– Ludzie [...] obaczywszy zrozumieli/ przenoszą Reliquiae sługi Bożego. A gdy się dzień uczynił/ lud wszystek z świecami y kadzidłem na akt tak Święty przyśpiał. KalCuda98.
– Pyta zołnierz Theologa/ mogąli dziwowiska/ iako to Psiegłowcy [...] krolestwo wiekuiste odziedziczyć? Prawi mu Theolog/ iż mogą/ y tamże zaraz daie affirmatiey swoiey ratią z S Augustyna. KalCuda304.
– Gdy Acolit niesie swice zápalone w Cerkwi/ znáczy Swiętą Chrystusá Pána Nowego Testámentu náukę/ prawdę iey oświadcza; boć nie ná co inszego dáię się z nowo okrzszczonym swicá/ tylko ná oświadczenie prawdy náuki Chrystusowey ktorą przyięli. KalCuda198.
– Przystąpiła do niego [Jezusa] niewiástá máiąca słojek Alábástrowey máści bárzo kosztowney/ y wylałá ią ná głowę iego gdy siedział u stołu. KalCuda126.
– Hoyni Mecaenásowie oboiey płci tego Domu Bogárodziczynego, w ktorym iedni (iáko y drugie wyzey i niżey idące przez to album Xiążętá) zmárszy, ciáłá swe Bogu miłe złożyli. KalCuda59.
– Takowi byli Anachoretowie Swięci Anuphri/ Marek [ ] Do ktorych przyday naszych SS Oycow Pieczerskich [...] ci iako się sequestrowali od świata/ tak przyszli do tego że świata godne rzeczy podeptawszy/ nad świeckie odprawowali/ y teraz odprawuią. KalCuda79.
– Pozwolą mi tego Annalistowie naszi Rusci, y Polsci, ktorzy Origines Przezacnego y Starożytnego Narodu Roxolańskiego z dobrą pracą pisali, że [...] przyszło do X. Rusika. KalCudabv.
– O Apoteko w gorniey Academiey maiąca Pieczary [...] iesli na początku wesela y smętku mego przepomnię was/ niech przyschnie ięzyk moy do podniebienia mego. KalCuda22.
– Te cuda kładnę niektore pod temi/ o ktorychem lubo sam słyszał laty/ lubo też kto inny/ a ten wiary godny człowiek opowiedział/ y nanotował/ pieczętując swą mowę sumnienie[m] y pisanie tymże approbuiąc. KalCuda240.
– Dniá piątego Aprillá/ żoná z brátem iego włożywszy ná woz chorego/ á ten drobinczásty/ szkápą iedną cisáwą przyprowádzili do Swiętego Monástyrá Pieczárskiego. KalCuda294.
– Pan moc daie Apostoło[m] [...] diabelstwo to wypędzać z ciał tych/ ktore opanowane są od te[go] złego Archanioła złymi y nieczystymi Duchami. KalCuda293.
– Przemetamorphosowały sie [...] Swiątynie Bogu na brzydkie Meczety, gdzie Archierej [!] przedty[m] wszytkich rzeczy Tworcy Hymny święte/ dziś Poganin Machometowi odprawuie ceremoniae przeklęte. KalCuda314.
– Zá Archimándryctwá práwi wielkiego onego Mężá Zácháriaszá z Kopysná Kopystenskiego/ umyslnie ziáchałem do máiętności i Biskupstwá mego Czárnogrodki. KalCuda311.
– Tego Roku w Post wielki za Archimándrytstwá świętobliwego Oycá Helizeuszá Pletenieckiego/ przyiáchał do Monástyrá Pieczárskiego Ie Mść. Pan Alexánder Mozella. KalCuda149.
– Zá Archimándrystwá w Bogu świętobliwie zeszłego Wieleb. Oycá ZACHARIASZA KOPYSTENSKIEGO, Jeden [...] stáruszek/ imieniem Filotheus Bákszey/ miał Urząd ná sobie Piwniczny. KalCuda202.
– Na mieyscu Archimandriczym obaczywszy Męża pobożne[go] y świętobliwego zakonu naszego odzianego habitem [...] rozumiał bydź Archimandrita. KalCuda118.
– Gdy ieszcze niedospieli do Monastyra S[go] Mikołaia Pustynne[go]/ iakoby od nieiakichś aromat wszelakie świata tego aromaty przewyzszaiących [...] od samych śś. Pieczar zaleciał. KalCuda125.
– Ja [...] ludzi wiele podobnych wzrostem świętemu y teraz żyiących nalazłem/ Tych ktorym świętego assimiluię/ opuściwszy to przypominam/ iż lat pułpiątnasta temu/ iako Swięty ten żył. KalCuda70.
– Wielki y dziwny ten wzrost [...] samym tylko Gigantom/ lubo z influentij nieba łaskawości/ lubo z dobrey Oycow ich complexiey/ lubo z wielkiey Medickiey na ten czas y Astrologickiey perfectiey wiadomości/ lubo z żyzności ziemie/ pozwolony był. KalCuda71.
– NAczytawszy [...] o roznych Cudách Aegipskich báłwochwálcow/ ktore czynili przeciwko Moyzeszá y Aaroná consequenter y Páná Bogá [...] ten Párágráph nápisáć przedsię wziąłem. KalCuda75.
– Dusze násze [...] Nábuchodonozor/ to iest siedzący w ciemności podeptał ie/ grzechow táránámi/ czy báránámi [...] gdy się sstáły złości grobem. KalCuda269.
– Poczęła serdecznie litowáć/ á to kłambek ten do cywek berdá y tkania płotná Czártowskiego nágotowány nie dopuściwszy Christus Pan [...] z tey tkálnie Stigyskiey wyswobodziwszy/ prostuie y zdrowi. KalCuda288.
– Potwarz iest fałszywe y złe grzechu ná kogo włożenie/ te gdy człowiek czyni podobi się Báziliszkowi/ ktory żadney ukąszenien rány nie zádawszy/ zábiia iednák człowieká. KalCuda164.
– Kto ie [dobrodziejstwa] świátu [...] nie praesentuie/ tylko ten/ ktorego niewiarstwá y bluźnierstwá ustá są pełne/ á iád Bázyliszkowy pod ięzykiem iego. KalCudad2.
– Ci to są [grzesznicy] ktorzy słodkie iárzmo Chrystusowe y to iedno/ opuściwszy bestyálskich pięć/ kupili sobie; grzechy te miánuią Doktorowie/ ktore pięcią smysłow popełniamy. KalCuda134.
– Gdy [...] gwałtem ku Obrázowi się przybliża/ áli moc y siłá Przeczystey Bogárodzice áż zá ámbon rzuci bezbożniká; gdzie poleżawszy rzecze: dáremny to postrách y przywidzenie. KalCuda121.
– We dwie po utonieniu godziny wywlekli [rybacy] bezdusznego/ a iák zwyczay iest utiopionych ná beczce taczáć/ dla wysączenia z nich zbytniey wody/ ná kłodzie onego [...] obrácáli. KalCuda186.
– Bezecną duszę swoię bez spowiedzi/ y wszystkich inszych Chrześciáninowi dobremu należytych Sácrámentow/ w ręce temu/ ktorego iárzmo dzwigał/ oddał. KalCuda130.
– Gdy nabożny brát Dorothaeus prowádził [białegłowy] z swiecámi w te wązką y bezswitną ciemnicę/ álbo ráczey Swiątnicę/ y Ciáłá Błogosłáwionych [...] ukázował/ te záwsze widziáły świętego stáruszká. KalCuda136.
– Swięci Theodor y Bázili Męczennicy/ pozábiiáni od Xiążęciá Kiiowskiego Mścisłáwá. Z tych Theodorowi [...] Niemiec ukręcił ná swą biádę nogę [...]. KalCuda16.
– Toż [choroba] ieżeliby y tobie się iáko człowiekowi dla przestępkow biádam podległemu przydało/ ktore nam to spráwiły/ że nie tylko niemocy/ ále y namnieyszych źwierząt lękáć się musimy [...] przywoływay swieszczennikow [...]. KalCuda168.
– Dobrze stworzone [rzeczy] w bicze nam [Bóg] przetwarza/ ktorzy złe czynimy/ áby snadź te sáme przez bol/ ktory[m] chłoszczą/ grzeszącym złe były. KalCuda231.
– Białagłowa Agápia imieniem [...] ná iedno oko bielmowáta, nieczystym tákże iáko y wyszsze mátrony duche[m] zdięta/ do Swiętey Łáwry przyśpiáła. KalCuda264.
– Zá Archimándryctwá práwi wielkiego onego Mężá Zácháriaszá z Kopysná Kopystenskiego/ umyslnie ziáchałem do máiętności i Biskupstwá mego Czárnogrodki. KalCuda311.
– Szalenie lubo pozbycie rozumu/ iest chorobá z poruszenia wielkiego wiátrow y humorow w człowieku/ iż tákowe ukázowánia rzeczy inácey niżeli są w czuiących/ przez náturálne poruszenie wilgoci bywáią/ iakowe w phrenetikách lub szalonych. Co się dzieie od bládey żołtey y przypáloney cholery. KalCuda236.
– Patrz Práwosławny czyt: iesliby w mieście kto bluznił/ czego godzien, á gdy kto ná mieyscu wyiemnym/ y swiętym Bozym poświęconym blásphemuie/ cze[go] godzien uważ? KalCuda309.
– ... odstempcy ná ten Dom Boży/ ktory iest Swięta Cerkiew/ po odstempstwie y oderwániu się swoim nabárziey bluźnią z szczyrey złości swey... KalCuda289.
– Názáiutrz wiele z nabożnych bráci szło do Pieczáry/ áby [...] tego pátientá náwiedziwszy zań y zá iego [Andrzeja Hahnoiniczenki] Páná Bogá błagáli. KalCuda294.
– Błogosłáwię cię Pánie [...] żeś mię nie zostáwił w tym błędzie/ ná ziedzenie onemu wkoło okrążáiącemu y rykáiącemu Lwowi/ szukáiącemu záwsze kogoby pożárł. KalCuda215-216.
– [...] przed oczy stáwi sobie kupy występkow swoich; zá te serdecznie boleie/ we dwu Niedzielách potym uwalnia się od przyponu tego [...]. KalCuda167.
– [...] ná tey pirámidzie [...] niezmázánie wykuie/ siły swe chorobá trácić/ á boleiącego o ulżenie y o dobrą otuchę żywotá ięła przypráwowáć. KalCuda166-167.
– [...] przyprowádził Mieszczánin Synaczká swego/ ná imię Hrehorego/ do Monástyrá [...] áby gdy iuż siłá ludzka w leczeniu choroby iego ustáłá; miłość się Boża y wielmożność Páńska nád nim okazałá; czego y dostąpił wierny sługa Bozy/ boć zdrowego názad odwiodł od bolenia [...]. KalCuda256.
– Dumne Kozakow Dnieprowych iuż trzeci raz ánimusze, odmścicielce szábli W. X. M. podáie, tábor nieprzyiázny odwadze otwira, y trupámi ná milę końkiemu kopytu gościniec burkuie [Hetman Polny Mikołaj Potocki]. KalCuda c3v.
– Pisze Ioráth o rybie fasten rzeczoney/ y práwi/ iż tá żyiąc w morzu/ gdy bierze w ustá swoie słoną wodę/ tudzież ią osładza/ ná ktorey słodkość gdy się pospieszaią drugie rybki/ pożyra ich. Zá prawdy nienawisnych [...] potwarcow y pochlebcow słodkość wszystkich wymiotłá/ [...] dobrych ludzi. [...]. Strzeżcie się tych Brytánnikow (rodzay ryby iest) Przełożeni [...] boć gdy wam ci pochlebuią/ czynią to/ áby [...] porwáli was/ y ogniowi wiecznemu [...] poświęcili. KalCuda102.
– Kto się kolwiek człowiekiem rodzi gdziekolwiek [...] luboby nászym smysłom niezwyczayną postáć/ lubo ozdobę/ uciekánie się/ lubo brzmienie/ lub też ktorążkolwiek moc miał [...] poydzie iáko my KalCuda304.
– Iáko po zimie wdzięczna wiosná/ po burzliwey chwili miła pogodá/ po chorobie zdrowie/ ták po ciężkiey ślepocie miły wzrok [...] nástąpił. KalCuda228.
– Postánowiwszy ich [Kozaków] w Miásteczku Monástyrskim dobywać/ do Rádnych Pánow Kiiowskich po armatę/ prochy/ kule/ y inne do burzenia rzeczy należne posłáli. KalCuda319.
– Przyprowádził Mieszczánin synaczká swego/ ná imię Hrehorego/ do Monástyrá [...] á to w ten cel/ áby gdy iuż siłá ludzka w leczeniu choroby iego ustáłá; miłość się Boża y wielmożność Páńska nad nim okazała. KalCuda256.
– Po Národzeniu Páńskim Roku czterdzieści osmego/ zeszłey z świátá (ktory kto ták utitułował/ snadź ná prawdziwey świátłość poglądał rzeczy/ y odmienie nie podległey) álbo rácey z ciemności do świátá wiecznego/ celebrowálismy Fest Przeczystey Bogárodzice. KalCuda175.
– Powiedział [złodziej]/ iż nie miał wszystkiey Icony obieráć z dostátku iey/ lecz iednę sztukę wziąć dlatego/ áby tę z pieniężywszy/ miał záczym do cháłupy swey (gdyż y iednego hálirzá iuż nie miałem) záwendrowáć. KalCuda122.
– Wszedł też y Niemczyk/ (ktorego ácz to potym żądał iákoby sámego y chłopięciá iego zwano/ nie powiedział/ lubo obawiaiąc się czego/ lubo chcąc sławę Bożą zátáić/ y wielki ten cud odkryć/ iako inney confessiey ludzio[m] nie nowiná) do Swiętych mieszkánia. KalCuda178-179.
– Dobrze stworzone [rzeczy] w bicze nam [Bóg] przetwarza/ ktorzy złe czynimy/ áby snadź te sáme przez bol/ ktory[m] chłoszczą/ grzeszącym złe były. KalCuda231.
– Boleiący zdrowieią od niego [świętego olejku]/ gdy slepi wzrok utrácony przyimuią/ gdy gorączek rospalenie hámuie się / y w chłod przemienia. KalCuda152.
– Szalenie lubo pozbycie rozumu/ iest chorobá z poruszenia wielkiego wiátrow y humorow w człowieku/ iż tákowe ukázowánia rzeczy inácey niżeli są w czuiących/ przez náturálne poruszenie wilgoci bywáią/ iakowe w phrenetikách lub szalonych. Co się dzieie od bládey żołtey y przypáloney cholery. KalCuda236.
– Szalenie lubo pozbycie rozumu/ iest chorobá z poruszenia wielkiego wiátrow y humorow w człowieku/ iż tákowe ukázowánia rzeczy inácey niżeli są w czuiących/ przez náturálne poruszenie wilgoci bywáią/ iakowe w phrenetikách lub szalonych. Co się dzieie od bládey żołtey y przypáloney cholery. KalCuda236.
– Mieysce to gdzie lezał [św. Theodozy] pozostało; y to swięte uwenerowawszy, idz zdrow: A pytaiącemu cobys tez w Kiiowskim widział Horizoncie, powiedz, wielem widział [...]. KalCuda27.
– Náucz się y tego/ że męczeństwo pochodźi z miłośći Bożey/ y iest dźieło cnoty czworákiey męstwá/ ćierpliwośći/ wiáry/ miłośći: y ztąd to Męczennikom świętym odpuszczono wiele/ że wiele vlubili/ y nie paráiąc się o żadnych tyráństwách ćiał swych/ przez zábiiánie przyiaciołámi y bráćia się Chrystusowi sstáli. KalCuda117.
– [...] y ták przez cáły tydniowy dekurs widzieć było woynę wielką miedzy obrzydłym y stárym kłamcą onym/ á miedzy pobożnym Oycem Zinowiusem/ o páchlęciá onego [...]. KalCuda258.
– [...] Ná te drzewká pátrzáiąc/ przypominay sobie proszę/ iż te iáko wzrosły/ záwse iednáki owoc/ list iednáki (boć gruszká gruszki/ orzech orzechy/ dereń derenie rodzi) roszczą/ y wszystko co iest ná świecie/ pierwszego się swe[g]o trzyma początku/ szczegulny człowiek wypadszy z łáski Bożey/ w złość pośliznął się. KalCuda185.
– Podrożny záś gdy się przymierzkło/ dáley się ruszy/ y nápádnie przewodniká máiąc Pánnę Przeczystą/ ná ogień/ ktory ciż pástuszy dnuiąc rozniecili byli [...]. KalCuda170.
– [...] rękę [...] práwą y nogę/ odięłá tey Káthárzynie ręká Páńska/ á tá spráwiedliwości doświadczáiącey/ karzącey/ y potempiáiącey/ á snadź nie dármo/ gdyż te członki naypotrzebnieysze miáłá [...]. KalCuda287.
– [...] włożywszy ná woz chorego á ten drobinczásty/ szkápę iedną cisáwą przyprowádzili do Swiętego Monástyrá Pieczárskiego [...] przywiązawszy ręce y nogi do drábinek [...]. KalCuda294.
– Bezecną duszę swoię bez spowiedzi/ y wszystkich inszych Chrześciáninowi dobremu należytych Sácrámentow/ w ręce temu/ ktorego iárzmo dzwigał/ oddał. KalCuda130.
– Rozumieią wysokolotni Theologowie o Ciáłách Swiętych/ że w tych w naywyzszym stopniu wszeláko wonia znáydowáć się będzie/ y ták iż od smysłu między zapáchámi y woniámi discernuiącego łátwo bárzo poznáć y przyiąć się może/ bez wytchnienia się lubo ewáporátiey. KalCuda124.
– Otworzyłá bestya siedmiogłowna y dziesiąciorogá ustá swoie ku bluźnierstwu/ przeciwko Bogu/ áby bluźniłá/ y imię iego/ y przybytek iego [...]. KalCuda243.
– Posluchaj Ewangelisty: Oco jedno prosić będziecie Ojca mego w imię moje/ będzie wam dano; jakoż gdy żądamy rzeczy/ które nie są od ziemie tej/ i które lub by i chciał mi z Krezusem każdy Monarcha proszącemu konferować/ niemoże: bo ich stądże skąd i ja dosiąga. KalCuda160.
– Rozumieją wysokolotni Teologowie o Ciałach Świętych/ że w tych w najwyższym stopniu wszelako wonia znajdować się będzie/ i tak iż od smysłu między zapachami i woniami dyscernującego łatwo barzo poznać i przyjąć się może/ bez wytchnienia się lubo ewaporacji. KalCuda124.
– [...] nie dasz się mu [czartowi] zánurzyć w świátá tego márności/ y ták obezoczyć/ iáko Philisteńczykowie Sámsoná/ iáko Nábuchodonozor Sedechiaszá Krolá. KalCuda178.
– Dumne Kozakow Dnieprowych iuż trzeci raz ánimusze, odmścicielce szábli W. X. M. podáie, tábor nieprzyiázny odwadze otwira, y trupámi ná milę końkiemu kopytu gościniec burkuie [Hetman Polny Mikołaj Potocki]. KalCuda c3v.
– O Apoteko w gorniey Academiey maiąca Pieczary [...] iesli na początku wesela y smętku mego przepomnię was/ niech przyschnie ięzyk moy do podniebienia mego. KalCuda22.
– [...] áby ludziom przychodzący[m] nie szkodziłá/ do gruszki przed Pieczárą uwiązána byłá/ á przez dzień ták trwáiąc/ znowu ná noc do Pieczáry [...] wprowádzona iest. KalCuda236.
– [...] tylko sam Chrystus Iezus Bog Obráżony wzáiem obráżonemu Bogu Oycowi [...] dość uczynić może/ iákom wyżey tknął/ przykazáni Páńskich gwałtownik człowiek nie przyidzie do tego. KalCuda304.
– Na mieyscu Archimandriczym obaczywszy Męża pobożne[go] y świętobliwego zakonu naszego odzianego habitem [...] rozumiał bydź Archimandrita. KalCuda118.
– [...] wygnániec [diabeł] [...] przemienił się w pielgrzymá/ odział hábit podrożny/ y szedł do drzwi iego/ prosząc áby go przenocował. KalCuda300-301.
– Kto ie [dobrodziejstwa] świátu [...] nie praesentuie/ tylko ten/ ktorego niewiarstwá y bluźnierstwá ustá są pełne/ á iád Bázyliszkowy pod ięzykiem iego. KalCudad2.
– [...] wrzucone iest áby ludziom Co nie szkodził/ do turmy [...] Więc áby o smierć w ty[m] iednookienny[m] gmáchu nie przyszedł/ wypuszczony [...]. KalCuda295.
– Y rozgniewawszy się Ozyasz/ trzymáiąc w ręku kádźielnicę/ groźił Kápłanom Páńskim/ y wnet wystąpił trąd ná czoło iego przed Kápłany w Domu Bożym. KalCuda132.
– Iák mizernie (imieniá nie tknę/ żę czásow nászych rzecz byłá) ná Wołyniu kończyłá bieg życia swego Páni/ odziauszy się w Stycharion Diákoński/ y kádzić wźiąwszy kádzilnicę ná pośmiech Religiey Práwosławney ośmieliwszy się. KalCuda131.
– Dumne Kozakow Dnieprowych iuż trzeci raz ánimusze, odmścicielce szábli W. X. M. podáie, tábor nieprzyiázny odwadze otwira, y trupámi ná milę końskiemu kopytu gościniec burkuie [Hetman Polny Mikołaj Potocki]. KalCudaC3v.
– Pyta zołnierz Theologa/ mogąli dziwowiska/ iako to Psiegłowcy [...] krolestwo wiekuiste odziedziczyć? Prawi mu Theolog/ iż mogą/ y tamże zaraz daie affirmatiey swoiey ratią z S Augustyna. KalCuda304.
– [...] ten okopcony czárt/ gdy dworzan Chrystusá Páná do swoich záciąga kominow/ w obrzydłey lárwie swey y przemierzłey mászkárze nigdy się nie praesentuie. KalCuda3.
– Kto chce mieć z dźieci vciechę/ wykorzeniay złość z sercá ich /mowi Mędrzec/ by y brzozą: zámáłu prostuy ie/ iáko pilny sádowniczy prostuie látoroski swoie/ by się nie krzywiły złościámi/ y potym iáko niepożyteczne wyćięte y w piec wrzucone nie były [...]. KalCuda185.
– [...] wszák wiesz, że ná świecie tym woynę toczysz/ w ktorey gdy plác otrzymasz/ w te bramy triumphator, ktore náśládowcom swym Iezus Christus otworzył ná Wniebowstąpienie swoie/ od Anielskich legionow będziesz z rádością wprowádzony. KalCuda222-223.
– Nie trwasz o morskie wody/ zboycow się nie lękasz/ śmieiesz się z gniewu Neptunowego/ y gorom podobne zwyciężasz wáły/ dla tych dostátkow/ które ostáwić musisz o człowiecze: potym iednym czehłem/ lubo leytuchem/ gdy cięz żywych reiestru wymáżą/ z opłákáną chwilą szmer robáctwá nástąpi/ przyodziany. KalCuda14.
– Lay wielkich ieslić Pan máłą intratę máiący/ nie choway: pomni iż gdy Poetowie práwią/ że Actaetoná pśi ziedli; mowią nie o sámym/ ále o dobrách iego/ ktore iák skoro rosproszysz/ ták skoro ziedźiony iesteś. KalCuda114.
– Cudotworna y święta tá iest Łáwrá Kniáże Páwle /wiele z wiárą tu przychodzących zá modłámi świętych Pátriárchow nászych Antoniego y Theodozego Pieczárskich/ y Vczniow ich świętobliwych/ zdrowie znowu otrzymywáią. KalCuda153.
– [...] krzywdę Rodzicielce Páná nászego y Zbáwicielá Chrystusá Iezusá/ y nam wszystkim/ iey Swięty Obraz z przystoyney ozdoby łupiąc czynisz? KalCuda122.
– Gdy drapieżnego Iástrzębá spuści myśliwiec ná lękliwego zaiąca/ ten doleciáwszy go/ łupi y wydziera mu pázorámi oczy/ do bespieczney nie dopuszczáiąc go krzewiny. KalCuda148.
– Abowiem bymi był złorzeczył nieprzyiaciel moy/ wżdy bych był wytrwał/ y by był ten ktory mię nienawidźiał/ przećiwko mnie wielkie rzeczy mowił/ snádź bych się był skrył przed nim: ále gdy kłopot od swoich/ gdy vćisk od łżebráciey/ żáledwie znośna/ przećie iednák im ten ćięższy/ tym więtszey v Páná Bogá korony przyczyną bywa. KalCuda105.
– Iak wielką tę Máchinę widźisz wystáwioną, Iák oglądasz máysternie Gośćiu wywiedźioną: Lat dwieśćie trzydźieśći trzy tylko rumy były, Od Báttiiá gdyż Cerkwie swey ślicznośći zbyły. KalCuda28.
– Przystąpiła do niego [Jezusa] niewiástá máiąca słojek Alábástrowey máści bárzo kosztowney/ y wylałá ią ná głowę iego gdy siedział u stołu. KalCuda126.
– Nieboże Symeonie/ tu już Chrześcijanie/ idź do domu/ do którego wchodząc/ spotka go usiennych drzwi gospodarz; […] zawiedzie go do szopy/ słomą nakryje; a gdy ci odeszli/ do mazanki wprowadzi/ nakrarmi/ napoi/ obmyje. KalCuda171.
– Toż Xiążę od [...] dwu Swiętobliwych Episkopow Mitileńskiego y Meletyyskiego, y innych wielu ná thron Cárstwá Ruskiego [...] iest inaugurowáne. KalCuda62.
– Podźmy y do człowieká/ iáko świátá mnieyszego/ w poyśrzodku tego dobrze z wzgorę rąk wyćiągnieniem rozmierzawszy /zaż zdroiu nie naydźiemy żytowá/ źrzenice ćiáłá y dusze vzdrawiáiącego zdroiu/ Sałmackim przećiwneo wodã/ ktory nie w niewieśćiuchy ludźi/ lecz ludźi w męże metámorphozuie/ zdrowie przynośi: iáko y dźiśieyszemu Mikołáiowi widzenie przywraca/ dobrze snadź wytráwiwszy złe grzechow obstructie. KalCuda178.
– O Apoteko w gorniey Academiey maiąca Pieczary [...] iesli na początku wesela y smętku mego przepomnię was/ niech przyschnie ięzyk moy do podniebienia mego. KalCuda22.
– [...] widzeniem strwożony biegł do Stárszego o nim mu oznaymił; ten zebrawszy nabożną Brácią/ chcąc im ten Cud Páński y znák osobliwey łáski Bożey pokazáć/ szedł z nimi do Domu modlitwy/ á máło co ogniá tego obaczywszy/ przyszedł do Grobu Oycá So y Męczenniká (gdyż iest száblą tátárską zá wyznánie wiáry w Chrystusá Páná obezgłowiony) ten z nimi cáłował/ y z nimi pochwalił Páná/ ktory roznemi sposobámi vwielbia swoich vgodnikow. KalCuda198.
– [...] ostátnia własność wody/ że iey nie kupuią/ (co o pospolitey rozumiey) tą ty kupisz to/ co niczym innym nie kupisz/ y miedzy cztyrmá biádámi/ ktore czárt nánośi ná mizernego człowieká/ łátwo iedney vydźiesz/ to iest ślepoty/ boć nie dasz się mu zánurzyć w świátá tego márnośći/ y ták obezoczyć/ iáko Philisteńczykowie Sámosoná/ iáko Nábuchodonozor Sedechiaszá Krolá. KalCuda178.
– [...] gdy śmiercią uspione ciáło Germániká [...] ná stosie drew kosztownych palono/ gdy ciáło z kościámi obgorzawszy spopieláło/ serce bez skazy ogniowey pozostáło. KalCuda259.
– Mam Pánie moy rodzicow stárych bárzo/ tych ieżeli nie zmárli życzyłbym synowskim pokłonem vćieszyć y widźieć; odpuszcza go záraz gospodarz/ drogę okázuie/ ktorą przebywszy wszelkie drogi niebespieczeństwá/ do miłey Polski wszedł/ y przypieszał do Monástyrá Pieczárskiego/ áby w nim obiát swoy wykonał/ iákoż státecznie/ co był przyrzekł wszystko zyśćił/ dziwnie pobożny Mąż y státeczny; á opátrzywszy się Swiętemi Sákrámentámi/ po długiey pracy odszedł do swoich. KalCuda171.
– Modły iednák pobożnych Swieszczennikow y oblátie/ á wiárá utrapionych to spráwiły/ że iedney nocy tákie się obiáwienie caelitus Rodzicielce tey chorey Pánienki ukazáło [...]. KalCuda144.
– [...] lepszą cząstkę z Máryą obráli sobie [...] gdy Boże dzieło obráli sobie/ y błogosłáwionych sług ie[go] nie oblenili się błogosłáwione náwiedzić ciáłá. KalCuda124.
– Tą wodką łez z serdeczneo zdroiu wypłynęłą/ gdy pomázuie nogi wszetecznicá v Ewángelisty Chrystusowi Pánu/ grzechow odpust doskonáły otrzymywa: tá Máryą Egipską podobno simile volens, od simile ferre, hoc est caelum aqueum, ná powietrze podnośi; tá Pietrá vsładza y swobodźi od grzechu: Tey y ty Práw: Czyt: wodki łez żywey zá grzechy twe vżyway/ bieli tá czarnośći wszelkie/ gdy się wyleie pięknie/ y lubo to iest szosta y ostátnia własność wody/ że iey nie kupuią/ (co o pospolitey rozumiey) tą ty kupisz to/ co niczym innym nie kupisz/ y miedzy cztyrmá biádámi/ ktore czárt nánośi ná mizernego człowieká/ łátwo iedney vydźiesz/ to iest ślepoty/ boć nie dasz się mu zánurzyć w świátá tego márnośći/ y ták obezoczyć/ iáko Philisteńczykowie Sámosoná/ iáko Nábuchodonozor Sedechiaszá Krolá. KalCuda178.
– Przez cáły tydniowy dekurs widzieć było wielką woynę miedzy obrzydłym y stárym kłamcą onym/ á miedzy pobożnym Oycem Zinowiusem/ o pácholęcia onego. KalCuda258.
– W Pieczárách [...] owá ulicá nád drugą niżey się spuszcza; co bydź koniecznie ná ćwierć mile dobrey dostánia pod sámym Dnieprem musiáłoby/ idąc w doły/ y wychodząc znowu ná págorki wysokie/ do tego czásu by zábáwiło bárzo więcey niż teraz. KalCuda69.
– Weźmi ogień ten w siebie/ ktorego procz człowieká żadne inne stworzenie użyć nie może/ á pałay ku Bogu twemu/ spali ten grzechowe zakáły. KalCuda259.
– Ráno w Poniedziáłek Festu tego nábożny Ociec Antoni Swietohorec/ ná ten czás Pánámar Sophiyski/ szedł wedle porządku nabożeństwá wschodniego do Namiesniká. KalCuda197.
– Przyszedł W: O: Archima[n]dryt Nicephor z Xiążęty y Panięty do Cerkwie: zá ktore[go] weście[m] Páráecclesiách stoiąc w ołtarzu/ zátrwożył się bárzo. KalCuda119.
– Apollo [...] będąc na czworoniedzielney gospodzie u Constellátiey Niebieskiey Pánny/ widział desuper przyszłego do Domu Naś: Bogárodzice Práwdziwey Matki y Pánny/nieiakiegoś człowieczká. KalCuda199.
– Użył Jerodiákoná Liueriusá Piátnickiego ná ten czás Páráecclesiárchá/ áby trunienkę Swiętey Juliánny Holszáńskiey/ nieskázitelnie y dziś w ciele leżącey odemknął. KalCuda129.
– W tey promociey los padł ná nabożnego Brátá z młodszych Rufá Połowkowiczá/ áby Páráecclesiárchią/ y Cerkiewnym ochędostwem y ozdobą z pomocnikámi swemi záwiádywał. KalCuda193.
– Tym [ozuwcom = oszczercom] poprawy życzę [...] áby z Rectorem ciemności y oycem kłamstwá [...] kocháiąc się w páráfitách tám nie záiecháli/ gdzie prawdy nie masz. KalCuda165.
– y tą się zákrapiáiąc vszedł mil kilká/ y znowu ku dniowi zákopał się/ álić ráno owiec stádo wielkie náto przydźie mieysce/ pástuszy ze psámi szli [...] z drugimi o podal; tedy więzień głodny iágnię porwie/ skręći mu szyię/ źiemią y trawą nákryie/ á tym czásem gwizdnie pástuch/ owce się ku niemu rzucą/ y poydą w iną stronę. KalCuda170.
– [...] wspominam sobie dzisieyszego imieniem Andrzeiá [...] gdy związki ie[go] y przywiezienie do Swiętey Łáwry Monástyrá Pieczárskiego upátruię/ y ná sukien twárzy/ rąk/ ciáłá wszystkiego pobicie/ poszárpánie poglądam. KalCuda293.
– Cerkwi święte [...] gdzie dawną stárzáłością pobutwiáłe zostáwáły, te ták popráwowáć, iáko niedawno Xiążę Mikołay rodzony W. X. M. w máiętnościách swych postárał się, roskázuiesz. KalCuda C4.
– Położmy tu [...] Słońcá pomraczenie y Miesiącá pociemnienie przecudne/ dla tych konsideráciy/ pierwsza że w ten czás nie było złączenia Słońcá y Miesiącá/ ktore ecclipsim causuie. KalCuda72.
– Co rok áby pokłon swoy Przeczystey Bogárodzicy oddał/ y ŚS. Oyco[m] Pieczárskim/ y cudownym ich Reliquiam" pocześć przystoyną uczynił/ przychodzi: dáiąc z siebie przykład/ iż dobrodzieystwá ná Mármorze pisáć trzebá/ á nie ná wodzie. KalCuda269.
– Ktokolwiek podemną wojuje/ a jest pieszy/ jezdnym uczynię/ jeśli jeździec/ przydam poczworne/ jeśli wioskę trzyma dam wieś dobrą/ jeśliż tę ma/ dam miasto/ jeśli to ma/ dam Prowincją/ Złoto zasię wagą a nie liczbą rozdawać się będzie każdemu. KalCuda160.
– W.X.M. męstwem swym ták látá sobie deuincowałeś, że żadne biegu swego nie odpravi, áżby pierwey osobliwym honoris podarem WX.M. mile uszánowáło. KalCuda C3.
– [...] w swiętych zapáchách gdy zákochamy się pewnie Assyryiskich/ Sábeyskich/ y Arábskich woni wdzięczność podepcemy/ rumienidłá y piżmá wywołámy [...]. KalCuda126.
– [...] ci [pustelnicy] iáko się sequestrowáli od świátá/ ták przyszli do tego/ że świátá godne rzeczy podeptawszy/ nád świeckie odpráwowáli/ y teraz odpráwuią. KalCuda79-80.
– Ja [...] ludzi wiele podobnych wzrostem świętemu y teraz żyiących nalazłem/ Tych ktorym świętego assimiluię/ opuściwszy to przypominam/ iż lat pułpiątnasta temu/ iako Swięty ten żył. KalCuda70.
– Nie rozumiey Práwosł. Czytelniku/ áby wszystkie Kátálogi/ y do nich wpisánych/ gdy te czytasz/ podałe[m]ci boć záledwie podobna ku poráchowaniu liczbá/ w kilku wielkich bárzo xięgách iest tych nábożnych ludzi imien [...]. KalCuda65.
– Przyśpiał wieczor/ poydzie ostátkow opatrywáć do piwnice Pieniczy pobożny; w te y owe vderzy/ y zákołáce probuiąc beczkę/ káżdę naydźie pełną/ áż do ostátniey/ á zádźiwieniem zdięty/ przywoła posłusznego Podpiwniczego/ y rzecze: zkad ták wiele piwá? KalCuda202.
– [...] wygnániec [diabeł] [...] przemienił się w pielgrzymá/ odział hábit podrożny/ y szedł do drzwi iego/ prosząc áby go przenocował. KalCuda300-301.
– Pan Bog [...] ná bespieczną ufność pogląduiąc/ ktorą macie ku niemu/ á to Synaczká wászego z morderstwa przebrzytkiego tyránná/ y z iego kátownie wyswobodził. KalCuda249-250.
– Gdy śmiercią uspione ciáło Germániká/ oycá one[go] Cáliguli Cesárzá li Rzymskiego rzekę/ czy [...] cnot ich pohánbicielá záprawdę wątpię/ ná stosie drew kosztownych palone/ gdy ciáło z kościámi obgorzawszy spopieláło/ serce cáłe od skázy ogniowey pozostáło. KalCuda259.
– Záprawdę záwstydźi was tá Páni Báybuźina Polánki/ y Roxolánki/ ták ná sądźie Páńskim/ iáko Sábá Krolowa tych o ktorych Ewángelistá spomina/ Zydow/ iáko Niniwitscy mieszczánie tychże; iż wy ktore mieć potomstwá nie możećie/ do Bogá o nie; iáko niepłodne przedtym mátki/ po tym gdy śluby swe ku Pánu vczyniły od niego otrzymáły osobliwe potomstwo... KalCuda160.
– Tráfiło się czásu iednego/ że Ociec Pieczáry nie postrzegł rozżarzenia iego rychło on porwawszy duże poláno puści się ku niemu/ y o włos/ by do Celle był nie wpadł/ od śmierci zá dziesięcinę nie był wytkniony. KalCuda281.
– Záś iż to wpisánie y przy Liturgiey S. zmárłych pominánie y onym iest pożyteczno/ y dawno Cerkiew Swięta ustánowiłá odpráwowáć/ stąd się znáć daie/ iż y w tym stárym zakonie [...] to było. KalCuda66.
– Z innych Domow Wielkich Dobrodzieie tegoż s. Monastyra, w Pomininnik Pieczárski po żywocie, gdziekolwiek on im przyszło terminowáć, wpisáni, liczba przydána, znáczy kártę w Pominniku, ná ktorey ten Dom położony, Przydano. KalCuda61.
– Położmy tu [...] Słońcá pomraczenie y Miesiącá pociemnienie przecudne/ dla tych konsideráciy/ pierwsza że w ten czás nie było złączenia Słoncá y Miesiącá/ ktore ecclipsim causuie. KalCuda72.
– (...) tedy pobożny Jerodyákon Helizeusz/ iż ta Białagłowá w dzień Niedzielny przypątnowáłá do niego/ y ten przemieszkáłá: w dzień Poniedzielny ták Sámey iákoz dziecku/ nic z pokármow/ áni picia nie dał (...) KalCuda183.
– ...posłuszeństwo troiákie iest: iedne nierozsądne/ y w nieposłusznych rzeczách posłuszne; Drugie/ ktore posłusza w tym doczego iest przywiązáne. Trzecie doskonáłe/ ktore posłusza we wszystkich słusznych y przystoynych rzeczách. KalCuda111.
– Rázow práwi przez rok wiele przydáło się; á osobliwie návroczystośći y Swiętá więtsze/ że wszystkie dobrze bárzo pogáśiwszy z posłusznikiem iednỹ w Cerkwi świece/ z tey/ raz y drugi pilnie dla wárowitych ludźi opátrzywszy/ wychodźiłem pośledni zámykáiąc: zás do iutrzenie nikt wprzod nie wchodźił nádemnie... KalCuda193.
– ...że y sam [Bóg] bez pośrzednikowánia cudzego/ co do náchylenia áffektu ku dobremu/ człeka pilnuie/ záś gdy śrzodkuią Aniołowiedo oświecenia umysłu wprzod/ potym do odpędzenia szátánow służą. KalCuda225.
– Opętány [...] był ze wsi Kniáhinicz; nie dáleko miásta Rohátiná leżącey/ bárzo wiele biad od tego Duchá przeciwnego cierpiący/ y więcey niżeli one wieprze potonołe znoszący; boć támte nátychmiast potopił... KalCuda245.
– To Xiążę że było bárzo silne, gdy stáczał potrzebę z Genueńczykámi nád morzem, Hetmáná ich [...] porwawszy, przyniosł żywego do obozu swe[go]. KalCuda62.
– Potym snad máiąc nieiákąś do Kiiowá potrzebkę iáchał/ á zwracáiąc się gdy wyiżdża ná gorę rzeczoną Wzdychálnicá/ á od blásku słonecznego oczy sobie zásłánia/ zśiáda z wozá/ y ná gorę idźie... KalCuda154.
– W ten czás skoczy chromy iáko ieleń. Zá to dobrodźieystwo niebiskimi vleczony phármácámi/ robotą długą Monástyrowi powetował; potym w pokoiu odszedł do domu swego. KalCuda107.
– Tráfiło się y to, iż inne rzeczy drugi y trzeci podobno raz powtorzyły się/ co ztąd poszło/ że praca tá dla roznych impedime[n]tow iednostáyney continuátiey w pisániu nie miáłá. KalCuda D3.
– ...gdy tedy pod wieczor każe ie prowádzić bo Pieczáry, álić rzucą obiedwie dyabli ná ziemie/ á ustá ich y oczy w tył głowy [...] pozáwracawszy/ snádz czuiąc swoie bliskie rugowánie z tych duszewnych gospod/ nád zwyczáy [...] bili... KalCuda262.
– ...gdy przełożyli [...] iákby ieszcze z wieczorá pozuciekáli/ spráwili to/ iż y I.M.Oycá Archimándritá nászego z niepotrzebney suspiciey u Woiská I.K.M. eliberowáli... KalCuda320-321.
– O tymże tenże ná Listy do Philippińczykow y Gáłátczykow ták mowi: Bo gdyż pogánie oraz z temi ktorzy pozumieráli dobrá ich pálą/ iáko słuszniey ábyś ty ziemny człowiecze stárał się... KalCuda66.
– Przemetamorphosowały sie [...] Swiątynie Bogu na brzydkie Meczety, gdzie Archierej [!] przedty[m] wszytkich rzeczy Tworcy Hymny święte/ dziś Poganin Machometowi odprawuie ceremoniae przeklęte. KalCuda314.
– Spraw to uwolnienie Zbáwicielu moy/ ktorego miłość ku národowi ludzkiemu [...] ná krzyżu hániebnie przygoździłá/ áby żaden z tych nie padł w niewolą piekielnego okrutniká. KalCuda305.
– ...zá onemi zebráli, ná noc ie do słupá (przeworę uczyniwszy w Pieczárze) przykowywáiąc/ ná dzień do śliwowych drzew na dworze/ osobno iedne od drugiey wiążąc... KalCuda261.
– Táć iednák ślepotá Práw: Czyt: nie iest ták ćiężka/ ponieważ w nocy wszyscy nie widźimy/ á dla tego nie tesknimy/ owá gorsza/ ktora oślepia dusze násze; tá záś iest troiáka/ vdalenie świátłá przypadkowego/ oddalenie się sámochotne od pierwszego itelligibili to iest Bogá. KalCuda143.
– Szalenie lubo pozbycie rozumu/ iest chorobá z poruszenia wielkiego wiátrow y humorow w człowieku/ iż tákowe ukázowánia rzeczy inácey niżeli są w czuiących/ przez náturálne poruszenie wilgoci bywáią/ iakowe w phrenetikách lub szalonych. Co się dzieie od bládey żołtey y przypáloney cholery. KalCuda236.
– ...gdy się rázu iednego ná wschod słońcá obrocę/ y poyźrzę/ obacze Cerkiew Przeczystey Pánny Pieczárskiey ná powietrzu/ táką [...] iáką przypątnowawszy oglądáłem/ niebieskich wysokości wirzchem tykáiącą... KalCuda254.
– ...żądał z płáczem/ y z iáką mogł denotią wielebnego Ierodiákoná [...] áby nád nim miłosierdzie pokazawszy/ dobrze go do słupá w Pieczárze przypętał. KalCuda211-212.
– Do tych [pieczar] [...] przypieszał/ żądał z płáczem/ y z iáką mogł deuotią Wielebnego Jerodiákoná [...] áby nád nim miłosierdzie pokazawszy/ dobrze go do słupá w Pieczárze przypętał. KalCuda211-212.
– Ostátni chleb/ náśláduiąc wdowy Sáreptáńskiey w trochá mące y máło oleiu/ ktore tá dáłá Heliaszowi: rozdźiel/ ábyś miał vstáwicznie pełny gárniec mąki/ y báńkę oliwy/ y ták vfáiąc w łásce Bożey/ gdy rozdawáć będźiesz/ przypodobam ćię zdroiowi vstáwicznie ćiekącemu/ z ktorego lubo záwsze czerpą się/ przećię go nie vbywa. KalCuda128.
– ...dobry Ráchmistrz compytuie/ y przzed oczy stáwi sobie kupy występokow swoich; zá te serdecznie boleie/ we dwu Niedźielách potym vwalnia się od przyponu tego/ wiárę swoię eliberuie/ w drogę do wdzięcznych pástwisk y świętobliwych łąk duchownych Kiiowskich pośpiesza... KalCuda167.
– TEn Rok był piąty Archimándritstwá Pieczárokiiowskiego/ wielebnego Oycá Nicephorá Turá/ ktorego przyprowádzony był człowiek z Turowá ná imię Sawá/ obiedwie oczy nienawisną máiąc ślepotą pomráczone/ z dźiećinnych ieszcze pieluch/ dote[go] y lewą nogę chorobą ták skurczoną/ iż iey tyle nászczudle do powinnośći swey záżyć nie mogł. KalCuda106.
– W tym [klasztorze] iáko oná Prorokini Anna [...] przy Cerkwi Bożey ustáwicznie przysiedząc/ zbáwienia swo[jego] w postách/ Modłách/ pracy/ w niespániu pokłonách/ oczekiwáią. KalCuda23.
– Tan [zakonnik] [...] czásu iedne[go] wpadł w ciężką chorobę/ iż ustáwicznie bárzo brzydko y dziwnie szálał/ y opętániem będąc podobnym/ wielkie ludziom przyskorki robił. KalCuda232.
– [...] nie rozumiey że czuć zakonnikom y Duchownym tylko sámym przysłusza/ y tobie należy/ ponieważ procz ożenienia/ y od pokármow niektorych wstrzymánia też chrześciánin kożdy/ co dobry zakonnik wypełnić powinien. KalCuda120.
– ...odeszli do czołnow/ w te wsiadszy [...] dwiemá woyskowym Cerulikom opráwować przykazáli/ iákoż opátruiąc go przez wszystką drogę nim do Donu przysztyrowáli/ nic á nic nie porádzili... KalCuda271.
– Miedzy temi dwiemá {ponieważ w Kruchcie iákoby po Rusku w Przytworze) leżą/ záráze[m] iest Cerkiew Ofiárowánia Pánny Przeczystey/ pięknie ozdobioná. KalCuda15.
– Iáko y ná dźiśieyszego człeká Ianá/ mowię Kráwcá/ ktorego obuzdawszy/ po gorach y dolinách/ po przepáściách y puszczách Mieśięcy trzy tłukąc/ kiedyżkolwiek do Miásteczká Pieczárskiego przypędźili/ snadź z człeká czás widząc wypędzenia y kres swego; ábowiem ten Ian we Srzodę w nocy przywędrował do Pieczáry nági wszystek/ bić y tłuc drzwi Cell Zakonniczych począł wrzaskiem dyabielskim Oycow przerażáć... KalCuda133.
– ...moc y siła Przeczystey Bogárodzice áż zá ámbon rzuci bezbożniká, gdzie poleżawszy rzecze: dáremny to postrách y przywidzenie; á ták znowu do tegoż zmierzy obrázá. KalCuda121.
– Przyśpiał wieczor/ poydzie ostátkow opatrywáć do piwnice Pieniczy pobożny; w te y owe vderzy/ y zákołáce probuiąc beczkę/ káżdę naydźie pełną/ áż do ostátniey/ á zádźiwieniem zdięty/ przywoła posłusznego Podpiwniczego/ y rzecze: zkad ták wiele piwá? KalCuda202.
– Pyta zołnierz Theologa/ mogąli dziwowiska/ iako to Psiegłowcy [...] krolestwo wiekuiste odziedziczyć? Prawi mu Theolog/ iż mogą/ y tamże zaraz daie affirmatiey swoiey ratią z S Augustyna. KalCuda304.
– PO rożnych Mársowych z niespoykoynemi Zaporozkich Mołodcow pod Periásłáwiem kupámi rospráwách [...] przyciągnęło rożnych Compániy do tysiącá boiowniká pod Kiiow [...].. KalCuda318.
– Ci záś ktorzy ie im dáią/ niech sobie to dobrze ruminuią/ co mowi Swięty Hieronim: Rzeczy ubogich dáć nieubogim/ iest część świętokradztwá. KalCuda123.
– [...] gdy ná W. X. M. potomka poglądam, często z uciechą on wierszyk sobie ruminuię. iáko [...] Nigdy lękliwego nie spłodzą Orłowie gołębiá. KalCudac.
– To Xiążę że było bárzo silne, gdy stáczał potrzebę z Genueńczykámi nád morzem, Hetmáná ich [...] porwawszy, przyniosł żywego do obozu swe[go]. KalCuda62.
– [...] niewypowiedźiánie wdźięczny zapách ieszcze gdy byli ná polu idąc z Lybedźi (Lybedź iest vroczysko ćzwierć mile od Kiiowá; ták rzeczone od siostry Sćiekowey/ Kiiowey/ y Korewowey Lebedy). KalCuda125.
– [...] idącemu/ zaydźie drogę szedźiwy y Swiętobliwie poważny Stáruszek ieden/ y rzecze: A ktoż ćię tákowym Pánámorem o człowiecze postánowił/ ktory iáko ślepowron/ tłukąc się po nocy/ krzywdę Rodzićielce Páná nászego y Zbáwićiela Chrystusá Iezusá/ y nam wszystkim/ iey Swięty Obraz z przystoyney ozdoby łupiąc czynisz? KalCuda122.
– [...] celebrowaliśmy Fest Przeczystej Bogarodzice w MOnastyru Pieczarskim Kijowskim/ w którym gdy począł Świętobliwie w Bogu do Metropolitanów Ruskich JOB BORECKI Metropolita przeszły/ z żyjącemi jeszcze i teraz świętobliwemi Episkopami Awramiuszem/ AEacidem Stagońskim/ i Izajaszem Borysłowiczem/ tudzież i z innemi w Cerkwi ś. Roksolańskiej Prałatami/ Pieśni pogrzebne piać [...]. KalCuda175.
– Przybyli tedy przed switánie[m] do Wrot Złotych rzeczonych/ z ktorych wyieżdżáiąc obaczyli w wyżey miánowáney ś. SOPHIEY Cerkwi świátłość wielką/ swice zápalone/ y śpiewánie przewdźięczne vsłyszeli [...]. KalCuda196.
– [...] izali ten cud nád inne ták się nie wyniosł cudá [...] iák Athos dla świętobliwości swiętogorskiey nád Hiszpáńskie Tenąriffy/ y Olimṕy Thessályskie wywyszszyły się. KalCuda72.
– Ormiánie ná ták znáczne pohánbienie swoie pátrząc/ w nádzieię ośmdźieśiąt tyśięcy Talerow/ ktore świętokupcy Turkom dáli/ impet ná Chrześciány vczynili/ swice im pogásili/ y z nátrząsániem vdespektowáli KalCuda195.
– Dumne Kozakow Dnieprowych iuż trzeci raz ánimusze, odmścicielce szábli W. X. M. podáie, tábor nieprzyiázny odwadze otwira, y trupámi ná milę końkiemu kopytu gościniec burkuie [Hetman Polny Mikołaj Potocki]. KalCudaC3v.
– [...] iest ábowiem zwyczay idących do ciał Swiętych nápomináć Stárszemu Pieczárnemu: pierwsza/ áby się iáko w sámym niebie przystoynie/ y z wielkim Ciał świętych vszánowániem záchowáli: druga/ áby wchodząc mowili: SWIĘCI OYCOWIE PIECZARSCY, MODLCIE SIĘ ZA NAMI. trzećia/ áby nic od Ciał świętych nie bráli [...]. KalCuda179.
– [...] tym vćieszon znowu spuść głowę ná doł/ znowu płacz vczyni (iáko bywa przy pogrzebi záwsze) przy wspominániu chowánia Ciáłá Przeczystey táki/ iáki mieli sámi Swięći Apostołowie na ten czas [...]. KalCuda176.
– Ormiánie ná ták znáczne pohánbienie swoie pátrząc/ w nádzieię ośmdźieśiąt tyśięcy Talerow/ ktore świętokupcy Turkom dáli/ impet ná Chrześciány vczynili/ swice im pogásili/ y z nátrząsániem vdespektowáli: ktorym despektem ruszony S. Pátryárchá teráznieyszy THEOPHAN, Cesárzowi y Bászomieo/ tę krzywdę Bożą opowiedzia/ Cudá oznaymił/ y to spráwił/ że principałom turniey tey/ łby poućinano/ Cerkiew świętą przy Práwosławnych zostáwiono. KalCuda195.
– Złoż tedy y powtore mowię grzechowe rogi/ ciężary miánuię/ wszák wiesz podobno iż AEgipczykowie gdy máią przechodźić pustynie Arábskie/ zwykli vmnieyszáć á nie vdwaiáć tłumokow Osłom swoim: tuż y ty ćiáłu swemu leniwemu temu Osłowi vczyń/ á ták lekszym zostániesz ku służbie Bożey. KalCuda149.
– dłu[go] Bráćiey świętey posługował/ długo przed [sc. przez] ugotowánie pobożne pracámi roznemi y codźiennemi w Cerkwi Bogárodźiczyney/ modłámi [...] do swego w Pieczárze świętey uzdrowienia czynił KalCuda268.
– O Przebłogosłáwiona y od wiekow wybrána Pánno/ ktoraś sobie w stronách Ukráinnych S. Cerkiew Pieczárską wybráłá/ y cudámi ubogáćiłá/ dla Swiętego imieniá twego/ dla umnożenia Cudow wielkich/ y dla ludzkiego przypádku/ pokaż dźiś [...] miłość twoię [...]. KalCuda312.
– ZDa mi się że prawdę powiedźiał/ kto rzekł/ iż Oley tylko iest drzew oliwnych oley/ á drugie álbo go przewyzszáią/ iáko to vngwent (pospolićie Oleykiem świętym zowiemy) z Kośći Swiętych Bożych płynący/ o ktorym iákoby rozumiał złote vstá máiący Ian święty/ czytay onego: álbo od niego przewyzszáne bywáią/ iáko to Oley Mákowy/ Lniány/ Konopny/ etc. tenże godnością przechodźi: ma to z łáski Bożey/ álbo ráczey tá sámá iest: bo iesli w tym nie mylą się co powiádáią Philosophowie/ że ex iisdem nutrimur, ex quibus sumus. to iest z tych karmieni bywamy/ z ktorych rzeczy iestesmy. KalCuda152.
– Zgniłość iábłko w iábłko wwodźi. y śmiertelnie obrazá. złe oko vrzeka/ chroń się go/ á osobliwie gdy masz młode y wolne od grzechow sumnienie/ iáko dźiecká máłe to psuie weyzrzeniem [...]. KalCuda155.
– Tą wodką łez z serdeczneo zdroiu wypłynęłą/ gdy pomázuie nogi wszetecznicá v Ewángelisty Chrystusowi Pánu/ grzechow odpust doskonáły otrzymywa: tá Máryą Egipską podobno simile volens, od simile ferre, hoc est caelum aqueum, ná powietrze podnośi; tá Pietrá vsładza y swobodźi od grzechu: Tey y ty Práw: Czyt: wodki łez żywey zá grzechy twe vżyway/ bieli tá czarnośći wszelkie/ gdy się wyleie pięknie/ y lubo to iest szosta y ostátnia własność wody/ że iey nie kupuią/ (co o pospolitey rozumiey) tą ty kupisz to/ co niczym innym nie kupisz/ y miedzy cztyrmá biádámi/ ktore czárt nánośi ná mizernego człowieká/ łátwo iedney vydźiesz/ to iest ślepoty/ boć nie dasz się mu zánurzyć w świátá tego márnośći/ y ták obezoczyć/ iáko Philisteńczykowie Sámosoná/ iáko Nábuchodonozor Sedechiaszá Krolá. KalCuda178.
– Nádydzie potym nabożny Pieczary direktor/ y z dáleká Pánnę vsłyszy mowiącą Modlitwę Chrystusową/ Oycze nasz. etc. vśmiecháiącą się/ wesołą/ bez slin/ y pian onych plugáwych. KalCuda183.
– Przez cáły tydniowy dekurs widzieć było wielką woynę miedzy obrzydłym y stárym kłamcą onym/ á miedzy pobożnym Oycem Zinowiusem/ o pácholęcia onego. KalCuda258.
– Pyta zołnierz Theologa/ mogąli dziwowiska/ iako to Psiegłowcy [...] krolestwo wiekuiste odziedziczyć? Prawi mu Theolog/ iż mogą/ y tamże zaraz daie affirmatiey swoiey ratią z S Augustyna. KalCuda304.
– Kto chce mieć z dzieci uciechę [...] zá máłu prostuy ie [...] by się nie krzywiły złościámi/ y potym iáko niepożyteczne wycięte y w piec wrzucone nie były. KalCuda185.
– Tą wodką łez z serdeczneo zdroiu wypłynęłą/ gdy pomázuie nogi wszetecznicá v Ewángelisty Chrystusowi Pánu/ grzechow odpust doskonáły otrzymywa: tá Máryą Egipską podobno simile volens, od simile ferre, hoc est caelum aqueum, ná powietrze podnośi; tá Pietrá vsładza y swobodźi od grzechu: Tey y ty Práw: Czyt: wodki łez żywey zá grzechy twe vżyway/ bieli tá czarnośći wszelkie/ gdy się wyleie pięknie/ y lubo to iest szosta y ostátnia własność wody/ że iey nie kupuią/ (co o pospolitey rozumiey) tą ty kupisz to/ co niczym innym nie kupisz/ y miedzy cztyrmá biádámi/ ktore czárt nánośi ná mizernego człowieká/ łátwo iedney vydźiesz/ to iest ślepoty/ boć nie dasz się mu zánurzyć w świátá tego márnośći/ y ták obezoczyć/ iáko Philisteńczykowie Sámosoná/ iáko Nábuchodonozor Sedechiaszá Krolá. KalCuda178.
– [...] drugich iesliby iákowi się [...] náydowáli/ odwodź/ by ná táki hak nie przyszli/ ná iáki padł Antioch/ ná iáki Senácherib/ ktoremu sto ośmdziesiąt tysięcy Anyoł Páński woyská wytrácił [...]. KalCuda310.
– [...] w Pánieńskim Klasztorze mieszkaiąc/ świętobliwy á vocátiey y urodzeniu Swemu przystoyny Stan wiedzie; bedąc Xienią wszystkich w Chrystusie kochaiących się poboznych zakonniczek. KalCuda153.
– Pan moc daie Apostoło[m] [...] diabelstwo to wypędzać z ciał tych/ ktore opanowane są od te[go] złego Archanioła złymi y nieczystymi Duchami. KalCuda293.
– Wielki y dziwny ten wzrost [...] samym tylko Gigantom/ lubo z influentij nieba łaskawości/ lubo z dobrey Oycow ich complexiey/ lubo z wielkiey Medickiey na ten czas y Astrologickiey perfectiey wiadomości/ lubo z żyzności ziemie/ pozwolony był. KalCuda71.
– Pyta zołnierz Theologa/ mogąli dziwowiska/ iako to Psiegłowcy [...] krolestwo wiekuiste odziedziczyć? Prawi mu Theolog/ iż mogą/ y tamże zaraz daie affirmatiey swoiey ratią z S Augustyna. KalCuda304.
– Szalenie lubo pozbycie rozumu/ iest chorobá z poruszenia wielkiego wiátrow y humorow w człowieku/ iż tákowe ukázowánia rzeczy inácey niżeli są w czuiących/ przez náturálne poruszenie wilgoci bywáią/ iakowe w phrenetikách lub szalonych. Co się dzieie od bládey żołtey y przypáloney cholery. KalCuda236.