na przejazdce czas swój trawił, ciesząc się tam z królewicami ichm. SarPam 24.
– Księżna jm. marszałkowa w. W.Ks.L. srodze tu zła na ichmpp. Kotowskich o zabicie tego p. Jelińskiego i piąciu szlachty przy nim [...]. SarPam 338.
patrz: ICHMPP.
– Mów podczas teraźniejszej rady było dosyć różnych ichmpp. senatorów, ale że między inszymi widzę dobrą i jmp. starosty nurskiego, posyłam ją w.ks.m. panu i dobrodziejowi. SarPam 289.
patrz: ICHMPP.
– U królowej jm. mieli audiencyją wczorajsi ichmpp. posłowie ore jmp. starosty trembowelskiego. SarPam 282.
patrz: ICHMPP.
– Wczora jmp. poseł cesarski miał był żegnać, ale że go zaszła tej indygnacyjej wiadomość, niektórym ichmpp. senatorom oddawał wizytę, protestując się niby na tę swoję remorę, i że się król jm. żegnać nie da, manifestował. SarPam 308.
patrz: ICHMPP.
– I o to bardzo prosił [poseł moskiewski], dokąd i kiedy wojska nasze wynidą, ale na to nie wziął inszej repliki, że tego deklarować król jm. nie może, aż się zniesie z radą i ichmpp. hetmanami. SarPam 327.
patrz: ICHMPP.
– O weselu królewica jmci cicho. SarPam 226.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Jmp. podkomorzy lubelski pisał do króla jm., aby był dyrektorem sejmu przyszłego; podziękowano jmci za tę fatygę, mając pro majori jmp. SarPam 261.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Tegoż dnia królowa jm. pisała do jmp. wileńskiego i jmp. marszałka w. W.Ks.L., aby tu przyjeżdżali albo do Lwowa z jejmciami swymi na senatus consilium, które ma być tygodniem przed ostatnimi trzema dniami. SarPam 93.
– Jmp. wojewodzina bełska ze wszystkim dworem swoim do Olesic odjachała, otrzymawszy dwie konfuzyje przez dwie rezydencyje swoje na tym miejscu: pierwszą od jmp. łowczego kor., co go nazwała Wołoszynem, oddawszy replicam publicat słowami dość niepoczciwymi, kiedy wszystkich jejmci wyliczył kawalerów etc.; drugą, że jejmci słudze za paszkwil kij mi dano na kupie gnoju; czego wszystkiego żal się Boże. SarPam 93.
– P. Wilga poszedł z swoją i inszymi chorągwiami w lasy także dla języka, chcąc się przysłużyć królowi jm. SarPam 4.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– I tak postawszy i podyskurowawszy z różnymi ichmami kwadrans i drugi, odszedł jmć do króla jm. SarPam 185.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Jmp. wojewoda bracławski z jm. swoją i jmp. starosta olsztyński comparuerunt. SarPam 26.
– Jmp. wojewoda kijowski, zostawiwszy tu jejmć swoję na połóg, pożegnał królestwo ichm. i odjachał [...]. SarPam 48.
– Poczta przyszła od królowej jm. z fruktami. SarPam 3.
– Królewicowie ichm. gąskę grali przy królu jm. z królewną jm. i inszymi jmciami. SarPam 61.
– Króla jm. i królewica jm. Jakuba pułki trzymali corpus [...]. SarPam 4.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Jmp. marszałek w. W.Ks.L. w pińskim ma być już w powiecie z jejmcią swoją. SarPam 51.
– Zastał jmp. krakowskiego lekarstwem zabawnego, niedługim komplementem bawił jmci. SarPam 53.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Jmp. marszałek w. W.Ks.L. w pińskim ma być już w powiecie z jejmcią swoją. SarPam 51.
– Jmp. wojewoda bełski traktował wszystkich dworskich, po traktamencie do Lwowa wyjachał, a sama jejmć tejże godziny tu stanęła i dotychczas moratur. SarPam 49.
– Księżna jm. dobrodziejka po rannym nabożeństwie trochę tylko zjadłszy u siebie, w Zamku u króla jm. ostatek dnia dla ulżenia bólów na rozmowach strawiła. SarPam 23-24.
– Król jm. kolaską z królewicem jm. Aleksandrem przejachał, królewic jm. Jakub na koniu. SarPam 8.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Panna Wołoszka paniej Letro od sługi jejmci francy dostała, jak prędko onę postrzegli, eo momento na wyliczenie do Hrebenny odesłano podwodą, żadnej teraz nie dawszy jej za ten specyjał kary, że się ważyła ten uczynek popełnić. SarPam 62.
– Król jm. w Wilanowie na przejazdce czas swój trawił, ciesząc się tam z królewicami ichm. SarPam 24.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Jmp. marszałek nadw. W.Ks.L. z jmcią swoją in dies speratur tu. SarPam 250.
– Te obadwa akty in praesentia królowej jm., księżnej jm. dobrodziejki, ichm. kaliskiej, czerniehowskiej wojewodzin, jmp. kanclerzynej w. kor. i jp. podkoniuszynej kor. odprawiły się z wielką pociechą obudwu stron. SarPam 37.
– I tak oddała pani mądra za swoje urazy, które miała podczas tego aktu od królowej jm., i pokazała to, że nie jako macocha, ale jako matka świadczy swój afekt jmp. starościnej, która już to czwarty dzień do Szymanowa z jmcią swoim odjachała, skąd pisała do księstwa ichm. dnia wczorajszego, że i z męża, i domu jego bardzo kontenta, dziękując pokornym sercem za odebrane łaski ojcowskie i macierzyńskie, "żem z przyjaciela kontenta". SarPam 332-333.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Jmp. chełmski wtenczas o królu. jm. dowiedział się, kiedy za i pod Pererytą z dział strzelano na ordę, od posłuchów swoich na to umyślnie ordynowanych. SarPam 12.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Poczta przyszła warszawska, z niej czytał król jm. list od p. Okrasy z Moskwy, że Moskwy 40 m. na rozgraniczenie poszło, praesidia wszystkie osadzone. SarPam 3.
patrz: IMĆ, JM., JM., JMĆ, JMŚĆ
– Inhumacyje jmp. podkomorzego włodzimirskiego odprawiło się dziś tydzień w kościele oo. jezuitów cum moderata pompa. SarPam 375.
patrz: INHUMACYJA
– Tatarowie żadni nie inkomodowali kozackiego i moskiewskiego wojska. SarPam 378.
– Król jm. będąc z łaski Bożej trochę weselszym, przy dniu pogodnym, zjadłszy ranny obiad, pojachał do Wilanowa z jmp. wojewodą podlaskim i jm. ks. Wyhowskim. SarPam 24.
patrz: JE.MP., JMP., JMP.
– Król jm. podpisał kasztelaniją chełmińską jmp. Przepędowskiemu staroście mirachowskiemu, elbląską po jmp. Działyńskim, który immediate w Toruniu fatis cessit [...]. SarPam 30.
patrz: JE.MP., JMP., JMP.
– Jmp. podskarbi lit. powiedział j.k.m., że jmp. Komierowski kuchmistrz W. Ks. L. miał znieść coś Kozaków moskiewskich i że bunty wszczenają się przeciwko jmp. wojewodzie wileńskiemu za powodem duchowieństwa w Litwie. SarPam 25.
patrz: JE.MP., JMP., JMP.
– Ordynowany p. Guttrin oberszter z regimentem jmp. generała Grebena i sto ludzi przydano z regimentu jmp. Leszczyńskiego starosty kowelskiego, z majorem Rupichem. SarPam 20-21.
patrz: JE.MP., JMP., JMP.
– W łazience jadł obiad król jm. [...] podczas którego jm. ks. Wolff jezuita przyniósł dziecię w banijej szklanej symboliczne [...] podobne bardzo do żywego [...] miał te zrobić z nauki M. Alberti. SarPam 23.
– Jest i drugi [kościół], jezujski, ale bez wierzcha, tylko sklepiony, mały. SarPam 13.
patrz: JEZUJSKI
– [Krol i królowa] przed wieczorem do pałacu jmp. podkomorzynej kor. drewnianego przyjachali, gdzie tam już dla wygody swojej wszystką gotowość zastali, damy górne i dolne. SarPam 25.
patrz: JMP.
– Po obiedzie, podczas którego księżna jm. dobrodziejka przyszła, młode państwo: ks. jm. Czartoryski z jmp. Morsztynówną po błogosławieństwo przyjachali. SarPam 26. SarPam 26.
patrz: JMP.
– Jmp. wileńska lekarstwo brała. SarPam 32.
patrz: JMP.
– Na ostatku to tylko paucis literis przydaję, ze litewskie wojsko sieła tam dokazuje z junastwa swego i mocno ordę gromi. SarPam .
– Posiłku żadnego nie miał, lubo przednia straż niedaleko była i różne towarzystwo junacznie bokiem jadące. SarPam 229-230.
patrz: JUNACZNIE
– Tego człeka, ktory sacramenta sine ordinibus administrował, justycjonowano w poniedziałek; scięto, potem spalono. SarPam 369.
– [...] porwany od Tatarów dobity został na drugiej stronie przeprawy, głowę mu ucięto i serce wyrżnięto, kadłub tylko na placu zostawiwszy. SarPam 229.
– To co w przeszłym tygodniu było z ruskiej poczty o wezyrze mauzołowanym confirmatur i z wiedeńskiej; miano go jeszcze udusić, ale odprosił kajmakan, który na miejscu [jego] wezyrem został. SarPam 9a, 239.
– Królestwo ichm. publice obiad z sobą jedli wesoło, tylko trochę markotno było królowi jm., że Kalmuk i Murzyn jego na gospodzie z ludźmi jmp. rezydenta weneckiego okrutnie posiekli rajtara króla jm., i zesłał zaraz na inkwizycyją. SarPam 63.
– Tam zaraz do karety swojej, która była królowej jm. zielona aksamitna z tarantami, jmp. posła wziął, przed którą ludzie jmci w kawalkacie i rajtaryje za nią, w swojej zaś karecie bawarskiej siedzieli siestrzeniec jmp. posła, jmp. guberner i sekretarz, w trzeci karecie kamerdyner z drugimi ludźmi. SarPam 116.
patrz: KAMERDYNER
– Jm. ks. Dunin pisać zawsze będzie, ale i jm. ksiądz kanclerz żali się, że nie miewa listów od w.ks.m. dobrodzieja, trzeba mu przecie podziękować za owe kamienie młyńskie. SarPam 214.
– Successit tedy impreza; kapicibasza, że się bronił, zabity na miejscu, aga i Turcy znaczniejsi pobrani, ostatek pod szable poszło. SarPam 379.
– W niedzielę tę przeszłą u oo. Kapucynów odprawiła się ceremonija oddawania beretu kardynałowi jm. SarPam 330.
patrz: KAPUCYN
– [...] tandem przebrał się do Soczawy, z której samoszóst puściwszy się, napadł znowu na Tatarów, czyli karałasów, którzy go w las zagonili, konia stracił, listy na miejsce sobie naznaczane zarzucił [...]. SarPam 13.
– [...] interea insi karałasze napadli na trupa świeżego powracając z Kamieńca [...]. SarPam 94.
– [...] bom i ja o tym wiedział, że królowa jm. tę maksymę miała i ma, aby ta księżniczka jm. zostawała w edukacyjej królewicowej jm., którą nad inne dni i czasy teraz dopiro karasuje, i posłową korumpuje, której dała pewną diamentową sztukę, i przez nię traktuje, aby do dworu tamtego per suas o nas pisała, żeby tę księżniczkę ad educationem jako do ciotki tu posłali. SarPam 303.
patrz: KARASOWAĆ
– Dosyć piękną wyprawę dał król jm.: dwa karawany z końmi, trzy rumaki, do którego naznaczył p. Żeligowskiego, swego skarbowego, aby mu omnia necessaria w drodze i na miejscu prowidował. SarPam 333.
– Produkował także książę jm. kanclerz pewny ekstrakt, alias kasatę, wszystkich zapisów ręką nieboszczki ś.p. księżnej jm. nejburskiej podpisany, którekolwiek by się znajdowały in praeiudicium dobrom jej szkodząc. SarPam 296.
– Król jm obiad smaczno, z królową jm i królewną do stołu muzyka francuska grała i trębacze z not, alias partytur, bardzo delikatnie przy klawicymbale. SarPam 100.
– Adnecto i to do posła wołoskiego: ten przyprowadził od hospodara królowi im. konia bardzo pięknego z siedzeniem oprawnym dywdykiem, rzędem złocistym, przy tym buławę nabijaną kamieniami, złotą i szablę turecką także nabijaną, złotą. Imp. wojewodzie ruskiemu także dał konia z kulbaką haftowaną i złocistym rzędem. SarPam 57.
– Gdy mu wszyscy winszowali i ja imieniem w. ks. m. dobrodzieja ten honor uczynił jmci, aby eundem affectum miał do w. ks. m. jako antecessor jego; bardzo wdzięcznie przyjął ten komplement. SarPam 204.
patrz: KOMPLEMENT
– W gabinecie królowej jm. była konferencyja rano z j.k.m. i ichmościami, którzy należą do traktatu o królewną jm., blisko czterech godzien, że królowa jm. mszy nie słuchała, bo po wtórej z niego wyszli wszyscy ichm. SarPam 122.
– Była [w kościele św. Jana] urna wyniesiona na gradusach wielkich, na śrzednich wkoło był ganek z balasów, osoby gipsowe zdobiły opus, które nie w małym chórze, ale w samej nawie kościelnej [...] mieścić się musiało. SarPam 206.
patrz: KOŚCIELNY
– [Rzeczpospolita] w ten labirent wpadła, że wyszła na drogę prywatną, postronnych, prywatnych interesów poszła drogą [...]. SarPam 189.
– Pokaże się, żem ja nigdy nie chodził po labyrentach, ale via regia. SarPam 201.
– Na ciemnej jutrzni i lamentacyjach zwyczajnych w kaplicy królestwo ichm. było zamkowej, którą księża farni przy muzyce królewskiej śpiewali. SarPam 209.
patrz: LAMENTACJA
– Samym zaś przedwieczorem przyszła wiadomość od jmp. Żydowskiego chorążego krakowskiego o śmierci księżnej jm. Czartoryskiej, który upraszał o lanckorońskie starostwo na ks. jm. Antoniego Czartoryskiego jako syna pozostałego. SarPam 98.
– W złączeniu się tym taboru dają znać królowi jm. o majaczącej blisko wojska ordzie, pod laskiem dębowym, przed którym na tej mogile siedział z ichmpp. hetmany. SarPam 5.
patrz: LASEK
– Tu w Smoleńsku p. wojewoda smoleński Hołowin okolniczy, tj. kasztelan, ufając w łaskę cara jm. Piotra, bo rodzone siostry między sobą pojęli, hłumitse s. naszym narodem polskim, nie tylko w chołopy sobie obraca, ale chrzcić się każe jak poganom, między którymi p. Dziatłowicz towarzysz spod chorągwi j. wielm. jmp. wojewody wileńskiego poruczeństwa jmp. Kotowskiego, gdy przyjachał do krewnych swoich szlachty smoleńskiej, czeladź knutowano, porządek i konie za bezcześć Moskalowi oddano, a samego na pytce zawróciwszy, ręce i kłodę do nóg uwiązawszy, ciągniono: jakim dziełom, czy nie worowstwom pryjechaw; i teraz go chowa u siebie, i za chołopa obrócił go sobie, przymusza do chrztu; jeszcze się trzyma i o liberacyją przez miłość Bożą prosi, bywając tu u mnie. SarPam 357.
patrz: LIBERACJA
– Potem z tegoż listu constat, że nasi Lipkę Bykowskiego, troczącego liszkę, uczatowali w Szańcu z kilku innych i wzięli w niewolą, drugi także Lipka Proszycki niejaki pisał do p. Brandta oznajmując, że się w Budziaku między Tatarami przeda do niego z kilkunastą Lipków [...]. SarPam 266.
patrz: LIPEK, LIPKA
– Z Szańcu S. Trójcy przyprowadzono jmp. krakowskiemu przed niedzielą koniuszego paszy kamienieckiego i Lipka jednego, których nasi 7 praesentis podjazdem pod Kamieńcem podpadłszy wzięli, i oprócz tego dwóch Turków i jeszcze jednego Lipka, chłopów ośm z pługami. SarPam 350.
patrz: LIPEK, LIPKA
– Pytał mię też także król jm.: „a jmp. marszałek wielki litewski nie był w Rydze z książęciem jm., kogo miał w kompanijej z sobą?” Odpowiedziałem: „nie wiem” i za to byłem łajany. SarPam 275.
patrz: ŁAJAN, ŁAJANY
– Król jm. wysłuchawszy mszy na górze do łazienki swojej jeść poszedł z ichmpp. hetmany i jm. ks. sekretarzem kor. SarPam 118.
patrz: ŁAZIENKA
– Jeden zaś łucznik kamieniecki dobrowolnie przyszedł do Okopu; ten powiada, że wielka caristia w Kamieńcu, wóz drew po 6 tal. lewkowych albo 7, basza desperuje i już wozy swoje niektóre miał do Stambułu wysłać in eum finem, aby potem mógł sam lekko uciec i Kamieńca odbieżeć. SarPam 78.
patrz: ŁUCZNIK
– [...] co podłe konie, rzucali bez żadnego obrażenia, co zaś lepsze konie, jak który ustał albo mu gardło poderżnęli, albo łydki, żeby się na nic nie przydał. SarPam 295.
patrz: ŁYDKA
– Kotek królowej jm., wielki kochanek, w Żółkwi zdechł czarny, maluszki żyje. SarPam 134.
– Szczęście, że manaster ormieński przeciwko teatynom był otwarty, tamtędy przytknęli się nasi i posiadawszy z koni dali ognia do Tatarów i zegnali ich z placu tego między teatynami a manastyrem będącego. SarPam 371.
– Summo tedy mane jmp. markiez d’Arquien z jmp. conte de Maligny wyjachał do Warszawy, tegoż dnia i damy górne, wszyscy z ciężarami królowej jm. na noc do Magierowa. SarPam 72.
– Dzisiejszy nocy dobrze spał j.k.m., na żadną nie skarżył się alteracyją, z łóżka wstał do stołu publicznego na obiad, który z królową jm. i jmp posłem nie z tym przecie co wczora jadł smakiem i apetytem, jednak wesoły był i nie marcił się jako w przeszłotygodniowych dniach. SarPam 82.
– Wesoły był i nie marcił się jak w innych dniach. SarPam 78,82.
– Maszkarady i podczas tej słabości zdrowia pańskiego na różnych kolacyjach często gęsto bywają. SarPam 324.
– Tańcowali do samej pierwszej w noc, król jm. przypatrywał się tym tańcom, cieszył się. Te wszystkie stroje maskarad królewic jm. z Warszawy przysłał, które dziś stanęły. SarPam 99.
– Od jmp. referendarza respons posyłam, od jmp. podskarbiego w. kor. nie mogłem otrzymać dla wczorajszego sfatygowania się w maszkarach, którą po wołosku na kształt hospodara multańskiego z inszymi maszkaradami reprezentował. SarPam 338.
– I dlatego to chciała mieć Rzpta posłów de millibus electos, jednak że insza medela być nie może, in hac maturitate malorum Rzptej nie jestem alienus od tego zdania, ile kiedy pewien jestem, że jako dobrotliwy pan sanare zechcesz vulnera Reipcae i zażyć tego, co w rękach masz swoich, ut bene sit ojczyźnie naszej. SarPam 198.
patrz: MEDELA
– Już po drugiej z południa było, kiedy królestwo ichm. obiad jedli; królowa jm. z posłem jadła; zdrowy był król jm., na żadną nie skarżył się alteracyją, trochę jednak melancholiczał, ale się też to dniem działo, bo dzień bardzo był posępny, niewesoły. SarPam 98.
– Obiad jadł bardzo melankolicznie, smutnym będąc, podczas którego pytał mię o w.ks.m. dobrodzieja, gdzie w.ks.m. teraz jesteś z afektem zwykłym i o księżnę jm., czemu nie jachała razem i jeżeli jest przy nadziei przyszłej pociechy. SarPam 158.
– Bardzo mało jadł, srodze melankoliczny siedział u stołu. SarPam 161.
– W wieczór wesoły i rzeźwości pełny był król jm., z budowniczym menzuracyje czynił na papierze budynków kukizowskich, jmp. krakowski, jmp. poseł francuski dopomagali mu consilio suo onej. SarPam 71.
patrz: MENZURACJA
– Starosta krasnostawski upiwszy się bardzo bestyjalskie na pokojach królowej jm. czynił akcyje, kiedy wziąwszy naturalia ad manus nie tylko mężatkom, ale i pannom one prezentował ad ocula. SarPam 181.
– Chodzili po nim do pocałowania ręki pańskiej indzinierowie i minierowie cesarza jm., który z nim do Moskwy jadą. SarPam 341.
patrz: MINER, MINER, MINIER
– Wiadomość przyszła, że jmp. Działyński kasztelan elbląski umarł, i tak co się kasztelanija chełmińska zatarła była na tych konkurentach jmp. Niewieścińskim mieczniku pruskim i jmp. Przependowskim staroście mirachowskim, teraz ułacnić się może tym przybyciem wakansów. SarPam 240.
– Po tych hałasach zasnął król jm. w krześle, po przespaniu kazał wołać do siebie jm. ks. opata i dał mu bona verba i z nim się cieszył w młynka; Ursuła zaraz kazał puścić spod warty. SarPam 48.
patrz: MŁYNEK
– Przed wieczorem po tej akcyi obrócił się nieprzyjaciel górami na gościniec junowski i tam przez noc paląc bliskie wioski nocował. W sobotę ku Komarnu jakoby nawrócił i poszedł ku Dniestrowi mimo Żydaczow, w poniedziałek i wtorek koło Wojniłowa, Strzelisk, Podkamiema, Młynisk i Żurawna grasował, ścinając ludzi i bydło nad zwyczaj swoj a potem dalej Pokuciem do domu wracając się. SarPam 373.
patrz: MŁYNISKA
– Jm. ks. Dunin pisać zawsze będzie, ale i jm. ksiądz kanclerz żali się, że nie miewa listów od w.ks.m. dobrodzieja, trzeba mu przecie podziękować za owe kamienie młyńskie. SarPam 214.
patrz: MŁYŃSKI
– Wszem wobec etc., osobliwie jednak j. wielmożnym, urodzonym, szlachętnym, sławetnym, uczciwym, hospodarowi, kajmakanom, bojarom wielkim i mniejszym, starostom, perkałasom, kapitanom, szlachcie, karałasom, wójtom, pergarom, watamanom, pospólstwu, innym wszelkim jakiegokolwiek stanu i kondycyjej ludziom po miastach, miasteczkach, włościach i bukowinach ziemie mołodawskiej znajdującym się, łaskę naszę królewską. SarPam 15.
– Książę jm. kanclerz bardzo zmieszaną fantazyją odpowiedział i czytał tytuły carskie od majestatu j.k.m., z czego nie był kontent Moskwiczyn. SarPam 323.
– Siestrzenicy zaś swojej, niejakiej pannie Modlibowskiej, która jeszcze apud sancti moniales ordinis s. Benedicti w Chełmnie minorennis detinetur, legował tymże testamentem Mościska ze wszystką włością do nich należącą, z tą kondycyją, aby wszystkie długi, które by się po jego śmierci znajdować mogły, stamtąd wypłaciła. SarPam 251.
patrz: MOŚCISKA
– Lasów niemało było po tamtej stronie i mógł obóz bardzo dobrze iść, aleśmy ciągnęli dalej, gdzie by wraz Żyzę i Sytrę przebyć; po staremuśmy tego miejsca nie dociągnęli, a chociażbyśmy dociągnęli, lasu tam nie było; naleźli stare mościsko, ale złe, i nowe budowano, quid factum. SarPam 10.
patrz: MOŚCISKO
– Ze Lwowa, 7 VII 1695 Że Tatarowie w Ukrainę wszedłszy od Kamieńca, wiele tam szkody narobili, od Kotelni począwszy włości mieczem i ogniem pustoszyli, Koresteszów miasteczko nadpalili, inne miasteczKa: Pawołocz, Wołodarkę, Rokitnę, Brusiłów, Trypól, wycięli i popalili; pod Chwastów, rezydencyją Paleja, przyszedłszy, gdy się Palej z kilkąset tylko swoich za miasto wysunął, mając troje armaty, sparli go zaraz, nąsiekli mu ludzi niemało, armatkę odebrali, pod samym Palejem zabito trzy konie, samemu łuk z sajdaku wyrwano i aż w bramę dawnego miasta pędzili dzidami; miasto nowe na tysiąc domów i wszystkie budynki koło starego miasta precz opalili i lud ścinali; tabory ze zbożem ku Polsce idące wycięli i popalili i wziąwszy języka, że trzy pułki zadnieprskie przeprawiły się przez Dniepr dla łączenia się z Palejem, poszli przeciwko tym pułkom; wszystkiego tego przychodzą codzienne konfirmacyje. SarPam 376.
patrz: NADPALIĆ
– Była [w kościele św. Jana] urna wyniesiona na gradusach wielkich, na śrzednich wkoło był ganek z balasów, osoby gipsowe zdobiły opus, które nie w małym chórze, ale w samej nawie kościelnej [...] mieścić się musiało. SarPam 206.
patrz: NAWA
– Zaraz ruszył się kardynał jm. z miejsca swego z królewicami ichm. do tronu, tam przystąpionemu Król Jm. włożył na głowę jego ten biret mówiąc [...] "niech Ci Bóg z tym biretem przyczynia lat i zdrowia". SarPam 330.
patrz: NIECH
– Dnia onegdajszego Kilianowi Kozacy przyprowadzili wziętych w Niedoborze języków od ordy, która tu z hazną, tj. zapłatą, kilkadziesiąt worków do Kamieńca przyszła była i w czambuł wskoczyła. SarPam 358.
patrz: NIEDOBÓR
– Więcej utrapiony człowiek na niefortunę moję nie mam co wyrazić do diariusza mego. SarPam 286.
patrz: NIEFORTUNA
– [...] Nowe Miasto niepodobnie wesołe, że się pozbyło rajtaryjej jm., która niepodobnie jak wielkie czyniła egzorbitancyje, i nie było tej nocy, żeby kogo albo nie zabiła, albo nie odarła, albo nie porąbała. SarPam 288.
– Niepodobno wypisać, jako ten senator nie ma sam od nikogo, począwszy od najmniejszego, kompasyjej [...]. SarPam 101.
patrz: NIEPODOBNO
– [...] na jakimś bankiecie jmp. wojewodzina połocka wziąć miejsce chciała pierwsze jmp. wojewodziny trockiej [...] Ichmpp. mężowie wojewodowie trochę się powadzili o to i prędko potem pojednali; po pojednaniu w półtory niedziele na uczcie pewnej przypomnieli sobie dawne i świeże zadatki nieprzyjaźni. SarPam 338.
– Z wołkowyskiego powiatu przyjachał tu nijaki p. Brodowski po sejmik od jmp. chorążego W.Ks.L. dyrektora rozerwanego pierwszego sejmiku; jeszcze przytrzymany do ekspedycyjej, aż z górniejszych będziemy mieć wiadomości, której z tej poczty nie mamy, które stanęły, które rozerwane sejmiki. SarPam 63.
patrz: NIJAKI
– Jmp. Debolanka będąc sturbowana słabym zdrowiem matki swojej nie pisze, tylko do nóg pańskich niziusieńko upada. SarPam 255.
– Wszyscy mu dają dank, że grzeczny i pole to więcej przyznając jemu niżli owemu nosalowi, co był na weselu. SarPam 157.
patrz: NOSAL
– Królestwo ichm. zdrowi; króla jm. opuściły te anxietates, które go często nagabały; często się przejeżdża w pole i stąd tej ckliwości ani nudności w sobie teraz z łaski Bożej nie czuje. SarPam 313.
patrz: NUDNOŚĆ
– Po skończonym obiedzie j.k.m. [Jan III Sobieski] tak po dolnych, jako i górnych pokojach prowadził jm. ks. nuncjusza, wszyskie mu pokazując, które natenczas z skarbca wystawione były, galanteryje; między inszymi bardzo się podobała jm. ks. nuncjuszowi ta szkatuła, którą j.k.m. w.ks.m. wiązał, powiadając o niej, że trudno widzieć i w rzymskim państwie równej. SarPam 225.
– Wojsko nasze nadzwyczaj szczupłe i małe, choć się wszystkie ściągnęły partyje, a nadto konie nużne pod żołnierzem, których nie miał w pustej czym karmić lokacyjej. SarPam 370.
patrz: NUŻNY
– Król jm. ranne nabożeństwo u oo. bonifratellów [...] będąc cale wolnym od afektacyjej kamiennej [odprawił]. SarPam 142.
patrz: O.
– Die 8 eiusdem Król jm. był w kościele, tylko królowa jm. u oo. dominikanów tak na rannym, jako obiednym była nabożeństwie, dlatego że expositio S. Sacramenti ex vi confratemitatis Rosarii była. SarPam 56.
– Księżna jm. marszałkowa samym prawie wieczorem chanssimam suam prolem królestwu ichm. prezentowała; najmłodsza córeczka bardzo się podobała nie tylko wszystkim, ale osobliwie królowi jm. z jej rzeźwości, skłonności i obrotności, jako też i ciekawości widzenia i patrzenia na wszystkie strony. SarPam 26.
– Poselstwo od ziem ruskich sejmiku wiśnińskiego speratur in dies, gdzie prosi całe województwo ruskie i obliguje króla jm., aby pokój ofiarowany z Portą per mediationem chana akceptować raczył, ponieważ traktaty ligi św. conditiones pro Repca insertas non servantur, a, co większa, vetera pacta względem miast spiskich infringuntur. SarPam 239.
patrz: OFIAROWANY
– Onegdaj tedy, kiedy miał audiencyją prywatne u króla jm., chciał też po tej oddać drugi pokłon królowej jm., ale królowa jm. eludendo niemieckie dygi, uczyniła się chorą i nie dała mu audiencyjej. SarPam 283.
patrz: ONEGDAJ
– Szliśmy milę polską mając w prawą Kutnar. Król jm. wstąpił do niego z ichmpp. hetmanami, gdzie kościół nasz katolicki murowany wszystek zupełny, oparkaniony. SarPam 13.
– Tak zaraz ordynowano, aby się powrócił. SarPam 227.
patrz: ORDYNOWAĆ
– Starszy już lat ma osiemnaście. SarPam 145.
– Tenże powiadał towarzysz, że tak się dobrze w amunicyją i ludzie opatrzył w Chwastowie, dobrze on wałami, ostrogami opatrzywszy, że nie zaraz by mu i wojsko nasze dokuczyło. SarPam 104.
patrz: OSTRÓG
– [...] Gdzie wzięta dziecinka od nas nauczyłaby sie i paciorku i wiary ś. katolickiej i za czasem moglibyśmy providere kawalera w domu, teraz miedzy dwiema aniołkami królewicowej jm. przybyłaby trzecia aniołkiem; [...]. SarPam 216.
– Królewic jm. Jakub [...] Przywiózł z sobą papichę, małpę i salamandrę, zwierza niezwyczajnego w tych tu krajach do widzenia. SarPam 77.
patrz: PAPICHA
– Tandem irrepsit in censuram mowy jmp. wojewody wileńskiego, ażeby parabola słów w jej minionych elecidetur, obiecując królowi jm., że ta iactantia na to wynidzie, na co sześcioletnie spiski, za które ciż ichm. ledwie nie na klęczkach majestatem w. k. m. deprecabantur. SarPam 193.
– Okazyją powiedziano tego porożnienia [...], że na jakimś bankiecie jmp. wojewodzina połocka wziąć miejsce chciała pierwsze jmp. wojewodziny trockiej, mieniąc się lepiej urodzoną z parenteli, czego gdy jej ustąpić nie chciała, powadzili się z sobą wprzód, potem się ta sprawa wytoczyła do mężów. SarPam 338.
– Po koncertracyjach tak długich, osobliwie na sesyjach wczorajszych prowincyjalnych około starej laski, której ullatenus ichmpp. posłowie litewscy parierować nie chcą, obawiając się pod nią czegoś in suum principalem, jako prędko jmp. pisarz pol. W. Ks. L. przyszedł w pośrzodek izby. SarPam 175.
– [Po obiedzie] różne pokazywał galanteryje jm. ks. Vota, osobliwie taki pozytyw, który tylko kręcić potrzeba na kształt kołowrotu, nastrojone intus pieśni gra tak, jakoby przebierano po nim; potem szkatułki, obrazy i insze parnathalia. SarPam 70.
– Król jm. jadł obiad smaczno, z królową jm. i królewną jm., do stołu muzyka francuska grała i trębacze z not, alias partytur, bardzo delikatnie przy klawycembale. SarPam 100.
patrz: PARTYTURA
– Jest sam tych paszkwilów barzo siła, ale ich nie posyłam w.ks.m. bojąc się reprehensionem. SarPam 289.
SarPam 289.
– Moda teraz znowu nastała u pań; począwszy od Królowej jm. wszystkie panie w patynkach chodzą na wysokich korkach. SarPam 246.
– Przed gospodą tedy stanąwszy jego, wychodzącemu skłoniła się, który komplement tatarski, czapki nie zdejmując, uczynił; po uczynionym darowała mu na pamięć królowa jm. pektoralik szczerozłoty i prosiła go o to, żeby to wszystko, co mu król jm. ustnie z nim mówił, chanowi doniósł i przyjaźń królewską opowiedział. SarPam 56.
patrz: PEKTORALIK
– 18 Z Wilna, 10 IX 1694 Przybył tu jmp. Mniszek starosta sanocki, starający się o przyjaźń jmp. Ogińskiej miecznikównej W.Ks.Lit. w tej nadzieje, że mu posag piąciukroć sta tysięcy, przez jmp. chorążego W.Ks.L. obiecany, wyliczyć mają, lecz tu tylko mu 60 m. obiecują gotowizny, a sto tysięcy w klejnotach, starosta zaś directe stawa, że tu dla posagu przyjechał tak wielkiego, aby swoje majętności mógł oswobodzić. SarPam 360-361.
– Jakoż finaliter et ultimarie determinował pięćkroć sto tys. tal. bitych ex bonis paternis cum ea conditione, aby więcej z nich nie pretendowała sobie królewna jm. post fata eius; królowa zaś jm. rezolwowała ad quartam partem substantiae ex ibonis maternis post sera fata sua przypuścić królewną jm., a teraz ex affectu suo materno na 50 tys. w klejnotach daje talerów bitych, do tych przyłączając, w których ad praesens chodzi i jak tylko w nie się poczęła stroić. SarPam 120.
– Po obiedzie wszyscy się się rozeszli, tylko jmp. krakowski został się, sam sine arbitris z królem jm. konferencyją miał plus minus przez dwie godziny. SarPam 80.
patrz: PLUS
– Imp. Korniaktówna [...] Jako anioł żyjąc, nie mogła tylko po anielsku z tego świata schodzić z wielką i odważną nad stan swój dyspozycyją. SarPam 123.
– Żydów po biskupiu ubierano dla pośmiewiska [po ekskomunice wojewody wileńskiego]. SarPam 121.
– Po przeczytanym ruszył się z miejsca swego ten opat Caraboni, ubrany po kanoniczu, w kapie koralowej gronostajowej, in medio uczynił majestatowi pańskiemu rewerencyją z daleka i oddał na tacy złocisty ten biret królowi jm.[...]. SarPam 330.
– Francuz kuchmnistrz jmp. posła francuskiego kuchcika uwiązawszy w górze u belki, opak mu ręce obróciwszy, po katowsku rózgami, końcugami tak go za jakieś nieposłuszeństwo karał pod dachem, że gdyby gwałtu wołającego w zamku pańskim nie usłyszano i onego nie obroniono, pewnie by go był mękami tymi umorzył. SarPam 122.
– [...] inkwizycyją czynić kazano, z której się pokazało, że obadwa byli pijani, i tak tego nie aprehendowano, że po pijanu ten eksces zrobili, szpady im oddać kazano, żeby się sami po trzeźwiu pogodzili. SarPam 112.
– Ale tu temu nie wierzą, pochlibnice też poświadczają, bij zabij o to na jm. ks. Bielickiego, że o tym do mnie pisał. SarPam 210.
– Jest też niemało szlachty przy nim pochrzczonej, zakazał szlachcie smoleńskiej Polaków niechrzczonych chować i wszytkę szlachtę wielce uciska. SarPam 357.
– P. Wydżga, który u jmp. wojewody ruskiego przez lat kilka za szatnego służył, u którego podczas wjazdu na województwo ruskie około metres pociupali się byli z p. Satkowskim koniuszem tegoż jmci. SarPam 30.
– Wczora się sam u oo. augustianów odprawował podatkowy sejmik na miejsce przeszłego zerwanego, na którym per verbum placet marszałkował jmp. Petrykoski stolnik różański, który był marszałkiem trybunalskim przed trzema laty. SarPam 252.
patrz: PODATKOWY
– Królowa jm. tylko sama z nim obiad jadła, podczas którego księżna jm. dobrodziejka przyszła, i atm samotrzej siedzieli z sobą aż do nieszporu, na którym królowa jm. była w moskiewskiej kaplicy z księżną jm. dobrodziejką. SarPam 36.
patrz: PODCZAS
– Półtora tysiąca janczarów wyprawił Krym do nich augendo praesidio, ale ich Kozacy nie dopuścili; przebrało się tedy cztery tysiące ordy, która tak z Asłan Horodku, jako zameczku jednego na Tawanie ultro sprowadziła praesidium, a drugi tawiański zamek poddał się. SarPam 378.
– Ze Lwowa piszą, że o nieprzyjacielu powracającym, który się 25 praeterlapsi mensis februarii od Kamieńca ruszył, nie masz dalszej innej ponowy tylko ta, iż wszędzie po szlakach konie rzucając ciągnęli ku swoim koczowiskom; co podłe konie, rzucali bez żadnego obrażenia, co zaś lepsze konie, jak który ustał albo mu gardło poderżnęli, albo łydki, żeby się na nic nie przydał. SarPam 295.
– Były na to różne, a prawie sine remedio zdania, niektórzy dotknęli, że posłać małe podjeździki, jeden do Nimirowa, aby mu prochu stamtąd dodać, drugi do Soroki, wywiadując się, co się dzieje. SarPam 21.
– Immediate nieboszczyk pokazał się tu był w Warszawie i chciał był prosić króla jm. o podkomorstwo łęczyckie, ale mu nie przyszło było do tego, bo zagniewany pan nie życzył go widzieć tak prędko sobie, nie oschłego ile jeszcze dobrze z tej makuły, którą na imieniu swoim nosił. SarPam 39.
– Damy górne u drugiego stołu siedzieli, tylko jmp. kamieniecka z nimi siedziała cum assistentia jmp. wojewody mazowieckiego, jmp. marszałkowa w. lit. i nadworna, jmp. Denhoffowa wojewodzina malborska, księżna starościna krzemieniecka z księciem jm. swoim, podkomorzyna kor. u gospodarskiego stołu z księżną jm. kanclerzyną. SarPam 328.
– Jmp. Morsztynówna podkoniuszanka litewska w wielkiej ospie leży, może się mastyr nazwać, królewicowie ichm. już wychodzą z niej. Księżna jm. marszałkowa nadw. kor. przysyłała do mnie p. Popławskiego, gdzie w.ks.m. teraz jesteś; na co, po co, nie ma nic o tym. SarPam 302.
– Jmp. podkoniuszyna kor[onna] wpół dziesiąty rano syna urodziła. SarPam 125.
– I dziś król jm. dużo był markotny, gryzł się, gniewał się, na łóżku czasem leżał, czasem siedział, apetytu przy obiedzie nie miał, podkuchmistrzego łajał, piwnicznych. SarPam 79.
– Ichmpp. litewscy i kilku koronnych zeszli się do izby poselskiej, chcąc coś moliri, ale tam podeptawszy, pochodziwszy i jmp. podkomorzy wileński z jmp. pisarzem pol. W.Ks.L. sobie podmówiwszy cum confusione odeszli z niczym. SarPam 79.
patrz: PODMÓWIĆ
– W łazience jadł obiad król jm. [...] podczas którego jm. ks. Wolff jezuita przyniósł dziecię w banijej szklanej symboliczne [...] podobne bardzo do żywego [...] miał te zrobić z nauki M. Alberti. SarPam 23.
– ... u jednego Żyda [poganie] browar piwny napadłszy, mluto garścią jedli i nazajutrz zdechło ich pięc objadłszy się; niewolników chyba co celniejszych konserwują, drugich zgłodniałych i pomorzonych podobijali. SarPam 208.
patrz: PODOBIJAĆ
– Księżna jm. dobrodziejka ten list od p. Chałeckiego podpieczętowała. SarPam 240.
– Tak tedy cokolwiek occuirere mogło, lubo to i w chorobie tak ciężkiej, cum summa submissione doniósłszy w.ks.m. peto veniam, żem tej skryptury cudzej powierzył ręce, bo swoją ledwie się podpisać mogę. SarPam 252.
– Przyszła wiadomość umyślna o sejmiku wielkopolskim, że stanął, z którego posłami są ichmpp. podstoli i kuchmistrz koronni, Poniński wschowski, Opaliński wałecki, Naramowski ujski starostowie, Lipski cześnik kaliski, Rydziński stolnik wschowski, Bronisz podczaszy wschowski, Małachowski podsędek poznański, Czarnkowski, Bronikowski. SarPam 67.
– Tam rozumiem, że pierwsza sprawa będzie jmp. Juszkiewicza o podsędkostwo kowińskie, za którym trzeba by listu w.ks.m. dobrodzieja do króla jm., aby powaga i protekcyja w.ks.m. utrzymała onego. Jakoż in parte jest nadzieja, że się utrzymają. SarPam 208.
– Przemawiały się tedy, aż jmp. wojewodzina kaliska tę zwadkę uspokoiła. Po której zaraz z jmp. kawalerem pojachała do pałacu swego jmp. podskarbina et sic bella finita. SarPam 42.
– Jmp. Szczuce kuchmistrzowi kor. j.k.m. podpisał starostwo wiskie cum ea tamen conditione, aby brat nieboszczyka jmp. Grąskiego starosty wiskiego przy podstarostwie był konserwowany, do którego przydał mu j.k.m. wójtostwo tameczne wiskie ob respectum zasług brata jego. SarPam 119.
– Tak tedy nie mogąc przyść do sprawy wszyscy rozeszli się zostawiwszy oo. bernardynom ławki i stoły w refektarzu pogruchotane, nie limitując sesyjej ani o niej mówiąc. SarPam 184.
– Jmp. kasztelan krakowski w sobotę przeszłą lekko barzo cum comitatu parvo wybrał się do Maryjampola na Pokucie; jutro albo pojutrze nazad do Lwowa rediturus. SarPam 351.
– P.Przysiecki dworzanin królowej jm. prowadził jmp. starościankę koszańską, który zapomniawszy się w błoto upadł i damę za sobą pociągnął, że się oboje dużo pokalali; suknie mają szkodę, ale to dziwno, że płaszczyk bardzo bogaty makuły błota na sobie nie otrzymał. SarPam 102.
– Mons. Francuz umarł, księgi swoje secundum allegata bardzo mądre królowi francuskiemu per testamentum legował, ciało zaś swoje do pokrajania na dyskrecyją francuskich egzekutorów disposuit. SarPam 36.
patrz: POKRAJANIE
– Król jm. po mszy zaraz na Horaj pojachał i tam obiad zjadłszy polował, aż samym zmrokiem powrócił. SarPam 57.
patrz: POLOWAĆ
– Po wczorajszej polowej agitacyjej król jm brał cum custodia lekarstwo w swoim szczupłym pokoiku. SarPam 36.
patrz: POLOWY
– Zbójcy połapani, siedzą w turmie. SarPam 260.
patrz: POŁAPANY
– już za zdrowie nowego króla pili et alia inconvenientia tamże czynili na początku sesyjej wtorkowej et hucusque czynić nie przestają, osobliwie jmp. wojewoda połocki z jmp. Sołkowskim, które malevolorum egzorbitancyje bardzo afficiunt króla jm., kiedy przy szczupłej asystencyjej przyjaciół jego to się dzieje, ile że niektórzy condolent j.k.m. sine persuasione aliis. SarPam 81.
patrz: POŁOCKI
– Jmp. marszałek nadw. W.Ks.L. już był na tamtej stronie ze wszystkimi wozami wyjachał, tylko się na pożegnanie ostatnie był został. Bo pierwsze było i drugie oziębłe, trzecie gdy przyszło już do królowej jm., nie pozwoliła dla połogu następującego jejmci stąd wyjażdżać, który przy lepszych wygodach tu odprawić życzyła aniżeli na wsi bez doktorów. SarPam 293.
patrz: POŁÓG
– Gdzie się tylko kto mógł pomieścić, siedział u stołu. SarPam 319.
– ...niewolników chyba co celniejszych konserwują, drugich zgłodniałych i pomorzonych podobijali... SarPam 208.
patrz: POMORZONY
– Wyjazd królestwa ichm. [...] na Ruś [...] ex ea ratione et motivo, aby tym bliżej praesentia sua ṕrzytomne być mogło państwo w krajach tamecznych, ile mając dostateczną o pomysłającym wtargnieniu nieprzyjaciela w ruskie kraje, opuściwszy intencyją do Prus, wolą być krajom tamecznym pro praesidio. SarPam 255.
– Rybacy [...] znaleźli żonę w Wiśle wachmistrza królowej jm., która zginiona w mieście obwołana była, zabita, mając kilkanaście ran sztychowych zadanych, z uciętymi nogami, z podnacinanymi rękami, z perłami na szyi [...], z kilkunastą w kieszeni talerów bitych. SarPam 306-307.
– Inter alia gdy justyfikował się z ekskomuniki, że ją wydał iuxta formam pontyfikału, ks. jm. kardynał interrupit mu głos, że ta ekskomunika jest w pontyfikale na heretyków, nie na chrześcijan. SarPam 200.
– ...konie także bez obroku jeszcze zawsze będące ponużały. SarPam 233.
patrz: PONUŻEĆ
– ...jako Samuś Kozak z tymiż dwiema tysiącami więcej szkody w nieprzyjacielu grasując niż Palij z swymi uczynił; rekrutów nie radził, bo już czas szczupły na nie; a do tego że oficyjerowie musieliby z co lepszych żołnierzy dla nich regimenty poogołacać dość szczupłe; eksplikował ciężkość służby na żołnierza, bo in solo dezolato musi na sam prowiant żołnierz łożyć wszystkę swoję konsolacyją, przez puszcze idąc... SarPam 217.
– Pisze także, bojarowie wszyscy co znaczniejsi z Wołoch, usłyszawszy, ze im na hospodarstwo podała Porta syna nieboszczyka hospodara Duki, obawiając się żeby się nie mścił konluzyjej ojca swego, pouchodzili za granicę a poosiadali na różnych miejscach w Pokuciu. SarPam 31.
patrz: POOSIADAĆ
– Zaraz otrąbiono, aby wojsko było gotowe do sprawy; quid factum ruszyliśmy się z popasu na nocleg o pół mile. SarPam 3.
patrz: POPAS
– Quid ultro faciendum, już mi i mózgu nie staje z taką biedą, jaka na mnie padła; popieczętowałem tedy Wszystkie worki, które haerent w skarbcu króla jm. do dalszej rezolucyjej quid faciendum w.ks.m. dobrodzieja. SarPam 237.
– D. 2 eiusdem Circa horam 10 poseł cesarza jm. żegnał króla jm. po francusku, nad pół kwadransa więcej nie miał audiencyjej, wziąwszy reversoriales z kancelaryjej swego charakteru cum declaratione dalszego popierania wojny przeciwko nieprzyjacielowi Krzyża Ś., ile nam sił stawać będzie. SarPam 38.
patrz: POPIERANIE
– Przed tąż kolacyją królestwo ichm. pożegnała, osobliwie z królem im.; popłakała się, którą widząc pan miłościwy srodze żałosną kilkanaście łez wypuścił na ten żal. SarPam 332.
– Die 7 eiusdem Królestwo ichm. dziś zaczęli z rybami jeść. Król jm. kazał z skarbca wszystkie siedzenia tureckie poprzynosić, z których jedno odłożył z dywdykiem, szablę i rząd perłami, rubinami, turkusami sadzone dla posła ks. jm. bawarskiego. SarPam 110.
– Ta chorągiew ledwo nie funditus zniesiona, piąciu towarzystwa wzięli, kilku zabito, innych strzałami poraniono, i że pod Złoczów idą, obiecując się pode Lwów wraz dotrzeć. SarPam 139.
patrz: PORANIĆ
– Dano znać ks. jm. kardynałowi do pałacu; przysłał jmp. Towiańskiego kasztelana łęczyckiego do króla jm., których wziął na porękę. SarPam 175.
patrz: PORĘKA
– Sarknęli na mowę tę ichmpp. litewscy i żeby się prowincyje nie poróżniły, kardynał jm. ruszył się i prywatnie wynaleźli medium takie izbie poselskiej, aby recta od kardynała jm. poszli ichmpp. posłowie wszyscy do izby, w której nie bawiąc stanąwszy unanimis vocibus, żeby do dnia jutrzejszego solwowali sesyją. SarPam 169.
– Ale nie rozwodząc się z panegirykami, to, cokolwiek ad scopum portus huius alluditur, opuszczę, zaczynając od sejmu następującego, który lubo jest za pasem, jednak żadnej onego nie masz aparencyjej, jako dawniejszych bywało czasów, bo cale żaden z panów dotąd żadnego swego nie przysłał sam człowieka dla skupowania necessarium na swój przyjazd. SarPam 270.
patrz: PORTUS
– Jmp. wojewoda wileński promovet na porucznikostwo do chorągwi w.ks.m. dobrodzieja jmp. chorążego lidzkiego... SarPam 285.
– Sama osóbka bardzo szczupła [...] tylko że go nos trochę zdobi, a włosy na głowie, lubo w tak młodym wieku, a parte posędziałe... SarPam 254.
– ...zdrowy był król jm., na żadną nie skarżył się alteracyją, trochę jednak melancholiczał, ale się też to dniem działo, bo dzień bardzo był posępny, niewesoły. SarPam 98.
patrz: POSĘPNY
– To z Mohylewa piszą, że posłanik moskiewski szpieszno idzie do nas i już Mohylew pominął nie czekając nawet naznaczenia podwód według paktów; z jakim dziełem idzie, nikt się tego nie dowie, chyba dopiro za przybyciem jego constabit. SarPam 316.
– W przeszłą niedzielę miał prywatną audiencyją u obojga królestwa ichm.; w który też dzień i przeszła posłowa francuska, żona tego, co jej mąż w Grodnie przeszłego sejmu umarł, na traktamencie u króla jm. w przeszły czwartek bywszy, stąd odjachała. SarPam 254.
patrz: POSŁOWA
– Przypomniał sobie król jm. chłopca onego jm. ks. Wyżyckiego podczas sejmu teraźniejszego, do którego strzelił góral jmp. posła cesarskiego na Zamku w okno, pytając się, jak też się sprawa ta skończyła. [...] Gdy relacyją czyniono rzetelniejszą, strasznie exarserat król jm. na tych, którzy się w to wdawali [...] Potem gdy królowa jm. nadeszła, strasznie sie skarżył, że mu tak smaczną potrawę, którą natenczas jadł, cholerą przyprawili. SarPam 308.
patrz: POTRAWA
– Stoją jeszcze dwie cerkwie dobre, sklepione, osobliwie jedna malowana z wierzchu i śrzodku. Zamkowe też mury są w kwadrat potruchlałe, okna staroświeckie na kształt kościelnych. SarPam 11.
– Bardzoś nas w.k.m. poturbował, bośmy już powątpili byli o w.k.m. SarPam 344.
patrz: POWĄTPIĆ
– Bo ten o. metropolita stary kościół murowany biskupi lat siedem rozbierał i ciała katolików powykopowawszy popalił, a teraźniejszą cerkiew już lat 14 muruje, a skończyć nie może... SarPam 356.
– Po tej wiktoryjej triumphatores litewscy w Zamku przy warcie uderzyli na koronnych kilku, za którymi warta się zagnała aż do poselskiej izby, i wzięto trzech pryncypałów, a drudzy oknami powyskakiwali. SarPam 280.
– A to tu jest, że pozajeżdżał majętności księżnie nejburskiej, a ty o tym nie wiesz, jezdeś ty taki rezydent jak ów Rychter brandeburski, co tu był na dworze naszym rezydentem, że nie znał ministros pana swego, dalej — powiada — mów. SarPam 274.
– Listy z miast spiskich tak do j.k.m., jako i do ichmpp. hetmanów przyszły, od ludzi gwardiej j.k.m. oraz i kopije uniwersałów cesarza jm. do tychże miast wydane, aby półtorakroć sto tys. ryńskich i zboża różnego pro necessitatibus belli primis diebus maii wyliczyli i one wydali [...]. SarPam 119.
– Po tej wiktoryjej triumphatores litewscy w Zamku przy warcie uderzyli na koronnych kilku, za którymi warta się zagnała aż do poselskiej izby, i wzięto trzech pryncypałów, a drudzy oknami powyskakiwali. Przeciwko czemu protestowali się ichmpp. litewscy, że w izbie poselskiej tantos ausus perpetravit warta. SarPam 280.
– Ktokolwiek tedy był ochoczy z pieniądzmi z różnych dworskich, w onę grali. Królewic jm. Aleksander wygrał 30 tal., królewic jm. Konstanty przygrał, bank wygrał 90 tal. SarPam 148.
patrz: PRZYGRAĆ
– ...tam trochę był wesół [król], będąc bardzo kontent z założenia ogroda i przyjęcia się w nim tych drzew, którymi zasadził. SarPam 34.
– ...król jm.nie ma woli drugiego dać przywileju i za teraźniejszą usilną o te starostwo w.ks.m. dobrodzieja mego ekspostulacyją i ustawicznym przykrzyniem się książęcia jm. kanclerza król jm. absolute nic na list w.ks.m. dobrodzieja nie mowi... SarPam 313.
– ...zginął pod Wiedniem, był pułkownikiem w wojsku cudzoziemskim. Gdzie kazali grać muzyce, do której przyplątali się lokaje cudzy, ale nie królewscy, chcąc zarówno iść w taniec. SarPam 260.
– Jmp. staroście kamionackiemu król jm. dał list przypowiedny na chorągiew pancerną po jmp. podkomorzym lwowskim, którego pogrzeb odprawiał się u oo. reformatów dnia onegdajszego we Lwowie. SarPam 108.
– Król jm. trochę był przysłabszym i tak większą mieli z królową jm. konwersacyją, z którą byli u królewicowej jm., przez ogród piechotą przeszedłszy. SarPam 25.
– Uczynił to pomieniony biskup dlatego, aby nie miał przystawy, i uczynił się niby głuchym, kiedy go sam król jm. proponował, aby z nim był u jm. ks. nuncjusza; wziął też za to magnam reprehensionem i zdyskredytował się tym, że go nie zażywano potem do tej mediacyjej. SarPam 180.
patrz: PRZYSTAWA
– O kasztelaniją przytrudniej trochę, lubo jeszcze nie masz konkurentów wielkich do niej nad jmp. starostę brzeskiego kujawskiego. SarPam 245.
patrz: PRZYTRUDNO
– Nie bywa jeszcze na pokojach, bo królowej jm. nie przeprosił, która się jeszcze zda być przytrudna. SarPam 140.
patrz: PRZYTRUDNY
– Starostwo bierzwiańskie podpisał król jm. za instancyją jm. ks. sekretarza kor. jmp. chorążemu kijowskiemu, bratu jego, którą wprzód wnosił za jmp. Ogińskim, ale gdy widział pana trochę przytrudnego, że jemu ani w.ks.m. dobrodziejowi, ani księżęciu jm. kanclerzowi, o które serio instabat, nie podpisze, udał się do królowej jm. SarPam 133.
patrz: PRZYTRUDNY
– Jm. ks. biskup wileński jutro tu ma stanąć. Ks. jmp. podkanclerzy W.Ks.L. w tych także dniach speratur. Książę jm. kanclerz pedogrycznymi afekcyjami musi być przytrzymany w domu. SarPam 311.
– ...gdy [Dziatłowicz] przyjachał do krewnych swoich szlachty smoleńskiej, czeladź knutowano, porządek i konie za bezcześć Moskalowi oddano, a samego na pytce zawróciwszy, ręce i kłodę do nóg uwiązawszy, ciągniono... SarPam 357.
patrz: PYTKA
– Gdzie widząc jmp. podskarbi zewsząd się już ogarnionego rezolutnie skoczył na ordę, która go od jm. dobrodzieja oderżnęła, i przebił się generose, robore, dextre przez nieprzyjaciela. SarPam 371.
patrz: REZOLUTNIE
– W Wiedniu tedy takąż ramotę odda z rozgoworem takim jako i tu, do Rzptej zaś Weneckiej pośle onę na ręce rezydenta tam będącego od stolicy moskiewskiej. SarPam 327.
patrz: REZYDENT
– Ten Francuz, który się był przed dwiema tygodniami obiesił, i po śmierci dziwów robić nie przestaje, z początku bowiem, zaraz pierwszej nocy po obieszeniu, przyszedł był do warty kunickiej około właśnie północka i spytawszy ich o suknie swoje, potem skoczył ku kaplicy i zniknął. SarPam 31.
patrz: ROBIĆ
– Po obiedzie wszystek czas na konferencyjej w gabinecie królowej jm. samodwoje królestwo ichm. strawili, horis zaś consuetis tany się odprawowały. SarPam 55.
– Król jm. w gabinecie królowej jm. jadł obiad, nikogo nie wpuszczano tylko tych, co służyli do stołu. Po którym samodwoje państwo aż do samego zmroku mieli z sobą konferencyją. SarPam 109.
– Z Litwy piszą, że tam do Wilna na rezydencyją do jmp. wojewody wileńskiego hetman Zaporowski samodziesiąt przysłał swego korespondenta, którego jmć akceptował; po co i z czym miał przyjachać, jeszcze niewiedzą. SarPam 235.
– Nad wieczorem przyszedł do obozu od Tatarów o mil dwie za obozem pokojowy jm. ks. poznańskiego, który, z Warszawy z listami królewicowej jm. do królewica jm. wyprawiony już niedziel temu 5, ruszył się był z Śniatyna i już był wszędzie nas [!], ale przyszedłszy nad Pererytę, tam gdzie ognie palono Tatarów, znowu powrócił do Śniatyna, tandem przebrał się do Soczawy, z której samoszóst puściwszy się, napadł znowu na Tatarów, czyli karałasów, którzy go w las zagonili, konia stracił, listy na miejsce sobie naznaczane zarzucił, pudełka zaś dwa jeszcze przy pierwszej okazyjej gdzieś stracił [...]. SarPam 13.
patrz: SAMOSZÓST
– Nikt tu nie przybył, tylko jmp. Rzewuski starosta olchowiecki samoszóst, porzuciwszy wozy w Śniatynie i inszych towarzystwo, które do Soczawy w tę stronę Prutu poszło i tam na nas czekać będzie. SarPam 232.
patrz: SAMOSZÓST
– W ściu [!] wojska ochoczo skoczył jmp. Iskra porucznik jmp. podkomorzego kor. samoszóst przeciwko ordzie, majaczącej na ćwierć mili od wojska; tam potężnie się z harcownikiem ucierając, dwóch z koni zbiwszy Tatarów, sam na Krwawym Moście, miejscu nazwanym, z drugim towarzyszem, p. Bieleckim, z chorągwi jm. ks. biskupa chełmińskiego, kawalersko occubuit [...]. SarPam 4.
patrz: SAMOSZÓST
– Przypomniał sobie król jm. chłopca onego jm. ks. Wyżyckiego podczas sejmu teraźniejszego, do którego strzelił góral jmp. posła cesarskiego na Zamku w okno, pytając się, jak też się sprawa ta skończyła. [...] Gdy relacyją czyniono rzetelniejszą, strasznie exarserat król jm. na tych, którzy się w to wdawali [...] Potem gdy królowa jm. nadeszła, strasznie sie skarżył, że mu tak smaczną potrawę, którą natenczas jadł, cholerą przyprawili. SarPam 308.
patrz: SMACZNY
– 18 Z Wilna, 10 IX 1694 Przybył tu jmp. Mniszek starosta sanocki, starający się o przyjaźń jmp. Ogińskiej miecznikównej W.Ks.Lit. w tej nadzieje, że mu posag piąciukroć sta tysięcy, przez jmp. chorążego W.Ks.L. obiecany, wyliczyć mają, lecz tu tylko mu 60 m. obiecują gotowizny, a sto tysięcy w klejnotach, starosta zaś directe stawa, że tu dla posagu przyjechał tak wielkiego, aby swoje majętności mógł oswobodzić. SarPam 360-361.
patrz: STO
– Jakoż finaliter et ultimarie determinował pięćkroć sto tys. tal. bitych ex bonis paternis cum ea conditione, aby więcej z nich nie pretendowała sobie królewna jm. post fata eius; królowa zaś jm. rezolwowała ad quartam partem substantiae ex ibonis maternis post sera fata sua przypuścić królewną jm., a teraz ex affectu suo materno na 50 tys. w klejnotach daje talerów bitych, do tych przyłączając, w których ad praesens chodzi i jak tylko w nie się poczęła stroić. SarPam 120.
patrz: STO
– Jmp. komendant Rapp jeszcze nie wyjachał ze Lwowa ad memoratum fortalitium, oczekiwając na suplement swojego regimentu, który jeszcze gdzieś około Wielkiej Polski vagatur. SarPam 35.
patrz: SUPLEMENT
– Jm. ks. biskup wileński kanoników i dziekanów całej diecezyjej wileńskiej sprowadziwszy tu kazał im obchodzić wszystkich ichmpp. senatorów, począwszy od ks. jm. kardynała, cum lachrymis iniuriam kościołów i plebanij swoich, z których expulsi przez żołnierza, że się i kielichy nie utrzymali w szarpaninie, opowiadając na potępienie z zawziętości swojej większe jmp. wojewody wileńskiego, na co trzeba ubolewać. SarPam 175.
patrz: SZARPANINA
– P. Szyszka powiózł dziś tych Francuzów do grodu lwowskiego, co zabili ludzi jmp. referendarza, i tam będą siedzieć in carceribus. SarPam 263.
– Do jmp. Szyszki trzy razy pisałem o moje zasługi, który ma kwit mój za pierwszy kwartał; teraz nie wiem, dlaczego mnie mortyfikuje, ile kiedy zbawcy trzeba na Wielkanoc pro honore imienia wielkiego w.ks.m. dobrodzieja. SarPam 294.
– Jeżeli tedy w.ks.m. chcesz one widzieć, każże napisać do mnie jmp. Szyszce, gdyż ja ultro posyłać ich nie chcę się ważyć. SarPam 289.
– Wiadomość przychodzi, iż praesidiarii kamienieccy szczęściem niedawnym uwiedzeni w piątek przeszły podpadli pod Okop, chcąc bydła zarwać, ale miawszy o nich wiadomość, tak ich dobrze poczynionymi szyszkami przywitano, że dwudziestu Lipków i Turków żywcem wzięto, a nad trzydziestu zabito. SarPam 359.
patrz: SZYSZKA
– Tatarów cale nie widać było, ale ci, co na śliwki chodzili, widzieli ich za górą kilkadziesiąt czatujących na nich, których urwali kilku [...]. SarPam 8.
patrz: ŚLIWKA
– Aż tandem z jednego boku zapalił nieprzyjaciel przedmieście i sub favore owego dymu z wiatrem wielkim mgłę, śnieżnicą w oczy naszym i na miasto bijącym jedną ciasną ulicą w tył naszym partyjom ucierającym się poczynał zabiegać w przedmieście [...]. SarPam 373.
– W wieczór bassadę grali, jm. ks. opat świętokrzyski bank trzymał i przegrał 70 tal. bitych. SarPam 102.
– Zaraz tedy król jm. z wojskiem wszystkim do obozu taborowego ruszył się z miejsca tego milę wielką do Pereryty za cerkiew, która sklepieniem stoi na górze nad samym Prutem; samym zmrokiem stanęliśmy. SarPam 6.
patrz: TABOROWY
– Skończył się ten bankiet w nocy, skąd do Marywila pompose królestwo ichm. powróciło; do którego gdy wjeżdżało, muzyka gwardyjej w tarabany, sałamaje, trąby, kotły, bębny uderzyła. SarPam 331.
patrz: TARABAN
– Wytrzymać dalej trudno było chorągwiom tym piąciom, ile tak nie okrytym, i tak przez Tatarów przebijać się przyszło jm. dobrodziejowi ku teatynom. SarPam 371.
patrz: TEATYN
– Zapis ks. jm. Bogusława Radziwiłła taki się znajduje w terminarzu, który jest w kancelaryjej. SarPam 247.
patrz: TERMINARZ
– Z poczty krakowskiej pisano też tu rem curiosam, że tam w tłusty czwartek według zwyczaju swego owe baby, co wątroby smażone, pieczone na rynku przedają, poubierały się w srebrne łańcuchy i złociste suknie bławatne i bon tempo sobie wpół rynku krakowskiego z naporu czyniły, wina mając w konwiach, i kogokolwiek złapać mogły, jakiegokolwiek człowieka podobnego do tej kompanijej, i księdzom non parcendo, gwałtem brali onych i poili. SarPam 337.
patrz: TŁUSTY
– Kilka towarzystwa poranionego z okazyjej pod Bodowem piechotą przyszło do króla jm. suplikując o miłosierdzie, że i od koni odpadli. SarPam 146.
– Król jm obiad smaczno, z królową jm i królewną do stołu muzyka francuska grała i trębacze z not, alias partytur, bardzo delikatnie przy klawicymbale. SarPam 100.
patrz: TRĘBACZ
– Po skończonym obiedzie j.k.m. [Jan III Sobieski] tak po dolnych, jako i górnych pokojach prowadził jm. ks. nuncjusza, wszyskie mu pokazując, które natenczas z skarbca wystawione były, galanteryje; między inszymi bardzo się podobała jm. ks. nuncjuszowi ta szkatuła, którą j.k.m. w.ks.m. wiązał, powiadając o niej, że trudno widzieć i w rzymskim państwie równej. SarPam 225.
patrz: TRUDNO
– Po trzydniowej agitacyjej wilanowskiej król jm. powrócił się tu, ale nie ze wszem na zdrowiu ufundowany, bo był poalterowany bólem zębów, dlaczego i w kościele nie był. SarPam 33.
patrz: TRZYDNIOWY
– Wprowadzony był przez pokój marmurowy, w którym we drzwi potkany był od jmp. podkomorzego kor., do króla jm. jeno przyszedł blisko, po trzykroć ukłonił się, a potem more solito blisko także do króla jm. komplement uczynił, toż i do królowej jm. wedle króla jm. stojącej odprawił. SarPam 157.
patrz: TRZYKROĆ
– Jakoż finaliter et ultimarie determinował pięćkroć sto tys. tal. bitych ex bonis paternis cum ea conditione, aby więcej z nich nie pretendowała sobie królewna jm. post fata eius; królowa zaś jm. rezolwowała ad quartam partem substantiae ex ibonis maternis post sera fata sua przypuścić królewną jm., a teraz ex affectu suo materno na 50 tys. w klejnotach daje talerów bitych, do tych przyłączając, w których ad praesens chodzi i jak tylko w nie się poczęła stroić. SarPam 120.
patrz: TYSIĄC
– 18 Z Wilna, 10 IX 1694 Przybył tu jmp. Mniszek starosta sanocki, starający się o przyjaźń jmp. Ogińskiej miecznikównej W.Ks.Lit. w tej nadzieje, że mu posag piąciukroć sta tysięcy, przez jmp. chorążego W.Ks.L. obiecany, wyliczyć mają, lecz tu tylko mu 60 m. obiecują gotowizny, a sto tysięcy w klejnotach, starosta zaś directe stawa, że tu dla posagu przyjechał tak wielkiego, aby swoje majętności mógł oswobodzić. SarPam 360-361.
patrz: TYSIĄC
– Trzeciego dnia oddawano upominki, tylko jeden od całego królestwa był, tj. samego króla jm., od jm. ks. kanclerza, płockiego, bracławskiego i czerniehowskiego wojewodów, jmp. referendarza kor. i od inszych bardzo mało; spodziewano się od księżnej jm. marszałkowej, ale honorem ubierania zasłoniła się do dania onego. SarPam 329.
patrz: UBIERANIE
– Kiedy już czas sam ubliżeł dalszej ochocie et conatibus wojska, rozpuszczone na stanowiska swoje chorągwie w ścisłą podług skryptu ad archivum lokacyją. SarPam 385.
patrz: UBLIŻYĆ
– U jmp. wojewody ruskiego na umówionych punktach do ukontentowania i ubłagania majestatu pańskiego w sprawie jmp. łowczego zasiadali ci ichmpp. senatorowie: jmp. krakowski, jmp. wojewoda bracławski, [...] SarPam 102.
patrz: UBŁAGANIE
– Król jm. na bok ten zachorował, na który śp. księżna jm. dobrodziejka, pamiętam, często ubolewała. SarPam 170.
– Książę jm. kardynał wymówił się, dowiedziawszy się o pomienionych punktach, że i bytność jego mało by się na co przydała, bo tu pieniędzy trzeba, a w skarbie defectus, na uchwalenie zaś ich sejmu trzeba, na senatus consilium nikt nie pożyczy onych, chyba sam pan będzie się rezolwował i będzie chciał continuare sacrum bellum. SarPam 301.
patrz: UCHWALENIE
– Poczta wielkopolska przyniosła, że sejmik tameczny stanął, na którym dwoje pogłównego uchwalono, na Żydów dziesięcioro podymnych, szelężne i czopowe po miastach i miasteczkach. SarPam 41.
patrz: UCHWALIĆ
– Królowa jm. bardzo nabożna co dzień na roratach po dwunasty bywa, trochę zalterowana pomieszanym zdrowiem króla jm., ale za łaską Bożą, że restituta principis salus, nie uchybi terminu sejmu naznaczonego. SarPam 71.
patrz: UCHYBIĆ
– Co żeby z wielkim uciemiężyniem ludzi tu mieszkających nie było, j.k.m. de clementia innata księciem im. kardynałem i niektórymi panami często mieszkającymi obiecał się eks parte tych unkosztów przyłożyć. SarPam 47.
– Trwała ta bitwa zupełne godzin 6 po południu, z przodu i z boku ucierała się orda potężnie, trawy popaliwszy, który tłum dymu bardzo naszym szkodził, że nie rozeznać było, kogo bić. SarPam 230.
– Ucieszony j.k.m. wesoło powrócił. SarPam 58.
– Jmp. marszałek nadw. kor. w nocy pożegnał króla jm. z wielkim głowy jego uciskaniem i napomnieniem, aby białego chleba nie jadł, od którego jeszcze totaliter nie ozdrowiał. SarPam 160-161.
patrz: UCISKANIE
– Francuz Hosan, który w Zamku na tym miejscu, gdzie p. Braun doktór stał, chędożył królowi jm. rudera ze stali robione, blisko sezagenarius, lugubrem clausit periodum, położywszy na szyję powróz, tak hak sobie wbił nad łóżkiem, z którego, gdy się zawiązał, zrucił się stojący, i tak się uduszył wiszący. SarPam 24.
– Z boku namieniono także z domu ujazdowskiego jmp. starostę nowomiejskiego; więcej się ich nie odzywa. SarPam 337.
patrz: UJAZDOWSKI
– W kilka godzin na prawym skrzydle koronnym allarmo się uczyniło na ukazanie się tylko jednego Tatara. SarPam 17.
– Przysłał mi p. wojewoda paszport jego od jmp. Trypolskiego gubernatora nieświeskiego, uwolniając go od służby, znać zmyszlony. Poprowadzono go do stolicy i jest wiadomość, że car jm. przed sobą kazał mu indzinigerskie sztuki ukazywać, a tu p. Buszowi pułkownikowi parę koni żmujdzinów dał, żeby po nim się ręczył, że nie ucieknie. SarPam 358.
– His tedy rationibus convictus nie udały się moje potem sposoby, abym z tego gościńca skierował na bialski jmp. Krasińskiego, i ten największy dałem sposób do ułapienia tych talerów, że w.ks.m. dobrodziej otrzymasz to potem starostwo, w bliskim będące inszych dóbr w.ks.m. dobrodzieja, za gotowe pieniądze, usłyszawszy od niego, że one zbywać cale chce, a tu się gnieździć blisko jmp. wojewody połockiego [...] SarPam 318.
patrz: UŁAPIENIE
– Potem listy, jako się z zakonnikami umawiał, aby zadosyć uczynili jego afektacyjej, żeby we wszystkich swoich kościołach publikowali na jmp. wojewodę ekskomunikę. SarPam 143.
– Jmp. wileński przyjachał cum vitricibus palmis z teraźniejszej kampanijej, nic więcej nie przydał ani umniejszył nad to, co poczta przyniosła; gratissimus był hospes królowi jm., z którym miał prywatny rozgowor semotis arbitris, gdzie i królowa jm. była i jmp. referendarz kor., któremu król jm. zlecił zaraz, aby tę okazyją namienił w uniwersałach na sejm ekspediowanych [...]. SarPam 154.
– Gdy tu już król jm. accingebatur operi przyszłej w tym tygodniu komplanacyjej, prawie w tym momencie przychodzi list od jmp. wojewody wileńskiego do króla jm., że na termin 12 praesentis zjachać nie może dla dwóch przyczyn niepoślednich: pierwsza, że hyberny dyspozycyją chce wprzód umoderować; druga, że się chce przejrzeć, kto był autorem ognia tego, który się był zajął w obozie w wojsku W.Ks.L., i jako się tenże ogień mieć będzie w teraźniejszym powrocie i marszu, żeby, broń Boże, znowu nie zajął się. SarPam 310.
– Skąd w.ks.m. dobrodziej miarę brać możesz, że się tego pana w teraźniejszej okurencyjej chwycić potrzeba, jako najprędzej do niego pospieszając dla umówienia się circa ordinationem pozostałych dóbr po śp. nieboszczce księżnej jm. nejburskiej. SarPam 296.
– w koletach wszyscy, aksamitne karmazynowe wyłogi, na rękawach galon srebrny i na kapeluszach, amełyki aksamitne, cyfry odliwane srebrne na nich królewskie, szpady pobielane, na koniach wszyscy białych, czapraki i kapturki na olstrach na suknie czerwonym jedwabiem zielonym wyszywane, rządziki na juchcie czerwonym mosiężne, pozłociste; unteroficyjerowie granatowe liberyje mają, koletowe kaftaniki SarPam 159.
– W tej godzinie jmp. conte młody skakając koło fontanny w ogrodzie tak dobrze się w niej unorzał, że peruka po wierzchu pływała. SarPam 127-128.
– Miałbym tu campum doniesienia uraz i krzywd, które dom mój od jm. ks. wileńskiego poniósł, ale nie chcę fatygować uszu w.k.m., to tylko powiem non ad exacerbationem, ale ad iustificationem, a primario to, jako jmć diabłu duszę brata mego oddał. SarPam 199.
patrz: URAZ, URAZA
– Na tymże miejscu, gdzie i wczora, w Handrykowcach na uroczyszczu, popas. SarPam 3.
– Na tymże miejscu, w Bogdanowcach, nad brzegiem Prutowym przestaliśmy. Tatarów cale nie widać było, ale ci, co na śliwki chodzili, widzieli ich za górą kilkadziesiąt czatujących na nich, których urwali kilku; tamże zginęło dwóch pokojowych jmp. marszałka nadw. kor., co się zagnali za sarną. SarPam 8.
patrz: URWAĆ
– Urywają się po trosze partyjami nasi z nieprzyjacielem, zawsze przecie z lepszą na naszę stronę fortuną, daj Panie Boże, aby tak do końca. SarPam 352.
– Jmp. marszałek w. i nadw. koronni instancyją wnosili do króla jm. o jmp. podkomorzankę wieluńską za jmp. starostą urzędowskim, do której syn młodszy jmp. wojewody sędomirskiego także zmierza, jmp. graf Denhoff, ale żaden nie ma deklaracyjej. SarPam 159.
– Miecznikostwa kor. na usilne prośby domus Lubomirscianae nie chciano dać jmp. staroście olsztyńskiemu non sine iniuria, jeszcze jmp. starostę łęczyckiego dręczą i smażą, po staremu jemu cedit. SarPam 45.
patrz: USILNY
– Odebrał respons ore facundissimo od jmp. wojewody ruskiego cum compassione uskarżającym. SarPam 56.
– Królewicz jm. Aleksander zapadł na ospę; skąd obawiając się królowa jm., ne talia patiatur i Konstanty, segregavit illum a conversatione jego, przydawszy mu wszystkich officyjalistów do usługiwania, począwszy od stołowych i kredensów. SarPam 289.
– Z rana król jm. nad ekonomiją grodzieńską wszystek czas strawił, w której zadał jmp. Stryińskiemu nijaki Gumowski, że króla jm. uszkadzał na 80 tysięcy. SarPam 211.
patrz: USZKADZAĆ
– Orda napadła na czatę, która z Romana powracała, ta utaborowawszy się w polu strzelbą obroniła się, druga poszła w niewolą, kilkunastu p. Wilga z p. Oziemskim, rotmistrze, odbili już powiązanych. SarPam 17.
– Za sukno i insze wydatki jmp. cześnik zapłacił mi i za tego drugiego satyra, którego już zaczął robić i za tydzień obiecał on skończyć; nie mogliśmy i jednego halerza utargować. SarPam 247.
patrz: UTARGOWAĆ
– Ociec królowej jm. utęskniony przez dzień insperacie przyjachał w samo południe do Kukizowa, któremu królowa jm. kazała prędkie śniadanie nagotować; po mszy zaraz nazad recta do Żółkwi odjachał rozsadzonymi na Żołtańce końmi. SarPam 66.
– Pomienionego posła utraktowanego kazał na koniu swoim odesłać do gospody. SarPam 35.
– Dziś król jm. z łaski Bożej także zdrowy, na żadną nie utyskujący alteracyją, jadł smaczno z królową jm. i jmp. posłem obiad. SarPam 77.
– Zaczem p. Kostrowski jednego szlachcica podlaskiego, p.-Potemkinowi Smolaninowi lat siedem służącego, córkę uwiózł, którą była macocha jej invitus w Smoleńsku do czernic oddała, któremu nic nie ukroiło ex eo, że ją z monastera wywiózł pod ten czas, kiedy ihumeni do stolicy wyjechała, gdyż o jedną noc dwanaście mil ubiegłszy, tandem na granicy stanął. SarPam 360.
patrz: UWIEŹĆ
– Z łaski Bożej król jm. zdrowszy był i spał dobrze, jednak wczasował się na łóżku cały dzień i leżąc z różnymi dyskurował. SarPam 61.
– To król jm. z łaski Bożej w coraz to w rzeźwiejszym zostaje przy ustawicznych przejażdżkach; która wegetacyja podczas dni pogodnych bardzo jest na wygodzie. SarPam 330.
patrz: WEGETACJA
– Czyli to tedy od Wołochów były zmyślone strachy, żeby pod nimi wemknąć zaharę do Kamieńca, czyli też w inszą jaką obrócili się stronę Tatarowie, dokąd nasi dorżnąć nie mogli, owo zgoła rzecz barzo cudowna i ciekawa, czekamy wszyscy niecierpliwie na co pewniejszego. SarPam 268.
patrz: WEMKNĄĆ
– Imp. krakowski obchodząc wczora Groby Pańskie zachwalił królowi jm. grób u oo. franciszkanów [...] Tam tedy pojachał [król] na mszą i wesołego alleluja winszować sobie kazał. SarPam 210.
patrz: WESOŁY
– To co w przeszłym tygodniu było z ruskiej poczty o wezyrze mauzołowanym confirmatur i z wiedeńskiej; miano go jeszcze udusić, ale odprosił kajmakan, który na miejscu [jego] wezyrem został. SarPam 9a, 239.
patrz: WEZER, WEZYR, WEZYR
– Ks. Radecki rano wiązał króla jm. bekcą?, której dziś ludzie prości po domach swych zażywają, uczynił tedy palmę z niej, różą i różnym kwieciem przyozdobioną, którym wiązaniem król jm. ucieszył się. SarPam 143.
– Pierwsze miało być wiązanie od królowej jm., ale że rzemieślnik nie wygotował diamentowy pas, na oktawę one zachowała. SarPam 144.
– 10 Ze Lwowa, 3 VI 1693 Prowiant w Soroce za łaską Bożą w cale stanął, o czym daje znać p. Brink wicekomendant sorocki; także do Szańcu Ś. Trójcy zaszedł w cale prowiant na dwóch promach... SarPam 353.
– Tamże 2 eiusdem na rotmistrzostwie incaustos potkał casus jmmp. starostę żytomirskiego, gdy w nocy p. Woliński instygator trybunalski z jmp. Molskim, synem jmp. wicemarszałka, nadszedłszy posiekli w rękę razy kilka i coś w głowę. SarPam 243.
– Jm. ks. wileński in capite mowy swojej, jeżeliby go kto lacesseret, zostawił sobie campum respondendi; nihilominus quo ad punctum życzył, żeby j.k.m. wydał na sejmiki uniwersały oraz i wici na pospolite ruszenie, skądby mogła być rada i obrona ojczyźnie. SarPam 188.
patrz: WICI
– Ociec Semen metropolita smoleński, z dawna mój znajomy, życzył ze mną widania i z księdzem rozmowy, a że teraz jest w frasunku, nie przyszło do tego, bo cztyry dniami przed przyjazdem moim do Smoleńska obalił się mur cerkwi nowo murowanej... SarPam 356.
patrz: WIDANIE
– Odjeżdżając księżna jm. widendę in actis metrices uczyniła, nie wiem na co. SarPam 162.
patrz: WIDENDA
– Dwa lichtarze były wiszące srebrne z wieszadłami, jeden przed wielkim ołtarzem, drugi nad katafalkiem. SarPam 151.
patrz: WIESZADŁO
– Król jm. jako dnia wczorajszego pojachał, dotychczas wilanowską rezydencyją cieszy się, do którego dziś królowa jm. na obiad pojachała. SarPam 308.
patrz: WILANOWSKI
– Po trzydniowej agitacyjej wilanowskiej król jm. powrócił się tu, ale nie ze wszem na zdrowiu ufundowany, bo był poalterowany bólem zębów, dlaczego i w kościele nie był. SarPam 33.
patrz: WILANOWSKI
– Przyszła wiadomość od p. Wilgi, który był ordynowany w Polesie na złapanie Palija, że nie mógł nic onemu radzić, bo będąc praecautus wcześnie o tych zamysłach tak się dobrze w swym Chwastowie, wilczym prawem nabytym, ufortyfikował w ludzie i amunicyją, że tych ludzi 800 nie bał się, altero tanto u niego się znajdowało mołojców różnej drużyny; SarPam 68.
patrz: WILCZY
– Wsadzony także i sam mąż jest do wieży, bo o nim magna suspicio, jakoby to z namowy z nim to stać się miało, ex quo nieboszczka w takiej materyjej z nimi miała sprawę, która i do męża swego, i do żony rzeczonego winiarza należała. SarPam 307.
– Ludzi recenter w tych pustkach kilkoro mieszkało, Winogradów, owoców sieła się otworzyło było. SarPam 11.
– ...żalił się [ks.kardynał] na ichmpp.litewskich, iż inaudita forma sejmowania dnia wczorajszego tumultuarie sobie postępowali cum scandalo postronnych narodów, który asus co za wiolacyją libertali fert, bene sentientibus de Repca considerationi commisit... SarPam 167-168.
patrz: WIOLACYJA
– Księżna jm. dobrodziejka nie była u królestwa ichm. dla nieszporu, na którym była u pp. wizytek in claustro i tam aż do siódmy bawiła się. SarPam 29.
patrz: WIZYTKA
– ...interim deputati od króla jm. już in praeliminaria wkroczyli u księcia jm. kardynała, znajdują pronum jmp. wojewodę sieradzkiego ad dandam omnimodam satisfactionem. SarPam 236.
patrz: WKROCZYĆ
– Jmp. wojewoda wileński i jmp. podskarbi W.Ks.L. bardzo sobie życzą protekcyjej w.ks.m., kiedy już wkrócili w komplanacyją, której tuszą dojść pewnie; SarPam 275.
patrz: WKRÓCIĆ
– Księżna jm. dobrodziejka z łaski Bożej zdrowa, nie pisze do w.ks.m., tylko mile pozdrawia w. księstwo ichm. SarPam 255.
patrz: W.KS.M.
– Jm. ks. poznański potestatem jemu daną z Rzymu przeczytał, po przeczytanej praesens jm. ks. władyka piński dał votum swoje na jm. ks. Załęskiego, drudzy episkopi przez listy swoje, które czytano, jm. ks. Winnicki osobliwie cum ea conditione, ut recedat od władyctwa włodzimirskiego, ponieważ tam trzeba osobliwego pasterza. SarPam 204.
patrz: WŁADYCTWO
– Na importunów narzekał tymi słowy: „bodaj zabito budowniczego mego, że mi zwodu na moście zrobić nie kazał, pewnie by się za imną nie włóczyli“. SarPam 126.
– Na to król jm.: „gdy wm. debite do mnie przyjedziesz, zawsze będę rad”. SarPam 109.
patrz: W.M., WM, WM, WM., WMĆ, WMŚĆ
– [...] jmp. wojewoda odpowiedział mu: „gdybyś, prawi, wm. wiedział, mci księżę biskupie, jaka jest chytrość w tym biskupie, nie przykrzyłbyś mi się tak barzo, a wzdyć to on wszystkich wmciów de vita et moribus od stóp aż do głowy opisał do Rzymu, nawet i o samym wm. pisał, żeś jest ateista”. SarPam 288-289.
patrz: W.M., WM, WM, WM., WMĆ, WMŚĆ
– Tak zaczął j.k.m.: „nie rozumieliśmy, aby propozycyja nasza tak krótka miała tyle czasu zabierać in consilio et mentibus wmciów, ale ponieważ interesa prywatne i urazy protulerunt pospolitej obradzie, czas naznaczony musieliśmy akomodować cierpliwością zachodzącym trudnościom. SarPam 200.
patrz: W.M., WM, WM, WM., WMĆ, WMŚĆ
– I gdy mię j.k.m. pytał, jeżeli wiem o tym, odpowiedziałem, że piszą do mnie z Biały, że umarł; król jm. rzekł: „ale ja więcej wm. powiem, że i dobra jego po śmierci odebrał”. SarPam 114.
patrz: W.M., WM, WM, WM., WMĆ, WMŚĆ
– ...jmp. wojewoda trocki nie tylko ex parte sui, ale też ex parte jmp. wojewody połockiego, który dnia onegdajszego do Litwy odjachał, chciał się w tę sprawę wmieszać, i tak gdy z siebie duo chciał uczynić subiecta i za jedno się nie utrzymał. SarPam 183.
– Jmp. wojewoda witebski dziś króla jm. chciał pożegnać, ale mu się jeszcze kazał zatrzymać mówiąc do niego: „niedawnoś wmmp. senatorem został, a już się przykrzy z nami“. SarPam 204.
– Jmp. kanclerzyna kor. wdowa wymówiła się na pokojach pańskich, że „gdyby to memu uczyniono, od godziny do godziny pewnie bym się dowiedziała”. Księżna jmp. marszałkowa odpowiedziała jejmci: „jeżelibyś wmmp. tego dokazała, pewnie byś za rok Polaków nie uspokoiła”. SarPam 151.
patrz: WMMP.
– Tu zaś woźnica królowej jm. zachorował na wnętrze. SarPam 337.
– Za wniściem zaraz tym i ja oddałem królowi jm. list w.ks.m. dobrodzieja, cum humillima subiectione ścisnąwszy za nogi i królową jm. od w.ks.m. dobrodzieja. SarPam 297.
– Po obiedzie wszystek czas na konferencyjej w gabinecie królowej jm. samodwoje królestwo ichm. strawili, horis zaś consuetis tany się odprawowały. Jmp. wileńska w nocy, jmp. wojewoda bełski z jejmcią swoją i ichmpp. wojewodzonkami comparuerunt. SarPam 55.
– Te obadwa akty in praesentia królowej jm., księżnej jm. dobrodziejki, ichm. kaliskiej, czerniehowskiej wojewodzin, jmp. kanclerzynej w. kor. i jp. podkoniuszynej kor. odprawiły się z wielką pociechą obudwu stron. SarPam 37.
patrz: WOJEWODZIN
– U panien sakramentek powadziła się jmp. wojewodzina stara kijowska z jmp. podskarbiną W.Ks.L. o to, że jmp. podskarbina siedziała na stołku przed pokojem drugim królowej jm., z którego jmp. wojewodzina ją spychała i imieniem królowej Tagussera posyłała, żeby na nim nie siedziała, co postrzegłszy kawaler Pac mało go szpadą nie pchnął. SarPam 42.
– Począwszy o godzinie 8 aż do 1 po południu sekretna i potajemna była u króla jm. z królową jm. i jmp. wojewodą ruskim konferencyja, podczas której w pokoju królowej jm. był jmp. wojewoda krakowski i bracławski, kasztelan bełski, do której nie wokowano pomienionych ichmciów. SarPam 84.
patrz: WOKOWAĆ
– Tego Wołoszyna z listami hospodara konwojowało sto ordy z Jass. SarPam 16.
patrz: WOŁOSZYN
– Jmp. wojewodzina kijowska po wczorajszych wonitach, które i dziś miała, trochę zdrowsza, jednak od gorączki nie wolna i zimno na kształt febry miała. SarPam 158.
patrz: WOMIT, WONIT
– ...gdy przyjachał do krewnych swoich szlachty smoleńskiej, czeladź knutowano, porządek i konie za bezcześć Moskalowi oddano, a samego na pytce zawróciwszy, ręce i kłodę do nóg uwiązawszy, ciągniono: jakim dziełom, czy nie worowstwom pryjechaw; i teraz go chowa u siebie, i za chołopa obrócił go sobie, przymusza do chrztu; jeszcze się trzyma i o liberacyją przez miłość Bożą prosi, bywając tu u mnie. SarPam 357.
patrz: WOROWSTWO
– Zaraz tedy rajtaryje tam się przeprawiać zaczęły, trzy chorągwie wołoskie, ale wiele wózków wywracało się i śrzodkiem Prutu płynęło. SarPam 7.
patrz: WOZEK, WÓZEK
– Królowa jm. brała lekarstwo dziś, które ją tak zdebilitowało, że jedząc obiad z królem jm. u stołu zemdlała, aż od niego odejść musiała i wódkami różnymi nacierać się kazała; ledwie w godzinę do siebie przyszła, potem jadła i zdrowa była. SarPam 135.
patrz: WÓDKA
– Jmp. Szczuce kuchmistrzowi kor. j.k.m. podpisał starostwo wiskie cum ea tamen conditione, aby brat nieboszczyka jmp. Grąskiego starosty wiskiego przy podstarostwie był konserwowany, do którego przydał mu j.k.m. wójtostwo tameczne wiskie ob respectum zasług brata jego. SarPam 119.
– ...właśnie wyjachało podwód kilkadziesiąt po drwa cum adminiculo janczarów i jazdy Lipków armatnich, na których nasi zaraz odważnie wsiadłszy nabrali, nasiekli, ostatek do bramy kamienieckiej wpędzili, wzięto żywcem nro 42 Lipków różnego gatunku, ale więcej chłopów, bydła kilkadziesiąt; z naszych żaden nie zginął. SarPam 62.
patrz: WPĘDZIĆ
– Królowa jm. tak na rannym, poobiednym i wpółnocnym nabożeństwie w kościele u fary była. SarPam 78.
– Z Szańca Ś. Trójcy wiadomość przyszła, że ludzie jmp. Dymideckiego 18 dwanaście wozów żywiny do Kamieńca wprowadzającej zarwali i one sobie na miejsce przyprowadzili. SarPam 93.
– Listy z poczty wrocławskiej powracające i dwie książki od p. Forzoniego dworzanina j.k.m., który był przy skarbie quondam, odsyłam w.ks.m. dobrodziejowi. SarPam 255.
– Gdy się ubrali, za daniem sobie znać jmp poseł poszedł na prywatną audiencyją do królestwa ichm. incognito małymi wschodkami do gabineciku króla jm., tam po komplemencie uczynionym listy od pryncypała swego oddał. SarPam 116.
patrz: WSCHODEK
– Z Jass przyszła wiadomość, że Tatarowie stoją na Cecorze i że konno z Jass do Kamieńca zaharę prowadzić mają, który w tak ciężkim jest głodzie, że gdyby za niedziel dwie nie wprowadzono żywności, pasza janczarom deklarował nie bronić wyjścia z Kamieńca. SarPam 126.
– Z tych tedy deputowanych sześć chorągwi barzo porządnych wymunderowano, poruczników, chorążych obrawszy i naznaczywszy. SarPam 259.
– [...] na jakimś bankiecie jmp. wojewodzina połocka wziąć miejsce chciała pierwsze jmp. wojewodziny trockiej [...] Ichmpp. mężowie wojewodowie trochę się powadzili o to i prędko potem pojednali; po pojednaniu w półtory niedziele na uczcie pewnej przypomnieli sobie dawne i świeże zadatki nieprzyjaźni. SarPam 338.
patrz: ZADATEK
– Jeszcze dotąd jestem fixus lecto dla wielkiej słabości zdrowia mego, atoli przecie assumo vires, kiedy propria manu mojej zadosyćczynię funkcyjej w ekspediowaniu poczty do w.ks.m. pana i dobrodzieja m.m. SarPam 254.
patrz: ZADOSYĆ
– Nad wieczorem przyszedł do obozu od Tatarów o mil dwie za obozem pokojowy jm. ks. poznańskiego, który, z Warszawy z listami królewicowej jm. do królewica jm. wyprawiony już niedziel temu 5, ruszył się był z Śniatyna i już był wszędzie nas, ale przyszedłszy nad Pererytę, tam gdzie ognie palono Tatarów, znowu powrócił do Śniatyna, tandem przebrał się do Soczawy, z której samoszóst puściwszy się, napadł znowu na Tatarów, czyli karałasów, którzy go w las zagonili, konia stracił, listy na miejsce sobie naznaczane zarzucił, pudełka zaś dwa jeszcze przy pierwszej okazyjej gdzieś stracił [...]. SarPam 12-13.
patrz: ZAGONIĆ
– Na tej stronie Prutu sołtan ze 20 m. stoi ordy o dwie mili, który się był puścił z Budziaków, odprawiwszy zaharyją do Kamieńca. SarPam 3.
patrz: ZAHARYJA
– Tamże naszych w zasieczy nasieczono i nastrzelano dobywających się do taboru, niektórzy dostali wołów, jęczmieniów, żyta i żywności; to wszystko Turkuł z swoją Wołoszą i rajtaryją komenderowaną poodbierał. SarPam 12.
patrz: ZASIECZ
– Staliśmy na tymże miejscu mila wielka od Niemca, bo bukowinę objeżdżając trzeba krążyć do niego. Interim tam jmp. wojewoda kijowski, upatrzywszy sobie zasieczoną drogę pod zamkiem, zbliżył się ad operationes i zaczął z mniejszych moździerzków i dział atakować, bo wielkich nie mogli tak prędko wprowadzić górami. SarPam 20.
patrz: ZASIECZONY
– Poprowadzono go do stolicy i jest wiadomość, że car jm. przed sobą kazał mu indzinigerskie sztuki ukazywać, a tu p. Buszowi pułkownikowi parę koni żmujdzinów dał, żeby po nim się ręczył, że nie ucieknie. SarPam 358.
– Książę jm. starosta lidzki odpowiedział competenter mową lepszą, nie żakowską, bo pierwsza była podobna puerom. SarPam 328.
patrz: ŻAKOWSKI
– Wszystek dyskurs był króla jm. z jm. ks. episkopem o kościół S. Jura, który teraz świeżo renowował po swojemu. W który dyskurs jmp. kijowski żarteczkami swoimi wdał się, nieznacznie przymawiając pomienionemu ks. episkopowi; inter alia rzekł mu directe, że do tego funduszu królowa któraś Magielona przyłożyła się; [...]. SarPam 55.
patrz: ŻARTECZEK
– Żadnej tedy nie odebrałem inszej kompasyjej ani rezolucyjej, co z tym czynić. Meo vili et humili consilio życzę dać pokój tym imprezom w.ks.m. i więcej ognia nie żarzyć, pana nie turbować [...]. SarPam 264.
patrz: ŻARZYĆ
– Była i jego własna z sześcią żmudów gniadych; konnych Moskwy na szkapach podłych było ośm, dwóch pachołków moskiewskich przy karecie z berdyszami wielkimi pieszo. SarPam 322.
– Ci Tatarowie, którzy przy murowanym moście w prawej ręce im. dobrodzieja wtargnęli w przedmieście, zastąpili imp. Zahorowskiego wprzód się retyrującemu, a potem imp. podskarbiemu, którzy zaś Tatarowie na błoniu pod Zboiskami stali, postrzegszy, że nas przełomano, prosto na most i szlak żółkiewski uderzyli. SarPam 371.
– Jeśli też przewoźne Smakujesz, w państwie naszym znajdziesz piwa różne; Klarowne i wystałe. Najdziesz tu Leszczyńskie, Łagodne, z gęstą pianą obaczysz Brzezińskie, Albo Łowieckie, co więc chłopom gęby krzywi, Albo Wareckie, którym Warszawa się żywi. Ujskie i to przyjemne, gdy nieprzypalone, Wielickie nie mniej sławne, które garła słone Swą wdzięczną treścią chłodzi. Nie gań Żółkiewskiego. We Lwowie będąc, miej się do Jezuickiego, Zielone Biłgorajskie, jak lipiec się pije, a w głowie jak wino wianeczkiem się wije. SarPam 140.