Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
TylkStrom oryginał
STROMATA ALBO ROZMOWY STOŁOWE zpisáne Przez W. X. WOYCIECHA TYLKOWSKIEGO Societatis IESV Theologá

https://crispa.uw.edu.pl/object/files/216160/display/Default
Odnotowano 153 cytatów z tego źródła
– Zawołała [...] Ah Boże podobałoć się przywrócić mi żywot, ia go też na twoię usługę cały oddaję. TylkStrom 132.
patrz: ACH, ACH, AH
– Uczynił [Syrmpan z Siedmiogrodu] akt barzo wielki, y godny Szlachetnieyszy osoby y pamięci wiekuistey. TylkStrom 126.
patrz: ACHT, AKT, AKT
– Uczynił [król Antioch] niektore akty pokuty naprzod uznał siebie, że iest człowiekiem śmiertelnym, y wielkiem grześnikiem. TylkStrom 33-34.
patrz: ACHT, AKT, AKT
– Ambicya nie zna końca nie ma miary, a im się kto barziey wynosi tym barziey upada. TylkStrom 44.
patrz: AMBICJA
– Anioł Pański stanął przy Pietrze y światłość rozświeciła się w mieszkaniu. TylkStrom 97.
– W Krolestwie Bertuáńskim ieden Theolog uczony, miány od wszystkich zá dobrego y pobożnego Kátoliká, był u wszytkich w poszánowániu, ten wdał się w towarzystwo z iedną ktora powiedáłá, że miáłá widzenia Anielskie o niektorych táiemnicách, y często bywáłá w záchwyceniách [...]. TylkStrom 136.
– Elzbietá [...] boiąc się áby ná Thronie Anglickim osiedziáłá się Szotow przeciw Máryiey buntowáłá. TylkStrom 8.
patrz: ANGLICKI
– Uczynił Szczepan ktory się modlił zá kamienuiących siebie, iáko iest w dzieiach Apostolskich, przystoi to słudze co Pan iego Chrystus uczynił. TylkStrom 129-130.
– Przyszedł tedy on Kanonik wieczore[m] do Domu Arcybiskupiego iuż od wszytkiego wolen, y w nim wieczerzał. TylkStrom 72.
– (Na iegom [Boga] się cale wolą zpuścił) o ktorej wiem że nie może bydź iedno arcydobra. TylkStrom 61.
patrz: ARCYDOBRY
– Ta historya wyięta iest z Rodz. 12 Księgi 2. z żywota S. Thomasza ktorą napisał Ksiądz Michał Salou Augustynian. TylkStrom 75.
– Ieżeli się tráfi nawrócić do Bogá ná końcu żywotá, nie trzebá rozpaczáć o grzechow odpuszczeniu, ale iż ledwie álbo rzadko bywa w ten czás prawdziwe náwrocenie, bać się trzebá o nierychło pokutuiącego. TylkStrom 37-38.
– Testáment zfałszowáli, bo Senátorowie bali się áby im máiętności Kościelnych nie odbierano. TylkStrom 6.
– Tám się wiátr zachodny ták potężny porwał, że poszárpał żagle, mászt złamał, rudel oderwał, báłwánámi okręt potłukł. TylkStrom 52.
patrz: BAŁWAN
– Powiedziano Krolowi [Henrykowi VIII], że on [Wolsey] przecię po Páńsku żyie, roskoszy y uciech pilnuie, bánkietuie. TylkStrom 43-44.
– S. Páweł mowi: Iáko dostáteczne są cierpienia Chrystusowe w nas, ták też przez Chrystusá dostáteczne iest pocieszenie násze. Zkąd S. Márek y Márcellin w mękách srogich mowili: Nigdyśmy ták mile nie bánkietowáli. TylkStrom 17.
– Krolewic miásto máteraca miał dwie skory báránie, á miásto poduszki trochę siáná. TylkStrom 22.
patrz: BARANI
– Iuż lat siedm przeminęło, iáko niemiáłám o niem żádney wiádomości, áni listu, áni czego tákiego, y dla tego bespiecznie trzymámy że nie żyie [mąż]. TylkStrom 95.
– Czemu luboć Aristobulus nie cále wierzał ále przecię dla wszytkiego wárty około siebie przyczynił, y zátáił ią w iednym ciemnym podziemnym sklepie, roskázuiąc ieżeliby kiedy Antygonus ná páłac z żołnierzmi przychodził, záraz go zábili: ieżeliby bezbronno przychodził, áby mu nic nie czynili. TylkStrom 103.
– Kápłan ktory Mszy odprawował sześć Kommunikántow, ktore był nágotował dla Kápitanow, záwinął w Korporał, y pod kámieniem zákrył, żeby ich Pogáństwo, gdyby zwyciężyło nienálázło, y z niemi się bezecnie nie obeszło. TylkStrom 66.
– S. Tomasz liczy trzy stopnie niewdzięczności, nie oddawáć dobre zá dobre Dobrodzieiowi, zápámiętywáć iego dobrodzieystw, oddawáć złe zá dobre. Tę niewdzięczność Bogu oddáiemy. [...] A toż oddawasz Pánu ludu głupi y bez rozumny. TylkStrom 88.
patrz: BEZROZUMNY
– Y tá Książká będzie ná to zápisem, y máłe książki wielkie Bibliotheki przyimuią ktore W. Mśći Pan w swoię uczoną głowę przenosisz, co dobrze znać po W. Mci. Páná uczonych rozmowách y listách, do ktorych też nie co y te moie służyć mogą hystoryie. TylkStrom 2 (dedyk.).
patrz: BIBLIOTEKA
– Focyuszá dla słusznych przyczyn wypędzono ná wygnánie, bo się ná Thron Pátryárchowski złym sposobem wtrącił, ze stanu láykowskiego wstępuiąc ná [stan] Biskupi, á będąc poświęcony od Grzegorzá, ktorego ze Stolice Syrákuzáńskiey ztrącono, y wyklęto. TylkStrom 83.
patrz: BISKUPI
– Hiszpáni uważáiąc swoię máłą liczbę, iż niepodobna odpor dáć licznemu nieprzyiacioł woysku, bo bez osobliwey z niebá pomocy, prágnęli spowiádáć się, y komunikowáć wszyscy, áby tym sposobem do bitwy się przygotowáli, y żeby spráwę Bożą y wiáry Chrześciáńskiey obronili. TylkStrom 65.
patrz: BITWA
– [...] Henryk osmy Elzbietę źle spłodzoną od Krolestwá oddalił, nabliższa bylá Korony Angielskiey Márya, y ták ią tytułował Krol Fráncuski, y pieczętowáłá się nie tylko sz[k]ockim, ále y Angielskim herbem [...] TylkStrom 7.
patrz: BLISKI
– Turtulian wielki y bárzo uczony człowiek że wierzał widzeniom niektorych niewiast, w grube wpadł błędy. TylkStrom 136.
patrz: BŁĄD
– Błędy w wierze pochodzą z zepsowánia obyczáiow. TylkStrom 33.
patrz: BŁĄD
– Wiárá nie może stać z powątpiwániem dobrowolnym o iey ártykułách: á ktorzy się nie chcą dáć náuczyć, wątpliwemi w wierze bywáią. Wtorzy záś, im bárziey o wierze myślą, tym bárziey w błędy záchodzą. TylkStrom 32.
patrz: BŁĄD
– [Diakon Agapetus do cesarza Justyniana] Dobrá błądzące, dobrá ná wszytkie strony skrzydłá máiące. Zásadzasz się ná tym ábyś drugim roskazował, á długoż tego będzie? lat to trochę wszytko wymáże, á to z tobą poydzie czymeś Bogá obráził. TylkStrom 45.
patrz: BŁĄDZIĆ
– Trzebá było przykre skáły przechodzić, y gory wyższe nád obłoki, doły ná ktore strách z gory y weyrzeć, rzeki y błotá przechodzić, drogi sobie szukáć. TylkStrom 53.
patrz: BŁOTO
– Suknie drogiey, nie włożysz do skrzynie pełney błotá, iákże do sercá niepráwością pokalánego, przyimuiesz Chrystusá? TylkStrom 70.
patrz: BŁOTO
– Bog mowi Isai 40. Bodayby słucháli przykázania mego, uczynionyby był pokoy twoy iáko rzeká. TylkStrom 65.
patrz: BODAJBY
– Nic nas nie uspokoi, poki nie będziem trzymáć z Bogiem, toż chcąc y nie chcąc co on chce y nie chce, kto to ma, by był náuboższym, iest nád wszytkie monárchy bogátszym. TylkStrom 63.
patrz: BOGATY
– Był Sofá Pánem, był Prorex, Krol drugi, pánował długo w bogátym ná złoto y drogie kámięnie kráiu. TylkStrom 58.
patrz: BOGATY
– Elzbietá [...] boiąc się áby ná Thronie Anglickim osiedziáłá się Szotow przeciw Máryiey buntowáłá. TylkStrom 8.
– Ostátek iey [Marii] pieniędzy y kleynotow Páwlet pobrał, powiedaiąc że niemi ná Elzbietę nieprzyiacioły buntuie. TylkStrom 12.
– coś Boskiego TylkStrom 132.
patrz: BOSKI
– Theolog z rádością poszedł, y nálazł w brámie Kościołá iednego Mendyká bárzo odártego, bosego, znędznionego. TylkStrom 60.
patrz: BOSSY, BOSY, BOSY, BOSZY
– pozwolenia Bożego TylkStrom 125.
patrz: BOŻY
– Anioł broni człowieká przeciw czártu, y nieiáko wártę koło niego odpráwuie. TylkStrom 96.
patrz: BRONIĆ
– Krol [Henryk VIII] miał zrazu wiele spraw dobrych bo y przeciw Lutrowi Kościołá broniąc księgę nápisał. TylkStrom 5.
patrz: BRONIĆ
– Stánąłem ná głębokiey pustyni [...] worem odziane moie członki znędznione áż do postráchu były y spálona skorá ná ksztáłt murzyná się cieniáłá, brykáiące ciáło tygodniowym postom podbiiáłem. TylkStrom 76-77.
patrz: BRYKAJĄCY
– Widziałem niezbożnego podniesionego y wywyzszonego iáko drzewo Cedrowe ná Libánie minąłęm á oto go nie było: szukałem go, y nie nálázło się mieysce iego. TylkStrom 105.
– Sámá miłość nam cenę dáie, tey miłości Bog doznawa, że mogą wybráni mowić, iáko iest w Psalmie 65. TylkStrom 25.
patrz: CENA, CENA, CZYNA
– Ieśli niezbożny będzie czynił pokutę, zá wszytkie grzechy swoie, ktore porobił, y ieżeli będzie strzegł wszytkiego przykázania mego, y w roskazániách żywotá będzie chodził, áni czego nie uczyni niespráwiedliwego, będzie żył żywotem, y nie umrze. TylkStrom 82.
patrz: CHODZIĆ
– Ieżeli się od swey drogi złey odwroci [niezbożny], y uczyni pokutę, y w roskazaniu iego [żywota] będzie chodził, y nie będzie czynił nic niespráwiedliwego. Nie dosyć że się będzie spowiedał, ále trzebá náwroceniá. TylkStrom 82.
patrz: CHODZIĆ
– Obiecał [król Antioch] iż miał przez wszytkę zięmię chodząc przepowiádáć moc Boską. TylkStrom 35.
patrz: CHODZIĆ
– Ty nie chodziłeś drogámi Oycá twego Iosapháta, ále poszedłeś drogą Krolow Izráelskich, y przywiodłeś do cudzołostwá Iudę, y obywátelow Ierosolimskich, to iest, do bałwochwalstwá. TylkStrom 98.
patrz: CHODZIĆ
– czártu TylkStrom 96-97.
patrz: CZART
– W wierze stała, ludzka, łaskawa [...] żyła lat czterdźieśći pięć. TylkStrom 16.
– Usłyszawszy to Maurycyusz, dał chwáłę, y dzięki Bogu Pánu nászemu. TylkStrom 121.
patrz: DAĆ
– Nie dosyć ná tym, áby kto pokutował, ále trzebá áby czynił pokutę. TylkStrom 82.
patrz: DOSYĆ
– Ty nie chodziłeś drogámi Oycá twego Iosapháta, ále poszedłeś drogą Krolow Izráelskich, y przywiodłeś do cudzołostwá Iudę, y obywátelow Ierosolimskich, to iest, do bałwochwalstwá. TylkStrom 98.
patrz: DROGA
– Sofá z swoią żoną y dziatkámi, y iákoby ze dwudziestą swoich, wpusczony do miástá Krolewskiego, ále ledwie wszedł, odebrano mu wszytkich, y zbiyo kyimi, y przez tę noc iáko ze psy obeszli się z niemi. TylkStrom 55.
patrz: DWUDZIESTA
– Ták y Chrystus mowi Matthaei 26, Oycze moy, ieżeli ten kielich przeiść nie może, áżbym go wypił, niech się dzieie wola twoiá. TylkStrom 63.
– Uczynił Szczepan ktory się modlił zá kamienuiących siebie, iáko iest w dzieiach Apostolskich, przystoi to słudze co Pan iego Chrystus uczynił. TylkStrom 129-130.
patrz: DZIEJE
– Usłyszawszy to Maurycyusz, dał chwáłę, y dzięki Bogu Pánu nászemu. TylkStrom 121.
patrz: DZIĘKA
– Obáczywszy to puł pierścienia Páni, á lepiej się twárzy mężá swego przypátrzywszy, głos też poznawszy, obłápiłá go, wołáiąc: O Panie moy, o Małżonku moy. Y mdleiąc z rádości, co ná ziemię ledwie nie pádłá. TylkStrom 95-96.
patrz: GŁOS
– Iáki czeka zapłáty. Ogień zá to że nas grzeie, słońce że oświeca? żadney, bo to nie z dobrey woli czynią. TylkStrom 51.
patrz: GRZAĆ
– Widząc tedy Ezelin że nic temi sposobámi nie spráwił, udał się do gwałtu, ále y ten mu się nie powiodł, bo wydárszy mu się z ręku Blánká skoczyłá z okná wysokiego, y potłukłá się [...]. TylkStrom 124.
patrz: GWAŁT
– A zátym myślili się wrocić do Indiey, áliści wiátr południowy z takim gwałtem wbił ie ná brzeg że áby nie poginęli, musieli rzuczáć kotwice. TylkStrom 52.
patrz: GWAŁT
– Y ták P. Bog widząc dobrze iáka iest cnotá Iobowá, á żeby świátu pokazał, że prawdziwa byłá, wszytko złe przepuścił ná Iobá [...]. TylkStrom 27.
patrz: JOBOWY
– Testáment zfałszowáli, bo Senátorowie bali się áby im máiętności Kościelnych nie odbierano. TylkStrom 6ty.
patrz: KOŚCIELNY
– Foctius odpowiedział, iż tey nie moze táięmnice otworzyć komu innemu krom Cesárzá, dla ktorego támtá Księgá byłá nápisána. TylkStrom 84.
patrz: KROM
– KRol Antyoch rożnemi sposobámi prześladował lud Boży, iáko czytamy w Księgách Máchábeyskich, áż też wpadł w iednę ćiężką niemoc, wktorey też y umárł, uczynił niektore ákty pokuty naprzod uznał siebie, że iest człowiekiem śmiertelnym, y wielkiem grześnikiem ták o niem Kśięgá wtora Máchábeyska w Rozdziale 9. mowi. TylkStrom 34.
patrz: KSIĘGA
– Longobárdowie dowiedziawszy się o śmierci Krolá z wielkim płáczem y lámentámi pogrzebli go. TylkStrom 48.
patrz: LAMENT
– Rożnych iákoby sukien używa, sposoby odmięnia, urzędy odmięnia, czásem cię iáko orzeł okrywa pierzmi mądrości, y do lecenia ku niebu pobudza, czásem iáko kokosz prowádzi, okrywa, y zápomniawszy swego latánia, w twoim domu przebywa. TylkStrom 100.
patrz: LECENIE
– [...] á ci też godni były, áby im Bog z grzechow w grzechy lecieć dopuścił ktorzy testáment zfałszowáli [...]. TylkStrom 6.
patrz: LECIEĆ
– [...] stánęło ná tym, áby nie lekce wazono sobie słow Ioanny, á Krol też ná tym przestał [...]. TylkStrom 107.
– [...] ná ostátek ták się wszył w áffekt Henryka osmego Krolá Anglickiego że mu dał Biskupstwa Linkolnienskie, á potym y Dumelmeńskie y Wintonieńskie, áż też y został Arcybiskupem Eboráceńskim y wielkiem Kánclerzem, ktora w támtym Krolestwie iest pierwsza godnosć. TylkStrom 40.
– Krol [Henryk VIII] miał zrazu wiele spraw dobrych bo y przeciw Lutrowi Kościołá broniąc księgę nápisał. TylkStrom 5.
patrz: LUTER
– KRol Antyoch rożnemi sposobámi prześladował lud Boży, iáko czytamy w Księgách Máchábeyskich, áż też wpadł w iednę ćiężką niemoc, wktorey też y umárł, uczynił niektore ákty pokuty naprzod uznał siebie, że iest człowiekiem śmiertelnym, y wielkiem grześnikiem ták o niem Kśięgá wtora Máchábeyska w Rozdziale 9. mowi. TylkStrom 34.
– S. Páweł mowi: Iáko dostáteczne są cierpienia Chrystusowe w nas, ták też przez Chrystusá dostáteczne iest pocieszenie násze. Zkąd S. Márek y Márcellin w mękách srogich mowili: Nigdyśmy ták mile nie bánkietowáli. TylkStrom 17.
patrz: MIELE, MILE, MILE, MIŁO
– S. Cypryan. Serm. de Caena Domini ná tákie woła Kto się sam nie rozsądzá, áni Sákrámentu rozsądza ále iáko potráwy pospolitey Swiętych dárow używa y do stołu Pánskiego w ubłoconey sukni niewstydliwie się odźiera, lepieyby się dźiáło z tákiemi, gdyby im ośli młyn do szyie przywiązawszy wrzucono ie do morza, niż gdy z niewymytym z ręki Páńskiego chleb biorą. TylkStrom 70.
patrz: MŁYN
– Uczynił wolną ziazd on, ále nie Elzbietá, ktora nowe śidło ná Máryią zástáwiłá. Zdrády Elzbiety rádzi Moráwiusz Kśiążęćiu Mortoldskiemu, Tomászowi Howárdowi, áby wźiął Máryą zá żonę, ktory w tym o pomoc prośi Elzbiety, co mu rádá byłá, áby Máryią uwichłáłá. TylkStrom 11.
patrz: MORTOLDSKI
– [...] nie máiąc żadney nadzieie o posiłkách, cále od miástá odstąpili Máia 8, dziękuiąc Bogu z uroczystą processyią, śpiewano Te Deum laudamus, ále Ioánna nie ustáłá konáć Anglikow y wielu ich nábiłá. TylkStrom 109.
patrz: NABIĆ
– á znagła nádtchnieni z nieba zbáwieniem porwáni są do Krolestwa niebieskiego. TylkStrom 38.
– [...] Konstántynopolitáni, ktorzy byli przeciwni Maurycyuszowi, pośli ná przeciw Foce, y z wielką czcią go przyięli [...]. TylkStrom 122.
patrz: NAPRZECIW
– Ták y Chrystus mowi Matthaei 26, Oycze moy, ieżeli ten kielich przeiść nie może, áżbym go wypił, niech się dzieie wola twoiá. TylkStrom 63.
patrz: NIECH
– Z kąd S. Páweł. Rom. 5. Niech to nie będzie, ábym się w czym chełpił, tylko w Krzyżu. TylkStrom 27.
patrz: NIECH
– [Lukrecja] nie mogłá znieść nieczci ktorą poniosłá od Tárquiniusza. TylkStrom 126.
– Nie mász żadnego mieyscá, ktoreby od ciebie było odległe, y nie mász niepodobney pomocy rámięniu twemu. TylkStrom 57.
– Suknie drogiey, nie włożysz do skrzynie pełney błotá, iákże do sercá niepráwośćią pokalánego, przyimuiesz Chrystusá? s. Cypryan ná tákie woła. TylkStrom 70.
– S. Cypryan. Serm. de Caena Domini ná tákie woła Kto się sam nie rozsądzá, áni Sákrámentu rozsądza ále iáko potráwy pospolitey Swiętych dárow używa y do stołu Pánskiego w ubłoconey sukni niewstydliwie się odźiera, lepieyby się dźiáło z tákiemi, gdyby im ośli młyn do szyie przywiązawszy wrzucono ie do morza, niż gdy z niewymytym [sercem] z ręki Páńskiey chleb biorą. TylkStrom 70.
patrz: NIEWYMYTY
– S. Cypryan. Serm. de Caena Domini ná tákie woła Kto się sam nie rozsądzá, áni Sákrámentu rozsądza ále iáko potráwy pospolitey Swiętych dárow używa y do stołu Pánskiego w ubłoconey sukni niewstydliwie się odźiera, lepieyby się dźiáło z tákiemi, gdyby im ośli młyn do szyie przywiązawszy wrzucono ie do morza, niż gdy z niewymytym z ręki Páńskiego chleb biorą. TylkStrom 70.
patrz: OŚLI
– Prosiłá, áby ią ná theátrum záprowádził, co rad uczynił z Hrábią Káncyiey, wziąwszy ią pod pachy. TylkStrom 15.
patrz: PACHA
– Co dzień odpráwował pacierze Kápłáńskie, y innych modlitw wiele prosząc Bogá áby po tych nędzách żył, á to dla przyczyn áby mogł tym nágrodzić ktorzy mu pokázowáli miłosierdzie, wtora, áby sercá dodawał Pánom Chrześciańskim ná Pogány. TylkStrom 23-24.
patrz: PACIERZ
– Chrystus nam iest wszytkim, ieśli ránę záleczyć chcesz, lekárstwem iest: ieśli pałasz gorączką, krynicą iest. TylkStrom 69.
patrz: PAŁAĆ
– My pámiętaymy ná słowá Psálmu 51 Droga śmierć Swiętych. Drogie rzeczy ktore są bárzo rzadkie, ktorych trudno dostáć, w ktorych nábycia trzeba prace wielkiey y odwagi. TylkStrom 39-40.
patrz: PAMIĘTAĆ
– Po panowaniu przez lat trzydzieści y siedm zbliżył się też do śmierci Henryk. TylkStrom 4.
patrz: PANOWANIE
– Zwołał Biskupow, Papiestwá się wyrzekáł, złożył Seym áby to lepiey utwierdził, y pokutę swą wyświadczył. TylkStrom 4-5.
patrz: PAPIESTWO
– Potym uciąwszy rękę práwą odprowádzono go do więzienia iákoby z tryumfem, gdzie sam ieden siedział nie dawáno mu ieść, áni pić, áni posiłku żádnego. Po kilku dni wyięto mu iedno oko, y wsádzono ná wielblondá párszywego. TylkStrom 78.
patrz: PARSZYWY
– Obáczywszy to puł pierścienia Páni, á lepiej się twárzy mężá swego przypátrzywszy, głos też poznawszy, obłápiłá go, wołáiąc: O Panie moy, o Małżonku moy. Y mdleiąc z rádości, co ná ziemię ledwie nie pádłá. TylkStrom 95-96.
– Żegnájąc swoię Małżonkę, złoty pierścień ktory miał ná pálcu we dwoie złámáł, dał go połowę żenie ná znák miłości y ná nie zápomnienie. TylkStrom 90.
– Te słowá iey serce przeniknęły, y rzekł do niey mile. Towárzyszko moia nie znász Baszewilá twego Małżonká? Nie znasz y tey połowy pierścionká ktorym ná znák miłości wzáiemney przełamał? TylkStrom 95.
– Rzekł do nich [pasterzy] ięzykiem Tureckim, pytaiąc coby to było y czyi gay? a oni rozumieiąc że albo po łacinie, albo po Anglicku mówił, odpowiedzieli. TylkStrom 92.
– Rzekł do nich [pasterzy] ięzykiem Tureckim, pytaiąc coby to było y czyi gay? a oni rozumieiąc że albo po łacinie, albo po Anglicku mówił, odpowiedzieli. TylkStrom 92.
– Brát Długász pod czás bánkietu, Krolową po męzku ubrawszy z więźienia wyprowádźił. TylkStrom 9.
patrz: PO MĘSKU
– [...] o Henrykowym żalu wiedzieć nie możem z czego pochodził. TylkStrom 5.
patrz: POCHODZIĆ
– Stáráłá się áby lud we wszytkiey Fráncyey popráwił się [...] mieniąc że te pospolite utrapienia nie zkąd inąd pochodziły tylko z grzechow. TylkStrom 131.
patrz: POCHODZIĆ
– Kiedy sędzia [...] każe zábić [...] á kát to wykona, tu grzechu nie mász y Bog do tego pomaga. Táż spráwá będzie, grzechem, kiedy z gniewu niesłusznego będzie pochodziła, y do tego Bog nie p[omaga, y to się zowie Mortale, álbo Formale peccati, á pierwsze Materiale. TylkStrom 50-51.
patrz: POCHODZIĆ
– Tym czasem puściemy pogłos, iákobyś iuż odiáchał, á przez ten miesiąc dobrze się rachuy twoiem sumnieniem, á upatruy przed kimbyś się miał Spowiedáć, będziesz kommunikowáć w nászey Káplicy, á potym z błogosłáwieństwe[m] Boskie[m] odie(ź)dźiesz, TylkStrom 73-74.
patrz: POGŁOS
– Uczynił [król Antioch] niektore akty pokuty naprzod uznał siebie, że iest człowiekiem śmiertelnym, y wielkiem grześnikiem. TylkStrom 33-34.
patrz: POKUTA
– Z iáką pokorą, czystością, gotowáłá Pánná Naświętsza w niey Bog pomięszkał. TylkStrom 69.
– Iáki tám wstyd poniosłá czysta i poczciwa Eleonorá, stánąwszy przed táką gromádą ludu, á będąc cále nágą, ktorzy oczy ku ziemi dla wstydu spolnego spusczali. TylkStrom 56.
patrz: PONIEŚĆ
– Znaliśmy niektorych, ktorzy z młodości we wszelákich zbrodniách y potępioności, aż do zgrzybiałego wieku prztrwáli... TylkStrom 38.
– Máluie nam on wielki Boeciusz świát w osobie iednego Tyranná, około ktorego nic nie widáć iedno throny wywrocone, berłá połománe, Korony potłuczone, znáki godności potrzaskane [...]. TylkStrom 45.
– Potym kázał go przed się przyprowádzić, słowy y náśmiewiskámi zelżył, potłukł, upoliczkował, brodę wytárgał, włosy wyrwał, zęby powybiiał. TylkStrom 78.
patrz: POTŁUC
– Widząc tedy Ezelin że nic temi sposobámi nie spráwił, udał się do gwałtu, ále y ten mu się nie powiodł, bo wydárszy mu się z ręku Blánká skoczyłá z okná wysokiego, y potłukłá się [...]. TylkStrom 124.
patrz: POTŁUC
– [...] kiedy głod cierpię chwalę Bogá [...] ieśli też iestem w iákiey potrzebie, álbo mizeryey, ia go wielbię. TylkStrom 60-61.
– Gospodyni poszłá w swych potrzebách do miástá. TylkStrom 134.
– Sługo zły wszytek dług odpuściłem ci, czy nie potrzebáż było ábyś y ty zlitował się nád społsługą twoim, iákom ia się zlitował nád tobą? TylkStrom 130.
patrz: POTRZEBA
– Ieśli o ktorych czytám, że się sámi pozábiiali, byłá to álbo słábość końcá mizeryey szukáiąca, álbo proźna chełpliwość, álbo száleństwo. TylkStrom 125.
patrz: POZABIJAĆ
– Poniewasz ty nie chodziłeś drogámi Oycá twego Iosapháta, ále poszedłeś drogą Krolow Izráelskich, y przywiodłeś do cudzołostwá Iudę, y obywátelow Ierozolimskich, to iest, do bałwochwalstwá. Nád to, y Brácia twoia, Dom Oycá twego, nád cię lepszych pozábiiałeś. TylkStrom 98.
patrz: POZABIJAĆ
– [...] tych sámych co o to pozábiiał że go zá Pápieża znáć nie chcieli, y dla tego są pozábiiáni, było Arcybiskupow dwu, Biskupow ośmnaście, Opatow y Przeorow trzynaście, Mnichow y Kápłánow pięćset, Klerykow trzydziestu [...]. TylkStrom 4.
patrz: POZABIJANY
– Tedy, gotuyże się ná drogę, rzekł S. Thomász, y wszytko około Domu, y przyiacioł rozporządź, bo to drogá dáleka y niebezpieczna, przystoi ábyś wszytko iák nalepiey ułożył, ták iákobyś się ná śmierć gotował. TylkStrom 71-72.
– [...] dwu łácinnikow chcąc doznáć ktorego miecz ostrzeyszy rąbáli go po zádzie, po tákich boleściach ná koniec umárł włożywszy dla bolu rękę w gębę, a niektorzy krew z iego płynącą ssáli. TylkStrom 79.
– Ieżeli się od swey drogi złey odwroci [niezbożny], y uczyni pokutę, y w roskazaniu iego [żywota] będzie chodził, y nie będzie czynił nic niespráwiedliwego. Nie dosyć że się będzie spowiedał, ále trzebá náwroceniá. TylkStrom 82.
patrz: ROZKAZANIE
– Ieśli niezbożny będzie czynił pokutę, zá wszytkie grzechy swoie, ktore porobił, y ieżeli będzie strzegł wszytkiego przykázania mego, y w roskazániách żywotá będzie chodził, áni czego nie uczyni niespráwiedliwego, będzie żył żywotem, y nie umrze. TylkStrom 82.
patrz: ROZKAZANIE
– Rządzcá Zamku odważył się ubráć ią po męsku, y w broń y koniá opátrzył ią (...). TylkStrom 106.
– Focyuszá dla słusznych przyczyn wypędzono ná wygnánie, bo się ná Thron Pátryárchowski złym sposobem wtrącił, ze stanu láykowskiego wstępuiąc ná [stan] Biskupi, á będąc poświęcony od Grzegorzá, ktorego ze Stolice Syrákuzáńskiey ztrącono, y wyklęto. TylkStrom 83.
patrz: STAN, STON
– [...] á gdy rán nie záleczono, robacy się w nich zálęgli z wielkim smrodem, y tákim głowy opuchnieniem, iż strách był nań pátrzáć [...] [do spr.]. TylkStrom 31.
patrz: STRACH
– Kto się sam nie rozsądzá, áni Sákrámentu rozsądza ále iáko potráwy pospolitey Swiętych dárow uźywa, y do stołu Páńskiego w ubłoconey sukni niewstydliwie się wdźiera, lepieyby się dźiáło z tákiemi, gdyby im ośli młyn do szyie przywiązawszy wrzucono ie do morza, niź gdy z niewymytym z ręki Páńskiey chleb biorą. TylkStrom 70.
– Suknie drogiey, nie włożysz do skrzynie pełney błotá, iákże do sercá niepráwośćią pokalánego, przyimuiesz Chrystusá? s. Cypryan ná tákie woła. TylkStrom 70.
– [...] iáko się też y Piotrowi tráfiło kiedy go Anioł z więzienia Herodowego wyzwolił, o czym w dzieiách Apostolskich, gdzie był zá mocną stráżą, y nie rozumiał áby z więzienia wyszedł, ále że mu się śniło. TylkStrom 92.
– Do tych się zbliżywszy Peredeus iákoby miał co powiedzieć w osobności dobył swoich puináłow, y ták dobrze w obu ugodził, że záraz padli y umárli, ale y sam Peredeusz bez pochyby śmiercią wymyślną hániebną zginął. TylkStrom 50.
patrz: UGODZIĆ
– Potym odprowádzeni są do więzienia, ktorzy ie wiedli, naprzod nie lutościwie o ziemię rzucili, pięściámi y nogámi utłukli, y znowu kaydány y mánele, ktore byli dla roboty z nich zdięli, włożyli, y mocno powiązáli [...]. TylkStrom 21.
patrz: UTŁUC
– Wiárá nie może stać z powątpiwániem dobrowolnym o iey ártykułách: á ktorzy się nie chcą dáć náuczyć, wątpliwemi w wierze bywáią. Wtorzy záś, im bárziey o wierze myślą, tym bárziey w błędy záchodzą. TylkStrom 32.
patrz: W
– Turtulian wielki y bárzo uczony człowiek że wierzał widzeniom niektorych niewiast, w grube wpadł błędy. TylkStrom 136.
patrz: W
– [...] stánęło ná tym, áby nie lekce wazono sobie słow Ioanny, á Krol też ná tym przestał [...]. TylkStrom 107.
patrz: WAŻYĆ
– [...] stánęło ná tym, áby nie lekce wazono sobie słow Ioanny, á Krol też ná tym przestał [...]. TylkStrom 107.
patrz: WAŻYĆ
– Tę mulicę wzięto z mieyscá dálekiego [...], bo się o táką postáráli, áby, gdyby sobie drogą wiadomą poszłá, nie ná tey stánęłá do ktorey przywykłá, ále żeby tylko sámá opátrzność Boská mieysce náznáczyłá. TylkStrom 68.
patrz: WIADOM, WIADOMY
– Wiárá nie może stać z powątpiwániem dobrowolnym o iey ártykułách: á ktorzy się nie chcą dáć náuczyć, wątpliwemi w wierze bywáią. Wtorzy záś, im bárziey o wierze myślą, tym bárziey w błędy záchodzą. TylkStrom 32.
patrz: WIARA
– Uczynił [Syrmpan z Siedmiogrodu] akt barzo wielki, y godny Szlachetnieyszy osoby y pamięci wiekuistey. TylkStrom 126.
patrz: WIEKUISTY
– Po kilku dni wyięto mu iedno oko, y wsádzono ná wielblondá párszywego... TylkStrom 78.
– Pámiętay Pánie ná ślub ktoryś uczynił, álbo go odwołay, bo bárzo okrutny, á wniydziesz do miástá... TylkStrom 46.
– Ták y Chrystus mowi Matthaei 26, Oycze moy, ieżeli ten kielich przeiść nie może, áżbym go wypił, niech się dzieie wola twoiá. TylkStrom 63.
patrz: WOLA
– Bo przeznáczenie do Niebá, nikogo nie przymusza, nikogo nie zniewala, y przeznáczony ták może dobrze y źle czynić, iáko y nieprzeznáczony y pátrząc ná wolność woli może utrácić chwałę sobie nágotowáną przeznáczony, iáko iey nábyć nieprzeznáczony. TylkStrom 114-115.
patrz: WOLA
– Ale czemu [Bóg] dopuszcza w grzechy wpadáć? bo człowiek ták chce, á Bog przeciw iego wolney woli nie chce czynić [...]. TylkStrom 50.
patrz: WOLA
– Bog też wolności ludzkiey woli nie powie, mogł by dáć większe pomocy do powstánia, ále się ich niegodnym człowiek uczynił ták wiele rázy niemi wzgárdziwszy. Iest Bog miłosierny, ále też y spráwiedliwy. TylkStrom 37.
patrz: WOLA
– Dodáie Bog wszytkiego czego potrzebá do tego áby człowiek dobrze czynił, ále nie niewoli ábyśmy dobrze álbo źle czynili, boby iuż dobre uczynki nie były wolnemi, y zasługi by nie miáły. TylkStrom 51.
– Ale czemu [Bóg] dopuszcza w grzechy wpadáć? bo człowiek ták chce, á Bog przeciw iego wolney woli nie chce czynić [...]. TylkStrom 50.
– Bog też wolności ludzkiey woli nie powie, mogł by dáć większe pomocy do powstánia, ále się ich niegodnym człowiek uczynił ták wiele rázy niemi wzgárdziwszy. Iest Bog miłosierny, ále też y spráwiedliwy. TylkStrom 37.
patrz: WOLNOŚĆ
– Bo przeznáczenie do Niebá, nikogo nie przymusza, nikogo nie zniewala, y przeznáczony ták może dobrze y źle czynić, iáko y nieprzeznáczony y pátrząc ná wolność woli może utrácić chwałę sobie nágotowáną przeznáczony, iáko iey nábyć nieprzeznáczony. TylkStrom 114-115.
patrz: WOLNOŚĆ
– Turtulian wielki y bárzo uczony człowiek że wierzał widzeniom niektorych niewiast, w grube wpadł błędy. TylkStrom 136.
patrz: WPAŚĆ
– Iáki tám wstyd poniosłá czysta i poczciwa Eleonorá, stánąwszy przed táką gromádą ludu, á będąc cále nágą, ktorzy oczy ku ziemi dla wstydu spolnego spusczali. TylkStrom 56.
patrz: WSTYD
– Wiárá nie może stać z powątpiwániem dobrowolnym o iey ártykułách: á ktorzy się nie chcą dáć náuczyć, wątpliwemi w wierze bywáią. Wtorzy záś, im bárziey o wierze myślą, tym bárziey w błędy záchodzą. TylkStrom 32.
patrz: ZACHODZIĆ
– Nákoniec poimány, y przez Solimane[m] stáwiony, o wiárę zpytány, powiedział. Iestem Chrześciáninem, iáko też y moie dziatki, to iest dwá Synowie, y dwie Corki. Kazał go záraz zámordowáć Solymán z iego Synámi, á Corki odesłał. TylkStrom 114.
– [..] bo ie licząc innych od niego zámordowánych, tych sámych co o to pozábiiał że go zá Pápieża znáć nie chcieli, y dla tego są pozábiiáni, było Arcybiskupow dwu, Biskupow ośmnaście, Opátow y Przeorow trzynaście, Mnichow y Kápłánow pięćset, Klerykow trzydziestu [...]. TylkStrom 4.
– Rosimundá tedy z tey spráwy żalem zdięta wielkiem y nie mnieyszym gniewem ná mężá, umyśliłá się mężową śmiercią zemścić śmierci Oycowskiey, y zá krzywdę zápłácić, ktora się iey stáłá. TylkStrom 47-48.
patrz: ZDJĘTY
– Pokutá należy ná żálu prawdziwym, iáki miał Syn márnotrawny, kiedy mowił, álbo Dawid, kiedy toż sámo mowił, Zgrzeszyłem. TylkStrom 81.
patrz: ŻAL
– Rosimundá tedy z tey spráwy żalem zdięta wielkiem y nie mnieyszym gniewem ná mężá, umyśliłá się mężową śmiercią zemścić śmierci Oycowskiey, y zá krzywdę zápłácić, ktora się iey stáłá. TylkStrom 47-48.
patrz: ŻAL
– [...] żal też áż przy śmierci zwykł bydź podeyrzány, żałuy poki pokutować możesz, nie w ten czás kiedy dla choroby, śmierci bliskiey ciebie sáme grzechy opuszczáią [...]. TylkStrom 5-6.
patrz: ŻAL