– Ach iakasz przebog padła na mnie wina. PotSyl 74.

– Poydę, ach poydę, swą ręką zaSynem. PotSyl 43.

– Na to zem poznał siostrę, zebym płakał? Ach na cozem ią vniosł z Thauryki? PotSyl 88.

– Tych co głupie szli za ciała ządzą, Do Acherontu ciemnego osądzą. PotSyl 91.

– Piękny vrodą, y wspaniały wzrostem, Skoro wszedł Daulet: iakie nam Achille, Rymem Poeci, Malarze pokostem, Zwykli udawać. PotSyl 27.

– Biezy napomstę iako dzik zpostrzałem, Achilles sercem: białagłowa ciałem [królowa Tamirys]. PotSyl 102.

– Wszyscy ią [Fascelę] godną srogiey smierci czynią, Y w zgromadzeniu wszytkich Łotrow walnem, Miec ią [śmierć] naAkcie będzie funeralnem. PotSyl 87-88.

– Czy na mnie Morska tonia, wody nie ma Topiąc tak wielu przy mnie Admirałów, Ze we stu szturmach, siedm razy rozbita, Na zal dzisieyszy chowa smierc niesyta. PotSyl 51.

– Affekcya iest takiego przymiotu, Czego się kolwiek choremu zabazy, Zaraz pozwolic. PotSyl 10.

– ZeAgamemnon Naywyszszy Wodz zgrzeszeł, Gdy Kochanego Dyannie Ielenia, WSwięconem gaiu, wpoły strzałą przeszeł, Ztąd wietry ziemię ruszyły z korzenia, ztąd Neptun morze, wałami zaszreszeł. PotSyl 80.

– Otruc go [Dauleta] mysli [Arsina] w czym iey Hirpin szczerze, Słuzy: dostawszy kędys akonitu, Ktory mu w Hinskiem chcą zadac imbierze. PotSyl 52.

– Widząc go [Hirpina] Daulet: rzecze [...] Kto się bawi Lassem, Lepiey niedzwiedzie nisz Ludzi pamięta, Odpowie Hirpin: Rzadkiem bywszy wdomu, Sam Panie gosciem: dziwujesz sie komu? Y tylko czekac zec wyrosną rogi, A zatym cię psi z Akteonem ziedzą, Iesli z nagiemi podkasz sie gdzie, Bogi. PotSyl 17.

– Dzien był lecz wietrzny, zimnymAquilonem. PotSyl 26.

– Ale kiedy się takie wiesci snuły, Ze nie dosmierci, wziął Lisimach rany, Cosz gdy go wpole niosą między muły, Zaraz Albani, poczną mylic szyki, Y tył podaią przed Pergamenczyki. PotSyl 61.

– Iako Panam go [Lizymacha] kochał, y szanował, Asz twego Brata trucizną zamorzeł [...] Zesię Macosze, nie tak barzo korzeł, nie mnie: wszytkich sług tym alienował. PotSyl 67-68.

– Dziś kiedy Boskiem z świata zszedł [Lizymach] wyrokiem [...] Tobie: bo na cię spada alternata, lego dziedzictwa: wPergamie Wysokiem, Oddaię zwierzchność tutecznego świata. PotSyl 68.

– Precz Ambitia, precz ztąd głupia pycha. Niezgod, y matka publiczney kradziezy. PotSyl 19.

– Tey są wolnosci Ludzkie Animusze. Ze im ani Krol, ani Rodzic, ani Wierny Przyiaciel przedsięwzięcia zgani. PotSyl 16.

– Więc iey [żonie] krew puszcza [doktor], więc robi klisztery, Plastrow y proszkow, zadaie dla potu, Lecz iey nie może trafic antidotu. PotSyl 11.

– Bracia się weselą [...] miło przebywszy złe chwile, iakby naserce plastr przywinął miodu, ZaOycem iadą y do Antipodu. PotSyl 112-113.

– Iusz Syloreta wielkiem apparatem, Gotowa wPorcie czekała galera. PotSyl 23.

– A wktorą kolwiek stronę się udadzą [bracia Syloreta], Wszędy ich z pompą, wszędy z apparaty, Ochotnie z Flotty na Swoy Ląnd wysadzą, Krolowie. PotSyl 114.

– [Daulet strzelił] z procy a uczyniwszy srogą w ziemi dziorę, osypał nagłe całą wyspę piaskiem, ktory przez owe wypadł apertorę. PotSyl 94.

– Dla sławy bowiem ktorą kazdy chwyta, A mianowicie Krolowie bogaci, Z kimkolwiek iakiem contestem się zręczą,Kazdemu wedle godności zawdzięczą. Zwiedziwszy wielką częsc tamtego Swiata Płyną do Klaros Apollinowego Tam naystarszego wezwawszy Prałata Owszytkim się chcą dowiedziec od niego. PotSyl 114.

– Mars odziany w swoię armatorę, Wziąwszy: oddał nas Neptunowi. PotSyl 94.

– Niechay grzmią grozy, gorne Arsenały. PotSyl 31.

– Po Krolewiczu lamentuią baby. PotSyl 102.

– Cyrus [...] Babilon obiął: Lydow wklubę wprawieł, Wziął Massagety do berła swoiego. PotSyl 101.

– To sobie Doktor u niego warował, Zeby zmarłego asz dzień minie czwarty, Od wyscia dusze: do grobu nie chował, Nie boy puchliny niech lezy w otwarty, Komorze. PotSyl 39.

– Kto zaraz płacze, narzeka, y biada [...] Niech się temu nikt mądry nie dziwi Ze rzadko takich niewiesciuchow bada, Gardzi nimi Bog. PotSyl 4.

– Częstosz zwykł affekt, ludzi bałamucic. PotSyl 113.

– Uczczą w Delphie Apollina, Tym ze Gryneum nawiedzą wsławione, Y [...] Esculapiego Epidaury one Kędy Amazys sobie przypomina Swoie Opium: y ze struty ozeł, Sto baranow mu ofiarą połozeł. PotSyl .

– OAmmonowem słychał [Kambises, wódz perski] tam Kosciele, Gdzie Iowisz słynął, w postaci barani, Daley nisz sto mil piasek, ten kray sciele. PotSyl 110. PotSyl 110.

– Wodę co wczora wozono barełą, Dzis: iesli kto chce Lecie zazyc chłodu, Układa stosy, w ciemnym lochu Lodu. PotSyl 77.

– Był okrętem port nie doiechany, Gdzie stały mnieysze barki i gonduły. PotSyl 85.

– Nagi człek; nie ma kłow, pazurow, rogu, Nie trzeba nan Lwow, zubrow, y niedzwiedzi, Wilk z lassu, pies mu dokuczy z barłogu. PotSyl 3.

– Naytrudnieysza; tugo, [Dauleta] Przywabic: zeby albo mogł pigułki, albo konfektu, albo zazyc trunku, Zalowi serca mego wbasarunku. PotSyl 38.

– Przez kilka miesięcy przy tymdworze bawieł. [Daulet]. PotSyl 92.

– Nie bawi tedy [Xifil], wsiadszy wokręt [...] Iako nayprosciey tązy [!] do Pergamu. PotSyl 60.

– W okrętach Egipt mozny, y wArmacie [...] ani zawierucha Morska ich bawi. PotSyl 118.

– WLindziesmy nad swą bawili się wolą, Gdy nam okrętu fala nadwerezy, Nim nowe Ławy wstawią nim usmolą. PotSyl 54.

– Ledwie przygoda zakołace młotem, W serce: asz zaraz upada, asz beczy, Y za naymnieyszem truchleie kłopotem, Cosz iesli nas smierc na dzieciach kaleczy, Mdlec y włosow rwac nie będzie się wstydał, Jakoby na swiat niesmiertelne wydał. PotSyl 4.

– Okręt go [Dauleta] czeka co kwoli imprezie, Krola-Perskiego, do krwawey Bellony, Rozne wharcownym rynsztunki zelezie [...] Monarsze swemu nalezące wiezie. PotSyl 37.

– Nie uprzedzili nikędy mnie inni, Marsa z woienną, mam swiadkow Belloną, A gdy od woyny wiek mnie wolnym czyni, Widział mnie Ratusz. PotSyl 75.

– Cyrus [...] Babilon obiął: Lydow wklubę wprawieł, Wziął Massagety do berła swoiego. PotSyl 101.

– Kambises [...] Syn Cyrasow [...] Panstw y następca Rodzicielskiey sławy [...] berło w Radnych Panow rzeszy, Bierze. PotSyl 102.

– W rozumie człek ma pazury, y zęby, Przeciwko zwierzom y bestyom srogim. PotSyl 4.

– Skoro cię młodosc y uroda minie Nie pociągniesz iey zadnem bezoarem. PotSyl 17.

– Ze wsciekłem impetem, Porwie ią [Fascelinę] zboyca y łacno iey zdole, Chce iey zawinąc miękkiem głowę betem. PotSyl 87.

– Przymuszony był Filert, skarg tak wielą, Co yKrolowey y wszytkim się zdało, Ze pięc okrętow naten czyn oddzielą, Kędybysię to licho pokazało, Do zasłuzoney złapawszy zapłaty, Stawic przed Sędziow bezbozne piraty. PotSyl 71.

– Choć ci siostr nie mam w Grecyey y Braci, Przecię się czuię tegosz płotu kołem, Łacniey się zywot, nisz swoboda traco, Vmrę? gdy więcey trudno zwac kosciołem, Nie słuzyc wkatuszy beznozny, Niech stoi sowom y puchaczomprozny. PotSyl 80.

– Wielka pociecha, utrapioney duszy, Ze nie Poganska, nie bezbozna ręka, We krwi się moiey szlachetney viuszy. PotSyl 79.

– Nigdy Cniotliwem po szwie się nie porze, Naycięszsze na nich przypadaią zale, Wszczęsciu bezbozny kwitnie y w honorze, A chociasz Cnota y Swiata wpochwale Lecz słowy tylko: weyzrawszy sw natorę, Rzeczy? maią zli nad dobrymi gorę. PotSyl 88.

– Raz okręt z nimi pod obłoki leci, Drugi ich wprzepasc bezdenną ponurza, Ze z wielką pracą ledwie na ląnd wyndą. PotSyl 26.

– Y dokazała czego dawno szuka, Ze krew oycowską, w bezecnym wychodzie ZSynowską miesza, nie cnotliwa suka, Cosz kto otakiem rozumiec miał płodzie On gdy brzuch prząta zabit odhayduka. PotSyl 15.

– Z tamtych zaboyca, uciekł godzien kata, TuSyn na marach lezy, zona stęka, Iesli dotychczas z zalem nieszła z swiata, O Kaimowska, o bezecna ręka, Wyuzdawszy się trucizną naBrata, Asz Bomfin cicho, skoro blizey stanie, Iusz y Arsinę razem opłacz Panie. PotSyl 50.

– Iasz com się brzydzieł białogłowskiem rodem, Iako smiertelną wszech Ludzi zarazą, Miał dzis bezecnem zostac kazirodem? PotSyl 31.

– Tupycha wbębny uderzy tubalne, Ztąd na krew Ludzką naypierwsze zaciągi. PotSyl 81.

– Iasz com się brzydzieł białogłowskiem rodem, Iako smiertelną wszech Ludzi zarazą, Miał dzis bezecnem zostac kazirodem? Nie z miasta: z swiata Lecz całego smazą? PotSyl 31.

– Y iusz się wszyscy za szczęsliwych mieli [po przybiciu do brzegu], Pracą znuzonem, tłocząc ziemię ciałem, Kędy: bo Kwiecien nastał: snieg nie bieli. PotSyl 85.

– Tym mieczem ktory, tu zazłotą bindę Powiessieł zabieł żonę Theolindę. PotSyl 112.

– Kilka kroc bitwę stoczywszy znim wpolu, Nakoniec w mocnym zawarł się Trypolu. PotSyl 59.

– Teraz zyczliwey doday mi swey rady, Niech ma wtwych vszu mieysce głos Łabęci, Co z moiey twarzy mozesz czytac blady, Bo aczbym inszych mogła miec dziesięci, Wtym iednym wszytkie mych affektowskłady, Gasnie y Paris y Adonis przy tem. PotSyl 8.

– Hirpin co tego wszytkiego nabroi, Słuszna: niech ztobą pospołu umiera, Odpusc Arsino, niechcę w smierci blady, Byc uczestniczką Hirpinowey rady. PotSyl 49.

– Widząc Daulet, ze trudno przysc, do sprawy, Z ostatkiem woyska do Persiey spieszy, bo bliszsza nisz smierć, ucieczka poprawy. PotSyl 102.

– Im blizey grobu, y mar ma dochodzic, Tym się większymi obciązaią pęty, Zeniąc z młodymi, błaznowie dziewczęty. PotSyl 6.

– Te ich trafienia, te pudry, te muchy, Wszetecznie nagie piersi, te trzęsidła, Z wyciągnionymi na ramiona uchy, Y cały ich stroy: na błaznow sidła, Srogie mi wsercu czynią zawieruchy. PotSyl 23.

– Zaraz bogaci, zaraz go oblecze, Wsławę: zaraz mu da fortuna sługi, Choc go nie ziąbi mroz: słonce nie piecze, Upodobawszy z leda go przymiotu, Wysadzi błazna, beze krwie, bez potu. PotSyl 36.

– Prędko się rozsmiał [Hirpin] prędko smiech usmierzeł, Ustawnie brwiami, albo gębą migał [...] Błaznował li tesz, sam mu szatan pierzeł, Więc się dzis y tey usługi nie wzdrygał. PotSyl 12.

– Gdzie iako czeczotka, Załosne przed swey Dyanny Figorą, paciorki szepce: zkąd rodem devotka? Spytawszy, iakby więcey nie chciał wiedziec, Wstac iey y kazepodle siebie siedziec. Widzi zewpadła Fascelina wbłędy, Animuie się przecię iako moze. PotSyl 87.

– Błądzi tu każdy kto nie maiąc dzieci, Pisząc testament wszytkich swoich zbiorow, Niz go na mary Ceduła doleci Inszych procz Boga szuka sukcessorow. PotSyl 115.

– Tym czasem z morza wracaią szpiegowie, Zepewnie kupcow z towarem bogatem, Nie daleko ztąd widzieli. PotSyl 91.

– Slubowałam cię poki w ciele dusze, Nie odstępowac, lub zysk lubo strata, Ia wsiadam w iednę odziana Łoktuszę, Iesli zycbędę, dosyciembogata, Gdy cię mam. PotSyl 65.

– Iesli kto sławnym chce zostac w swey stronie, Niechay przywyknie bokom ziemia goła. PotSyl 35.

– Alec beze snu zeszła mu [Artaxiasowi] dzis cała [noc], Y darmo tłoczy zboku nabok Łoże. PotSyl 117.

– Tak się sam sierdzi Amasyasz w sobie, I co raz Bratu z rzeczy to namieni, Ze bolec tyla nie moze w chorobie, Asz godną pomstę wezmą Pergameni [...]. PotSyl 113.

– Nie sarkay proszę, kiedy cię nie boli, Nie zycz: przyjdzie smierc sama [...]. PotSyl 28.

– Pozno się wstyda, kto straci wstyd w czele, Plecie ledaco: gdy ogniem dokuczy, Kat złodzieiowi nabolesnym ciele, Mow: bo rownego niemasz ognia szynie, Ktora wmiłosci grzeie się kominie. PotSyl 28.

– [...] Nie zwykło bowiem serce tak załowac, Co szczęscie oczom bolesnym wydarło [...]. PotSyl 67.

– Dopierosz kiedy pod przysięgą ręczy Ze iego brata, ckliwe trzyma Łoże, Wsrogich trzy lata boleściach się męczy [...]. PotSyl 39.

– Nikt gołą ręką Krola chyba z boru, Nie wita. PotSyl 24.

– Iezeli się tesz samwprzody zabije [Xifil], Zonę w niewolą dozywotną poda [...] A nusz tam Syna niestetysz powije, Komu do botow, albo do wychoda. PotSyl 66.

– Dziecię co go dzis na ręku trzyma [matka] Będzie wycierac boty u Oyczyma. PotSyl 7.

– z Bozem PotSyl 49.

– Wsrogich trzy lata bolesciach się męczy, Trzeba przed nim kryc rozny, trzeba noze, Niechay wtych bolach dłuzy nie kawęczy, Nie zgrzeszy: gdy mu na onSwiat pomoze [...]. PotSyl 39.

– [...] wyprawią się zatem, owe okręty y Daulet w okowie, Iusz przestawszy byc Fascelinie bratem, ktorą iutro psom wyrzucą Lospasi, Znimi: a łzami serdeczny bol, gasi. PotSyl 91.

– Kazawszy oddać Bomfinowi w Rhodzie, Sam wielkiem sercem wsiada do okręntu Im go [Dauleta] cięszszy zal im większy gniew bodzie, Tym silnieyszego dobywa nan wstręntu. PotSyl 73.

– Pokazała raz, y drugi pokaże [bogini Diana], Ze nie zarli psi, y bycy nie bodli, Ogień nie parzeł, nie topieła woda Kto wielkiem Bogom w opiekę się poda. PotSyl 94.

– Kambises [...] Syn Cyrasow [...] Panstw y następca Rodzicielskiey sławy [...] berło w Radnych Panow rzeszy, Bierze. PotSyl 102.

– Prędko się rozsmiał [Hirpin] prędko smiech usmierzeł, Ustawnie brwiami, albo gębą migał. PotSyl 12.

– Tak się Fascelis modliła zpokorą, Kiedy dway kaci, wiedney ią koszuli, Obloką swieżą niedzwiedziową skorą, Y wwiodszy na plac brytany poszczuli. PotSyl 93.

– Rychley [...] wozy poydą Morzem Nisz mnie z niewiastą, uyrzysz zyiączgodą, Tak wielką zsobą roznicą się porzem, Zebym wolał w grob, na brzytwy, na noze, Na Smierc zabitą nizli znią na Łoze. PotSyl 22.

– Wolę tysiąckroc, wolę zeby psie kły, Kiedymi tę smierc nieba naznaczeły Nie winną moią krwią Panienską sciekły, Nizeliby mi, tenbuhay oteły, Y ten miał czystość, wydrzec niedzwiedz wsciekły [...]. PotSyl 89.

– Naprzepych Swiatu buduiecie gmachy. PotSyl 24.

– Ypospolitey potrzeba go [Syloreta] rzeczy, Wdrogę: ale tesz y prywata pędzi, Zesię na Morskie burze, vbespieczy. PotSyl 26.

– Ieszcze zpołudnia na zegarze trzeci Nie było kiedy nie zwyczayna burza, Szum, Wicher, fala, y srogie zamieci, Mrze asz nieba nie widac okurza. PotSyl 26.

– Iezeli się tesz samwprzody zabije [Xifil], Zonę w niewolą dozywotną poda [...] A nusz tam Syna niestetysz powije, Komu do botow, albo do wychoda. PotSyl 66.

– Dziecię co go dzis na ręku trzyma [matka] Będzie wycierac boty u Oyczyma. PotSyl 7.

– Komu się niechce z domu zpościele, Y nie miło mu, iesli go przebudzi, Rowno z bydlęcięm na duszy y ciele, Zapomnieniem, smierc okryie go wiecznem. PotSyl 35.

– Ma y wGrecyey Thauryka sławę, Ze wszytkich gosci Lecz Grecką naywięcy, Krew leie, miasto ofiary bydlęcey. PotSyl 78.

– Kto zaraz płacze, narzeka, y biada, ledwie nan palec fortuna zakrzywi, Co prędzey Smierci pragnie w rospacz wpada [...] Gardzi nimi Bog, y bez wszelkiey proby, Bydlęcą smiercią zalegaią groby. PotSyl 4.

– W dobrembycie wszytko idzie z mydłem. PotSyl 90.

– Cofnął u tuMars decret iusz wydany, Znac nie podpisał ieszcze był ceduły. Ktory narod ma chlubic się z wygraney. PotSyl 61.

– Błądzi tu kazdy kto nie maiąc dzieci, Pisząc testament wszytkich swoich zbiorow, Niz go na mary Ceduła doleci Inszych procz Boga szuka successorow. PotSyl 115.

– Daleko człecze mysl od celu strzela. PotSyl 108.

– Zamknąwszy, iako zwyczay mniszki w Celach, Smieley z Dauletem postępuie Xieni. PotSyl 85.

– Nie maprzystępu złe zdrowie, y do mnie, Kwita z Cymentow z mchowych materacy, Y razu o nich podobno nie wspomnie. PotSyl 20.

– Poki się giąc pozwoli habina, Iakiem kto drzewem, miec ią sobie zyczy, W Cnotach go [syna] oraz y w naukach cwiczy [Syloret]. PotSyl 5.

– Obaczy Daulet harakter oyczysty, Y przeczyta list oczyma swoimi. PotSyl 82.

– Cosz gdy niedzwiedzia duzego się zdarzy, Poszczwac brytany: ten z zadu ow zprzodu, Charci w secundzie, y drobni ogarzy, A ia długiego niedaiąc rozwodu, oszczep w nimtopię. PotSyl 20.

– W Wielkiey Grecyey, przedniem niegdy Miescie, Rhodos rzeczonem: dzisia kilka chatek. PotSyl 5.

– Wielkiemu sercu: iako o tym słychac, Wiatry y dżdżyste posłuszne są chmury, A cosz fortuna, mnieysza od natury. PotSyl 36.

– Ale naywięcey roznych kupcow szkodzą, Wiedząc zezadney nie wozą armaty, Choc tylko dwiema okrętami chodzą. PotSyl 71.

– Kazdy z nich [hetmanów] pokoy swoiemu zaleci, Y zeby wzaiem osobie wiedzieli, Zeby chodzieła poszta, co dzien trzeci. PotSyl 111.

– W Grecyey kędy wszelakich Cnot zniwo, Ktora oprzodek zdawna z Rzymem chodzi, Przebog niech mieysca, takie nie ma dziwo. PotSyl 15.

– Chcąc widziec więzniow, y sobie do wozu, Y doposługi przybrac co słusznego, Iedzie tam Daulet, samowtor z Obozu, Y od iednego chodzi do drugiego, Chocbył posiniał wszytek odpowrozu, Uwaza więznia sobie znaiomego. PotSyl 103.

– Woz by nie chodzieł, ani okręt płynął, Kiedyby tylko młódzwoyny, a[koni], Dworu Pilnowac miała: prędko by swiat zginął. PotSyl 18.

– Podniesion wpychę, wielkiemPanowaniem, Iusz nie po ziemi, lecz po niebie chodzi [król Kambises]. PotSyl 109.

– Bo chodzi człowiek z kazdem zwierzem w odpowiedzi. PotSyl 3.

– Szkodaby Wenery, Tak lekko wazyc Daulecie ma rada, Choc iey nie lubisz, awzdyc potrzy z Cery, Niech ci iedno raz wserce iey Syn zada, Podobnospuscisz cokolwiek z kolery. PotSyl 23.

– [Artaxias] Cieszy go [brata] w żalu, a miawszy po temu, Czas czego dotąd, z pewnych ratij taieł, Pocznie tez wzaiem Artaxias iemu, powiedac, iako iusz się był zhultaieł, Słuząc Piratom [...]. PotSyl 112.

– Tak wielką zdobycz odniosszy bez trudu, Dłuzey tu zdraycy nie myslą się bawic, Bowiem nie moze wyniść imto z cudu [...]. PotSyl 86.

– Iusz Syloreta wielkiem apparatem, Gotowa wPorcie czekała galera. PotSyl 23.

– Alec beze snu zeszła mu [Artaxiasowi] dzis cała [noc], Y darmo tłoczy zboku nabok Łoże. PotSyl 117.

– [..] Wszyscy się na dom Dauletow pbrocą [..]. PotSyl 44.

– [...] dwu Dauletowych sług przy nim w zakłądzie [...]. PotSyl 45.

– A widząc tudziesz Cytyssę z Hirpinem, Cosz ia mam daley nieszczęsliwa robic? Poydę, ach poydę, swą ręką zaSynem, Y Lacno mi się bez zelaza dobic, Cięszkiego zalu Hirpin rzecze: klinem? PotSyl 43.

– Y choc na iego twardey rohatynie, Czym się poki zeł, Astyages zdobieł, Y wiego ręku oney srogiey swinie, Osmieliwszy się wrocic nazad: dobieł, Sobie, przyznawał męstwo w tym terminie, Daulet, tesz zeby tymŁaskę zarobieł, Dosc ma sam z siebie: ze nikt nie był trzeci, Przyzna Krolowi sławę z[e]swini szczeci. PotSyl 99.

– Ani mnie tam kto ma czego zazdroscic, Ani ia komu: ani mnie dosięze, zły ięzyk: gorzy co moze dochłoscic, Nisz iadowite swoim ządłem węze [...]. PotSyl 19.

– Pycha naprzod dom zbudowała wkturem, Mieszkacby mogła wzgardziwszy namioty, Pycha y Miasta opasała murem, Gdzieby się wszelkie lągnęły niecnoty, Zawarszy iako w iatce: pod ponurem, Ludzi Tyrannem: tustanął wiek złoty, Za niem zelazny zaraz idzie w tropie, Skorosię w ziemi złota swiat dokopie. PotSyl 21.

– [...] W-Podkomorskim był uczczony vrzędzie, Gdy Trzydziestego roku iusz dolicza [...]. PotSyl 72.

– Zleknie się y wskok czyni koniec zrzędzie, Cięszko wetchnąwszy wposcieli usiędzie. A potem głosem ledwie dosłyszanem, Ktosz dał zyc ieszcze? kto smierc z oczu spłoszeł? PotSyl 27.

– Nie ma Arsina w radosci dosytu, Ze iutro uyzry [!] na Marach Dauleta [...]. PotSyl 39.

– Dosyc z liniey krewni maią obu, Tyle Miast, tyle Wsi, tyle intraty, Y przyidą głodni do pełnego złobu [...] Dosc ze mnie wszyscy maią: sam Bog mało [...]. PotSyl 75-76.

– Mogł nie stawszy się swiatu dziwowiskiem, dozyc: nie bywszy Fortuny igrzyskiem [...]. PotSyl 5.

– Biezy napomstę iako dzik zpostrzałem, Achilles sercem: białagłowa ciałem [królowa Tamirys]. PotSyl 102.

– [...] nawiedzą oyczyznę kochaną, Kędy Machinę wielkiego Kosciołu, Y Kolos słoncu, dotąd nie widaną, Robotą: Siodmem dziwem stawią swiata, Iako Brat znalazł, napamiątkę Brata. PotSyl 109.

– W Grecyey kędy wszelakich Cnot zniwo, Ktora oprzodek zdwana z Rzymem chodzi, Przebog niech mieysca, takie nie ma dziwo [...]. PotSyl 15.

– [...] zazywszy niemal tych słow dźwięku, Rychley bym się bycspodziewała wgrobie, Nizli cię w takiem nie bespiecznymsęku, Sekret dlaBoga dzis zalecam tobie, Pomni ze w iedney Łodzi pływasz ze mną, Iedząc Hirpinie kukiołkę wzaiemną. PotSyl 46-47.

– Wielkiemu sercu: iako o tym słychac, Wiatry y dżdżyste posłuszne są chmury, A cosz fortuna, mnieysza od natury. PotSyl 36.

– Wielkiemu sercu: iako o tym słychac, Wiatry y dżdżyste posłuszne są chmury, A cosz fortuna, mnieysza od natury. PotSyl 36.

– [...] Niechay to mieysce zapalą Łogosze Faetontowe, gdziekolwiek woz toczeł [...]. PotSyl 31.

– [...] Bo go dopomsty serce podwodziło, Ktore Filertow zaiątrzeł kryminał [...]. PotSyl 113.

– [...] Podle niey siedzi Eumenes mały, Tosz Syna rządRzeczypospolity, Na Filertowym zostawi dozorze [...]. PotSyl 70.

– Wszyscy ią [Fascelę] godną srogiey smierci czynią, Y w zgromadzeniu wszytkich Łotrow walnem, Miec ią [śmierć] naAkcie będzie funeralnem. PotSyl 87-88.

– Ale zamknięty wskrytym Gabinecie Zadumawszy się, łokiec głową gniecie. PotSyl 32.

– Prędko się rozsmiał [Hirpin] prędko smiech usmierzeł, Ustawnie brwiami, albo gębą migał [...] Błaznował li tesz, sam mu szatan pierzeł, Więc się dzis y tey usługi nie wzdrygał. PotSyl 12.

– Bo chodzi, z kazdem zwierzem w odpowiedzi, Wzdy wdzięczny widok presentuie Bogu, Kiedy na sliskiey Swiata gołoledzi, z sroszszą nad Smoki, bo serce łakomie, wyziera z piersi: Fortuną się łomie. PotSyl 3.

– Nikt gołą ręką Krola chyba z boru, Nie wita. PotSyl 24.

– Iusz Syloreta wielkiem apparatem, Gotowa wPorcie czekała galera. PotSyl 23.

– Wtym skrzynkę podac, kazePaniey stary. Gdzie Xifilowe ieszcze niedoiadki, Chowała: agdy naŁoszku usiędzie, sama swą ręką urobi gramatki [...]. PotSyl 48.

– Ten iest siew dobry sławy: ktoraludzi, Posmierci wskrzesza: y wzimnym popiele, Godney pamięci, wiecznie, nie wystudzi. Komu się niechce z domu y zposciele, I nie miło mu, ieśli go przebudzi, Rowno z bydlęciem na duszy y ciele, Zapomnieniem, smierc okryie go wiecznem, Czego się ty strzesz iesli chcesz byc grzecznem. PotSyl 35.

– Więc o tak grzecznem słysząc Kawallerze, Wołąc gosobie rozkaze Krolowa, Iakosz znac było po mowie, po Cerze, Ze między Ludzmi, nie wdomu się chowa [...]. PotSyl 92.

– Iako więc słodkiey szukaiąc patoki, Obleci pczoła, siewy, Łaki bory, tak y on poki młodosc płuzy: poki, Serce, czas, y koszt: nie opuszcza pory,Kędy siękolwiek, oczym grzecznym dowie, Tam odwazywszy koszt, płynie [...]. PotSyl 59-60.

– Iesli mu tesz kto ziomka nato radzi, To albo Tyran będzie z niego zgryzny, Mszcząc się swych prywat albo successora, Boiąc: będzie kradł, darł, dopychał wora. Albo tak długo będzie gryzł wędzidła, Z ludzmi się swoiey spąchawszy faryny, Rebellizuie, y podniesie skrzydła, Y będzie trzeba zawod czynić iny, Zeby tey rzece przybrać stanowidła [...][. PotSyl 106.

– Niech zaydzie słonce, za czarnych chmur wały, Niechay grzmią grozy, gorne Arsenały. PotSyl 31.

– Pozno się wstyda, kto straci wstyd w czele, Plecie ledaco: gdy ogniem dokuczy, Kat złodzieiowi nabolesnym ciele, Mow: bo rownego nie masz ognia szynie, Ktora wmiłosci grzeie się kominie. PotSyl 28.

– Pozno się wstyda, kto straci wstyd w czele, Plecie ledaco: gdy ogniem dokuczy, Kat złodzieiowi nabolesnym ciele, Mow: bo rownego niemasz ognia szynie, Ktora wmiłosci grzeie się kominie. PotSyl 28.

– Niech zaydzie słonce, za czarnych chmur wały, Niechay grzmią grozy, gorne Arsenały. PotSyl 31.

– Przyszło do gwałtu, ze wsciekłem impetem, Porwie ią zboyca y łacno iey zdole [...]. PotSyl 87.

– Dołoznie Daulet o wszytko pytany, Powie gdzie zboycy maią przechowanie, Iako tam przystęp ledwo doiechany, Iako maią gwałt złota niesłychanie [...]. PotSyl 91.

– Tosz gdy mu sługa sygnet z palca zdziera, Y worek z woskiem nastoł sędziompoda, Ze własny iego wszytkich stanie zgoda. Klęka ten, choc go ieszcze nikt nie musi, gwałtem chce przysiądz [...]. PotSyl 57.

– Ale Kambises, zle wrociwszy z drogi, iakby naswiecie iusz nie było ludzi Gwałtem woiowac, napierasię zBogi [...]. PotSyl 110.

– Czego chcesz gwałtem; trzeba się napierać. PotSyl 16.

– To nam napismiech zostawili starzy, Poki nam pycha, matka wszytkich zbytkow, Z nieba na niski swiat nie wytowarzy, Nie szukali tak swych Ludzie pozytkow, Ani dla złota gwarek ziemie warzy, Z zwierzow, y wdomu chowanych dobytkow, Zyli y granic nie mitrzyli sznury, Chleba więcey nic, tylko dla natury. PotSyl 21.

– Okręt go [Dauleta] czeka co kwoli imprezie, Krola-Perskiego, do krwawey Bellony, Rozne wharcownym rynsztunki zelezie [...] Monarsze swemu nalezące wiezie. PotSyl 37.

– Tedy wPergamie nowy zakon zacznie, Y sama naprzód habit wdzieie Mniszy Zdochodowswoich załozywszy znacznie, Gdzie wielka gora wydała się w Morze, Czystey Dyannie Koscioł przy Klasztorze. PotSyl 70.

– Tedy wPergamie nowy zakon zacznie, Y sama naprzód habit wdzieie Mniszy Zdochodowswoich załozywszy znacznie, Gdzie wielka gora wydała się w Morze, Czystey Dyannie Koscioł przy Klasztorze. PotSyl 70.

– Mam ia y insze taiemne intryki, Wolę dalekiem od tego pogromu Zyc gdzie nastronie, wyiechawszy z domu. PotSyl 34.

– Częstokroc Ludzie piaskiem zasypani, Kiedy swe iszczą Ammonowi vota, Pozbyli razem z ofiarą zywota. PotSyl 110.

– [...] zdrogiego porfiru, Koscioł Iowiszow: wktorym zywe stoki, Przez te Bog swoie obiawia wyroki. PotSyl 76.

– Werwawszy się iey wgłos: Arsina rzecze, Słomę przynosisz naogień nie wodę, Ktory mnie dosyc pali, dosyc piecze, Co szkodą liczysz, ia nie mam zaszkodę, Smierc zysk: to szkoda ze mi się odwlecze Wielką w niey sobie pokłada wygodę, Tenkto wkatowskich klubach za grzech ięczy, A mnie przed grzechem, sroga miłosc męczy. PotSyl 15.

– Płakał Lisymach wraz y błogosławieł, Nowemustadłu: zeby zyli dłuzy, Nisz on y lepszą pamiątkę zostawieł, Tak vmarłemu iego chęc odsłuzy, Gdy Filert, co go dzis zywota zbawieł, Będzie wkatowskiey zazdradę obruzy, Ondzies wesoło z tego swiata wyndzie, Opiekunemgo dawszy Theolindzie. PotSyl 63.

– Iusz wszytko wiedzą, widzą iak nadłoni, Klnie się na ciele Hirpin, y na duszy, Arsinę tylko znał nic nie miał do ni, Y stym się sam wskok, bierze do katuszy [...]. PotSyl 57.

– Choc ci siostr nie mam w Grecyey y Braci, Przecię się czuię tegoż płotu kołem, Łacniey się zywot, nisz swoboda traci, Vmrę? gdy więcey trudno zwac kosciołem, Nie będę służyc wkatuszy bezbozny, Niech stoi sowom y puchaczomprozny. PotSyl 80.

– Wielka pociecha, utrapioney duszy, Ze nie Poganska, nie bezbozna ręka, Wekrwi się moiey szlachetney viuszy, Od moiey ziomki smierc mi się zdanieleka Wolę wKosciele: nizeli w Katuszy, Vmrzec, iusz mi się nietak serce lęka, Nie kasz mię wiązac: na duszęć przysięgę, Sampoydę pod miecz: sam na ołtarz legę. PotSyl 79.

– Na ciemney wyspie, iako się wspomniało, Skład swych zdobyczy: nie miasto: Łotrynią Albo katuszą, to hultaystwo miało Tam gdy przed sądem Fascelę obwinią, Y co się przez nię, iey Xiązęciu stało, Wszyscy ią godną srogiey smierci czynią, Y w zgromadzeniu wszytkich Łotrow walnem, Miec ią naAkcie będzie funeralnem. PotSyl 87-88.

– To rzekszy w okręt do Syryey wsiada, Wielką Krolowey Łaską uraczony, Prowiantow mu, y pieniędzy nada, Asz dosamego portu prowadzony, OdKrolewicza: wielce temu rada, Ze do Rycerskich ludzi byłskłoniony, Tak TheoLinda wyprawi Dauleta Chociasz Fortuna kryie ich sekreta. Oraz y Flotta naPiraty ruszy, Maiąc y Ludzi, dosyc y Armaty, Naciera co raz Krolowa im uszy, Y obiecuie sowite zapłaty Zeby iey ztamtey przyniesli Katuszy, Obraz Dyanny ziego apparaty, Bo go nad wszytkie złota drozey ceni, Srogiey smierci iey, zemsciwszy się Xieni. PotSyl 92-93.

– Nie piianicy bowiem nie kosterze, Vfał: lecz temu, ktory aż do siwy, skroni: z dziecinstwa Panubył zyczliwy. PotSyl 34.

– Cosz rzeką krewne, y twoie sąsiady? PotSyl 47.

– Uderzy w Threny, znowu y Lamenty [...] Iusz widzi sama, ze do grobu włozy, Własnego Syna: nie bez pomsty Bozy. PotSyl 43.

– Po Krolewiczu lamentuią baby [...]. PotSyl 102.

– Lecą dni z słoncem godziny z zegarem Iako więc koło za wodą we młynie, Ani postrzezesz iako będziesz starem Skoro cię młodosc y uroda minie. PotSyl 17.

– Skoczy Arsina z łoszka bez odziezy. W iedney koszuli, leci iako wsciekła [...]. PotSyl 41.

– [Daulet] Na cudzoziemskie, z sługą wsiadł okręty, Ktore pusciwszy lotnym wiatrom cugi, Za Swiat: za morskie, zaniosą go męty [...]. PotSyl 44.

– Niechay to mieysce zapalą Łogosze Faetontowe [!] [...]. PotSyl 31.

– Alec beze snu zeszła mu [Artaxiasowi] dzis cała [noc], Y darmo tłoczy zboku nabok Łoże. PotSyl 117.

– Pieniędzym nie brał; bo czego chciał kupic, Nie przedałem mu: Opium to było, A nie trucizna; gdy się komu upic, Trafi: iak y wtym iusz się doswiadczyło, Spi twardo: chocbys zskory go chciał Łupic, Nie wprzod się budzi, nisz się zamierzyło Dzisia dzien czwarty y godzina temusz, Podzmy adaymy zywot umarłemu. PotSyl 58.

– Brata Dauletem: Mnie zwano Xifilem. porwie się w rzeczy poprawując suknie, Wychodzi chyzo y ramiona scisnie, A łza mupo łzie prądem z oczuprysnie. Potym sam z sobą: Przebog sen czy czary, Wzdyc Xifil umarł?. PotSyl 104.

– Pewnieby się nikt z tego nie kokoszeł, Swą wdzięczną mową, dotknieniem kochanem, Ach niech ci by był kto inszy macoszeł, Ozywiłes mię: nie Pasierbie; Panie, Tobie przyznaię swoie zmartwychwstanie. PotSyl 27.

– Mija zdaleka po morzu szerokiem, Wsdy Oycowskiego nie minie Kamiru, Kędy na Kwadrans, samym wstąpi mrokiem, Nie spodział słyszeć takiego się tyru, Na honor zdrowie, macoszyną zdradą, Bo owi Ludzie nazajutrz wyiadą. PotSyl 73.

– Odniosł Lisymach Viktoryą cale, Y z niego się tesz napierała dusza, Więc ze iusz w ciele, sił czuie o male, Woysko kuMiestu Stołecznemu rusza, A sam z Xifilem, ciągnie do Megale. PotSyl 61.

– Dopierosz gdy się wtych Kambises wpasie, Y Masagetom rebelią zgani, Egipt mu własnie zastąpieł napasie, Tosz wielkie woyska Dauleta sląc wprzedzie, NaPsamenita doEgiptu wiedzie. PotSyl 102.

– Bracia się weselą [...] miło przebywszy złe chwile, iakby naserce plastr przywinął miodu, ZaOycem iadą y do Antipodu. PotSyl 112-113.

– dostawy konca Bomfin owey nićy Pyta się pilno, y obieca sieła, O człeku owem, y iego kibici, Iakie miał suknie, co za mina była, Prawi: ow potem zarękę go chwyci, Wiedzie doskrzynie, ktora worek kryła. PotSyl 45.

– Tedy wPergamie nowy zakon zacznie, Y sama naprzód habit wdzieie Mniszy Zdochodowswoich załozywszy znacznie, Gdzie wielka gora wydała się w Morze, Czystey Dyannie Koscioł przy Klasztorze. PotSyl 70.

– Ypospolitey potrzeba go [Syloreta] rzeczy, Wdrogę: ale tesz y prywata pędzi, Zesię na Morskie burze, vbespieczy. PotSyl 26.

– Lecz ledwie doydzie ordynans ich ucha, Ochotne woyska iusz maiąc wparacie, Iako kiedy kto wpełen ul pczoł dmucha, W okrętach Egipt mozny, y wArmacie, Konno Armeni [...]. PotSyl 118.

– Wielką to kazdy Fortuną poczyta, Tak moznych Krolow, dwu Rodzonych Braci, Ze wdomu swoim gosciami przywita [...]. PotSyl 114.

– Tak białeygłowy iako y to bydło Im z większy wyszła naprzestrzenią ciesni, Nie moze się swey wolnosci nasycic, Nagradzaiąc ze nie poczęła wczesni, Kazdego grzechu, ządzą chce zachwycic, Iako moze, tak zyiąc naycielesni [...]. PotSyl 6.

– [...] pros niech pasierb mię nawiedzi, Tylko niech spieszy, nim Ociec vprzedzi. PotSyl 11.

– [...] precz to niech od ciebie będzie, Czego y mnie Bog na wieki uchowa, Zebym gust maiąc wKrolewskim vrzędzie Chociasz na swiecie nie iestto rzecz nowa, Miał Oyca twego na Thronie podsiadac [...]. PotSyl 67.

– Lecz, iesli kogo zła Fortuna wspaczy, Niech rady, niech ma woyska milliony, Kiedy Fortuna, niechce z nim: zginiony. PotSyl 101.

– [Filert] Kaze bawełni, masci, wodek, woni, Nabrac, y zŁoszkiem, Lektyce isc po nię, Przyniesc na ręku, niechay nie poroni, Gdyszby tak chorą: mogły strząsnąc konie [...]. PotSyl 67.

– Ach niech ci by był kto inszy macoszeł, Ozywiłes mię: nie Pasierbie; Panie, Tobie przyznaię swoie zmartwychwstanie. PotSyl 27.

– Zwykły to stare białegłowy vmieć, Y mnie potrzeba było przy tym starcu, Czarowac: y piec nietoperza wgarcu. PotSyl 8.

– Nie ma tam [na pustkowiu] mieysca Łakomstwo nie syte, Nie maią zadne cielesne ponęty [...]. PotSyl 19.

– [...] w miescie, nierzkąc dzis wKrolewskiem domu, Smucic się było nie wolno nikomu. PotSyl 97.

– Bo chodzi człowiek z kazdem zwierzem w odpowiedzi. PotSyl 3.

– Podrosle zdziebło zielonego zyta, Tymlepszem plonem zwyczaynie się isci, Ktore nasłonce iedney zas odkwita, Zadney nie czyni nadzieie korzysci, I dąb krzewisty, obłokowsię chwyta, Wiatrligo albo siekiera obarczy, Poki nie zgniie, brzydki osuch, starczy. PotSyl 17-18.

– Kaze z niego zdiąc powrozy czympręcey, Y iść zasobą: lecz ze nie miał chodu, Ledwie go nakon wsadzą, pacholęcy, Y do namiotu, iako martwe dudy Zawloką: tak był mizerny i chudy. PotSyl 103.

– Ia męża nie znam chociazem nie wdowa, Bo iesli kiedy zesnu się obudzi, Albo pacierzmi, albo mnie rozmową, Bawi. PotSyl 8.

– Gdzie iako czeczotka, Załosne przed swey Dyanny Figorą, Paciorki szepce; zkąd rodem devotka? Spytawszy, iakby więcey nie chciał wiedziec, Wstac iey y kazepodle siebie siedziec. Widzi zewpadła Fascelina wbłędy, Animuie się przecię iako moze. PotSyl 81.

– Iusz zrabowane miasto czeka palu. PotSyl 95.

– Chudego konia wywiodszy zestaynie, Bez wielkiey prace leda kto naiuczy, Niech zego przez czas iaki: iednostaynie, Gołem ięczmieniem albo owsem tuczy Będzie napalcat wierzgał y wędzidło. PotSyl 6.

– Podniesion wpychę wielkiem Panowaniem, Iusz nie po ziemi, lecz po niebie chodzi. PotSyl 109.

– Y raczy wboru, z zubrami y z Tury, Pod bukiem, albo krzewistem Topolem Lecie par: zimie nie wadzieły sniegi, Siadał iusz w domu, y miewał noclegi. PotSyl 12-13.

– Odtąd niechcąc się więcey swiatemparac, Odsyła okręt, sługi poodprawia. PotSyl 76.

– Obaczy Daulet harakter oyczysty,Y przeczyta list oczyma swoimi,Widzi y pierscien, y złote manelki, Ktore dzieckiem znał, uswey Rodzicielki. PotSyl 82.

– Niemasz Tyranna gorzey rzekę kata, Nad umysł człeczy gdy się na złe uda, Wewnątrz w nim serce, zwierzchu ciało płata, Iusz oko zawsze smutne, twarz tam chuda [...]. PotSyl 16.

– Doswego domu Siloreta zatem, Prowadzi Bomfin: azebył strudzony, Zalem y drogą: chociasz nie bogatem, Częstuie łozem, a potem zasłony Spusci: y suknią połozywszy płatem, Siędzie przy Łoszku: y tam nachylony, Wszytko zpoczątku oDaulecie prawi, Odtych czas iako Ociec go zostawi. PotSyl 51.

– Kaze mu wszytko powiedziec: y przyda, Nikt nie zrozumie: y nikt cię nie wyda. Nie iest to: Więzien odpowie: sekretem, Nie mogła pobic Fortuna mnie gorzy, Iako tem, ktorymstarła dzis impetem [...]. PotSyl 103.

– Głową nie ręką Krolowi woiowac, Nie pobiie się lepiey odzołnierza, A iesli przyidzie w odwadze szwankowac, Iakby go z szable razem y zpuklerza Obnazeł; musi Woysko z nim szwankowac, Niech przeto zdrowia fortunie nie zwierza, Ktora tą drogą, niepodobnych sieła Natym z wielkich Woysk zwycięstw narobieła. PotSyl 61.

– [...] Ty nam dostaniesz mieczow naostrzonych, Wszak wiesz ze zawsze, przy tym stoi brzegu, Gotowych rota Zołnierzow w szeregu. Ztymi się trzeba wprzod pobic; apotem strzedz zeby zaden nie mogł uciec cało [...]. PotSyl 84.

– Podobno, gdyby nie czuł o odsieczy, Zabiełby mię był: słyszeliscie sami, Z iaką furyą idąc trzasnął drzwiami. PotSyl 38.

– Y mnie podrostkiem Matka odumiera Rodzic przed zalem poSynu po zenie, Skoro wszytkie swe deposyty zbiera, Wsiada z rozpaczy w okręt: gdzie wiatr wienie. PotSyl 104.

– Mąsz ktory kędys, błądzi za Fauna, Nie wie zezyię: nie zginąłli marnie, Pewnie do waszey Łaski się pogarnie. PotSyl 69.

– Cosz by Rodzicy co y Bracia rzekli, Pewnie bez kata, sami by mnie siekli. Chocby y nie to: iakoszbym y iemu, Y wszytkiem ludziom, mogła poyzreć w oczy? PotSyl 38.

– Y Bellerophon gasnie z Hippolitem. Samem poyzreniem serce moie głodze, A czy nie moze, czy niechce zrozumiec, Ze nie potuszeł y razu niebodze... PotSyl 8.

– Z lassa: dawne: nisz z tarasaprzysłowie, Sprawotę radzi: tesz w wołoweskory, Poiuczy skarby, drugie w rzece na dnie, Topi: y samsię wpułnocy wykradnie. PotSyl 62.

– Uciekłes iak pies ukąsiwszy wserce, Ale chocbys się zagrzebał y pod ziemię, Chociasz się będziesz włoczeł wponiewierce, Kędy się kolwiek obrocisz: wszędzie mię Masz: wszędzie serca moiego pozercę, Będę goniła, asz taksrogie brzemię, Łez ktorymim dzis nieszczęsliwa sciekła, Z duszą y z ciałem, ztłoczę cię do Piekła. PotSyl 42.

– [Daulet] do Krety zawinie, Kędy dostawszy smoły y przędziwa Opatrzą okręt: atym czasem minie, Pora zeglugi: ktorą gdy chcą skracac, Tąsz znowu drogą muszą nazad wracac. PotSyl 73.

– Nieszczęsne płochey fortuny, poronczę, Nie donosiła do naznaczonego Kresu... PotSyl 75.

– Często kto z domu iadąc robieł wiosłem, Wraca się szczęscięm y sławą porosłem. PotSyl 33.

– Ia zem podobien? o nad wszytkie głupstwa, Naywiększe: w twoich oczu do porubstwa? PotSyl 31.

– A poki zyie we wszech rzeczach czułem, Pod Marszałkowskiem porządza Tytułem. PotSyl 117.

– Zamknąwszy, iako zwyczay mniszki Celach Smieley z dauletem postępuie Xieni, Bo kilku drabom dawszy po gardzielach, Cobyło więzniow wyprowadzą z cieni, Ktorzy ze ieszcze brząkali w manellach, PotłuczeDaulet wszytkie kłotki wsieni, Koscielneskarby między nich podzieli [...]. PotSyl 85.

– Iesli człek prosty kiedy Boga wzowie Y do niego się wpotrzebie uciecze: Wysłuchan bywa [...]. PotSyl 114.

– Sle Bomfin chłopca do Hirpina, zeby, Dla wazney się z nim widziec mogł potrzeby. PotSyl 46.

– Ach iakasz przebog padła na mnie wina. PotSyl 74.

– W Grecyey kędy wszelakich Cnot zniwo, Ktora oprzodek zdawna z Rzymem chodzi, Przebog niech mieysca, takie nie ma dziwo. PotSyl 15.

– Nikt gołą ręką Krola chyba z boru, Nie wita. PotSyl 24.

– Wielka pociecha, utrapioney duszy, Ze nie Poganska, nie bezbozna ręka, We krwi się moiey szlachetney viuszy. PotSyl 79.

– Z tamtych zaboyca, uciekł godzien kata, TuSyn na marach lezy, zona stęka, Iesli dotychczas z zalem nieszła z swiata, O Kaimowska, o bezecna ręka, Wyuzdawszy się trucizną naBrata, Asz Bomfin cicho, skoro blizey stanie, Iusz y Arsinę razem opłacz Panie. PotSyl 50.

– Proszę cię racz mię vwiadomic otem, Z ktoregos miasta: y ktorego rodu, Czys tu trefunkiem, czy vmyslnem wotem, Wniesiona, do tak dzikiego narodu, Bo mi to wielkie roztargnienie czyni, Zebys krwią ludzką służyła Bogini. PotSyl 79.

– Iasz com się brzydzieł białogłowskiem rodem, Iako smiertelną wszech Ludzi zarazą, Miał dzis bezecnem zostac kazirodem? Nie z miasta: z swiata Lecz całego smazą? PotSyl 31.

– Brata Dauletem: Mnie zwano Xifilem. porwie się w rzeczy poprawując suknie, Wychodzi chyzo y ramiona scisnie, A łza mupo łzie prądem z oczuprysnie. Potym sam z sobą: Przebog sen czy czary, Wzdyc Xifil umarł?. PotSyl 104.

– [...] wyprawią się zatem, owe okręty y Daulet w okowie, Iusz przestawszy byc Fascelinie bratem, ktorą iutro psom wyrzucą Lospasi, Znimi: a łzami serdeczny bol, gasi. PotSyl 91.

– [...] nawiedzą oyczyznę kochaną, Kędy Machinę wielkiego Kosciołu, Y Kolos słoncu, dotąd nie widaną, Robotą: Siodmem dziwem stawią swiata, Iako Brat znalazł, napamiątkę Brata. PotSyl 109.

– Ieszcze wieczorney dobry był znak zorzy, Kiedy odląndu gondułę odłozą [uwolnieni więźniowie], Y robią wiosły co mogą naysporzy [...]. PotSyl 85.

– Szkodaby Wenery, Tak lekko wazyc Daulecie ma rada, Choc iey nie lubisz, awzdyc potrzy z Cery, Niech ci iedno raz wserce iey Syn zada, Podobnospuscisz cokolwiek z kolery. PotSyl 23.

– Kilka kroc bitwę stoczywszy znim wpolu, Nakoniec w mocnym zawarł się Trypolu. PotSyl 59.

– Pozno się wstyda, kto straci wstyd w czele, Plecie ledaco: gdy ogniem dokuczy, Kat złodzieiowi nabolesnym ciele, Mow: bo rownego niemasz ognia szynie, Ktora wmiłosci grzeie się kominie. PotSyl 28.

– Więc gdzie przedwieczne wzywaią mnie wrogi, Inaczey z domu nie mogąc mię ruszyć, Tensię im tylko udał sposob srogi, Ze mi sukienkę chce Macocha vszyc, Chętnie oyczyste opusciwszy progi, Idę: Iesli się zda mnie zawieruszyc, Wspaczney fortunie: Tosz mnie doma czeka. PotSyl 33.

– Brata Dauletem: Mnie zwano Xifilem. porwie się w rzeczy poprawując suknie, Wychodzi chyzo y ramiona scisnie, A łza mupo łzie prądem z oczuprysnie. Potym sam z sobą: Przebog sen czy czary, Wzdyc Xifil umarł?. PotSyl 104.

– Ieszcze się tymi rozmowami bawi, Kiedy Inspektor Xifilow w rozdarty, Sukni: agębę pazurami skrwawi, Wpadnie szalony, wpokoy iey otwarty, Oto dopiero, tey minuty; prawi, Dane odemnie przepisuiąc karty, Spadł, Xifil z ławy, y bez dusze lezy. PotSyl 41.

– dostawy konca Bomfin owey nićy Pyta się pilno, y obieca sieła, O człeku owem, y iego kibici, Iakie miał suknie, co za mina była, Prawi: ow potem zarękę go chwyci, Wiedzie doskrzynie, ktora worek kryła. PotSyl 45.

– tosz skoro ciepłem obczerstwią go winem, suknią nanm bo był cale nagi włozą, Pyta go Daulet: Czyim wRhodzie synem? Potym co go wtę wegnało podrozą, Dawno z Cyczyzny? iakiem się tu czynem, Bawieł. PotSyl 103.

– Tosz iednym trzosem opasawszy sługę, Nasutem złota, od wszelkiey przygody, Drugi podstalną sam bierze kolczugę, Nisz suknią, wdziawszy na ciało ią wprzody, Idą napalcach, gdzie sala frambugę Długą czynieła apotym na wschody. PotSyl 37.

– Zaraz byc pysznym, pieszczonem, ospałem, Perłami suknie suc, y złocie stropy, Kto moze siła y wielem rozkazac. W Ubogie domy nie wchodzą te zbytki. PotSyl 16.

– Nie wyrozumie zgłodniałemu syty. PotSyl 13.

– Hirpin co tego wszytkiego nabroi, Słuszna: niech ztobą pospołu umiera, Odpusc Arsino, niechcę w smierci blady, Byc uczestniczką Hirpinowey rady. PotSyl 49.

– Bo gdy się Ludziom na wszytkiem, powodzi, O Bogu się im y o votach nie sni, Ktore slubili, pod czas iakiey ciesni. PotSyl 76-77.

– [...] nawiedzą oyczyznę kochaną, Kędy Machinę wielkiego Kosciołu, Y Kolos słoncu, dotąd nie widaną, Robotą: Siodmem dziwem stawią swiata, Iako Brat znalazł, napamiątkę Brata. PotSyl 109.

– Alec beze snu zeszła mu [Artaxiasowi] dzis cała [noc], Y darmo tłoczy zboku nabok Łoże. PotSyl 117.

– Proszę cię racz mię vwiadomic otem, Z ktoregos miasta: y ktorego rodu, Czys tu trefunkiem, czy vmyslnem wotem, Wniesiona, do tak dzikiego narodu, Bo mi to wielkie roztargnienie czyni, Zebys krwią ludzką służyła Bogini. PotSyl 79.

– Porwie się z mieysca, iakoby ią sparzeł, A oraz drzwiami trzasnęła ogromnie, Będzie się z tobą bies psi trupie swarzeł, Kiedy by tobie, tosię działo co mnie, Dawnobys Czaszę na podołku warzeł, Wzdyć przecie kiedy tę vczynnośc, wspomnię, Więc brzydka baba swięcicą się czyni, A znalazłabym swe rzeczy, w iey skrzyni. PotSyl 10.

– Nie mogszy długo zrozumiec iey w rzeczy, Apotym daley iako się rozruchał, Czy wsobie nie ma iskierki człowieczy, Y mnie y siebie klął łaiał y dmuchał, Podobno gdyby nie czuł o odsieczy, Zabiełby mię był: słyszeliscie sami, Z iaką furyą idąc trzasnął drzwiami. PotSyl 38.

– Iako Panam go [Lizymacha] kochał, y szanował, Asz twego Brata trucizną zamorzeł [...] Zesię Macosze, nie tak barzo korzeł, nie mnie: wszytkich sług tym alienował. PotSyl 67-68.

– Naytrudnieysza; tugo, [Dauleta] Przywabic: zeby albo mogł pigułki, albo konfektu, albo zazyc trunku, Zalowi serca mego wbasarunku. PotSyl 38.

– Piekielnych małpa fortelow się chwyta, Na zgubę domu rozpiąwszy popręgi, Zgładzi Pasierba, zruciwszy wstyd z twarzy, Skoro niewinnie przed Oycem spotwarzy. PotSyl 9.

– Iezeli się tesz samwprzody zabije [Xifil], Zonę w niewolą dozywotną poda [...] A nusz tam Syna niestetysz powije, Komu do botow, albo do wychoda. PotSyl 66.

– Dziecię co go dzis na ręku trzyma [matka] Będzie wycierac boty u Oyczyma. PotSyl 7.

– Uderzy w Threny, znowu y Lamenty [...] Iusz widzi sama, ze do grobu włozy, Własnego Syna: nie bez pomsty Bozy. PotSyl 43.

– Niechay to wgłowę starem wdowcom wbije, Iako z młodymi, nadaią się fryie. PotSyl 32.

– Tedy wPergamie nowy zakon zacznie, Y sama naprzód habit wdzieie Mniszy Zdochodowswoich załozywszy znacznie, Gdzie wielka gora wydała się w Morze, Czystey Dyannie Koscioł przy Klasztorze. PotSyl 70.

– Iesli mu tesz kto ziomka nato radzi, To albo Tyran będzie z niego zgryzny, Mszcząc się swych prywat albo successora, Boiąc: będzie kradł, darł, dopychał wora. Albo tak długo będzie gryzł wędzidła, Z ludzmi się swoiey spąchawszy faryny, Rebellizuie, y podniesie skrzydła, Y będzie trzeba zawod czynić iny, Zeby tey rzece przybrać stanowidła [...][. PotSyl 106.

– Tym czasem będę robieł dosiwizny, Tobie nałaskę, na sławę Oyczyzny. Grecya nią iest rodziełem się wRhodzie, Iednem z przednieyszych miast tamtey połaci, Co y naziemi moze y na wodzie, Y iako cnota Rycerska tam płaci, Wiadomo swiatu [...]. PotSyl 97-98.

– [...] nawiedzą oyczyznę kochaną, Kędy Machinę wielkiego Kosciołu, Y Kolos słoncu, dotąd nie widaną, Robotą: Siodmem dziwem stawią swiata, Iako Brat znalazł, napamiątkę Brata. PotSyl 109.

– Nikt gołą ręką Krola chyba z boru, Nie wita. PotSyl 24.

– Nie uprzedzili nikędy mnie inni, Marsa z woienną, mam swiadkow Belloną, A gdy od woyny wiek mnie wolnym czyni, Widział mnie Ratusz. PotSyl 75.

– Gdzie miłosc wsercu vczyni fundusze, Zadne iey Ludzkie nie ruszą tarany, tey są wolnosci Ludzkie Animusze, Ze im ani Krol, ani Rodzic, ani Wierny Przyiaciel przedsięwzięcia zgani. PotSyl 16.

– Takbiałeygłowy iako y to bydło Im z większy wyszła naprzestrzenią ciesni, Nie moze się swey wolnosci nasycic, Nagradzaiąc ze nie poczęła wczesni, Kazdego grzechu, ządzą chce zachwycic, Iako moze, tak zyiąc naycielesni [...]. PotSyl 6.

– Kiedy iuz wszyscy Woyskowi, y Radni, Do Pałacu się Krolewscy dworzanie, Iako mozebyc ziadą naygromadni, W posrod nich z więzniem Artaxias stanie [...]. PotSyl 107.

– Piekielnych małpa fortelow się chwyta, Na zgubę domu rozpiąwszy popręgi, Zgładzi Pasierba, zruciwszy wstyd z twarzy, Skoro niewinnie przed Oycem spotwarzy. PotSyl 9.

– Pozno się wstyda, kto straci wstyd w czele, Plecie ledaco: gdy ogniem dokuczy, Kat złodzieiowi nabolesnym ciele, Mow: bo rownego niemasz ognia szynie, Ktora wmiłosci grzeie się kominie. PotSyl 28.

– Skoczy Arsina z łoszka bez odziezy. W iedney koszuli, leci iako wsciekła [...]. PotSyl 41.

– Tak wielką zdobycz odniosszy bez trudu, Dłuzey tu zdraycy nie myslą się bawic, Bowiem nie moze wyniść imto z cudu [...]. PotSyl 86.

– Nieszczęsne płochey fortuny, poronczę, Nie donosiła do naznaczonego, Kresu: kiedy tak zywot moy zakonczę, Ze z moiey prace, y zbioru długiego, Ledwie do trumny zwiotczałą oponczę, Skoro ią wełzach rzewliwych wypierę, A nosz wysługa natymswiecie: bierę. PotSyl 75.

– Nie wyrozumie zgłodniałemu syty. PotSyl 13.

– Ztąd y uKrola, y uKrolewicza, W wielkim zostawał z swey godnosci względzie [...]. PotSyl 72.

– Cyrus [...] Babilon obiął: Lydow wklubę wprawieł, Wziął Massagety do berła swoiego. PotSyl 101.

– Piękny vrodą, y wspaniały wzrostem, Skoro wszedł Daulet: iakie nam Achille, Rymem Poeci, Malarze pokostem, Zwykli udawać. PotSyl 27.

– Wszytkie Koscielne składy wszytkie vota, Wszytkie kleynoty, ztamtąd przyniesione, Intraty roczne, ktorych znaczna quota, Wszytkie nabozne zakonnice one, Więc posługaczow klasztornych robota, Zostały pod iey rządem połozone, Ieleni: rzekłbys zebydła w oborze, Pełen zwierzyniec, przy samem klasztorze. PotSyl 96.

– Dziękuie nisko zawolnosc darowną, Azada szczęscie ze ią y odwdzięczy, Przezałosc siostry swoiey nie wymowną, Tam gdzie ią narod okrutny zamęczy, Iechac nie moze: Figurę cudowną, Tauryckiey iey Dyanny nastręczy, Uktorey iego Siostra byłą Xienią, Mogłby ten Koscioł twóy ozdobić się nią. PotSyl 92.

– Tenbył zabobon, ze wkazdy dzien swięnty, Ktorych do roku, kilkadziesiąt miano, WKosciele człowiek ofiarą zarznięnty, A nato gosci, cudzoziemce brano, Ktorych okuwszy zelaznymi pęty, Tak iako wołow (gdzie indziey) karmiano. PotSyl 78.

– Zapomni się tym Fascelina dziwem, Słysząc tak wielkie, dusze swey pociechy, Y Ledwie stoi, kęs podobna Zywem, Affekt iey wszytkie zatłumieł oddechy, Tyzesto, rzecze: Bratem mymprawdziwem? PotSyl 83.

– A uczyniwszy srogą w ziemi dziorę, Osypał nagle całą wyspę piaskiem, Ktory przez owę wypadł apertorę, Ze y nas wespoł zatłumieł z obrazkiem, Lecz Mars odziany w swoię armatore, Wziąwszy: oddał nas Neptunowi z trzaskiem, Ten przeniosł na wierzch pomienioney skały, Gdziesmy Dauleta więcey nie zastały. PotSyl 94.

– Milsze po smutney gradobici zniwo, Komu w tym roku, powodz zyto zmuli, Plenszą go w drugiem Crescentią tuli: Gdziesz wyszła ze Lwem albo z srogiem dzikiem, W szranki puszczaią? domowego kota, Dosyc go zdeptac: tamten samem rykiem, Od strachu pewnie pozbędzie żywota [...]. PotSyl 3.

– Nie wyrozumie zgłodniałemu syty. PotSyl 13.

– Piekielnych małpa fortelow się chwyta, Na zgubę domu rozpiąwszy popręgi, Zgładzi Pasierba, zruciwszy wstyd z twarzy, Skoro niewinnie przed Oycem spotwarzy. PotSyl 9.

– Prędko się nałzy zdobędzie zal mały Wielki obraca Ludzi, w nieme skały. PotSyl 75.

– [Artaxias] Cieszy go [brata] w żalu, a miawszy po temu, Czas czego dotąd, z pewnych ratij taieł, Pocznie tez wzaiem Artaxias iemu, powiedac, iako iusz się był zhultaieł, Słuząc Piratom [...]. PotSyl 112.