– REGESTR MOW PUBLICZNYCH SWADY ORATORSKIEY POLSKIEY. A. Antoniewicz wita sądy Assessorskie W. X. L. w Brześciu, folio 426. DanOstSwada I, 1 nlb..

– Umárł Bogacz, á z ciáłem y z duszą pogrzebiony iest w Piekle, umárł Łazarz, á od Aniołow świętych zániesiony iest ná łono Abráhámowe. DanOstSwada V, 20.

– Ach nie szczęśliwy dzień, nieszczęśliwa godzina, nieszczęśliwy moment, ktoregośmy Ciebie P. y Boga Stworcę y Zbawiciela naszego [...] obrazili. DanOstSwada V, 23.

– Dźwigał ścianę południową od Wołoch, przy nieśmiertelney sławy Janie Karolu Chodkiewiczu Achillesie Litewskim [zmarły J.S. Sapieha]. DanOstSwada V, 118.

– Tak więc bywa w tych ordynaryinych Weselnych Aktach, ześmy zwykli od Kandydatow Naszych perorować wysokie im przysposobiaiąc Elegia. DanOstSwada II, 5.

– Na tym smutnego aktu dzisieyszego placu stanąwszy, zkądbym mowę moią zaczął, nie znaiduię zgoła, czy żałować mam straty zmarłego Siestrzeńca mego [...] czy utrapionego [...] Rodzica cieszyć. DanOstSwada VI, 11.

– Żeby Scartahelli áni plebei do żadnego Officium Skarbowego et nominatim Pisarstw Skarbowych, ádministracyi Celnych, Zup, Myt, Komor przypuszczani nie byli. DanOstSwada I, 23.

– [...] iedna Administracya wodna y Wielkopolska Ceł Koronnych wypłaca wszystko to, co do Skarbu wnoszą Contrahentes. DanOstSwada I, 25.

– Moy Administrator Pan Adam Zaręba Szlachcic dobrze osiadły sam ieden niespodziewaiąc się [napaści] też lasy obieżdżał. DanOstSwada II, 73.

– Ktorego [zmarłego królewicza] w utwierdzonych rostropnym y sprawiedliwym Panowaniem Prawach, nie przestáie adorować y admirować Rzeczpospolita. DanOstSwada IV, 46.

– Zábiegł mi drogę ImP. Prochnicki w opłákánym stanie [...] od JmPN. wniwecz obrocony clamavit pauper, bliźni, Brat Szlachcic, á z nim wielkiego Doktora admonicya. DanOstSwada II/ 73.

– Obrácáyże wesoło oko ná ten znák, ktokolwiek iesteś tey Bogini [Wenus] ádorátor, á uznasz to, co lubo dáwne, ále práwdziwe oraculum niesie: amor omnia vincit. DanOstSwada II, 6.

– Nie dziwuie sie Grzegorz wielki Miásta owego [Jerozolimy] od Janá S. widzianego murom złotym [...] to tylko tam adoruie, że tam żadnego dobrego od brámy nie odepchną. DanOstSwada V, 7.

– Wszytkie pokomponowane od Adwersarza mego przeciwko mnie generalnemi terminami obiekcye ná samych się tylko funduią słowach. DanOstSwada II, 72.

– Niestateczność y odmiana Aeryi tak częste zdrowiom ludzkim przynosi Alteracye. DanOstSwada V, 12.

– Niech y te same uprzykrzone częścią mroźne, częścią niepogodne aerye, w Majowe się Nam odmienią delicye. DanOstSwada I, 178.

– Chciey impet serca swego affektem zdięty fraenare, mile od Boga przepuszczoną z rąk Iego przyiąwszy calamitatem. DanOstSwada VI, 7.

– Poki authoritas Senatu u młodszych w obserwancyi, młodsi u starych w afekcie, [...] poty Oyczyzna y pokoiu szczęśliwa, y na woynie nieprzyiacielowi straszna. DanOstSwada 8.

– W przybieraniu sobie w Stan ten [małżeński] przyjaciela ślepo się affektow naszych rospościera demokracya. DanOstSwada II, 18.

– Ia rozwodzeniem się żalow dalszey Waszey X Mści niechcąc przyczyniać afflikcyi, serdeczne tylko do Majestatu Krola Krolow szlę westchnienia. DanOstSwada IV, 47.

– Azasz y to nie był affront, wiolencya bespieczeństwa powagi Rzpltey, kiedy pod okna Nasze na koniu biegaiąc, słowa tak uszczypliwe słychać było, że ścinać, zabiiać Pospolitakow etc. będziemy. DanOstSwada I, 212.

– Jáłmużna iest przyiaciołką Boską, iest Tronu Jego asystentką, cokolwiek chce, to wszystko łátwo u Bogá otrzymáć może. A co większa, Afrykáński Biskup y Męczennik Cypryan, od miłosierdzia Boskiego odsądza tych, ktorzy miłosierdzia nád ubogimi nie máją. DanOstSwada V, 15.

– Authentyk. August Trzeci etc. Oznaymuiemy Iż na rano Instancyą Panow Rad y Urzędnikow przy Boku naszym rezyduiących [...] umyśliliśmy onemu Urząd Generalstwa N. dać y konferować. DanOstSwada III, 101.

– Jeźli bowiem wspomnię artes, te Prawdziwą sobie w nim [Zamojskim] ufundowały Akademią. DanOstSwada II, 77.

– Satius rozumiałbym zostáwić to Historykom, ktorzy niepochybnie pisać będą o naszych teraznieyszych akcyach, co kiedyś o Rzymskich. DanOstSwada I, 23.

– [Bogacz z przypowieści o Łazarzu] sypał tysiącami na Purpury, na Axamity, na złotogłowy, na drogie y wyśmienite Materye nie żałował. DanOstSwada V, 20.

– Excypuię dobrych, bo wiem, że y w Rycerskim Stanie Swięty był ow Centurio w Ewangeliey, ow Cornelius w Aktach Apostolskich. DanOstSwada V, 16.

– Aktorowie też, żadnym sposobem przysięgi, raz nakazaney, pozwanemu zwłoczyć nie mogą. DanOstSwada II, 105.

– Uformował przeciwko mnie pięć aktoratow, [...] żeby mię tylko tym pieniactwem wniwecz obrocił [przeciwnik p. Załuskiej]. DanOstSwada II, 74.

– Oyczyzna intus została bez wszelkiey prowidencyi y sposobow, ktorychkolwiek Woysko, y Woyna aktualna potrzebuie. DanOstSwada IV, 3.

– Czyli życzliwe Szczęścia zawieią Zefiry, czyli surowsze przeciwney fortuny Akwilony, w swym wigorze aż do kupressu trwać będzie fatalnego [przyjaźń ofiarodawcy kwiatów dla panny]. DanOstSwada II, 75.

– Wzdyć to ustawicznie wspomináią owe bayki Gliniańskie, o ktorych żaden Historyk ani domowy, áni postronny nie wspomina [...] á przeciesz iáko prawdziwą alleguią Historyą, oną straszą. DanOstSwada V, 3.

– Bespiecznie ia teraz w żadne nie wzieraiąc Almanachy, z pewną wrożką winszowáć WXcy MMMP mogę wesołey dzisieyszey doli. DanOstSwada II, 76.

– Jakoż [...] prędzey kwitnące zwiędnieią laury, a niżeli rozkwitła w serdecznych wirydarzach przyiaźń iakieykolwiek podpádnie alteracyi. DanOstSwada II, 75.

– Ani iey iákie w życiu zrażą álternaty, bo czyli życzliwe szczęścia záwieią Zefiry, czyli surowsze przeciwney fortuny Akwilony, w swym wigorze aż do kupressu trwáć będzie fatalnego. DanOstSwada II, 75.

– Skłádamy Seym Walny Sześć niedzielny w Grodnie, według przypadaiącey między Prowincyámi Alternaty, ná pierwszy Poniedziałek po S. Michále. DanOstSwada III, 30.

– [Wojewodzina ruska] w starożytnym, zacnym y sławnym Kazanowskich urodziwszy sie Domu, náturalną tey Familii do usług Maiestatow Pańskich żadney nie znaiacą Alternaty konserwuie ochotę. DanOstSwada II, 25.

– Niech że iuż żadne serc Naszych nie alteruią przeciwności, czas ocierać wyciśnione prasą publicznego zamieszania łzy z oczy Naszych. DanOstSwada I, 178.

– Ták nie miáło by delikátne y sławę kocháiące álterowáć serca. DanOstSwada III, 15.

– [Po] ták srogim rozlaniu krwi Szlácheckiey, gorę bierze ten zapáł Domowy y wewnętrzny pokoy y powszechną álteruie szczęśliwość. DanOstSwada III, 16.

– Ták uczyniła [śmierć] iednemu z Monarchow [...] ktorego szczęściu álluduiąc Poetowie malowáli sieci rozciągnione, á fortuna rożne Państwa, Prowincye, hurmem zápędza. DanOstSwada VI, 6.

– Idzie tedy [...] in fortem fortuny twoiey Mości P. Referendarzu Koronny z pełnych wdzięku gracyi, iedna nie w Chorze zmyśloney wychowana Diany, ale w tym Pańskiego gniazda Alumnacie, [w] ktorym liliowy kandor wstydliwą miesza się purpurą. DanOstSwada II, 25.

– Błogosławiony Stanisław Kostka Kasztelana Zakroczymskiego Syn, życiem y śmiercią, ba y po śmierci strażą nad nami Anioł Polski. DanOstSwada II, 82.

– Należy niemniey do publiczney Ekonomiy [...] okupienie patrimonii y kleynotow Rzeczypospolitey, przysposobienie ammunicyi Woyskowych. DanOstSwada III, 28.

– Trudno wygładzić z pamięci Oyczyzny naszey tanta w Domu tym nomina owych Amorow, co iey byli amores, owych Gratusow co tak grati w oczach Jey żyli, owych Felixow co iey tak feliciter służyli. DanOstSwada II, 79.

– Za nocną inwazyą okrutne zabicie y angaryzowanie Szlachcica tylko dwunastu Niedziel wieżą Jmci skarano. DanOstSwada II, 74.

– Zakończę [...] Okazyą ktorą nas do miłosierdzia ku ubogim w tak cięszkim zostaiącym razie, pobudzić y animować może przykładem. DanOstSwada V, 18.

– Traći glans Arabskich Miner złoto: gasną z słonecznemi promieniami wrodzoną certuiące iasnośćią dyamenty przy tey zwłaszcza Iedlońskiey Pulcheryi, ktorey wdźięczná twárzy purpura, y liliami zmieszany rumieniec z zaránną zorzą w beśpieczną idźie Antagonią z starożytnośći Boginiami, y baśliwe albo zawstydza Gratias albo w iedney wszystkie wystawia. DanOstSwada 15.

– Koronácya Kurfistrza Jmci Brandeburskiego in Regem in Prussia, za powzięciem naypierwszey wiádomości proposuit JKMPNM: w antekomicyalney Radzie y áby Prawom Rzeczypospolitey żadnego nie przyniosła detrimentum, do przyszłego Seymu odłożyć raczył [...]. DanOstSwada III, 15.

– Uprzeymości Waszey záżyć umyśliliśmy, chcąc mieć communicationem consummati Sensus Jego, względem punktow y Interessow publicznych, do formowania Instrukcyi Antekomicyalnych ex re et utilitate potrzebnych [...]. DanOstSwada IV, 9.

– Nie uwodź się apparencyą, lod zda się bydź kryształem, a nie iest. DanOstSwada V, 5.

– Appeluie tedy do samychże WNWMPP sumienia, kiedy kto płacić chce dobrowolnie, trzebasz go przyniewalać? DanOstSwada I, 207.

– Smiele ia to symbolum mogę applikować tey zmarłey Heroinie lubo iuż w proch obroconey. DanOstSwada VI, 8.

– Pomowmyż o tym podufale z sobą choć mniey porządnie, bo y w tym niech znáć będzie wolność, nie wprzod iednák ász uczyniemy to, co uczyniło Collegium Apostolskie, kiedy złączywszy się do obránia za dwoch iednego, zá sukcessora złemu uczniowi, przystąpić do Elekcyi nie chcieli, áżby się byli Bogu swemu upokorzyli: [...]. DanOstSwada V, 2.

– Excypuię dobrych, bo wiem, że y w Rycerskim Stanie Swięty był ow Centurio w Ewangeliey, ow Cornelius w Aktach Apostolskich. DanOstSwada V, 16.

– Odbieray naostatek W. M. Pán ulubionego sobie Przyiaćiela z doskonáłym Mátki błogosławieństwem, z zaletą Krewnych y Przyiaćioł, ze wszystkiego ná ten Akt wesoły zgromadzonego koła apprekacyą. DanOstSwada 13.

– Mnie BOG upodobał sobie [mówi król] obrał z wielu miłościwie, abym w tym Krolestwie na mieyscu Iego zostawał Ia życia y całości Narodow Arbiter, fortuna Poddanych w ręku moich iest. DanOstSwada I, 142.

– Seym Ordynaryiny [...] w Warszawie w roku teraźnieyszym 1738 w pierwszy Poniedziałek po Swięcie S. Michała Archanioła. DanOstSwada III, 27.

– Dobrze czynić, z samym tylko Bogiem commune; I tym tylko wyrażaią archetypu swego Ziemskie Potestates nieuchybne lineamenta, kiedy dobrze czynią. DanOstSwada II, 4.

– Y ty ktoszkolwiek iesteś, coś bezbożnym żelazem synowską przeciwko Matce uzbroił rękę [...] Staniesz się sam niefortuny swoiey architektem. DanOstSwada V, 4.

– Traktuieszci tę dobrze Architekturę (że ią tak nazwę) J. K. M., gdy takie mnostwo co raz do rąk W. K. M. bogatych przychodzi Wakansow, rożnych Rzeczypospolitey Synow obowiązuiąc sobie animusze. DanOstSwada I, 16.

– Mocen będzie [...] Ziemianin i Obywatel NN [...] nakazy, areszta. Relacye, obdukcye sporządzone [...] podawać. DanOstSwada III, 101.

– Słuszniey w śmiertelnym Panow naszych Ciele nieśmiertelną do długiego panowania aresztować usiłuiemy duszę. Cóż tedy mowię za przyczyna iest takowey Pana swobody? DanOstSwada I, 13.

– Niech będzie Campus Electoralis iako Arka Noego, gdzie weszły źwierzęta z zawołania Boskiego. DanOstSwada V, 5.

– Tym niewidomym arkanem [miłości] nie powierzchowna na pozor tylko, ale wnętrzna bez dyssimulacyi słodkie więzy przyimuie wola. DanOstSwada II, 19-20.

– Darmo się armuią [zwolennicy dziedzicznego tronu] aby byli przeciwko wolnemu każdego rozumieniu, przeciwko takiemu będzie Bog, ktory consilium pravorum dissipat. DanOstSwada V, 4.

– Słuchaycie nie tłumacza iakiego Pisma S., nie Ascety iakiego [...] bobyście podobno mowić mogli, że to Moralizacye, że to nabożne koncepty. DanOstSwada V, 20.

– Ieżeliś chciał budować álbo sobie, álbo komu inszemu fortunę ná ruinie nászey, iezeliś chciał ná oppresyi ubogich á niewinnych ludzi swoię álbo czyią assekurowáć szczęśliwość: pomieszam, mowi Bog wyráźnie, twoię rádę, zkonfunduię twoie zamysły, poszarpię twoie przedsięwzięcia. DanOstSwada V, 4.

– W Niebie gdy pod dobrym aspektem conjunctiones bywaią, spodziewać się z tąd dobrych effektow na ziemi. DanOstSwada II, 1.

– Jałmużna iest przyiaciołką Boską, iest Tronu Jego assystentką. DanOstSwada V, 15.

– Jako zaś pragnę mieć honor tak WXMści, iako Iey interessom, ile we mnie możności będzie żywą ochotą y attencyą służyć, tak poufałych czekam roskazow zostaiąc. DanOstSwada IV, 48.

– Wielkich Domu tego nie regestruiąc Atlantow, dość przez się iasnym, nie przyswiecaiąc splendorom, dwoch tylko wspomnię. DanOstSwada II, 25.

– Zasługi Waszę [...] w ktorych się nie zbyt ściśle rachuiemy, częścią w Maju częścią w Auguście płacić chcemy. DanOstSwada I, 210.

– Autentyk. August Trzeci etc. Oznaymuiemy Iż [...] umyśliliśmy onemu [proszącemu] Urząd Generalstwa N. dać y konferować. DanOstSwada III, 101.

– U nas zaś w Polszcze [...] to Nieprzyiacielska, to Auxiliarnych, to Protektorskich, to własnych Zołnierzow nielitościwa ręka tak wiele iuż nie tysięcy, ale Milionow, Miliony wymęczyła. DanOstSwada V, 19.

– Teraźnieyszą Prowincyalną Seymem authoryzowaną Kommissyą mieć chcemy. DanOstSwada III, 9.

– Czytałem Manifest [...] że Libertatem chce tueri, bez naymnieyszey kraiu awulsyi, bez pretensyi za koszta. DanOstSwada I, 205.

– IKMPNM tak dla walnych potrzeb swoich, iako nie podaiąc azardowi zdrowia swego [...] zatrzymał się był w Państwach swoich dziedzicznych. DanOstSwada III, 27.

– [...] niemasz [...] zwyczaiu ktory (iáko w Historyach znayduiemy) bywał u onych dawnych Azyatyckich Scytow, że z zmarłą zacną osobą wszyscy ci, ktorym zá żywota był naymilszy, po śmierci iego wespoł grześć się dawali [...]. DanOstSwada VI, 9.

– Każdy ktokolwiek nieprzywiązánym do prywatnego áffektu baczeniem rzeczy uważa, łácno osądzi. DanOstSwada 33.

– Ktorzy Medycy, że innego sposobu po rożnych y ustawicznych Lekarstwach nie znayduią poratowania rzetelnie zdrowia nászego, krom zażycia cieplić w tych dwoch Miesiącach przyszłych, bacząc dokładanie w dalszy czas być niebezpieczne zdrowiu nászemu; Przeto skłoniliśmy się do tego, acquiescere zdaniu ich raczej, niżeli zdrowie násze zostawiać in perpetuo z chorobámi conflicta. DanOstSwada IV, 38.

– Boię się, że nie iednemu podobno nim się te kárnáwałowe skończą uciechy, Epulonowe spráwiedliwość Boska nápisze Epitháphium. DanOstSwada V, 20.

– Stylus ci to raczey álbo index, nazwáć się może, ktore w ręku piástuią Marszałkowie Poselscy Berło, á nie Laskę (iáko tam baiawliwi wyrażali Poétowie: boni et mali indicem Deum cum bacillo sedentem) Bo wierzę iáko ten Judex zá powodem Nászey nárady, lubo dobrą, lubo złą pokázował więc Oyczyznie godzinę, táka musiałá ią záwsze piástowáć dola. DanOstSwada I, 11.

– [...] Zá oczywistą przy dźisieyszym dożywotnim przymierzu biorąc fortuny probę, kiedy te Nayiaśnieysze Trony Eminentiae fastigio, łáską, dobrodźieystwem, áktowi temu Páńskiego dodaią pozoru kiedy masz ad Thalamos niebáśliwych Bałwochwalney Starożytnośći Connubiorum praesides, ále ten Máiestat, ktory dat belligeris faedera gentibus. DanOstSwada II, 25.

– Kiedy ná porátowánie bliźniego [...] dáć potrzebá [...] niemász z kąd; á ná zbytnie y niepotrzebne ássystencye, ná myślistwá, ná kárty, ná stroie, Bánkiety, ná Collácye, [...] iest y bydź musi. DanOstSwada V, 19.

– Zá czásu Noego [ludzie] weselili się, bánkietowáli się, w roskoszách, w cielesnościách zánurzáli się, y kiedy się mniey spodziewáli, generálny nástąpił potop. DanOstSwada V, 20.

– Słuchaycie, co Pan y Zbáwiciel o weselących się, bánkietuiących, roskoszuiących rospustnikách zá czásow Noego powiedział. DanOstSwada V, 20.

– Nieme ściany niezwyczayną barwę przyiąwszy, iawny żal przystępuiącym opowiadaią. DanOstSwada I, 10.

– W tych dniach Poseł Kurfirszta Jmści Bawarskiego stanął tu w Domu nászym. DanOstSwada IV, 70.

– Ia nie bawię lamentem nad straconym czasem. DanOstSwada I, 23.

– Ia zaś tym się szczycę od Przodkow moich, że Panu y Oyczyznie, nie fortunie służyli, [...]. Kiedy iuż tedy tak fatis destinatum, żebym się tym Orlim bawił polem, wprzod starać się o to będę, żeby ten Ptak moy dziczyzny swoiey pozbył przez pracowite niespanych nocy na usłudze WKMci trudy. DanOstSwada I, 141.

– Witamy więcey poddánych beneficencyą, niż Nieprzyjacioł szablą zwyciężáiącego. DanOstSwada I, 22.

– Náyiáśnieyszy Krolu [...] tákeś ią [ojczyznę] pod Páńskie Berło iáko pupillam przyiął, że iey dziwnym y do tych czas niezwyczaynym dziełem inter cogitationis et opera belli Spokoyne sprawuiesz ferye. DanOstSwada II, 24.

– Stylus ci to raczey álbo index, nazwáć się może, ktore w ręku piástuią Marszałkowie Poselscy Berło á nie Laskę. DanOstSwada I, 11.

– Specyał to, gdy Krol nie nolentibus, nie niechcącym, ále przez wolne obranie, ultroneè przez uznánie go zá Páná per cognitionem pánowáć zaczyna, ná tronie stawá, berło bierze. DanOstSwada V, 2.

– Dzielność y chwalebna onych Polakow cnota, ták pięknie rozprzestrzeniłá y obszerne Prowincye y udzielne Państwa pod iedno Berło y Koronę ziednoczyłá. DanOstSwada III, 15.

– Krzywo przysięgáć, testámentá, legácye, ukrywáć, upiiáć się iak bestye z utrátą rozumu, drugich do tego przywodzić, […] Niektorym widzą się zá máłe grzeszki. DanOstSwada V, 22.

– Wołam do was, ktorzy nie Kátolickiego, nie Chrześciáńskiego, ále gorzey niż Pogáńskiego, niż bestyálskiego sercá, widząc pod Domámi wászemi umieráiących od głodu, od zimná ludzi, [...] w Dom wász przyiąć niechcecie, ále y owszem, kiedy kto w Domu wászym záchoruie, [...] wypędzacie. DanOstSwada V, 17.

– Nie wszystkich ták przyrodzenie spráwiło, áby więcey rozumu, ániżeli námiętności swoich, á bestyalskich popędliwości náśládować mieli. DanOstSwada I, 29.

– Iáko bespiecznie stąpáć máią nogi, ieżeli niebo ciemne á dołow pełno. DanOstSwada V, 5.

– Y ty ktoszkolwiek iesteś, coś bezbożnym żelázem synowską przeciwko Mátce uzbroił rękę, coś przez nie słuszne y obrzydliwe sposoby, przez ták wielką ubogich ludzi oppressyią, czegoś dokázáć chciał, Stániesz się sam niefortuny swoiey architektem. DanOstSwada V, 4.

– Z Afryki y z inszych odległych Kráiow zboża zkupowáć y zprowadzáć wielkim bardzo kostem kazał, ktore potym zá bezcenek zá Ordynansem Iego przedawáno ná porátowanie zgłodniáłego ludu. DanOstSwada V, 18.

– Ázeż nie znaydzie się iáki sposob żebyśmy z tey ták cięszkiey y prawie bezdenney toni wybrnąć mogli? DanOstSwada V, 12.

– A tym czasem dowiedziałem się iako Rossyiskie Woyska chcą extrema tentare oraz maiąc dowody, że na sukkurs Cesarzowi Iegomości dwadzieścia y cztery Regimenty Rossyiskie przeidzie przez Polskę i mogą mimo iazdem przyczynić Nam biedy. DanOstSwada 205.

– Lipcowy miod znáczny iest, biáłłością y zápáchem. DanOstSwada C4.

– [...] oto plecy y cáłe Ciało násze pod bicze surowości Twoiey poddáiemy [...]. DanOstSwada V, 23.

– Rozgłosił Imię domu swego Frydrych Herburt, odważnym w Sokalskiey z Tatary bitwie sercem. DanOstSwada II, 79.

– [...] nie ná blasku swiecącey się fortuny, ále ná mężnym rzeczy przeciwnych wytrzymaniu wielkości oney y sławy fundáment wielki Monarchowie zákłádáć zwykli [...]. DanOstSwada I, 33.

– Nie umnieyszy bynaymniey exitium sui szukaiąca hostilitas chwalebnie nabytey sławy, ktora poty terret, ni paveat, ubi pertimuerit, conteminitur y prędko zá pomoca Boską od samego blasku Szabel Polskich zgasnąć może... DanOstSwada IV, 13.

– Náleży mi życzyć, y błagać Maiestat Boski, aby ten Pan, z ktorego Przedwieczney Ordynacyi ta nader smutna padłá álternata, dodawał WXMści zdolnych sił y zdrowia do znoszenia heroicznie w zupełney do woli Iego rezygnácyi, tákowey afflikacyi. DanOstSwada IV, 46-47.

– [...] ktoż wie iáki nam ieszcze w Niebie ná czynienie Pokuty, ná błagánie zagniewánego BOGA, ná otrzymánie miłosierdzia Iego czás y termin náznáczony, czyli to 40 lat, czyli 40 Miesięcy, czyli 40 momentow, czyli moment ieden. DanOstSwada V, 21.

– To tám, to sam błąkáły się myśli niespokoyne. DanOstSwada II, 20.

– Podobnym sposobem postąpiłá ta Rzeczpospolita Wielka Matka z Krolami iako z Synami swoiemi, gdy onym absolutae potestatis ferrum [...] z ręku wyiąwszy, mollius et discretum regimen słodkiey munificencyi władzę y powagę ná tomiast podała, áby snadź Ludowi od Boga powierzonemu iáko błędnością affektu uwiodłszy się, zászkodzić nie mogli. DanOstSwada I, 14.

– Upatrzyła to lubo błędna starożytność, y nie tylko rzetelnemi Pismami, ále omni venerationis testificavit acta iż ex Iove Reges sunt. DanOstSwada I, 142.

– Słuchaycie, co Pan y Zbáwiciel o weselących się, bánkietuiących, roskoszuiących rospustnikách zá czásow Noego powiedział y czego się wszytkim podobnie życie swoie prowádzącym obawiáć roskazał [...]. DanOstSwada V, 20.

– Ábyście nie byli podobnemi owemu, ktory bogato zbudowany dom własny, wywrocił, áby skarb á ieszcze nie wielki znalazł. DanOstSwada I, 208.

– Nie czytam ia żeby ten Bogacz był cudzołożnikiem [...] to tylko o nim wspomina y w nim gáni Zbáwiciel świátá, że [...] modno, bogato, stroyno się nosił. DanOstSwada V, 20.

– Drudzy w bogáctwach opływaiący rożnemi Państwy y Monarchiami władnąc, karmią się nadzieią długiego pożycia. DanOstSwada VI, 6.

– Umárł Bogacz, á z ciáłem y z duszą pogrzebiony iest w Piekle, umárł Łazarz, á od Aniołow świętych zániesiony iest ná łono Abráhámowe. DanOstSwada V, 20.

– Oto nász łáskáwy Herbowy Orzeł Polski kłosisty piástuiąc snopek, bogáty znak Domu WKM niesie. DanOstSwada I, 18.

– Ubroń Boże, ábyś był podobien do owego kostery, ktory wyszedł wszystko przegráwszy z tego domu ubogim, do ktorego wszedł był bogátym. DanOstSwada V, 9.

– Karol Swięty nie tylko obicia bogáte, sprzęty, ale y własne ná ktorym sypiał łoże, ná porátowanie ubogich sprzedáć roskazał. DanOstSwada V, 17-18.

– Iáko przy Woyskowey pracy żałosna musi być zátrzymana płaca, kiedy bogatszy w blizny y razy niż w zapłatę zostáie Zołnierz. DanOstSwada I, 18.

– Zwierzchney to włádzy y Boskiemu przyczytáć Dziełu [...] kogo bogátemi szczęściá y przyrodzeniá udárowáć przymioty. DanOstSwada II, 18.

– Floryan stáry w bitwie z Krzyzakámi trzema kopiami przebity, gdy nad bolem swoim boleiącemu Władysławowi Łokietkowi Krolowi Panu swemu opowiedział cięższą dolegliwość swoię z złego, którego miał Sąsiadá, ániżeli z tych ktore cierpiał rázow, tákiż Zelum y w drugich Jelittczykach et in fera eorum posteritate, excitavit, że iáko on prywatnego złego sąsiadá żadną miarą znosić nie mogł, ták i oni nieumieli nieprzyiażnych, y nieżyczliwych Oyczyzny swey sąsiad cierpieć. DanOstSwada II, 76.

– Wracam się przecię do pierwszego Jelitczyka, od ktorego spadkiem to wszyscy wzięli JChMć Panowie Zamoyscy, iż záwsze Ich bolała od złych Sąsiad Oyczyzny krzywda. DanOstSwada II, 78.

– W prawdzie trudno straciwszy miłego Przyjaciela, lubą sercu swemu Małżonkę, wiernego w szczęściu y nieszczęściu [...] towarzysza nie żałowáć, serca swego boleścią, oczy łzami, wszystkiego siebie utrapieniem nie napełniać. DanOstSwada VI, 7.

– instynkt Boży DanOstSwada IV, 28.

– Mnie BOG upodobał sobie [mówi król] obrał z wielu miłościwie, abym w tym Krolestwie na mieyscu Iego zostawał Ia życia y całości Narodow Arbiter, fortuna Poddanych w ręku moich iest. DanOstSwada I, 142.

– Specyał to, gdy Krol nie nolentibus, nie niechcącym, ále przez wolne obranie, ultroneè przez uznánie go zá Páná per cognitionem pánowáć zaczyna, ná tronie stawá, berło bierze. DanOstSwada V, 2.

– Zdárzyło się, że iákiś dowcipny złodziey ukradł był iákąś dużą bryłę złotá. DanOstSwada I, 26.

– Iak wiele tákowych się znayduie [...] ktorzy to rozumieią [...] że im wolno we wszelákich niewstydách áż po uszy brodzić. DanOstSwada V, 22.

– Cokolwiek wy czynicie teraz Nam, Potomkowie wasi uczynić wam mogą, kiedy bronie Wasze Rycerskie w zięmiańskie odmienicie togi. DanOstSwada I, 213.

– Znáć że Wielki Człowiek [Klemens Kanclerz Wielki Koronny], y nieporownánych doskonałości, gdy u Wielkiego rzeczą y Imieniem Krolá tego [Kazimierza], zá stáraniem bárziey, niżeli zwycięskiem i [!] Kázimierzá pomienionymi broniámi, álbo słuszną spádkow pretensyą Woiew odztwo [!] Ruskie wolną do Krolestwá przyłączone accesione. DanOstSwada II, 7.

– A nawet sąsiedzi moi domowi PP. Gdańszczanie [...] spalili mi Szotlant y ludzi moich broniących ognia nagłego y ratuiących, przynaymniey rzeczy, zabiiano. DanOstSwada I, 205.

– Przęnikały serca Nasze owe mowy, że więcey będzie serca przeciwko Szlachcie, ieżeli bronić będą chleba, ániżeli przeciw Tatarzynowi. DanOstSwada I, 212.

– Nie trzeba przykazania, áby się każdy kochał w sobie, áby siebie bronił. DanOstSwada I, 208.

– Nie trzeba przykazania, áby się każdy kochał w sobie, áby siebie bronił; a nie iestże to kochanie siebie? á nie iestże to bronienie siebie? kto Oyczyznę kocha, kto Oyczyzny broni. DanOstSwada I, 208.

– Nie lada zaiste skutek śmierci, kiedy niedostatki żyiących nie mogą iedno stratą życia być rátowane. Gánią tácy przedwieczną wiecznego Boga radę, ktorzy ták rozumieią, bo iákoż się y sam swiat ostoi, ieśli te, ktore do przeszłych lat Bog przydáie lata zá nie potrzebne poczytane będą. Czy Bog ták kunsztowny ciał nászych budynek nie ná chwałę swoią, ále ná kaźń nászą sprawił, pozwolić tedy cokolwiek Oycowskiemu áffektowi w tey mierze trzeba. DanOstSwada VI, 12-13.

– Ieżeliś chciał budować álbo sobie, álbo komu inszemu fortunę ná ruinie nászey, iezeliś chciał ná oppresyi ubogich á niewinnych ludzi swoię álbo czyią assekurowáć szczęśliwość: pomieszam, mowi Bog wyráźnie, twoię rádę, zkonfunduię twoie zamysły, poszárpię twoie przedsięwzięcia. DanOstSwada V, 4.

– Umieiętnie tedy záżywaią Krolowie tey Zwierzchności Przywileiow [...] z czegoby Máiestatu Krolewskiego mocnieysze budowáć się mogły podpory. DanOstSwada I, 16.

– Przydzie mi iáko widze náśládowáć owych budowniczych, ktorzy wystawiáiąc wspaniáłą fabrykę [...] wymálowáć zwykli wizerunek roboty swoiey. DanOstSwada II, 76.

– Wybił sie do gory [biskup wileński Wołowicz] gdzie iuż wszystkie burdy ludzkie, wszystkie ziemskie marnosci, wszystkie Swieckie znikomości odrzucamy [...] iuż żywot szczęśliwy żadnym przypadkom, żadnym odmianom nie podległy prowadzi. DanOstSwada VI, 10.

– Azaż to nie summa felicitas, y ktorey niechybnie postronne nam zazdroszczą Narody, wśrzod wszystkiego Chrześciaństwa woiennych burzy y náwáłności placidam záżywáć tranquillitatem. DanOstSwada I, 22.

– Dufaiąc młodości swoiey nie spodziewaią się [młodzi ludzie] żadney na swiatłość życia swego burzy. DanOstSwada VI, 6.

– Wyprowadza tandem Dobroć Boska tę zacną Oyczyznę po długich Woyny Tureckiey burzliwościach ná pożądány brzeg pokoiu. DanOstSwada IV, 4.

– Wszytek świat, wszytkie Hystorye, wszyscy Regnantes, nie ná butwiejącym papierze, ále ná sercach samych et in animis rysowali. DanOstSwada I, 143.

– Poki authoritas Senatu u młodszych w obserwancyi, młodsi u starych w afekcie, [...] poty Oyczyzna y pokoiu szczęśliwa, y na woynie nieprzyiacielowi straszna. DanOstSwada 8.

– Lat kilka zimnemu służyliśmy Monarsze, y było to coś fatalne, żeśmy wszyscy szukali lepszego bytu, y lepszych Panow. DanOstSwada I, 141.

– Ta iedyna pociecha [...] zostáie że ten zacny Duch dla wielkich cnot swoich opusciwszy te śmiertelności, wrocił się bez pochyby do pierwszego bytu swego. DanOstSwada VI, 10.

– Boskie są to sprawy tym uczynione celem, żeby się ieden nad drugiego nie wynosił. DanOstSwada I, 141.

– Y ten to jest cel y koniec wszystkich Praw ná swiecie, tym wszystkie Państwa y Krolestwa stoią, y w cáłości swey záchowane bywáią, gdzie zli pomstę, á dobrzy zapłátę odnoszą. DanOstSwada I, 29.

– Między wyniosłymi Augusti sangvinis Nayiaśnieszego Domu swego splendorami, y tę naycelnieyszą kładzie ozdobę IKM PNM że: przez wolne Electoris populi głosy ná Przeswietnym Majestacie Polskiego Tronie posadzony, swobodnym narodom ták dulci panuie Regimine, Princeps cum Civibus ut Parens cum Liberis. DanOstSwada III, 15.

– Żeby Scartahelli áni plebei do żadnego Officium Skarbowego et nominatim Pisarstw Skarbowych, ádministracyi Celnych, Zup, Myt, Komor przypuszczani nie byli. DanOstSwada I, 23.

– Głowy co celnieysze nam odbiera. DanOstSwada VI, 9.

– Na posłuszne Woysko bedzie zapłata, ta y pewna, y prtka: ále to wszystko zá cenę rozwiązania. DanOstSwada I, 212.

– Byłábyś w respekcie u przyiacioł , byle tylko teraźnieysza twoia ákcya, ktorey theatrum cały świát, spectator Bog, argument Dobropospolite, nie oddaláłá się od centrum swego, od sławney ku Oyczyznie Przodkow twoich żarliwości. DanOstSwada V, 2.

– Wieczną sobie sprawicie pamięć, kiedy się z Oyczyzną tak, iako Synom należy, obyidziecie; á coż potrzebnieyszego? iako kiedy linie schodzą się do swego centrum. DanOstSwada I, 209.

– Censurować będą potomne czasy, ieżeli Regnatrix tak dawno cnemu temu Krolestwu Domus ták tráktowana w nászey miałá być osobie. DanOstSwada IV, 69.

– Inni záś pod tę powinni pod tę powinni podpádáć censurę: ad calamitata Nomen sat est esse hominem. DanOstSwada II, 6.

– Niech nie będzie pewien promocyi, kto máło godzien, bo inaczey Ieruzalem obroci się w Babilonią, ták piękne Państwo w chaos zbrzydliwey konfuzyi. DanOstSwada V, 7.

– Lecz Imść ad excusandas excusationes in peccatis, alleguie, ze to są rzeczy pogodzone y zakwitowane. Ia o to dysputowáć nie chcę, iednak też same komplantacye y kwity swiadczą że to wszystko Imć N. robił, iákiego iest charakteru, y iákich capax okazyi. DanOstSwada II, 73.

– Barziey w ten czás, kiedy z sobą trzaskiem y furyą vestigia swoich rządow imprimit, źle czynić, commune iest z náylichszemi harłákámi, dobrze czynić, z samym tylko Bogiem commune. DanOstSwada II, 4.

– Sprawiedliwości Boskiey ten iest zwyczay, że tę rozgę ktorą grzechy nasze chłosta, często w ogień rzuca. DanOstSwada I, 212.

– W Małżeństwie niemasz czasow, tylko czas ieden, bądź dobre, bądź zły, tylko chwila iednaka, bądź ona [p]ogodna, bądź ona chmurna. DanOstSwada II, 76.

– Kto około zátrzymania z Państwy pogranicznemi, spokoynemi Sąsiedztwy, pilniey chodził? ieśli nie Ian Zamoyski? DanOstSwada II, 77.

– Nie zaraz y nie w każdym lubo to rodowitym domowstwie naleść, oraz złączone z sobą armorum et pacis decora, nie zawsze te ozdoby pospołu chodzą. DanOstSwada II, 17.

– Podź postaropolsku, nie szukay compendium swego despendo Rzeczypospolitey, ieżeli chcesz, żeby tá wolność ktora dotąd rumpebat jugum, frangebat vincula trwałá, żeby Oyczyzna w służebniczey nie chodziła postaci, żeby iákikolwiek Piłat według upodobania swego Krola nie przyprowadził. DanOstSwada V, 6.

– Wszystká Iego [króla] fortuna y sława, z fortuną y sławą Rzeczypospolitey w rowni chodzi. DanOstSwada III, 16.

– Dosyć na tym, że się w tym Domu urodziła, gdzie zawsze z Starożytnością poczciwość, z podczciwością cnota w iedneyże sworze chodziła. DanOstSwada II, 21.

– Tego y WMć M Pánie Podkomorzy spodzieway się, mowię, że uznasz znaczney pociechy y pomyślnego szczęścia. Czego my wszyscy iako życzliwi WMPánu przyiaciele uprzeymie życzemy. Mowa tegoż ná Pogrzebie W.I.P. Krystyny z Sapiechow Pacowey Chorążycowey Wielkiego Xięstwa Litewskiego. DanOstSwada VI, 7.

– Iuż nie podlega ten duch zacny feralnym cieniom, bo dosiągłszy południa zamierzonego horyzontu swego, iuż też ná zachod skłonić musiał. DanOstSwada VI, 13.

– Cudá robicie Náyiáśnieysze Miłościwe Páństwo, rożne Niebá, odległe od siebie łączycie climata, divisos totô Orbe Britannos náturálizuiecie w Polski Nászey Horyzont, iáko słoneczne sydus bez bráku wszędzie przechodząc po sferze Universi hujus wszędzie rozgrzewá, wszędzie rozświeca, ták W. K. MCi Syderum Nostrorum radii co zá dziw, że oświecáią y rozgrzewáią Terras alio sub Sole jacentes. DanOstSwada II, 5.

– Iechał dziś Xiądz Gołyński z urodzenia swego znaczny Zákonu OO. Jezuitow w kolasce, napada dwoch Wołoskich Towarzystwa, z Szablami dobytemi wołaiąc: bić tego etc. Kommissarza. [...] nie dla tego to wspominam, żebyśmy żal w sercach chować mieli, ále żeby y ci co słuchaią, y ci co podobno y czytać będą, widzieli y wiedzieli cośmy czynili, cośmy cierpieli. DanOstSwada I, 212.

– Rycerskie piersi miłością, żarliwością, odwagą napełnisz. A co naychwalebnieysza Oyczystey krwi, Oyczystey Cnoty Pan, Oyczyznie powinność, Civibus wdzięczność, Wiekom pamięć á wielkiemu Imieniowi swoiemu nieśmiertelną sławę zostawisz. DanOstSwada I/32.

– nie zgubiła y ozdoby swoiey wziąwszy ná się nieśmiertelną wiekuistey chwały sukienkę, zaczym y miłe mu Małżonkowi przez zgáśnienie swoie nie zostawiła záłości. W prawdzie trudno straciwszy miłego Przyiaciela, lubą sercu swemu Małżonkę, wiernego w szczęściu y nieszczęściu [ ktoremi swatowe wesele przeplátane bywa ] towarzysza nie żałowáć. DanOstSwada 7.

– W Małżeństwie niemasz czasow, tylko czas ieden, bądź dobre, bądź zły, tylko chwila iednaka, bądź ona [p]ogodna, bądź ona chmurna. DanOstSwada II, 76.

– Cud ci to práwie dobroczynny Bog uczynił z nami, że się mogło cokolwiek prosperi et opportuni spráwić przy ták cięszkim uchwał Seymowych zawodzie [...]. DanOstSwada IV, 1.

– Iestem prawda człek niegodny, áleć przecię nie desperuię, że ten BOG, ktory mię in hoc gradu osadził, doda siły [...] zapomocą Nayśw. Matki przytym Swiętym mieyscu Cudami słynącym [...]. DanOstSwada I, 206.

– Nabożeństwo Czterdziestu godzin odprawowało się. DanOstSwada V, 10.

– Pokazáło się to w Rodzicu Imci Panny Woiewodzanki, kiedy przez Matkę swoię Woiewodzankę Lubelską Tulliusza Polskiego, czterykroć Izby Poselskiey Dyrektora, naypierwszego Oyczyzny Equestris ordinis Senatora, słowem Filipa nászego rodzoną Siostrę cognatos venit adusÞ Deos. DanOstSwada 46.

– Azaż to nie summa felicitas, y ktorey niechybnie postronne Nam zazdroszczą Narody, wśrzod wszystkiego Chrześciaństwa woiennych burzy y náwáłności placidem záżywáć tranquilitatem; In medio bellorum incendio, ktoremi wszystkie práwie y Sąsiedzkie násze pałaią gránice, nie tylko zapáłu ták uniwersalnego, ále y iskierki nie czuć. DanOstSwada 22.

– Azaż nie trzeba circumscribere przyszłego Podskarbiego? żeby ták enormiter nie depekulował Rzeczypospolitey przez ták nieznośne rękáwiczne, ná ktore więcey podobno contrahentes in privatum daią, niżeli Rzeczpospolita bierze; ázaż nie trzebá circumscribere Podskarbiego? DanOstSwada I, 23.

– Desperackich też lekarstw żeby prętko żyć álbo umierać delikatnym y potrzebnym Communi bono naturom, niezwykli dawać Doktorowie. DanOstSwada I, 206.

– Niech się tam iáki z boku nie odzywa zawisny Detractor pátrząc ná kilkoroletnie trochę przedtym czasy, że się nie według myśli w igraszce woienney działo. DanOstSwada I, 15.

– W Niebie gdy pod dobrym aspektem conjunctiones bywaią, spodziewać się z tąd dobrych effektow na ziemi. DanOstSwada II, 1.

– [..] z tego Domu przyiaciela bierzesz, w ktorym, ják w Dodońskiey puszczy, o Senatorskie krzesłá, Marszałkowskie laski, Hetmańskie nietrudno Bułáwy. DanOstSwada II, 25.

– [...] bacząc dokładnie w dalszy czas być niebespieczne zdrowiu nászemu [...]. DanOstSwada IV, 38.

– Czekamy tedy prędkiego y dokładnego responsu, á teraz dobrego uprzeymości Waszey od Paná Boga życzymy zdrowia. DanOstSwada IV, 3.

– Dowodow ná to z dáleka sięgać nie trzeba, mamy ie przed oczema ták wiele w tym zacnym Domowstwie przednich Senatorow, wysokich Urzędnikow [...]. DanOstSwada VI, 12.

– Niezazdrości Jeymć Panna Woiewodzanka, tey Bogini [Wenerze] kleynotow [...] dosyć ma ná dwoch nieoszacowanych perłach Jey Mości Pani Woiewodziny Kijowskiey Babce, ktora nie tylko sama wielkich y ná cały swiat sławnych Potockich w Dom przyniosła decora, ále też y postronnych kráiow pierwsze złączyłá godności [...]. DanOstSwada II, 25.

– Niecháyże te podpory zwycięstw przeszłe czásy, niech y teraźnieysze przyszłym do wiekopomney podáią pámięci; Mnie dosyć gdy zánurzę ciekáwą zrzenicę w stárożytnego zacnych Cetnerow Poráwę [...]. DanOstSwada II, 6.

– Mátka Iego Mości Páná Kászteláná byłá z Xiążąt Sánguszkow Domu, o ktorym dość rzekę, że idzie ex stirpe Iagellonis y krew iest niedáwno nam pánuiącego [...]. DanOstSwada II, 23.

– Y gdyby się tylko kontentować rectitudine intencyi naszych, dość by było ná tym. DanOstSwada IV, 3.

– Po zerwanym przeszłym Seymie żebyśmy się nie zdali renovare dolores, dość námienić pro seria uprzeymości Waszey reflexione, że Oyczyzna intus została bez wszelkiey prowidencyi y sposobow, ktorychkolwiek Woysko, y Woyna áktualna potrzebuie [...]. DanOstSwada IV, 2-3.

– Maiąc rzetelne dowody Oycowskiego nieustannego starania Naszego o dobro pospolite, zechcecie wzáiemnie wypełnić przykłádnie y nieomieszkanie, czego po nich miłość Oyczyzny, żarliwość o sławę Narodu, uwaga bespieczeństwa y konserwacyi własney wyciąga. DanOstSwada 30.

– Niechcę być uprzykrzonym wyliczaniem Imion zacnych do krwi godnych Cetnerow reguluiących się, bo te są same, com namienił. Azali po dwakroć niemal Potoccy, ále po trzykroć nie maią Rzewuscy tego zobopolnie honoru do siebie należeć? DanOstSwada 10.

– Może bydź, że WNM Panowie diffiluiecie Nam; nie będziemy zazdroscić y owszem prosiemy, pośleycie WNM Panowie álbo po inszych, żeby tu przyiechali, álbo z temi Ichmiościami, co we Lwowie są, traktuycie. DanOstSwada I, 212-213.

– Prawowáć się ieszcze gorzey przy takich diffugiach, Kawillacyach, quis sustinebit? DanOstSwada II, 73.

– Wy iesteśćie, Wy sami arbitri oboiey fortuny, szczęścia y nieszczęścia powierzonych sobie Poddanych; Wy dispensatores favorum y dysgracyi w przypadaiących Sukcessach Spraw Ludzkich; z Ręki Waszey pioruny ogniste przenikaią strwożone Serca, z Ręki Waszey odżywiaiąsię [!] głodne potrzeby hoyną szczodrobliwością. DanOstSwada II, 3.

– To tedy oddawszy przy powinności w dziękách wiecznemu Bogu, á WKMści w wdzięczności, mowić iuż przychodzi, co teraźnieyszego iest Seymu, á przyiścia Nászego okazyą. DanOstSwada I, 13.

– Krzywo przysięgáć, testámentá, legácye, ukrywáć, upiiáć się iak bestye z utrátą rozumu, drugich do tego przywodzić, […] Niektorym widzą się zá máłe grzeszki. DanOstSwada V, 22.

– Wraca się Syn zgubiony do Oyca swego, co za dziw? że go osculo pacis uszanuie [...]? DanOstSwada I, 141.

– Dawaliśmyć my obronę honorowi niezmazanemu, ále nie proporcyonalną krzywdzie, á czyniliśmy to, żeby dalszey uiść exacerbacyi nastpuiąc na chorobę, nie ná chorych. DanOstSwada 212.

– Budowałem się z tey exhorty, ktorą tu z Herburtowego Statutu czytano rekomenduiąc konfidencyą, áleć to wierzę, nie do konfidencyi głos, w ktorym WKM przeciwko wiernemu i życzliwemu sobie Senatorowi exacerbowano. DanOstSwada 24.

– Ále obawiam się słusznie, zeby podobne grzechy, excessy, zbytki, podobnym nie zákończyły się Epilogiem, boię się, ze nie iednemu podobno nim się te kárnáwalowe skończa uciechy, Epulonowe spráwiedliwość Boska napisze Epitháphium. DanOstSwada V, 20.

– [...] oto resztę fortunki nászey, zdrowie y życie násze w Ręce Twoie oddáiemy [...] DanOstSwada V, 23.

– Aliści nie tu stanęłá Dobroczynność WK M. prętko z Pokoiu przeniosłá go do gábinetu swego Páńskiego, [...]. DanOstSwada II, 4.

– A nawet sąsiedzi moi domowi PP. Gdańszczanie [...] spalili mi Szotlant y ludzi moich broniących ognia nagłego y ratuiących, przynaymniey rzeczy, zabiiano. DanOstSwada I, 205.

– [...] á ták gdy y obfite swoie W.M. Páństwu przezemnie [rodzice] przydáią błogosławieństwo, niech się też y mnie godzi Wujowskie przyłaczyć Vota, żebyś W.M. Pán z nowo nábytym przyiácielem w długi wiek pomyślnych zazywał pociech [...]. DanOstSwada II, 19.

– Krolowá IMCPMM przyięłá w Dom swoy Krolewski Damę, ktorá w swym mieyscu nie miáłá inquitatem fatorum, wychowáłá w Swiątnicy tey swey Páńskiey, gdzie wszytkie wysokie Pánieńskiego wstydu przymioty, wszytkie wypolerowáney grzeczności ozdoby, wszytkie doskonáłey pobożności y skromności decora stateczną sobie zásádziły Stolicę. DanOstSwada II, 5.

– [...] lepiey pod samą Krolewską Zwierzchnością żyć, ániżeli się w tákie niebespieczeństwo wdawáć, żeby ná samey tylko niewinności żywota y postrzegániu Praw szczeście swoie człowiek sadzić miał. Taka powiádáią myśl iest, y záwsze będzie Ludzi swawolnych, á nie ukroconych, ktorym groza Praw iest nie miłá, á wszeteczney ich swawoli záwsze przeciwna. DanOstSwada I,30.

– Pámiętay Samuelu, że zgodę Dawid przyrownał do drogich máści, około tych wielka praca, ieden trze, drugi grzeie, láda záś mucha wpádnie y skázi wszystko. DanOstSwada V, 8.

– Traktuieszci tę dobrze Architekturę (że ią ták nazwę:) W. K. M, gdy tákie mnostwo co raz do rąk W. K. M. bogatych przychodzi Wakánsow, rożnych Rzeczypospolitey Synow obowiązuiąc sobie animusze, wiedząc oraz, że te są á nie insze, ktore w grzecznomyślnych sercach wielką wzbudzaiąc Cnotę praemia, y gnuśnych pod czas głębokiego wzruszáią do przysług Rzeczypospolitey prożnowania. DanOstSwada I, 16.

– Tak o sobie smiało y bespiecznie mowić mozesz WKMć, bo cokolwiek w opiekę cokolwiek in fidem tuam devenit, nic przecie áni mocą, áni gwałtem, áni skrycie, áni oczywiście Rzeczpltey odięto nie nie iest. DanOstSwada I, 143.

– [...] á rátunek zdrowia nászego, ktoremuśmy winni prospicere, gwałtowną być tego przyczynę ukazał [...]. DanOstSwada IV, 38.

– [...] widziemy Iunosze tego, nullum servitii signum Cervice gerentem, swobodne przecie pod złote Iarzmo, ták skłánia serce, że dożywotnie hołdowną IeyMMPannie juncta testato Numine Dextra oddawszy przyiaźń, iuż więcey, nie assimiliatus hinnulo capreaeq; cervorum pokrzewistych buiać będzie pagorkách [...]. DanOstSwada 33.

– Może się bespiecznie tenże szczycić Iunosza, osobliwym W. K. Mci Nayiasnieysza Páni moiá Miłościwa respektem, nie tylko iuż iásnieie purpurą, ále y wkrotce w Senatorskim wyda się krześle zá wielowładną Páńskiego faworu promocyą zá W. K. Mci wiecznie hołdowną nieznaiącą żadney Alternaty powinien usługę. DanOstSwada 31.

– Na głos y słowo WKMci niezmazanego Krolewskiego kredytu, rzadkiey y niezwyciężoney klemencyi, ná słowo cney Korony Polskiey y iey starożytney cnoty, instar miraculi wielka część do W.K.M: Państwa, y toż obcemu hołduiąca Hetmanowi, dzisiay cursu extraordinario et supernaturali do łaskawego powraca Nieba, y w nim Serenissimum solem, y prześwietne astra W. K. M: P. M: M: y Rzpltey veneratur. DanOstSwada I, 140-141.

– Z respektem tedy, ktorego powaga mieysca tego y godności IWW WMPP Dobrodzieiow inspiruie, ucisniona niesłuszną wexą sierota sprawiedliwości żebrzę [...]. DanOstSwada II, 72.

– Naznaczył Oyciec Institutory y sposob Institucyi [...]. DanOstSwada II, 78.

– [...] począwszy od osmnastu czwierci i borgowych ascendit [...] Woyska, á stąd insuficyencya [...]. DanOstSwada IV, 1.

– [...] zacne Woiewodztwo iednomyślną wolą świątobliwe intencye Páńskie w niżey wyrażonych propozycyách przez insynuowánie w Instrukcyą ná Seym przyszły sekundowáć będzie. DanOstSwada III, 27.

– [...] przypuściłá do sekretnych Listow, uczyniłá interpretem y tłumaczem Woli swoiey Páńskiéy intymowámey przez náyskrytsze ceduły [...]. DanOstSwada II, 4.

– Będą ále nie bez inwidyi potomne uwáżáć wieki, wielowładną Májestátow Wászych dzielność [...]. DanOstSwada II, 24.

– Dosyć na tym, że się w tym Domu urodziła, gdzie zawsze z Starożytnością poczciwość, z podczciwością cnota w iedneyże sworze chodziła. DanOstSwada II, 21.

– [...] naznaczyłem áktowi temu dzień szosty Lipca w Warszawie, uniżenie WKMści supplikuiąc, ábyś ná ten obowiązek iednoczących się do usługi swey Pańskiey wiernych y życzliwych sobie Domow przytomnym pátrzył okiem [...]. DanOstSwada IV, 77.

– A pierwszy Iędrzey Kásztelán Krákowski tę iedynie niech uznaie godności swoiey y niewysłáwionych áttrybutow pochwáłę [...]. DanOstSwada II, 9.

– Dosyć ná tym, iż chwalebną Iunoszow pamięć Avunculus excitat Hector. DanOstSwada 15.

– Także podobny Pacyent ImP. Pruchnicki co ucierpiał, iak w nocy spiącego náiechano, bito, kátowano, w kaydanách, łáncuchach po Grodách, Trybunałách, wodzono, swiadczą Dekreta Trybunalskie latis Inquisitionibus ferowane. DanOstSwada II, 73.

– Pomowmyż o tym podufale z sobą choć mniey porządnie, bo y w tym niech znáć będzie wolność, nie wprzod iednák ász uczyniemy to, co uczyniło Collegium Apostolskie, kiedy złączywszy się do obránia za dwoch iednego, zá sukcessora złemu uczniowi, przystąpić do Elekcyi nie chcieli, áżby się byli Bogu swemu upokorzyli: [...]. DanOstSwada V, 2.

– Ubroń Boże, ábyś był podobien do owego kostery, ktory wyszedł wszystko przegráwszy z tego domu ubogim, do ktorego wszedł był bogátym. DanOstSwada V, 9.

– Floryan stáry w bitwie z Krzyzakámi trzema kopiami przebity, gdy nad bolem swoim boleiącemu Władysławowi Łokietkowi Krolowi Panu swemu opowiedział cięższą dolegliwość swoię z złego, którego miał Sąsiadá, ániżeli z tych ktore cierpiał rázow, tákiż Zelum y w drugich Jelittczykach et in fera eorum posteritate, excitavit, że iáko on prywatnego złego sąsiadá żadną miarą znosić nie mogł, ták i oni nieumieli nieprzyiażnych, y nieżyczliwych Oyczyzny swey sąsiad cierpieć. DanOstSwada II, 76.

– Więc ten znowu gdy łzy gorzkie w płáczach y Lamentach, bá y czasem w ostatniey rospaczy godziny liczy, o iáko prędko w pogodnym Szczęściu y trwálych pociechach złey chwili zapomni. DanOstSwada II, 20.

– [...] lámentliwym mowiąc głosem, uskarża się iuż nie ná Niebo, ktore swemi influencyami żyiącego trzymało, iuż nie ná ziemię, ktora go sustentowałá, ále boleie ná nie chętną człowiekowi náturę [...]. DanOstSwada VI, 7.

– Kto chce wysoko latáć, trzebá żeby miał po temu skrzydłá [...]. Trzebá Samuelu, żebyś tákiego obrał Paná, ktoryby się nie tylko do woyny applikował, ále y do czynienia spráwiedliwości [...]. DanOstSwada V, 7.

– I dla tego sam W. K. M. chcesz ut somno abrumpat Cura salubres, ábyś pokazał, że wielkiego Krola, Mężnego Atlanta siłom, lubo cięszki iest świat, letkim iednak zda się bydź ciężarem. DanOstSwada 40.

– Kwitniemy w cięszkim orientalney zapalczywości upale, wpuł okroponych ták stoimy rozwalin, że áni nas grodzące od pienistego Dunáiu groty, przy nápiętych od Euxinu strzałách, áni Lerneyskie straszydło, vipereis distendens brachia nodis, záiuszoną nie może zalterowáć paszczą. DanOstSwada 28.

– Słusznieć wierzę odpowiedziało się gdzieś, (iż bespiecznie trochę w publice prywatną rzecz wspomnię) iednemu pysznemu pro sua MonarchiaLitigantowi ná ową quaestyą [.... DanOstSwada I, 14.

– Umárł Bogacz, á z ciáłem y z duszą pogrzebiony iest w Piekle, umárł Łazarz, á od Aniołow świętych zániesiony iest ná łono Abráhámowe. DanOstSwada V, 20.

– [...] Widziałeś kiedy krádziono, łupiono, odzierano Rzeczpospolitą, pátrzyłeś ná to przez spáry, y podobno tákich protegebas, currebas cum eo, kradłeś z nim, y dálsze tam idą ná tákich maledictiones Divinae, ktorych rozumiem, że nie zechce nikt záciągnąć. DanOstSwada I, 23.

– Ale wszystkie te w iedney osobie twoiey MPánie Woiewodo Poznański z kompendyowane Antecessorow decora teraźnieysze widzą lata. DanOstSwada 27.

– Nie masz czego baśliwym zazdrościć wymysłom, w pięknych słońca pokoiach zápisuiącym Xiężyca cunas et ortum, bo wiemy dobrze, że Herbowny IeyMci MPánny Xiężyc, nie tylko się bez słoneczney nigdy nie obchodził iasności, ale go zaraz primo á limine vitae, nutrix Aula fovet. DanOstSwada 48.

– Niech y te same uprzykrzone częścią mroźne, częścią niepogodne arye, w Majowe się Nam odmienią delicye, kiedy przy Nayiaśnieyszey WKMści Osobie iáko przy prawdziwym Błogosławieństwie Naszym y szczęścia Ray y konsolacyi May odbieramy. DanOstSwada 178.

– Tegoż dziękowania zá konferowane Marszałkowstwo Seymowe 1652. DanOstSwada 10.

– Bo do Francuskiego przeniesiona lilie tu, pokazałá iák pięknie się wydáią, lilia mixta rosis w Ianie Ursynie Kanclerzu Francuskim y w Máryey Marszałká Montmorancego Zonie, ktora w młodym wieku, przez nieszczęśliwą pomienionego Marszałka śmierć zostawiona, piękne mu iáko druga Artemizya wystáwiłá Mauzoleum, y wzgardziwszy wielkiemi, ktore się trafiały fortunámi w tymże, Klasztorze non sine odore Sanctitatis dni swoich dokończyła. DanOstSwada 45.

– Wszakże iáko żáłowáć, ták y miarkowáć żal potrzeba, każdemu bowiem żyiącemu ná swiecie ták zgásnąć trzeba, każdy ferowánemu raz Dekretowi subesse musi. DanOstSwada VI, 7.

– Ia zaś zápomnieć nie mogę longiori dignum aevo Imci Pana Kasztelana Miedzyrzyckiego, ktory ták dobrze, ták życzliwie ná Dworze Cesarskim, W. K. Mci y Rzeczypospolitey służył, y ktoryby pewnie był z łáski Pańskiey wielkich przodkow swoich doszedł godności, ni fata negassent. DanOstSwada 46.

– [...] wszystkie Rzeczypospolitey przestronności okiem swym przezieráiąc, iáko słońce w głębokiey ziemi bogáte mineralia, ták WKM zewsząd co lepsze poduces y będziesz miał fulcra Majestatis Subjecta. DanOstSwada 17.

– A coż mogło się dostáć od łáskawey Nieba dyspozycyi Máiestatowi temu, ná ktorym WKM zásiadasz, wspanialszego, iáko gdy Vicariam Dei trzymáiąc ná Ziemi potestatem, ták wiele Oyczyzny Synow z szczodrobliwey swoiey minificencyi WKM násycić możesz chlebem. DanOstSwada 18.

– Aleć ledwo co y tám mieyscá zágrzáł, kiedy WKM czynisz go do rożnych Pánow Chrześćiáńskich Ministrum Wielkie Domu swego y Rzeczypospolitey powierzáiąc mu Interessa. DanOstSwada II, 4.

– Chciey tedy WXM według wspaniałey duszy swoiey żal y utrapienie ták moderować, ábyś przy zupełnym záwsze zostaiąc zdrowiu byłá pomocna duszy iego [...]. DanOstSwada IV, 46.

– Z tego tedy Domu przybierász sobie W. M. Pán Przyiáćielá, w ktorym Ieymość Pánná Siestrzenicá nie mogłá tylko w przystoynych przy pokorze Pánieńskiey postępkách, w nienágánnych, nie zágránicznąć moderowánych mánierą, ále nie zblákowáną cnotą umiárkowanych obyczáiách świątobliwe mieć wychowánie. DanOstSwada 19.

– Sekunduiesz y ty fortuny násze, Pańską y Mácierzyńską protekcyą Páni moia miłościwa, gdy zeszłe dawnieyszych wiekow przechodząc Monarchynie, iedynym udzielney Dobroci stáiesz się przykłádem. DanOstSwada 47.

– Pierwszy dopiero Bouffał godny y Swięty Wáwellu Infułát otworzył Nám Stárożytnośći Wrotá; to iest nieomylná: Ze Potockich Fámiliá od samego początku Polskiego Imieniá wysokiemi iáśniáłá prerogátywámi, zá Bolesłáwá Krzywoustego Wielką włádáł Bułáwą, znáć że y dobry Zołnierz, y dobry Wodz, kiedy pod ták wálecznym y szczęśliwym Monárchą trzykroć porániwszy Prusakow ná ten czas Pogán nád Rzeką Piláwą, wieczne wystáwił monumentum w herbownych Krzyżách, y od tego mieyscá gdźie zwyćiężył, wspániáłemu nádáwszy Piláwie názwisko, á stráćiwszy w krwáwey z Moráwiánámi rękę bátáliy, od pomienionego Páná odebráł złotą ná znák publiczney fortuny przyszłey, że wspániáli onego Sukcessorowie mieli być práwą ręką, y iedyną złotey wolnośći obroną. DanOstSwada 7.

– Powtore, żeby tych, ktorzy możnieysi są, y ktorym dał Pan Bog obfitość większą, prosili, nápomináli, Sądem Boskim y wiecznym y doczesnym grożąc karániem, do Kompasyi nád ubogiemi pobudzáli. DanOstSwada V, 11.

– Rozlegáią się harde przy nadętych mruczącego Dniestru bałwanach, wschodniego Tyrana imprezy, po Bałtyckich łámie się brzegach przeraźliwy, pomieszanym hukiem odgłos, ktoremu wdzięczne Septemtrionu echo ná tych dwoch Narodow Kapitolum przy weselnych odzywa się koncentach, Cymbala pro lituis, pro ferro tympana plaudunt. DanOstSwada 28.

– A coż dopiero mowić o tych, ktorzy nád potrzebę swoię abundant in superfluis ná zbytki, ná excessy máią z kąd łożyć. DanOstSwada V, 17.

– [...] czemu? przepragnione życzliwych społ Braci Waszych żądze oczekiwaną nasycać nie macie pociechą, ábyśmy żyć y radzić mogli, teraz spokoynie, ná potym bespiecznie. DanOstSwada I, 208.

– Konstanty [...] po rożnych publicznych usługách eo spectaculo oczy swe w Sędziwości swey nasycił, iż pátrzył ná dwoch Synow pospołu w Rádzie z sobą siedzących. DanOstSwada II, 80.

– [...] przedawáły Dámy bogáte [...] co naydroższego y naymilszego mieć mogły byle tylko łáknącego, prágnącego, obnażonego w ubogich JEZUSA nákarmić, násycić y przyodziáć. DanOstSwada V, 18.

– [...] á ták gdy y obfite swoie W.M. Páństwu przezemnie [rodzice] przydáią błogosławieństwo, niech się też y mnie godzi Wujowskie przyłaczyć Vota, żebyś W.M. Pán z nowo nábytym przyiácielem w długi wiek pomyślnych zazywał pociech [...]. DanOstSwada II, 19.

– Pomowmyż o tym podufale z sobą, choć mniey porządnie, bo y w tym niech znáć będzie wolność [...]. DanOstSwada V, 2.

– [...] niech mi będzie wolno czasowi folguiąc Starszych solâ Veneratione poczcić [...]. DanOstSwada II, 80.

– Niechay ten, ktory Chorągwią swoią, samą śmierć potłumił, ktory w Krzyżu zwycięskim pokazał Prodigium Amoris wszelką na was zlewa szczęśliwość. DanOstSwada II, 11.

– Niechayby sława dawnym przyiaźnieysza wiekom, zeszłego czasu szczęściem y dobrocią kwitnących policzyła Monarchow, ktorych więcey pochlebne wymyśliło pioro, a niżeli pamięcią álbo okiem prawdá zásięgłá [...]. DanOstSwada II, 24.

– A co wprzod iść miáło przy nie lekkiey powadze, oddáie Rzymskie Państwo y po dziśdzień Cesarzom swoim, Nomen semper Augusti, sama tylko Polska w wspaniáłe nie uboga będąc zdawna tytuły, á naysłuszniey po Chocimskiey strászney swiátu z Turkiem Woynie, w siłách swych zostawszy nieprzełamáną, od Naywyższego Tytułodawcy Oyca Swiętego Głowy, Invictissimi Regis Poloniarum Pánom swym ziednawszy Imie, że o to przy nie ciekáwey, á Stáropolskiey pokorze, wiecznemu raczey przypisuiąc to Bogu, ták wysokiego zámilczałá poty Pánom swym odnosić tytułu, lubo go skrytą iákąś Sprawą Niebá Wielkiemu WK Mści zátrzymáłá Imieniowi. DanOstSwada I/2.

– Za nocną inwazyą okrutne zabicie y angaryzowanie Szlachcica tylko dwunastu Niedziel wieżą Jmci skarano. DanOstSwada II, 74.

– Y ty ktoszkolwiek iesteś, coś bezbożnym żelazem synowską przeciwko Matce uzbroił rękę [...] Staniesz się sam niefortuny swoiey architektem. DanOstSwada V, 4.

– [...] podrzucono nie dawno w Rynku Wárszáwskim niewiniątko iedno, widzieli álbo podobno widzieć mogli dość zamożni Miástá tego Obywátele, żeden się nád nim nie zmiłował [...] Cudzoziemiec ieden [...] hoyną ná wychowánie iego dał, y hoynieyszą ieszcze obiecał Jáłmużnę [...] przydáiąc [...] że poiąc nie mogł tákiego niemiłosierdzia w ludziách nászych [...]. DanOstSwada V, 17.

– Postąpiłá z swoiemi Krolami ta Rzeczpospolita iáko mądra y miłuiąca Mátka z ukochanym dziecięciem, ktore gdy przez pierzchliwość obaczywszy noż, lubo żelazko iákie, naprze się go do igraszki dziecięcey, nie z żadney nie miłości czyni Rodzicielká, że onego nie bespiecznego umyka dziecięciu żelazka [...]. DanOstSwada I, 13.

– [...] nie moiey to Głowy, nie mego błachego konceptu, dzieła te przypominać y mowić ná czym naydoskonalszych, y naydowcipnieyszych rozumow musiałyby szwankować perfekcye, áleć haesitanti y niemownemu, godzi sie iednak wdzięcznym zostawać, [...] DanOstSwada I, 144.

– Pierwszy dopiero Bouffał godny y Swięty Wáwellu Infułát otworzył Nám Stárożytnośći Wrotá; to iest nieomylná: Ze Potockich Fámiliá od samego początku Polskiego Imieniá wysokiemi iáśniáłá prerogátywámi, zá Bolesłáwá Krzywoustego Wiclką włádáł Bułáwą, znáć że y dobry Zołnierz, y dobry Wodz, kiedy pod ták wálecznym y szczęśliwym Monárchą trzykroć porániwszy Prusakow ná ten czas Pogán nád Rzeką Piláwą, wieczne wystáwił monumentum w herbownych Krzyżách, y od tego mieyscá gdźie zwyćiężył, wspániáłemu nádáwszy Piláwie názwisko, á stráćiwszy w krwáwey z Moráwiánámi rękę bátáliy, od pomienionego Páná odebráł złotą ná znák publiczney fortuny przyszłey, że wspániáli onego Sukcessorowie mieli być práwą ręką, y iedyną złotey wolnośći obroną. DanOstSwada 7.

– Krzywo przysięgáć, testámentá, legácye, ukrywáć, upiiáć się iak bestye z utrátą rozumu, drugich do tego przywodzić, […] Niektorym widzą się zá máłe grzeszki. DanOstSwada V, 22.

– [...] ále y Rzym sam, on mowię Rzym ieszcze niewielki y nie sławny, czymże początkow Orientem fortunam poparł y pokrzepił, ieżeli nie onemi z Sąsiedzkiemi Familiami lubo poniewolnym zrazu Małżeństwem á zátym znieśieniem się w ieden lub iedno Rzeczypospolitey Ciało dwu Mężnych Narodow, czym potym nie tylko blizszym Sąsiadom, ale y odlegleyszym Páństwom śilni byli [...]. DanOstSwada 16.

– [...] pod ten czas, kiedy pierwszych ná swiecie ták w Chrześciaństwie, iáko między Pogany Państw, rządy w ręku Ludzi młodych Panowania niewiádomych, á ledwie nie Dzieci zostały, Nam w Naszych trudnościach Pan Bog Waszą KM. chowáć raczy [...]. DanOstSwada I, 33.

– [...] ieszcze nie chcemy desperować de forte tey Oyczyzny ktorą postronne Narody chociaż z niewolnym respektem invictam et nullis casibus superabilem zawsze adorabant. DanOstSwada IV, 13.

– Iak wiele tákowych się znayduie [...] ktorzy to rozumieią [...] że im wolno we wszelákich niewstydách áż po uszy brodzić. DanOstSwada V, 22.

– [...] iáko tam ktoś szczęśliwość wolno obieraiącego Krolestwa nad cięszką przenosząc sukcessyą, rzekł: Conferre ad securitatem Imperantium & obtemperantium constantiam, Regem per omnes eligi, bonos namq; malosvè elegerint, non aliis, sed sibi imputari, et sine murmure quemq; laturi. DanOstSwada 13.

– Ná tę zaś Kommissyą do Grodna w roku da Bog przyszłym 1737 dzień XXII Miesiąca Maia praesigimus, gdzie post praestitum w sposobie zniesienia podymnego expressum Iuramentum et ad mentem obloquencyi tamże Anno 1733. wyrażoney opisany porządek záchowawszy, wszystkie Woiewodztw y Powiátow ták Dobr Ziemskich Duchownych iáko y Krolewskich y ich substytutow maią być komportowáne Táryffy. DanOstSwada III, 9.

– [...] co iż z czułego WKM o cáłości nászey obmyśliwania pochodzi, nie bez wielkiey przyczyny Dobroci Panowania WKM z wielą przedtym szczęśliwości Nászych spolne dziś z iedne osobliwe poczytamy [....]. DanOstSwada I, 33.

– Specyał to, gdy Krol nie nolentibus, nie niechcącym, ále przez wolne obranie, ultroneè przez uznánie go zá Páná per cognitionem pánowáć zaczyna, ná tronie stawá, berło bierze. DanOstSwada V, 2.

– Konstanty [...] po rożnych publicznych usługách eo spectaculo oczy swe w Sędziwości swey nasycił, iż pátrzył ná dwoch Synow pospołu w Rádzie z sobą siedzących. DanOstSwada II, 80.

– Drudzy w bogáctwach opływaiący rożnemi Państwy y Monarchiami władnąc, karmią się nadzieią długiego pożycia. DanOstSwada VI, 6.

– Roskazuiemy y to, áżeby Plebáni osobliwe mieli stáranie około porátowánia ubogich w ostatniey zostaiących potrzebie [...]. DanOstSwada V, 11.

– Żadne podobno prezerwatywy, żadne pachnące oleyki, żadne posilaiące medycyny do przedłużenia życia nie pomogły. DanOstSwada VI, 7.

– A teraz niepoiętych Sądow swych wyrokien ták tę armatam Litem między nami do czasu rozwiodł, ábysmy z wytchnienia in extremis malis pociechę wprawdzie iákąkolwiek mieli, gniewu iednak Iego gorzkie skutki w nierowney y ciężkiey pácifikácyi uznawáli. DanOstSwada I, 34.

– Exercet novis Pańską głowę, y iuż interposuit powagę swoią, Krolewską, naznáczywszy termin tey pacyfikácyi ná dzień 21. DanOstSwada III, 16.

– Posypawszy popiołem głowy swoie, grubą y ostrą przyodziawszy się włosienicą padáli przed Ołtarzem. DanOstSwada V, 14.

– Nie rozumiem NM Krolu, żeby co w oney wszystko máiacey Boskiey Wszechmocności wspániálszego było, iáko kiedy ten wszystek oraz swiat ná koláná padaiąc, niską mu oddáie czołobitność. DanOstSwada V, 13.

– Ta iedyna pociecha zostáie że ten zacny Duch [...] zostawiwszy ten padoł płaczu y tęsknice, wybił się do gory. DanOstSwada VI, 10.

– Gdyby można Samuelu żalem dawnych wiekow zwábić pámięć świeżą, zeby się szczerze uważyło dla czego często ták wielo palm zwycięzkich w samym uwiędło kwiecie. DanOstSwada V, 8. DanOstSwada V, 8.

– Pokazałá potomnym wiekom pámiętnego Kawalera. DanOstSwada III, 100.

– ma [...] to Monarchia Prawo żeby gdziekolwiek w konkurrencye Panegiryczne Sám Náyiásnieyszy rozłożonych po Niebie Wolnych Plánetow, wrodzonym swym swiátłem ukoronowany Krol Słońce chodzi, tam się nikt nie ważył, nietylko z pomnieyszych bogato sutych po Niebie światłości, ále też y samych Swoie Państwa y panowanie obszerne maiących Planetow chwalić. DanOstSwada II, 22.

– Została po niey młodsza nie tylko we krwi, ále w cnotach, w życiu y obyczaiach prawdziwie Rodzona Siostra Jey Mć Páni Sieniawska Podczaszyna Koronna. DanOstSwada II, 82.

– Ten z Kázánowskiey Dziád iest rodzony IMCi Páni Kásztelánowey Wołyńskiey Wielohurskiey. DanOstSwada II, 8.

– Krolowá IMC P.M.M. przyięłá w Dom swoy Krolewski Dámę, ktorá w swym mieyscu nie miáłá inquitatem fatorum, wychowáłá w Swiątnicy tey swey Páńskiey, gdzie wszytkie wysokie Pánieńskiego wstydu przymioty, wszytkie wypolerowáney grzeczności ozdoby, wszytkie doskonáłey pobożności y skromności decora stateczną sobie zásádziły Stolicę. DanOstSwada II, 5.

– [...] pokora niezmyślona, prawdziwe Nabożeństwo, nieprzymuszone posłuszeństwo, cichość, skromność, wstyd niepokalany Panieński, y inne świątobliwe przymioty, do ktorych tá zacna Pánná przy wrodzoney sposobności,z dozornego wychowania Bogoboyney Rodzicielki pochop wziąwszy, ná wszeláką dá Bog pociechę y ozdobę z tym wszytkim idzie dziś w dom W.M.P. [...]. DanOstSwada II, 18.

– Przypominam sobie iako Duchowny Ewanjelią o głupich owych Pannach, którym dla tego [...] nie otwporzono, że tylko dwa zakołatały. DanOstSwada I, 267.

– Obdarzył Pan Bog Jey Mość MM Pannę swemi własnemi u nikogo nie pożyczonemi cnotámi. DanOstSwada II, 82.

– Ludzie brzydząc się ich Panowániem y zwierzchnością, y nie Pany ále tyranámi onych nazywaiąc (na [...] Statucie [...] Dobro Rzeczypospolitey zasadzali). DanOstSwada I, 29.

– Nie porownaią z szczęściem Wolnych Narodow y Rzeczypospolitey, ktorych całość powszechne Civium miłość y zgoda trzyma, lubo przy głowie ale Wolnemi głosami obraney podług Prawá panuiącey. DanOstSwada II, 61.

– Omnia genera podatkow [...] y Prowentow Starościńskich partis quartae, pápierowego, Minnicy, Aukcyi Skarbu WXL y inne wszelkie media, ktore się obmyślić mogą, wynaydzie. DanOstSwada III, 9.

– Zywy przykłád Bostwá tego dáiecie ná widok Swiátu Polskiemu w Osobách tey zácney Páry łáską y Dobrodzieystwem WKM. Dniá dzisieyszego spojoney. DanOstSwada II, 4.

– Zdarzenie Pańskie do tego stanu przybiera rowne sobie we wszystkim pary, záczym bespiecznie ia teraz w żadne nie wzieraiąc Almanachy, z pewną wrożką winszowáć WXcy MMMP mogę wesołey dzisieyszey doli. DanOstSwada II, 76.

– Wołam do was, ktorzy Gumná, Szpichlerze nápełnione máiąc, ktorzy moglibyście nietylko Poddánych wászych, ále y cáłą Paráfię, bá y cáły podobno Powiát y Ziemię wyżywić. DanOstSwada V, 16.

– Expressya nieznośnego żalu WXMści z straty nieodżałowanego wiekami Nayiaśnieyszego Iey Oyca [...] partykularnie mnie zkolligowanym należącego obowiązkiem, niezmierną napełniła załością. DanOstSwada IV, 47.

– Niechay się iako w pierścieniu złotym z drogiego kamienia chlubią zacnością bez wolności prawdziwey. DanOstSwada 141.

– To swoiemu záchowuiąc Czasowi, teraz prosiemy, ábyśmy ultricem WKMP No Mo dexteram ták wielą tryumfow ukoronowaną pocáłowáli. DanOstSwada I, 22.

– Bo (mowmy sobie prawdę, nie pochlebiaymy sobie) nie masz y z naywiększych y z naymnieyszych w tey Oyczyznie, ktoryby się czego dobrego in privatum spodziewáć mogł, ieżeli się publico zle dziać będzie, iężeli nam złe w tey Elekcyi kostka padnie. DanOstSwada V, 9.

– Niechayby sława dawnym przyiaźnieysza wiekom, zeszłego czasu szczęściem y dobrocią kwitnących policzyła Monarchow, ktorych więcey pochlebne wymyśliło pioro, a niżeli pamięcią álbo okiem prawdá zásięgłá. DanOstSwada II, 24.

– Już ci wierzę przedtym że smiele rzekę, y Násza myśl Polska dumno pátrzyć byłá poczełá, zá pochlebnego szczęścia y miłego pokoiu powiewaiącemi zewsząd wiátrami. DanOstSwada I, 15.

– Mógł się ten nieśmiertelney pámięci heros y tym przed światem pochlubić szczęściem, iż wielki Oyciec wielkiego po sobie zostáwił Syna Kanclerza tákże Koronnego, Oyca Jmci Panny Kanclerzanki MMPánny. DanOstSwada II, 78.

– Coż wżdy inszego w tákowey záwierusze cieszyć nas ma, ieźli nie sama incolumitas tego, ktory ad Clavum siedząc tey Rzeczypospolitey, a przez czterdzieści lat y kilka periculosissime navigationis cursum obiema czasy pogodnemi y pochmurnemi, szczęśliwie iednak nákoniec odprawuiąc, záwsze y w tey nawałności cokolwiek animo et arte potest, czynić nie zániechywá. DanOstSwada 32-33.

– Co [rozumieć mamy] o ták często y gęsto pałaiących pogrzebowych pochodniach? DanOstSwada VI, 11.

– Czyliżby nie mogli mieć większych pociągow skłonić się in favorem tego wielkiego Pana. DanOstSwada II, 74.

– Y my wierzę w posrzodku otwartych ran Rzeczypospolitey ználezliśmy teraz, coby do ozdobney y mężney nieprzełomności pociągnąć się mogło. DanOstSwada I, 12-13.

– W spráwie ex Actoratu Mnieyszego pozwánego względem iákoby winy dwuchset grzywien Polskich y szkod Dekretem nakazanych niezapłácenia super vera actoratum teraźnieyszego aktora względem krzywd y gwałtow poczynienia intentowaney ná terminie po Dekrecie y Inkwizycyi pozwoloney záchowałym w winách dwoch wiecznych Bánicyi podług punktow wzwyż Miánowanych osobnie nakazanych[...] DanOstSwada III, 101.

– Inni záś pod tę powinni pod tę powinni podpádáć censurę: ad calamitata Nomen sat est esse hominem. DanOstSwada II, 6.

– Lecz Jmść ad excusandas excusationes in peccatis alleguie, że to są rzeczy pogodzone y zakwitowane. DanOstSwada II, 73.

– Błogosławiony Stanisław Kostka Kasztelana Zakroczymskiego Syn, życiem y śmiercią, ba y po śmierci strażą nad nami Anioł Polski. DanOstSwada II, 82.

– Jáko zaś szczerze pomagam WX Mści żalu teraźnieyszego, tak duszy Bogu ulubioney gorącemi modlitwami y sam wspierać nie przestanę [...]. DanOstSwada IV, 46.

– ...zálecenie to záwieram, iż cokolwiek ieno in hac paritate nostra wyniosłego [...] y zacnego pomyślić się może, to się wszystko w JMPanny Kanclerzanki Oycowskiey y Macierzyńskiey linii [...] znayduie. DanOstSwada II, 82.

– Składamy Seym [...] według przypadaiącey między Prowincyami Alternaty, na pierwszy Poniedziałek po S. Michale. DanOstSwada 30.

– Seym Ordynaryiny [...] w Warszawie w roku teraźnieyszym 1738 w pierwszy Poniedziałek po Swięcie S. Michała Archanioła. DanOstSwada 27.

– Podź postaropolsku, nie szukay compendium swego despendo Rzeczypospolitey, ieżeli chcesz, żeby tá wolność ktora dotąd rumpebat jugum, frangebat vincula trwałá, żeby Oyczyzna w służebniczey nie chodziła postaci, żeby iákikolwiek Piłat według upodobania swego Krola nie przyprowadził. DanOstSwada V, 6.

– Niechay ten, ktory Chorągwią swoią, samą śmierć potłumił, ktory w Krzyżu zwycięskim pokazał Prodigium Amoris wszelką na was zlewa szczęśliwość. DanOstSwada II, 11.

– A coż dopiero mowić o tych, ktorzy nád potrzebę swoię abundant in superfluis ná zbytki, ná excessy máią z kąd łożyć. DanOstSwada V, 17.

– Między rozmáitemi, ktore álbo naturá uformowáłá, álbo dowcip ludzki wynálázł, álbo też samá wymogłá potrzebá, obowiązkámi niemász dostoynieyszego, nád serc i áffektow unią. DanOstSwada II, 19.

– Ale y w narodzie Naszym Herbowni kiedyś pod iedną Chorągwią do potrzeby stawali [...]. DanOstSwada II, 61.

– Roskazuiemy y to, áżeby Plebáni osobliwe mieli stáranie około porátowánia ubogich w ostatniey zostaiących potrzebie [...]. DanOstSwada V, 11.

– [Faraon] iák wielkie zgromádził Prowiánty, iákie pozákładał Mágázeny, iákich szukał sposobow, áżeby poddánych swoich potrzeby rátowáć mogł. DanOstSwada V, 17.

– [...] posyłáno ode Wsi do Wsi, od Miásteczká do Miásteczká, od Klasztoru do Klasztoru o potrzeby ubogich pytáiąc się y onym hoynie prowiduiąc [...]. DanOstSwada V, 18.

– ...kiedyby ta nasza szczęśliwość, iáko ab extra żadney nie zna odmiány, ták pownętrznie nie miáła swego molá, nicby nám ad summam felicitatem nie deesset, tylko żeby byłá perpetua. DanOstSwada I, 22.

– ...wszyscy co się gránic Jmci N. tykamy, nie mamy pokoiu; iáko pozaczynane ze wszystkiemi processa, ustawiczne wexa y poczynione rożnym Osobom swiadczą wiolencye. DanOstSwada II, 72.

– ...przeplatał ie [dobrodziejstwa] Pan Bog wielą rożnych łask y Błogosławieństw swych, ktoremi ta Rzeczpospolita publice et privatim tak nie dawno opływáła, iż nam szczęścia nászego co przednieysze ná swiecie Monarchie słusznie pozayrzeć, porownać w nim z námi nie każde y nie zawsze mogły. DanOstSwada I, 32.

– Iestem prawda człek niegodny, áleć przecię nie desperuię, że ten BOG, ktory mię in hoc gradu osadził, doda siły [...] zapomocą Nayśw. Matki przytym Swiętym mieyscu Cudami słynącym [...]. DanOstSwada I, 206.

– Jest Oliwski Profess X. Białobłocki, zacny y barzo rodowity w Prusiech Szláchcic y dawny Indigena. DanOstSwada 26.

– Náyiáśnieyszy Krolu [...] tákeś ią [ojczyznę] pod Páńskie Berło iáko pupillam przyiął, że iey dziwnym y do tych czas niezwyczaynym dziełem inter cogitationis et opera belli Spokoyne sprawuiesz ferye. DanOstSwada II, 24.

– Zgineli Betsamitowie, że ná przyście Arki uwáżali bardziey interes kráiu swego, niż chwałę Boską... DanOstSwada V, 5.

– Czy nam znowu Samuel ten nie uczyni ták iáko uczynić przynáglony musiał Aaron. DanOstSwada V/ 4.

– Nie wszystkich ták przyrodzenie spráwiło, áby więcey rozumu, ániżeli námiętności swoich, á bestyalskich popędliwości náśládować mieli. DanOstSwada I, 29.

– Nie znał się takowy ná rerum pretia, álbo przyskępszemi od Niebá nátury, y fortuny uprzywileiowany musiał być faworami, ktokolwiek z tym beśpieczeństwa niż prawdy bliższym wydał się sekretem, iż nic łacnieyszego, iáko podźiękować, M. M. Państwo. DanOstSwada 15.

– ...teraz zá trochę żołdu przedayną do przysłużenia się oney niesiecie duszę... DanOstSwada I, 18.

– Nie bedą mieli tey pociechy, ktorą sobie nieuważną imprezą wzbudzeni obiecuią, nie [u]dadzą się zle ufundowane machiny, same przytłumić mogą ruiny, słaby ten budynku ich fundament, darmo się uzbráiaią, áby zátłumili wolność. DanOstSwada V, 3-4.

– [...] w czym przeciwko modestyi stanowi memu przyzwoitey wykroczyłam? DanOstSwada 72.

– [...] pewność uszczęśliwienia publicznego zakłada się [...] w wynalezieniu sposobow ná puktualną woysku płacą áżeby przytym krew y Młodź Szlachecka [...] bezpieczeństwem tey miłey Oyczyzny zászczycáć mogłá, co iest iedyną y nayprzyzwoitszą drogą do nabycia dalszey fortuny, honoru y szczęścia. DanOstSwada III, 30.

– Co wielkiemu geniuszowi JKMci Pana NM bardziey przyzwoitego? iáko ták ogromnym sławą y wolnością władnąć Krolestwem [...]. DanOstSwada III, 15.

– Nie trzymaj się w uporze, bo upor iest nieprzyiaciel rozumowi, nie uwodź się dulcedine privati lucri, strzeż się ábyć złoto więcey niż słuszne rácye nie wyperswadowáło, ktore ma moc do wyperswádowania choć nic nie mowi [...]. DanOstSwada V, 5-6.

– Koronácya Kurfistrza Jmci Brandeburskiego in Regem in Prussia, za powzięciem naypierwszey wiádomości proposuit JKMPNM: w antekomicyalney Radzie y áby Prawom Rzeczypospolitey żadnego nie przyniosła detrimentum, do przyszłego Seymu odłożyć raczył [...]. DanOstSwada III, 15.

– [Faraon] iák wielkie zgromádził Prowiánty, iákie pozákładał Mágázeny, iákich szukał sposobow, áżeby poddánych swoich potrzeby rátowáć mogł. DanOstSwada V, 17.

– Wiecie, że iako nie masz wrot do lasa, kto chce wiedzie, rąbie, tak nie w Fortecach, ktorych nie mamy, ále w piersiach Waszych nadzieia Nasza; wiecie, że iako każdy guzik má swoię petelkę, co go zadziergnie, tak każda strona tey Rzpltey ma takich sąsiadow, ktorzy ná podział, nierozdzielney do tąd szaty miłey Matki Naszey czuwaią. DanOstSwada I, 208.

– Krolowie Pánowie nási sami tylko apertis ostiis sine Ianitoribus ták w wielkim pod słońcem Narodom panować możecie, ktore Gwardye lubo powaga Pańska w przysionkách postáwiłá Wászych, ale nie diffidencya, nie nienawisny rumor. DanOstSwada II, 13.

– Wszystká Iego [króla] fortuna y sława, z fortuną y sławą Rzeczypospolitey w rowni chodzi. DanOstSwada III, 16.

– Tenże odpowiada Posłom Kozakow Zaporozkich Imieniem Poselskiey Izby. Ták Bog chciał, ták fortuna Rzeczypospolitey kazali, ták wászego Poddaństwa kondycya niosłá, żeście kiedykolwiek musieli swywolne pod powagę tey Rzeczypospolitey Mátki nászey á Rządczyney Waszey podrzucić karki. DanOstSwada I, s. 19.

– Maiąc rzetelne dowody Oycowskiego nieustannego starania Naszego o dobro pospolite, zechcecie wzáiemnie wypełnić przykłádnie y nieomieszkanie, czego po nich miłość Oyczyzny, żarliwość o sławę Narodu, uwaga bespieczeństwa y konserwacyi własney wyciąga. DanOstSwada 30.

– Ktoż nie przyzna? żeśmy doskonale dni szczęśliwych zażywali zá Panowania Nayiaśń. Przeszłego Pana, to iednak szczęście Nasze ieszcze się w swoiey zupełney nie znaydowało perfekcyi, kiedy przeszły PNM Nayieśn. August Wtory siedział ná Tronie ieden á niesamowtory. DanOstSwada I, 178.

– Niech że iuż żadne serc Naszych nie alteruią przeciwności, czas ocierać wyciśnione prasą publicznego zamieszania łzy z oczy Naszych. DanOstSwada I, 178.

– Ták nie miáło by delikátne y sławę kocháiące álterowáć serca. DanOstSwada III, 15.

– Iechał dziś Xiądz Gołyński z urodzenia swego znaczny Zákonu OO. Jezuitow w kolasce, napada dwoch Wołoskich Towarzystwa, z Szablami dobytemi wołaiąc: bić tego etc. Kommissarza. [...] nie dla tego to wspominam, żebyśmy żal w sercach chować mieli, ále żeby y ci co słuchaią, y ci co podobno y czytać będą, widzieli y wiedzieli cośmy czynili, cośmy cierpieli. DanOstSwada I, 212.

– Dosyć na tym, że się w tym Domu urodziła, gdzie zawsze z Starożytnością poczciwość, z podczciwością cnota w iedneyże sworze chodziła. DanOstSwada II, 21.

– [...] niech temu dostanie się Krolestwo, ktoremu się będzie zdało że naysłusznieysza iest dáć go. DanOstSwada IV, 9.

– Podź postaropolsku, nie szukay compendium swego despendo Rzeczypospolitey, ieżeli chcesz, żeby tá wolność ktora dotąd rumpebat jugum, frangebat vincula trwałá, żeby Oyczyzna w służebniczey nie chodziła postaci, żeby iákikolwiek Piłat według upodobania swego Krola nie przyprowadził. DanOstSwada V, 6.

– Iestem prawda człek niegodny, áleć przecię nie desperuię, że ten BOG, ktory mię in hoc gradu osadził, doda siły [...] zapomocą Nayśw. Matki przytym Swiętym mieyscu Cudami słynącym [...]. DanOstSwada I, 206.

– Na tym smutnego aktu dzisieyszego placu stanąwszy, zkądbym mowę moią zaczął, nie znaiduię zgoła, czy żałować mam straty zmarłego Siestrzeńca mego [...] czy utrapionego [...] Rodzica cieszyć. DanOstSwada VI, 11.

– A gdy się Sąd zápatrzył ná kontumacye, diffugia, wiolencye JmPana N. stanął Dekret, żeby się dawnym Dekretom zadosyć stało. DanOstSwada II, 73.

– Ale y w narodzie Naszym Herbowni kiedyś pod iedną Chorągwią do potrzeby stawali [...]. DanOstSwada II, 61.

– [Nieprzyjaciel] z niemáłemi swemi, y Pomocnikow swych in interiora Regni nástępował Woyski, nie Prussy, áni Inflanty ále coś więcey (ná co strach pomyślić) nadzieią osięgaiąc, y kresem chciwości swey kłádąc, ále raczyłá dobrotliwa Ręka Boska złożyć nas ták niebespiecznemu rázowi. DanOstSwada I, 33.

– A zátym usilnie żądamy ábyś uprzeymość Wasza ná dzień 15 Stycznia w blisko nástępuiącym roku do Boku nászego przybył; DanOstSwada IV, 9.

– nie zgubiła y ozdoby swoiey wziąwszy ná się nieśmiertelną wiekuistey chwały sukienkę, zaczym y miłe mu Małżonkowi przez zgáśnienie swoie nie zostawiła záłości. W prawdzie trudno straciwszy miłego Przyiaciela, lubą sercu swemu Małżonkę, wiernego w szczęściu y nieszczęściu [ ktoremi swatowe wesele przeplátane bywa ] towarzysza nie żałowáć. DanOstSwada 7.

– [...] oto plecy y cáłe Ciało násze pod bicze surowości Twoiey poddáiemy [...]. DanOstSwada V, 23.

– Krzywo przysięgáć, testámentá, legácye, ukrywáć, upiiáć się iak bestye z utrátą rozumu, drugich do tego przywodzić, […] Niektorym widzą się zá máłe grzeszki. DanOstSwada V, 22.

– Acta loquuntur, że przez Regestra pod przysięgą zeznane y przez Rewizyą Szlachty konfrontowane, pokazało się szkody Million sześć kroć stotysięcy[!]: przez co ná długi czas y moia znaczna ztamtąd upadła intrata. DanOstSwada I, 205.

– Ta iedyna pociecha [...] zostáie że ten zacny Duch dla wielkich cnot swoich opusciwszy te śmiertelności, wrocił się bez pochyby do pierwszego bytu swego. DanOstSwada VI, 10.

– W prawdzie trudno straciwszy miłego Przyiaciela, lubą sercu swemu Małżonkę, wiernego w szczęściu y nieszczęściu [ktoremi swatowe wesele przeplátane bywa] towarzysza nie żałowáć. DanOstSwada 7.

– Trudno wygładzić z pamięci Oyczyzny naszey tanta w Domu tym nomina owych Amorow, co iey byli amores, owych Gratusow co tak grati w oczach Jey żyli, owych Felixow co iey tak feliciter służyli. DanOstSwada II, 79.

– Czyli życzliwe Szczęścia zawieią Zefiry, czyli surowsze przeciwney fortuny Akwilony, w swym wigorze aż do kupressu trwać będzie fatalnego [przyjaźń ofiarodawcy kwiatów dla panny]. DanOstSwada II, 75.

– Niechcę być uprzykrzonym wyliczaniem Imion zacnych do krwi godnych Cetnerow reguluiących się, bo te są same, com namienił. Azali po dwakroć niemal Potoccy, ále po trzykroć nie maią Rzewuscy tego zobopolnie honoru do siebie należeć? DanOstSwada 10.

– Owychći to buyno wyniosłych Szezepow wyborny á tuż pádaiący owoc. DanOstSwada 15.

– Poki authoritas Senatu u młodszych w obserwancyi, młodsi u starych w afekcie, [...] poty Oyczyzna y pokoiu szczęśliwa, y na woynie nieprzyiacielowi straszna. DanOstSwada 8.

– Teraz ieżeli kiedy Nayiaśnieyszy Krolu meditaris bonitatem, z poddanemi swoiemi, maiąc okazyą do ubłogosławieniá, niechcesz áby Serce Mnieysze było nád Fortunę: otwierasz domicilium dobroći, po niepochamowanych odwagach, zapamiętałych trudach y niewczasach, ktore in holocaustum tey Oyczyznie hoynie y ochotnie zawsze zwykłeś litare. DanOstSwada 21.

– Cud ci to práwie dobroczynny Bog uczynił z nami, że się mogło cokolwiek prosperi et opportuni spráwić przy ták cięszkim uchwał Seymowych zawodzie [...]. DanOstSwada IV, 1.

– Szerokie y wdzięcznych pełne pozorow byłoby theatrum, ále ścisłe czasu y błáchości moiey iest pole, dawne y swoią nie wrocone upłynnością nazad wracáć, miłym wspomnieniem lata liczyć w Domu IMPP. Rádzieiowskich Infuły, Krzesła, Urzędy wspomináć hinc inde [...]. DanOstSwada 31.

– Odbieray hoc sacrificium de Manibus meis W. IMCi Páni Starośćiney Bracławskiey iedynie ulubioną Corkę, saculorum Pandoram w ktorey tak wiele znaydziesz natury spłendorow, ile przymiotow, tak wiele godnych wiekopomney sławy czynow, iak wiele Cnot ozdob, ktoremi Ią BOG y natura hoynie udarowała, Przystoyna Rodźićielka edukacya utemperowałá, sameyże do dobrego skłonność et honestatis amor godnie utalentowały, tak dalece; że może o sobie słowy Xenofonta mówić: Nullas opes pulchriores nenseo, quám virtutem, virtutem ergo ambio, virtutem colo et amplector. DanOstSwada 12.

– [...] WXca Mć ten swoy niezmierny y dotąd nie utulony żal racz umiarkować wielkim rozsądkiem swoim, tudziesz konformowaniem się do woli Boskiey [...]. DanOstSwada IV, 46.

– Poki authoritas Senatu u młodszych w obserwancyi, młodsi u starych w afekcie, [...] poty Oyczyzna y pokoiu szczęśliwa, y na woynie nieprzyiacielowi straszna. DanOstSwada 8.

– ...oburzyłá się wodá, kiedy od lát kilku przez ták wálne [...] rzek wylánie, y powodzie długie, y gwáłtowne deszcze, łąki,polá [...] zátopiła. DanOstSwada V, 12.

– Ile rázy Nieprzyiacielskie pomieszała Imprezy niemdłym roskazem, ále żywym przykłádem Rycerstwo swoie trzymáiąca wáleczna W. K. M. ręka, tylo vigiles suo pro Caesare curas hoynie nadgradzałá tym ważniey y wdzięczniey, że ante preces et vota addebat beneficiis pondus spontanea liberalitas, osiadszy solis nota heroibus viâ Tron ten, przez ták wiele tysięcy nieprzyiacielskich głow tryumfalnym wstąpiwszy nań krokiem, pokazałeś, co praesens mirata, sequens mirabitur etas, że Woienną fortunę do woli y upodobania swego miarkuiesz... DanOstSwada 36.

– Idzie tedy [...] in fortem fortuny twoiey Mości P. Referendarzu Koronny z pełnych wdzięku gracyi, iedna nie w Chorze zmyśloney wychowana Diany, ale w tym Pańskiego gniazda Alumnacie, [w] ktorym liliowy kandor wstydliwą miesza się purpurą. DanOstSwada II, 25.

– Tak więc bywa w tych ordynaryinych Weselnych Aktach, ześmy zwykli od Kandydatow Naszych perorować wysokie im przysposobiaiąc Elegia. DanOstSwada II, 5.

– Ia rozwodzeniem się żalow dalszey Waszey X Mści niechcąc przyczyniać afflikcyi, serdeczne tylko do Majestatu Krola Krolow szlę westchnienia. DanOstSwada IV, 47.

– Powierzywszy między innemi tey Prowincyi WMści [...] ábyś to usilne żądanie násze rowno z inszemi Kollegami swemi w posrzodek Stanow Koronnych nászym Imieniem odniosł, ktore ná miłości y przychylności świátu y wiekom wiadomey tey cney Rzeczypospolitey przeciwko krwi Panow swoich zasadzamy. DanOstSwada IV, 38.

– Szczęsny Herburt, lubo w Senacie nie zasiadł, ale dlá swey godności naywyższego w nim stołka godny, Iako będąc wielkim u Cesarza Tureckiego Posłem u Porty, animosè y rostropnie stawał, iako dowcipem swoim y Krasomowstwem nie tylko w Polszcze, ale y w obcych kraiach słynął, już to y małym y wielkim wiadomo. DanOstSwada 2.

– ...wjązanie się krewnością przednich Familiy z sobą niebeśpieczne y często zabronione. DanOstSwada II, 61.

– A kiedy iawno każdemu y widoczno iest iż pewność uszczęśliwienia publicznego zakłada się w rozporządzeniu domowym, w zbogaceniu kraiu [...] skłądamy seym... DanOstSwada III, 30.

– Boć wierzę, áni ia wszystko widzący Argus, áni też Atlas samowładnący, ábym tam ná rámionách sam zátrzymał Polonum Orbem. DanOstSwada I, 11.

– Nie dziwuie sie Grzegorz wielki Miásta owego [Jerozolimy] od Janá S. widzianego murom złotym [...] to tylko tam adoruie, że tam żadnego dobrego od brámy nie odepchną. DanOstSwada V, 7.

– nie zgubiła y ozdoby swoiey wziąwszy ná się nieśmiertelną wiekuistey chwały sukienkę, zaczym y miłe mu Małżonkowi przez zgáśnienie swoie nie zostawiła záłości. W prawdzie trudno straciwszy miłego Przyiaciela, lubą sercu swemu Małżonkę, wiernego w szczęściu y nieszczęściu [ ktoremi swatowe wesele przeplátane bywa ] towarzysza nie żałowáć. DanOstSwada 7.

– Czego Rzym Urbs Orbis Domina przez lat ták wielo nie mogł, tego dziś W. K. M. bez żadney dokazuiesz trudności. DanOstSwada 44.

– Więdnieią przy tym Nayiaśnieyszym ciernia nieznaiącym liliecie záwołáne Hesperyiskie ogrody, blednieią przy barwistym wesołey młodości kwieciu powietrzne Semiramidy roże. DanOstSwada 27.

– Czyli życzliwe Szczęścia zawieią Zefiry, czyli surowsze przeciwney fortuny Akwilony, w swym wigorze aż do kupressu trwać będzie fatalnego [przyjaźń ofiarodawcy kwiatów dla panny]. DanOstSwada II, 75.

– Azasz y to nie był affront, wiolencya bespieczeństwa powagi Rzpltey, kiedy pod okna Nasze na koniu biegaiąc, słowa tak uszczypliwe słychać było, że ścinać, zabiiać Pospolitakow etc. będziemy. DanOstSwada I, 212.

– Więc kiedy zá Macierzynskim własney Rodzicielki Błogosławieństwem, ktorey cerrat cum Sangvine virtus, te pierwszych w tey Oyczyznie ludzi Prawnuczkę, Wnuczkę, Synowicę iáko ex Materno wypuszcza gremio, z rąk nie z affektu w ręce W. M. Pana Krolowa Imć P. M. M. pewną tego iest, że przyzwoity honor, uprzeymą miłość, nieodmienny po W. M. Pánu znáć będzie affekt. DanOstSwada 37.

– [...] iedna Administracya wodna y Wielkopolska Ceł Koronnych wypłaca wszystko to, co do Skarbu wnoszą Contrahentes. DanOstSwada I, 25.

– Ták y iá zostawiwszy w swoim splendorze to co samo się dosyć świeći, żadnego świátłá przysady áni potrzebuie, áni mieć może, tego tylko o Stárożytnośći sławie y postronnych y Waszych oboyga Domowstwá, z ktorego zacną krew swą I. O. Xiężna Ieymość Woiewodzanká Wileńská M. M. Pánná prowadźi kroćiuchno dotknę, czego áni pominąć sine periculo áni sine summa ingratitudine przećiw ták zásłużonym Oyczyżnie Familiom zamilczeć się nie godźi. DanOstSwada 17.

– Należy niemniey do publiczney Ekonomiy [...] okupienie patrimonii y kleynotow Rzeczypospolitey, przysposobienie ammunicyi Woyskowych. DanOstSwada III, 28.

– Darmo się armuią [zwolennicy dziedzicznego tronu] aby byli przeciwko wolnemu każdego rozumieniu, przeciwko takiemu będzie Bog, ktory consilium pravorum dissipat. DanOstSwada V, 4.

– Wolen tedy y mocen będzie pomieniony Szláchetny N. Ziemianin y Obywatel NN: hoc Officio Generalstwa do zgonu życia swego fungi, Pozwy, zakazy, aresztá Relácye obdukcye sporządzone, Partibus sitigantibus podawáć, Relacye stronom potrzebuiącym wydawáć, w każdym Sądzie one przyznawáć, y inne wszelkie Urzędowi swemu należące munia sprawowáć, praevio iednak w Sądzie należytym faero Juramento. DanOstSwada III, 101.

– Jest ci to NM Krolu lubo z Niebá, lubo od nátury, lubo skrytey iákieysi zwierzchności Práwem postanowiony ten reciprocus ordo, że Wolnym Narodom swobodnie Pánuje Pan [...]. DanOstSwada I, 13.

– Specyał to, gdy Krol nie nolentibus, nie niechcącym, ále przez wolne obranie, ultroneè przez uznánie go zá Páná per cognitionem pánowáć zaczyna, ná tronie stawá, berło bierze. DanOstSwada V, 2.

– [...] niech mi będzie wolno czasowi folguiąc Starszych solâ Veneratione poczcić [...]. DanOstSwada II, 80.

– [...] iáko tam ktoś szczęśliwość wolno obieraiącego Krolestwa nad cięszką przenosząc sukcessyą, rzekł: Conferre ad securitatem Imperantium & obtemperantium constantiam, Regem per omnes eligi, bonos namq; malosvè elegerint, non aliis, sed sibi imputari, et sine murmure quemq; laturi. DanOstSwada 13.

– Ażeby też y Pisarze Ziemscy porządek wpisowania do Regestru zachowáli... DanOstSwada III, 104.

– Tego fortelu nie wspominam, ktory ma Skarb seorsive z Wrocłáwianámi zá to, że się ná Cłach nie opowiadáią. DanOstSwada I, 25.

– [...] pokora niezmyślona, prawdziwe Nabożeństwo, nieprzymuszone posłuszeństwo, cichość, skromność, wstyd niepokalany Panieński, y inne świątobliwe przymioty, do ktorych tá zacna Pánná przy wrodzoney sposobności,z dozornego wychowania Bogoboyney Rodzicielki pochop wziąwszy, ná wszeláką dá Bog pociechę y ozdobę z tym wszytkim idzie dziś w dom W.M.P. [...]. DanOstSwada II, 18.

– [...] pokora niezmyślona, prawdziwe Nabożeństwo, nieprzymuszone posłuszeństwo, cichość, skromność, wstyd niepokalany Panieński, y inne świątobliwe przymioty, do ktorych tá zacna Pánná przy wrodzoney sposobności,z dozornego wychowania Bogoboyney Rodzicielki pochop wziąwszy, ná wszeláką dá Bog pociechę y ozdobę z tym wszytkim idzie dziś w dom W.M.P. [...]. DanOstSwada II, 18.

– Krolowá IMC P.M.M. przyięłá w Dom swoy Krolewski Dámę, ktorá w swym mieyscu nie miáłá inquitatem fatorum, wychowáłá w Swiątnicy tey swey Páńskiey, gdzie wszytkie wysokie Pánieńskiego wstydu przymioty, wszytkie wypolerowáney grzeczności ozdoby, wszytkie doskonáłey pobożności y skromności decora stateczną sobie zásádziły Stolicę. DanOstSwada II, 5.

– Krolowá IMC P.M.M. przyięłá w Dom swoy Krolewski Dámę, ktorá w swym mieyscu nie miáłá inquitatem fatorum, wychowáłá w Swiątnicy tey swey Páńskiey, gdzie wszytkie wysokie Pánieńskiego wstydu przymioty, wszytkie wypolerowáney grzeczności ozdoby, wszytkie doskonáłey pobożności y skromności decora stateczną sobie zásádziły Stolicę. DanOstSwada II, 5.

– Ieśli bowiem biedna ptaszyna straciwszy towarzysza ná zieloney gałąsce nie siędzie, ieśli Ieleń po zgubie Łáni swoiey między łomem y w ciemności siedząc, ná słońce nie zaraz pokázuie się, ieśli palmowe dzewo [!] po wycięciu drugiego schnie, więdnieie y z liścia obnażone zostawa, dáleko więcey nápełniáć się musi żalem miły Przyiaciel, miłuiący Małżonek po straceniu podufałego Przyiaciela. DanOstSwada VI, 7.

– [...] u nas záś w Polszcze [...] kędy to, to Nieprzyiacielska, to Auxiliárnych, to Protektorskich, to własnych Zołnierzow nielitościwa ręka tak wiele iuż nie tysięcy, ále Milionow, Miliony wymęczyłá. DanOstSwada V, 19.

– Kto chce wysoko latáć, trzebá żeby miał po temu skrzydłá [...]. Trzebá Samuelu, żebyś tákiego obrał Paná, ktoryby się nie tylko do woyny applikował, ále y do czynienia spráwiedliwości [...]. DanOstSwada V, 7.

– Iednák ábym mole rerum przyciśniony nie był, poydę przykładem owych biegłych w rzemieśle swym Málarzow, ktorzy chcąc wielką iáką cześć Swiata ná máłey tábliczce wyrazić, Suprema tylko capita y sáme wierzchy Miast, budynkow, Prowincyi, gor, y pol z letká farbámi dotknąwszy, oczom ludzkim ad aspectum podaią. DanOstSwada II, 17.

– A gdy się Sąd zápatrzył ná kontumacye, diffugia, wiolencye JmPana N. stanął Dekret, żeby się dawnym Dekretom zadosyć stało. DanOstSwada II, 73.

– Dałby BOG, ábym krwią moią własną, życiem moim, mogł zarrzymać łzy ztrapionych ludzi, zruinowanie wielu Klasztorow, fundacyi, ubogich Zakonnic, więźniow Chrystusowych, zubożenie tak wielu Braci Szlachty, ktorzy chleba żebrać muszą, wyniszczeni, wyciśnieni z własnych Dobr, y substancyi. DanOstSwada I, 209.

– Szlachciankę Chruścińską ludzie Imści tyransko zámordowali, dowodzę autentyczną publikatą. DanOstSwada II, 72.

– Smierć nie ubłagana nie tylko samey korzeń, lecz (co żałosnieysza:) latorośli nadzieie poratowania utrapioney y zbolałey Oyczyzny podniosłe śmiertelną podcina Kosą, pożądane Rzeczypospolitey owoce w násieniu zátłumiła, pociech spodziewanych wynikaiące nadzieie ná samym wschodzie gasi. DanOstSwada VI, 11.

– Zyie w pámięci wszystkich ludzi dobrych, żyie w sercach miłych Przyiacioł swych, żyie w dzielnych y wieczney pámięci godnych sprawach swoich, ktorych żadna zazdrość ludzka, żaden wiek záwisny, żadna czasu dawność zetrzeć y zátłumić nie może, y lubo kości iego w tym ciemnym złożone grobie skażeniu podległe być muszą, cnota iednak, sława y zacne sprawy iego żadney skazy uznáć nigdy nie mogą. DanOstSwada VI, 10.

– [...] Przyidzie ieszcze ten czas, kiedy WKM PM iako wielkiey nadziei y Wielkiego Imienia Pan, szczęśliwą po zdeptaney fortunie wystáwisz Oyczyznę [...]. DanOstSwada I, 32.

– List tegoż Krola Jmości do JWJmści Xiędza Pawła Sapiehy Biskupa Zmuydzkiego. DanOstSwada IV/7.

– Mnie BOG upodobał sobie [mówi król] obrał z wielu miłościwie, abym w tym Krolestwie na mieyscu Iego zostawał Ia życia y całości Narodow Arbiter, fortuna Poddanych w ręku moich iest. DanOstSwada I, 142.

– Nie wspominam Woiewodow Smoleńskich, Kasztelanow Halickich, Lwowskich, Trembowelskich, Zytomierskich Starostow, y Powiatu mego Krzemienieckiego decus dotąd in Pectoribus Civium żyiących Podkomorzych tamecznych. DanOstSwada 10.

– Ia rozwodzeniem się żalow dalszey Waszey X Mści niechcąc przyczyniać afflikcyi, serdeczne tylko do Majestatu Krola Krolow szlę westchnienia. DanOstSwada IV, 47.

– Wszakże iáko żáłowáć, ták y miarkowáć żal potrzeba, każdemu bowiem żyiącemu ná swiecie ták zgásnąć trzeba, każdy ferowánemu raz Dekretowi subesse musi. DanOstSwada VI, 7.

– Iechał dziś Xiądz Gołyński z urodzenia swego znaczny Zákonu OO. Jezuitow w kolasce, napada dwoch Wołoskich Towarzystwa, z Szablami dobytemi wołaiąc: bić tego etc. Kommissarza. [...] nie dla tego to wspominam, żebyśmy żal w sercach chować mieli, ále żeby y ci co słuchaią, y ci co podobno y czytać będą, widzieli y wiedzieli cośmy czynili, cośmy cierpieli. DanOstSwada I, 212.

– [...] WXca Mć ten swoy niezmierny y dotąd nie utulony żal racz umiarkować wielkim rozsądkiem swoim, tudziesz konformowaniem się do woli Boskiey [...]. DanOstSwada IV, 46.

– Jáko zaś szczerze pomagam WX Mści żalu teraźnieyszego, tak duszy Bogu ulubioney gorącemi modlitwami y sam wspierać nie przestanę [...]. DanOstSwada IV, 46.

– Chciey tedy WXM według wspaniałey duszy swoiey żal y utrapienie ták moderować, ábyś przy zupełnym záwsze zostaiąc zdrowiu byłá pomocna duszy iego [...]. DanOstSwada IV, 46.

– [...] więcey [jest] tych co pełne pomyślnego szczęścia, y żágle ná koniec zwineli darmo y nadzieie, nie bez w puł serca żalu [...] jam sunt rapia vela nobis. DanOstSwada II, 22.

– Chcieyże tedy WMć Mci Pánie Podkomorzy uważywszy inevitabilem fati necessitatem, sercu swemu boleścią zranionemu przez pomiarkowánie żalu medelam dáć [...]. DanOstSwada VI, 7.

– Gdyby każdy z WNWMPP po kilku dusz miał, nie żalby przynamniey, luboby y tak żal bydź powinien, którą z nich stracić: ále kiedy każdy iednę tylko ma, czy godzisz się zagubiać ią? DanOstSwada I, 210.

– Perłę onę kosztowną, ktorey kompana, na Bańkiecie Kleopatry Antoni wypił, niemogąc Rzeczpospolita Rzymska rowney znaleść, rozdwoić kazałá, y ták zrozpołowioney bez szacunku zausznice Bogini Wenerze záwiesić. Niezadrości Ieymć Panna Woiewodzianka, tey Bogini kleynotow, bo że nie wspomnię wszystkich, ze krwie macierzynskiey koniunkcyi splendorow, że nieśmiertelnych popiołow, niezgasłą w sobie żarzących sławę nieporuszę, Xiążąt Wisniowieckich, Radziwiłow, Koreckich, Lubomierskich, Firleiow, Korycińskich, dosyć ma ná dwoch nieoszacowanych perłách Iey Mośći Pani Woiewodziny Kiiowskiey Babce, ktora nie tylko sama wielkich, y ná cáły swiat sławnych Potockich w Dom przyniosła decora , ále też y postronnych kráiow pierwsze złączyłá godności, IeyMci Pani Woiewodziney Ruskiey Rodzicielce, ktora w starożytnym zacnym, y sławnym Kazanowskich urodziwszy się Domu, náturalną tey Familii do usług Maiestatow Pańskich żadney nie znaiącą Alternaty konserwuie ochotę. Dobroć zaś, świątobliwość, Pobożność cnoty bez makuły tych dwoch zacnych Dám, w oczach nas wszystkich iaśnieiące nie tylko rozpołowioną Kleopatry Perłę, ále y wszystkie Erytreyskie skarby zacnością swoią celuią. DanOstSwada 25.

– Y ty ktoszkolwiek iesteś, coś bezbożnym żelázem synowską przeciwko Mátce uzbroił rękę, coś przez nie słuszne y obrzydliwe sposoby, przez ták wielką ubogich ludzi oppressyią, czegoś dokázáć chciał, Stániesz się sam niefortuny swoiey architektem. DanOstSwada V, 4.

– Czyli życzliwe Szczęścia zawieią Zefiry, czyli surowsze przeciwney fortuny Akwilony, w swym wigorze aż do kupressu trwać będzie fatalnego [przyjaźń ofiarodawcy kwiatów dla panny]. DanOstSwada II, 75.

– Co do Macierzyńskiey Imc Panny Podskárbianki linii: Urodziłá ią Dzierzkowna Kasztelanka Rospierska, Stárościanká Zydáczewska ktorey Mátką byłá Czuryłowna wielkiego owego Iázłowickiego Woiewody Ruskiego Hetmana Koronnego Dziedziczka. DanOstSwada 43.