Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Anonim
BG 1632 oryginał
Biblia Swięta To jest Księgi Starego Y Nowego Przymierza Z Zydowskiego y Greckiego Języka na Polski pilnie y wiernie przetłumaczone

http://www.bibliagdanska.pl/biblia.php, https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/doccontent?id=7945
Odnotowano 1487 cytatów z tego źródła
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz:
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz:
– Ktoby záś zgorszył jednego z tych máłych ktorzy w mię wierzą/ pożytecżniey by mu było/ áby záwieszony był kámień młyński ná szyjey jego/ á utopiony był w głębokośći morskiey. BG Mt 18, 6.
patrz:
– Y Przyszedł Mojżesz z Aáronem do Fáráoná/ y uczynili ták jáko rozkazał PAN/ y porzucił Aáron laskę swoję przed Fáráonem/ y przed sługámi jego/ ktora się obrociłá w wężá. BG Wj 7, 10.
patrz: AARON
– Y Szemráło wszystko zgromádzenie synow Izráelskich przeciw Mojzeszowi/ y przeciw Aáronowi ná puszczy. BG Wj 16, 2.
patrz: AARON
– A ty [Mojżeszu] weźmij do siebie Aároná, brátá twego/ y syny iego z nim/ z pośrzodku Synow Izráelskich: áby mi urząd Kápłáński odpráwowáli/ Aáron/ Nádáb/ y Abiu/ Eleázár/ y Itámár/ Synowie Aáronowi. BG Wj 28, 1.
patrz: AARON
– Y rzekł do nich Krol Egipski: Przecz ty Mojzeszu y Aáronie odrywacie lud od robot ich? BG Wj 5, 4.
patrz: AARON
– Y przywiedziono mu cielców siedm/ y báránow siedm/ i báránków siedm/ i kozłow siedm/ na ofiarę zá grzech/ zá krolestwo/ y zá świątnicę/ y zá Judę/ á rozkazał Synom Aáronowym kápłanom/ áby ofiárowáli ná Ołtarzu Páńskim. BG 2Krn 29, 21.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– I porzucił káżdy laskę swą/ á obrociły się w węże: ále pożárłá laská Aáronowá laski ich [czarowników egipskich]. BG Wj 7, 12.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– Synom tákże Aáronowym Kápłanom ná polách przedmiejskich miast ich/ po wszystkich mieściech/ ci mężowie/ ktorzy z imienia miánowani są/ oddawáli działy/ káżdemu mężczyznie z Kápłanow/ y każdemu urodzonemu z Lewitow. BG 2Krn 31, 19.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– Położysz też ná Nápiersniku sądu URIM y THUMIM, ktore będą ná piersiách Aáronowych/ gdy wchodzić będzie przed PANA: y poniesie Aáron sąd Synow Izráelskich ná piersiách przed PANEM ustáwicznie. BG Wj 28, 30.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– Był zá dni Herodá Krolá Judskiego Kápłan niektory/ imieniem Zácháryasz/ z przemiány Abiaszowey: á żoná jego byłá z Corek Aáronowych/ ktorej imię było Elżbietá. BG Łk 1, 5.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– Rzecz teraz domie Aáronowy/ że ná wieki miłosierdzie jego. BG Ps 68, 3.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– I stánęli przeciw Uzyaszowi Krolowi/ á mowili mu: Nie twojá to rzecz Uzyaszu kádzić PANU/ ale Kápłanow [...] Synow Aáronowych/ ktorzy są poświęceni/ áby kádzili. Wynidźże z Świątnice: ábowiemeś wystąpił/ á nie będzieć to ku sławie przed PANEM Bogiem. BG 2Krn 26, 18.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– Potym też nágotowáli sobie y Kápłanom: Bo Kápłani Synowie Aaronowi/ około cáłopalenia y tłustości zabawieni byli áż do nocy. Przetoż Lewitowie gotowáli sobie/ y Kápłanom Synom Aáronowym. BG 2Krn 35, 14.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– A gdy názájutrz przyszedł Mojżesz do Namiotu świádectwá/ oto się zázieleniáłá laská Aáronowá/ z domu Lewiego/ y wypuściłá listki/ y wydáłá kwiát/ y zrodziłá dojrzáłe migdały. BG Lb 17, 8.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– To gdy Mojżesz mowił do Synow Izráelskich/ oddáły mu wszystkie Książętá ich laski swoje/ káżde Książę laskę z domu Ojcá swego/ dwánaście lask/ á laská Aáronowá/ byłá miedzy laskámi ich. BG Lb 17, 6.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– Ktobykolwiek z nasienia Aáronowego był trędowátym/ álbo płynienie nasienia cierpiącym/ rzeczy poświęconych jeść nie będzie/ pokiby się nie oczyścił: tákże ktoby się dotknął jákiey nieczystości ciáłá zmárłego/ álbo tego, zktoregoby płynęło nasienie złączęnia. BG Kpł 22, 4.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– Domie Aáronow/ dufajcie w PAnu: on jest pomocnikiem y tarczą ich. BG Ps 65, 10.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– Ale my jesteśmy PANá, Bogá nászego/ y nie opuścilismy go: á Kápłani/ ktorzy służą PANU/ są Synowie Aáronowi/ y Lewitowie/ ktorzy pilnują urzędu swego. BG 2Krn 13, 10.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– A zá drugą zasłoną był przybytek/ ktory zwano Swiątnicą naświętszą: Májąc złotą kádzilnicę/ y skrzynię przymierza zewsząd złotem powleczoną w ktorey było wiádro złote/ májące w sobie Mánnę y laskę Aáronowę, ktora byłá zákwitnęłá/ y Tablice Przymierza. BG Hbr 9, 3-4.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– PAN będzie pámiętał ná nas/ będzie błogosłáwił: będzie błogosłáwił domowi Izráelskiemu/ będzie błogosłáwił domowi Aáronowemu. BG Ps 65, 12.
patrz: AARONOWY, AARONOWY, AARONÓW, AARONÓW, ARONOWY
– PROROCTWO ABAKUKOWE. Prorok Abákuk/ uskarzywszy się ná wielką niezbożność ludu Judskiego/ przepowiáda zburzenie jego przez Tháldejczyki. BG Ha tyt., streszcz.
patrz: ABAKUKOWY
– Nád Zábulonowym Jesmájasz Syn Abdjaszow [!]: nád Neftálimowym Jerimot/ Syn Asrijelow. BG 1Krn 27, 19.
patrz: ABDIASZOWY, ABDIASZÓW
– PROROCTWO ABDYASZOWE. ROZDZIAŁ JEDEN. BG Ab 1, tyt. rozdz..
patrz: ABDIASZOWY, ABDIASZÓW
– WIdzenie Abdyaszowe. Ták mowi Pánujący PAN o ziemi Edomskiey: Słyszeliśmy wieść od PAná/ y Posłá wysłánego do narodow: Ruszcie się/ á powstańmy przeciwko niemu ku bitwie. BG Ab 1, 1.
patrz: ABDIASZOWY, ABDIASZÓW
– Miedzy tym zrzuciłá niewiástá niektora sztukę kámieniá od żarn ná głowę Abimelechowę/ y rozbiłá wierzch głowy jego: [...]. BG Sdz 9, 53.
patrz: ABIMELECHOWY, ABIMELECHÓW
– I przymawiał Abráhám Abimelechowi/ o studnią wody/ ktorą mu byli gwałtem odjęli słudzy Abimelechowi. BG Rdz 21, 25.
patrz: ABIMELECHOWY, ABIMELECHÓW
– Záwárł bowiem był Pan cále káżdy żywot domu Abimelechowego/ dla Sary, żony Abráhámowey. BG Rdz 20, 18.
patrz: ABIMELECHOWY, ABIMELECHÓW
– TEdy śię zbuntował Kore Syn Isáárá, Syná Káátowego/ Syná Lewiego/ tákże Dátán y Abiron/ Synowie Eliábowi/ y Hon/ Syn Poletow z Synow Rubenowych. BG Lb 16, 1.
patrz: ABIRON
– Y do Pośrzedniká nowego Testámentu JEzusá/ y do krwie pokropienia lepsze rzeczy mowiącey niż Ablowá. BG Hbr 12, 24.
patrz: ABLOWY
– A imię żony Saulowey Achynoám/ ktora była corką Achimáásową: á imię Hetmáná wojská jego Abner/ Syn Nerá Stryjá Saulowego. BG 1Sm 14, 50.
patrz: ABNER
– Y záwołał Dawid ná lud/ y ná Abnerá Syná Nerowego/ mowiąc; Nie ozwieszże się Abnerze? Y odpowiádájąc Abner rzekł: Ktożeś ty/ co wołasz ná Królá? BG 1Sm 26, 14.
patrz: ABNER
– Y stáło się/ gdy usłyszał sługá Abráhámow słowá jich/ pokłonił się áż do ziemie PANU. BG Rdz 24, 52.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– Książętá narodow przyłączyły się do ludu Bogá Abráhámowego: álbowiem Boże są tarcze ziemskie: z kąd on zacnie jest wywyższony. BG Ps 47, 10.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– Y stáło się, że umárł on żebrak/ y odniesiony był od Aniołow ná łono Abráhámowe; umarł też i bogacz/ y pogrzebiony jest. BG Łk 16, 22.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– Potem był głod na ziemié/ po onym głodzie pierwszym/ ktory był zá dni Abráhámowych: y poszedł Jzáák do Abimelechá do Krolá Filistyńskiego do Gerár. BG Rdz 26, 1.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– SYnowie Abráhámowi: Jzáák/ y Jsmáel. BG 1Krn 1, 28.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– Záwárł bowiem był Pan cále káżdy żywot domu Abimelechowego/ dla Sary, żony Abráhámowey. BG Rdz 20, 18.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– A iż umárli zmartwychwstáną/ y Mojżesz pokazał przy onym krzu/ gdy zowie PAná Bogá/ Bogiem Abráhámowym y Bogiem Jzáákowym/ y Bogiem Jákobowym. BG Łk 20, 37.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– PRzetoż posłowie szli z listy od Krolá y od książąt jego po wszystkim Jzráelu/ y Judzie/ z rozkazániem Krolewskim/ mowiąc: Synowie Jzráelscy/ náwroćcie się do PANA Bogá Abráhámowego/ Jzáákowego/ y Jzráelowego/ á on się náwroci do ostatkow/ ktore z was uszły z rąk Krolow Assyryjskich. BG 2Krn 30, 6.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– A Bátuel spłodził Rebekę: ośmioro tych dzieci urodziłá Melchá Nachorowi Brátu Abráhámowemu. BG Rdz 22, 23.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– A jesliście wy Chrystusowi/ tedyście nasieniem Abráhámowym á według obietnice dziedzicámi. BG Ga 3, 29.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– Ale się to bárzo niepodobáło w oczách Abráhámowych/ dla syná jego. BG Rdz 21, 11.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– MEżowie brácia/ synowie narodu Abráhámowego/ y ktorzy się miedzy wámi Bogá boją/ wamci słowo zbáwienia tego posłáne jest. BG Dz 13, 26.
patrz: ABRAHAMOWY, ABRAHAMÓW
– Sárái tedy, żoná Abrámowá/ nie rodziłá mu: ále miáłá sługę Egipczankę/ ktorey imię było Agár. BG Rdz 16, 1.
patrz: ABRAMOWY, ABRAMÓW
– Y pojęli Abrám i Nachor sobie żony: imię żony Abrámowej było Sárái, á imię żony Náchorowey Melchá/ Corka Hárána/ Ojcá Melchy/ y Ojcá Jeschy. BG Rdz 11, 29.
patrz: ABRAMOWY, ABRAMÓW
– Zábráli też Lotá synowcá Abrámowego/ y májętność jego/ y poszli: bo on mieszkał w Sodomie. BG Rdz 14, 12.
patrz: ABRAMOWY, ABRAMÓW
– A nie było mężá ták krasnego/ jáko Absálom we wszystkim Izráelu/ coby miał ták wielką chwałę: Od stopy nogi jego/ áż do wierzchu głowy jego/ nie było ná nim zmázy. A gdy strzygł głowę swoję [...] ważyły włosy głowy jego/ dwieście Syklow wagi królewskiey. BG 2 Sm 14, 25-26.
patrz: ABSALOM, ABSALOM, ABSALON
– Tedy się zásmucił Krol/ i wstąpił ná salę oney bramy/ á płákał; y ták mowił idąc; Synu moj Absálomie/ Synu moj! Synu moj Absálomie! o bym ja był umárł miásto ciebie! Absálomie Synu moj/ Synu moj. BG 2 Sm 18, 33.
patrz: ABSALOM, ABSALOM, ABSALON
– Y urodzili się Absálomowi trzej Synowie/ y corká jedná/ ktorey imię było Támár: ktora niewiástá byłá piękna ná wejrzeniu. BG 2 Sm 14, 27.
patrz: ABSALOM, ABSALOM, ABSALON
– A Absálom wziął był/ y wystáwił sobie zá żywotá swego słup/ ktory jest w dolinie krolewskiey: bo mowił; Niemam Syná: jednák zostáwię pámiątkę imienia mego. Przetoż názwał on słup imieniem swojim/ ktory zowią/ miejsce Absálomowe/ áż do dzisiejszego dniá. BG 2Sm 18:18.
patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY
– I zápálili słudzy Absálomowi rolę onę ogniem. BG 2Sm 14:30.
patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY
– Y uczynili słudzy Absálomowi Amnonowi/ jáko jm [!] był rozkazał Absálom: Przetoż wstawszy wszyscy Synowie krolewscy/ wsiedli kázdy ná mułá swego/ y uciekli. BG 2Sm 13:29.
patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY
– A po niej pojął Mááchę/ corkę Absálomowę; ktora mu urodziłá Abijaszá/ y Etájá/ y Sysę/ y Sálomitę. BG 2Krn 11:20.
patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY
– A ozwawszy się Jonádáb/ syn Semmy brátá Dawidowego/ rzekł; Niech nie mowi Pan moj/ że wszystkie młodzieńce/ Syny królewskie/ pobito : boć tylko sam Amnon zábit; gdyż to w umyśle Absálomowym ułożono było/ od onego dniá/ ktorego zgwałcił Támárę siostrę jego. BG 2Sm 13:32.
patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY
– Y Stáło się po wyściu [!] dwu lat/ gdy strzyżono owce Absalomowe w Báálchásor/ ktore jest w Efraim : że wyzwał Absálom wszystkich Synow krolewskich. BG 2Sm 13:23.
patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY
– Tedy rzekł Dawid do wszystkich sług swojich/ ktorzy znim byli w Jeruzalem: Wstańcie/ á uciekajmy: ináczey nieuszlibysmy przed twarzą Absálomową. BG 2Sm 15:14.
patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY
– Tedy rzekł Joáb: Nie będęć się ja tu báwił z tobą: przetoż wziąwszy trzy drzewcá w rękę swoję/ wráził je w serce Absálomowe/ gdy jeszcze żyw był ná dębie. BG 2Sm 18:14.
patrz: ABSALOMOWY, ABSALOMOWY, ABSALOMÓW, ABSALOMÓW, ABSALONOWY
– Tak mowi Panujący PAN; kwilicie mowiąc; Ach niestetysz na ten dzień: Bo bliski jest dzień [...] Pański. BG Jk Ez 30, 2.
patrz: ACH, ACH, AH
– Potym po wielu dni/ miánowicie po onym roku trzecim/ stáło się słowo Páńskie do Eliaszá/ mowiąc: Idź ukaż się Achábowi/ bo spuszczę deszcz ná ziemię. BG Jk 1 Krl, 18:1.
patrz: ACHAB
– Ták mowi PAn zastępow/ BOG Izráelski/ o Achábie synu Kolájaszowym/ y o Sedekiaszu synu Máázejaszowym/ ktorzy wam prorokują w Imieniu mojim kłamstwo: Oto Ja podam je w rękę Nábuchodonozorá/ Krola Bábilońskiego/ áby je pobił przed oczymá wászymi. BG Jk Jr, 29:21.
patrz: ACHAB
– A ręká Páńska byłá nád Eliaszem: y przepásał biodrá swe/ y bieżał przed Achábem/ áż przyszedł do Jezreelá. BG Jk 1 Krl, 18:46.
patrz: ACHAB
– A miał Acháb siedmdziesiąt synow w Sámáryjey. Y nápisał Jehu list/ á posłał go do Sámáryjey do książąt Jezreelskich/ y do stárszych y do tych/ ktorzy wychowywáli syny Achábowe/ w te słowá: BG 2Krl 10, 1.
patrz: ACHABOWY, ACHABÓW
– A ták zginie wszystek dom Achábow/ y wykorzenię z domu Achábowego/ áż do namniejszego szczenięciá/ y więźniá/ y opuszczonego w Izráelu. BG 2Krl 9, 8.
patrz: ACHABOWY, ACHABÓW
– Ale chodził drogámi Krolow Izráelskich/ spráwując się jáko dom Achabow: Bo corkę Achábowę miał zá żonę/ y czynił złe przed oczymá Páńskimi. BG 2Krl 8, 18.
patrz: ACHABOWY, ACHABÓW
– Y chodził drogámi krolow Izráelskich/ jáko czynił dom Achábow: Bo corka Achábowá byłá żoną jego: y czynił złe przed oczymá PANskimi. BG 2Krn 21, 6.
patrz: ACHABOWY, ACHABÓW
– A Gdy sąd wykonywał Jehu nád domem Achábowym/ ználazł niektore Książętá Judskie/ y Syny brácij Ochoziaszowych/ ktorzy służyli Ochoziaszowi/ y pobił je. BG 2Krn 22, 8.
patrz: ACHABOWY, ACHABÓW
– A Ták nápisáłá list imieniem Achábowym/ ktory zápieczętowáłá pieczęcią jego/ y posłáłá on list do stárszych y do przedniejszych/ ktorzy byli w mieście jego/ y mieszkáli z Nábotem. BG 1Krl 21, 8.
patrz: ACHABOWY, ACHABÓW
– Ten chodził drogą domu Achábowego/ y czynił złe przed oczymá Páńskimi jáko i dom Achábow/ bo był zięciem domu Achábowego. BG 2Krl 8, 27.
patrz: ACHABOWY, ACHABÓW
– A ták wziąwszy Jozue/ y wszystek Izráel z nim/ Acháná Syná Zárowego/ y śrebro/ y płaszcz/ y pręt złoty/ y Syny jego/ y corki jego/ y woły jego/ y osły jego/ y Owce jego/ y namiot jego/ y wszystko co miał: wywiedli je ná dolinę Achor. BG Joz 7:24.
patrz: ACHAN
– Ale zgrzeszyli synowie Izráelscy przestępstwem przy rzeczách przeklętych: ábowiem Achán Syn Chármiego/ Syná Zábdy/ Syná Záre z pokolenia Judá/ wziął nieco z rzeczy przeklętych/ záczym zápálił się gniew Páński przeciw Synom Izráelskim. BG Joz 7:1.
patrz: ACHAN
– Y násádzili weń cztery rzędy kámienia tym porządkiem: Sárdius/ Topazius y Smárágd/ w rzędzie pierwszym. A w drugim rzędzie/ kárbunkuł, Sáfir i Iáspis. A w trzecim rzędzie/ Linkurius, Achátes/ y Ametist. BG Wj 39, 10-12.
patrz: ACHATES
– UCzynisz też nápiersnik [...]. Y násádzisz weń pełno kámienia/ cztery rzędy kámienia [...]. A w trzecim rzędzie: Linkurius/ Achátes/ y Ametyst. BG Wj 28, 15-19.
patrz: ACHATES
– Tedy rzekł Absálom/ y wszyscy mężowie Izráelscy; Lepsza jest rádá Chusájego Aráchity/ niż rádá Achitofelowá: Abowiem PAN był postánowił/ áby rozerwána byłá rádá Achitofelowá/ ktora byłá dobra; á ták áby przywiodł PAN złe ná Absálomá. BG 2Sm 17, 14.
patrz: ACHITOFELOWY, ACHITOFELÓW
– Tedy dano znáć Dawidowi/ mowiąc: Achitofel jest z tymi/ ktorzy się zbuntowáli z Absálomem. Y rzekł Dawid: O Pánie/ proszę/ obroć w głupstwo rádę Achitofelowę. BG 2Sm 15, 31.
patrz: ACHITOFELOWY, ACHITOFELÓW
– A rádá Achitofelowá/ ktorą dawał byłá ná on czás w tákiey wadze, jákoby się kto rádził Bogá. Tákować byłá wszelka rádá Achitofelowá/ jáko u Dawidá/ ták u Absálomá. BG 2Sm 16, 23.
patrz: ACHITOFELOWY, ACHITOFELÓW
– Ale jesli się do miástá wrocisz/ á rzeczesz do Absálomá Krolu/ sługą twojim będę: bom był sługą Ojcá twego z dawná/ ále teraz jam sługą twojim: tedy mi obrocisz wniwecz rádę Achitofelowę. BG 2Sm 15,34.
patrz: ACHITOFELOWY, ACHITOFELÓW
– Abowiem jáko w Adámie wszyscy umieráją/ ták y w CHrystusie wszyscy ożywieni będą. BG 1Kor 15, 22.
patrz: ADAM, ADAM, JADAM
– Tákci też nápisano: Stał się pierwszy człowiek Adam w duszę żywą; ále pośledni Adam w duchá ożywiájącego. BG 1Kor 15, 45.
patrz: ADAM, ADAM, JADAM
– Y rzekł Adam/ Toć teraz iest kość z kości mojich/ y ćiáło z ćiáłá mego: dla tegoż będzie názwáná Mężátką/ bo oná z mężá wziętá jest. BG Rdz 2, 23.
patrz: ADAM, ADAM, JADAM
– Lecz śmierć krolowáłá od Adámá áż do Mojżeszá/ y nád tymi ktorzy nie grzeszyli ná podobieństwo przestępstwá Adámowego/ ktory jest wzorem onego ktory miał przyść. BG Rz 5, 14.
patrz: ADAMOWY, ADAMOWY, ADAMÓW, ADAMÓW, JADAMOWY
– Teć są księgi rodzájow Adámowych w dzień ktorego stworzył Bog człowieká: ná podobieństwo Boże uczynił go. BG Rdz 5, 1.
patrz: ADAMOWY, ADAMOWY, ADAMÓW, ADAMÓW, JADAMOWY
– Gdy rozdzielił dziedzictwá nawyższy Narodom/ á rozsádził Syny Adámowe/ położył gránice narodom/ według liczby Synow Izráelskich: BG Pwt 32, 8.
patrz: ADAMOWY, ADAMOWY, ADAMÓW, ADAMÓW, JADAMOWY
– A gdy przyszłá noc czternasta/ á mysmy się błąkáli po morzu Adriátyckim/ około połnocy zdáło się żeglárzom/ iż się im okázowáłá niektora krájiná. BG Ap 27, 27.
patrz: ADRIATYCKI
– PROROCTWO AGGEVSZOWE. BG Ag tyt.
patrz: AGGEUSZOWY
– Izali záwádzisz hakámi zá skorę jego: á widelcámi rybáckimi zá głowę jego? BG Tt .
patrz: AK, HAK, HAK
– Odesłáli tedy skrzynię Bożą do Akkáronu: á gdy przyszłá skrzyniá Boża do Akkáronu, krzyczeli Akkárończycy/ mowiąc: Przyprowádzono do nas skrzynię Bogá Izráelskiego/ áby nas wymordowano z ludem nászym. BG 1Sm 5, 10.
patrz: AKKAROŃCZYK
– I rzekł mu. Ták mowi PAN; Przeto żes wypráwił posły rádzić się Beelzebubá Bogá Akkárońskiego/ (jákoby Bogá nie było w Izráelu/ ábyś się pytał słowá jego) dla tego z łożá ná ktorymeś się położył/ nie wstániesz/ ale pewnie umrzesz. BG 2Krl 1, 16.
patrz: AKKAROŃSKI
– A Ochoziasz spadł przez kratę Sale swey/ ktorą miáł w Sámáryjey/ y rozniemogł się: y wypráwił posły/ mowiąc im/ Idźcie/ poradźcie się Beelzebubá/ Bogá Akkárońskiego/ jeżeli powstánę z tey choroby? BG 2Krl 1, 2.
patrz: AKKAROŃSKI
– Przystąpiłá do niego [Jezusa] niewiástá/ májąca słojek álábastrowy máści bárzo kosztowney. BG Mt 26, 7.
patrz: ALABASTROWY
– Y rzekł mi: Stáło się. Jam jest Alfá y Omegá; początek y koniec. BG Ap 21, 6.
patrz: ALFA
– Jam jest Alfá y Omegá/ początek y koniec mowi PAN/ ktory jest/ y ktory był/ y ktory przyść ma/ on Wszechmogący. BG Ap 1, 8.
patrz: ALFA
– Słyszałem zá sobą głos wielki jáko trąbę/ Mowiący; Jam jest Alfá y Omegá, on pierwszy y ostátni. A co widzisz nápisz w Księgi. BG Ap 1, 11.
patrz: ALFA
– BG Łk 6, 14.
patrz: ALFEUSZOWY
– A dwunastu Apostołów te są imiona: Pierwszy Szymon, którego zowią Piotr, i Andrzej, brat jego; Jakób, syn Zebedeusza, i Jan, brat jego; Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz on celnik, Jakób, syn Alfeuszow, i Lebeusz, nazwany Tadeusz; Szymon Kananejczyk, i Judasz Iszkaryjot, który go też wydał. BG Mt 10, 2-4.
patrz: ALFEUSZOWY
– PAN będzie krolował ná wieki: Bog twoj/ o Syonie/ od narodu do narodu: Hállelujah. BG Ps 146, 10.
patrz: ALLELUJA, ALLELUJA, HALLELUJA, HALLELUJAH
– Potymem słyszał głos wielkiego ludu ná niebie/ mowiącego Hálleluja: Zbáwienie y chwałá/ y cześć/ y moc Panu Bogu nászemu. BG Ap 19, 1.
patrz: ALLELUJA, ALLELUJA, HALLELUJA, HALLELUJAH
– Nádto y słudzy Hirámowi/ y słudzy Sálomonowi, ktorzy byli przywieźli złotá z Ofir/ przywieźli y drzewá Almugimowego/ y kámienia drogiego. Y poczynił Krol z onego drzewá Almugimowego wschody do domu Páńskiego/ i do domu krolewskiego/ y hárfy/ y lutnie śpiewakom. A nie widano przedtym nigdy tákich rzeczy w ziemi Judskiey. BG 2Krn 9, 10-11.
patrz: ALMUGIMOWY
– Pośli mi też drzewá Cedrowego/ jodłowego/ i Almugimowego z Libánu: Bo ja wiem, iż słudzy twoji umieją wyrąbowáć drzewo ná Libánie: á oto słudzy moji będą z sługámi twojimi. Aby mi wygotowáli drzewá co nawięcey. BG 2Krn 2, 8-9.
patrz: ALMUGIMOWY
– Nád to okręty Hirámá/ ktore przynosiły złoto z Ofir/ przyniosły z Ofir drzewá Almugimowego bárdzo wiele/ y kámienia drogiego. Y poczynił Krol z drzewá Almugimowego wschody do domu Páńskiego/ y do domu Krolewskiego y harfy/ y lutnie śpiewakom: A nigdy nie przywożono tákiego drzewá Almugimowego/ áni widziano/ áż do dniá tego. BG 1Krl 10, 11-12.
patrz: ALMUGIMOWY
– Myrrą/ Aloe/ y Kássią wszystkie száty twoje pachną, gdy wychodzisz zpáłacow z kości słoniowych urobionych, nád te ktorzy cię uweseláją. BG Ps 45, 9.
patrz: ALOE
– Potrząsnęłám pokoj swoj Myrrą/ Aloesem/ y Cynámonem. BG Prz 7, 17.
patrz: ALOES
– Tedy zstąpił Amalekyta y Chananeyczyk/ mieszkający na onej gorze/ a porazili je [Izraelczyków]. BG Lb 14, 45.
patrz: AMALECHITA, AMALECYTA, AMALEKITA, AMALEKITA
– I rzekł Mojżesz do Jozuego: Wybierz nam męże/ a wyszedszy, stocz bitwę z Amalekity. BG Wj 17, 9.
patrz: AMALECHITA, AMALECYTA, AMALEKITA, AMALEKITA
– Y błogosławił Ezdrasz PANu Bogu wielkiemu/ a wszystek lud odpowiadał Amen/ Amen. BG Rdz Ne 8, 6.
patrz: AMEN
– NIe wnidźie też Ammonitá/ y Moábcżyk/ do zgromádzenia Páńskiego/ áni dźieśiąte pokolenie jich, nie wnidźie do zgromádzenia Páńskiego áż ná wieki: BG Pwt 23, 3.
patrz: AMMONITA, AMMONITA, AMONITA
– Anioł przymierza/ ktorego wy żądacie: oto przyidzie/ mówi PAN zastępów. BG Mt 3, 1.
patrz: AMNIOŁ, ANGIOŁ, ANIOŁ, ANIOŁ, ANJOŁ, ANNIOŁ, JAMIOŁ, JANIOŁ, JENIOŁ
– Miały nad sobą [szarańczę] krola anjoła przepaści ktoremu imię po żydowsku Abbadon/ a po Grecku ma imię Apollyon. BG Ap 9, 11.
patrz: AMNIOŁ, ANGIOŁ, ANIOŁ, ANIOŁ, ANJOŁ, ANNIOŁ, JAMIOŁ, JANIOŁ, JENIOŁ
– A Onych siedm Anjołow ktorzy mieli siedm trąb/ nagotowało się aby trąbili. BG Ap 8, 6.
patrz: AMNIOŁ, ANGIOŁ, ANIOŁ, ANIOŁ, ANJOŁ, ANNIOŁ, JAMIOŁ, JANIOŁ, JENIOŁ
– Oto Ia posyłam Anjoła mego/ ktory zgotuje drogę przed obliczem mojim. BG Mt 3, 1.
patrz: AMNIOŁ, ANGIOŁ, ANIOŁ, ANIOŁ, ANJOŁ, ANNIOŁ, JAMIOŁ, JANIOŁ, JENIOŁ
– Tedy Stanął Anjoł Pański na ścieszce w winnice/ miedzy dwiema płoty. BG Lb 22, 25.
patrz: AMNIOŁ, ANGIOŁ, ANIOŁ, ANIOŁ, ANJOŁ, ANNIOŁ, JAMIOŁ, JANIOŁ, JENIOŁ
– Y zrzucony iest Smok wielki/ wąż on Starodawny; ktorego zowią Dyabłem y Szatanem [...] y Anjołowie jego z nim są zrzuceni. BG Ap 12, 7.
patrz: AMNIOŁ, ANGIOŁ, ANIOŁ, ANIOŁ, ANJOŁ, ANNIOŁ, JAMIOŁ, JANIOŁ, JENIOŁ
– Tedy mi rzekł Anjoł Boży we snie: Jakobie: A jam odpowiedział/ owom ja. BG Rdz 31, 11.
patrz: AMNIOŁ, ANGIOŁ, ANIOŁ, ANIOŁ, ANJOŁ, ANNIOŁ, JAMIOŁ, JANIOŁ, JENIOŁ
– Y był głod zá dni Dawidowych przez trzy látá/ jednego roku po drugim: tedy szukał Dawid oblicza Páńskiego/ ktoremu rzekł PAN: Dla Saulá/ y dla domu jego krwáwego: przeto iż pomordował Gábáonity. Przyzwał tedy Krol Gábáonitow/ y rzekł do nich: (A ci Gábáonitowie nie byli z synów Jzráelskich/ ále z ostátkow Amorrejczykow/ ktorym ácz byli Synowie Jzráelscy przysięgli/ wszákże je usiłował Saul wyplenić z gorliwości swey dla Synow Jzráelskich y Judskich.) BG 2Sm 21, 1-2.
patrz: AMOREJCZYK
– Sehon Krol Amorrejski/ ktory mieszkał w Hesebon/ á pánował od Aroer/ ktore leży nád brzegiem potoku Arnon/ y od połowice tegoż potoku/ y połowicą Gáláádu/ áż do potoku Jábok/ gdźie są gránice Synow Ammonowych. BG Joz 12, 2.
patrz: AMOREJSKI, AMOREJSKI, AMORREJSKI
– Dziateczki/ ostateczna godzina jest: a jakoście słyszeli/ że Antychryst przyść ma/ y teraz wiele Antychrystow powstało/ z tąd wiemy iż jest ostateczna godzina. BG Tt 1J 2, 18-19.
patrz: ANCYCHRYST, ANCYKRYST, ANTYCHRYST, ANTYCHRYST, ANTYKRYST
– BJádá wam Náuczeni w piśmie/ y Fáryzeuszowie obłudni! iż dawácie dziesięcinę z miętki/ y z ányżu/ y z kminu/ á opuszczacie powáżnieysze rzeczy w Zakonie; sąd y miłosierdzie y wiárę: Te rzeczy mieliście czynić/ á onych nie opuszczáć. BG Mt 23, 23.
patrz: ANYŻ, ANYŻ, HANYŻ
– Przez ktorego wzięliśmy łáskę y urząd Apostolski. BG Rz 1, 5.
patrz: APOSTOLSKI, APOSTOLSKI, APOSTOŁSKI
– Przez wkładánie rąk Apostolskich był dawány Duch Swięty. BG Dz 8, 18.
patrz: APOSTOLSKI, APOSTOLSKI, APOSTOŁSKI
– Y trwali w náuce Apostolskiey/ y w społeczności/ y w łámániu chlebá/ y w modlitwách [...]. BG Tt .
patrz: APOSTOLSKI, APOSTOLSKI, APOSTOŁSKI
– Ty Panie [...] okaż z tych dwu jednego/ ktoregoś obrał/ Aby przyjął cząstkę usługowánia tego/ y Apostolstwá/ z ktorego wypadł Judasz/ áby odszedł ná miejsce swoje. BG Dz 1, 25.
patrz: APOSTOLSTWO
– Bracia [...] obaczcie Apostoła Nawyższego Kapłana wyznania naszego Chrystusa JEzusa. BG Dz Hbr 3, 1.
patrz: APOSTOŁ
– Chrystus] usiadł za stoł y dwánaście Apostołow z nim. BG Łk 22, 14.
patrz: APOSTOŁ
– Podle niego [Husyjela] popráwiał [bramę] Chánániasz Syn Aptekárski. BG Jk Ne 3, 8.
patrz: APTEKARSKI, APTEKARSKI, APTYKARSKI, HAPTEKARSKI
– A Byłá wagá onego złotá/ ktore przychodziło Salomonowi ná káżdy rok/ sześć set sześćdziesiąt y sześć talentow złotá. Oprocz tego co przychodziło od kupcow/ y z hándlu tych/ ktorzy rzeczámi wonnymi kupczyli; y od wszystkich Krolow Arábskich/ y Książąt ziemie. BG 1Krl 10, 14-15.
patrz: ARABSKI, ARABSKI, HARABSKI
– Michał Archánjoł gdy się z dyabłem rospierájąc wádził o ciáło Mojżeszowe/ nie śmiał podnieść przeciwko niemu sądu bluźnierskie[go]. BG Jk Jud 1, 9.
patrz: ARCHANGIOŁ, ARCHANIOŁ, ARCHANIOŁ, ARCHANJOŁ
– A porwawszy go [św. Pawła]/ wiedli do Aeropágu/ mówiąc: Możemyli wiedzieć co to jest zá nowa náuká ktorą ty opowiádasz? BG Dz 17, 19.
patrz: AREOPAG
– Wtedy Páweł stánąwszy w pośrzodku Areopágu rzekł. BG Dz 17, 22.
patrz: AREOPAG
– A mężowie niektorzy przyłączywszy się do niego [św. Pawła]/ uwierzyli: miedzy ktorymi też był y Dyonizyus Areopagitczyk. BG Dz 17,34.
patrz: AREOPAGITCZYK
– Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuná/ Psálm Asáfow. BG Ps 77, 1.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– Z Synow Asáfowych/ Záchur/ y Jozef/ y Náttániaszy i Asárelá: Synowie Asáfowi byli pod ręką Asáfową/ ktory prorokował ná rozkazánie krolewskie. BG 1Krn 25, 2.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– Spiewakow. Synow Asáfowych/ sto czterdzieści y ośm. BG Ne 7, 44.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– Tákże y śpiewacy/ Synowie Asáfowi/ stali w porządku swym/ według rozkazánia Dawidá y Asáfá/ y Hemmáná/ y Jedytuná/ Widzącego Krolewskiego: Odźwierni też stali v káżdey bramy/ bo się jm nie godziło odchodzić od posług ich: Przetoż brácia ich Lewitowie/ gotowáli dla nich. BG 2Krn 35, 15.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– Y Padł los pierwszy w domu Asáfowym/ ná Jozefá: ná Godoliaszá wtory/ z brácią jego/ y z Syny jego/ ktorych było dwánaście. BG 1Krn 25, 9.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– Przedniejszemu śpiewakowi/ jako; Nie zátracaj: Psálm y pieśń Asáfowá. BG Ps 75, 1.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– Psálm Asáfow. ZAjisteć dobry jest Bog Jzráelowi/ tym ktorzy są czystego sercá. BG Ps 73, 1.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– Tedy wyszedł do niego Eliákim Syn Helkiaszow/ przełożony nád domem/ y Sobná Pisarz/ y Joách Syn Asáfow/ Kánclerz. BG Iz 36, 3.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– Y Bákbátár/ Cheres/ y Gálál: y Mátániasz Syn Michy Syná Zychrego/ Syná Asáfowego BG 1Krn 9, 15.
patrz: ASAFOWY, ASAFOWY, ASAFÓW, ASAFÓW, AZAFOWY
– PRzetoż ták mowi PAN/ PAN Zastępow: Nieboj się Assyryjczyká ludu moj/ ktory mieszkasz w Syonie: Rozgą ubije cię/ á laskę swą podniesie ná cię/ jáko ná drodze Egipskiey. BG Iz 10, 24.
patrz: ASYRYJCZYK
– Dniá onego/ będzie gościniec z Egiptu do Assyryjey/ y będą chodzić Assyryjczycy do Egiptu/ á Egipczánie do Assyryjey: y będą służyć PANV Egipczánie z Assyryjczykámi. BG Iz 19, 23.
patrz: ASYRYJCZYK
– Oto ziemiá Cháldejska/ ten lud niebył ludem. Assyryjczyk záłożył ją dla obywátelow pustyń: ktorzy wysłáwili zamki jey/ pobudowáli páłace jey: ale on ją w gruz obrocił. BG Iz 23, 13.
patrz: ASYRYJCZYK
– Abowiem będzie im błogosłáwił PAn Zástępow/ mówiąc: Błogosłáwiony lud moj Egipski/ á spráwą rąk mojich Assyryjczykowie/ á Izráel dziedzictwo moje. BG Iz 19, 25.
patrz: ASYRYJCZYK
– A Teraz/ co zá spráwę masz ná drogách Egipskich/ iż pijesz wodę z Nilu? álbo co masz zá spráwę ná drogách Assyryjczykow/ iż pijesz wodę z rzeki ich? BG Jr 2, 18.
patrz: ASYRYJCZYK
– Dniá onego/ będzie Izráel jako trzeci miedzy Egipczánem y Assyryjczykiem: á błogosłáwieństwo będzie w pośrzodku ziemie. BG Iz 19, 24.
patrz: ASYRYJCZYK
– Bo od głosu PAńskiego stárty będzie Assyryjczyk ktory inne kijem bijał. BG Iz 30, 31.
patrz: ASYRYJCZYK
– Ci wypásą ziemię Assyryjską mieczem/ y ziemię Nimrodowę w gránicách ich: á ták wyrwie nas Assyryjczykowi/ gdy przyciągnie do ziemie nászey/ y gdy będzie deptał gránicę násze. BG Mi 5, 6.
patrz: ASYRYJCZYK
– Y ułożył Mánáchem podátek ná Izráelá/ ná wszystkie co nabogátsze/ áby dawáli Krolowi Assyryjskiemu/ po pięćdziesiąt syklow śrebrá/ káżdy z osobná: y wrocił się Krol Assyryjski/ á nie báwił się tám w onej ziemi. BG 2Krl 15, 20.
patrz: ASYRYJSKI
– A Gdy ich Páweł w Ateniech cżekał/ poruszał śię w nim Duch jego/ widząc ono miásto poddáne báłwochwálstwu. BG Dz 18, 16.
patrz: ATENY
– Tedy Páweł stánąwszy w pośrzodku Areopágu/ rzekł: Mężowie Ateńscy/ z káżdey miáry was widzę naáder nabożne. Abowiem przechadzájąc się/ y przypátrując wászym nábożeństwom/ ználazłem też Ołtarz/ ná ktorym napisano; Nieznájomemu Bogu. BG Dz 17, 22-23.
patrz: ATEŃSKI
– ROku dwudziestego y siodmego/ Ieroboámá Krolá Izráelskiego/ krolował Azáryasz Syn Amázyaszá Krolá Iudskiego. BG 2Krl 15, 1.
patrz: AZARIASZ
– Tedy ná Azáryaszá Syná Obedowego, przypadł Duch Boży. BG 2Krn 15, 1.
patrz: AZARIASZ
– A gdy umárł Gedeon/ odwrocili się Synowie Izráelscy/ y zcudzołożyli się/ idąc zá Báálem/ y postáwili sobie Báálberit za Bogá. BG Jk Sdz 8, 33.
patrz: BAAL
– U dniá onego mowi PAN/ będziesz mię zwáłá/ Mężu moj; á nie będziesz mię więcey zwáłá Báálu moj. BG Oz 2:16.
patrz: BAAL, BAAL, BEEL, BEL, BELUS
– Y przyłącżył się Izráel do służby Báál Fegorá: ztąd się rozgniewał PAN bárzo ná Izráelá. BG Lb 25:3.
patrz: BAAL
– Wzywáli [prorocy] imienia Báálowego odporánku áż do południá, mowiąc: O Báálu, wysłuchay nas! BG 1Krl 18:26.
patrz: BAAL
– A stáło śię po wyśćiu dwu lat/ gdy strżyżono owce Absálomowe w Báálchásor/ ktore jest w Efráim. BG 2Sm 13:23.
patrz: BAAL
– A ták wygłádził Jehu Báálá z Izráelá. BG Jk 2 Krl 10, 28.
patrz: BAAL
– Wystáwił też y Ołtarze Báálom; á násádził gájow [Manasses]. BG Krn 33:3.
patrz: BAAL
– Jákoż [ty, Izrael] mowisz: Nie jestem zplugáwiona / zá Báálámi nie chodziłám? BG Jr 2, 23.
patrz: BAAL
– Tákże przy prorokách Sámáryjskich widziałem głupstwo: Prorokowáli przez Báále. BG Jr 23, 13. BG Jr, 23, 13.
patrz: BAAL
– Rozerwał PAN nieprzyjacioły moje przede mną/ jáko śię rozrywáją wody: Przetoż názwał imię miejscá onego Baal Perazym. BG 2Sm 5:20.
patrz: BAAL
– Tedy cżynili Synowie Izráelscy złe przed oczymá Páńskiemi/ á służyli Báálom. BG Jk Sdz 2, 11.
patrz: BAAL
– Zprzęgli śię też byli z báłwanem s Báálfegorem: á jedli ofiáry umárłych. BG Ps 106:28.
patrz: BAAL
– Potem wszedł wszystek lud do domu Baalowego, i zburzyli go, i ołtarze jego, i bałwany jego połamali, Matana także kapłana Baalowego zabili przed ołtarzami. BG 2Krl 23:17.
patrz: BAALOWY, BAALÓW
– Przetoż teraz pośli a zbierz do mnie wszystkiego Izráelá/ ná gorę Kármel; y Prorokow Báálowych cztery stá y pięćdziesiąt; przytym proroków gájowych cztery stá/ ktorzy jadáją z stołu Jezábele. BG 1Krl 18, 19.
patrz: BAALOWY, BAALÓW
– I zeszli się wszyscy chwalcy Baalowi, tak że nie został żaden, któryby nie przyszedł. I weszli do kościoła Baalowego, a napełniony był dom Baalowy od końca aż do końca. BG 2Krl 10.
patrz: BAALOWY, BAALÓW
– Potem wszedł wszystek lud do domu Baalowego, i zburzyli go, i ołtarze jego, i bałwany jego połamali, Matana także kapłana Baalowego zabili przed ołtarzami. BG 2Krl 23:17.
patrz: BAALOWY, BAALÓW
– I zeszli się wszyscy chwalcy Baalowi, tak że nie został żaden, któryby nie przyszedł. I weszli do kościoła Baalowego, a napełniony był dom Baalowy od końca aż do końca. BG 2Krl 10:22.
patrz: BAALOWY, BAALÓW
– I zeszli się wszyscy chwalcy Baalowi, tak że nie został żaden, któryby nie przyszedł. I weszli do kościoła Baalowego, a napełniony był dom Baalowy od końca aż do końca. BG 2Krl 10:22.
patrz: BAALOWY, BAALÓW
– Wzywáli [prorocy] imienia Báálowego odporánku áż do południá, mowiąc: O Báálu, wysłuchay nas! BG 1Krl 18:26.
patrz: BAALOWY, BAALÓW
– Y Rozkazał Krol Egipski babam Hebrejskim [...] A rzekł: Gdy będziecie bábić niewiastam Hebrejskim, á ujrzycie że rodzą, byłliby syn, zábijcież go. BG Wj I, 16.
patrz: BABIĆ
– Szykujćie wojská przećiw Bábilonowi zewsząd/ wszyscy co ciągniecie łuk: strzelajćie do niego/ nie żáłujćie strzał/ bo przećiwko PANU zgrzeszył. BG Jr 50, 14.
patrz: BABILON, BABILON
– Krol Dáryusz rozkazał áby szukano [wyroku Cyrusowego] w Bibliotece miedzy skárbámi tamże złożonymi w Bábilonie. BG Ezd 6, 1.
patrz: BABILON, BABILON
– Prorok w niewolą záprowádzonym ukázuje, jákoby się spráwować mieli w Babilonie. BG Jr 29, streszcz.
patrz: BABILON, BABILON
– A oná niewiástá przyoblecżona byłá w purpurę y w szárłat […]. A ná cżele jey było imię nápisáne; Tájemnicá/ Bábilon wielki/ mátká wszetecżeństw i obrzydliwośći Źiemie. BG Ap 17, 5.
patrz: BABILON, BABILON
– Pozdrawia was społwybrány zbor ten ktory jest w Bábilonie y Márek syn moj. BG Jk 1P 5, 13.
patrz: BABILON, BABILON
– A ták wszystkiego pokolenia od Abráhámá áż do Dawidá jest pokolenia cżternaśćie: á od Dawidá áż do záprowádzenia do Bábilonu/ pokolenia cżternaśćie. BG Mt 1, 17.
patrz: BABILON, BABILON
– Upadł Bábilon, ono miásto wielkie! bo winem gniewu wszetecżeństwá swego nápoił wszystkie narody. BG Ap 14, 8.
patrz: BABILON, BABILON
– To uczynili ná ten czás Rechum Kánclerz/ y Symsáj pisarz/ y inni towárzysze ich: Dynájczycy/ y Afársádchájczycy/ Tárpelájczycy/ Afársájczycy/ Arkewájczycy/ Bábilończycy/ Susánchájczycy/ Deháwejczycy/ y Elmájczycy. BG Ezd 4, 9.
patrz: BABILOŃCZYK
– Pochyliły się [bałwany] y upádły społem: y Bábilończycy nie będą mogli rátowáć brzemion/ owszem y duszá ich w niewolą pojdzie. BG Iz 46, 2.
patrz: BABILOŃCZYK
– Tego, ktory uczynił Báby ná niebie y Orioná/ ktory cień smierci w poránek odmienia/ y dzień w ciemności nocne [...] PAN jest Imię jego. BG Jk Am 5, 8-9.
patrz: BABY
– A gdy żeglarze myślili z okrętu uciec/ y spuścili bacik ná morze/ chcąc rzekomo od przodku okrętu zárzucáć kotwice/ Rzekł Páweł Setnikowi y żołnierzom: Jesli ci nie zostáną w okręcie/ wy záchowáni być nie możecie. Tedy żołnierze obcięli powrozy u baciká y dopuścili mu odpáść. BG Dz 27, 30-32.
patrz: BACIK
– A gdysmy pod niektory máły wysep przypłynęli/ ktory zowią Klaudá/ ledwiesmy mogli bacik zátrzymáć. BG Dz 27, 16.
patrz: BACIK
– Teć są zwierzętá ktore jeść będziecie: Woły/ owce/ y kozy. Jeleniá/ y Sárnę/ y Báwołu/ y dzikiego kozłá/ y jednorożcá/ y Łosiá/ y Kozkę skálną. BG Pwt 14, 4-5.
patrz: BAJWÓŁ, BAWÓŁ, BAWÓŁ
– A czemuż widzisz źdźblo w oku brátá twego/ á bálki ktora jest w oku twojem nie baczysz? BG Mt 7, 3.
patrz: BALK, BALK, BALKA, BALKA, BAŁK, BELK, BELKA, BEŁK, BEŁKA
– Y rzekł Pan do Moyzeszá: Weźmi sobie rzeczy wonnych/ Bálsámu/ y Onychy, y Gálbánu wonnego/ y kádzidłá czystego. BG Wj 30, 34.
patrz: BALSAM, BALSAM, BALZAM, BAŁSAM, BAŁZAM
– PO tym ty Synu człowieczy/ weźmi sobie noż ostry/ tojest brzytwę bárwierską/ [...]/ á ogol nią głowę swoję. BG Tt Ez 5, 1.
patrz: BALWIERSKI, BALWIERSKI, BARWIERSKI
– Wiecie iż gdyście Pogány byli/ do báłwanow niemych/ jáko was wodzono/ dáliście się prowádzić. BG 1Kor 12, 2.
patrz: BAŁWAN
– Co zá dział wiernemu z niewiernym? A co zá zgodá Kościołá Bożego z báłwany? BG Jk 2Kor 6, 15-16.
patrz: BAŁWAN
– Y wylewáli krew niewinną/ krew synow swojich/ y corek swojich ktore ofiárowáli báłwanom rytym Chánánejskim. BG Ps 106, 38.
patrz: BAŁWAN
– Spráwili y cielcá na Horebie/ y kłaniáli sie báłwanowi litemu. BG Ps 106, 19.
patrz: BAŁWAN
– Nic nie wiedzą, ktorzy się z drewniánymi báłwanámi swymi noszą: bo się modlą Bogu/ ktory nie może wybáwić. BG Iz 45, 20.
patrz: BAŁWAN
– Sądy moje odrzucili/ á w ustáwách mojich nie chodzili/ y Sábbáty moje pogwałcili [Izraelici]/ á/ że serce jch zá plugáwymi báłwany chodzi. BG Ez 20, 16.
patrz: BAŁWAN
– NAd to y Mááchę mátkę swą Krol Azá z páństwá złożył/ przeto/ że byłá ucżyniłá w gáju bałwaná brzydkiego: y podciął Azá báłwaná jey/ y pokruszył go/ á spalił u potoku Cedron. BG 2Krn 15, 16.
patrz: BAŁWAN
– Báwił się wieszcżbą [Manasses]/ y ustáwił czárnoksiężniki [...] Postáwił tákże Báłwaná gájowego/ ktorego był uczynił/ w Domu. BG 2Krl 21, 7.
patrz: BAŁWAN
– Y ucżynili [Izraelici] w one dni cielcá/ y spráwowáli ofiárę onemu báłwanowi. BG Dz 7, 41.
patrz: BAŁWAN
– [Madianici] stáwili się wam nieprzyjaciołmi/ zdrádámi swymi/ á podeszli was/ przez Báál Fegorá/ y przez Kozbę/ corkę Książęciá Mádiáńskiego/ siostrę swą: ktora zábita jest/ w dzień kaźni dla báłwáná Fegor. BG Lb 25, 18.
patrz: BAŁWAN
– Dla tego/ żeście kádzili báłwanom y/ żeście grzeszyli przeciw PAnu/ [...] dla tego przyszło ná was to złe/ jáko się to dziś pokázuje. BG Jr 44, 23.
patrz: BAŁWAN
– Y rzekłem im [Izraelitom]: Káżdy z was niech porzuci obrzydliwości oczu swojich/ á nie kalajcie się plugáwymi báłwany Egipskimi: bom Ja PAN BOG wász. BG Ez 20, 7.
patrz: BAŁWAN
– Niechże będą záwstydzeni wszyscy/ ktory [!] służą obrázom/ ktorzy się chlubią w báłwanách. BG Ps 97, 7.
patrz: BAŁWAN
– A inni ludzie ktorzy nie są pobici tymi plagámi/ áni pokutowáli od ucżynkow rąk swojich/ áby się nie kłaniáli dyabłom/ y báłwanom złotym/ y śrebrnym/ y miedziánym/ y kámiennym/ y drzewiánym; ktorzy áni widzieć nie mogą/ áni słyszeć/ áni chodzić. BG Ap 9, 20..
patrz: BAŁWAN
– Zprzęgli się też byli [Izraelici] z báłwanem Báálfegorem: á jedli ofiáry umárłych. BG Ps 106, 28.
patrz: BAŁWAN
– Abyście się snadź nie popsowáli/ y nie cżynili sobie rytego Báłwaná/ albo obrázu wszelkiego podobieństwá/ kształtu mężczyzny álbo niewiásty. BG Pwt 4, 16.
patrz: BAŁWAN
– Wszyscy bowiem Bogowie narodow/ są báłwani: ále PAN niebiosá uczynił. BG Ps 96, 5-6.
patrz: BAŁWAN
– Abowiem przed oczymá jego pokáżono Ołtarze Báálow/ y báłwany słonecżne/ ktore były wzgorę ná nich/ podciął [Jozjasz]. BG 2Krn 34, 4.
patrz: BAŁWAN
– Y wygubię po gorách Káplice wasze/ á porozwalam słonecżne báłwány wasze. BG Kpł 26, 30.
patrz: BAŁWAN
– Abowiem się dopuścił [Achab] rzecży bárzo obrzydłych/ chodząc zá báłwany/ według wszystkiego/ jáko czynili Ammorejcżycy/ ktore wygnał PAN przed oblicżem Synow Jzráelskich. BG 1Krl 21, 26.
patrz: BAŁWAN
– Ztowárzyszył się Efrájim z báłwanámi: zániechaj go. BG Oz 4, 17-18.
patrz: BAŁWAN
– Jzali Sámáryja nie jest jáko Dámászek? Jáko ręká mojá ználázłá krolestwá báłwáńskie: chociaż báłwany ich więtsze były niż w Jeruzalemie y w Sámáryjey. BG Iz 10, 10.
patrz: BAŁWAŃSKI
– Nie bądŹcież tedy báłwochwálcámi/ jáko niektorzy z nich [Żydzi z czasów Mojżesza]. BG 1 Kor 10, 7.
patrz: BAŁWOCHWALCA
– Azaż nie wiecie/ iż niespráwiedliwi krolestwá Bożego nie odziedziczą? Nie mylicie się; áni wszetecznicy/ áni báłwochwálcy/ áni cudzołożnicy/ áni pieszczotliwi/ áni sámcołożnicy. BG 1 Kor 6, 9-10.
patrz: BAŁWOCHWALCA
– Lecz bojaŹliwym/ y niewiernym/ y obmierzłym/ y mężobojcom/ y wszetecżnikom/ y cżárownikom/ y báłwochwálcom/ [...]/ cżęść ich dána będzie w jeziorze gorájącym ogniem y siárką. Táć jest śmierć wtora. BG Ap 21, 8.
patrz: BAŁWOCHWALCA
– Báłwochwálcow y báłwanow marność. BG Iz 44 streszcz..
patrz: BAŁWOCHWALCA
– Abowiem jesliby kto ujrzał ćiebie ktory masz umiejętność/ w báłwochwálni śiedzącego; ázaż sumnienie onego ktory jest mdły/ nie będźie pobudzone ku jedzeniu rzecży báłwanom ofiárowánych? BG 1Kor 8, 10-11.
patrz: BAŁWOCHWALNIA, BAŁWOCHWALNIA, BAŁWOCHWAŁNIA
– Dwádźieśćiá lat miał Acház/ gdy krolowáć począł: á szesnaśćie lat krolował w Ieruzalem/ y nie cżynił co było dobrego przed ocżymá Páńskimi/ jáko Dawid Oćiec jego. Ale chodźił drogámi krolow Izráelskich. Nád to ulał y słupy báłwochwálskie. BG 2Krn 28, 1-2.
patrz: BAŁWOCHWALSKI
– A nábywszy wielkiego sercá ná drogách Páńskich/ tym więcey znośił [król Jozafat] wyżyny y gáje báłwochwálskie z źiemie Iudzkiey. BG 2Krn 17, 6.
patrz: BAŁWOCHWALSKI
– Mánásses kroluje […] báłwochwálstwá się dopuszcza, á przestrogi Boże znieważa […] Od Bogá skarány będąc, pokutował, ná páństwo przywrocony był […] báłwochwálstwo niszczył. BG 2Krn streszcz.
patrz: BAŁWOCHWALSTWO
– Náucza, że on [Bóg] miał bałwochwalstwo zháńbić, kościoł swoj weselem napełnić, y dusze wiernych z rąk nieprzyjacielskich wydrzeć. BG Ps XCVII streszcz.
patrz: BAŁWOCHWALSTWO
– A Gdy ich Páweł w Ateniech cżekał [towarzyszy]/ poruszał się w nim Duch jego/ widząc ono miásto poddáne báłwochwálstwu. BG Dz 17, 16.
patrz: BAŁWOCHWALSTWO
– Bo przeciwić się/ jest jáko grzech czárowánia/ á przestąpić przykazánie/ jest jáko báłwochwálstwo y obrázy: przetoż yżeś odrzucił słowo Páńskie/ tedy cię też odrzucił PAN, ábyś nie był Krolem [Samuel do Saula]. BG 1Sm 15, 23.
patrz: BAŁWOCHWALSTWO
– A PAn Bog był zgotował banię/ ktora wyrosłá nád Jonaszem áby zásłaniáłá głowę jego/ y zástawiáłá go od gorącá. BG Tt Jon 4, 6.
patrz: BANIA, BANIA, BANIJA
– Tedy rzekł [Elizeusz]: Przynieście mi báńkę nową/ á włożcie w nię soli. BG 2Krl 2, 20.
patrz: BANKA, BAŃKA, BAŃKA
– A wziąwszy báńkę Olejku/ wylejesz ná głowę jego/ y rzeczesz: Ták mowi PAN: Pomázałem cię zá Krolá nád Jzráelem. BG 2Krl 9, 3.
patrz: BANKA, BAŃKA, BAŃKA
– Y odpowiedziáłá: Zywie Pan Bog twoj/ żeć nie mam pieczonego chlebá/ oprocz z garść pełną mąki w gárncu/ á trochę oliwy w báńce. BG 1Krl 17, 12.
patrz: BANKA, BAŃKA, BAŃKA
– Y odniosą [heretycy] zapłátę niespráwiedliwości/ jáko ci ktorzy máją zá roskosz káżdodzienne lubości: będąc plugástwem y zmázą/ roskosz máją w zdrádách swojich/ z wámi bánkietując. BG Tt 2P 2, 13-14.
patrz: BANKIETOWAĆ
– Weźmiesz też piersi z báráná poświęcenia/ ktore należą Aáronowi/ y obracáć je będziesz tám y sám/ zá ofiárę obracánia przed P A N E M/ á to będzie dział twoj. BG Wj 29, 26.
patrz: BARAN
– BAráná też poświącánia weźmiesz/ y uwárzysz mięso jego ná miejscu świętym. BG Wj 29, 31.
patrz: BARAN
– Weźmi cielcá jednego młodego/ y dwu báránow zupełnych. BG Wj 29, 1.
patrz: BARAN
– Gory skakáły jáko báráni: págorki jáko jágniętá. BG Tt Ps 114, 4.
patrz: BARAN
– A podnioższy Abráhám oczy swe/ ujrzał á oto báran zá nim uwiązł w cierniu za rogi swoje. BG Tt 22, 3, 13.
patrz: BARAN
– Tedy dał Jozyasz pospolstwu báránkow z trzod/ y koziełkow: to wszystko ná ofiáry świętá Prześcia: według tego/ ile się ználázło w liczbie/ trzydzieści tysięcy. BG 2Krl 35, 7.
patrz: BARANEK
– Potymem widział á oto lud wielki/ ktorego nie mogł nikt zliczyć/ z káżdego narodu y pokolenia/ y ludzi/ y językow: ktorzy stali przed stolicą/ y przed oblicznością Báránká/ obleczeni w száty białe/ á pálmy były w ręku ich. BG Tt Ap 7, 9.
patrz: BARANEK
– Y rzekł Izáák; Oto ogień y drwá/ á gdzież báránek ná ofiárę paloną? BG Rdz 22, 7.
patrz: BARANEK
– A gdy obiad odpráwili/ rzekł JEzus Szymonowi Piotrowi; Szymonie Jonaszow/ miłujesz mię więcey niżeli ci? Rzekł mu; Ták jest PAnie/ ty wiesz że cię miłuję. Rzekł mu; Páś-że báránki moje. BG J 21, 15.
patrz: BARANEK
– A on rzekł; Idźćie do miástá/ do niektorego cżłowieka, á rzecżćie mu; Kazałći Náucżyćiel powiedźieć; Cżás moj blisko jest/ u ćiebie jeść będę Báránká z ucżniámi mojimi. BG Mt 32, 18.
patrz: BARANEK
– Przytym siedm Kápłanow/ poniosą siedm trąb z rogow báránich/ przed skrzynią. BG Joz 6, 3-4.
patrz: BARANI
– Ale niezbożni poginą: á nieprzyjaciele PAńscy, jáko tłustość báránia z dymem niszczeje/ ták oni zniszczeją. BG Ps 37, 20-21`.
patrz: BARANI
– Zatym widziáłem drugą Bestyą występującą z ziemie: á miáłá dwá rogi podobne Báránkowym; ále mowiłá jáko Smok. BG Ap 13:11.
patrz: BARANKOWY, BARANKÓW
– A mur miástá [Jerozolimy] miał gruntow dwánaście: á ná nich dwánaście imion dwunastu Apostołow Báránkowych. BG Ap 21:14.
patrz: BARANKOWY, BARANKÓW
– Jájr Syn Mánássessow/ posiadł wszystkę krájinę Argob/ áż do gránice Jessury y Mácháty/ przetoż názwał ją od imienia swego Básán Háwoth Jájr/ áż do dzisiejszego dniá. BG Pwt 3, 14.
patrz: BASAN, BASAN, BAZAN
– Obtoczyło mię mnostwo cielcow; bycy z Básán oblegli mię. BG Ps 22, 13.
patrz: BASAN, BASAN, BAZAN
– Beser/ na puszczy/ w rowninie/ w ziemi Rubenitow: y Rámot w Gáláád miedzy Gádyty: y Golám w Bázán miedzy Mánássitámi. BG Pwt 4, 43.
patrz: BASAN, BASAN, BAZAN
– Y przywrocę zaś Izráelá do mieszkánia jego/ á páść się będzie ná Kármelu/ y ná Básánie/ y ná gorze Efrájimowey/ á w Gáláádzie násycona będzie duszá jego. BG Jr 50, 19.
patrz: BASAN, BASAN, BAZAN
– Z dębow Básáńskich czynili wiosłá twoje: Láwy twoje urobili z kości słeniowych/ y z bukszpanu z wysep Citimskich. BG Ez 27, 6.
patrz: BASAŃSKI
– Albowiemeś ty [Boże] był uciecżką moją/ y básztą mocną/ przed twarzą nieprzyjacielá [mówi Dawid]. BG Ps 61, 4.
patrz: BASTA, BASZTA
– A Ty Wieżo trzody/ bászto corki Syońskiey/ wiedz, że áż do ciebie przydzie: przydzie mowię pierwsze páństwo/ y krolestwo corki Jeruzalemskiey. BG Sdz Mi 4, 8-9.
patrz: BASTA, BASZTA
– Tylko drzewá/ ktore obacżysz/ że owocu nie rodzą/ te psowáć będziesz y wycináć: y budowáć będziesz bászty/ przeciwko onemu miástu/ ktore z tobą walczy/ poki go nie opánujesz. BG Pwt 20, 20.
patrz: BASTA, BASZTA
– DAłem cię [Jeruzalemie] zá básztę y zá wieżę w ludu mojim: ábyś upátrował y doświadcżał drogi ich. BG Jr 6.
patrz: BASTA, BASZTA
– Ustáwá záś około oliwy tá jest: Bát/ jest miárá oliwy: dziesiątą cżęść Bátu dacie 1/2 miáry Chomeru/ dżiesiąci Bátow: bo dziesięć Bátow jest Chomer. BG Ez 45, 14..
patrz: BAT
– Po Lwie/ y po Bázyliszku deptáć będziesz: lwię y smoká podepcesz. BG Ps 91, 13.
patrz: BAZYLISZEK
– Nie ráduj się ty wszystká ziemio Filistyńska/ yż złamána jest rozgá tego/ ktory cię bił: bo z korzenia wężowego wynidzie Bázyliszek/ á płod jego będzie smok ognisty latájący. BG Iz 14,29.
patrz: BAZYLISZEK
– Jájcá Bázyliszkowe wylęgli/ á płotná pájęczego nátkáli: ktoby jadł jájcá ich/ vmrze: á jesli je ztłucze/ wynidzie jászczorká. BG Iz 59, 5.
patrz: BAZYLISZKOWY
– A dziecię sące będzie gráło nád dziurą żmijową: A to/ ktore ostáwione jest/ wpuści rękę swoję do dziury bázyliszkowey. BG Iz 11, 8.
patrz: BAZYLISZKOWY
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: BĄK
– A złoto ziemie oney jest wyborne: Támże jest Bdellion/ y kámień Onychin. BG Rdz 2, 12.
patrz: BDELION
– A Mánná byłá jáko nasienie koriándrowe/ á bárwá jey/ jáko bárwá Bdelliowa. BG Lb 11, 7.
patrz: BDELIOWY
– A bramy miasta według imion pokoleń Izraelskich [...] A od strony wschodniej cztery tysiące i pięć set, a bramy trzy: to jest brama Józefowa jedna, brama Benjaminowa jedna, brama Danowa jedna. BG Ez 48,33.
patrz: BENIAMINOWY
– A ruszywszy się synowie Izraelscy przeciwko synom Benjaminowym dnia trzeciego, uszykowali się przeciwko Gabaa. BG Sdz 20, 30.
patrz: BENIAMINOWY
– Mężów zasię Izraelskich narówno, oprócz synów Benjaminowych. BG Sdz 20, 17.
patrz: BENIAMINOWY
– A wypadłszy synowie Benjaminowi przeciwko nim z Gaaba drugiego dnia porazili synów Izraelskich znowu. BG Sdz 20, 25.
patrz: BENIAMINOWY
– Mówię tedy: Izali Bóg odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże: Albowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego, z pokolenia Benjaminowego, BG Rz 11, 1.
patrz: BENIAMINOWY
– A od onego czasu prosili o króla. I dał im Bóg Saula, syna Cysowego, męża z pokolenia Benjaminowego, przez lat czterdzieści. BG Dz 13, 21.
patrz: BENIAMINOWY
– Y násádźisz weń [napierśnik] pełno kámienia/ cżtery rzędy kámienia tym porządkiem: Sárdius/ Topázius y Smárágd/ w pierwszym rzędźie. W drugim záśię rzędźie/ Kárbunkuł/ Sáfir/ y Iáspis. A w trzećim rzędźie Linkurius/ Achátes/ y Ametyst. A w cżwartym rędźie [!] Chrysolit, Onychin y Berił: e [!] będą wsádzone w złoto w rzędźiech swojich. BG Wj 28, 17-21.
patrz: BERYL, BERYL, BERYŁ
– Byłeś w Eden ogrodźie Bożym/ wszeláki kámień drogi był nákryciem twojim/ Sárdius/ Topázius/ y Iáspis/ Chrysolit/ Onyx y Beril/ Száfir/ Kárbunkuł/ y Szmárágd/ y złoto [...]. BG Ez 28, 13.
patrz: BERYL, BERYL, BERYŁ
– Y násádźili weń [napierśnik] czterzy [!] rzędy kámienia tym porządkiem: Sárdius/ Topázius y Smárágd/ w rzędźie pierwszym. A w drugim rzędźie/ kárbunkuł/ Sáfir/ y Iáspis. A w trzećim rzędźie Linkurius/ Achátes/ y Ametist. A w cżwartym rzędźie Chrysolit, Onychyn y Beril/ wszystkie osadzone we złoto w rzędźiech swych. BG Wj 39, 10-14.
patrz: BERYL, BERYL, BERYŁ
– BG Ps 79, 2..
patrz: BESTIA
– BG Tt .
patrz: BESTIA
– Przypátrowałem się áż byłá tá bestia zábita/ y zginęło ciáło jey, á podáne było ná spalenie ogniem. BG Dn VII, 11-12.
patrz: BESTIA
– Tákże y pozostáłym bestiam odjęta jest władza jich: bo długość żywotá dána im byłá áz do czásu/ á to do zámierzonego czásu. BG Dn VII, 12-13.
patrz: BESTIA
– Te bestie wielkie ktorych są cztery/ są czterej Krolowie/ ktorzy powstáną z ziemie. BG Dn VII, 17-18.
patrz: BESTIA
– Tu jest mądrość. Kto ma rozumu niech zráchuje liczbę oney Bestyey: ábowiem jest liczbá człowieká. A tá jest liczbá jey/ sześć set sześćdziesiąt y sześć. BG Ap XIII, 18.
patrz: BESTIA
– Potymem widział/ á oto inna bestia podobna lámpártowi/ ktora miáłá cztery skrzydłá ptásze ná grzbiecie swym: cztery też głowy miáłá tá bestia. BG Dn VII, 6.
patrz: BESTIA
– Powiedział niektory z nich własny ich Prorok: Kreteńczycy záwzdy są kłamcámi/ złymi bestyámi/ brzuchámi leniwymi. BG Tt 1, 12.
patrz: BESTIA
– A Gdy dokończą [prorocy] świádectwá swojego: bestya ktora występuje z przepáści/ stoczy z nimi bitwę/ á zwycięży je/ y pobije je. BG Ap XI, 7.
patrz: BESTIA
– A gdy się oni [Piotr i Jan] modlili/ zátrząsnęło się ono miejsce/ ná ktorym byli zgromádzeni: y nápełnieni są wszyscy Duchem Swiętym/ y mowili słowo Boże z bespieczeństwem. BG Tt Dz IV , 31.
patrz: BEŚPIECZEŃSTWO, BEZPIECZEŃSTWO, BEZPIECZEŃSTWO
– [W Jezusie Chrystusie] mamy bespieczność/ y przystęp [do Boga] z dufnością przez wiárę jego. BG Tt Ef III, 12.
patrz: BEŚPIECZNOŚĆ, BEZPIECZNOŚĆ, BEZPIECZNOŚĆ
– Widząc tedy bespieczność Piotrowę y Janowę/ y zrozumiawszy/ iż ludźmi byli nieuczonymi y prostakámi/ dziwowáli się/ y poználi [arcykapłani i uczeni w Piśmie] iż byli z JEzusem. BG Tt Dz IV, 13-14.
patrz: BEŚPIECZNOŚĆ, BEZPIECZNOŚĆ, BEZPIECZNOŚĆ
– Dla bezpráwia brátu twemu Jákobowi uczynionego háńbá cię okryje. BG Tt Ab I, 10.
patrz: BEZPRAWIE
– Przeto iż poznawszy Bogá/ nie chwalili jáko Bogá/ áni mu dziękowáli: owszem znikczemnieli w myślách swojich/ y zaćmiło się bezrozumne serce ich. BG Tt Rz I, 21-22.
patrz: BEZROZUMNY
– Tedy im [uczniom] rzekł [Jezus]: Tákże y wy bezrozumni jesteście? Azaż nie rozumiecie/ iż wszystko co zewnątrz wchodzi w człowieká/ nie moze go pokaláć? BG Tt Mk VII, 18.
patrz: BEZROZUMNY
– Bráćia moji omylili mię jáko potok: pominęli jáko gwałtowne potoki: Ktore bywáją mętne od lodu; w ktorych śię śnieg ukrywa. Cżásu ktorego topnieją/ záginą: á czásu gorącośći/ niszcżeją z miejscá swego. Udawáją śię tám y sám z drog swojich: rozciekáją się po miejscách bezwodnych/ y giną. BG Hi VI, 15-19.
patrz: BEZWODNY
– Cić są ná świętych ucżtách wászych zmázámi/ ktorzy z wámi godując bez wstydu/ sámi śię pásą: są obłoki bezwodne/ ktore od wiátrow tám y sám unoszone bywáją; drzewá zwiędłe/ nieużytecżne/ dwá kroć zmárłe y wykorzenione [...]. BG Jud I, 12-13.
patrz: BEZWODNY
– Potym przydziesz ná págorek Boży/ kędy jest straż Filistyńska: á gdy tám wnidziesz do miástá/ potkasz się z gromádą Prorokow/ zstępujących z gory: á przed nimi będzie hárfá/ y bęben/ y piszczałká/ y lutnia/ á oni będą prorokowáli. BG 1Sm 10, 5.
patrz: BĘBEN
– Przetoż ták mowi Pánujący Pan/ Bog Zastępów; Po wszystkich ulicách będzie nárzekánie/ á po wszystkich stronách zákrzykną; Biádá! Biádá! y záwołáją orácza do płáczu i do kwilenia z tymi/ ktorzy nárzekáć umieją. BG Am 5, 16.
patrz: BIADA
– Biádá/ bo wielki jest ten dzień/ ták/ że mu nie było podobnego; ale jakiżkolwiek jest czás vtrapienia Jákobowego/ przecię z niego wybáwiony będzie. BG Jr 30, 7.
patrz: BIADA
– Y będą go płákáć/ y nárzekáć nád nim będą krolowie ziemie/ ktorzy z nim wszeteczeństwo płodzili/ y rozkoszowáli/ gdy ujrzą dym zápalenia jego/ Z dáleká stojąc dla bojáźni męki jego y mowiąc; Biádá/ biádá/ miásto ono wielkie Bábilon/ miásto ono mocne; iż w jednę godzinę przyszedł sąd twoj! BG Ap 18, 9-10.
patrz: BIADA
– Bo ja nalepiey wiem myśli/ ktore myślę o was/ mowi Pan: myśli o pokoju/ á nie o utrapieniu: ábym uczynił koniec pożądány biedam wászym. BG Jr 29, 11.
patrz: BIADA, BIDA, BIEDA, BIEDA
– Biádá tym ktorzy názywáją złe dobrym/ á dobre złym: ktorzy pokładáją ciemność zá świátłość/ á świátłość zá ciemność: ktorzy pokładáją gorzkość zá słodkość/ á słodkość zá gorzkość. BG Iz 5, 20.
patrz: BIADA, BIEDA
– Ach/ biádá ná ten dzień. Bo bliski jest dzień Pański: á przychodzi jáko spustoszenie od Wszechmocnego. BG Jl 1, 15.
patrz: BIADA, BIEDA
– Y widziałem/ y słyszałem jednego Anjołá lecącego przez pośrzodek niebá/ mowiącego głosem wielkim; Biádá, biádá, biádá mieszkájącym ná ziemi! BG Ap 8, 13.
patrz: BIADA, BIEDA
– Jestli jáki smák w białku jájowym? BG Hi 6, 6.
patrz: BIAŁEK, BIAŁKO
– Izaż wy nie mowicie: że ieszcze są cztery miesiące/ á żniwo przydźie? Otoż powiádam wam/ Podnieście oczy wásze/ á przypátrzcie się krájinam/ żeć już białe są ku żniwu. BG J 4, 35.
patrz: BIAŁŁY, BIAŁY, BIAŁY, BIEŁY
– Uczynisz też zasłonę z Hyácyntu/ y z szárłatu y z kármázynu dwá kroć fárbowánego/ y z białego jedwabiu kręconego: robotą háftárską uczynisz ją z Cherubiny. BG Wj 26, 31.
patrz: BIAŁŁY, BIAŁY, BIAŁY, BIEŁY
– Y wszedszy w grob/ ujrzáły młodzieńcá/ siedzącego ná práwicy/ odzianego szátą białą: i ulękły się. BG Mk 16, 5.
patrz: BIAŁŁY, BIAŁY, BIAŁY, BIEŁY
– Ale wzgardziwszy nim Herod z żołnierstwem swym/ y náśmiawszy się z niego/ oblekł go w szátę białą/ y odesłał go záś do Piłatá. BG Łk 23, 11.
patrz: BIAŁŁY, BIAŁY, BIAŁY, BIEŁY
– A száty jego [Jezusa Chrystusa na górze Tabor] stáły śię łsniące y bárzo białe jáko śnieg/ jákich blecharz ná źiemi nie może wybielić. BG Mk 9, 3.
patrz: BIAŁŁY, BIAŁY, BIAŁY, BIEŁY
– MIły moy biały y rumiány/ y zacniejszy nád innych dziesięć tysięcy. BG Pnp 5, 10.
patrz: BIAŁŁY, BIAŁY, BIAŁY, BIEŁY
– Sámcy złączali się z owcámi strokątymi/ ṕstrymi y biało nákrapiánymi. BG Rdz 31, 10.
patrz: BIAŁO
– Ale Márdocheusz ná káżdy dzień przechadzał się/ przed sienią domu białogłowskiego/ chcąc się dowiedzieć/ jákoby się miáłá Ester/ y coby się z nią działo? BG Est 2, 11.
patrz: BIAŁOGŁOWSKI
– Zátym [?] Pánná wchodziłá do Krolá/ á ocokolwiek rzekłá/ to jey dano/ áby z tym poszłá z domu białogłowskiego/ áż do Pokoju Krolewskiego. Wieczor wchadzáłá/ á ráno się záś wracáłá do drugiego domu białogłowskiego/ pod straż Sáásgázy/ komorniká krolewskiego/ strożá założnic: Nie wchadzáłá więcey do Krola: ále jesli się upodobáłá Krolowi/ przyzywano jey z imienia. BG Est 2, 13-14.
patrz: BIAŁOGŁOWSKI
– A gdy przychodził pewny czás káżdey Pánny/ áby weszłá do Krolá Asswerusá, gdy się wypełniło przy niej wszystko według prawa białych głów przez dwanaście miesięcy; (bo się tak wypełniały dni ochędażania ich, mażąc się przez sześć miesięcy rzeczami wonnemi, i innem ochędostwem białogłowskiem.) BG Est 2, 12.
patrz: BIAŁOGŁOWSKI
– Krol Dáryusz rozkazał áby szukano [wyroku Cyrusowego] w Bibliotece miedzy skárbámi tamże złożonymi w Bábilonie. BG Ezd 6, 1.
patrz: BIBLIOTEKA
– Przed biczem języká ukryty będziesz: á nie ulękniesz się w spustoszeniu/ gdy przydzie. BG Hi 5, 21.
patrz: BICZ
– A strzeżcie się ludzi: Abowiem was będą wydawáć i do Rady i w zgromádzeniách swojich was biczowáć będą. BG Mt 10, 17.
patrz: BICZOWAĆ
– Przetoż teraz/ Ociec moj kładł ná was járzmo cięszkie/ ále ja przydam do járzmá wászego: Ociec moj karał was biczykámi/ á ja was będę karał korbáczámi. BG 2Krn 10, 11.
patrz: BICZYK
– A rzekł do nich według rády młodzieńcow mowiąc: Ociec moj obciążał was járzmem cięszkim/ ále ja przydam do járzmá wászego: Ociec moj karał was biczykámi/ ále ja was będę karał korbáczámi. BG 1Krl 12, 14.
patrz: BICZYK
– A wy nie stojcie/ gońcie nieprzyjacioły wásze/ á bjicie [!] ostátek jch/ áni jm dajcie uchodzić do miast jch: boć je podał PAn Bog wász w rękę waszę. BG Joz 10, 19.
patrz: BIĆ
– Márya stałá u grobu ná dworze płácząc. A gdy płákáłá/ náchyliłá się w grob. Ujrzáła dwu Anjołow w bieli siedzących; jednego u głowy/ á drugiego u nog/ tám gdzie było położone ciáło IEzusowe. BG 1J 20, 11-12.
patrz: BIEL
– Ale iesliby ją [bliznę] obaczył Kápłan/ ze w niey włos nie bieleje [...] tedy zámknie Kápłan tákowego [chorego] przez siedm dni. BG Kpł 13, 21.
patrz: BIELEĆ
– Tákże gárbáty/ y płynących oczu/ albo ktory ma bielmo ná oku swym [...] nie przystąpi áby ofiárował/ ofiáry ogniste PAnu. BG Kpł 21, 20.
patrz: BIELMO
– Dniá onego odejmie Pan ochędostwo podwiązek: tákże czepce y záwieszenia. Piżmowe jábłká/ y mánelle/ y zatyczki Bieretki y zapony/ y bindy/ y przedniczki/ y nausznice. Pierścionki/ y naczelniki. BG Tt Iz 3, 18-21.
patrz: BIERETKA
– Abowiem dosyć nam/ żesmy przeszłego czásu żywotá/ popełniáli lubości Pogánow/ chodząc w rospustách/ w pożądliwościách/ w opilstwách/ w biesiádách/ w pijáństwách y sprosnych báłwochwálstwách. BG 1P 4, 3.
patrz: BIESIADA, BIESIADA, BIESIEDA
– BJádá tobie ziemio/ ktorey Krol jest dziecięciem y ktorey Książętá ráno biesiádują. Błogosłáwionaś ty ziemio/ ktorey Krol jest Synem zacnych: á ktorey Książętá czásu słusznego jadáją dla posilenia/ á nie dla opilstwá. BG Koh 10, 16-17.
patrz: BIESIADOWAĆ
– Bo od głosu PAńskiego stárty będzie Assyryjczyk ktory inne kijem bijał. BG Iz 30, 31.
patrz: BIJAĆ
– A jam rzekł: PAnie/ onić wiedzą żemci ja podawał do więzienia/ y bijał w bożnicách te/ ktorzy wierzyli w cię. BG Dz 22, 19.
patrz: BIJAĆ
– Pan złamał kij niezbożnych/ y rozgę pánujących: Tego ktory ludzie bijał w zápálczywości biciem ustáwicznym/ pánował w gniewie nad narodámi bez litości dręczonymi. BG Iz 14, 5-6.
patrz: BIJAĆ
– Bieretki/ y zapony/ y bindy/ y przedniczki/ y náusznice. BG Iz 3,20.
patrz: BINDA, BIŃDA
– Narod/ y mnostwo narodow będzie z ciebie/ á Krolowie z biodr twojich wynidą [Bóg do Jakuba]. BG Rdz 35, 11-12.
patrz: BIODRA, BIODRO
– PRzetoż przepásawszy biodrá myśli wászey/ y trzeźwimi będąc/ doskonáłą miejcie nádzieję ku tey łásce/ ktora wam dána będzie w objáwienie Jezusá Chrystusá. BG 1P 1, 13.
patrz: BIODRA, BIODRO
– Dawid był obleczony w szátę bisiorową: tákże y wszyscy Lewitowie ktorzy nieśli skrzynię [Przymierza Pańskiego]. BG 1 Krn 15, 27.
patrz: BISIOROWY
– Ale Biskup ma bydź nienágániony/ mąż jedney żony, czuły/ trzeźwi/ poważny/ gościnny/ ku nauczániu sposobny; BG 1Tm 3, 2.
patrz: BISKUP
– Y Uczynił nárámiennik ze złotá/ z hyácyntu/ y z szárłatu/ y z kármázynu dwá kroć fárbowánego/ y z białego jedwabiu kręconego. Náklepáli też blászek złotych/ y nástrzygli z nich nici/ do przetykánia hyácyntu/ y do przetykánia szárłatu/ y do przetykánia kármázynu dwá kroć fárbowánego/ y do przetykánia białego jedwabiu/ robotą háftárską. BG Wj 39, 2-3.
patrz: BLASKA, BLASZKA, BLASZKA, BŁASZKA
– A száty jego [Jezusa Chrystusa na górze Tabor] stáły śię łsniące y bárzo białe jáko śnieg/ jákich blecharz ná źiemi nie może wybielić. BG Mk 9, 3.
patrz: BLECHARZ, BLECHARZ, BLICHARZ, BLIECHARZ
– Lecż ktoż będźie mogł znieść dzień przyśćia jego [Mesjasza]? I kto śię ostoji gdy śię on okaże? Bo on jest jáko ogień roztapiájący/ y jáko mydło blechárzów. BG Ml 3, 2.
patrz: BLECHARZ, BLECHARZ, BLICHARZ, BLIECHARZ
– [...] przyjácháli [wodzowie asyryjscy z wojskiem] ku Jeruzalem/ á przyciągnąwszy/ przyszli y położyli się u rur sadzawki wyższey/ ktora jest podle drogi brukowáney/ ná polu blechárzowym. BG 2Krl 18, 17.
patrz: BLECHARZOWY
– Y posłał Krol Assyryjski Rábsácesá z Láchis/ do Jeruzalem do Krolá Ezechiaszá z wielkim wojskiem/ ktory stánął u rur sadzawki wyższy przy drodze polá blechárzowego. BG Iz 36, 2.
patrz: BLECHARZOWY
– Y stáło się/ Gdy wypuścił Fáráo lud/ że nie prowádził ich Bog drogą ziemie Filistyńskiey/ chociaż bliższa byłá/ bo mowił Bog/ by snadź nie żáłował lud gdyby ujrzał przeciw sobie wojnę/ y nie wrocił się do Egiptu. BG Wj 13, 17.
patrz: BLISKI
– Przyjacielá twego/ y przyjacielá Ojcá twego/ nie opuszczaj: á do domu brátá twego nie wchodź w dzień utrapienia twego. Bo lepszy sąsiad bliski/ niż brát dáleki. BG Prz 27, 10.
patrz: BLISKI
– Umilkni przed obliczem Pánującego PANA; gdyż bliski jest dzień PAński: bo PAn zgotował ofiárę/ y poświęcił wezwane swoje. BG So 1, 7.
patrz: BLISKI
– BLiski jest PAn wszystkim ktorzy go wzywáją: wszystkim ktorzy go wzywáją w prawdzie. BG Ps 145, 18.
patrz: BLISKI
– Jáko spráwiedliwość jest ku żywotowi: ták/ kto náśláduje złości bliski jest śmierci. BG Prz 11, 19.
patrz: BLISKI
– A Gdy byli opodal od domu Michásowego/ tedy mężowie, ktorzy mieszkali w domiech bliskich domu Michásowego/ zebrawszy się gonili Syny Dán. BG Sdz 18, 22.
patrz: BLISKI
– Ale teraz w Chrystusie JEzusie wy ktorzyście niekiedy byli dálekimi/ stáliście się bliskimi przez krew Chrystusowę. BG Ef 2, 13.
patrz: BLISKI
– A czemuż widzisz źdźblo w oku brátá twego/ á bálki ktora jest w oku twojem nie baczysz? BG Mt 7, 3.
patrz: BLIŹNI
– A Ci ktorzy mimo chodzili/ bluźnili go/ chwiejąc głowámi swojimi... BG Mt 27, 39.
patrz: BLUŹNIĆ
– Ktorzy [posłańcy] rzekli do niego [Izajasza]: Ták mowi Ezechiasz; Dzień ten/ jest dzień vtrapienia/ y łájánia/ y bluźnienia. Abowiem synowie przyszli áż do porodzenia/ ále siły nie mász ku rodzeniu. BG Iz 37, 3.
patrz: BLUŹNIENIE
– Albowiemeście przywiedli te męże/ ktorzy nie są áni świętokrádźcámi/ áni bluźniercámi bogini wászey [Diany]. BG Dz 19, 37.
patrz: BLUŹNIERCA
– Tedy náprawili męże/ ktorzy powiedzieli: Mysmy go [o Szczepanie] słyszeli mowiącego słowá bluźnierskie/ przeciwko Mojzeszowi y przeciwko Bogu. BG Dz 6, 11.
patrz: BLUŹNIERSKI
– Y otworzyłá ustá swoje ku bluźnierstwu przeciwko Bogu/ áby bluźniłá Imię jego/ y przybytek jego/ y te ktorzy mieszkáją ná niebie. BG Ap 13, 6.
patrz: BLUŹNIERSTWO, BLUŹNIERSTWO, BLUŹNIERZTWO
– PRzetoż dziękuję temu ktory mię umocnił/ CHrystusowi Jezusowi PAnu nászemu; iż mię zá wiernego osądził/ ná usługowánie postánowiwszy mię. Ktorym pierwey był bluźnierzem/ y prześládowcą/ y gwałtownikiem: Niem miłosierdzia dostąpił/ bom to z niewiádomości czynił będąc w niewierze. BG 1Tm 1, 12-14.
patrz: BLUŹNIERZ
– KTorzykolwiek słudzy są pod járzmem/ niech rozumieją Pány swe godne być wszelákiey czci: áby Imię Boże y náuká nie była bluźniona. BG 1Tm 6, 1.
patrz: BLUŹNIONY
– Opojcie go/ ponieważ się przeciw PAnu podniosł: niech się wala Moáb w blwocinách swojich/ niech będzie y on ná pośmiech. BG Jr 48, 26.
patrz: BLWOCINY
– Ktokolwiek rzecze brátu swemu Ráká będzie winien rády: á ktokolwiek rzecze błaźnie będzie winien ogniá piekielnego. BG Mt 5, 22.
patrz: BŁAZEN, BŁAZEN, BŁAŻEN
– Sprosność y błazeńskie mowy y żárty [...] nie przystoją [świętym]. BG Ef 5, 4.
patrz: BŁAZENSKI, BŁAZEŃSKI, BŁAZEŃSKI, BŁAŻEŃSKI
– A stáło się gdy [książęta filistyńscy] byli dobrey myśli że rzekli: Záwołajcie Sámsoná áby błaznował przed námi. BG Sdz XVI, 25.
patrz: BŁAZNOWAĆ
– On [Bóg] gdy zátrzyma wody/ wyschną: á gdy je wypuści/ podwracáją ziemię. U niego jest moc y mądrość. Jego jest błądzący/ y w błąd záwodzący. BG Hi 12, 15-17.
patrz: BŁĄD
– Kto zna Boga/ słucha nas. Kto nie jest z Boga/ nie słucha nas. Przez to poznawamy duchá prawdy/ y duchá błędu. BG 1J 4, 6.
patrz: BŁĄD
– On [Bóg] gdy zátrzyma wody/ wyschną: á gdy je wypuści/ podwracáją ziemię. U niego jest moc y mądrość. Jego jest błądzący/ y w błąd záwodzący. BG Hi 12, 15-17.
patrz: BŁĄDZĄCY
– Stáną się rozumnymi błądzący duchem: á szemrácze náuczą się umiejętności. BG Iz 29, 24.
patrz: BŁĄDZĄCY
– Przez czterdzieści lat miałem spor z tym narodem/ y rzekłem: Lud ten błądzi sercem/ á niepoználi drog mojich. BG Ps 95, 10-11.
patrz: BŁĄDZIĆ
– Przeczżeś nam PANie dopuścił błądzić z drog twojich? przeczżeś zátwárdził serce násze/ ábysmy się ciebie nie bali? BG Iz 63, 17.
patrz: BŁĄDZIĆ
– Ktorzy po nim [człowieku bezbożnym] zostáną/ w śmierci pogrzebieni będą: á wdowy jego nie będą go płákáły. Choćby śrebrá názgromadzał jáko prochu/ á násprawiał szat jáko błotá. BG Hi 27, 16.
patrz: BŁOTO
– [Chrystus] plunął ná ziemię: á uczynił błoto z śliny/ u pomázał onym błotem oczy ślepego. BG J 9, 6.
patrz: BŁOTO
– Izaliś dał Páwowi piękne skrzydłá/ á pierze Bocianowi y strusowi? BG Hi 39, 16.
patrz: BOCIAN, BOCIAN, BOCION
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: BOCIAN, BOCIAN, BOCION
– Y bocian ná powietrzu zna ustáwione czásy swoje: y sinogárlicá/ y żoraw, y jáskołká przestrzegáją czásu przylecenia swego: ále lud moj nie zna sądu PAńskiego. BG Jr 8, 7.
patrz: BOCIAN, BOCIAN, BOCION
– Gdzież jest o smierci bodziec twoj? Gdzież jest piekło zwycięstwo twoje? Lecz bodziec śmierci jest grzech/ á moc grzechu jest Zakon. BG 1Kor 15, 55-56.
patrz: BODEC, BODZIEC, BODZIEC, BODZIEĆ, BOJEC
– Lepsze jest dobre imię/ niż bogáctwá wielkie: á przyjaźń lepsza/ niż śrebro y złoto. BG Prz 22, 1.
patrz: BOGACTWO, BOGACTWO, BOGACZTWO, BOGASTWO
– [Dawid do Boga:] O jákoź [!] wielkie są spráwy twoje Panie! te wszystkie mądrześ uczynił: á nápełnioná jest ziemiá bogáctwem twojim. BG Tt Ps 104, 24.
patrz: BOGACTWO, BOGACTWO, BOGACZTWO, BOGASTWO
– Weźmicie też skrzynię Páńską/ y wstawcie ją na woz: á sztuki złote ktoreście ofiárowáli zá przewinienie/ włożcie w skrzynkę pobok jey. BG 1Sm 6, 8.
patrz: BOK
– O Panie/ izali oczy twoje nie patrzą ná prawdę? Bijesz je/ ále ich nie boli: wniwecz je obracasz/ ále nie chcą przyjąć karánia [...]. BG Jr 5,3.
patrz: BOLEĆ
– Po wszystkie dni swoje, sam siebie niepobożny boleśnie trapi: a nie wiele lat zámierzono okrutnikowi. BG Hi 15,20.
patrz: BOLESNIE, BOLESNO, BOLESNO, BOLEŚNIE, BOLEŚNIE, BOLEŚNO
– Zátem ja práwem dziedzicznym wziął miesiące prozne/ á nocy bolesne są mi náznáczone. BG Hi 7,3.
patrz: BOLESNY, BOLESNY, BOLEŚNY
– Ponieważ wszystkie dni jego są bolesne/ á zábáwá jego iest frásunek: ták/ iż y w nocy nie odpoczywa serce jego. BG Koh 2,23.
patrz: BOLESNY, BOLESNY, BOLEŚNY
– Osłábieje Dámászek/ udá się do uciekánia/ á strách go ogárnie; uciski i boleści ogárną go/ iáko rodzącą. BG Jr 49, 24.
patrz: BOLEŚĆ
– Najwzgárdzeńszy był, i napodlejszy z ludzi, mąż boleści, á świádomy niemocy, i jáko zákrywájący twarz swoję; najwzgárdzeńszy mówię, skądeśmy go nizacz nie mieli. BG Iz 53, 3.
patrz: BOLEŚĆ
– Ták mowili rodzicy jego/ że się bali Zydow: ábowiem już byli Zydowie postánowili/ áby/ ktoby go kolwiek Chrystusem wyznáł/ był z bożnice wyłączony. BG J 9, 22.
patrz: BOŻNICA, BOŻNICA, BÓŻNICA, BUŻNICA
– A Gdy byli [Paweł i Barnabasz] w Sáláminie/ opowiádáli słowo Boże w bożnicách Zydowskich/ á mieli z sobą y Janá do usługi. BG Dz 13, 5.
patrz: BOŻNICA, BOŻNICA, BÓŻNICA, BUŻNICA
– Otoć dam niektore z bożnice szátáńskiey/ ktorzy się powiádáją być żydámi/ a nie są/ ále kłamáją. Oto spráwię że przydą/ y będą się kłaniáli przed nogámi twymi/ y poznáją żem Ja ciebie umiłował. BG Ap 3, 9.
patrz: BOŻNICA, BOŻNICA, BÓŻNICA, BUŻNICA
– Znam uczynki twoje/ y ucisk/ y ubostwo/ (áleś bogáty) y bluźnierstwo tych ktorzy się powiádáją być Zydámi/ á nie są ále są bożnicą szátáńską. BG Ap 2, 9.
patrz: BOŻNICA, BOŻNICA, BÓŻNICA, BUŻNICA
– Wyłączáć was będą z bożnic: owszem przydzie godziná/ że wszelki ktory was zábije/ będzie mniemał/ że Bogu posługę czyni. BG J 16, 2.
patrz: BOŻNICA, BOŻNICA, BÓŻNICA, BUŻNICA
– Wszákże jednák y z Książąt wiele ich weń uwierzyło: ále dla Fáryzeuszów nie wyznawáli/ áby z bożnice nie byli wyłączeni. BG J 12, 42.
patrz: BOŻNICA, BOŻNICA, BÓŻNICA, BUŻNICA
– Co zá dział wiernemu z niewiernym? A co zá zgodá Kościołá Bożego z báłwany? BG 2Krl 6, 15-16.
patrz: BOŻY
– Książętá narodow przyłączyły się do ludu Bogá Abráhámowego: álbowiem Boże są tarcze ziemskie: z kąd on zacnie jest wywyższony. BG Ps 47, 10.
patrz: BÓG
– Wszyscy bowiem Bogowie narodow/ są báłwani: ále PAN niebiosá uczynił. BG Ps 96, 5-6.
patrz: BÓG
– PRzetoż posłowie szli z listy od Krolá y od książąt jego po wszystkim Jzráelu/ y Judzie/ z rozkazániem Krolewskim/ mowiąc: Synowie Jzráelscy/ náwroćcie się do PANA Bogá Abráhámowego/ Jzáákowego/ y Jzráelowego/ á on się náwroci do ostatkow/ ktore z was uszły z rąk Krolow Assyryjskich. BG 2Krn 30, 6.
patrz: BÓG
– Bogu niech będzie chwałá zá niewypowiedziány dar jego. BG 2Kor 9, 15.
patrz: BÓG
– Których koniec jest zatracenie, których Bóg jest brzuch, a chwała w hańbie ich, którzy się o rzeczy ziemskie starają. BG Flp 3, 19.
patrz: BÓG
– A iż umárli zmartwychwstáną/ y Mojżesz pokazał przy onym krzu/ gdy zowie PAná Bogá/ Bogiem Abráhámowym y Bogiem Jzáákowym/ y Bogiem Jákobowym. BG Łk 20, 37.
patrz: BÓG
– Ale jesliby to było wiádomo/ że on woł bodł przed tem/ á nie miał go pod strażą Pan jego/ koniecznie odda wołu zá wołu/ á zdechłego sobie weźmie. BG Tt Wj 21, 36.
patrz: BÓŚĆ
– Mow do Synów Izráelskich/ á powiedz im/ áby sobie poczynili brámy ná krájách szat swojich/ w narodziech swych/ á niech przypráwią do brámow sznurek hÿácyntowy. BG Lb 15, 38.
patrz: BRAM, BRAMA
– VCzynisz też Płaszcz pod Nárámiennik wszystek z hyácyntu. A náwierzchu w pośrzod jego będzie rozpor: ktory rozpor obwiedziesz brámą plecioną w páncerzowy wzor/ áby się nie rozdzierał. BG Wj 28, 31-32.
patrz: BRAM, BRAMA
– A bramy miasta według imion pokoleń Izraelskich [...] A od strony wschodniej cztery tysiące i pięć set, a bramy trzy: to jest brama Józefowa jedna, brama Benjaminowa jedna, brama Danowa jedna. BG Ez 48, 33.
patrz: BRAMA
– Przyjacielá twego/ y przyjacielá Ojcá twego/ nie opuszczaj: á do domu brátá twego nie wchodź w dzień utrapienia twego. Bo lepszy sąsiad bliski/ niż brát dáleki. BG Prz 27, 10.
patrz: BRAT
– I rzekł był Izajasz: Niech wezmę bryłę suchych fig, i przyłożę na wrzod, a będzie uzdrowiony. BG Tt Iz 38, 21.
patrz: BRELA, BREŁA, BRYŁA, BRYŁA
– A ták wziąwszy Hánon sługi Dawidowe/ ogolił im po połowicy brody ich/ y poobrzynał száty ich áż do połowice/ áż do zádkow ich: y puścił je. A gdy to opowiedziano Dawidowi/ posłał przeciwko nim: (ponieważ oni mężowie byli bárdzo obelżeni.) Y rzekł im Król: Zostańcie w Jerycho/ áż odrostą brody wásze/ á potym się wrocicie. BG Tt .
patrz: BRODA
– Gdyby mąż álbo niewiástá mieli jáką plámę ná głowie álbo ná brodzie/ Tedy obejrzy Kápłan onę plámę: á będzieli ná pojrzeniu głębsza niż insza skora/ y byłby ná niey włos pożołkły/ y subtelny: tedy tákowego zá nieczystego osądzi Kápłan/ zmázá jest: trąd ná głowie álbo ná brodzie jest. BG Tt Kpł, XIII, 29-30.
patrz: BRODA
– [Dawid] łupow z miástá wyniosł bárzo wiele. Lud też ktory był w mieście wywiodszy/ podał pod piły/ y pod brony żelázne/ y pod siekiery żelázne/ y wegnał je w piec cegielny. BG 2Sm 12, 31.
patrz: BRONA
– Pępek twoj jako czászá okrągła/ ktora nie jest bez napoju: Brzuch twoj jest jáko brog pszenice/ osádzony liliámi. BG Pnp 7, 2.
patrz: BRÓG
– Których koniec jest zatracenie, których Bóg jest brzuch, a chwała w hańbie ich, którzy się o rzeczy ziemskie starają. BG Flp 3, 19.
patrz: BRZUCH
– Pokármy brzuchowi należą, á brzuch pokármom: ále Bog y brzuch y pokármy skázi. Lecz ciáło nie należy wszeteczeństwu/ ále PAnu; á PAn ciáłu. BG 1Kor 6, 13.
patrz: BRZUCH
– Cokolwiek się czołga po brzuchu/ y cokolwiek ná czterech/ álbo więcey nogách się włoczy/ miedzy wszystkim płázem ktory się czołga po ziemi/ nie będziecie jch jeść/ bo obrzydliwością są. BG Kpł 11, 42.
patrz: BRZUCH
– Y rzekł JEzus; Jeszczeż y wy bezrozumni jesteście? Jeszczeż nie rozumiecie/ iż wszystko, co wchodzi w ustá/ w brzuch idzie/ y do wychodu bywa wyrzucono? BG Mt 15, 16-17.
patrz: BRZUCH
– PO tym ty Synu człowieczy/ weźmi sobie noż ostry/ tojest brzytwę bárwierską/ [...]/ á ogol nią głowę swoję. BG Tt Ez 5, 1.
patrz: BRZYTEW, BRZYTWA
– Dniá onego ogoli PAN brzytwą nájętą przez te ktorzy są zá rzeką/ to jest (przez Krolá Assyryjskiego) głowę/ y włosy ná nogách: [...]. Y stánie się dniá onego/ że ledwie człowiek żywo krowkę/ albo dwie owce záchowa. BG Tt Iz 7, 20.
patrz: BRZYTEW, BRZYTWA
– A niech je dawáją w ręce rzemieśnikow przełożonych nád robotą domu Páńskiego/ áby je dawáli robotnikom ktorzy robili w domu PANskim/ náprawiájąc skázę domu: To jest, budownikom y cieślom y murárzom/ y ná zkupowánie drzewá/ y kámienia ciosánego ku nápráwie domu. BG 2Krl 22, 5-6.
patrz: BUDOWNIK
– Abowiem tym więtszey chwały ten nád Mojzeszá godzien/ im więtszą część ma budownik domu niżeli sam dom. BG Hbr 3, 3.
patrz: BUDOWNIK
– Przydziesz jáko burza: będziesz jáko obłok okryw"ający ziemię/ ty y wszystkie pocżty twoje/ y wiele narodow z tobą. Ták mowi Pánujący Pan [do księcia Mesechu i Tubalu]. BG Tt Ez 38, 9.
patrz: BURZA
– Strzały jego ostre/ y wszystkie łuki jego naciągnione: kopytá koni jego jáko krzemień pocżytáne będą/ a kołá jego jáko burza. Ryk jego jáko lwi [wizja gniewu Bożego]. BG Tt Iz 5, 28.
patrz: BURZA
– Y rzekł mi: Stáło się. Jam jest Alfá y Omegá; początek y koniec. BG Ap 21, 6.
patrz: BYĆ, BYĆ, BYDŹ
– Jam jest Alfá y Omegá/ początek y koniec mowi PAN/ ktory jest/ y ktory był/ y ktory przyść ma/ on Wszechmogący. BG Ap 1, 8.
patrz: BYĆ, BYĆ, BYDŹ
– Paná zastępow sámego poświęcajcie; á on niech będzie bojáźnią wászą/ y on stráchem wászym. BG Iz 8, 13.
patrz: BYĆ, BYĆ, BYDŹ
– Drogá Pańska jest mocą szczeremu: ále stráchem tym/ ktorzy broją złości. BG Prz 10, 29.
patrz: BYĆ, BYĆ, BYDŹ
– Słyszałem zá sobą głos wielki jáko trąbę/ Mowiący; Jam jest Alfá y Omegá, on pierwszy y ostátni. A co widzisz nápisz w Księgi. BG Ap 1, 11.
patrz: BYĆ, BYĆ, BYDŹ
– A jesliby nie przemogł [grzesznik] ofiárowáć bydlątká/ tedy przyniesie ofiárę zá występek swoj/ ktorym zgrzeszył parę Synogárlic. BG Pwt 5, 7.
patrz: BYDLĄTKO
– Tákże wszystkie dziesięciny/ z rogátego bydłá y z drobnego bydłá/ wszystkiego co przechodzi pod laską pásterską, káżde dziesiąte/ będzie poświęconePánu [!]. BG Kpł XXVII, 32-33.
patrz: BYDŁO
– Tákże wszystkie dziesięciny/ z rogátego bydłá y z drobnego bydłá/ wszystkiego co przechodzi pod laską pásterską, káżde dziesiąte/ będzie poświęconePánu [!]. BG Kpł XXVII, 32-33.
patrz: BYDŁO
– I nápełni domy twoje/ y domy wszystkich sług twojich/ y domy wszystkiego Egiptu: Czego nie widzieli Ojcowie twoji/ y Ojcowie Ojcow twojich od początku bytu swego ná ziemi/ áż do tego dniá. A odwrociwszy się [Mojżesz]/ wyszedł od Fáráoná. BG Wj 10, 6.
patrz: BYT
– Wspominamy c sobie ná ryby/ ktoreśmy jadáli w Egipćie dármo/ ná Ogorki/ y ná Málony/ y ná łuczek/ y ná cebulę/ y ná czosnek. BG Lb 11: 5.
patrz: CEBULA, CEBULA, CYBULA, CZYBULA
– Rozpráwiał też o drzewách/ począwszy od Cedru/ ktory jest ná Libánie/ áż do Hysopu/ ktory wyrasta z ściány: Mowił też o zwierzętách y o ptakách/ y o gádzinách/ y o rybách. BG 1Krl 4, 33.
patrz: CEDR
– Y złożył Krol w Jeruzalem złotá y śrebrá/ jáko kámienia: á Cedrow złożył jáko Sykomorow/ ktorych ná polu roście bárzo wiele. BG 2Krn 1, 15.
patrz: CEDR
– Pośli mi też drzewá Cedrowego/ jodłowego/ i Almugimowego z Libánu: Bo ja wiem, iż słudzy twoji umieją wyrąbowáć drzewo ná Libánie: á oto słudzy moji będą z sługámi twojimi. Aby mi wygotowáli drzewá co nawięcey. BG 2Krn 2, 8-9.
patrz: CEDROWY, CEDROWY, CZEDROWY
– A mátká jego [Samuela] uczyniwszy mu sukienkę máłą/ przynaszáłá mu co rok/ gdy chadzáłá z mężem swym spráwowáć Ofiárę uroczystą. BG 1Sm II, 19-20.
patrz: CHADZAĆ, CHADZAĆ, CHADŻAĆ, CHODZAĆ
– Grunty muru miástá/ ozdobione były wszelkim kámieniem drogim. Pierwszy grunt był Jáspis: Wtory Száfir: Trzeci Chálcedon. BG Ap XXI, 19.
patrz: CHALCEDON, CHALCEDON, KALCEDAN, KALCEDON
– Y Rozkazał Krol Aspenásowi przełożonemu nád komorniki swymi/ áby przyprowádził z synow Izráelskich/ y z násienia Krolewskiego/ y z Książąt/ Młodzieńce/ ná ktorychby nie było żadney zmázy/ á piękne ná wejrzeniu y dowcipne do wszelákiey mądrości/ y sposobne do umiejętności/ y dostąpienia jey: y ktorzyby byli sposobni/ áby stali w páłacu Krolewskim/ á uczyli się pismá y języká Cháldejskiego. BG Dn 1, 3-4.
patrz: CHALDAJSKI, CHALDEJSKI, CHALDEJSKI, HALDEJSKI
– Y Rozkazał Krol Aspenásowi przełożonemu nád komorniki swymi/ áby przyprowádził z synow Izráelskich/ y z násienia Krolewskiego/ y z Książąt/ Młodzieńce/ ná ktorychby nie było żadney zmázy/ á piękne ná wejrzeniu y dowcipne do wszelákiey mądrości/ y sposobne do umiejętności/ y dostąpienia jey: y ktorzyby byli sposobni/ áby stali w páłacu Krolewskim/ á uczyli się pismá y języká Cháldejskiego. BG Dn 1, 3-4.
patrz: CHALDAJSKI, CHALDEJSKI, CHALDEJSKI, HALDEJSKI
– Y ználeźli obfite y wyborne pasze/ á ziemię przestronną y spokojną/ y rodzájną; bo tám narod Chámow mieszkał przed tym. BG 1Krn IV, 40-41.
patrz: CHAMOWY, CHAMÓW
– Abowiem w ciele chodząc/ nie według ciáłá walczono. (Abowiem broń żołnierstwá nászego nie jest cielesna/ ale jest z Boga mocna ku zburzeniu miejsc obronnych). BG 2Kor 10, 3-5.
patrz: CHODZIĆ
– Abowiem ja rozkázuię tobie dziś/ ábyś miłował PAná Bogá twego/ y chodził drogámi jego. BG Pwt XXX, 16.
patrz: CHODZIĆ
– Abowiem się dopuścił [Achab] rzecży bárzo obrzydłych/ chodząc zá báłwany/ według wszystkiego/ jáko czynili Ammorejcżycy/ ktore wygnał PAN przed oblicżem Synow Jzráelskich. BG 1Krl 21, 26.
patrz: CHODZIĆ
– Sądy moje odrzucili/ á w ustáwách mojich nie chodzili/ y Sábbáty moje pogwałcili [Izraelici]/ á/ że serce jch zá plugáwymi báłwany chodzi. BG Ez 20, 16.
patrz: CHODZIĆ
– Jesli w ustáwách mojich chodzić będziecie/ y przykazánia moje chowáć y czynić będziecie/ Spuszczę wam deszcz czasu swego y wyda ziemia urodzaj swoj. BG Kpł XXVI, 3.
patrz: CHODZIĆ
– Abowiem wielcem się urádował/ gdy przyszli brácia/ y dáli świádectwo o twojey szczerości/ jáko to w szczerości chodzisz. BG 3J I, 3-4.
patrz: CHODZIĆ
– Y stáło się/ niemájąc ná tym dosyć iż chodził w grzechách Jeroboámá Syná Rábátowego/ że sobie wziął zá żonę Jezábelę [...] á szedszy służył Báálowi/ y kłániał mu się [Achab]. BG 1Krl XVI, 31-32.
patrz: CHODZIĆ
– A gdy usłyszał Acháb te słowá/ rozdárł odzienie swoje/ á włożywszy wor ná ciáło swoje/ pościł/ y leżał w worze/ á chodził pomáluczku. BG 1Krl XXI, 27-28.
patrz: CHODZIĆ
– Więtszey nád tę radości nie mam jáko gdy słyszę/ iż dziatki moje chodzą w szczerości. BG 3J I, 4-5.
patrz: CHODZIĆ
– Y uczynił Sálomon co się nie podobało PANU/ áni chodził doskonále zá Pánem/ jáko Dawid Ociec jego. BG 1Krl XI, 6.
patrz: CHODZIĆ
– Bát/ jest miárá oliwy: dziesiątą część Bátu dácie z miáry Chomeru/ dziesiąci Bátow: bo dziesięć Bátow jest Chomer. BG Ez XLV, 14.
patrz: CHOMER
– A Bát będzie ofiárá podnoszenia/ ktorą ofiárowáć będziecie: szostą część Efy z Chomeru pszenice/ tákże szostą cześć [!] Efy dacie z Chomeru jęczmieniá. BG Ez XLV, 13-14.
patrz: CHOMER
– Efá y Bát pod jedną miárą niech będą: áby Bát brał w się dziesiątą część Chomeru/ tákże Efá dziesiątą część Chomeru: według Chomeru jednáka obojgá miárá będzie. BG Ez XLV, 11-12.
patrz: CHOMER
– Gdzie się wysieje chomer jęczmieniá/ zá pięćdziesiąt Pytlow śrebrá/ szácowáno będzie. BG Kpł XXVII, 16.
patrz: CHOMER
– Dziesięć stájan winnice/ przyniosą jedną bárełę wini, á jeden chomer nasienia/ wyda efá. BG Iz V, 10.
patrz: CHOMER
– Od Dán słyszeć chrapánie koni jego/ od głosu wykrzykánia mocárzow jego wszystká ziemiá zádrzáłá: ktorzy ciągną áby pożárli ziemię/ y wszystko, co jest ná niey: miásto/ y te ktorzy mieszkáją w nim. BG Jr 8, 16.
patrz: CHRAPANIE
– Izali go ustrászysz jáko száráńczą? i owszem chrapánie nozdrzy jego jest strászne. BG Hi 39, 23.
patrz: CHRAPANIE
– NOWY TESTAMENT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA. W ktorym śię zámykáją Kśięgi; Ewángelia wedlug S. Mátteuszá S Márká S. Lukaszá S. J Dzieje Apostolskie Listy S. Páwlá Do Rzymiánow Do Koryntow dwá Do Gálátow Do Efezow Do Filippensow Do Kolossensow Do Tesálonicensow dwá Do Tymoteuszá dwá Do Tytusá Do Zydow Lis S. Jákubá S. Piotrá dwá S. Janá trzy S. Judy Objáwienie S. Janá. BG Tt s. tyt.
patrz: CHRYST, CHRYST, CHRYSTUS, CHRYSTUS, KRYST, KRYSTUS
– I zeszli się wszyscy chwalcy Baalowi, tak że nie został żaden, któryby nie przyszedł. I weszli do kościoła Baalowego, a napełniony był dom Baalowy od końca aż do końca. BG 2Krl 10:22.
patrz: CHWALCA
– Wzywałem PAná chwalebnego/ á od nieprzyjaćioł mojich byłem wybáwiony. BG Ps 558.
patrz: CHWALEBNY
– Bogu niech będzie chwałá zá niewypowiedziány dar jego. BG 2Kor 9, 15.
patrz: CHWAŁA
– Mówili tedy uczniowie między sobą: Alboć mu kto przyniósł jeść? BG J 4,33.
patrz: -CI, -Ć, -Ć
– Ale jey JEzus rzekł: Niech się pierwej dzieci násycą: boć nie jest dobra bráć chleb dzieciom/ y miotáć szczeniętom. A oná odpowiedziáłá/ y rzekłá mu Ták PAnie! Wszákże y szczeniętá jadáją pod stołem z odrobin dziecinnych. BG Mk 7,7.
patrz: -CI, -Ć, -Ć
– Abowiem w ciele chodząc/ nie według ciáłá walczono. (Abowiem broń żołnierstwá nászego nie jest cielesna/ ale jest z Boga mocna ku zburzeniu miejsc obronnych). BG 2Kor 10, 3-5.
patrz: CIAŁO
– Miłość jest długo cierpliwa/ dobrotliwa jest: miłość nie zajrzy/ miłość nie jest rospustna/ nie nádyma się: Nie czyni nic nieprzystojnego/ nie szuka swojich rzeczy/ nie jest porywcza do gniewu, nie myśli złego: Nie ráduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy: Wszystko okrywa/ wszystkiemu wierzy/ wszystkiego się spodziewa, wszystko cierpi. BG 1Kor 13, 4-7.
patrz: CIERPLIWY
– Potrząsnęłam pokoj swoj Myrrą/ Aloesem/ y Cynamonem. BG Prz 7, 17.
patrz: CINAMON, CYNAMON, CYNAMON
– Był zá dni Herodá Krolá Judskiego Kápłan niektory/ imieniem Zácháryasz/ z przemiány Abiaszowey: á żoná jego byłá z Corek Aáronowych/ ktorej imię było Elżbietá. BG Łk 1, 5.
patrz: CÓRKA, CÓRKA, CZÓRKA
– Y pojęli Abrám i Nachor sobie żony: imię żony Abrámowej było Sárái, á imię żony Náchorowey Melchá/ Corka Hárána/ Ojcá Melchy/ y Ojcá Jeschy. BG Rdz 11, 29.
patrz: CÓRKA, CÓRKA, CZÓRKA
– PRzetoż je pobije lew z lásá: wilk wieczorny wygubi/ je: lámpárt czyháć będzie u miast ich: ktokolwiek wynidzie z nich/ rozszárpány będzie: bo się rozmożyły [!] przestępstwá ich/ y zmogły się odwrocenia ich. BG Jr 5, 6.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Lecz kto by nie czyhał ná kogo/ áleby go Bog podał w rękę jego/ náznáczęć miejsce ná ktore będzie miał uciec. BG Wj 21, 13.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Jesli zwiedzione jest serce moje do niewiásty/ y jeslim czyhał u drzwi przyjacielá mego: Niechajże mele innemu żoná mojá: á niechaj się nád nią inni schyláją. BG Hi 31, 9-10.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– A jáko zbojcy czynią, ktorzy ná kogo czyháją ná drodze/ kędy chodzą do Sychem/ tak czyni rotá Kápłanow: bo umyślnie niecnotę płodzą. BG Oz 6, 9.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Zbieráją się/ y ukrywáją się/ y ślad moj upátrują/ czyhájąc ná duszę moję. BG Ps 56, 7.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Zbieráją się [nieprzjaciele]/ y ukrywáją się/ y ślad moj upátrują/ czyhájąc ná duszę moję. BG Ps 56, 7.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Abowiem mowili nieprzyjaciele moji przeciwko mnie: á ci/ ktorzy czyháli ná duszę moję/ radę uczynili społem: BG Ps 71, 10.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Zeście się sprzysięgli wy wszyscy przeciwko mnie/ á niemász ktoby mi objáwił? gdyż się zbuntował y syn moj/ z Synem Isájego/ á niemász ktoby się mnie użalił miedzy wámi/ á oznájmił mi/ iż podburzył Syn moj sługę mego przeciwko mnie/ áby czyhał ná mię/ jáko się to dziś okázuje. BG 1Sm 22, 8.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Dla tego będę im jáko lew srogi: jáko lámpárt przy drodze będę czyhał. BG Oz 13, 7.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– A Herodyás czyháłá nań; y chciáłá go zábić/ ále nie mogłá. BG Mk 6, 19.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Słowá niepobożnych czyháją ná krew: ále ustá spráwiedliwych wybawiáją je. BG Prz 12, 6.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Chociaż słyszę urągánie od wielu y od Mágor Missábibá/ mowiących; Powiedzcie co nań, á oznájmiemy to Krolowi. Wszyscy przyjaciele moji czyháją ná upadek moj/ mowiąc; Aza snadź zwiedziony będzie/ y przemożemy go/ á pomścimy się nád nim. BG Jr 20, 10.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Siedzi czyhájąc we wsiách: w skrytościách zábija niewinnego: oczy jego upátrują ubogiego. BG Ps 10, 8.
patrz: CUHAĆ, CZUHAĆ, CZYHAĆ, CZYHAĆ
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: CZAPLA
– PO tym ty Synu człowieczy/ weźmi sobie noż ostry/ tojest brzytwę bárwierską/ [...]/ á ogol nią głowę swoję. BG Ez 5, 1.
patrz: CZŁOWIECZY
– Cokolwiek się czołga po brzuchu/ y cokolwiek ná czterech/ álbo więcey nogách się włoczy/ miedzy wszystkim płázem ktory się czołga po ziemi/ nie będziecie jch jeść/ bo obrzydliwością są. BG Kpł 11, 42.
patrz: CZOŁGAĆ SIĘ
– 2. A jesli godźien będźie bićia niepobożny/ tedy każe go położyć sędźia/ y każe go bić przed sobą/ według miáry niepráwośći jego/ pod liczbą. 3. Czterdźieśći kroć uderzy go/ więcey nie przyda/ by snadź/ jesliby mu nád to zádano więcey plag/ nie znikczemniał brát twoj/ przed oczymá twymi. BG Pwt 25, 2-3.
patrz: CZTERDZIEŚCIKROĆ, CZTERDZIEŚCIKROĆ, CZTERYDZIEŚCIKROĆ
– A stánąwszy Zácheusz/ rzekł do PAná: Oto połowicę májętnośći mojich dawam ubogim/ Panie: á jesliżem kogo w cżym podszedł/ oddawam w cżwor nasob. BG Łk 19, 8.
patrz: CZWÓRNASÓB
– Tákieć są ścieszki káżdego czyhájącego ná zysk/ ktory duszę PAná swego odbiera. BG Prz 1, 19.
patrz: CZYHAJĄCY
– ZAtym ruszylismy się od rzeki Acháwy/ dwunastego dnia miesiącá pierwszego/ ábysmy szli do Jeruzalem: á ręká Bogá nászego byłá nád námi/ y wyrwáłá nás z ręki nieprzyjacielá/ y czyhájącego ná nas w drodze. BG Ezd 8, 31.
patrz: CZYHAJĄCY
– Jest jáko niedźwiedziem czyhájącym ná mię: jáko lwem w skrytościách. BG Lm 3, 10.
patrz: CZYHAJĄCY
– A Bądźćie cżynićielmy słowá/ á niesłuchácżami tylko/ oszukawájącymi sámych śiebie. Abowiem jesli kto jest słuchácżem słowá/ á nie cżynićielem: ten podobny jest mężowi przypátrującemu śię oblicżu národzenia swe[go] we zwierćiedle. BG Jk 1, 22-23.
patrz: CZYNICIEL
– Wszyscy śię oni záwstydzą/ y poháńbieni będą: cżynićiele báłwanow [g] społu z háńbą odstąpią. BG Iz 45, 16.
patrz: CZYNICIEL
– Gdyż nie słuchacze zakonu sprawiedliwymi są u Boga; ale czyniciele zakonu usprawiedliwieni będą. BG Rz 2,13.
patrz: CZYNICIEL
– Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia! Kto obmawia brata i potępia brata swego, obmawia zakon i potępia zakon; a jeźli potępisz zakon, nie jesteś czynicielem zakonu, ale sędzią. BG Jk 4,11.
patrz: CZYNICIEL
– Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim. BG Jk 1, 25.
patrz: CZYNICIEL
– Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają. BG Ps 14, 5.
patrz: CZYNICIEL
– Ale nie chcieli oni mężowie słucháć głosu jego: przetoż wziąwszy [t]en mąż założnicę swoję wywiodł ją do nich ná dwor: y poználi ją/ á czynili jey gwałt przez cáłą noc/ áż do záránku: á potym puścili ją gdy wschodziłá zorza. BG Sdz XIX, 25-26.
patrz: CZYNIĆ
– BOjaźń PAńska jest początkiem umiejętności: ále głupi mądrością y ćwiczeniem gárdzą. BG Prz 1:7.
patrz: ĆWICZENIE
– Y rzekłbyś: O jákożem miał ćwiczenie w nienawiści: á strofowániem gárdziło serce moje! BG Prz 5:12.
patrz: ĆWICZENIE
– Oto teraz mam dwie corce ktore nie poznáły mężá/ wywiodę je teraz do was/ á czyńćie z nimi co śię wam podoba/ tylko mężom tym nic nieczyńćie/ bo dla tego weszli pod ćień dáchu mego. BG Rdz 19, 8.
patrz: DACH
– Tákci też będźie w on dźień/ ktorego śię Syn cżłowiecży objáwi. Onegoż dnia/ byłliby kto ná dáchu/ á nacżynia jego w domu/ niech nie zstępuje, áby je pobrał; á kto ná roli/ niech śię tákże nie wraca do tego, co jest pozad. BG Łk 17, 30-31.
patrz: DACH
– Przetoż/ cośćie mowili w ćiemnośći/ ná świetle słyszano będźie: á cośćie w ucho szeptáli w komorách/ obwołano będźie ná dáchách. BG Łk 12, 3.
patrz: DACH
– Będą jáko trawá ná dáchu/ ktora/ pierwey niż odrośćie/ usycha. BG Ps 129, 6.
patrz: DACH
– Cżuję: á jestem jáko wrobl sámotny ná dáchu. BG Ps 102, 8.
patrz: DACH
– A będą wam te miástá dla ucieczki/ przed powinowátym zábitego/ áby nie dał gárdłá ten co zábił/ pokiby nie stánął przed zgromádzeniem ná sąd. BG Lb 35:12.
patrz: DAĆ
– Przyjacielá twego/ y przyjacielá Ojcá twego/ nie opuszczaj: á do domu brátá twego nie wchodź w dzień utrapienia twego. Bo lepszy sąsiad bliski/ niż brát dáleki. BG Prz 27, 10.
patrz: DALEKI
– Z dębow Básáńskich czynili wiosłá twoje: Láwy twoje urobili z kości słeniowych/ y z bukszpanu z wysep Citimskich. BG Ez 27, 6.
patrz: DĄB
– Tedy poznacie, żem Ja PAN/ gdy będą pobici ich leżeli w pośrzodku plugáwych báłwanow ich/ y około ołtarzow ich: na káżdym págorku wysokim/ po wszystkich wierzchách gor/ y pod każdym drzewem zielonym/ y pod kázdym dębem krzewistym/ ná ktorymbykolwiek miejscu spráwowáli wonność wdzięczną wszystkim plugáwym báłwanom swojim. BG Ez 6, 13.
patrz: DĄB
– Stworzył tedy Pan Bog człowieká z prochu ziemie/ y nátchnął w oblicze jego dech żywotá: Y stał się człowiek duszą żywiącą. BG Rdz 2, 7.
patrz: DECH
– DEch moj skáżony jest: dni moje giną: groby mię czekáją. BG Hi 17, 1.
patrz: DECH
– Jesliby obrocił przeciwko niemu serce swoje/ á Duchá jego/ y dech jego do siebie wziął: Zginęłoby wszelkie ciáło społu: á człowiekby się do prochu náwrocił. BG Hi 34, 14-15.
patrz: DECH
– Przestańcież ufáć w cżłowieku/ ktorego dech jest w nozdrzách jego: Bo zá coż on má bydź pocżytány? BG Iz 2, 22.
patrz: DECH
– Dech jego węgle rozpala: á płomień z ust jego wychodzi. BG Hi 41, 12.
patrz: DECH
– Niedaj Boże żebym was miał uspráwiedliwiáć: poki dech we mnie/ nie odstąpię od niewinności mojey. BG Hi 27, 5.
patrz: DECH
– RZekli mu ucżniowie jego: Ieslić táka jest spráwá mężá z żoną/ tedy nie jest dobra żenić śię. BG Mt 19, 10.
patrz: DOBRA
– Przyjacielá twego/ y przyjacielá Ojcá twego/ nie opuszczaj: á do domu brátá twego nie wchodź w dzień utrapienia twego. Bo lepszy sąsiad bliski/ niż brát dáleki. BG Prz 27, 10.
patrz: DOBRY
– Trzciny náłomioney nie dołamie/ á lnu kurzącego się nie dogási: ále sąd wyda według prawdy. BG Iz 42, 3-4.
patrz: DOGASIĆ
– A ták/ dogotowano wszystkiego dziełá Sálomonowego [...]. BG 2Krn VIII, 16.
patrz: DOGOTOWAĆ
– Potem wszedł wszystek lud do domu Baalowego, i zburzyli go, i ołtarze jego, i bałwany jego połamali, Matana także kapłana Baalowego zabili przed ołtarzami. BG 2Krl 23:17.
patrz: DOM
– Rzecz teraz domie Aáronowy/ że ná wieki miłosierdzie jego. BG Ps 68, 3.
patrz: DOM
– PAN będzie pámiętał ná nas/ będzie błogosłáwił: będzie błogosłáwił domowi Izráelskiemu/ będzie błogosłáwił domowi Aáronowemu. BG Ps 65, 12.
patrz: DOM
– Domie Aáronow/ dufajcie w PAnu: on jest pomocnikiem y tarczą ich. BG Ps 65, 10.
patrz: DOM
– Zátym [?] Pánná wchodziłá do Krolá/ á ocokolwiek rzekłá/ to jey dano/ áby z tym poszłá z domu białogłowskiego/ áż do Pokoju Krolewskiego. Wieczor wchadzáłá/ á ráno się záś wracáłá do drugiego domu białogłowskiego/ pod straż Sáásgázy/ komorniká krolewskiego/ strożá założnic: Nie wchadzáłá więcey do Krola: ále jesli się upodobáłá Krolowi/ przyzywano jey z imienia. BG Est 2, 13-14.
patrz: DOM
– I zeszli się wszyscy chwalcy Baalowi, tak że nie został żaden, któryby nie przyszedł. I weszli do kościoła Baalowego, a napełniony był dom Baalowy od końca aż do końca. BG 2Krl 10:22.
patrz: DOM
– Ale Márdocheusz ná káżdy dzień przechadzał się/ przed sienią domu białogłowskiego/ chcąc się dowiedzieć/ jákoby się miáłá Ester/ y coby się z nią działo? BG Est 2, 11.
patrz: DOM
– Dziś poznał sługá twoj/ żem ználazł łáskę w oczách twojich Krolu Pánie moj: ponieważ uczynił Krol dosyć proźbie sługi swego. BG 2Sm 14, 22.
patrz: DOSIĆ, DOSYĆ, DOSYĆ
– Y uczynił Sálomon co się nie podobało PANU/ áni chodził doskonále zá Pánem/ jáko Dawid Ociec jego. BG 1Krl XI, 6.
patrz: DOSKONALE
– Pijawká ma dwie corki/ ktore mowią;: Przynieś/ przynieś. Trzy rzeczy są/ ktore nie bywáją násycone: owszem cztery/ ktore nie mowią; Dosyć. Grob/ i żywot niepłodny/ ziemiá też niebywa násycona wodą/ á ogień nie mówi; Dosyć. BG Prz 30, 15-16.
patrz: DOSYĆ
– Tákże wszystkie dziesięciny/ z rogátego bydłá y z drobnego bydłá/ wszystkiego co przechodzi pod laską pásterską, káżde dziesiąte/ będzie poświęconePánu [!]. BG Kpł XXVII, 32-33.
patrz: DROBNY
– Abowiem ja rozkázuię tobie dziś/ ábyś miłował PAná Bogá twego/ y chodził drogámi jego. BG Pwt XXX, 16.
patrz: DROGA
– Pośli mi też drzewá Cedrowego/ jodłowego/ i Almugimowego z Libánu: Bo ja wiem, iż słudzy twoji umieją wyrąbowáć drzewo ná Libánie: á oto słudzy moji będą z sługámi twojimi. Aby mi wygotowáli drzewá co nawięcey. BG 2Krn 2, 8-9.
patrz: DRZEWO
– Nád to okręty Hirámá/ ktore przynosiły złoto z Ofir/ przyniosły z Ofir drzewá Almugimowego bárdzo wiele/ y kámienia drogiego. Y poczynił Krol z drzewá Almugimowego wschody do domu Páńskiego/ y do domu Krolewskiego y harfy/ y lutnie śpiewakom: A nigdy nie przywożono tákiego drzewá Almugimowego/ áni widziano/ áż do dniá tego. BG 1Krl 10, 11-12.
patrz: DRZEWO
– Nádto y słudzy Hirámowi/ y słudzy Sálomonowi, ktorzy byli przywieźli złotá z Ofir/ przywieźli y drzewá Almugimowego/ y kámienia drogiego. Y poczynił Krol z onego drzewá Almugimowego wschody do domu Páńskiego/ i do domu krolewskiego/ y hárfy/ y lutnie śpiewakom. A nie widano przedtym nigdy tákich rzeczy w ziemi Judskiey. BG 2Krn 9, 10-11.
patrz: DRZEWO
– Pośli mi też drzewá Cedrowego/ jodłowego/ i Almugimowego z Libánu: Bo ja wiem, iż słudzy twoji umieją wyrąbowáć drzewo ná Libánie: á oto słudzy moji będą z sługámi twojimi. Aby mi wygotowáli drzewá co nawięcey. BG 2Krn 2, 8-9.
patrz: DRZEWO
– Pośli mi też drzewá Cedrowego/ jodłowego/ i Almugimowego z Libánu: Bo ja wiem, iż słudzy twoji umieją wyrąbowáć drzewo ná Libánie: á oto słudzy moji będą z sługámi twojimi. Aby mi wygotowáli drzewá co nawięcey. BG 2Krn 2, 8-9.
patrz: DRZEWO
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł BG Kpł 11, 13-19..
patrz: DUDEK
– Ale zostáli byli dwá mężowie w obozie/ imię jednego Eldád/ á imię drugiego Medád: ná ktorych też odpoczynął on Duch: (bo oni byli nápisáni/ choć byli nie przyszli do Namiotu/ á ták y ci prorokowáli w obozie. BG Lb 11, 26.
patrz: DWA
– Przyszli potym áż do rzeki Eschol/ y urznęli tám gáłąź z gronem jednym jagod winnych/ y nieśli ją ná drążku/ dwá tákże gránatowe jábłká y figi. BG Lb 13, 24.
patrz: DWA
– A Poczet mężow ludu Izráelskiego táki jest. Synow Fárosowych dwá tysiącá/ sto y siedmdziesiąt y dwá. Synow Sefátiaszowych trzy stá siedmdziesiąt y dwá. BG Ne 7, 8-9.
patrz: DWA
– Z domow wászych przyniesiecie chleby ná obrácanie tám ysám: dwá chleby ze dwu dziesiątych części pszenney mąki z kwásem upieczone będą: pierwiastki to Pánu. BG Kpł 23, 17.
patrz: DWA
– Tedy wyszłá z miejscá ná ktorym byłá z onymi dwiemá synowymi swymi: á udáły się w drogę/ áby się wrociły do ziemie Judá. BG Rt 1, 7.
patrz: DWA
– Nárámienniki przytym porobili ták/ áby się jeden z drugim spojić mogł: ná dwu krájách ich spajáły się. BG Wj 39, 4.
patrz: DWA
– Zaden sługá nie może dwiemá pánom służyć/ gdyż álbo jednego będzie miał w nienawiści/ á drugiego będzie miłował; álbo się jednego trzymáć będzie/ á drugim pogárdzi. Nie możecie Bogu służyć i mámmonie. BG Łk 16, 13.
patrz: DWA
– A od zgromádzenia Synow Izráelskich/ weźmie dwu kozłow ná ofiárę zá grzech/ y jednego báránká na cáłopalenie. BG Kpł 16, 5.
patrz: DWA
– A było jch policzonych według fámilij jch dwá tysiącá, siedm set y pięćdziesiąt. BG Lb 4, 36.
patrz: DWA
– A w pośrzód rynku jego y z obu stron rzeki/ było drzewo żywotá/ przynoszące owoc dwánaścioráki; ná káżdy miesiąc wydawájące owoc swoj: á liście jego służyło ku uzdrowieniu Pogánow. BG Ap XXII, 2-3.
patrz: DWANAŚCIORAKI
– A gdy przeszli/ rzekł Eliasz do Elizeuszá: Żądaj cżego chcesz/ ábymći ucżynił pierwey niż będę wźięt od ćiebie. Tedy rzekł Elizeusz: Proszę niech będźie dwojnasobny Duch twój we mnie. BG 2Krl 2, 9.
patrz: DWÓJNASOBNY
– O káżdą rzecż o ktorą by był spor/ o wołu/ o osłá/ o owcę/ o szátę/ o káżdą rzecż zgubioną/ gdyby kto rzekł że to jest moje, przed sędźie przyjdźie spráwá obydwu: kogo winnym znajdą sędźiowie/ nágrodźi w dwoj nasob bliźniemu swemu. BG Wj 22, 9.
patrz: DWÓJNASÓB
– Y błogosłáwiony Bog nawyższy/ ktory podał nieprzyjacioły twe w rękę twoję/ y dał mu Abram dziesięcinę ze wszystkiego. BG Wj 14, 20.
patrz: DZIESIĘCINA
– Ale Oćiec wász oszukał mię/ y odmienił zapłátę moję po dźieśięć kroć: jednák nie dopuśćił mu Bog áby mi szkodźił. BG Rdz 31, 7.
patrz: DZIESIĘĆKROĆ
– 11. Y widźiałem y słyszałem głos wiela Anjołow/ około oney stolice/ y onych zwierząt/ y onych stárcow: á byłá licżbá ich/ tysiąc kroć sto tyśięcy/ y dźieśięć kroc sto tyśięcy/ 12. Mowiących głosem wielkim; Godźien jest ten Báránek zábity wźiąć moc/ y bogáctwo/ y mądrość/ y śiłę y cżęść/ y chwałę/ y błogosłáwieństwo. BG Ap 5, 11-12.
patrz: DZIESIĘĆKROĆ
– 20. Y było wszystkich dni Iáredowych dźiewięć set sześćdźieśiąt y dwie lećie/ y umárł. BG 5.
patrz: DZIEWIĘĆSET
– A dziecię sące będzie gráło nád dziurą żmijową: A to/ ktore ostáwione jest/ wpuści rękę swoję do dziury bázyliszkowey. BG Iz 11, 8.
patrz: DZIORA, DZIORA, DZIURA
– Boście nie przystąpili do gory ktora się da dotknąć/ y do ogniá gorejącego/ y do wichru/ y do ciemności/ y do burzy: Y do dźwięku trąby/ y do głosu słow; który ci co słyszeli/ prosili/ áby więcey do nich nie mowiono: BG Hbr 12, 18-19.
patrz: DŹWIĘK
– Ztrącona jest do piekłá pychá twojá/ y dźwięk muzyki twojey: BG Iz 14, 11.
patrz: DŹWIĘK
– Błogosłáwiony lud/ ktory zna dźwięk twoj. PAnie w światłości oblicża twego chodzić będą. BG Ps 89, 16.
patrz: DŹWIĘK
– Zá nią wnet hucży dźwiękiem/ grzmi głosem zacności swojey: y nie odkłada innych rzecży gdy bywa słyszan głos jego. BG Hi 37, 3.
patrz: DŹWIĘK
– Odejmi odemnie wrzask pieśni swojich: bo jich y dźwięku harf wászych słucháć nie chcę. BG Am 5, 23.
patrz: DŹWIĘK
– Y uczynię/ że ustanie głos pieśni twojich: á dźwięk harf twojich nie będzie więcej słyszány. BG Ez 26, 13.
patrz: DŹWIĘK
– Wszák y rzeczy nie żywe/ ktore dźwięk wydawáją jáko piszczałká álbo Cytrá; jesliby roznego dźwięku nie wydawáły/ jákoż poznano będzie co ná piszczałce álbo co ná cytrze gráją? BG 1Kor 14, 7.
patrz: DŹWIĘK
– A będzie to miał ná sobie Aáron przy posługowániu/ áby słyszány był dźwięk jego/ gdy będzie wchodził do świątnice przed PAná/ y gdy záś wychodzić będzie: żeby nie umárł. BG Wj 28, 35.
patrz: DŹWIĘK
– Głos zgráje ná górách/ jáko ludu gęstego: głos y dźwięk krolestw/ y narodów zgromádzonych: PAN Zastępow spisuje Wojsko ná wojnę. BG Iz 13, 4.
patrz: DŹWIĘK
– A ci którzy mimo chodzili/ bluźnili go/ chwiejąc głowámi swymi/ á mowiąc; Ehey! ktory rozwalasz Kościoł/ á we trzech dniách budujesz go/ Rátuj sámego siebie/ á zstąp z krzyżá! BG Mk 15: 29-30.
patrz: ECHEJ, ECHEJ, EHEJ
– Przetoż rzekł Krol do Doegá: Obroć się ty/ á rzuć sie na Kápłany: y zábił onegoż dniá ośmdziesiąt y pięć mężow/ ktorzy nosili Efod lniane. BG 1Sm 22, 18.
patrz: EFOD
– Y skakał Dawid ze wszystkiey mocy przed Pánem/ á był Dawid obleczony w Efod lniány. BG 2Sm 6, 14.
patrz: EFOD
– Y obrałem go sobie ze wszystkich pokoleń Izráelskich zá Kápłaná/ áby Ofiárował ná Ołtarzu mojim/ á kádził rzeczámi wonnymi/ y nosił Efod przede mną:y dałem domowi Ojcá twego wszystkie Ofiáry palone/ od Synow Izráelskich. BG 1Sm 2, 28.
patrz: EFOD
– Co gdy wzwiedział Dawid/ iż Saul potájemnie przeciw niemu myślił wszystko złe; tedy rzekł do Abiátárá kápłaná: Włoż na się Efod. BG 1Sm 23, 9.
patrz: EFOD
– Tedy rzekł Kápłan; miecz Goliatá Filistyńczyká/ ktoregoś zábił w dolinie Elá/ oto jest uwiniony w sukno/ zá Efodem: jesli ten chcesz sobie wziąć/ weźmi: bo tu inszego niemász oprocz tego. BG 1Sm 21, 9.
patrz: EFOD
– A Dawid był obleczony w szátę bisiorową: tákże y wszyscy Lewitowie ktorzy niesli skrzynię/ y śpiewacy/ y Renániasz/ rządcá tych co nieśli miedzy spiewaki: á Dawid miał ná sobie Efod lniane. BG 1Krn 15, 27.
patrz: EFOD
– ALe Sámuel służył przed PAnem: ubráne chłopiątko w Efod lniány. BG 1Sm 2, 18.
patrz: EFOD
– TEdy rzekł Dawid do Abiátárá Kápłaná/ Syná Achimelechowego: Weźmi proszę mnie Efod; y wziął Abiátár Efod dla Dawidá. BG 1Sm 30, 7.
patrz: EFOD
– Bo przez wiele dni będą synowie Izráelscy bez Krolá/ y bez Książęciá/ y bez ofiáry/ y bez báłwaná/ y bez Efodu/ y bez Terafim. A Potym náwrocą się synowie Izráelscy i szukáć będą PAná Bogá swego [...]. BG Oz 3, 4-5.
patrz: EFOD
– Tedy Synowie Izráelscy uczynili według roskazánia Mojzeszowego/ y wypożyczáli u Egipczan naczynia śrebrnego/ y naczynia złotego/ y szat. BG Wj 12, 35.
patrz: EGIPCZANIN
– Y nie tyżeś jest on Egipczánin/ ktoryś przed tymi dniámi uczynił rozruch/ y wywiodłeś ná puszczą cztery tysiące mężow zbojcow. BG Dz 21, 38.
patrz: EGIPCZANIN
– Ten też zábił mężá Egipczániná/ mężá ktorego wzrost był ná piąci łokiet: A chociaż Egipczánin miał w ręku oszczep/ jáko nawoj tkácki/ wszákże przyszedł do niego z kijem/ y wydárł oszczep z ręki Egipczániná/ y zábił go oszczepem jego. BG 1Krn 11, 23.
patrz: EGIPCZANIN
– Dniá onego/ będzie Izráel jako trzeci miedzy Egipczánem y Assyryjczykiem: á błogosłáwieństwo będzie w pośrzodku ziemie. BG Iz 19, 24.
patrz: EGIPCZANIN
– Dniá onego/ będzie gościniec z Egiptu do Assyryjey/ y będą chodzić Assyryjczycy do Egiptu/ á Egipczánie do Assyryjey: y będą służyć PANV Egipczánie z Assyryjczykámi. BG Iz 19, 23.
patrz: EGIPCZANIN
– Bo spuszczę Egipczány z Egipczánámi: ták iż walczyć będzie káżdy przeciw brátu swemu/ y káżdy przeciw przyjacielowi swemu/ miásto przeciwko miástu/ krolestwo przeciwko krolestwu. BG Iz 19, 2.
patrz: EGIPCZANIN
– Tenże zábił mężá Egipczániná/ mężá ná podziw wielkiego, ktory Egipczánin miał w ręku włocznią; á on szedł ku niemu z kijem/ á wydárszy włocznią z ręki Egipczániná/ zábił go włocznią jego. BG 2Sm 23, 21.
patrz: EGIPCZANIN
– Y zniszczony będzie Duch w Egipczánách/ á rádę ich wniwecz obrocę/ y będą się rádzić báłwanow y wieszczkow/ y czárownikow/ y wrożków swojich. BG Iz 19, 3.
patrz: EGIPCZANIN
– BRzemię Egiptu. Oto PAN jedzie ná obłoku lekkim/ y przyciągnie do Egiptu/ á poruszą się báłwany Egipskie przed oblicznością jego/ á serce Egipczánow rozpłynie się w pośrzodku jch. BG Iz 19, 1.
patrz: EGIPCZANIN
– Sárái tedy, żoná Abrámowá/ nie rodziłá mu: ále miáłá sługę Egipczankę/ ktorey imię było Agár. BG Rdz 16, 1.
patrz: EGIPCZANKA
– A teć są rodzáje Ismáelá/ Syná Abráhámowego/ ktorego urodziłá Hágár Egipczanká/ służebnicá Sary Abráhámowi. BG Rdz 25, 12.
patrz: EGIPCZANKA
– POtem ujrzáłá Sará Syná Hágáry Egipczanki przeszydzájącego ktorego urodziłá Abráhámowi/ BG Rdz 21, 9.
patrz: EGIPCZANKA
– Tedy niektorzy z Epikurow y Stoikow Filozofowie/ spieráli się z nim: A niektorzy mowili: Coż wżdy ten plotká mowić chce? A drudzy; Zda się być opowiádáczem obcych bogow. Bo im JEzusá i zmartwychwstánie opowiádał. BG Dz 17,18.
patrz: EPIKUR
– NOWY TESTAMENT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA. W ktorym śię zámykáją Kśięgi; Ewángelia wedlug S. Mátteuszá S Márká S. Lukaszá S. J Dzieje Apostolskie Listy S. Páwlá Do Rzymiánow Do Koryntow dwá Do Gálátow Do Efezow Do Filippensow Do Kolossensow Do Tesálonicensow dwá Do Tymoteuszá dwá Do Tytusá Do Zydow Lis S. Jákubá S. Piotrá dwá S. Janá trzy S. Judy Objáwienie S. Janá. BG 1137 [tytuł].
patrz: EWANGELIA, EWANGELIA, EWANGIELIA, EWANIELIA
– Rejestr Ewángeley y Lekcey. REJESTR EWANGELEY y Lekcey, ktore sie czytája w Niedziele y Uroczyste Swietá. BG Jk 284.
patrz: EWANGELIA, EWANGELIA, EWANGIELIA, EWANIELIA
– Jesli tedy zákryta jest Ewángielia nászá/ zákryta jest przed tymi/ ktorzy giną. W ktorych bog Swiátá tego oślepił zmysły/ to jest w niewiernych; áby im nie świećiłá świátłość Ewángeliey chwały Chrystusowey/ ktory jest wyobráżeniem Bożym. 2 Kor BG 2Krn 4, 3-4.
patrz: EWANGELIA, EWANGELIA, EWANGIELIA, EWANIELIA
– Umiesz przykazánia? Nie cudzołosz: Nie zábijaj: Nie krádni: Nie świadcż fałszywie: Cżci Ojcá twego á mátkę twoję. BG Łk 18, 20.
patrz: FAŁSZYWIE
– Gdyż to przykazánie: Nie będziesz cudzołożył/ nie będziesz zábijał/ Nie będziesz kradł/ Nie będziesz fałszywie świadczył/ Nie będziesz pożądał: Y jesli ktore insze jest przykazánie/ w tym słowie summownie się zámyka/ miánowicie: Będziesz miłował bliźniego twego/ jáko siebie sámego. BG Rz 13, 9.
patrz: FAŁSZYWIE
– Abowiem ich wiele fałszywie świadczyli przeciwko niemu: ále świádectwá ich nie były zgodne. BG Mk 14, 56.
patrz: FAŁSZYWIE
– O Tymoteuszu! strzeż tego, czegoć się powierzono/ a brzydź się świecką proznomownością y sprżeczániem około fałszywie názwánej umiejętności. BG 1Tm 6, 20.
patrz: FAŁSZYWIE
– Tedy niektórzy powstawszy/ fałszywie świadcżyli przeciwko niemu/ mowiąc: Mysmy to słyszeli że mowił; Ja rozwálę ten Kościoł ręką ucżyniony/ á we trzech dniách inny nie ręką ucżyniony zbuduję. BG Mk 14, 57-58.
patrz: FAŁSZYWIE
– Tákże/ jesliby rzecz z gubioną nálazł, a záprzáłby jey/ álboby też przysiągł fałszywie/ o którąkolwiek rzecz z tych ktore czyni cżłowiek/ grzesząc przez nię; BG Kpł 6, 3.
patrz: FAŁSZYWIE
– Albo też o cobykolwiek fałszywie przysiągł: tedy wroci to cále/ y piątą część do tego przyda/ temu czyje było/ to wroci w dzień Ofiáry zá grzech swoj. BG Kpł 6, 5.
patrz: FAŁSZYWIE
– Y rzekł do mnie: Toć jest przeklęctwo/ ktore wnidzie ná oblicże wszystkiej ziemie. Bo káżdy złodziey według tego przeklęctwá jáko y tá ziemiá, wygłádzony; y káżdy fałszywie przysięgájący/ według niego jáko y ona, wygłádzony będzie. BG Za 5, 3.
patrz: FAŁSZYWIE
– Nie przysięgajcie fałszywie przez imię moje/ y nie lży Imienia Bogá twego: JA PAN. BG Kpł 19, 12.
patrz: FAŁSZYWIE
– Wnijdź do Faraona, a mów do niego: Tak mówi Pan: Wypuść lud mój, aby mi służył. Ale jeźli ty nie będziesz chciał puścić, oto, Ja zarażę wszystkie granice twoje żabami. I wyda rzeka żaby, które wylezą i wnijdą do domu twego, i do komory łoża twego, i na pościel twoję, i do domu sług twoich, i między lud twój, i do pieców twoich, i w dzieże twoje. BG Wj 8, 1-3.
patrz: FARAO, FARAON
– A kubek Fáráonow był w ręce moiey: wziąłęm tedy jágody/ y wytłaczałem je w kubek/ Fáráonow/ y podawałem kubek w ręce Fáráonowe. BG Rdz 40, 11.
patrz: FARAONOWY, FARAONÓW
– Wstąpcie ná mury jego/ á rozwalcie je/ wszákże ich do gruntu nie znoście: znieście filarzyki murow jego/ gdyż nie są PAńskie. BG Jr 5, 10-11.
patrz: FILARZYK
– Królowie Chananeyscy. 3. Gábáonitowie słusznie w przymierze z nimi weszli. BG Joz 9, streszcz.
patrz: GABAONITA
– Y był głod zá dni Dawidowych przez trzy látá/ jednego roku po drugim: tedy szukał Dawid oblicza Páńskiego/ ktoremu rzekł PAN: Dla Saulá/ y dla domu jego krwáwego: przeto iż pomordował Gábáonity. Przyzwał tedy Krol Gábáonitow/ y rzekł do nich: (A ci Gábáonitowie nie byli z synów Jzráelskich/ ále z ostátkow Amorrejczykow/ ktorym ácz byli Synowie Jzráelscy przysięgli/ wszákże je usiłował Saul wyplenić z gorliwości swey dla Synow Jzráelskich y Judskich.) BG 2Sm 21, 1-2.
patrz: GABAONITA
– Przyjedźcie do mnie/ á dajcie mi pomoc/ ábysmy pobili Gábáonity/ ktorzy uczynili pokoj z Jozuem y z Syny Jzraelskimi. BG Joz 10, 4.
patrz: GABAONITA
– A bramę stárą popráwiáli/ Jojádá syn Fáseáchow: y Mesullám syn Besodiaszow: ci ją przykryli/ y przypráwili wrotá do niey/ y zamki jey/ y zawory jey. A podle nich popráwiał Melátiasz/ Gábáonitczyk/ y Jádon Meronitczyk/ mężowie z Gábáon/ y z Másfá áz do stolice Książęcey/ z tę stronę rzeki. BG Ne 3, 6-7.
patrz: GABAONITCZYK
– Jsmájasz też Gábáończyk/ mężny miedzy trzydziestką/ á był przełożony nád trzydziestką: y Jeremiasz/ y Jáháziel/ y Johánán/ y Jozábád Gederatczyk. BG 1Krn 12, 4.
patrz: GABAOŃCZYK
– A do Gádá rzekł: Błogosłáwiony ktory rozmnaża Gádá/ jáko lew mieszkáć będzie/ á porwie rámię y głowę. BG Pwt 33, 20.
patrz: GAD
– Zátym Lia rzekłá/ Przyszedł huf/ y názwáłá imię jego Gád. BG Rdz 30, 11.
patrz: GAD
– Synowie też Zelfy służebnicy Liy Gád/ y Aser. Ci są synowie Jákobowi/ ktorzy mu się urodzili w Pádánie Syryjskim. BG Rdz 35, 26.
patrz: GAD
– A Przystąpiwszy jeden z náuczonych w Piśmie/ słysząc że z sobą gadáli/ a widząc że im dobrze odpowiedział/ spytał go: Które jest napierwsze ze wszystkich Przykazánie? BG Mk 12,28.
patrz: GADAĆ
– A bespiecznie sobie poczynájąc w Imieniu PAná JEzusowym/ mowił y gadał z Grekami: á oni się stáráli/ jákoby go zábić. BG Dz 9,29.
patrz: GADAĆ
– Y powstáli niektorzy z tych którzy byli z bóżnicy ktorą zowią Libertynow/ y Cyrenejczykow/ y Alexaindryánow/ y tych ktorzy byli z Cyliciey y z Azyey/ gadájąc z Szczepanem. BG Dz 6,9.
patrz: GADAĆ
– Do tego/ áni mię ználeźli w kościele z kim gadájącego/ álbo buntującego lud/ áni w bożnicách/ áni w mieście. BG Tt .
patrz: GADAJĄCY
– Nákłonię do przypowieśći uchá mego: á wyłożę przy hárfie gadkę moję. BG Ps 49, 5.
patrz: GADKA
– Y ználazłem że nań skárżą o jákieś gadki z strony Zakonu ich; á że nie ma żadney winy/ dla ktoreyby był godzien śmierci álbo więzienia. BG Dz 23, 29.
patrz: GADKA
– Lecz jesli jest jáka gadká o słowiech y o imionách y o zakonie wászym/ sámi tego pátrzćie: ábowiem ja tego sędźią być niechcę. BG Dz 18, 15.
patrz: GADKA
– Od strony Zachodniey/ cztery tysiące y pięć set/ bramy ich trzy: bramá Gádowa jedná/ bramá Aserowa jedná/ bramá Neftálimowa jedná. BG Ez 48, 34.
patrz: GADOWY
– Náliczono jch z pokolenia Gádowego/ czterdzieści y pięć tysięcy/ y sześć set y pięćdziesiąt. BG Lb 1, 25.
patrz: GADOWY
– A w pokoleniu Gádowym/ Rámot w Gáláád/ y przedmieścia jego: y Máhánáim y przedmieścia jego. BG 1Krn 6, 80.
patrz: GADOWY
– Od Jordanu áz ná wschod słońcá: wszystkę ziemię Gáláádską/ Gádowę, i Rubenowę, i Mánássessowę od Aroer ktore jest u potoká Arnon/ y Gáláád y Básán. BG 2Krl 10, 33.
patrz: GADOWY
– A przy gránicy Gádowej/ ku stronie Południowey ná Południe/ tu będzie gránicá od Támár/ áż do wod poswarku w Kádes/ ku potokowi przy morzu wielkim. BG Ez 48, 28.
patrz: GADOWY
– A synowie Gádowi Sefon/ y Aggi/ Suni/ y Esebon/ Hery y Arody/ y Areli. BG Rdz 46, 16.
patrz: GADOWY
– Potym pokolenie Gádowe: á Hetmánem nád Syny Gádowymi Eliásáf Syn Rehuelow: BG Lb 2, 14.
patrz: GADOWY
– Abowiem wszelkie przyrodzenie/ y dzikich zwierząt/ y ptakow/ y gádzin/ y morskich potwor[ow] bywa okrocone/ y jest okrocone od ludzi. BG Jk 3, 7.
patrz: GADZINA
– Y zádrżą od obliczności mojey ryby morskie/ y ptástwo niebieskie/ y zwierz polny/ y wszelka gádziná płazájąca się po ziemi/ y wszyscy ludzie/ ktorzy są ná obliczu ziemie: y porozwaláją się gory/ y upádną wysokie wieże/ y káżdy mur obáli się ná ziemię. BG Ez 38, 20.
patrz: GADZINA
– Wszystkie zwierzętá/ ktore są z tobą/ z wszelkiego ciáłá/ z ptástwá y z bydłá/ y z wszelkiej gádziny/ płázájącey się po ziemi/ wywiedź zsobą/ á niech się rozpładzáją ná ziemi/ y niech rostą/ y rozmnażáją się ná ziemi. BG Rdz 8, 17.
patrz: GADZINA
– A gdy on lud gruby ujrzał onę gádzinę wiszącą u ręki jego/ mowili jedni do drugich: Pewnie ten człowiek jest mężobojcą; bo choć z morzá uszedł/ przecię mu pomstá żywym być nie dopuściłá. Lecz on otrząsnąwszy onę gádzinę w ogień/ nic złego nie ucierpał [!]. BG Dz 28, 4-5.
patrz: GADZINA
– Rozpráwiał też o drzewách/ począwszy od Cedru/ ktory jest ná Libánie/ áż do Hysopu/ ktory wyrasta z ściány: Mowił też o zwierzętách y o ptakách/ y o gádzinách/ y o rybách. BG 1Krl 4, 33.
patrz: GADZINA
– Zniszczeją od głodu/ y będą strawieni gorączką/ y śmiercią gorzką: zęby też bestyi poślę ná uie [nie]/ z jádem gádzin ziemskich. BG Pwt 32, 24.
patrz: GADZINA
– Przetoż teraz pośli a zbierz do mnie wszystkiego Izráelá/ ná gorę Kármel; y Prorokow Báálowych cztery stá y pięćdziesiąt; przytym proroków gájowych cztery stá/ ktorzy jadáją z stołu Jezábele. BG 1Krl 18, 19.
patrz: GAJOWY
– Báwił się wieszcżbą [Manasses]/ y ustáwił czárnoksiężniki [...] Postáwił tákże Báłwaná gájowego/ ktorego był uczynił/ w Domu. BG 2Krl 21, 7.
patrz: GAJOWY
– Dla tego rozszerzyło piekło gárdło swoje/ á rozdárło nád miárę pászczekę swoję/ y zstąpią do niego szláchtá/ y pospolstwo jego/ y zgiełk jego/ y ci ktorzy się weselą w nim. BG Iz 5:14.
patrz: GARDŁO, GARDŁO, GARŁO
– JEsliby mąż spał z niewiástą y obcował z nią/ á oná będąc niewolnicą/ byłáby mężowi poślubiona/ á nie byłáby okupiona/ áni wolnością dárowána/ oboje będą karáni: ále nie ná gárdle, ponieważ nie byłá wolno puszczoną. BG Kpł 19, 20.
patrz: GARDŁO, GARDŁO, GARŁO
– A będą wam te miástá dla ucieczki/ przed powinowátym zábitego/ áby nie dał gárdłá ten co zábił/ pokiby nie stánął przed zgromádzeniem ná sąd. BG Lb 35:12.
patrz: GARDŁO, GARDŁO, GARŁO
– Tedym go gonił/ y biłem go/ y wydzierałem z pászczeki jego. A gdy się rzucał ná mię/ ułápiwszy go zá gárdło jego: tłukłem go y zábijałem go. BG 1Sm 17:35.
patrz: GARDŁO, GARDŁO, GARŁO
– Bo niemász nic szczerego w uściech ich: wnętrzności ich złośliwe: gárdło ich jáko grob otwárty: językiem swym pochlebują. BG Ps 5:10.
patrz: GARDŁO, GARDŁO, GARŁO
– A nie zfolguje oko twoje: gárdło zá gárdło/ oko zá oko/ ząb zá ząb/ ręká zá rękę/ nogá zá nogę będzie. BG Pwt 19:21.
patrz: GARDŁO, GARDŁO, GARŁO
– Y rzekłbyś: O jákożem miał ćwiczenie w nienawiści: á strofowániem gárdziło serce moje! BG Prz 5:12.
patrz: GARDZIĆ
– Przetoż tak mówi Święty Izraelski: Iż gardzicie tem słowem, a ufacie w potwarzy i w przewrotności, i spolegacie na niej: BG Iz 30:12.
patrz: GARDZIĆ
– Kto was słucha/ mnie słucha: á kto wámi gárdzi/ mną gárdzi: á kto mną gárdzi/ gárdzi onym/ ktory mię posłał. BG Łk 10:16.
patrz: GARDZIĆ
– BOjaźń PAńska jest początkiem umiejętności: ále głupi mądrością y ćwiczeniem gárdzą. BG Prz 1:7.
patrz: GARDZIĆ
– Ani przestawáli ná rádzie mojey: ále gárdzili wszelką kárnością moją: BG Prz 1:30.
patrz: GARDZIĆ
– A jedzą mięso ludu moje[g]o/ á skorę jich z nich zdzieráją/ y kości ich łamią/ y rąbią je jáko do gárncá/ á jáko mięso do kotłá. BG Mi 3, 3.
patrz: GARNEC, GARNIEC, GARNIEC
– Abowiem obyczaj Kápłanow ten był około ludu: ktokolwiek spráwował Ofiáry/ przychodził sługá Kápłáński gdy wárzono mięso/ májąc widełki o trzech zębách w ręce swojey. Y wrażał je w státek álbo w kocieł/ álbo w panew álbo w gárniec á coklowiek wyjął widełkámi/ to sobie brał Kápłan. Ták czynili wszystkim Izráelczykom ktorzy tám do Sylo przychodzili. BG 1Sm 2, 13-14.
patrz: GARNEC, GARNIEC, GARNIEC
– Albowiem ták powiedział PAN Bog Izráelski: Mąká z gárncá tego nie będzie strawiona; áni oliwy z tey bánki ubędzie/ áż do dnia/ gdy PAN spuści deszcz ná ziemię. BG 1Krl 17, 14.
patrz: GARNEC, GARNIEC, GARNIEC
– A mowili do nich Synowie Izráelscy: Obysmy byli pomárli od ręki Páńskiey w ziemi Egipskiey gdysmy siadáli nád gárncy mięsá: gdysmy się nájadáli chlebá do sytości: bo teraz wywiedliście nas ná tę puszczą/ ábyście pomorzyli to wszystko mnostwo głodem. BG Wj 16, 3.
patrz: GARNEC, GARNIEC, GARNIEC
– Y piekli báránki Wielkonocne ogniem/ według zwyczáju: á inne rzeczy poświęcone warzyli w gárncách/ y w kotłách/ y w panwiách: y rozdawáli spieszno wszystkiemu pospolstwu. BG 2Krn 35, 13.
patrz: GARNEC, GARNIEC, GARNIEC
– Przetoż ták mowi pánujący PAN: Biádá temu miástu krwáwemu/ gárncowi w ktorym zostawa przywárá jego/ z ktorego/ mowię/ przywárá jego nie wychodzi: po sztukách/ po sztukách wyciągaj z niego, nie pádnieć nań los. BG Ez 22, 28.
patrz: GARNEC, GARNIEC, GARNIEC
– Przetoż wyszedł jeden ná pole áby zbierał ziołá/ y ználazł mácicę polną/ á názbierał z niey owocow polnych pełen płaszcz swoj/ á przyszedszy nákrájał ich w gárniec kásze; bo tego nie ználi. Y wylali mężom onym áby jedli. A gdy jedli onę kászę/ záwołáli/ y rzekli: Śmierć w gárncu/ mężu Boży! y niemogli jeść. Y rzekł: Przynieście sami mąki: á wsypawszy ją w gárniec rzekł: Náliey ludowi/ y jedli: y nie było nic więcej złego w gárncu. BG 2Krl 4, 39-41.
patrz: GARNEC, GARNIEC, GARNIEC
– Nie boj się robaczku Iákobie/ garstko ludu Izráelskiego. Jać będę ná pomocy/ mowi PAn/ á Odkupiciel twoj Swięty Izráelski. BG Iz 41,14.
patrz: GARSTKA, GARSTKA, GARSZTKA, GARZTKA
– Ktory wypuszczasz źrzodłá po dolinách/ áby płynęły między gorámi: A napoj dawáły wszystkiemu zwierzowi polnemu: á z nich gászą leśni osłowie prágnienie swoje. BG Ps 104, 10-11.
patrz: GASIĆ
– A ogień ná Ołtarzu ustawicznie gorzeć będzie/ nie będzie gászony: á będzie zápalał na nim kápłán drwá ná káżdy poránek/ y włoży nań Ofiárę cáłopalenia/ á palić będzie ná nim tłustość Ofiar spokojnych. BG Kpł 6, 12.
patrz: GASZONY
– A było tám naczynie postáwione octu pełne. Tedy oni nápełniwszy gębkę octem/ á obłożywszy hisopem/ podáli do ust jego [Jezusa]. BG J 19, 29.
patrz: GĄBKA, GĘBKA, GĘBKA
– A zárázem bieżawszy jeden z nich/ wziął gębkę/ y nápełnił ją octem á włożywszy ná trzcinę/ dał mu [Jezusowi] pić. BG Mt 27, 48.
patrz: GĄBKA, GĘBKA, GĘBKA
– Zátym bieżawszy jeden/ nápełnił gębkę octem á włożywszy ją ná trzcinę/ dawał mu [Jezusowi] pić/ mowiąc; Zániechajcie/ pátrzmy/ jesli przydzie Eliasz zdejmowáć go. BG Mk 15, 36.
patrz: GĄBKA, GĘBKA, GĘBKA
– Abowiem pismo mowi: Wołowi młocącemu nie záwiążesz gęby; Y/ Godzien jest robotnik zapłáty swojey. BG 1Tm 5, 18.
patrz: GĘBA
– Oto koniom wędzidłá w gęby wpráwujemy/ áby nam powolne były/ y wszystkim ciáłem ich kierujemy. BG Jk 3, 3.
patrz: GĘBA
– Náwiedzę też Belá w Bábilonie/ y wydrę co był połknął z gęby jego/ y nie będą się więcey do niego zbiegáć narodowie; y mury tákże Bábilońskie vpadną. BG Jr 44.
patrz: GĘBA
– Widziałem tákże konie w widzeniu: á ci ktorzy siedzieli ná nich/ mieli páncerze ogniste hiácyntowe/ y siárczáne; á głowy onych koni były jáko głowy lwie; á z gęby ich wychodził ogień/ y dym/ y siárká. A od tego trojgá/ pobita jest trzecia część ludzi/ od ogniá/ y od dymu/ y od siárki/ ktore wychodziły z gąb ich. Abowiem moc ich jest w gębách ich/ y w ogonách ich. Bo ogony ich wężom są podobne/ májąc głowy ktorymi szkodzą. BG Ap 9, 17-19.
patrz: GĘBA
– Wrotá gęby jego [wieloryba]/ ktoż otworzy? bo strách około zębow jego. BG Hi 41, 5.
patrz: GĘBA
– Y wypuścił wąż z gęby swojey zá niewiástą wodę jáko rzekę/ chcąc spráwić áby ją rzeká porwáłá. Ale ziemiá rátowáłá niewiástę: y otworzyłá ziemiá ustá swoje/ y wypiłá rzekę/ ktorą był wypuścił Smok z gęby swojey. BG Ap 12, 15-16.
patrz: GĘBA
– Ustá obcych niewiast, są doł głęboki: ná kogo się PAn gniewa/ wpádnie tám. BG Prz 22, 14.
patrz: GŁĘBOKI
– Głębokość wánny od wierzchu do dná nád słupcem byłá ná łokcia: tákże wierzch jey był okrągły jáko y słupiec ktory był ná pułtorá łokciá: á ná wierzchu jey były rzezánia/ y listwowánia czworográniáste/ nie okrągłe. BG 1Krl 7, 31.
patrz: GŁĘBOKOŚĆ
– Kwiatki się ukázują ná ziemi: cżás śpiewánia przyszedł: á głos sinogárlice słycháć w ziemi nászey. BG Pnp 2, 12.
patrz: GŁOS
– Y Zátrąbił Anjoł siodmy; y stáły się głosy wielkie ná niebie mowiące; Krolestwá świátá stáły się krolestwy PAná naszego/ y Chrystusá jego; y krolowáć będzie ná wieki wiekow. BG Ap 11, 15.
patrz: GŁOS
– Otworzyłám miłemu memu/ ále miły moj już był odszedł y minął: omdláłám byłá ná głos jego. BG Pnp 5,6.
patrz: GŁOS
– Tedy wyszedł głos z stolice/ mowiący; Chwalcie Boga naszego wszyscy słudzy jego/ y którzy się go bojicie/ y máli/ y wielcy. BG Ap 19, 5.
patrz: GŁOS
– Tedy otworzony jest Kościoł Boży na niebie i widziána jest Skrzyniá przymierza jego w kościele jego. Y stáły się błyskawice/ y głosy/ y grzmienia/ y trzęsienia ziemi e/ y grad wielki. BG Ap 11,19.
patrz: GŁOS
– Potymem słyszał głos wielkiego ludu ná niebie/ mowiącego; Hálleluja: Zbáwienie/ y chwałá/ y część/ y moc PAnu, Bogu nászemu. BG Ap 19, 1.
patrz: GŁOS
– Y stáły się głosy y gromy/ y błyskáwice; y stáło się wielkie trzęsienie ziemie/ jákiego nigdy nie było jáko są ludzie ná ziemi/ trzęsienia ziemie ták wielkiego. BG Ap 16, 18.
patrz: GŁOS
– Ale we dni głosu Anjołá siodmego/ gdy będzie trąbił/ dokona się tájemnicá Boża/ jáko opowiedział sługom swojim prorokom. BG Ap 10, 7.
patrz: GŁOS
– A Gezy uprzedził je/ y położył laskę ná oblicze dziecięciá: lecz nie było głosu/ áni czucia. BG 2Krl 4, 31.
patrz: GŁOS
– Tak wiele/ jáko słychawamy/ jest roznych głosów ná świecie; á nic nie jest bez głosu. BG 1Kor 14, 10.
patrz: GŁOS
– Oto stoję u drzwi/ y kołácę: jesliby kto usłyszał głos moj i otworzył drzwi, wnidę do niego y będę z nim wiecżerzał/ á on ze mną. BG Ap 3, 20.
patrz: GŁOS
– A poznawszy głos Piotrow/ od rádości nie otworzyłá drzwi; ále wbieżawszy oznájmiłá, iż Piotr stoji u drzwi. BG Dz 12, 14.
patrz: GŁOS
– Y słyszałem głos wielki z Kościołá, mówiący siedmi Anjołom; Idźcie/ á wylejcie siedm cżasz zápálcżywości Bożey ná ziemię. BG Ap 16, 1.
patrz: GŁOS
– Głos miłego mego! oto on idzie skacżąc po tych gorách/ a poskákując po tych págorkách. BG Pnp 2, 8.
patrz: GŁOS
– Y słyszałem głos jáko ludu wielkiego/ y jáko głos wiela wod/ y jáko głos mocnych gromow/ mowiących: Hálleluja. BG Ap 19, 6.
patrz: GŁOS
– Tedy wylał siodmy Anjoł cżászę swoję ná powietrze: Y wyszedł głos wielki z Kościołá niebieskiego od stolice/ mowiący; Stáło się. BG Ap 16, 17.
patrz: GŁOS
– JAć spię/ ále serce moje czuje/ y słyszy głos miłego mego, kołácącego y mówiącego: Otworz mi siostro mojá/ przyjaciółko mojá/ gołębico mojá, uprzejma mojá; ábowiem głowa mojá pełna jest rosy/ á kędzierze moje kropli nocnych. BG Pnp 5, 2.
patrz: GŁOS
– Gołębico mojá/ mieszkájąca w rospádlinách skálnych/ w skrytościách przykrych/ okaż mi oblicże twoje/ niech usłyszę głos twoj/ ábowiem głos twoj wdzięcżny/ á oblicże twoje pożądáne. BG Pnp 2, 14.
patrz: GŁOS
– Y Usłyszałem głos z niebá, mowiący do mnie: Nápisz; Błogosłáwieni są od tąd umárli/ ktorzy w PAnu umieráją. BG Ap 14, 13.
patrz: GŁOS
– Y świátłość świece nie będzie się więcey świeciła w tobie: y głos oblubieńcá y oblubienice nie będzie więcey słyszány w tobie: iż kupcy twoji byli wielcy pánowie ziemscy/ iż cżárámi twojimi byli zwiedzieni wszyscy narodowie. BG Ap 18, 23.
patrz: GŁOS
– Y Słyszałem inszy głos z niebá mowiący: Wynidźcie z niego ludu moj/ ábyście nie byli ucżestnikámi grzechow jego/ á iżbyście nie wzięli z plag jego. BG Ap 18, 4.
patrz: GŁOS
– Y widziałem/ y słyszałem jednego Anjołá lecącego przez pośrzodek niebá/ mowiącego głosem wielkim; Biádá, biádá, biádá mieszkájącym ná ziemi! dla innych głosow trąby trzech Anjołow, ktorzy zátrąbić máją! BG Ap 8, 13.
patrz: GŁOS
– Y głos cytrystow/ y śpiewakow/ y piszcżkow/ y trębácżow więcey w tobie słyszány nie będzie; y żaden rzemieśnik wszelkiego rzemiosłá nie znajdzie się więcey w tobie; i grzmot młyná nie będzie więcej słyszány w tobie: BG Ap 18, 22.
patrz: GŁOS
– Jeslibym tedy nie znał mocy głosu/ będę temu ktory mowi/ cudzoziemcem; á ten co mowi/ będzie mi także cudzoziemcem. BG 1Kor 14, 11.
patrz: GŁOS
– Potym usłyszeli głos wielki z niebá, mowiący im; Wstąpcie sam. BG Ap 11, 12.
patrz: GŁOS
– Y słyszałem głos wielki z niebá mówiący; Oto przybytek Boży z ludźmi/ y będzie mieszkał z nimi; á oni będą ludem jego/ á sam Bog będzie z nimi będąc Bogiem ich. BG Ap 21, 3.
patrz: GŁOS
– Y słyszałem głos z niebá, jáko głos wiela wod/ y jáko głos gromu wielkiego: y słyszałem głos cytrystow grájących ná cytrách swojich. BG Ap 14, 2.
patrz: GŁOS
– W ten czás ją [drogę do mądrości] widział [Bóg] y głosił ją: zgotował ją/ y doszedł jey. BG Hi 28, 27.
patrz: GŁOSIĆ
– Śpiewajcie niebiosá/ rozráduj się ziemio/ á głośno zábrzmicie gory: Abowiem PAn pocieszył lud swoj/ á nád ubogimi swojimi zmiłował się. BG Iz 49, 13.
patrz: GŁOŚNIE, GŁOŚNO
– Teraz odpocżywa/ y jest w pokoju wszystká ziemiá: wszyscy głośno śpiewają. BG Iz 14, 7.
patrz: GŁOŚNIE, GŁOŚNO
– A śpiewacy: Hemán/ Asáf/ y Etán ná cymbalech miedziánych głośno gráli. BG 1Krn 15,19.
patrz: GŁOŚNIE, GŁOŚNO
– Spiewaj niepłodna/ która nie rodzisz, spiewaj głośno/ á krzycż/ ktora w porodzeniu nie prácujesz: bo więcey będzie synów opuszcżoney/ niż synow tey/ ktora ma mężá/ mowi PAn. BG Iz 54, 1.
patrz: GŁOŚNIE, GŁOŚNO
– Śpiewajcież mu piosnkę nową: dobrze mu y głośno grajcie. BG Ps 33, 3.
patrz: GŁOŚNIE, GŁOŚNO
– Gory y págorki chwałę przed wámi głośno záśpiewają: á wszystkie drzewá polne rękámi kláskáć będą. BG Iz 55, 12.
patrz: GŁOŚNIE, GŁOŚNO
– Ogol włosy swe y odrzuć/ á nárzekaj głośno ná miejscách wysokich: bo odrzucił PAN/ y opuścił rodzaj/ ná który się bárzo gniewa. BG Jr 7, 29.
patrz: GŁOŚNIE, GŁOŚNO
– Chwalcie go ná głośnych trąbách: chwalcie go ná lutni i na harfie. BG Ps 150, 3.
patrz: GŁOŚNY
– Przetoż oto, z nami jest na czele Bóg i kapłani jego, i trąby głośne, aby brzmiały przeciwko wam. BG 2Krn 13.
patrz: GŁOŚNY
– Abym ci oddawał chwałę głośną, a opowiadał wszystkie cuda twoje. BG Ps 26, 7.
patrz: GŁOŚNY
– Cożeś ty jest o goro wielka przeciwko Zorobabelowi? Równiná. Bo on wywiedzie kámień głowny z głosnym okrzykiem/ Łáská, łáská nád nim. BG Za 4, 7.
patrz: GŁOŚNY
– Chwalcie go ná cymbałách głośnych: chwalcie go cymbałách krzykliwych. BG Ps 150, 5.
patrz: GŁOŚNY
– Aby wyrwał od śmierci duszę ich/ á pożywił je w głodzie. BG Ps 33, 19.
patrz: GŁÓD
– Oto siedm lat nádejdzie bárzo obfitych/ we wszystkiey ziemi Egipskiey. A po nich nástąpi siedm lat głodu/ y w zápomnienie przydzie wszystká oná obfitość w ziemi Egipskiey/ y wytrawi głod ziemię. BG Rdz 41, 29-30.
patrz: GŁÓD
– Potem był głod na ziemié/ po onym głodzie pierwszym/ ktory był zá dni Abráhámowych: y poszedł Izáák do Abimelechá do Krolá Filistyńskiego do Gerár. BG Rdz 26, 1.
patrz: GŁÓD
– O Głuszy! słuchajcie: á wy ślepi! przeźrzycie/ ábyście widzieli. BG Iz 42, 18.
patrz: GŁUCHY
– Wywiedź lud ślepy/ ktory już ma oczy: y głuchy ktory już ma uszy. BG Iz 43, 8.
patrz: GŁUCHY
– Przytym zábrał Dawid wszystkie trzody y stádá/ ktore gnano przed bydłem jego/ y mowiono; Toć jest korzyść Dawidowá. BG Jk .
patrz: GNAĆ
– Ták mowi PAn: Jáko wyrywa Pásterz z pászczęki lwiey dwá gnaty álbo kęs uchá: ták wyrwáni będą synowie Izráelscy/ ktorzy mieszkáją w Sámáryjey ná stronie łożá/ y ná stronie pościeli. BG Am III, 12-13.
patrz: GNAT
– OTo teraz Słoń/ ktoregom uczynił jáko y ciebie/ trawę je jáko woł. Oto teraz moc jego jest w biodrách jego: á siłá jego w pępku brzuchá jego. Rusza ogonem swojim jáko chce/ choć jest jáko drzewo Cedrowe: żyły łoná jego są powikłáne jáko látorośli. Kości jego jako trąby miedziane: gnaty jego jako drąg żelázny. BG Hi XL, 10-14.
patrz: GNAT
– Choćbyś wywyższył jáko Orzeł/ owszem choćbyś miedzy gwiazdámi położył gniazdo twoje: y z támtąd cię zstárgnę/ mówi PAN. BG Ab 1, 4.
patrz: GNIAZDO
– Nád to vcżyniony jest ode mnie dekret: Ktobykolwiek wzruszył to przykazánie/ áby wzięto drzewo z domu jego/ y áby je podniesiono/ á ná nim go obieszono: á dom jego áby był gnojowiskiem dla tego. BG Ezd VI, 11-12.
patrz: GNOJEWISKO, GNOJEWISKO, GNOJOWISKO
– Odpowiedział Krol y rzekł do Cháldeycżykow: Tá rzecż już mi z pámięci wypádłá: Iesli mi nie oznájmicie snu y wykłádu jego/ ná sztuki rozsiekáni będziecie, á domy wásze w gnojewisko obrocone będą. BG Dn II, 5-6.
patrz: GNOJEWISKO, GNOJEWISKO, GNOJOWISKO
– Y wyjáchałem bramą nád doliną w nocy/ ku zrzodłu Smocżemu/ y ku bramie gnojowey: y oglądałem a mury Ieruzalemskie/ ktore były rozwálone/ y bramy jego/ ktore były popalene [!] ogniem. BG Ne II, 13-14.
patrz: GNOJOWY
– Wszystkie dni ubogiego są złe: ále kto jest wesołego sercá/ ma gody ustáwiczne. BG Prz 15, 15.
patrz: GODY
– Abowiem jesli się nie nákrywa niewiástá/ niechże się też strzyże. A jesli szpetna rzecz jest niewieście strzydz się álbo golić/ niechże się nákrywa. BG 1Kor 11, 6.
patrz: GOLIĆ
– Głowy też swojey nie będą golić/ áni włosow zápuszczáć/ ále je rowno przystrzygáć będą ná głowách swojich. BG Ez 44, 20.
patrz: GOLIĆ
– Nie będą sobie czynić łysiny ná głowie swej/ y brody swej nie máją golić/ áni ná ciele swym czynić będą rzezánia. BG Kpł 21, 5.
patrz: GOLIĆ
– Tedy ogolony będzie ten człowiek/ ále zmázy oney golić nie będzie: y zámknie Kápłan májącego zmázę przez siedm dni powtore. BG Kpł 13, 33.
patrz: GOLIĆ
– A gdy się wypełnią dni oczyścienia jej po synu/ álbo po corce/ przyniesie báránká rocznego ná Ofiárę cáłopalenia/ y gołąbiątko/ álbo synogárlicę ná Ofiárę zá grzech/ do drzwi Namiotu zgromádzenia/ do kápłaná; BG Kpł 12, 6.
patrz: GOŁĄBIĄTKO
– I odpowiedział mu: Weźmi mi jáłowicę trzecioletnią/ y kozę trzecioletnią/ y báráná trzecioletniego/ y sinogárlicę/ y gołąbiątko. BG Rdz 15, 9.
patrz: GOŁĄBIĄTKO
– A Iesliby z Ptástwá cáłopalenia ofiárę chciał kto ofiárowáć PANU/ tedy niech przyniesie z sinogárlic/ álbo z gołąbiąt Ofiárę swoję. BG Kpł 1, 14.
patrz: GOŁĄBIĘ, GOŁĘBIĘ, GOŁĘBIĘ
– A jesliby nie przemogł ofiárowáć bydlątká/ tedy przyniesie ofiárę zá występek swoj/ którym zgrzeszył, parę Synogárlic/ álbo parę gołąbiąt Pánu: jedno ná ofiárę zá grzech/ á drugie ná Ofiárę Cáłopalenia. BG Kpł 5, 7.
patrz: GOŁĄBIĘ, GOŁĘBIĘ, GOŁĘBIĘ
– Potym dniá osmego/ weźmie sobie dwie Synogárlice/ álbo dwoje gołąbiąt/ á przyszedszy przed PANA do drzwi Namiotu zgromádzenia/ odda je kápłanowi. BG Kpł 15, 14.
patrz: GOŁĄBIĘ, GOŁĘBIĘ, GOŁĘBIĘ
– Ażeby oddáli ofiárę według tego, co powiedziano w zakonie PAńskim/ parę sinogárlic/ álbo dwoje gołąbiąt. BG Łk 2, 24.
patrz: GOŁĄBIĘ, GOŁĘBIĘ, GOŁĘBIĘ
– Tákże uczyni z jedną śynogárlicą/ álbo z jednym gołębięciem/ czegokolwiek z tych dostáć może. BG Kpł 14, 30.
patrz: GOŁĄBIĘ, GOŁĘBIĘ, GOŁĘBIĘ
– W káżdey pracy bywa pożytek: ále gołe słowo warg tylko do nędze służy. BG Prz 14, 23.
patrz: GOŁY
– I co siejesz/ nie siejesz ciáłá, ktore ma potym wyrość/ ále gołe ziárno/ jáko się tráfi álbo pszeniczne/ álbo jákiekolwiek inne. BG 1Kor 15, 37.
patrz: GOŁY
– Zniszczeją od głodu/ y będą strawieni gorączką/ y śmiercią gorzką: zęby też bestyi poślę ná uie [nie]/ z jádem gádzin ziemskich. BG Pwt 32, 24.
patrz: GORĄCZKA
– Nie będą pić winá z śpiewániem: gorzki będzie napoj mocny pijącym go. BG Iz 24, 9.
patrz: GORZKI
– Syn głupi/ żáłością jest Ojcu swemu/ á gorzkością rodzicielce swojey. BG Prz 17, 25.
patrz: GORZKOŚĆ
– Y szedłem do Anjołá/ i rzekłem mu; Daj mi te książeczki. Y rzekł mi; Weźmi/ á zjedz je; á uczynią gorzkość w brzuchu twojim/ ále w uściech twojich słodkie będą jáko miod. BG Ap 10, 9.
patrz: GORZKOŚĆ
– Biádá tym ktorzy názywáją złe dobrym/ á dobre złym: ktorzy pokładáją ciemność zá świátłość/ á świátłość zá ciemność: ktorzy pokładáją gorzkość zá słodkość/ á słodkość zá gorzkość. BG Iz 5, 20.
patrz: GORZKOŚĆ
– Ale Sámárytan niektory jádąc/ przyjáchał do niego: á ujrzawszy/ użalił się go. A przystąpiwszy/ záwiązał rány jego/ á nálawszy oliwy y winá/ y włożywszy go ná bydlę swoje/ wiodł go do gospody/ y miał stáránie o nim. A názájutrz odjeżdżájąc/ wyjął dwa groszá/ y dał gospodarzowi/ mowiąc mu; Miey o nim stáránie; á cokolwiek nádto wynáłożysz/ ja gdy się wrocę oddamci. BG Łk 10, 33-35.
patrz: GOSPODARZ
– A Abrám był bárzo bogáty wbydło/ w śrebro/ y w złoto. Y szedł gościńcámi swymi/ od Południa/ y áż do Betel áż do onego miejscá gdzie przed tym był namiot jego miedzy Betel y miedzy Haj. BG Rdz 13, 2-3.
patrz: GOŚCIENIEC, GOŚCINIEC, GOŚCINIEC
– Nád to/ sposobię ná wszystkich gorách mojich drogę/ á gościńce moje będą podwyższone. BG Iz 49, 11.
patrz: GOŚCIENIEC, GOŚCINIEC, GOŚCINIEC
– Y ciągnął Jozue onegoż czásu/ y wybił syny Enákowe z gor/ z Hebronu/ z Dábiru/ z Anáb/ y ze wszystkich gor Judskich/ y ze wszystkich gor Izráelskich/ pospołu z miásty jch wykorzenił je Jozue. BG Joz 11, 21.
patrz: GÓRA
– Y zádrżą od obliczności mojey ryby morskie/ y ptástwo niebieskie/ y zwierz polny/ y wszelka gádziná płazájąca się po ziemi/ y wszyscy ludzie/ ktorzy są ná obliczu ziemie: y porozwaláją się gory/ y upádną wysokie wieże/ y káżdy mur obáli się ná ziemię. BG Ez 38, 20.
patrz: GÓRA
– Tedy zstąpił Amalekyta y Chananeyczyk/ mieszkający na onej gorze/ a porazili je [Izraelczyków]. BG Lb 14, 45.
patrz: GÓRA
– Potym przydziesz ná págorek Boży/ kędy jest straż Filistyńska: á gdy tám wnidziesz do miástá/ potkasz się z gromádą Prorokow/ zstępujących z gory: á przed nimi będzie hárfá/ y bęben/ y piszczałká/ y lutnia/ á oni będą prorokowáli. BG 1Sm 10, 5.
patrz: GÓRA
– Przetoż teraz przywiedźcie mi ná hárfie grájącego: á gdy on gracz grał/ byłá nád nim ręka Páńska. BG 2Krl 3, 15.
patrz: GRACZ
– Przetoż teraz przywiedźcie mi ná hárfie grájącego: á gdy on gracz grał/ byłá nád nim ręka Páńska. BG 2Krl 3, 15.
patrz: GRAĆ
– A śpiewacy: Hemán/ Asáf/ y Etán ná cymbalech miedziánych głośno gráli. BG 1Krn 15, 19.
patrz: GRAĆ
– Wszák y rzeczy nie żywe/ ktore dźwięk wydawáją jáko piszczałká álbo Cytrá; jesliby roznego dźwięku nie wydawáły/ jákoż poznano będzie co ná piszczałce álbo co ná cytrze gráją? BG 1Kor 14, 7.
patrz: GRAĆ
– Dał grad miásto deszczu: ogień palący ná ziemię ich. BG Ps 105, 32.
patrz: GRAD
– POtym PAN rzekł do Mojżeszá: Wyciągni rękę twą ná ziemię Egipską dla száráńczy/ áby przyszłá ná ziemię Egipską/ á pożárłá wszystko ziele ná ziemi/ wszystko co zostáło po grádzie. BG Wj 10, 12.
patrz: GRAD
– I był grad, i ogień zmięszány z grádem ciężkim bárzo/ jákiemu nie był podobny we wszystkiey ziemi Egipskiey/ jáko w niej mięszkáć poczęto. BG Wj 9, 24.
patrz: GRAD
– Przetoż teraz przywiedźcie mi ná hárfie grájącego: á gdy on gracz grał/ byłá nád nim ręka Páńska. BG 2Krl 3, 15.
patrz: GRAJĄCY
– Ale Saul został był przy págorku/ pod jábłonią gránatową/ ktora byłá w Migron y lud ktory był z nim/ około sześci a set mężow. BG 1Sm XIV, 2.
patrz: GRANATOWY
– Uczynisz też ná podołku jego jábłká gránátowe z Hyácyntu/ y z szárłatu/ y z kármázynu dwá kroć fárbowánego: ná podołku jego w około/ á dzwonki złote miedzy nimi w około. Dzwonek złoty/ á jábłko gránátowe/ y záś dzwonek złoty/ y jábłko gránátowe/ u podołká płaszczá w około. BG Wj XXVIII, 33-35.
patrz: GRANATOWY
– Winna mácicá uschłá/ á figowe drzewo uwiędło: drzewo gránatowe y pálmá/ y jábłoń/ y wszystkie drzewá polne poschły/ y wesele zginęło od synow ludzkich. BG Jl I, 12.
patrz: GRANATOWY
– ZStąpiłám do ogrodá orzechowego/ ábym oglądáłá owoce rostące w dolinách: ábym obaczyłá/ jesli kwitną winne mácice/ á wypuszczáiąli pąkowie jábłonie gránátowe. BG Pnp VI, 10-11.
patrz: GRANATOWY
– Tákże sługi wásze/ y dziewki wásze/ y młodzieńce wásze co nagrzeczniejsze będzie brał/ y osły wásze pobierze/ y obroci do roboty swojey. BG 1Sm VIII, 16-17.
patrz: GRECZNY, GRZECZNY, GRZECZNY, GRZĘCZNY
– Potym przydziesz ná págorek Boży/ kędy jest straż Filistyńska: á gdy tám wnidziesz do miástá/ potkasz się z gromádą Prorokow/ zstępujących z gory: á przed nimi będzie hárfá/ y bęben/ y piszczałká/ y lutnia/ á oni będą prorokowáli. BG 1Sm 10, 5.
patrz: GROMADA
– A ná winney mácicy były trzy gáłązki/ á oná jákoby pąkowie wypuszczáłá/ á wychodził kwiát jey/ y dostawáły się jágody gron winnych. BG Rdz 40, 10.
patrz: GRONO
– Miły moj/ jest mi jako grono Cyprowe ná winnicách/ w Engáddi. BG Pnp 1, 14.
patrz: GRONO
– Bo przed zbierániem winá gdy się puści pąkowie/ á kwiát wyda grono cierpkie jeszcze rostące/ tedy oberżnie látorostki nozámi/ á gáłęzie odejmie y obetnie. BG Iz 18, 5.
patrz: GRONO
– Przyszli potym áż do rzeki Eschol/ y urznęli tám gáłąź z gronem jednym jágod winnych/ y nieśli ją ná drążku/ dwá tákże gránatowe jábłká y figi. BG Lb 13, 24.
patrz: GRONO
– Ale Sámárytan niektory jádąc/ przyjáchał do niego: á ujrzawszy/ użalił się go. A przystąpiwszy/ záwiązał rány jego/ á nálawszy oliwy y winá/ y włożywszy go ná bydlę swoje/ wiodł go do gospody/ y miał stáránie o nim. A názájutrz odjeżdżájąc/ wyjął dwa groszá/ y dał gospodarzowi/ mowiąc mu; Miey o nim stáránie; á cokolwiek nádto wynáłożysz/ ja gdy się wrocę oddamci. BG Łk 10, 33-35.
patrz: GROSZ
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: GRYF
– Stali tedy słudzy y czeladź/ uczyniwszy ogień/ bo zimno było; y grzali się: Był też z nimi Piotr stojąc y grzejąc się. BG J XVIII, 18.
patrz: GRZAĆ SIĘ
– Y będzie ofiárował z ofiáry spokojney/ ofiárę ognistą PAnu/ tłustość jey/ ogon cáły/ ktory od grzbietá odejmie/ także y tłustość okrywájącą wnętrzności/ y wszystkę tłustość/ ktora jest ná wnętrznościách. BG Kpł 3, 9.
patrz: GRZBIET
– Potymem widział/ á oto inna bestia podobna lámpártowi/ ktora miáłá cztery skrzydłá ptásze ná grzbiecie swym: cztery też głowy miáłá tá bestia. BG Dn 7, 6.
patrz: GRZBIET
– Y stáło się/ niemájąc ná tym dosyć iż chodził w grzechách Jeroboámá Syná Rábátowego/ że sobie wziął zá żonę Jezábelę [...] á szedszy służył Báálowi/ y kłániał mu się [Achab]. BG 1Krl XVI, 31-32.
patrz: GRZECH, GRZECH, GRZYCH
– A Gdy Piotr był we dworze ná dole/ przyszłá jedná z dziewek Nawyzszego Kápłaná: A ujrzawszy Piotrá grzejącego się/ wejrzáłá nań/ y rzekłá; Y tyś był z JEzusem Názáreńskim. BG Mk XIV, 66-68.
patrz: GRZEJĄCY
– Wozy po ulicách grzmieć/ y po rynku skrzypieć będą: ná wejrzeniu będą jáko pochodnie/ á jáko błyskáwice biegáć będą. BG Na 2, 4.
patrz: GRZMIEĆ
– Syn wstyd i háńbę zádawájący/ Ojcá gubi/ y mátkę wygania. BG Prz 19, 26.
patrz: GUBIĆ
– Przetożem zgromił przełożone w Iudzie/ mwiąc do nich: Coż to jest zá niepráwość ktorey się dopuszczácie gwałcąc dzień Sábbátu? Izali nie toż czynili Ojcowie wászy/ przez co Bog nász przywiodł ná nas to wszystko złe y ná to miásto? á wy przyczyniacie gniewu ná Izráelá/ gwałcąc Sábbát. BG Ne XIII, 17-18.
patrz: GWAŁCIĆ
– Y powstáli przeciwko mnie mężowie z Gábáá/ á obstąpili około mnie dom w nocy/ umyśliwszy mię zábić/ ále założnicę moję ták gwałcili/ áż umárłá. BG Sdz XX, 5-6.
patrz: GWAŁCIĆ
– A jedni ták/ drudzy ináczey miedzy ludem wołáli. A gdy się nic pewnego dla zgiełku dowiedzieć nie mogł/ rozkazał go wieść do obozu. A gdy był u wschodu/ przydáło się że go práwie żołnierze nieśli dla gwałtu onego ludu. Abowiem wielki lud szedł zá nim w[o]łájąc: Zgładź go. BG Dz XXI, 34-37.
patrz: GWAŁT
– Ale nie chcieli oni mężowie słucháć głosu jego: przetoż wziąwszy [t]en mąż założnicę swoję wywiodł ją do nich ná dwor: y poználi ją/ á czynili jey gwałt przez cáłą noc/ áż do záránku: á potym puścili ją gdy wschodziłá zorza. BG Sdz XIX, 25-26.
patrz: GWAŁT
– Lecz on niechciał usłucháć głosu jey/ ále zmogszy ją/ uczynił jey gwałt/ y leżał z nią. BG 2Sm XIII, 14.
patrz: GWAŁT
– PRzetoż dziękuję temu ktory mię umocnił/ CHrystusowi Jezusowi PAnu nászemu; iż mię zá wiernego osądził/ ná usługowánie postánowiwszy mię. Ktorym pierwey był bluźnierzem/ y prześládowcą/ y gwałtownikiem: Niem miłosierdzia dostąpił/ bom to z niewiádomości czynił będąc w niewierze. BG 1Tm 1, 12-14.
patrz: GWAŁTOWNIK
– Ktory [Bóg] záchowywa ubogie[g]o od mieczá/ od ust jich y od ręki gwałtowniká. BG Hi 5, 15-16.
patrz: GWAŁTOWNIK
– Ták mowi PAN: Odpráwujcie sąd káżdego poránku/ á wyrywájcie uciśnionego z ręki gwałtownika [...]. BG Jr 21, 12.
patrz: GWAŁTOWNIK
– A ode dni Ianá Chrzcicielá áż do tąd/ krolestwo niebieskie gwałt cierpi á gwałtownicy porywáją je. BG Mt 11, 12-13.
patrz: GWAŁTOWNIK
– To jednák przed tobą wyznaję/ że według oney drogi/ ktorą oni powiádáją być cheretyctwem/ ták służę Ojczystemu Bogu/ wierząc wszystkiemu/ cokolwiek nápisano w Zakonie y w prorocech. BG Dz 24, 14.
patrz: HERETYCTWO
– Wroblá tedy żywego weźmie y drzewo Cedrowe/ y jedwab kármázynowy y Hysop/ á omoczy to wszystko z wroblem żywym/ we krwi wroblá zábitego/ nád wodą żywą. BG Kpł 14, 6.
patrz: HIZOP, HIZOP, ISOP, IZOP
– A wziąwszy drzewo Cedrowe/ y Hisop/ y jedwab kármázynowy/ y wrblá żywego/ omoczy to wszystko we krwi wroblá zábitego/ y w wodzie żywej/ á pokropi ten dom siedm kroć. Y ták oczyści on dom krwią wroblá onego/ y wodą żywą y wroblem żywym/ y drzewem Cedrowym/ y Hisopem/ y jedwabiem czerwonym. BG Kpł 14, 51-52.
patrz: HIZOP, HIZOP, ISOP, IZOP
– A było tám naczynie postáwione octu pełne. Tedy oni nápełniwszy gębkę octem/ á obłożywszy hisopem/ podáli do ust jego [Jezusa]. BG J 19, 29.
patrz: HIZOP, HIZOP, ISOP, IZOP
– ACh miásto ták ludne/ jákoż siedzi sámotne! stáło się jáko wdowá! zacne miedzy narodámi/ przednie miedzy krájinámi/ stáło się hołdowne. BG Lm 1, 1.
patrz: HOŁDOWNY
– Y Stáło się/ gdy skrzyniá przymierza Páńskiego wchodziłá do miástá Dawidowego/ że Michol Corká Saulowá/ wyglądájąc oknem/ ujrzáłá Krolá Dawidá skaczącego/ y igrájącego: y wzgárdziłá go w sercu swojim. BG 1Krn 15, 29.
patrz: IGRAJĄCY
– Miały nad sobą [szarańczę] krola anjoła przepaści ktoremu imię po żydowsku Abbadon/ a po Grecku ma imię Apollyon. BG Ap 9, 11.
patrz: IMIĘ
– Wzywáli [prorocy] imienia Báálowego odporánku áż do południá, mowiąc: O Báálu, wysłuchay nas! BG 1Krl 18:26.
patrz: IMIĘ
– A bespiecznie sobie poczynájąc w Imieniu PAná JEzusowym/ mowił y gadał z Grekami: á oni się stáráli/ jákoby go zábić. BG Dz 9, 29.
patrz: IMIĘ
– Uczynisz też ná podołku jego jábłká gránátowe z Hyácyntu/ y z szárłatu/ y z kármázynu dwá kroć fárbowánego: ná podołku jego w około/ á dzwonki złote miedzy nimi w około. Dzwonek złoty/ á jábłko gránátowe/ y záś dzwonek złoty/ y jábłko gránátowe/ u podołká płaszczá w około. BG Wj XXVIII, 33-35.
patrz: JABŁKO
– Jestli jáki smák w białku jájowym? BG Hi 6, 6.
patrz: JAJOWY
– Izali według twego rozumu lata Iástrząb? y rozciąga skrzydłá swe ku południowi? BG Hi 39, 29.
patrz: JASTRZĄB
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: JASTRZĄB
– Uczynił też y Ieremiasz nárzekánie nád Iozyaszem/ ktore przypomináją wszyscy śpiewacy/ y śpiewaczki w lámenciech swych o Iozyaszu/ áż po dziś dzień: y wprowádzili to w zwyczaj w Izráelu. A zápisano te rzeczy w lámenciech Ieremiaszowych. BG 2Krn 35, 25.
patrz: JEREMIASZOWY
– NOWY TESTAMENT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA. W ktorym śię zámykáją Kśięgi; Ewángelia wedlug S. Mátteuszá S Márká S. Lukaszá S. J Dzieje Apostolskie Listy S. Páwlá Do Rzymiánow Do Koryntow dwá Do Gálátow Do Efezow Do Filippensow Do Kolossensow Do Tesálonicensow dwá Do Tymoteuszá dwá Do Tytusá Do Zydow Lis S. Jákubá S. Piotrá dwá S. Janá trzy S. Judy Objáwienie S. Janá. BG Tt s. tyt.
patrz: JEZUS
– Widząc tedy bespieczność Piotrowę y Janowę/ y zrozumiawszy/ iż ludźmi byli nieuczonymi y prostakámi/ dziwowáli się/ y poználi [arcykapłani i uczeni w Piśmie] iż byli z JEzusem. BG Dz IV, 13-14.
patrz: JEZUS
– A bespiecznie sobie poczynájąc w Imieniu PAná JEzusowym/ mowił y gadał z Grekami: á oni się stáráli/ jákoby go zábić. BG Dz 9, 29.
patrz: JEZUSOWY
– Przed biczem języká ukryty będziesz: á nie ulękniesz się w spustoszeniu/ gdy przydzie. BG Hi 5, 21.
patrz: JĘZYK
– Y Rozkazał Krol Aspenásowi przełożonemu nád komorniki swymi/ áby przyprowádził z synow Izráelskich/ y z násienia Krolewskiego/ y z Książąt/ Młodzieńce/ ná ktorychby nie było żadney zmázy/ á piękne ná wejrzeniu y dowcipne do wszelákiey mądrości/ y sposobne do umiejętności/ y dostąpienia jey: y ktorzyby byli sposobni/ áby stali w páłacu Krolewskim/ á uczyli się pismá y języká Cháldejskiego. BG Dn 1, 3-4.
patrz: JĘZYK
– Pośli mi też drzewá Cedrowego/ jodłowego/ i Almugimowego z Libánu: Bo ja wiem, iż słudzy twoji umieją wyrąbowáć drzewo ná Libánie: á oto słudzy moji będą z sługámi twojimi. Aby mi wygotowáli drzewá co nawięcey. BG 2Krn 2, 8-9.
patrz: JODŁOWY
– Tedy odpowiedzieli Jeremijaszowi wszyscy mężowie/ ktorzy wiedzieli/ yż kadzáły żony ich bogom cudzym [...]. BG Jr 44, 15.
patrz: KADZAĆ
– Napomina Koryntczyki, żeby dusz swych nie kaláli. BG 1Kor 3 wstęp.
patrz: KALAĆ
– Y przystąpiwszy do niego kuśićiel/ rzekł; Iesliś jest Syn Boży/ rzecż/ áby śię to kámienie stáło chlebem. BG Mt 4, 3.
patrz: KAMIENIE
– Trzy kroćiem był bit rozgámi; razem był kámionowány; trzy kroć śię ze mną okręt rozbił; dźień y noc byłem w głębokośći morskiey. BG 2Kor 11, 25.
patrz: KAMIENOWANY, KAMIONOWANY, KAMIONOWANY
– NIkt nie weźmie w zastáwie zwierzchnego y spodniego kámieniá młyńskiego: bo tákowy jákoby duszę brał w zastáwie. BG Pwt 24, 6.
patrz: KAMIEŃ, KAMIEŃ, KAMIŃ
– Wźiął też Abrám Sárai żonę swoje/ y Lotá syná brátá swego/ y wszystkę swą májętność/ ktorey nábyli/ y dusze ktorych nábyli w Háránie: y wyszli áby szli do źiemie Kánánejskiey/ y przyszli do źiemie Kánánejskiey BG Rdz 12, 5.
patrz: KANANEJSKI
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: KANIA
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: KANIA
– Potem wszedł wszystek lud do domu Baalowego, i zburzyli go, i ołtarze jego, i bałwany jego połamali, Matana także kapłana Baalowego zabili przed ołtarzami. BG 2Krl 23:17.
patrz: KAPŁAN
– A coby zostáło Oliwy ktora jest ná dłoni Kápłanowy/ pomáże tym głowę onego ktory śię oczyśćia/ y ták go oczyśći Kápłan przed obliczem Páńskim. BG Kpł XIV, 18.
patrz: KAPŁANOWY
– JEsliby mąż spał z niewiástą y obcował z nią/ á oná będąc niewolnicą/ byłáby mężowi poślubiona/ á nie byłáby okupiona/ áni wolnością dárowána/ oboje będą karáni: ále nie ná gárdle, ponieważ nie byłá wolno puszczoną. BG Kpł 19, 20.
patrz: KARANY
– Przetoż teraz Ociec moj kładł na was járzmo ciężkie ále ja przydam do járzmá wászego Ociec moj karał was biczykámi ale ja was będę karał korbaczami. BG 1Krl 12,14.
patrz: KARBACZ, KORBACZ, KORBACZ
– A z pokolenia Neftálimowego/ dano miásto dla ucieczki mężobojce/ Kádes w Gálilej y przedmieścia jego: Y Hámotdor/ y przedmieścia jego: tákże Kártán y przedmieścia jego/ trzy miástá. BG Joz 21, 32.
patrz: KARTAN
– Co zá dział wiernemu z niewiernym? A co zá zgodá Kościołá Bożego z báłwany? BG 2Krl 6, 15-16.
patrz: KOŚCIÓŁ
– I zeszli się wszyscy chwalcy Baalowi, tak że nie został żaden, któryby nie przyszedł. I weszli do kościoła Baalowego, a napełniony był dom Baalowy od końca aż do końca. BG 2Krl 10.
patrz: KOŚCIÓŁ
– 21. Tedy przystąpiwszy do niego Piotr/ rzekł; PAnie wiele kroć zgrzeszy przećiwko mnie brát moj/ á odpuszcżę mu? cży áż do śiedmi kroć? 22. Y rzekł mu IEzus: Nie mowięć áż do śiedmi kroć; ále áż do śiedmidźieśiąt śiedmi kroć. BG Mt 18, 21-22.
patrz: KROĆ
– On sam odmienia czasy i chwile; zrzuca królów i stanowi królów; daje mądrość mądrym, a umiejętnym rozum; 22. On odkrywa rzeczy głębokie i skryte, zna, co jest w ciemnościach, a światłość z nim mieszka. BG Dn 2.
patrz: KRÓL
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: KRUK
– Przed obliczem mojem gotujesz stół przeciwko nieprzyjaciołom moim; pomazałeś olejkiem głowę moję, kubek mój jest opływający. BG Ps 23.
patrz: KUBEK
– Tedy się począł przeklinać i przysięgać, mówiąc: Nie znam tego człowieka; a zarazem kur zapiał. BG Mt 26.
patrz: KUR
– A Piotr rzekł: Człowiecze! nie wiem, co mówisz; a zatem zaraz, gdy on jeszcze mówił, kur zapiał. 61. A Pan obróciwszy się, spojrzał na Piotra. I wspomniał Piotr na słowo Pańskie, jako mu był powiedział: Iż pierwej niż kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz. BG Łk 22.
patrz: KUR
– Odpowiedział mu Jezus: Duszę twoję za mię położysz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Nie zapieje kur, aż się mnie po trzykroć zaprzesz. BG 1J 13.
patrz: KUR
– Jako kuropatwa zgromadza jajka, ale ich nie wylęga: tak, kto zbiera bogactwa, a niesprawiedliwie, w połowie dni swoich opuści je, a na ostatek będzie głupim; BG Jr 17.
patrz: KUROPATWA
– Vczynią/ mowię/ nád tobą [Tyrem] láment żáłosny/ á będą nárzekáli nád tobą [...] BG Ez 27, 32.
patrz: LAMENT
– Uczynił też y Ieremiasz nárzekánie nád Iozyaszem/ ktore przypomináją wszyscy śpiewacy/ y śpiewaczki w lámenciech swych o Iozyaszu/ áż po dziś dzień: y wprowádzili to w zwyczaj w Izráelu. A zápisano te rzeczy w lámenciech Ieremiaszowych. BG 2Krn 35, 25.
patrz: LAMENT
– Y podniosą nád tobą [Tyrem] láment/ Y rzeką do ciebie: Iákoś zginęło o miásto! BG Ez 26, 17.
patrz: LAMENT
– Ták mowi Pánujący PAN: Dniá ktorego on [król asyryjski] zstąpił do grobu/ uczyniłem láment/ záwárłem dla niego przepáść/ y záhámowałem strumienie iey [...]. BG Ez 31, 15.
patrz: LAMENT
– Synu człowieczy/ podnieś láment nád Krolem Tyrskim [...]. BG Ez 28, 12.
patrz: LAMENT
– Toć jest láment/ ktorym nád nią [ziemią egipską] lámentowáć będą/ corki narodow nárzekáć będą nád nią [...]. BG Ez 32, 16.
patrz: LAMENTOWAĆ
– To gdy Mojżesz mowił do Synow Izráelskich/ oddáły mu wszystkie Książętá ich laski swoje/ káżde Książę laskę z domu Ojcá swego/ dwánaście lask/ á laská Aáronowá/ byłá miedzy laskámi ich. BG Lb 17, 6.
patrz: LASKA
– A gdy názájutrz przyszedł Mojżesz do Namiotu świádectwá/ oto się zázieleniáłá laská Aáronowá/ z domu Lewiego/ y wypuściłá listki/ y wydáłá kwiát/ y zrodziłá dojrzáłe migdały. BG Lb 17, 8.
patrz: LASKA
– A zá drugą zasłoną był przybytek/ ktory zwano Swiątnicą naświętszą: Májąc złotą kádzilnicę/ y skrzynię przymierza zewsząd złotem powleczoną w ktorey było wiádro złote/ májące w sobie Mánnę y laskę Aáronowę, ktora byłá zákwitnęłá/ y Tablice Przymierza. BG Hbr 9, 3-4.
patrz: LASKA
– I porzucił káżdy laskę swą/ á obrociły się w węże: ále pożárłá laská Aáronowá laski ich [czarowników egipskich]. BG Wj 7, 12.
patrz: LASKA
– Záprawdęć márnością są Synowie ludzcy/ kłamliwi synowie mocárzow: będąli pospołu włożeni ná wagę/ lekczejszymi będą nád márność. BG Ps LXII, 10.
patrz: LEKI, LEKKI, LEKKI, LETKI, LIEKKI
– Saul y Ionátán/ miłośni i przyjemni zá żywotá swego/ y w śmierci swojey nie są rozłączeni/ nád Orły lekczejszy/ nád lwy mocnieyszy byli. BG 2Sm I, 23.
patrz: LEKI, LEKKI, LEKKI, LETKI, LIEKKI
– A lud widząc co Páweł ucżynił/ podnieśli głos swoj mowiąc po Lykáońsku; Bogowie/ stawszy śię podobni ludźiom/ zstąpili do nás. BG Dz 14, 11.
patrz: LIKAOŃSKI
– A w trzećim rzędźie: Linkurius/ Achátes/ y Ametyst. BG Wj 23:19.
patrz: LINKURIUS
– I rzekł [Jezus] im: Idźcie, a powiedzcie temu lisowi [Herodowi]: Oto wyganiam dyjabły, i uzdrawiam dziś i jutro, a trzeciego dnia dokończenie wezmę. BG Łk 13, 32.
patrz: LIS
– Głębokość wánny od wierzchu do dná nád słupcem byłá ná łokcia: tákże wierzch jey był okrągły jáko y słupiec ktory był ná pułtorá łokciá: á ná wierzchu jey były rzezánia/ y listwowánia czworográniáste/ nie okrągłe. BG 1Krl 7, 31.
patrz: LISTWOWANIE
– Spráwili y cielcá na Horebie/ y kłaniáli sie báłwanowi litemu. BG Ps 106, 19.
patrz: LITY
– Przetoż rzekł Krol do Doegá: Obroć się ty/ á rzuć sie na Kápłany: y zábił onegoż dniá ośmdziesiąt y pięć mężow/ ktorzy nosili Efod lniane. BG 1Sm 22, 18.
patrz: LNIANY
– ALe Sámuel służył przed PAnem: ubráne chłopiątko w Efod lniány. BG 1Sm 2, 18.
patrz: LNIANY
– Y skakał Dawid ze wszystkiey mocy przed Pánem/ á był Dawid obleczony w Efod lniány. BG 2Sm 6, 14.
patrz: LNIANY
– A Dawid był obleczony w szátę bisiorową: tákże y wszyscy Lewitowie ktorzy niesli skrzynię/ y śpiewacy/ y Renániasz/ rządcá tych co nieśli miedzy spiewaki: á Dawid miał ná sobie Efod lniane. BG 1Krn 15, 27.
patrz: LNIANY
– A gdy on lud gruby ujrzał onę gádzinę wiszącą u ręki jego/ mowili jedni do drugich: Pewnie ten człowiek jest mężobojcą; bo choć z morzá uszedł/ przecię mu pomstá żywym być nie dopuściłá. Lecz on otrząsnąwszy onę gádzinę w ogień/ nic złego nie ucierpał [!]. BG Dz 28, 4-5.
patrz: LUD
– Weźmi lutnią/ obchodź miásto, o nierządnico w zápomnienie podána! graj dobrze/ długo śpiewaj/ ábyś ná pámięć przyszłá. BG Iz 23, 16.
patrz: LUTNIA
– Ocuć się chwało mojá! ocuć się lutnio i hárfo/ gdy ná świtániu powstawam. BG Ps 57, 9.
patrz: LUTNIA
– Ocućże się lutnio y hárfo/ gdy ná świtániu powstawam. BG Ps 108, 3.
patrz: LUTNIA
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: ŁABĄDŹ, ŁABĘĆ, ŁABĘDŹ, ŁABĘDŹ
– Owszem jesliby kto jednego przemagał/ dwáj mu się zástáwią: á sznur trojisty nie łácno się zerwie. BG Jk 4:12.
patrz: ŁACNIE, ŁACNIE, ŁACNO, ŁACNO, ŁACZNO
– Otworzył tedy Bog oczy jey/ że ujrzáłá źrzodło wody: á szedszy nápełniłá łagiew wodą/ y dáłá pić dźiećięćiu. BG Rdz 21, 19.
patrz: ŁAGIEW
– Y stáło się, że umárł on żebrak/ y odniesiony był od Aniołow ná łono Abráhámowe; umarł też i bogacz/ y pogrzebiony jest. BG Łk 16, 22.
patrz: ŁONO
– Ale mowicie: W cżymże się náwrocimy? Izali cżłowiek ma Bogá złupić/ że wy mnie łupicie? Wszákże mowicie: W cżymże cię łupimy? W dziesięcinách y w ofiárách. Zgołáście przeklęci/ iż mię ták łupicie wy/ y wszystek narod wász. BG Ml III, 7-10.
patrz: ŁUPIĆ
– Y rozpalił się gniew Páński przeciw Izráelowi/ y podał je w ręce łupieżcom/ ktorzy je łupili/ á záprzedał je/ w ręce nieprzyjacioł ich okolicżnych: ták iż się nie mogli dáliey ostać/ przed nieprzyjacioły swymi. BG Sdz II, 14-15.
patrz: ŁUPIĆ
– CHociaż żadnego łupiestwá niemász w ręku mojich: á modlitwá mojá jest cżysta: A jesli nie tak, O ziemio/ niezákrywajże kriwe mojey: á niech nie ma miejscá wołánie moje! BG Hi XVI, 17-19.
patrz: ŁUPIECZTWO, ŁUPIERSTWO, ŁUPIERZSTWO, ŁUPIERZTWO, ŁUPIESSTWO, ŁUPIESTWO, ŁUPIESTWO, ŁUPIEŻTWO
– Przetoż odrzucił PAN wszystko nasienie Izráelskie/ y utrapił je/ á podał je w rękę łupieżcom/ áż je odrzucił od oblicza swego. BG 2Krl XVII, 20--21.
patrz: ŁUPIEZCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIZCA
– Y położę się obozem u domu swego/ dla wojská/ y dla przechodzącego á wracájącego się: y nie przejdzie więcey przez nie łupieżcá: przeto/ że się ták teraz podoba w oczách mojich. BG Za IX, 8.
patrz: ŁUPIEZCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIZCA
– Y rozpalił się gniew Páński przeciw Izráelowi/ y podał je w ręce łupieżcom/ ktorzy je łupili/ á záprzedał je/ w ręce nieprzyjacioł ich okolicżnych: ták iż się nie mogli dáliey ostać/ przed nieprzyjacioły swymi. BG Sdz II, 14-15.
patrz: ŁUPIEZCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIZCA
– Uchwyci go [niepobożnego] sidło zá piętę jego: á przemoże go łupieżcá. BG Hi XVIII, 9-10.
patrz: ŁUPIEZCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIZCA
– Wszákże jesliby ná łyśinie/ álbo ná tym przełyśieniu okazáłá śię blizná biała/ á zczerwieniáłáby: trąd wyrosł z łyśiny jego/ álbo z przełyśienia jego. BG Kpł 13,42.
patrz: ŁYSINA
– 4. Abysmy snadź/ jesliby ze mną przyszli Mácedońcżycy/ á ználeźli was niegotowymi/ nie záwstydźili śię my/ (że nie rzekę wy)/ zá ták bespieczną chlubę. BG 2Kor 196.
patrz: MACEDOŃCZYK
– Imię też Niewiásty zábitey Mádiánitki/ było Kozbá/ corká Sary/ Kśiążęćiá w narodźie swym/ w domu Ojczystym/ miedzy Mádiánity. BG Lb 26, 15.
patrz: MADIANITA
– Tedy zwiedli bitwę z Mádiánitámi/ jáko rozkazał PAN Mojzeszowi: y pobili wszystkie mężcżyzny. BG Lb 31, 7.
patrz: MADIANITA
– Krole też Mádiáńskie pobili/ miedzy inszymi pobitymi jch/ Ewiego/ y Rechemá/ y Surá/ y Hurá/ y Rebáhá/ piąći Krolow Mádiáńskich: y Báláámá Syná Beorowego/ zábili miecżem. BG Lb 2, 8.
patrz: MADIAŃSKI
– A gdy mijáli oni mężowie/ Mádyáńscy kupcy/ tedy wyciągneli/ y wyięli Iozefá z studni/ y przedáli Iozefá Izmáelitom zá dwádźieśćiá śrebrnikow/ ktorzy záprowádźili Iozefá do Egiptu. BG Rdz 38, 28.
patrz: MADIAŃSKI
– Pewnie śię tá rzecz wyjáwiłá: Usłyszáł tedy Fáráo tę rzecz/ y szukáł zábić Mojzeszá: Lecz ućiekł Mojzesz od twárzy Fáráonowey/ y mieszkáł w źiemie Mádiáńskiey: á przyszedłszy tám śiedźiáł u studni. BG Wj 2, 15.
patrz: MADIAŃSKI
– Y Rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: Staw śię nieprzyjaćielem Mádiánitom/ á pobijćie je: Ponieważ y oni stáwili śię wam nieprzyjaćiołmi/ zdrádámi swymi/ á podeszli was/ przez Báál Fegorá/ y przez Kozbę/ corkę Kśiążęćiá Mádiáńskiego/ śiostrę swą: ktora zábita jest/ w dźień kaźńi/ dla báłwána Fegor. BG Lb 26, 16-18.
patrz: MADIAŃSKI
– POszli tedy stárszy Moábscy/ y stárszy Mádiáńscy/ májąc zapłátę zá wieszczbę w ręku swych. BG Lb 22, 8.
patrz: MADIAŃSKI
– Przetoż rzekł Moáb do Stárszych Mádiáńskich: Teraz pożrże to mnostwo wszystko to jest około nas/ jáko woł pożyra trawę polną. BG Lb 22, 4.
patrz: MADIAŃSKI
– A Mojzesz pásł trzodę Ietrá/ świekrá swego kápłáná Mádiáńskiego/ y zágnáł trzodę ná puszczą/ á przyszedł do gory Bożey/ do Horeb/ Y ukázáł mu śię Anioł Páński w płomieniu ognistym/ z pośrzodku krzá: y widźiał/ á oto/ kierz gorzáł ogniem/ á on kierz nie zgorzáł. BG Wj 3, 1-2.
patrz: MADIAŃSKI
– A kápłán Mádiáński miał śiedm corek/ ktore wyszedłszy czerpáły wodę/ y nálewáły do koryt/ áby nápoiły trzodę Ojcá swego. BG Wj 3, 16.
patrz: MADIAŃSKI
– Y rzekł PAN do Mojzeszá w źiemie Mádiáńskiey: Idź/ wroć śię do Egiptu: pomárli bowiem wszyscy mężowie/ ktorzy szukáli duszy twojey. BG Wj 4, 19.
patrz: MADIAŃSKI
– 3. Aleć u mnie to jest namniejsza/ żebym był od was sądzony/ álbo od sądu ludzkiego: lecż y sam śiebie nie sądzę. BG 1Kor IV, 3-4.
patrz: MAŁA
– A Obaczywszy Iozef/ iż włożył Oćiec jego rękę práwą swoję ná głowę Efráimowę/ nie miło mu było: y ujął rękę Ojcá swego/ áby ją przeniosł z głowy Efráijmowey ná głowę Mánássessowę. BG Rdz 48, 17.
patrz: MANASSESOWY, MANASSESÓW
– Y miodu/ y másłá/ i owiec/ y serow krowich/ przynieśli Dawidowi/ y ludowi/ ktory był z nim/ áby jedli; Bo mowili; Lud ten głodny jest/ y zprácowány/ y prágnieniem zmorzony ná puszczy. BG 2Sm 17, 29.
patrz: MASŁO
– Przystąpiłá do niego [Jezusa] niewiástá/ májąca słojek álábastrowy máści bárzo kosztowney. BG Mt 26, 7.
patrz: MAŚĆ
– Wiedząc to/ że spráwiedliwemu nie jest zakon postánowiony; ále niesprawiedliwym/ y niepoddánym/ niepobożnym/ y grzesznikom/ złośliwym/ y nieczystym/ ojcomordercom y mátkomordercom / mężobojcom: Wszetecznikom/ sámcołożnikom/ ludokrádcom/ kłamcom, krzywoprzysięscom; y jesli co innego jest przeciwnego zdrowej náuce. BG 1Tm 9-10.
patrz: MATKOMORDERCA
– Najwzgárdzeńszy był, i napodlejszy z ludzi, mąż boleści, á świádomy niemocy, i jáko zákrywájący twarz swoję; najwzgárdzeńszy mówię, skądeśmy go nizacz nie mieli. BG Iz 53, 3.
patrz: MĄŻ
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: MENTOPERZ, NIEDOPERZ, NIETOPERZ, NIETOPERZ, NIETOPYRZ
– Dniá onego/ wrzuci człowiek báłwany swe śrebrne/ y bałwany swe złote (ktorych mu náczyniono áby się im kłaniał) w dziury kretow y nietoperzow. BG Iz 2, 20.
patrz: MENTOPERZ, NIEDOPERZ, NIETOPERZ, NIETOPERZ, NIETOPYRZ
– Nie będą cię więcey zwáć opuszczoną/ y ziemiá twojá nie będzie więcey zwána spustoszoną: Ale ty názywána będziesz/ Rozkoszą moją: a ziemiá twojá/ Mężatką. Bo PAN będzie miał rozkosz w tobie/ á ziemiá twojá będzie zámężna. BG Iz 62, 4.
patrz: MĘŻATKA, MĘŻATKA, MUŻATKA
– Y rzekł Adam/ Toć teraz iest kość z kości mojich/ y ćiáło z ćiáłá mego: dla tegoż będzie názwáná Mężátką/ bo oná z mężá wziętá jest. BG Rdz 2, 23.
patrz: MĘŻATKA, MĘŻATKA, MUŻATKA
– Ale kto się ożenił/ stára się o rzecży tego świátá/ jákoby się podobał żenie. Jest rozność miedzy mężátką y panną: Ktora nie szłá zá mąż/ stára się o rzecży PAŃskie/ áby byłá święta y ciáłem y duchem: ale ktora szłá zá mąż/ stára się o rzecży tego świátá/ jákoby się podobáłá mężowi. BG 1Kor 7, 33-34.
patrz: MĘŻATKA, MĘŻATKA, MUŻATKA
– A gdy on lud gruby ujrzał onę gádzinę wiszącą u ręki jego/ mowili jedni do drugich: Pewnie ten człowiek jest mężobojcą; bo choć z morzá uszedł/ przecię mu pomstá żywym być nie dopuściłá. Lecz on otrząsnąwszy onę gádzinę w ogień/ nic złego nie ucierpał [!]. BG Dz 28, 4-5.
patrz: MĘŻOBÓJCA
– Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie jego. BG Ps 136.
patrz: MIESIĄC, MIESIĄC, MIĘSIĄC
– A złożywszy z siebie szatę, w której jest pojmana, zostanie w domu twym, a płakać będzie ojca swego, i matki swojej przez cały miesiąc: a potem wnijdziesz do niej, i będziesz mężem jej, a ona będzie tobie za żonę. BG Pwt .
patrz: MIESIĄC, MIESIĄC, MIĘSIĄC
– Któraż to jest, co się pokazuje jako zorza, piękna jako miesiąc, czysta jako słońce, ogromna jako wojsko uszykowane z chorągwiami? BG Pnp 6.
patrz: MIESIĄC, MIESIĄC, MIĘSIĄC
– Pierwej niż się zaćmi słońce, i światło, i miesiąc i gwiazdy, a nawrócą się obłoki po dżdżu. BG 1J Kaz 12.
patrz: MIESIĄC, MIESIĄC, MIĘSIĄC
– 3. Poczynisz też do niego kotły/ dla zsypowániá popiołu: y miotły jego/ y miednice jego/ y widełki jego/ y łopáty jego: wszystkie naczynia jego/ uczynisz z miedźi. BG Wj 83.
patrz: MIETŁA, MIOTŁA, MIOTŁA
– KAżda rzecz ma swoj czás/ y każde przedsięwzięcie ma swój czás pod niebem. Jest czás rodzenia y czás umieránia: czás sádzenia/ y czás wycinánia te[go] co sádzono. Czás zábijánia/ y czás leczenia: czás rozwalánia/ y czás budowánia. Czás płaczu/ y czás śmiechu: czás smętka/ y czás skakánia. Czás rozrzucánia kámieni/ y czás zbieránia kámieni: czás obłapiánia/ y czás oddalenia się od obłapiánia. Czás szukánia/ y czás stracenia: czás chowánia/ y czás odrzucenia. Czás rozdzieránia/ y czás zszywánia: czás milczenia/ y czás mówienia. Czás miłowánia/ y czás nienawidzenia: czás wojny/ y czás pokoju. BG Koh 3,1-8.
patrz: MILCZENIE
– Niewiástá niech się uczy w milczeniu ze wszelkim poddáństwem. Bo niewieście nie pozwalam uczyć/ áni władze mieć nád mężem; ále áby byłá w milczeniu. BG 1Tm 2, 11-12.
patrz: MILCZENIE
– A on mąż zdumiewał się nád nią/ uważájąc z milczeniem/ jesli mu Pan zdárzył drogę jego czyli nie? BG Rdz 24, 21.
patrz: MILCZENIE
– Albowiem ták mowi pánujący PAN/ Swięty Izráelski: Jesli się náwrocicie y uspokoicie się/ záchowáni będziecie: w milczeniu y w nádziei będzie moc wászá: ále nie chcecie. BG Iz 30, 15.
patrz: MILCZENIE
– By mi był PAn nie przybył ná pomoc/ máłoby byłá nie mieszkáłá duszá mojá w milczeniu. BG Ps 94, 17.
patrz: MILCZENIE
– Umárli nie będą chwalili PAná: ani kto z tych co zstępują do miejsca milczenia. BG Ps 115,117.
patrz: MILCZENIE
– ALe się rozmiłowáłá Michol/ corká Saulowá/ Dawidá: co gdy powiedziano Saulowi/ miło mu to było. BG 1Sm 18, 20.
patrz: MIŁO
– Ty PANIE z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz: á z mężem szczerym/ szczerze sobie postąpisz. BG Ps 18, 26.
patrz: MIŁOSIERNIE
– Z miłosiernym miłosiernie postępujesz: á z mężem doskonáłym/ doskonáłym jesteś. BG 2Sm 22,26.
patrz: MIŁOSIERNIE
– NIkt nie weźmie w zastáwie zwierzchnego y spodniego kámieniá młyńskiego: bo tákowy jákoby duszę brał w zastáwie. BG Pwt 24, 6.
patrz: MŁYŃSKI
– Y rozchodziłá się tym więcey powieść o nim [o Jezusie]: y schodziły się mnóstwá wielkie áby go słucháły/ y uzdrowieni byli od niego/ od niemocy swojich. BG Łk 5, 15.
patrz: MNOŻSTWO, MNÓSTWO, MNÓSTWO
– Y milcżáło wszystko ono mnostwo/ á słucháli Bárnábaszá y Páwłá; ktorzy opowiádáli/ jáko wielkie známioná y cudá cżynił Bog przez nie miedzy Pogány. BG Dz 15, 12.
patrz: MNOŻSTWO, MNÓSTWO, MNÓSTWO
– 37. Y urodźiłá stársza Syná/ á názwáłá imię jego Moab: ten jest Ojcem Moábitow/ áż do dniá tego. BG Rdz 18.
patrz: MOABITA
– I wstąpił dym kadzenia z modlitwami świętych z ręki Anioła przed obliczność Bożą. BG Ap 8, 4.
patrz: MODLITWA
– 42. Y odwroćił śię Bog/ y podał je áby służyli wojsku niebieskiemu/ jáko nápisano jest w Kśięgách Prorockich: Záżeśćie mi bite/ y inne ofiáry ofiárowáli ná puszcży przez cżterdźieśći lat/ domie Izráelski? 43. Owszem nośiliśćie namiot Molochow/ y gwiazdę Bogá wászego Remfáná/ te obrázy ktoreśćie sobie ucżynili/ ábyśćie śię im kłaniáli: Przetoż was záprowádzę zá Bábilon. BG Dz 132.
patrz: MOLOCHÓW
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: MORSKI
– A gdy przyszłá noc czternasta/ á mysmy się błąkáli po morzu Adriátyckim/ około połnocy zdáło się żeglárzom/ iż się im okázowáłá niektora krájiná. BG Ap 27, 27.
patrz: MORZE
– A gdy on lud gruby ujrzał onę gádzinę wiszącą u ręki jego/ mowili jedni do drugich: Pewnie ten człowiek jest mężobojcą; bo choć z morzá uszedł/ przecię mu pomstá żywym być nie dopuściłá. Lecz on otrząsnąwszy onę gádzinę w ogień/ nic złego nie ucierpał [!]. BG Dz 28, 4-5.
patrz: MORZE
– Wźiął też Mojzesz mostek/ y obracał go sám y tám/ zá Ofiárę obracániá przed Pánem á z báráná poświącánia/ dostał śię Mojzeszowi dźiał/ jáko mu był rozkazał PAN. BG Kpł 109.
patrz: MOSTEK
– Lopátkę podnoszenia/ y mostek obracánia/ z ofiárámi ognistymi/ y tłustośći przyniosą/ áby je tám y sám obracano przed obliczem Páńskim: á to będźie tobie y synom twoim z tobą/ práwem wiecżnym/ jáko rozkazał PAN. BG Kpł 111.
patrz: MOSTEK
– 8. Y wychodźił lud/ á zbieráli je, y mełli z żárnách/ álbo tłukli w możdżerzách/ á wárzyli w kotlech/ y czynili z niey podpłomyki: á był smák jey jáko smák świeżey Oliwy. BG Lb 151.
patrz: MOZDIRZ, MOZDRZERZ, MOZDZERZ, MOZDZYR, MOZDZYRZ, MOŹDZIERZ, MOŹDZIERZ, MOŻDŻERZ, MOŻDŻYRZ
– 16. Abowiem Páweł umyślił był minąć Efes/ áby mu nie przyszło cżásu trawić w Azyey: bo śię kwápił/ jesliby mu można/ áby ná dźień Swiątecżny był w Ieruzalem. BG Dz 20, 16.
patrz: MOŻNA
– Ojcze moj/ Jesli można/ niech mię ten kielich minie: á wszákże/ nie jáko ja chcę/ ále jáko ty. BG Mt 26, 39.
patrz: MOŻNA
– Tedy Mária Prorokini/ siostrá Aáronowá wzięłá bęben w rękę swoję/ á wyszły wszystkie niewiásty zá nią z bębnámi i muzyką. Y mowiłá do nich Mária: Śpiewajcie PANU/ ábowiem możnie wywyszon jest; koniá y jezdnego jego wrzucił do Morzá. BG Wj 15, 20-21.
patrz: MOŻNIE, MOŻNO
– [Ewangelia] O Synu swojim/ ktory się národził z nasienia Dawidowego według ciáłá: A pokazał się Synem Bożym możnie/ według Duchá poświęcenia, przez zmartwychwstánie, to jest, o Jezusie Chrystusie Panie nászym. BG Rz 1, 3-4.
patrz: MOŻNIE, MOŻNO
– Nápisawszy list/ w ten sposob; Klaudiusz Lizyasz Namożniejszemu Stároście Felixowi zdrowia życzy. BG Dz 23, 26.
patrz: MOŻNY
– [Bóg mówi do Mojżesza] Puść mię/ á wytrácę je/ y wygłádzę imię ich pod niebem/ á ciebie uczynię w narod możnieyszy/ y większy niźli ten. BG Pwt 9, 14.
patrz: MOŻNY
– A Zyd niektory imieniem Apollos/ rodem z Alexándriej/ mąż wymowny/ przyszedł do Efezu/ będąc możnym w piśmiech. BG Dz 18, 24.
patrz: MOŻNY
– Ponieważ Abráhám pewnie rozmnożon będzie w lud wielki y możny: á w nim będą ubłogosłáwione wszystkie narody ziemie. BG Rdz 18, 18.
patrz: MOŻNY
– Zaden sługá nie może dwiemá pánom służyć/ gdyż álbo jednego będzie miał w nienawiści/ á drugiego będzie miłował; álbo się jednego trzymáć będzie/ á drugim pogárdzi. Nie możecie Bogu służyć i mámmonie. BG Łk 16, 13.
patrz: MÓC
– Niech śię nie weselą ze mnie/ ktorzy mi ją nieprzyjaćiołmi bez przyczyny: ktorzy mię máją w nienawiśći niesłusznie/ niech nie mrugáją okiem. BG Ps 568.
patrz: MRUGAĆ
– Przepuśćił ná nie rozmájite muchy/ áby je kąsáły/ y żáby áby je gubiły. BG Ps 78, 45.
patrz: MUCHA
– Rzekł/ á przyszłá rozmájita y muchá: y mszyce we wszystkich gránicách ich. BG Ps 105, 31.
patrz: MUCHA
– Murszeją miechy/ ołow od ogniá niszcżeje, prożno ustáwicżnie złotnik płáwi: bo złe rzeczy nie mogą bydź oddalone. BG Jr VI, 29.
patrz: MURSZEĆ
– TEdy mowiłá Mária y Aáron przećiw Mojzeszowi/ dla żony Murzyńskiey/ ktorą pojął: by żonę Murzynkę był pojął. BG Lb 152.
patrz: MURZYNKA
– 29. Y pojęli Abrám y Nachor sobie żony: imię żońy Abrámowey była Sárái á imię żony Náchorowey Melchá/ Corká Háráná/ Ojcá Melchy/ y Ojcá Ieschy. BG Rdz 11, 29.
patrz: NACHOROWY
– 19. A gdy mu śię dáłá nápić/ rzekłá: y wielbłądom twojim náćzerpam/ áż śię nápiją. BG Rdz 24,19.
patrz: NACZERPAĆ
– Stworzył tedy Pan Bog człowieká z prochu ziemie/ y nátchnął w oblicze jego dech żywotá: Y stał się człowiek duszą żywiącą. BG Rdz 2,7.
patrz: NADCHNĄĆ, NADKNĄĆ, NADTCHNĄĆ, NATCHNĄĆ, NATCHNĄĆ
– Y rzekł do mnie: Prorokuj do duchá, prorokuj, Synu człowieczy/ y rzecz do duchá: Ták mówi PAnujący PAN; Od czterech wiátrów przydź, Duchu y nátchni te pobite/ á niech ożyją. BG Ez 37.
patrz: NADCHNĄĆ, NADKNĄĆ, NADTCHNĄĆ, NATCHNĄĆ, NATCHNĄĆ
– Rozszárpánego od zwierzá nie przyniosłem ći/ jam szkodę nádgradzał/ z ręki mojey szukałeś tego co było ukrádźiono we dnie/ y co było ukrádźiono w nocy. BG Rdz 31, 39.
patrz: NADGRADZAĆ
– Wszystko Pismo od Bogá jest nátchnione/ y pożyteczne ku náuce/ ku strofowániu/ ku nápráwie/ ku ćwiczeniu/ ktore jest w spráwiedliwości: Aby człowiek Boży był doskonáły, ku wszelkiej spráwie dobrej dostátecznie wyćwiczony. BG 2Tm 3, 16-17. BG 2Tm 3, 16-17.
patrz: NADTKNIONY, NATCHNIONY, NATCHNIONY
– Zchodziło się też y mnostwo z okolicznych miast do Jeruzalem/ przynosząc chore y nágabáne od duchow nieczystych: á ci wszyscy byli uzdrowieni. BG Dz 5, 16.
patrz: NAGABANY
– Weselmy śię y rádujmy śię/ á dajmy mu chwałę: bo przyszło wesele Báránkowe/ á małżonká jego nágotowáłá się. BG Ap 19, 7.
patrz: NAGOTOWAĆ SIĘ
– A gdy názájutrz przyszedł Mojżesz do Namiotu świádectwá/ oto się zázieleniáłá laská Aáronowá/ z domu Lewiego/ y wypuściłá listki/ y wydáłá kwiát/ y zrodziłá dojrzáłe migdały. BG Lb 17, 8.
patrz: NAMIOT
– A ták wziąwszy Jozue/ y wszystek Izráel z nim/ Acháná Syná Zárowego/ y śrebro/ y płaszcz/ y pręt złoty/ y Syny jego/ y corki jego/ y woły jego/ y osły jego/ y Owce jego/ y namiot jego/ y wszystko co miał: wywiedli je ná dolinę Achor. BG Tt .
patrz: NAMIOT
– A wźiąwszy száty obleczesz Aároná w suknią/ y w płaszcz pod nárámiennik/ y w nárámiennik/ y w Napiersnik/ y opászeszgo pásem Nárámienniká: BG Wj 29, 5.
patrz: NAPIERŚNIK
– Kámienne Onychiny/ y kámienie ku osádzeniu nárámienniká/ y nápierśniká. BG Wj 25, 7.
patrz: NAPIERŚNIK
– Przytym domy pełne dobr wszelákich/ ktorycheś nie náprzątał/ y studnie wykopáne, ktorycheś nie kopał/ winnice y Oliwnice/ ktorycheś nie sádził/ á będziesz jadł/ y nájesz się. BG Pwt 6, 11.
patrz: NAPRZĄTAĆ
– Pozdrowćie te ktorzy są z domu Nárcissowego/ te ktorzy są w PAnu. BG Rz 16, 11.
patrz: NARCYZOWY
– MEżowie brácia/ synowie narodu Abráhámowego/ y ktorzy się miedzy wámi Bogá boją/ wamci słowo zbáwienia tego posłáne jest. BG Dz 13, 26.
patrz: NARÓD
– A jesliście wy Chrystusowi/ tedyście nasieniem Abráhámowym á według obietnice dziedzicámi. BG Ga 3, 29.
patrz: NASIENIE
– Ktobykolwiek z nasienia Aáronowego był trędowátym/ álbo płynienie nasienia cierpiącym/ rzeczy poświęconych jeść nie będzie/ pokiby się nie oczyścił: tákże ktoby się dotknął jákiey nieczystości ciáłá zmárłego/ álbo tego, zktoregoby płynęło nasienie złączęnia. BG Kpł 22, 4.
patrz: NASIENIE
– Spráwiedliwy je/ y násyca duszę swoję: ále żołądek niezbożnych niedostátek cierpi. BG Prz 13, 25.
patrz: NASYCAĆ
– On [Pan] czyni pokoj w gránicách twojich: á nawyborniejszą pszenicą násyca cię. BG Ps 147, 14.
patrz: NASYCAĆ
– Przecz wynákładacie pieniądze nie zá chleb/ á pracę swą ná to/ co nie násyca? BG Iz 55, 2.
patrz: NASYCAĆ
– Otwierasz rękę twoję/ á násycasz wszystko co żywie według upodobánia twego. BG Ps 144, 16.
patrz: NASYCAĆ
– Któreż miásto podobne jest Tyrowi/ wyciętemu w pośrzodku morzá? Gdy wychodziły towáry twoje z morzá/ násycáłoś wiele narodow: mnostwem bogactw twojich/ y handlow twojich/ bogáciłoś Krole ziemskie. BG Ez 27, 32-33.
patrz: NASYCAĆ
– Ktory pokrapiasz gory z páłacow swojich/ áby się z owocow spraw twojich násycáłá ziemiá. BG Ps 104, 13.
patrz: NASYCAĆ SIĘ
– Siejecie wiele/ á máło zbieracie. Jecie/ ále się nie násycacie: Pijecie/ ále nie ugaszacie prágnienia: Obłoczycie się/ ále się nikt nie może zágrzać: á ten, co sobie zapłátę zgromadza/ zgromadza ją do worká dziuráwego. BG Ag 1, 6.
patrz: NASYCAĆ SIĘ
– Y rzekł Mojzesz: Da wam Pan w wieczor mięso do jedzenia/ á chleb ráno do násycenia [...]. BG Wj 16, 8.
patrz: NASYCENIE
– Usłyszałem szemranie synów Izraelskich; rzeczże do nich, mówiąc: Między dwoma wieczorami będziecie jeść mięso, a rano nasyceni będziecie chlebem, i poznacie, żem Ja Pan, Bóg wasz. BG Wj 16.
patrz: NASYCONY
– Y przywrocę zaś Izráelá do mieszkánia jego/ á páść się będzie ná Kármelu/ y ná Básánie/ y ná gorze Efrájimowey/ á w Gáláádzie násycona będzie duszá jego. BG Jr 50, 19.
patrz: NASYCONY
– Pijawká ma dwie corki/ ktore mowią;: Przynieś/ przynieś. Trzy rzeczy są/ ktore nie bywáją násycone: owszem cztery/ ktore nie mowią; Dosyć. Grob/ i żywot niepłodny/ ziemiá też niebywa násycona wodą/ á ogień nie mówi; Dosyć. BG Prz 30, 15-16.
patrz: NASYCONY
– Aleć Duch, ktory jest w ludziách/ y nátchnienie Wszechmogącego/ dawa rozum. BG Hi 32, 8.
patrz: NATCHNIENIE
– Ten przyszedł z natchnienia Duchá Swiętego do kościołá: BG Łk 2,27.
patrz: NATCHNIENIE
– I zrównáją cię z ziemią, i dzieci twoje w tobie/ á nie zostáwią w tobie kámieniá ná kámieniu, dlatego żeś nie poznáło czásu náwiedzenia twego. BG Łk 19, 44.
patrz: NAWIEDZENIE
– Drzewá taż cedrowego bez liczby: ábowiem náwieźli Dawidowi Sydończycy i Tyryjczycy drzewá cedrowego bárdzo wiele. BG 1Krn 22, 5.
patrz: NAWIEŹĆ
– Synowie też Neftálimowi Iásiel/ y Guni/ y Ieser/ y Sálem. BG Rdz 46, 24.
patrz: NEFTALIMOWY
– Tu Kśiążętá Jukskie/ y hufy ich: Kśiążętá Zábuleńskie/ y Książętá Neftálimskie. BG Ps 68, 28.
patrz: NEFTALIMSKI
– Zaden sługá nie może dwiemá pánom służyć/ gdyż álbo jednego będzie miał w nienawiści/ á drugiego będzie miłował; álbo się jednego trzymáć będzie/ á drugim pogárdzi. Nie możecie Bogu służyć i mámmonie. BG Łk 16, 13.
patrz: NICHT, NIKT, NIKT
– Dálekoś oddalił znájome moje odemnie/ ktorymeś mię bárzo obrzydził: á tákem záwárty/ że mi nie lza wyniść. BG Ps 88, 9.
patrz: NIE LZA, NIE LZA, NIE LŻA, NIE ŁZA
– Bogu niech będzie chwałá zá niewypowiedziány dar jego. BG 2Kor 9, 15.
patrz: NIECH
– Mow do Synów Izráelskich/ á powiedz im/ áby sobie poczynili brámy ná krájách szat swojich/ w narodziech swych/ á niech przypráwią do brámow sznurek hÿácyntowy. BG Lb 15, 38.
patrz: NIECH
– Nie dobra jest bráć chleb dźiećinny/ á miotáć szcżeniętom. BG Mt 19.
patrz: NIEDOBRA
– A jeźli dzieweczkę urodzi, nieczysta będzie przez dwie niedziele według oddzielenia swego, a sześćdziesiąt dni i sześć dni zostanie we krwi oczyszczenia swego. BG 1J 3 moj 12.
patrz: NIEDZIELA
– Izali może zapomnieć niewiasta niemowlątka swego, aby się nie zlitowała nad płodem żywota swego? A choćby też i one zapomniały, wszakże Ja ciebie nie zapomnę. BG Iz 49,15.
patrz: NIEMOWLĄTKO
– LEcż nie można/ żeby miáło upáść słowo Boże. BG Rz 9, 6.
patrz: NIEMOŻNA
– Wiecie iż gdyście Pogány byli/ do báłwanow niemych/ jáko was wodzono/ dáliście się prowádzić. BG 1Kor 12, 2.
patrz: NIEMY
– Wszak i rzeczy nieżywe, które dźwięk wydawają jako piszczałka albo cytra, jeźliby różnego dźwięku nie wydawały, jakoż poznane będzie, co na piszczałce, albo co na cytrze grają? 8. Albowiem jeźliby trąba niepewny głos dała, któż się do boju gotować będzie? 9. Także i wy, jeźlibyście językiem nie wydali mowy dobrze zrozumiałej, jakoż będzie zrozumiałe, co się mówi? albowiem będziecie tylko na wiatr mówić. BG 1Kor 14.
patrz: NIEPEWNY
– Albowiem nápisano: Rozwesel się niepłodna, ktora nierodzisz; porwi się, á zawołaj, ktora nie prácujesz w porodzeniu; bo tá opuszczona wiele ma dziatek, więcey niż tá, ktora ma mężá. BG Ga 4, 27.
patrz: NIEPŁODNY
– Bo jáko przez nieposłuszeństwo jedne[go] człowieká wiele się ich stáło grzesznymi: ták przez posłuszeństwo jedne[go] człowieká wiele się ich stánie spráwiedliwymi. BG Rz 5,19.
patrz: NIEPOSŁUSZEŃSTWO
– LEcż o usłudze ktora śię dźieje świętym/ nie potrzebna mi jest wam pisáć. BG 2Kor 9, 1-2.
patrz: NIEPOTRZEBNA
– 4 Omyj mię doskonále od niepráwośći mojey: á od grzechu mego ocżyść mię. BG Ps 51, 4.
patrz: NIEPRAWOŚĆ
– Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają. BG Ps 14, 5.
patrz: NIEPRAWOŚĆ
– Przetożem zgromił przełożone w Iudzie/ mwiąc do nich: Coż to jest zá niepráwość ktorey się dopuszczácie gwałcąc dzień Sábbátu? Izali nie toż czynili Ojcowie wászy/ przez co Bog nász przywiodł ná nas to wszystko złe y ná to miásto? á wy przyczyniacie gniewu ná Izráelá/ gwałcąc Sábbát. BG Ne 13: 17-18.
patrz: NIEPRAWOŚĆ
– Rzekł [Saul]: O pełny wszelkiej zdrády i wszelkiej przewrotności, synu dyjabelski, nieprzyjacielu wszelkiej spráwiedliwości! nie przestánieszże podwrácać prostych dróg PAńskich? BG Dz 13, 10.
patrz: NIEPRZYJACIEL
– Cudzołożnicy y cudzołożnice/ nie wiecież iż przyjaźń świátá/ jest nieprzyjáźnią Bożą? BG Jk 4, 4.
patrz: NIEPRZYJAŹŃ
– Miłość jest długo cierpliwa/ dobrotliwa jest: miłość nie zajrzy/ miłość nie jest rospustna/ nie nádyma się: Nie czyni nic nieprzystojnego/ nie szuka swojich rzeczy/ nie jest porywcza do gniewu, nie myśli złego [...]. BG 1Kor 13, 4-5.
patrz: NIEPRZYSTOJNY
– Lepszy jest nierychły do gniewu/ niżeli mocarz: a kto pánuje sercu swemu lepszy jest niżeli ten, co dobył miástá. BG Prz 16, 32.
patrz: NIERYCHŁY
– Rozedrzyjcie serce wásze/ á nie száty wásze, y náwroćcie się do PAná Bogá wászego: boć on jest łáskáwy/ y miłosierny/ nierychły ku gniewu/ á hojny w miłosierdziu, y żáłujący złego. BG Jl 2, 13.
patrz: NIERYCHŁY
– Abowiem rozdrażnili duchá jego/ że wyrzekł co niesłuszna vsty swymi. BG Ps 106, 33.
patrz: NIESŁUSZNA
– Nie było końcá niestátkowi wszystkiego ludu/ ktorykolwiek był przed nimi: nie będąć się potomkowie cieszyć z niego. A tak y to jest márność/ y utrapienie duchá. BG Koh 4, 16.
patrz: NIESTATEK
– Nie wielka tedy/ jesli też słudzy jego przemieniáją śię/ jákoby byli sługámi spráwiedliwośći/ ktorych koniec będźie podług ucżynkow ich. BG 2Kor 11, 15-16.
patrz: NIEWIELKA
– Lecż Bogu niech będzie chwałá zá niewypowiedziány dar jego. BG 2Kor 9, 15.
patrz: NIEWYPOWIEDZIANY
– Iż był záchwycony do Ráju: i słyszał niewypowiedziáne słowá, których cżłowiekowi nie godzi się mówić. BG 2Kor 12, 4.
patrz: NIEWYPOWIEDZIANY
– 15. Káżdego Kruká według rodzáju jego: 16. Tákże Strusá/ y Sowy/ y wodney Kánie/ y Iástrzębá/ według rodzáju ich. 17. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ BG Kpł 11,15-17.
patrz: NOREK, NUREK, NUREK
– NOWY TESTAMENT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA. W ktorym śię zámykáją Kśięgi; Ewángelia wedlug S. Mátteuszá S Márká S. Lukaszá S. J Dzieje Apostolskie Listy S. Páwlá Do Rzymiánow Do Koryntow dwá Do Gálátow Do Efezow Do Filippensow Do Kolossensow Do Tesálonicensow dwá Do Tymoteuszá dwá Do Tytusá Do Zydow Lis S. Jákubá S. Piotrá dwá S. Janá trzy S. Judy Objáwienie S. Janá. BG 1137 (tytuł).
patrz: NOWY
– Ey nuż błogosławcie PANU wszyscy słudzy Pańscy: ktorzy stawacie w domu Pańskim na káżdą noc. BG Ps 134, 1.
patrz: NU, NUŻ, NUŻE
– Y rzekł jeden do drugiego: Nuże náczyńmy cegły/ y wypalmy ją ogniem: y mieli cegłę miásto kámienia/ á glinę iłowátą mieli miásto wapná. Potym rzekli/ Nużesz/ zbudujmy sobie miásto/ y wieżą/ ktoreyby wierzch dosięgał do niebá/ á uczyńmy sobie imię/ byśmy się snadź nie rozproszyli po obliczu wszystkiey ziemie. BG Rdz 11, 3-4.
patrz: NU, NUŻ, NUŻE
– I porzuciwszy one śrebrniki w Kościele/ odszedł: odszedszy/ obiesił sie. BG Mt XXVII, 5.
patrz: OBIESIĆ SIĘ, OBWIESIĆ SIĘ, OBWIESIĆ SIĘ, POWIESIĆ SIĘ
– Synu człowieczy/ Nábuchodonozor Krol Bábiloński przyniewolił gwałtem wojsko swe do służby cięszkiey przeciwko Tyrowi: káżda głowá obłysiáłá/ y káżde rámię obnáżone: á przecie nie ma zapłáty on/ áni wojsko jego z Tyru/ zá onę służbę ktorą podejmował/ walcząc przeciwko jemu. BG Ez 29, 14.
patrz: OBŁYSIAŁY
– Obłyś się y ostrzyż się/ dla synow roskoszy twojch: rozszerz łysinę twoję jáko Orzeł/ bo się prowádzą od ciebie. BG 1Mch 1, 16.
patrz: OBŁYSIĆ
– Przetoż obłysi PAn wierzch głowy Corek Syońskich: á PAn sromotę jich obnaży. BG Iz 3,16.
patrz: OBŁYSIĆ
– Nád to/ gdy wołał PAn/ PAn Zastępow dniá onego/ do płáczu y do nárzekánia/ y do obłysienia się/ y do przepásánia się worem: A oto rádość y wesele wasze zábijáć woły/ y bić owce: á jedząc mięso/ y pijąc wino/ mowić; Jedzmy/ pijmy, bo jutro pomrzemy. BG Iz 22,12-13.
patrz: OBŁYSIENIE
– Y obrocę w płácz świętá wásze/ á wszystkie pieśni wásze w nárzekánie: y sprawię to/ że będzie ná wszystkich biodrách wor/ y na káżdej głowie obłysienie/ y będzie w tej ziemi kwilenie jáko nád jednorodzonym/ á ostáteczne rzeczy jey/ jáko dzień gorzkości. BG Am 8, 10.
patrz: OBŁYSIENIE
– Y obejrzy go kápłán; á jesliżby sadzel zárázy jego był biały/ álbo zczerwieniáły/ ná łysinie jego/ álbo ná obłysieniu jego/ ná kształt trądu na skórze ciáłá/ Tákowy człowiek trędowáty jest/ nieczysty jest/ y osądzi go bezpiecznie Kápłan zá nieczystego: bo ná głowie jego/ jest trąd jego. BG Kpł 13, 43-44.
patrz: OBŁYSIENIE
– Przydzie obłysienie ná Gázę/ y wykorzeniony będzie Aszkálon y ostátki doliny ich: dokądże się rzezáć będziesz? BG Jr 47, 5.
patrz: OBŁYSIENIE
– A mowili do nich Synowie Izráelscy: Obysmy byli pomárli od ręki Páńskiey w ziemi Egipskiey gdysmy siadáli nád gárncy mięsá: gdysmy się nájadáli chlebá do sytości: bo teraz wywiedliście nas ná tę puszczą/ ábyście pomorzyli to wszystko mnostwo głodem. BG Wj 16, 3.
patrz: OBY
– A gdy przychodził pewny czás káżdey Pánny/ áby weszłá do Krolá Asswerusá, gdy się wypełniło przy niej wszystko według prawa białych głów przez dwanaście miesięcy; (bo się tak wypełniały dni ochędażania ich, mażąc się przez sześć miesięcy rzeczami wonnemi, i innem ochędostwem białogłowskiem.) BG Est 2, 12.
patrz: OCHĘDÓSTWO
– Ani rękoma ludzkiemi chwalony bywa, jakoby czego potrzebował, ponieważ on daje wszystkim żywot i oddech , i wszystko. BG Dz 17.
patrz: ODDECH
– Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu , a jako beczka nowa rozpękłby się. BG Hi 32.
patrz: ODDECH
– Nie dopuszcza mi odetchnąć , owszem mię nasyca gorzkościami. BG Hi 9,18.
patrz: ODETCHNĄĆ
– Wiedząc to/ że spráwiedliwemu nie jest zakon postánowiony; ále niesprawiedliwym/ y niepoddánym/ niepobożnym/ y grzesznikom/ złośliwym/ y nieczystym/ ojcomordercom y mátkomordercom / mężobojcom: Wszetecznikom/ sámcołożnikom/ ludokrádcom/ kłamcom, krzywoprzysięscom; y jesli co innego jest przeciwnego zdrowej náuce. BG 1Tm 9-10.
patrz: OJCOMORDERCA
– A czemuż widzisz źdźblo w oku brátá twego/ á bálki ktora jest w oku twojem nie baczysz? BG Mt 7, 3.
patrz: OKO
– Słyszałem zá sobą głos wielki jáko trąbę/ Mowiący; Jam jest Alfá y Omegá, on pierwszy y ostátni. A co widzisz nápisz w Księgi. BG Ap 1, 11.
patrz: OMEGA
– Jam jest Alfá y Omegá/ początek y koniec mowi PAN/ ktory jest/ y ktory był/ y ktory przyść ma/ on Wszechmogący. BG Ap 1, 8.
patrz: OMEGA
– Y rzekł mi: Stáło się. Jam jest Alfá y Omegá; początek y koniec. BG Ap 21, 6.
patrz: OMEGA
– 4 Omyj mię doskonále od niepráwośći mojey: á od grzechu mego ocżyść mię. BG Ps 51, 4.
patrz: OMYĆ
– 11. Uwiąże u winney máćice oślę swe/ á u wyborney máćice winney oślątko oślice swey. Omyje w winie szátę swoję/ á we krwi jágod winnych odźienie swoje. BG Rdz 49, 11.
patrz: OMYĆ
– IEsliby też kto jadł co zdechłego/ álbo od zwierzá rozszárpánego/ ták domá zrodzony/ jáko przychodźień/ tedy upierze száty swoje/ y omyje śię wodą/ á niecżystym będźie áż do wiecżorá: potym czysty będźie. BG Kpł 18, 15.
patrz: OMYĆ SIĘ
– 10. Iesliby był miedzy wámi kto/ coby był niecżystym z przygody nocney/ wynidźie zá Oboz/ á nie wroći śię do niego: 11. A ku wiecżorowi omyje śię wodą/ á po záśćiu słońcá/ wnidźie do Obozu. BG Pwt 23, 10-11.
patrz: OMYĆ SIĘ
– Przez co dawa znáć Duch Święty/ iź jeszcże nie byłá objáwiona drogá do Świątnice/ poki jeszcże trwał pierwszy Przybytek. Ktory był wzorem ná ten terázniejszy cżás: w ktorym dáry y ofiáry bywáją ofiárowáne/ ktore nie mogą w sumnieniu doskonáłym i ucżynić tego/ co służbę Bożą odpráwuje: Tylko w pokármách/ y w napojách/ y w roznych omywániách/ y w ustáwách ćielesnych/ áż do cżásu nápráwienia włożone były. BG Hbr 9, 8-10.
patrz: OMYWANIE
– Tedy niektorzy z Epikurow y Stoikow Filozofowie/ spieráli się z nim: A niektorzy mowili: Coż wżdy ten plotká mowić chce? A drudzy; Zda się być opowiádáczem obcych bogow. Bo im JEzusá i zmartwychwstánie opowiádał. BG Dz 17, 18.
patrz: OPOWIADACZ
– Jam pierwszy, który Syonowi opowiadam: Oto, oto są; a Jeruzalemowi dam opowiadaczy rzeczy pociesznych. BG Iz 41, 27.
patrz: OPOWIADACZ
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: ORZEŁ
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: ORZEŁ
– Izalim wam nie mowił tymi słowy: niegrzeszcie przeciw pácholęciu? á nieusłucháliście: Otoż teraz krwie jego z rąk naszych szukáją. BG Rdz 42, 22.
patrz: PACHOLĘ
– Y widziałem gdy otworzył szostą pieczeć; á oto stáło się wielkie trzesienie ziemie/ á słońce sczerniáło jáko wor włosiány/ yksiężyc wszystek stáł się jáko krew. A gwiazdy niebieskie pádáły ná ziemię/ ták jáko drzewo figowe zrzuca z siebie figi swoje niedostáłe/ gdy od wiátru wielkiego bywa záchwiane. BG Ap 6, 12-14.
patrz: PADAĆ
– Niewiásty w Syonie pogwałcono/ y pánny w miástách Judskich. Książętá ręką ich powieszáne są, a osoby Stárszych nie máją w uczciwości. Młodzience do zarn biorą/ á młodzieniaszkowie pod drwámi padáją. Stárcy w bramách więcey nie stawáją, á młodzieńcy przestáli pieśni swojich. BG Lm 5, 13-15.
patrz: PADAĆ
– Vszakże pokarm jego we wnętrznościách jego odmieni się: zołcią pádálcową stánie się w trzewách jego. BG Hi XX, 16.
patrz: PADALCOWY, PADALCÓW
– Głowę pádálcowę s[s]áć będzie: zábije go język jászczorczy. BG Hi XX, 14.
patrz: PADALCOWY, PADALCÓW
– Zeby rzekli Czárownicy do Fáráoná: Pálec Boży [marg.: moc Boża] jest: y zátwárdziáło serce Fáráonowe/ y nie usłuchał ich/ jáko powiedział PAN. BG Wj VIII, 19.
patrz: PALEC
– Zeby rzekli Czárownicy do Fáráoná: Pálec Boży [marg.: moc Boża] jest: y zátwárdziáło serce Fáráonowe/ y nie usłuchał ich/ jáko powiedział PAN. BG Pwt IX, 10.
patrz: PALEC
– Ktorego oczekawacie y spieszycie się ná przyścię dniá Bożego; w ktory niebiosá gorájące rospuszczą się/ y żywioły pałájące ztopnieją. BG 2P 3, 12.
patrz: PAŁAJĄCY
– Przywodząc sobie ná pámięć onę/ ktora w tobie jest nieobłudną wiárę, ktora pierwey mieszkáłá w babce twojej Loidzie/ y w mátce twojej Eunice/ á pewienem że y w tobie mieszka. BG 2Tm I, 5.
patrz: PAMIĘĆ
– Potym rzekł PAN do Mojzeszá: Wpisz to dla pámięci w księgi/ á włoż to w uszy Jozuego: że pewnie wygłádzę pámiątkę Amáleká pod niebem. BG Wj 17, 14.
patrz: PAMIĘĆ
– I moc strásznych uczynkow twoich ogłaszáć będą: i ja zacność twoję opowiádáć będę. Pámięć obfitey dobroci twojey wysławiáć: á o spráwiedliwości twojey śpiewáć będą. BG Ps 145, 6-7.
patrz: PAMIĘĆ
– Śpiewajcież PAnu/ ktory mieszka ná Syonie: opowiádajcie miedzy narody spráwy iego. 13. Bo on szuka krwie/ y ma ią w pámięci: á nie zápomina wołánia utrapionych. BG Ps 9, 12-13.
patrz: PAMIĘĆ
– Łáknące nápełnił dobrymi rzeczámi; á bogacze rozpuścił prózne. Przyjął Izráelá sługę swego/ pámiętájąc ná miłosierdzie swoje. BG 1J 1, 53-54.
patrz: PAMIĘTAĆ
– On jest PAN Bog nász: po wszystkiej ziemi sądy jego. Pámiętajcie ná wieki ná przymierze jego: ná słowo ktore przykazał do tysiącnego pokolenia: BG 1J 14-15.
patrz: PAMIĘTAĆ
– Ktory się przeciwia i wynosi nád to wszystko co się zowie Bogiem/ álbo co ma Boską cześć: ták iż on w kościele Bożym/ jáko BOG usiędzie; udawájąc się zá Bogá. Izali nie pámiętacie/ iż jeszcze z wámi będąc o tymem wam powiádał? BG 2Tes 2, 4-5.
patrz: PAMIĘTAĆ
– 25. Potem rzekł Jehu do Bádákierá hetmáná swego: Weźmi go/ á porzuć ná polu Nábotá Jezreelskiego: Abowiem pamiętasz/ gdysmy ja i ty jácháli społu zá Achabem ojcem jego/ że PAN wydał był przeciwko niemu tę pogroszkę. BG 2Krl 9, 25.
patrz: PAMIĘTAĆ
– Zaden sługá nie może dwiemá pánom służyć/ gdyż álbo jednego będzie miał w nienawiści/ á drugiego będzie miłował; álbo się jednego trzymáć będzie/ á drugim pogárdzi. Nie możecie Bogu służyć i mámmonie. BG Łk 16, 13.
patrz: PAN
– A bespiecznie sobie poczynájąc w Imieniu PAná JEzusowym/ mowił y gadał z Grekami: á oni się stáráli/ jákoby go zábić. BG Dz 9, 29.
patrz: PAN
– A náwierzchu w pośrzod jego będzie rozpor: ktory rozpor obwiedziesz brámą plecioną w páncerzowy wzor/ áby się nie rozdzierał. II Mojż, 38,32. BG 1J 38, 32.
patrz: PANCERZOWY
– Opony białe/ zielone y hyácintowe záwieszono ná sznurách bisiorowych/ y szárłatnych/ ná kolcách śrebrnych/ y na słupách mármurowych: łożá złote/ y śrebrne ná tle kryształowym/ y Mármurowym/ y Páryowym/ y Sochárowym. BG Est I, 6.
patrz: PARJOWY
– Roku czwartego, miesiąca Kwietnia, założony jest dom Pański; 38. A roku jedenastego, miesiąca Października, (ten jest miesiąc ósmy,) dokonany jest dom ze wszystkiem naczyniem jego i ze wszystkiem, co do niego należało. BG 1Krl 6.
patrz: PAŹDZIERNIK
– Ludem świętym będźiećie mi/ á mięsa ná polu rozszárpánego jeść nie będźiećie: psom je wyrzućićie. BG Wj 22, 31.
patrz: PIES
– NIe dawajćie świętego psom; ani miecćie pereł wászych przed świnie: by ich snadź nie podeptáły nogámi swymi; y obroćiwszy śię/ nie rozszárpáły was. BG Mt 7, 6.
patrz: PIES
– Przedniejszemu śpiewakowi/ jako; Nie zátracaj: Psálm y pieśń Asáfowá. BG Ps 75, 1.
patrz: PIEŚŃ
– Przedniejszemu śpiewakowi/ jako; Nie zátracaj: Psálm y pieśń Asáfowá. BG Ps 75, 1.
patrz: PIEŚŃ
– Od Zydow wźiąłem pięć kroć po cżterdźiestu plag/ bez jedney. BG 2Kor 11, 19.
patrz: PIĘĆKROĆ
– Y biorąc potráwy przed sobą dawał im: á dostáłá śię pięćkroć więtsza część Beniáminowi/ nád inne częśći onych wszystkich: y pili/ á pod pili sobie z nim. BG Rz 43, 34.
patrz: PIĘĆKROĆ
– Tedy śpiewał Izráel tę piosnkę: Wystąp studnio. BG Lb 21,17.
patrz: PIOSENKA, PIOSNKA, PIOSNKA, PIOSTKA
– A po siedmidziesięciu lat Tyr z nowu będzie miał piosnkę jáko piosnkę nierządnice. BG Iz 23,15.
patrz: PIOSENKA, PIOSNKA, PIOSNKA, PIOSTKA
– OD kończyn ziemi słyszymy piosnkę/ o sławie spráwiedliwego. BG Iz 24,16.
patrz: PIOSENKA, PIOSNKA, PIOSNKA, PIOSTKA
– Śpiewajcież mu piosnkę nową: dobrze mu y głośno grajcie. BG Ps 33,3.
patrz: PIOSENKA, PIOSNKA, PIOSNKA, PIOSTKA
– ZAśpiewam teraz miłemu memu piosnkę miłego mego/ o winnicy jego. BG Iz 5,1.
patrz: PIOSENKA, PIOSNKA, PIOSNKA, PIOSTKA
– Y Rozkazał Krol Aspenásowi przełożonemu nád komorniki swymi/ áby przyprowádził z synow Izráelskich/ y z násienia Krolewskiego/ y z Książąt/ Młodzieńce/ ná ktorychby nie było żadney zmázy/ á piękne ná wejrzeniu y dowcipne do wszelákiey mądrości/ y sposobne do umiejętności/ y dostąpienia jey: y ktorzyby byli sposobni/ áby stali w páłacu Krolewskim/ á uczyli się pismá y języká Cháldejskiego. BG Dn 1, 3-4.
patrz: PISMO
– Y głos cytrystow/ y śpiewakow/ y piszcżków/ y trębáczow więcey w tobie słyszány nie będżie; y żaden rzemieśnik wszelkiego rzemiosłá nie znajdżie się więcey w tobie; y grzmot młyná nie będzie więcey słyszány w tobie:[...]. BG Ap 18, 22.
patrz: PISZCZEK
– Tedy niektorzy z Epikurow y Stoikow Filozofowie/ spieráli się z nim: A niektorzy mowili: Coż wżdy ten plotká mowić chce? A drudzy; Zda się być opowiádáczem obcych bogow. Bo im JEzusá i zmartwychwstánie opowiádał. BG Dz 17,18.
patrz: PLOTKA
– A jesliby kto przecię jadł mięso tey ofiáry spokoiney/ dniá trzeciego/ nie będzie przyjemny ten/ ktory ją ofiárował: nie będzie mu płátna/ owszem obrzydliwością będzie/ á ktoby jadł z niey/ niepráwość swoję poniesie. BG Kpł VII, 18.
patrz: PŁATNY
– A słyszałby Ociec iey/ on ślub iey/ y obowiązek jey/ ktorym obowiązáłá duszę swoję/ á milczałby ná to Ociec jey/ tedy płátne będą wszytkie śluby iey/ y káżdy obowiązek ktorymby obowiązáłá duszę swą/ płátny będzie. BG Lb XXX, 5-6.
patrz: PŁATNY
– Niech mię bije spráwiedliwy/ á przyjmę to zá miłosierdzie: y niech mię gromi/ á będzie mi to zá nawyborniejszy olejek/ ktory niezárázi głowy mojey: Abowiem jescżeć modlitwá mojá płátna będzie przeciwko złości ich. BG Ps CXLI, 5.
patrz: PŁATNY
– Weźmicie też skrzynię Páńską/ y wstawcie ją na woz: á sztuki złote ktoreście ofiárowáli zá przewinienie/ włożcie w skrzynkę pobok jey. BG 1Sm 6, 8.
patrz: PO CICHU
– Pomáluczku będę ie wyrzucał od oblicza twego/ áż śię rozmnożysz a ośiędźiesz źiemię. BG Wj 23, 30.
patrz: PO MALUCZKU
– A gdy usłyszał Acháb te słowá/ rozdárł odzienie swoje/ á włożywszy wor ná ciáło swoje/ pościł/ y leżał w worze/ á chodził pomáluczku. BG 1Krl XXI, 27-28.
patrz: PO MALUCZKU
– Miały nad sobą [szarańczę] krola anjoła przepaści ktoremu imię po żydowsku Abbadon/ a po Grecku ma imię Apollyon. BG Ap 9, 11.
patrz: PO ŻYDOWSKU
– Ale y nieprzyjacioły moje/ ktorzy nie chcieli ábym krolował nád nimi przywiedźcie tu/ á pobijcie przede mną. BG Łk XIX, 27-28.
patrz: POBIĆ
– Abowiem jeszcze był ná jednego z nich nie zstąpił [Duch Św.]; ále tylko pochrzczeni byli w Imię PAná IEzusowe. BG Dz VIII, 16.
patrz: POCHRZCZONY
– Ząda i bárdzo teskni duszá mojá/ do sieni PAńskich: serce moje y ciáło moje pochutniwa sobie do Bogá żywego. BG Ps 84,3.
patrz: POCHUTNIWAĆ, POCHUTNYWAĆ
– BG Iz LXVI, 15.
patrz: POCZWÓRNIE
– Jesliby przy podkopywaniu zastany był złodziy/ a ubity będąc umarłby/ kto zabił, nie będzie winien krwie. BG Wj 22,2 22,2 .
patrz: PODKOPYWANIE
– Synu człowieczy/ podnieś láment nád Krolem Tyrskim [...]. BG Ez 28, 12.
patrz: PODNIEŚĆ
– Y podniosą nád tobą [Tyrem] láment/ Y rzeką do ciebie: Iákoś zginęło o miásto! BG Ez 26, 17.
patrz: PODNIEŚĆ
– Biádá/ bo wielki jest ten dzień/ ták/ że mu nie było podobnego; ale jakiżkolwiek jest czás vtrapienia Jákobowego/ przecię z niego wybáwiony będzie. BG Jr 30, 7.
patrz: PODOBIEN, PODOBNY
– Y przyszłá száráńcza ná wszystkę ziemię Egipską/ y przypádłá ná wszystkie gránice Egipskie bárzo cięszka: przed tym nie było tey podobney száráńczy/ y po niey nie będzie tákowá. BG Wj 10, 14.
patrz: PODOBIEN, PODOBNY
– Człowiekowi podobnemu tobie/ niezbożność twojá zászkodzi: á Synowi człowieczemu pomoże spráwiedliwość twojá. BG Hi 35, 8.
patrz: PODOBIEN, PODOBNY
– Bo poburzył Ołtarze obce/ y wyżyny/ y podrzuzgotał báłwany ich/ y wyrąbał gáje ich. BG 2Krn 14,3 (s.462).
patrz: PODRUZGOTAĆ, PODRZUZGOTAĆ
– Trochę się przespisz/ trochę podrzemiesz/ trochę złożysz ręce. BG Prz 24, 33.
patrz: PODRZEMAĆ
– ROZDZIAL V. Grzech zámilczenia prawdy: 2. Ofiárá zá pokalánie śię wieczystym dotknieniem. BG Kpł 105.
patrz: POKALANIE
– A od onego czasu prosili o króla. I dał im Bóg Saula, syna Cysowego, męża z pokolenia Benjaminowego, przez lat czterdzieści. BG Dz 13, 21.
patrz: POKOLENIE
– Mówię tedy: Izali Bóg odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże: Albowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego, z pokolenia Benjaminowego, BG Rz 11, 1.
patrz: POKOLENIE
– Náliczono jch z pokolenia Gádowego/ czterdzieści y pięć tysięcy/ y sześć set y pięćdziesiąt. BG Lb 1, 25.
patrz: POKOLENIE
– Potym pokolenie Gádowe: á Hetmánem nád Syny Gádowymi Eliásáf Syn Rehuelow: BG Lb 2, 14.
patrz: POKOLENIE
– A w pokoleniu Gádowym/ Rámot w Gáláád/ y przedmieścia jego: y Máhánáim y przedmieścia jego. BG 1Krn 6, 80.
patrz: POKOLENIE
– Oto tworzył szarańczę gdy napierwey począł odrastać potraw: gdy oto potraw był po pokoszeniu krolewskim. BG Am VII, 1.
patrz: POKOSZENIE
– BG Tt .
patrz: POLNY
– Wymierzył stronę od Wschodu słońcá laską pomiáru/ ná piąci set lask/ laski pomiárowey w około. BG Ez 42, 16.
patrz: POMIAROWY
– Biádá mieszkájącym w krájinie pomorskiey/ narodowi Ceretejczykow: słowo PAńskie przeciwko wam iest o ziemio Chánánejska Filystyńczykow! że cię ták wytrácę/ áby nie było obywátelá. Y będzie krájina pomorska owczárniámi y budámi pásterskimi/ y oborą dla trzod. BG So 2, 5.
patrz: POMORSKI
– A ktoby śię wywyższał/ będźie poniżony: á ktoby śię poniżał/ będźie wywyższony. BG Mt 8.
patrz: PONIŻAĆ SIĘ
– Y usłyszałem licżbę popiecżętowánych: ktorych sto y cżterdźieśći y cżtery tyśiące popiecżętowano/ ze wszystkich pokoleń synow Izraelskich: 5. Z pokolenia Judowego/ dwánaśćie tyśięcy popiecżętowánych: z pokolenia Rubenowego/ dwánaśćie tyśięcy popiecżętowánych. BG Ap 271.
patrz: POPIECZĘTOWANY
– Ktorym rzekł; Zrzućcie ją. Y zrzucili ją; Y popryskáłá się ściáná y konie krwią jey; y podeptał ją. BG 2Krl 9, 33.
patrz: POPRYSKAĆ SIĘ
– Tedy wszedł IEzus do Kośćiołá Bożego/ y wygnał wszystkie przedawájące/ y kupujące w kośćiele: á stoły tych co pieniędzmi hándlowali/ y stołki przedawájących gołębie poprzewracał... BG Mt 25.
patrz: POPRZEWRACAĆ
– Pospieszże się ná srogie popustoszenie: o jáko wszystko poburzył nieprzyjaciel w Swiątnicy! BG Ps LXXIV, 3.
patrz: POPUSTOSZENIE
– [Jeść nie będziecie] Y Pelikaná/ y Porfirioná [...] Ani Bocianá/ áni Sojki/ według rodzáju ich... BG Pwt XIV, 17.
patrz: PORFIRION
– Potym jest widźiány od Jákubá/ potym od wszystkich Apostołow. 8. A ná ostátek po wszystkich ukazał śię y mnie/ jáko poronionemu płodowi. BG 1Kor 188.
patrz: PORONIONY
– BG .
patrz: POROZBIJAĆ SIĘ
– Widziałem cudzołostwá twoje/ y poryzánie g twoje/ sprosność wszeteczeństwá twego h ná págorkách, y ná polu: widziałem mowie obrzydliwości twoje. BG Jr XIII, 27.
patrz: PORYZANIE
– Y rzekł Iozef do ludu: otom was teraz poskupował/ y źiemię wásze Fáráonowi/ otoż maćie naśienie/ pośijćież tedy role. BG Rdz 52.
patrz: POSKUPOWAĆ
– Káżdy dar ofiáry twojey śniedney/ solą posolisz: á nie odejmiesz soli przymierza Bogá twojego od ofiáry twojey śniedney: przy káżdey ofierze twojey/ ofiárowáć będźiesz sol. . [.:interp] BG Kpł 102.
patrz: POSOLIĆ
– Weźmiesz też piersi z báráná poświęcenia/ ktore należą Aáronowi/ y obracáć je będziesz tám y sám/ zá ofiárę obracánia przed P A N E M/ á to będzie dział twoj. BG Wj 29, 26.
patrz: POŚWIĄCENIE, POŚWIĘCENIE
– BAráná też poświącánia weźmiesz/ y uwárzysz mięso jego ná miejscu świętym. BG Wj 29, 31.
patrz: POŚWIĄCENIE, POŚWIĘCENIE
– Wszystkiego záśię bydłá ná Ofiárę spokojną było wołow dwádźieśćiá y cztery/ báránow sześćdźieśiąt/ kozłow sześćdźieśiąt/ báránkow sześćdźieśiąt: Toć było poświącánie Ołtarzá po pomázániu jego. BG Lb 147.
patrz: POŚWIĘCANIE
– A száty święte ktore są Aáronowe/ zostáną synom jego po nim/ áby pomázywáni byli w nich/ á były poświącáne w nich ręce jch. BG Wj 87.
patrz: POŚWIĘCANY
– Dla tegoż ták mowi PAn: Wyście mię nie usłucháli/ ábyście ogłosili wolność káżdy brátu swemu/ y káżdy bliźniemu swemu: Otoż ja przeciwko wam ogłaszam wolność/ mowi PAn/ mieczá/ moru/ y głodu: á podam was ná potłukánie/ po wszystkich krolestwách ziemie. BG Jr XXXIV, 17.
patrz: POTŁUKANIE
– Abowiem prześládowáć je będę miecżem/ głodem y morem: y dam je ná potłukánie po wszystkich krolestwách ziemie/ ná przeklęctwo/ y ná zdumienie/ owszem ná poświstánie/ y ná urągánie miedzy wszystkimi narody tám gdzie je zápędzę. BG Jr XXIX, 18.
patrz: POTŁUKANIE
– Zadnego niwcżym nie bawájąc [!] zgorszenia; áby nie było nágánione usługowánie násze. Ale we wszystkim zálecájąc sámych siebie/ jáko słudzy Boży w wielkiey cierpliwości/ w uciskách/ w niedostátkách/ w utrapieniách: W ráziech/ w więzieniách/ w potłukániu/ w pracách/ w niedosypiániách/ w pościech [...]. BG 2Kor VI, 5.
patrz: POTŁUKANIE
– BO ták mowi Pánuący PAN: Przywiodę na nie wojsko/ á podam je ná potłukánie y ná łup. BG Ez XXIII, 46-47.
patrz: POTŁUKANIE
– Y podam je ná potłukánie się po wszystkich krolestwách ziemie/ dla Mánássesá syná Ezechiászá Krolá Iudskiego/ zá to co ucżynił w Ieruzalemie. BG Jr XV, 4.
patrz: POTŁUKANIE SIĘ
– Huć cudzoziemcow potłumiłeś/ jáko gorącość w suszą: jáko gorącość cieniem obłoku/ ták okrucieństwo okrutnikow potłumione. BG Iz XXV, 5.
patrz: POTŁUMIĆ
– Huć cudzoziemcow potłumiłeś/ jáko gorącość w suszą: jáko gorącość cieniem obłoku/ ták okrucieństwo okrutnikow potłumione. BG Iz XXV, 5.
patrz: POTŁUMIONY
– ZBierajcie się narodowie/ wszákże potłumieni będziecie. Przyjmujcie w uszy wszyscy w dálekiey ziemi: Przepászcie się/ wszákże potłumieni będziecie: przepászcie się/ wszákże potłumieni będziecie. Wnidźcie w rádę/ á będzie rozerwána: námowcie się/ á nie ostoji się: Bo Bog z námi. BG Iz VIII, 9-10.
patrz: POTŁUMIONY
– Będziecie też mieli miejsce zá Oobozem/ gdzie będziecie wychodzili ná potrzebę przyrodzoną [...]. BG Pwt 23, 12.
patrz: POTRZEB, POTRZEBA
– Srébrá/ álbo złotá/ álbo száty nie pożądałem od nikogo. Owszem sámi wiecie/ że mojim potrzebom/ y tych ktorzy są ze mną/ służyły te ręce. BG Dz 20, 33-34.
patrz: POTRZEB, POTRZEBA
– Albowiem o co byśmy się modlić mieli, jako potrzeba, nie wiemy; ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownem. BG Rz 8, 26.
patrz: POTRZEBA
– Tákże i stáre niewiásty a niech chodzą w ubierże przystojnym/ iáko przystoji świętym: niech nie będą potwarliwe/ nie kochájące śię w wielu winá/ pocżćiwych rzeczy náucżájące. BG Tt 2,3.
patrz: POTWARLIWY
– Zony tákże (ńiech máją) poważne/ nie potwarliwe/ trzeźwe/ wierne we wszystkim. BG 1Tm 3, 11.
patrz: POTWARLIWY
– NAyduiemy w Dźieiách Oycá ś. Bernátá/ iż gdy ná poświącánie nowego Kośćiołá Fusciáńskiego Klasztoru wezwány był/ niezliczona wielkość much dla cuchu swieżego wapná/ ktorym był Kośćioł potynkowan/ táki niepokoy do Kośćiołá wchodzącym spráwowáłá/ iż sie bráćia barzo obawiáli/ by snadź dla tego/ Akt zacny poświącánia/ ktory názáiutrz miałbydź odpráwowan/ przeszkody nie odniosł. BG Pwt 213.
patrz: POTYNKOWAĆ
– A będą trupy twoje pokarmem wszelkiemu ptastwu powietrznemu , i zwierzowi ziemskiemu, a nie będzie, kto by ich odpędził. BG Pwt 28.
patrz: POWIETRZNY
– Dali trupy sług twoich na pokarm ptastwu powietrznemu , ciała świętych twoich bestyjom ziemskim. BG Ps 79.
patrz: POWIETRZNY
– A wziąwszy Resfa, córka Ai, wór, ropostarła go na skale, na początku żniwa, ażby na nie kropił deszcz z nieba, i nie dopuszczała ptastwu powietrznemu , padać na nie we dnie, ani zwierzowi polnemu w nocy. BG 2Sm 21.
patrz: POWIETRZNY
– Nadto rzekł Filistyńczyk do Dawida: Pójdź do mnie, a dam ciało twoje ptastwu powietrznemu i bestyjom polnym. BG 1Sm 17.
patrz: POWIETRZNY
– Tego, który umrze z domu Achabowego w mieście, psy zjedzą, a tego, który umrze na polu, zjedzą ptaki powietrzne . BG 1Krl 21.
patrz: POWIETRZNY
– Tego, który z rodu Baazy umrze w mieście, zjedzą psy, a tego, który umrze na polu, zjedzą ptaki powietrzne . BG 1Krl 16.
patrz: POWIETRZNY
– Tego, który z domu Jeroboamowego umrze w mieście, zjedzą psy, a który umrze na polu, zjedzą ptaki powietrzne , ponieważ Pan wyrzekł. BG 1Krl 14.
patrz: POWIETRZNY
– Dziś cię poda Pan w ręce moje, a zabiję cię, i odejmę głowę twoję od ciebie, a dam trupy wojska Filistyńskiego ptastwu powietrznemu , i bestyjom ziemskim; a pozna wszystka ziemia, że jest Bóg w Izraelu; I dozna wszystko to zgromadzenie, że nie mieczem, ani oszczepem wybawia Pan, gdyż Pańska jest walka, a poda was w ręce nasze. BG 1Sm 17.
patrz: POWIETRZNY
– PRzetoż, brácia święci/ powołánia niebieskie[go] uczestnicy/ obaczcie Apostołá i Náwyższego Kápłaná wyznánia nászego, CHrystusá JEzusá: BG Hbr 3, 1.
patrz: POWOŁANIE
– Ktory nas zbáwił y powołał powołániem świętym: nie według uczynkow nászych/ ále według postánowienia swego y łáski/ ktora nam jest dána w Chrystusie JEzusie przed czásy wiecznymi: BG 2Tm 1, 9.
patrz: POWOŁANIE
– Dla czego też modlimy się záwsze zá was/ áby Bog nasz godnymi was uczynił powołánia tego/ y wypełnił wszystko upodobánie dobrotliwości swojej, y skutek wiáry w mocy. BG 2Tes 1, 11.
patrz: POWOŁANIE
– Káżdy w tym powołániu/ w ktorym powołány jest/ niech zostawa. BG 1Kor 7, 20.
patrz: POWOŁANIE
– WIdzicie zájiste powołánie wásze/ brácia/ iż nie wiele mądrych według ciáłá/ nie wiele możnych/ nie wiele zacnego rodu: Ale co głupiego jest u świátá tego/ to wybrał Bog/ áby záwstydził mądre: á co mdłego u świátá/ wybrał Bog/ áby záwstydził mocne. BG 1Kor 1, 26-27.
patrz: POWOŁANIE
– Proszę was tedy ja więzień w PAnu ábyście chodzili ták jáko przystoji ná powołánie/ ktorym jesteście powołáni: Ze wszeláką pokorą y cichością/ y z nieskwápliwością znosząc jedni drugich w miłości. BG Ef 4,1-2.
patrz: POWOŁANIE
– Ale jedno czynię, że tego, co zá mną jest, zápámiętywájąc/ á do tego się, co przede mną jest spiesząc/ bieżę do kresu ku zákłádowi powołánia onego Bożego/ ktore jest z góry w CHrystusie JEzusie. BG Flp 3, 14.
patrz: POWOŁANIE
– Jedno jest ciáło/ y jeden duch; jáko też jesteście powołáni w jedney nádziejey powołánia wászego. BG Ef 4,4.
patrz: POWOŁANIE
– A żeby oświecił oczy myśli wászej/ ábyście wiedzieli ktora jest nádziejá powołánia jego/ y ktore jest bogáctwo chwały dziedzictwá jego w świętych: BG Ef 1, 18.
patrz: POWOŁANIE
– Przetoż, brácia, ráczey się stárajcie abyście powołánie y wybránie wásze mocne czynili: ábowiem to czyniąc/ nigdy się nie potkniecie. BG 2P 1, 10.
patrz: POWOŁANIE
– Powstańże teraz nędznico, a obejzrzyj się, niemasz za tobą poganiacza na bachmacie żadnego, odwiązano od ciebie powrozy, wracaj się do miłej ojczyzny twojej, z którą już, już miałaś się była pożegnać na wieki. BG 269.
patrz: POWSTAĆ
– Poczynili też dzwonki ze złotá szczerego/ y pozáwieszáli one dzwonki miedzy one jábłká gránatowe/ u podołká płaszczá w około/ w pośrod jábłek gránatowych. BG Wj 99.
patrz: POZAWIESZAĆ
– NIechże tedy nie kroluje grzech w śmiertelnym ćiele wászym/ żebyśćie mu posłuszni byli w pożądliwosćiach jego. BG Rz 165.
patrz: POŻĄDLIWOŚĆ
– Y zápuśćił ten ktory śiedźiał ná obłoku/ śierp swoj ná źiemię/ y pożęta jest żiemiá. BG Ap 276.
patrz: POŻĘTY
– A teraz przyszedł pożyczalnik, aby sobie wziął dwóch synów moich za niewolniki. BG 2Krl 4,1.
patrz: POŻYCZALNIK
– MEfiboset tákże wnuk Saulow/ wyjáchał przeciw Krolowi; ktory áni chędożył nog swojich/ áni cżosał brody swojey/ áni prał szat swojich/ od dniá/ ktorego był wyszedł Krol/ áż do dniá/ ktorego się wrocił w pokoju. BG 2Sm XIX, 24-25.
patrz: PRAĆ
– Ktory wypuszczasz źrzodłá po dolinách/ áby płynęły między gorámi: A napoj dawáły wszystkiemu zwierzowi polnemu: á z nich gászą leśni osłowie prágnienie swoje. BG Ps 104, 10-11.
patrz: PRAGNIENIE
– PROROCTWO ABAKUKOWE. Prorok Abákuk/ uskarzywszy się ná wielką niezbożność ludu Judskiego/ przepowiáda zburzenie jego przez Tháldejczyki. BG Ha tyt., streszcz.
patrz: PROROCTWO
– A Gdy usłyszał Azá te słowa/ y proroctwo Obedá Proroká/ zmocnił się/ y zniosł obrzydliwości ze wszystkiey ziemie Judskiey/ y Benjámińskiey/ y z miast ktore był pobrał ná gorze Efrájm: y odnowił Ołtarz Páński/ ktory był przed przysionkiem Páńskim. BG 2Krn 15:8.
patrz: PROROCTWO
– PROROCTWO AGGEVSZOWE. BG Ag tyt.
patrz: PROROCTWO
– PROROCTWO ABDYASZOWE. ROZDZIAŁ JEDEN. BG Ab 1, tyt. rozdz..
patrz: PROROCTWO
– A ostátek spraw Sálomonowych/ pierwszych y ostátnich/ zápisano w Księgách Nátáná proroká/ y w proroctwie Achiaszá Sylonitczyká/ y w widzeniách Jáddy widzącego/ który prorokował przeciw Jeroboámowi/ Synowi Nábátowemu. BG 2Krn 9:29.
patrz: PROROCTWO
– Przetoż teraz pośli a zbierz do mnie wszystkiego Izráelá/ ná gorę Kármel; y Prorokow Báálowych cztery stá y pięćdziesiąt; przytym proroków gájowych cztery stá/ ktorzy jadáją z stołu Jezábele. BG 1Krl 18, 19.
patrz: PROROK
– Przetoż teraz pośli a zbierz do mnie wszystkiego Izráelá/ ná gorę Kármel; y Prorokow Báálowych cztery stá y pięćdziesiąt; przytym proroków gájowych cztery stá/ ktorzy jadáją z stołu Jezábele. BG 1Krl 18, 19.
patrz: PROROK
– Tákże przy prorokách Sámáryjskich widziałem głupstwo: Prorokowáli przez Báále. BG Jr 23, 13. BG Jr, 23, 13.
patrz: PROROKOWAĆ
– Tedy wziąwszy szydło/ przekolesz ucho jego ná drzwiách/ y będzie sługą twojim ná wieki: toż y służebnicy swey uczynisz. BG Pwt 15, 17.
patrz: PRZEKŁÓĆ, PRZEKŁUĆ, PRZEKŁUĆ
– Tedy przywiedzie go PAN jego do Sędziow/ á postáwi go u drzwi/ álbo u podwojá/ y przekole mu PAN jego ucho jego szydłem/ y będzie mu niewolnikiem ná wieki. BG Wj 21, 6.
patrz: PRZEKŁÓĆ, PRZEKŁUĆ, PRZEKŁUĆ
– Ofiary y obiáty niechciałeś/ áleś mi przekłoł vszy: cáłopálenia y ofiáry zá grzech nie żądałeś. BG Ps 40, 7.
patrz: PRZEKŁÓĆ, PRZEKŁUĆ, PRZEKŁUĆ
– Wszákże jesliby ná łyśinie/ álbo ná tym przełyśieniu okazáłá śię blizná biała/ á zczerwieniáłáby: trąd wyrosł z łyśiny jego/ álbo z przełyśienia jego. BG Kpł 13,42.
patrz: PRZEŁYSIENIE
– Miały nad sobą [szarańczę] krola anjoła przepaści ktoremu imię po żydowsku Abbadon/ a po Grecku ma imię Apollyon. BG Ap 9, 11.
patrz: PRZEPAŚĆ
– Lecz śmierć krolowáłá od Adámá áż do Mojżeszá/ y nád tymi ktorzy nie grzeszyli ná podobieństwo przestępstwá Adámowego/ ktory jest wzorem onego ktory miał przyść. BG Rz 5, 14.
patrz: PRZESTĘPSTWO
– Wszákże jesliby Kápłan obaczył yż przyczernieyszym będźie zárázá/ po wyprániu swym: odedrze ją od száty álbo od skory/ álbo od skory/ álbo od osnowy/ álbo od wątku. BG Kpł 13, 56.
patrz: PRZYCZERNIEJSZYM
– A oględując onę zárázę/ ujrzyli [kapłan] zárázę ná ścienie domu/ jákoby dołki czarne/ przyźieleńszym/ álbo przyczerwieńszym/ á ná pojrzeniu byłoby głębsze niż ściáná. BG Kpł 14, 37.
patrz: PRZYCZERWIEŃSZYM
– Y otworzyły śię ocży ich: y przygroźił im srodze IEzus... BG Mt 11.
patrz: PRZYGROZIĆ
– A serce ich nie było szczere przed nim/ áni wiernymi byli w przymierzu jego... BG Ps 590.
patrz: PRZYMIERZE, PRZYMIERZE, PRZYMIRZE
– Abowiem gdysmy byli w ćiele/ namiętnośći grzechow ktore śię wzniecáły przez Zakon/ mocy dokázywáły w cżłonkách nászych ku przynoszeniu owocu śmierći. BG Rz 166.
patrz: PRZYNOSZENIE
– Abowiem ktore on przejrzał/ te też przenáznácżył/ áby byli przypodobáni obrázowi Syná jego; żeby on był pierworodnym miedzy wielą braći. BG Rz 167.
patrz: PRZYPODOBANY
– A widząc Oślicá Aniołá Páńskiego/ przyćiskáłá śię do płotá/ ták yż przypárłá nogę Báláámowę do śćiány: á on znowu ją bił... BG Lb 165.
patrz: PRZYPRZEĆ
– Będziecie też mieli miejsce zá Oobozem/ gdzie będziecie wychodzili ná potrzebę przyrodzoną [...]. BG Pwt 23, 12.
patrz: PRZYRODZONY
– Nie miejćie względu ná Osoby przy sądźie: ták máłego jáko wielkiego/ wysłuchywajćie: nie bojćie śię nikogo/ ábowiem sąd Boży jest: á jesliby co przytrudniejszym było ná was/ odnieśiećie do mnie/ á ja tego przesłucham. BG Pwt 184.
patrz: PRZYTRUDNIEJSZY
– Czyha w skrytym miejscu/ jako lew w jamie swojej: dybie/ jakoby uchwycił ubogiego. ułapiwszy go/ ciągnie do sieci swojej. 10 Przypada/ przytula się/ i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich. BG Ps 556.
patrz: PRZYTULAĆ SIĘ
– A Iozef wziąwszy ono ciáło/ uwinął je w cżyste prześcierádło. Y położył je w nowym grobie swojim/ ktory był w opoce wykował: á przywáliwszy do drzwi grobowych kámień wielki/ odszedł. BG Mt XVII, 59-61.
patrz: PRZYWALIĆ
– BG Sdz XVI, 13.
patrz: PRZYWIĆ
– A oględując onę zárázę/ ujrzyli [kapłan] zárázę ná ścienie domu/ jákoby dołki czarne/ przyźieleńszym/ álbo przyczerwieńszym/ á ná pojrzeniu byłoby głębsze niż ściáná. BG Kpł 14, 37.
patrz: PRZYZIELEŃSZYM
– Ojcowie nászy ná tey gorze chwalili Bogá á wy powiádacie/ że w Jeruzalem jest miejsce/ kędy przyzwojita chwalić. BG J 4, 20.
patrz: PRZYZWOITA
– Psálm Asáfow. ZAjisteć dobry jest Bog Jzráelowi/ tym ktorzy są czystego sercá. BG Ps 73, 1.
patrz: PSALM
– Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuná/ Psálm Asáfow. BG Ps 77, 1.
patrz: PSALM
– I co siejesz/ nie siejesz ciáłá, ktore ma potym wyrość/ ále gołe ziárno/ jáko się tráfi álbo pszeniczne/ álbo jákiekolwiek inne. BG 1Kor 15, 37.
patrz: PSZENICZNY
– A będą trupy twoje pokarmem wszelkiemu ptastwu powietrznemu , i zwierzowi ziemskiemu, a nie będzie, kto by ich odpędził. BG Pwt 28.
patrz: PTACTWO, PTASTWO
– Dziś cię poda Pan w ręce moje, a zabiję cię, i odejmę głowę twoję od ciebie, a dam trupy wojska Filistyńskiego ptastwu powietrznemu , i bestyjom ziemskim; a pozna wszystka ziemia, że jest Bóg w Izraelu; I dozna wszystko to zgromadzenie, że nie mieczem, ani oszczepem wybawia Pan, gdyż Pańska jest walka, a poda was w ręce nasze. BG 1Sm 17.
patrz: PTACTWO, PTASTWO
– Nadto rzekł Filistyńczyk do Dawida: Pójdź do mnie, a dam ciało twoje ptastwu powietrznemu i bestyjom polnym. BG 1Sm 17.
patrz: PTACTWO, PTASTWO
– A wziąwszy Resfa, córka Ai, wór, ropostarła go na skale, na początku żniwa, ażby na nie kropił deszcz z nieba, i nie dopuszczała ptastwu powietrznemu , padać na nie we dnie, ani zwierzowi polnemu w nocy. BG 2Sm 21.
patrz: PTACTWO, PTASTWO
– Dali trupy sług twoich na pokarm ptastwu powietrznemu , ciała świętych twoich bestyjom ziemskim. BG Ps 79.
patrz: PTACTWO, PTASTWO
– Tego, który z rodu Baazy umrze w mieście, zjedzą psy, a tego, który umrze na polu, zjedzą ptaki powietrzne . BG 1Krl 16.
patrz: PTAK
– Tego, który z domu Jeroboamowego umrze w mieście, zjedzą psy, a który umrze na polu, zjedzą ptaki powietrzne , ponieważ Pan wyrzekł. BG 1Krl 14.
patrz: PTAK
– Tego, który umrze z domu Achabowego w mieście, psy zjedzą, a tego, który umrze na polu, zjedzą ptaki powietrzne . BG 1Krl 21.
patrz: PTAK
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: PUCHACZ, PUCHACZ, PUHACZ
– A rádá Achitofelowá/ ktorą dawał byłá ná on czás w tákiey wadze, jákoby się kto rádził Bogá. Tákować byłá wszelka rádá Achitofelowá/ jáko u Dawidá/ ták u Absálomá. BG 2Sm 16, 23.
patrz: RADA
– Tedy dano znáć Dawidowi/ mowiąc: Achitofel jest z tymi/ ktorzy się zbuntowáli z Absálomem. Y rzekł Dawid: O Pánie/ proszę/ obroć w głupstwo rádę Achitofelowę. BG 2Sm 15, 31.
patrz: RADA
– Tedy rzekł Absálom/ y wszyscy mężowie Izráelscy; Lepsza jest rádá Chusájego Aráchity/ niż rádá Achitofelowá: Abowiem PAN był postánowił/ áby rozerwána byłá rádá Achitofelowá/ ktora byłá dobra; á ták áby przywiodł PAN złe ná Absálomá. BG 2Sm 17, 14.
patrz: RADA
– Ale jesli się do miástá wrocisz/ á rzeczesz do Absálomá Krolu/ sługą twojim będę: bom był sługą Ojcá twego z dawná/ ále teraz jam sługą twojim: tedy mi obrocisz wniwecz rádę Achitofelowę. BG 2Sm 15,34.
patrz: RADA
– Abym ćię błogosłáwił zá żywotá mego, á w Imieniu twojim ábym podnosił ręce moje. Jáko tłustośćią y sádłem byłáby tu násycona duszá mojá/ á rádosnym warg śpiewániem wychwaláłyby ćię ustá moje. BG Ps 63, 5-6.
patrz: RADOSNY, RADOSNY, RADOŚNY
– Tákże wszyscy Stárszy miástá onego/ ktore jest nabliższe zábitego/ umyją ręce swoje/ nád jáłowicą śćiętą w dolinie. BG Pwt 21, 6.
patrz: RĘKA
– Teć są księgi rodzájow Adámowych w dzień ktorego stworzył Bog człowieká: ná podobieństwo Boże uczynił go. BG Rdz 5, 1.
patrz: RODZAJ
– Tákże wszystkie dziesięciny/ z rogátego bydłá y z drobnego bydłá/ wszystkiego co przechodzi pod laską pásterską, káżde dziesiąte/ będzie poświęconePánu [!]. BG Kpł XXVII, 32-33.
patrz: ROGATY
– Częstszy byli Názirejczycy jego nád śnieg. jáśniejszy nád mleko/ rumieńsze ciáłá ich niżeli drogie kámienie/ jákoby z Száfiru wyciesáni byli [...]. BG Lm IV, 7-8.
patrz: ROMIANY, RUMIANNY, RUMIANY, RUMIANY, RUMIENNY, RUMIONY
– A Ochoziasz spadł przez kratę Sale swey/ ktorą miáł w Sámáryjey/ y rozniemogł się: y wypráwił posły/ mowiąc im/ Idźcie/ poradźcie się Beelzebubá/ Bogá Akkárońskiego/ jeżeli powstánę z tey choroby? BG 1Krl 1, 2.
patrz: ROZNIEMÓC SIĘ
– A oto byłá tám niewiástá/ ktora miáłá duchá niemocy ośmnaście lat: á byłá skurcżona/ ták/ iż się żadną miárą nie mogłá rozprostowáć. BG Łk XIII, 11-12.
patrz: ROZPROSTOWAĆ SIĘ
– Przetoż był gniew Páński nád Judą/ y nád Jeruzalem/ á podał je ná rozproszenie/ ná spustoszenie/ y ná pośmiech/ jáko sámi widzicie ocżymá wászymi. BG 2Krn XXIX, 8-9.
patrz: ROZPROSZENIE, ROZPROSZENIE, ROZPRÓSZENIE, ROZPRUSZENIE
– Tę gdy ujrzał IEzus/ záwołał jey do siebie/ y rzekł jey: Niewiásto uwolnionaś od niemocy twoiey. Y włożył ná nię ręce. A zárázem rozprościłá się/ y chwaliłá Bogá. BG Łk XIII, 12-14.
patrz: ROZPROŚCIĆ SIĘ
– Bo się boję/ bym snadź przyszedszy, nie ználazł was tákimi/ jákimibym nie chciał: á ja też żebym nie był ználeziony od was/ jákiegobyście wy nie chcieli: by snadź miedzy wami nie było swarow/ zazdrości/ gniewow/ zwad/ obmowisk/ mruczenia/ nadymánia/ y rozterków. BG 2Kor 12, 20.
patrz: ROZTERK, ROZTERK, ROZTYRK
– Bo gdzie jest zawiść y zájątrzenie/ tám y rosterki y wszeláka zła spráwá. BG Jk 3, 16.
patrz: ROZTERK, ROZTERK, ROZTYRK
– Nápawałem was mlekiem/ á nie karmiłem was pokármem/ boście jeszcze nie mogli znieść; owszem y teraz jeszcze nie możecie: Gdyż jeszcze cielesnymi jesteście. Bo ponieważ między wámi jest zazdrość/ y swary/ y rosterki/ azażeście nie cieleśni/ y według człowieká nie chodzicie? BG 1Kor 3, 3.
patrz: ROZTERK, ROZTERK, ROZTYRK
– Świádká fałszywego ktory mówi kłamstwo/ y tego ktory sieje rosterki miedzy brácią. BG Prz 6, 19.
patrz: ROZTERK, ROZTERK, ROZTYRK
– Potym stáło się słowo PAńskie do mnie/ mowiąc: Co widzisz Jeremiaszu? Y rzekłem: Widzę rozgę Migdałową. BG Jr 1:11.
patrz: RÓZGA
– BIádá Assurowi/ rozdze gniewu mego: chociaż kij rozgniewánia mego jest w ręku jego. BG Iz 10:5.
patrz: RÓZGA
– Nie odejmuj od młodego kárności: bo jesli go ubijesz rozgą/ nie umrze. Ty go bji [!] rozgą/ á duszę jego z piekłá wyrwiesz. BG Prz 23:13-14.
patrz: RÓZGA
– Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach. BG Pnp 2,1.
patrz: RÓŻA
– Weselić się z tego będzie pustynia i miejsce leśne, a rozraduje się i zakwitnie jako róża. BG Iz 35: 1.
patrz: RÓŻA
– Bo wyciągnął przeciw Bogu rękę swą/ á przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się. Nátrze nań/ ná szyję jego, z gęstymi y wyniosłymi tarcżámi swymi. Bo okrył twarz swą tłustością swoją: áfałdow mu się nácżyniło ná słábiznie. Y mieszka w miástách popustoszonych/ y w domách w ktorych nie mieszkano/ ktore się miáły obrocić w kupę rumu. BG Hi XV, 25-29.
patrz: RUM
– Nie zápátruj się ná wino gdy się rumieni/ y gdy wydawa w kubku [...] swoję: á prosto wyskákuje. Bo ná koniec jáko wąż ukąsi: á jáko żmijá uszczknie. BG Prz 31-33.
patrz: RUMIENIĆ SIĘ
– Rozpráwiał też o drzewách/ począwszy od Cedru/ ktory jest ná Libánie/ áż do Hysopu/ ktory wyrasta z ściány: Mowił też o zwierzętách y o ptakách/ y o gádzinách/ y o rybách. BG 1Krl 4, 33.
patrz: RYBA
– Abyście się snadź nie popsowáli/ y nie cżynili sobie rytego Báłwaná/ albo obrázu wszelkiego podobieństwá/ kształtu mężczyzny álbo niewiásty. BG Pwt 4, 16.
patrz: RYTY
– Y wylewáli krew niewinną/ krew synow swojich/ y corek swojich ktore ofiárowáli báłwanom rytym Chánánejskim. BG Ps 106, 38.
patrz: RYTY
– Albowiem tak był rozkazał król wszystkim rządcom domu swego, aby czynili według woli każdego. BG Est 1.
patrz: RZĄDCA, RZĄDCA, RZĄDZCA, RZĄDŹCA
– A Dawid był obleczony w szátę bisiorową: tákże y wszyscy Lewitowie ktorzy niesli skrzynię/ y śpiewacy/ y Renániasz/ rządcá tych co nieśli miedzy spiewaki BG 1Krn 15, 27.
patrz: RZĄDCA, RZĄDCA, RZĄDZCA, RZĄDŹCA
– A niektórych Bóg postanowił we zborze, najprzód Apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, pomocników, rządców, rozmaitość języków. BG 1Kor 12.
patrz: RZĄDCA, RZĄDCA, RZĄDZCA, RZĄDŹCA
– A Józef był przedniejszym rządcą w onej ziemi. BG 1J .
patrz: RZĄDCA, RZĄDCA, RZĄDZCA, RZĄDŹCA
– I obrałem przedniejsze z pokoleń waszych, męże mądre, i doświadczone, i postanowiłem je przełożonymi nad wami: tysiączniki, i setniki, i pięćdziesiątniki, i dziesiątniki, i rządce w pokoleniach waszych. BG 1J .
patrz: RZĄDCA, RZĄDCA, RZĄDZCA, RZĄDŹCA
– (...) a Zabadyjasz, syn Ismaelowy, książę w domu Judzkim, we wszystkich sprawach królewskich: także Lewitowie będą rządzcami między wami. BG 2Krn 19.
patrz: RZĄDCA, RZĄDCA, RZĄDZCA, RZĄDŹCA
– A w drugim rzędzie/ Karbunkuł/ Safir/ y Jaspis. BG Jk 39,11.
patrz: SAFIER, SAFIR, SZAFIER, SZAFIR, SZAFIR
– A grunth muru miástá/ ozdobione były wszelkim kámieniem drogim. Pierwszy grunt był Jáspis: Wtory Száfir: Trzeci Chálcedon; Czwarty Szmárágd [...]. BG Ap 21, 19.
patrz: SAFIER, SAFIR, SZAFIER, SZAFIR, SZAFIR
– Wiedząc to/ że spráwiedliwemu nie jest zakon postánowiony; ále niesprawiedliwym/ y niepoddánym/ niepobożnym/ y grzesznikom/ złośliwym/ y nieczystym/ ojcomordercom y mátkomordercom/ mężobojcom: Wszetecznikom/ sámcołożnikom/ ludokrádcom/ kłamcom, krzywoprzysięscom; y jesli co innego jest przeciwnego zdrowej náuce. BG 1Tm 1,9-10.
patrz: SAMCOŁOŻNIK
– Azaż nie wiecie/ iż niespráwiedliwi krolestwá Bożego nie odziedziczą? Nie mylicie się; áni wszetecznicy/ áni báłwochwálcy/ áni cudzołożnicy/ áni pieszczotliwi/ áni sámcołożnicy. BG 1Kor 6, 9.
patrz: SAMCOŁOŻNIK
– Tákże y pierwszemu świátu nie przepuśćił [Bóg]; ále Noego sámo-osmego/ káznodźieię spráwiedliwośći záchował/ przywiodszy potop ná świát niepobożnych: BG 2P II, 5.
patrz: SAMOÓSMY
– Przyjacielá twego/ y przyjacielá Ojcá twego/ nie opuszczaj: á do domu brátá twego nie wchodź w dzień utrapienia twego. Bo lepszy sąsiad bliski/ niż brát dáleki. BG Prz 27, 10.
patrz: SAMSIAD, SĄSIAD, SĄSIAD
– Potem rzekł Bóg do Abrahama: Sarai, żony twojej, nie będziesz zwał imienia jej Saraj, ale Sara będzie imię jej. I będę jej błogosławił, a dam ci z niej syna; będę jej błogosławił, i będzie rozmnożona w narody, a królowie narodów z niej wynijdą. BG Wj 17, 15-16.
patrz: SARAJ
– A przetoż wydany jest ode mnie dekret, aby przywiedziono przed mię wszystkich mędrców Babilońskich, którzyby mi wykład snu tego oznajmili. BG Jk Dan, 4, 6.
patrz: SEN
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: SĘP
– NAliczysz też sobie śiedm tegodniow lat/ to jest śiedm kroć śiedm lat: Y uczyniąć dni śiedmi tegodniow/ lat czterdźieśći y dźiewięć lat. BG Kpł 25, 8.
patrz: SIEDEM, SIEDEM, SIEDM
– A pokropi go z wierzchu tąż krwią/ pálcem swym śiedm kroć/ á ocżyśći go/ y poświęći go od niecżystot Synow Izráelskich. BG Kpł 16, 19.
patrz: SIEDMKROĆ
– NAliczysz też sobie śiedm tegodniow lat/ to jest śiedm kroć śiedm lat: Y uczyniąć dni śiedmi tegodniow/ lat czterdźieśći y dźiewięć lat. BG Kpł 25, 8.
patrz: SIEDMKROĆ
– Y wygubię po gorách Káplice wasze/ á porozwalam słonecżne báłwány wasze. BG Kpł 26, 30.
patrz: SŁONECZNY
– Abowiem przed oczymá jego pokáżono Ołtarze Báálow/ y báłwany słonecżne/ ktore były wzgorę ná nich/ podciął [Jozjasz]. BG 2Krn 34, 4.
patrz: SŁONECZNY
– OTo teraz Słoń/ ktoregom uczynił jáko y ciebie/ trawę je jáko woł. Oto teraz moc jego jest w biodrách jego: á siłá jego w pępku brzuchá jego. Rusza ogonem swojim jáko chce/ choć jest jáko drzewo Cedrowe: żyły łoná jego są powikłáne jáko látorośli. Kości jego jako trąby miedziane: gnaty jego jako drąg żelázny. BG Hi 40: 10-14.
patrz: SŁOŃ
– A ták oni dwánaście zwoławszy mnostwá uczniow/ rzekli; Nie jest słuszna/ żebysmy my opuściwszy słowo Boże/ służyli stołom. BG Dz 6, 2.
patrz: SŁUSZNA
– Zaden sługá nie może dwiemá pánom służyć/ gdyż álbo jednego będzie miał w nienawiści/ á drugiego będzie miłował; álbo się jednego trzymáć będzie/ á drugim pogárdzi. Nie możecie Bogu służyć i mámmonie. BG Łk 16, 13.
patrz: SŁUŻYĆ
– A nie bądźcie miękkiego sercá/ áni się lękajcie wieści/ ktorą będzie słycháć w tey ziemi; gdy przydzie jednego roku nowiná/ potym drugiego roku wieść y gwałt w ziemi/ a pan ná páná. BG Jr 51, 46.
patrz: SŁYCHAĆ
– Serce moje ryczy nád Moábem y nád twirdzami jego/ áż słyszeć w Zoár/ jáko jáłowicá trzyletnia; bo drogą Luchitską z płáczem pojdzie; á ná drodze Choronáim krzyk jáko w porażce podniosą. BG Iz 15, 5.
patrz: SŁYSZEĆ
– Ták iż lud nie mogł rozeznáć głosu krzyku wesołego/ od głosu płáczącego ludu; ábowiem on lud krzyczał głosem wielkim/ ták/ że głos było dáleko słyszeć. BG Ezd 3, 13.
patrz: SŁYSZEĆ
– Nie raduj się, ty wszystka ziemio Filistyńska! iż złamana jest rózga tego, który cię bił; bo z korzenia wężowego wynijdzie bazyliszek, a płód jego będzie smok ognisty latający. BG Iz 14.
patrz: SMOK
– Y wypuścił wąż z gęby swojey zá niewiástą wodę jáko rzekę/ chcąc spráwić áby ją rzeká porwáłá. Ale ziemiá rátowáłá niewiástę: y otworzyłá ziemiá ustá swoje/ y wypiłá rzekę/ ktorą był wypuścił Smok z gęby swojey. BG Ap 12, 15-16.
patrz: SMOK
– A oni odszedłszy z Pergi, przyszli do Antyjochii Pisydejskiej, a wszedłszy do bóżnicy w dzień sobotni, usiedli. BG Dz 13.
patrz: SOBOTNI
– A pamiętaj, żeś był niewolnikiem w ziemi Egipskiej, i wywiódł cię Pan, Bóg twój, stamtąd ręką możną, i ramieniem wyciągnionem; przetoż ci przykazał Pan, Bóg twój, abyś obchodził dzień sobotni. BG 1J 5 moj 5.
patrz: SOBOTNI
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: SÓJKA
– Przy nich [źródłach] mieszka ptástwo niebieskie/ á z pośrzod gáłązek głos wydaje. BG Ps 104, 12.
patrz: SPOJŚRZÓD, SPOŚRZÓD, SPOŚRZÓD
– Y odłączysz Lewity z posrzod Synow Izráelskich/ y będą mojimi Lewitowie. BG Lb 8, 14.
patrz: SPOJŚRZÓD, SPOŚRZÓD, SPOŚRZÓD
– [...] ukámionują ją ludzie miástá onego/ y umrze: bo uczyniłá háńbę w Izráelu/ popełniwszy nierząd w domu Ojcá swego: ták odejmiesz złe z pośrzod siebie. BG Pwt 22, 21.
patrz: SPOJŚRZÓD, SPOŚRZÓD, SPOŚRZÓD
– Y uczynili ták Synowie Izráelscy/ jáko rozkazał Jozue/ y wzięli dwánaście kámieni/ z pośrzod Jordanu/ jáko mowił PAN do Jozuego/ według liczby pokolenia Synow Izráelskich [...]. BG Joz 4, 8.
patrz: SPOJŚRZÓD, SPOŚRZÓD, SPOŚRZÓD
– Wnidź między koła pod Cherubiny/ á nápełń ręce swe węglem ognistym z pośrzod Cherubinow/ y rozrzuć po mieście. BG Ez 10, 2.
patrz: SPOJŚRZÓD, SPOŚRZÓD, SPOŚRZÓD
– Y mowił PAN do was z pośrzod ogniá: głos słow słyszeliście/ áleście podobieństwá żadnego nie widzieli/ oprocz głosu. BG Pwt 4, 12.
patrz: SPOJŚRZÓD, SPOŚRZÓD, SPOŚRZÓD
– Lecz Piotr y Ian odpowiedziawszy/ rzekli do nich: Iesliż to spráwiedliwa przed obliczem Bożym/ was ráczey słuchać niż Bogá? Rozsądźcie. BG Dz 4,19.
patrz: SPRAWIEDLIWA
– Paná zastępow sámego poświęcajcie; á on niech będzie bojáźnią wászą/ y on stráchem wászym. BG Iz 8, 13.
patrz: STRACH
– Drogá Pańska jest mocą szczeremu: ále stráchem tym/ ktorzy broją złości. BG Prz 10, 29.
patrz: STRACH
– A czemuż widzisz źdźblo w oku brátá twego/ á bálki ktora jest w oku twojem nie baczysz? BG Mt 7, 3.
patrz: SWÓJ
– Przeto że sáć będziecie/ y sycić się piersiámi pociech jego [Jeruzalem]: sáć będziecie/ y rozkoszámi opływáć w jásności chwały jego. BG Iz 66, 11.
patrz: SYCIĆ SIĘ
– Tedy wźiąwszy szydło/ przekolesz ucho jego ná drzwiách/ y będźie sługą twojim ná wieki: toż y służebnicy swey ucżynisz. BG Pwt 202.
patrz: SYDŁO, SZYDŁO, SZYDŁO
– I złożył król w Jeruzalemie złota i srebra, jako kamienia, a cedrów złożył jako sykomorów, których na polu rośnie bardzo wiele. BG 2Krl 1: 15.
patrz: SYKOMOR
– I złożył król srebra w Jeruzalemie tak wiele, jako kamienia, a ceder jako sykomorów, których na polu rośnie bardzo wiele. BG 1Krl 10: 27.
patrz: SYKOMOR
– Potym też nágotowáli sobie y Kápłanom: Bo Kápłani Synowie Aaronowi/ około cáłopalenia y tłustości zabawieni byli áż do nocy. Przetoż Lewitowie gotowáli sobie/ y Kápłanom Synom Aáronowym. BG 2Krn 35, 14.
patrz: SYN
– I stánęli przeciw Uzyaszowi Krolowi/ á mowili mu: Nie twojá to rzecz Uzyaszu kádzić PANU/ ale Kápłanow [...] Synow Aáronowych/ ktorzy są poświęceni/ áby kádzili. Wynidźże z Świątnice: ábowiemeś wystąpił/ á nie będzieć to ku sławie przed PANEM Bogiem. BG 2Krn 26, 18.
patrz: SYN
– Tákże y śpiewacy/ Synowie Asáfowi/ stali w porządku swym/ według rozkazánia Dawidá y Asáfá/ y Hemmáná/ y Jedytuná/ Widzącego Krolewskiego: Odźwierni też stali v káżdey bramy/ bo się jm nie godziło odchodzić od posług ich: Przetoż brácia ich Lewitowie/ gotowáli dla nich. BG 2Krn 35, 15.
patrz: SYN
– Y przywiedziono mu cielców siedm/ y báránow siedm/ i báránków siedm/ i kozłow siedm/ na ofiarę zá grzech/ zá krolestwo/ y zá świątnicę/ y zá Judę/ á rozkazał Synom Aáronowym kápłanom/ áby ofiárowáli ná Ołtarzu Páńskim. BG 2Krn 29, 21.
patrz: SYN
– A ruszywszy się synowie Izraelscy przeciwko synom Benjaminowym dnia trzeciego, uszykowali się przeciwko Gabaa. BG Sdz 20, 30.
patrz: SYN
– Mężów zasię Izraelskich narówno, oprócz synów Benjaminowych. BG Sdz 20, 17.
patrz: SYN
– A wypadłszy synowie Benjaminowi przeciwko nim z Gaaba drugiego dnia porazili synów Izraelskich znowu. BG Sdz 20, 25.
patrz: SYN
– Spiewakow. Synow Asáfowych/ sto czterdzieści y ośm. BG Ne 7, 44.
patrz: SYN
– Ale my jesteśmy PANá, Bogá nászego/ y nie opuścilismy go: á Kápłani/ ktorzy służą PANU/ są Synowie Aáronowi/ y Lewitowie/ ktorzy pilnują urzędu swego. BG 2Krn 13, 10.
patrz: SYN
– Synom tákże Aáronowym Kápłanom ná polách przedmiejskich miast ich/ po wszystkich mieściech/ ci mężowie/ ktorzy z imienia miánowani są/ oddawáli działy/ káżdemu mężczyznie z Kápłanow/ y każdemu urodzonemu z Lewitow. BG 2Krn 31, 19.
patrz: SYN
– Gdy rozdzielił dziedzictwá nawyższy Narodom/ á rozsádził Syny Adámowe/ położył gránice narodom/ według liczby Synow Izráelskich: BG Pwt 32, 8.
patrz: SYN
– A mowili do nich Synowie Izráelscy: Obysmy byli pomárli od ręki Páńskiey w ziemi Egipskiey gdysmy siadáli nád gárncy mięsá: gdysmy się nájadáli chlebá do sytości: bo teraz wywiedliście nas ná tę puszczą/ ábyście pomorzyli to wszystko mnostwo głodem. BG Wj 16, 3.
patrz: SYTOŚĆ
– A oná niewiástá przyoblecżona byłá w purpurę y w szárłat […]. A ná cżele jey było imię nápisáne; Tájemnicá/ Bábilon wielki/ mátká wszetecżeństw i obrzydliwośći Źiemie. BG Ap 17, 5.
patrz: SZARŁAT, SZKARŁAT, SZKARŁAT
– Y zrzucony iest Smok wielki/ wąż on Starodawny; ktorego zowią Dyabłem y Szatanem [...] y Anjołowie jego z nim są zrzuceni. BG Ap 12, 7.
patrz: SZATAN
– Otoć dam niektore z bożnice szátáńskiey/ ktorzy się powiádáją być żydámi/ a nie są/ ále kłamáją. Oto spráwię że przydą/ y będą się kłaniáli przed nogámi twymi/ y poznáją żem Ja ciebie umiłował. BG Ap 3, 9.
patrz: SZATAŃSKI
– Znam uczynki twoje/ y ucisk/ y ubostwo/ (áleś bogáty) y bluźnierstwo tych ktorzy się powiádáją być Zydámi/ á nie są ále są bożnicą szátáńską. BG Ap 2, 9.
patrz: SZATAŃSKI
– Ale jey JEzus rzekł: Niech się pierwej dzieci násycą: boć nie jest dobra bráć chleb dzieciom/ y miotáć szczeniętom. A oná odpowiedziáłá/ y rzekłá mu Ták PAnie! Wszákże y szczeniętá jadáją pod stołem z odrobin dziecinnych. BG Mk 7, 27.
patrz: SZCZENIĘ
– Abowiem wielcem się urádował/ gdy przyszli brácia/ y dáli świádectwo o twojey szczerości/ jáko to w szczerości chodzisz. BG 3J I, 3-4.
patrz: SZCZEROŚĆ
– Więtszey nád tę radości nie mam jáko gdy słyszę/ iż dziatki moje chodzą w szczerości. BG 3J I, 4-5.
patrz: SZCZEROŚĆ
– I Rzekł PAn: Iż się wynoszą corki Syońskie/ á chodzą szyje wyciągnąwszy/ y mrugájąc oczymá przechodzą się: á drobno postępując nogámi swymi szelest czynią: BG Iz 3, 16.
patrz: SZELEST
– Ci są szemrácze utyskujący sobie: według pożądliwości swojich chodzący, y ktorych ustá mowią bárdzo hárde słowa; pochlebując osobam dla swego pożytku. BG Jud 1,16.
patrz: SZEMRACZ
– I stáną się rozumnymi błądzący duchem: á szemrácze náuczą się umiejętności. BG Iz 29, 24.
patrz: SZEMRACZ
– I było o nim wielkie szemranie między ludem; bo jedni mówili: Że jest dobry; a drudzy mówili: Nie, ale zwodzi lud. BG J 7.
patrz: SZEMRANIE
– Gościnnymi bądźcie jedni ku drugim bez szemrania. BG 1P 4.
patrz: SZEMRANIE
– A rano oglądacie chwałę Pańską; bo usłyszał szemrania wasze przeciw Panu. A my co jesteśmy, iż szemrzecie przeciwko nam? BG Wj 16.
patrz: SZEMRANIE
– I rzekł Pan do Mojżesza: Odnieś laskę Aaronową przed świadectwo, aby była zachowana na znak synom odpornym, a zahamujesz szemranie ich przeciwko mnie, aby nie pomarli. BG Lb 17.
patrz: SZEMRANIE
– I rzekł Mojżesz: Da wam Pan, w wieczór mięso do jedzenia, a chleb rano do nasycenia; bo usłyszał Pan szemrania wasze, któremi szemrzecie przeciw jemu. A my co jesteśmy? Nie przeciwko nam są szemrania wasze, ale przeciwko Panu. BG Wj 16.
patrz: SZEMRANIE
– I rzekł Mojżesz do Aarona: Mów do wszystkiego zgromadzenia synów Izraelskich: Przystąpcie przed obliczność Pańską; bo usłyszał szemranie wasze. BG Wj 16.
patrz: SZEMRANIE
– I stanie się, kogo obiorę, tego laska zakwitnie; i uśmierzę przed sobą szemrania synów Izraelskich, któremi szemrzą przeciwko wam. BG Lb 17.
patrz: SZEMRANIE
– Usłyszałem szemranie synów Izraelskich; rzeczże do nich, mówiąc: Między dwoma wieczorami będziecie jeść mięso, a rano nasyceni będziecie chlebem, i poznacie, żem Ja Pan, Bóg wasz. BG Wj 16.
patrz: SZEMRANIE
– I dokądże znosić mam ten zły lud, który szemrze przeciwko mnie? długoż szemrania synów Izraelskich, którzy szemrzą przeciwko mnie, słuchać będę? BG Lb 14.
patrz: SZEMRANIE
– A w oneż dni, gdy się przymnażało uczniów, wszczęło się szemranie Greków przeciwko Żydom, iż były zaniedbywane w posługiwaniu powszedniem wdowy ich. BG Dz 6.
patrz: SZEMRANIE
– Wszystko czyńcie bez szemrania i poswarków, Abyście byli bez nagany i szczeremi dziatkami Bożemi, nienaganionymi w pośrodku narodu złego i przewrotnego, między którymi świecicie jako światła na świecie. BG Flp 2.
patrz: SZEMRANIE
– A widząc Dawid, że słudzy jego szeptali z sobą, porozumiał Dawid, iż umarło dziecię. BG 2Sm 12.
patrz: SZEPTAĆ
– Tedy będąc zniżone, z ziemi mówić będziesz, i z prochu szeptać będzie mowa twoja; będzie mówił głos twój, jako wieszczka z ziemi, a z prochu mowa twoja szeptać będzie. BG Iz 29.
patrz: SZEPTAĆ
– Przetoż/ cośćie mowili w ćiemnośći/ ná świetle słyszano będźie: á cośćie w ucho szeptáli w komorách/ obwołano będźie ná dáchách. BG Łk 12,13.
patrz: SZEPTAĆ
– Táć jest liczbá Synow Izráelskich/ sześć kroć sto tyśięcy/ y tyśiąc/ śedm set y trzydźieśći. BG Lb 26, 51.
patrz: SZEŚĆKROĆ
– Zátym wrocili się od onego szpiegowánia ziemie/ po wyściu czterdziestu dni. BG Lb 13, 26.
patrz: SZPIEGOWANIE
– Wszákże jeść będziecie wszystko/ co się czołga po ziemi skrzydłá májące/ co na czterech nogách chodzi/ co ma w nogách ściegneczká przydłuższe ku skakániu ná nich po ziemi. BG Kpł 11, 21.
patrz: ŚCIĘGNECZKO
– Także y te zá nieczyste mieć będźiećie miedzy płázámi/ ktore śię włoczą po źiemi: Láśicá/ y Mysz/ y Zábá według rodzájow swojich. Y Ież/ y jászczorká/ y Tchorz/ y Slimak y Kret. Te nieczyste wam będą miedzy wszystkiemi płázámi/ ktoby śię dotknął zdechliny jch/ nieczystym będźie áż do wiecżorá. BG Kpł 11, 29-31.
patrz: ŚLEMAK, ŚLIMAK, ŚLIMAK
– GDyby też kto ofiárowáć chciał dar ofiáry śniedney Pánu/ pszenna mąká będzie ofiárá jego: y poleje ją Oliwą/ y nákłádzie ná nię kádzidłá. BG Kpł 2, 1.
patrz: ŚNIEDNY
– A száty jego [Jezusa Chrystusa na górze Tabor] stáły śię łsniące y bárzo białe jáko śnieg/ jákich blecharz ná źiemi nie może wybielić. BG Mk 9, 3.
patrz: ŚNIEG
– A gdy názájutrz przyszedł Mojżesz do Namiotu świádectwá/ oto się zázieleniáłá laská Aáronowá/ z domu Lewiego/ y wypuściłá listki/ y wydáłá kwiát/ y zrodziłá dojrzáłe migdały. BG Lb 17, 8.
patrz: ŚWIADECTWO
– A zostánę w Efezie áż do Świątek. BG 1Kor 16, 8.
patrz: ŚWIĄTKI
– Ktoż podobien tobie miedzy Bogámi PANIE? ktoż jáko ty wielmożny w świętobliwości/ strászliwy w chwale/ czyniący cudá? BG Wj 15, 11.
patrz: ŚWIĄTOBLIWOŚĆ, ŚWIĄTOBLIWOŚĆ, ŚWIĘTOBLIWOŚĆ
– Kláskáją nád tobą rękomá wszyscy, ktorzy idą drogą/ świstáją á chwieją głową swoją nád Córką Jeruzalemską/ mówiąc: A onoż to miásto o którym powiádano/ że jest doskonáłej piękności/ y weselem wszystkiej ziemie? BG Lm 2,15.
patrz: ŚWISTAĆ
– I będzie ziemiá Edomska pustynią/ y ktokolwiek pojdzie przez nię, zdumieje się, i świstáć będzie nád wszystkimi plagámi jey. BG Jr 49, 17.
patrz: ŚWISTAĆ
– Podam tákże to miásto ná spustoszenie y ná świstánie: każdy idący mimo nie/ zdumieje się/ á świstáć będzie nád wszystkimi plagámi jego. BG Jr 19, 8.
patrz: ŚWISTAĆ
– Podam tákże to miásto ná spustoszenie y ná świstánie: każdy idący mimo nie/ zdumieje się/ á świstáć będzie nád wszystkimi plagámi jego. BG Jr 19, 8.
patrz: ŚWISTANIE
– Ták, ábym podał ziemię ich ná spustoszenie/ ná świstánie wieczne/ aby każdy ktoby szedł przez nię zdumiał się y kiwał głową swoją. BG Jr 18, 16.
patrz: ŚWISTANIE
– Ktorzyśmy śię z sobą mile w tájnośći náradzáli/ y do domu Bożego społecżnie chadzáli. BG 578.
patrz: TAJNOŚĆ
– Albowiem i to, co chwałę miało, nie miało chwały w tej części, co się tknie onej przewyższającej chwały. BG 2Kor 3, 10.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– Wszystko, którego tchnący duch żywota był w nozdrzach jego, ze wszystkiego, co na suszy było, pomarło. BG Rdz 7, 22.
patrz: TCHNĄĆ
– I rzekły wszystkie książęta do całego zgromadzenia: Myśmy im przysięgli przez Pana, Boga Izraelskiego; przetoż teraz nie możemy się ich tknąć. BG Joz 9,19.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– A to rzekłszy tchnął na nie i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego. BG J 20.
patrz: TCHNĄĆ
– I rzekł król: Będzieli kto mówił przeciwko tobie, przywiedź go do mnie, a potem nie tknie się ciebie więcej. BG 2Sm 14, 10.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– I położył się, a zasnął pod onym jałowcem, a oto w tenże czas tknął go Anioł i rzekł mu: Wstań, a jedz. BG 1Krl 19,5.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– Niepodawajże mię na wolę nieprzyjaciół moich; albowiemci powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi, i ten, który tchnie okrucieństwem. BG Ps 27.
patrz: TCHNĄĆ
– Co się tedy tknie żywota mego od młodości, jaki był od początku między narodem moim w Jeruzalemie, wiedzą wszyscy Żydowie, 5. Będąc mi świadkami z dawna, (gdyby świadectwo wydać chcieli), iż według najdoskonalszej sekty nabożeństwa naszego żyłem, będąc Faryzeuszem. BG Dz 26, 45.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– Potem wrócił się Anioł Pański powtóre, i tknął go, a rzekł: Wstań, jedz, albowiem daleką masz drogę przed sobą. BG 1Krl 19,7.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– Nie tknie się go ręka, ale kamieniem ukamionują go; albo strzelając zastrzelą go; bądź bydlę, bądź człowiek, nie będzie żył. BG Wj 19,13.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe. BG Hi 5,19.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– A co się tknie słowa, które posłał synom Izraelskim, opowiadając pokój przez Jezusa Chrystusa, który jest Panem wszystkiego, BG Dz 10, 36.
patrz: TCHNĄĆ, TKNĄĆ, TKNĄĆ
– Owszem, przeciwko PAnu Niebá podniosłeś się/ y naczynie domu jego przyniesiono przed cię: á ty y Książętá twoje/ żony twoje/ y założnice twoje/ piliście wino z niego: nád to bogi śrebrne y złote/ miedziáne/ żelázne/ drewniáne/ y kámienne/ ktorzy nie widzą/ áni słyszą/ y nic nie wiedzą chwaliłeś: á Bogá/ w ktorego ręku jest tchnienie twoje/ y u którego są wszystkie drogi twoje/ nie uczciłeś. BG Dn 5, 23.
patrz: TCHNIENIE
– I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego. BG 2Sm 22, 16.
patrz: TCHNIENIE
– Tak mówi Bóg, Pan, który stworzył niebiosa i rozpostarł je; który rozszerzył ziemię, i co się rodzi z niej; który daje tchnienie ludowi mieszkającemu na niej, a ducha tym, co chodzą po niej. BG Iz 42.
patrz: TCHNIENIE
– Tchnienie nozdrzy naszych, to jest pomazaniec Pański, pojmany jest w jamach ich, o którymeśmy mówili: W cieniu jego żyć będziemy między narodami. BG Lm 4, 20.
patrz: TCHNIENIE
– Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię. BG Hi 33,4.
patrz: TCHNIENIE
– A jakoż będzie mógł taki sługa Pana mego rozmówić się z takim Panem moim? Gdyż od tegoż czasu nie została we mnie siła, ani tchnienie zostało we mnie. BG Dn 10, 17.
patrz: TCHNIENIE
– I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich. BG Ps 18, 16.
patrz: TCHNIENIE
– Uszy mają, a nie słyszą, ani mają tchnienia w ustach swoich. BG Ps 135, 17.
patrz: TCHNIENIE
– NOWY TESTAMENT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA. W ktorym śię zámykáją Kśięgi; Ewángelia wedlug S. Mátteuszá S Márká S. Lukaszá S. J Dzieje Apostolskie Listy S. Páwlá Do Rzymiánow Do Koryntow dwá Do Gálátow Do Efezow Do Filippensow Do Kolossensow Do Tesálonicensow dwá Do Tymoteuszá dwá Do Tytusá Do Zydow Lis S. Jákubá S. Piotrá dwá S. Janá trzy S. Judy Objáwienie S. Janá. BG 1137 (tytuł).
patrz: TESTAMENT
– NOWY TESTAMENT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA. W ktorym śię zámykáją Kśięgi; Ewángelia wedlug S. Mátteuszá S Márká S. Lukaszá S. J Dzieje Apostolskie Listy S. Páwlá Do Rzymiánow Do Koryntow dwá Do Gálátow Do Efezow Do Filippensow Do Kolossensow Do Tesálonicensow dwá Do Tymoteuszá dwá Do Tytusá Do Zydow Lis S. Jákubá S. Piotrá dwá S. Janá trzy S. Judy Objáwienie S. Janá. BG 1137 (tytuł).
patrz: TESTAMENT
– NOWY TESTAMENT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA. W ktorym śię zámykáją Kśięgi; Ewángelia wedlug S. Mátteuszá S Márká S. Lukaszá S. J Dzieje Apostolskie Listy S. Páwlá Do Rzymiánow Do Koryntow dwá Do Gálátow Do Efezow Do Filippensow Do Kolossensow Do Tesálonicensow dwá Do Tymoteuszá dwá Do Tytusá Do Zydow Lis S. Jákubá S. Piotrá dwá S. Janá trzy S. Judy Objáwienie S. Janá. BG 1137 (tytuł).
patrz: TESTAMENT
– A ten ktory siedział/ podobny był ná wejrzeniu kámieniowi Jáspisowi y Sárdynowi: á około onej stolice byłá tęcza/ ná wejrzeniu podobna Szmárágdowi. BG Ap 4, 3.
patrz: TĘCZA
– Jáka bywa tęcza ná wejrzeniu/ ktora bywa ná obłoku czásu deszczu/ táki był ná wejrzeniu blásk w około. BG Ez 1, 28.
patrz: TĘCZA
– Y Widziałem drugiego Anjołá mocnego/ zstępującego z niebá obłokiem odzianego á ná głowie jego byłá tęcza/ á oblicze jego jáko słońce/ á nogi jego jáko słupy ogniá. BG Ap 10, 1.
patrz: TĘCZA
– Ale Biskup ma bydź nienágániony/ mąż jedney żony, czuły/ trzeźwi/ poważny/ gościnny/ ku nauczániu sposobny [...]. BG 1Tm 3, 2.
patrz: TRZEŹWI, TRZEŹWY
– Zony tákże (ńiech máją) poważne/ nie potwarliwe/ trzeźwe/ wierne we wszystkim. BG 1Tm 3,11.
patrz: TRZEŹWI, TRZEŹWY
– Tedy rzekł Joáb: Nie będęć się ja tu báwił z tobą: przetoż wziąwszy trzy drzewcá w rękę swoję/ wráził je w serce Absálomowe/ gdy jeszcze żyw był ná dębie. BG 2Sm 18, 14.
patrz: TRZY
– Wyprostujesz sobie drogę/ y rozdzielisz ná trzey części gránice ziemie twojey/ ktorąć w dźiedźictwo poda PAN Bog twoy/ żeby tám uciekał káżdy mężobojcá. BG Pwt 19, 3.
patrz: TRZY
– Y dostáłá śię połowicá dźiału/ tym co wychodźili ná wojnę: licżbá Owiec/ trzy kroć sto tyśięcy/ y trzydźieśći tyśięcy/ y śiedm tyśięcy/ y pięć set. BG Lb 31, 36.
patrz: TRZYKROĆ
– Trzy kroć święto obchodźić mi będźiećie ná káżdy rok. BG Wj 23, 14.
patrz: TRZYKROĆ
– A gdy go rozciągniono/ aby go bicżmi bito/ rzekł Páweł do Setniká ktory tuż stał: BG Dz 22, 25.
patrz: TUŻ
– Bo Amálektyká y Chánáneycżyk tuż przed wámi są/ y poleżećie od miecżá: Bo dla tego/ żeśćie śię odwroćili od Páná/ nie będźie PAN z wámi. BG Lb 14, 43.
patrz: TUŻ
– A po onych sześćdzesięciu i dwóch tygodniach zabity będzie Mesyjasz, wszakże mu to nic nie zaszkodzi; owszem, to miasto i tę świątnicę skazi lud wodza przyszłego, tak, że koniec jego będzie z powodzią, i aż do skończenia wojny będzie ustawiczne pustoszenie. BG Dn 9.
patrz: TYDZIEŃ
– W dzień zaś pierwocin; gdy będziecie ofiarowali nową śniedną ofiarę Panu, gdy się wypełnią tygodnie wasze, zgromadzenie święte mieć będziecie; żadnej roboty służebniczej czynić nie będziecie. BG 1J 4 moj 28.
patrz: TYDZIEŃ
– A gdy się skończył sabat, i już świtało na pierwszy dzień onego tygodnia, przyszła Maryja Magdalena i druga Maryja, aby grób oglądały. BG Mt 28.
patrz: TYDZIEŃ
– W one dni ja Danijel byłem smutny przez trzy tygodnie dni; BG Dn 10.
patrz: TYDZIEŃ
– 11. Y widźiałem y słyszałem głos wiela Anjołow/ około oney stolice/ y onych zwierząt/ y onych stárcow: á byłá licżbá ich/ tysiąc kroć sto tyśięcy/ y dźieśięć kroc sto tyśięcy/ 12. Mowiących głosem wielkim; Godźien jest ten Báránek zábity wźiąć moc/ y bogáctwo/ y mądrość/ y śiłę y cżęść/ y chwałę/ y błogosłáwieństwo. BG Ap 5, 1112.
patrz: TYSIĄCKROĆ
– Y wydádzą go pogánom ná pośmiewánie/ y ná ubicżowánie/ y ná ukrzyżowánie: ále trzećiego dniá zmartwychwstánie. BG Mt 20,19.
patrz: UBICZOWANIE
– Położysz też Ubłágálnią ná skrzyni świádectwá/ w świątnicy naświętszey. BG Wj 83.
patrz: UBŁAGALNIA
– Vczynią/ mowię/ nád tobą [Tyrem] láment żáłosny/ á będą nárzekáli nád tobą [...] BG Ez 27, 32.
patrz: UCZYNIĆ
– Ták mowi Pánujący PAN: Dniá ktorego on [król asyryjski] zstąpił do grobu/ uczyniłem láment/ záwárłem dla niego przepáść/ y záhámowałem strumienie iey [...]. BG Ez 31, 15.
patrz: UCZYNIĆ
– Lecz on niechciał usłucháć głosu jey/ ále zmogszy ją/ uczynił jey gwałt/ y leżał z nią. BG 2Sm XIII, 14.
patrz: UCZYNIĆ
– Tak mówi Pan zastępów: Oto udręczenie pójdzie z narodu do narodu, a wicher wielki powstanie od kończyn ziemi; BG Lm 25,32.
patrz: UDRĘCZENIE
– Niemászci bojáźni w miłości/ ále miłość doskonáła precż wyrzuca bojaźń; bo bojaźń ma udręczenie: á kto się boji/ nie jest doskonáły w miłości. BG 1J 4, 8.
patrz: UDRĘCZENIE
– Tedy was podádzą w udręcżenie/ y będą was zábijáć; y będziecie w nienawiści u wszystkich narodow dla Imienia mego. BG Mt 24, 9.
patrz: UDRĘCZENIE
– A dano im/ nie żeby je zábijały; ále áby je dręcżyły przez pięć miesięcy: á udręcżenie ich aby było jáko udręcżenie od niedźwiadká/ gdy cżłowieká ukąsi. BG Ap 9, 5.
patrz: UDRĘCZENIE
– Obacż udręczenie moje/ y pracę moję: á odpuść wszystkie grzechy moje. BG Ps 25, 18.
patrz: UDRĘCZENIE
– Błogosłáwiąc błogosłáwić ći będę: á rozmnażájąc rozmnożę naśienie twoje/ jáko gwiazdy niebieskie/ y jáko piasek/ ktory jest ná brzegu morskim: á udźiedźiczy nasienie twoje bramy nieprzyjaćioł swojch. BG Rdz 22,17.
patrz: UDZIEDZICZYĆ
– 5. A gdy śię wzburzyli y Pogánie y Zydźi z Kśiążęty swojimi/ áby je zelżyli y ukámionowáli: 6. Zrozumiawszy to, ućiekli do miast Lykáońskich/ do Lystry y do Derby y do okolicżney krájiny. BG Dz 141.
patrz: UKAMIENOWAĆ, UKAMIENOWAĆ, UKAMIONOWAĆ
– Ktorego Zydowie, zgrzytájąc nan zębámi, ukamienowali. BG Dz 130.
patrz: UKAMIENOWAĆ, UKAMIENOWAĆ, UKAMIONOWAĆ
– 15. Bluźnierca má być ukámionowany. BG Kpł 24.
patrz: UKAMIENOWANY, UKAMIENOWANY, UKAMIONOWAN, UKAMIONOWANY
– 28. Iesliby też czyj woł ubodł mężá álbo niewiástę/ á umárliby/ koniecznie ukámionowány będźie on woł/ á nie będą jeść mięsá jego: á PAN wołu onego nie będźie winien. BG Wj 77.
patrz: UKAMIENOWANY, UKAMIENOWANY, UKAMIONOWAN, UKAMIONOWANY
– Tedy mu [Jezusowi] rzekł Piłat: Nie mówisz ze mną? Nie wiesz, iż mam moc ukrzyżować cię i mam moc wypuścić cię? BG J 19, 10.
patrz: UKRZYŻOWAĆ
– 9. Izali ten ktory szczepił ucho/ nie słyszy? y ktory ukształtował oko/ izali nie widźi? BG Ps XCIV.
patrz: UKSZTAŁTOWAĆ
– Tákże wszyscy Stárszy miástá onego/ ktore jest nabliższe zábitego/ umyją ręce swoje/ nád jáłowicą śćiętą w dolinie. BG Pwt 21, 6.
patrz: UMYĆ
– Zátym każesz przystąpić Aáronowi y synom jego do drzwi Namiotu zgromádzenia/ y umyjesz je wodą. BG Wj 40, 12.
patrz: UMYĆ
– Y przywiodszy on mąż one ludźie w dom Iozefow/ dał im wody/ y umyli nogi swe/ dał też obrok osłom ich. BG Rdz 43, 24.
patrz: UMYĆ
– A podniozszy oczy swe obaczył á oto trzej mężowie stáneli przećiw niemu: y ujrzawszy je wybieżał przećiwko nim/ ze drzwi namiotu/ y pokłonił śię do źiemie. 3. Y rzekł Panie moj jeslim teraz nálazł łáskę w oczách twojich niemijaj/ proszę/ sługi swego. 4. Przyniosą trochę wody/ á umyjecie nogi wásze/ y odpoczyniećie pod drzewem. BG Rdz 18, 2-4.
patrz: UMYĆ
– Umyłem w niewinnośći ręce moje: á obchodzę wokoło Ołtarz twoj PAnie. BG Ps 26, 6.
patrz: UMYĆ
– 18. Uczynisz też Wánnę miedźiáną/ y Stolec jey miedźiány do umywániá: á postáwisz ją miedzy Namiotem zgromádzenia/ y miedzy Ołtarzem/ y nálejesz w nię wody. 19. Y umywáć będą Aáron y Synowie jego z niey ręce swoje/ y nogi swoje. 20. Gdy wchodźić będą do Namiotu zgromádzenia/ umywáć śię będą wodą/ áby nie pomárli: tákże gdyby mieli przystępowáć do Ołtarzá/ áby służyli/ y zápalali Ofiárę ognistą PANU. BG Wj 30, 18-20.
patrz: UMYWAĆ
– 18. Uczynisz też Wánnę miedźiáną/ y Stolec jey miedźiány do umywániá: á postáwisz ją miedzy Namiotem zgromádzenia/ y miedzy Ołtarzem/ y nálejesz w nię wody. 19. Y umywáć będą Aáron y Synowie jego z niey ręce swoje/ y nogi swoje. 20. Gdy wchodźić będą do Namiotu zgromádzenia/ umywáć śię będą wodą/ áby nie pomárli: tákże gdyby mieli przystępowáć do Ołtarzá/ áby służyli/ y zápalali Ofiárę ognistą PANU. BG Wj 30, 18-20.
patrz: UMYWAĆ SIĘ
– 2. A źiemiá byłá niekształtowna y prozna/ y ćiemność byłá nád przepáśćią: A Duch Boży unaszał śię nád wodámi. BG Rdz 1, 2.
patrz: UNASZAĆ SIĘ
– Opisawszy tákże Oblubienice, do wiary, y posłuszenstwá onę uporania. BG Ps 573.
patrz: UPORANIE
– Y obejrzy Kápłan po uprániu/ onę zárázę/ á jesli nie odmieniłá oná zárázá bárwy swojey: choćby śię oná zárázá nie rozszerzyłá/ rzecz nieczysta jest: Ogniem ją spalisz/ záráźliwa rzecz jest/ bądź ná zwierzchniey bądź ná spodniey stronie jey. BG Kpł 13, 55.
patrz: UPRANIE
– Synu moj karánia PAńskiego nie odrzucaj: y nie uprzykrzaj sobie ćwicżenia jego. BG Prz III, 11.
patrz: UPRZYKRZAĆ
– Ponieważ y CHrystus nie podobał śię sámemu sobie/ ále jáko nápisano; Urągánia urągájących tobie/ przypádły ná mię. BG Rz 15, 3.
patrz: URĄGAJĄCY
– Przez ktorego wzięliśmy łáskę y urząd Apostolski. BG Rz 1, 5.
patrz: URZĄD
– Ku okazániu spráwiedliwosći swojey w teraźniejszym cżásie: ná to áby on był spráwiedliwym y uspráwiedliwiájącym tego/ ktory jest z wiáry JEzusowey. BG Rz 3, 26.
patrz: USPRAWIEDLIWIAJĄCY
– Jesli w ustáwách mojich chodzić będziecie/ y przykazánia moje chowáć y czynić będziecie/ Spuszczę wam deszcz czasu swego y wyda ziemia urodzaj swoj. BG Kpł XXVI, 3.
patrz: USTAWA
– Y zgłádźiłem trzech pásterzow w jednym mieśiącu: ále uteskniłá sobie duszá mojá z nimi/ przeto że duszá ich brzydźiłá śię mną. BG Za 11, 8.
patrz: UTESKNIĆ
– On [Bóg] gdy zátrzyma wody/ wyschną: á gdy je wypuści/ podwracáją ziemię. U niego jest moc y mądrość. Jego jest błądzący/ y w błąd záwodzący. BG Hi 12, 15-17.
patrz: W
– Zbierzże się teraz w hufy o walecznico! oblęż nas: niech laską biją w lice sędziego Izráelskiego. BG Mi V, 1.
patrz: WALECZNICA
– Albo jesliby go z waśni uderzył ręką swoją/ á umárłby: śmierćią umrze/ ten ktory uderzył/ mężobojcą jest: powinny zábitego/ zábije mężobojcę/ gdźiekolwiek go tráfi. BG Lb 181.
patrz: WAŚŃ
– A wejrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Efata! to jest, otwórz się. BG Mk 7, 34.
patrz: WESTCHNĄĆ
– Wszystek lud jej wzdychając chleba szuka, daje kosztowne rzeczy swoje za pokarm ku posileniu duszy. Wejrzyj, Panie! a obacz; bom znieważona. BG Lm 1,11.
patrz: WESTCHNĄĆ
– Tedy westchnąwszy serdecznie w duchu swym, rzekł: Przeczże ten rodzaj znamienia szuka? Zaprawdę powiadam wam, że nie będzie dane znamię temu rodzajowi. BG Mk 8, 12.
patrz: WESTCHNĄĆ
– Do tego prorokuje i opowiada im/ co się dziać miało/ aż do przyścia Chrystusowego/ i wezwania Pogan: a przytym błogosławi im. BG Pwt 183.
patrz: WEZWANIE
– Y wynidźie áby zwodźił narody/ ktore są ná cżterech węgłách źiemie Gogá y Mágogá/ áby je zgromádźił do bitwy/ ktorych licżbá jest jáko piasek morski. BG Ap 281.
patrz: WĘGIEŁ
– Pánienká tedy do ktoreybym rzekł: Náchyl proszę wiádrá twego/ że śię nápiję/ á onáby rzekłá/ pij:... BG Rdz 22.
patrz: WIADRO, WIADRO, WIEDRO
– Podwyszćie mi znácznie wiáná/ y upominkow żądajćie, á dam jáko mi rzeczećie/ tylko mi daićie tę dźieweczkę zá żonę. BG Rdz 36.
patrz: WIANO
– A ostátek spraw Sálomonowych/ pierwszych y ostátnich/ zápisano w Księgách Nátáná proroká/ y w proroctwie Achiaszá Sylonitczyká/ y w widzeniách Jáddy widzącego/ który prorokował przeciw Jeroboámowi/ Synowi Nábátowemu. BG 2Krn 9, 29.
patrz: WIDZĄCY
– (Przed tym w Izráelu ták mawiał káżdy/ gdy się szedł rádzić Bogá: chodźcie/ á pojdziemy áż do Widzącego: Bo ktorego dziś zowią Prorokiem/ tego przed tym názywano Widzącym.) BG 1Sm 9, 9.
patrz: WIDZĄCY
– WIdzenie Abdyaszowe. Ták mowi Pánujący PAN o ziemi Edomskiey: Słyszeliśmy wieść od PAná/ y Posłá wysłánego do narodow: Ruszcie się/ á powstańmy przeciwko niemu ku bitwie. BG Ab 1, 1.
patrz: WIDZENIE, WIDZENIE, WIDZIENIE
– Báránek pierwszą piecżęć kśiąg otworzył. 3. Potym wtorą. 5. trzećią. 7. cżwatrą. 9. piątą. 12. y szostą. Po ktorych otworzeniu wszcżęły śię mordy, głody, mory, uskarżania świętych, drżenia źiemię, y rozmájite widźiádłá ná niebie... BG Ap 270.
patrz: WIDZIADŁO
– Tedy otworzony jest Kościoł Boży na niebie i widziána jest Skrzyniá przymierza jego w kościele jego. Y stáły się błyskawice/ y głosy/ y grzmienia/ y trzęsienia ziemi e/ y grad wielki. BG Ap 11, 19.
patrz: WIDZIAN, WIDZIANY
– [...] opowiadamy, jáko nápisano; Czego i oko nie widziáło/ y ucho nie słyszáło/ y ná serce ludzkie nie wstąpiło/ co nágotował Bog tym, ktorzy go miłują [...]. BG 1Kor 2, 9.
patrz: WIDZIEĆ
– A czemuż widzisz źdźblo w oku brátá twego/ á bálki ktora jest w oku twojem nie baczysz? BG Mt 7, 3.
patrz: WIDZIEĆ
– Ofiárá zá pokalánie śię wieczystym dotknieniem. BG Kpł 105.
patrz: WIECZYSTY, WIECZYTY
– A ten Ian miał odźienie z śierśći wielbłądowy/ y pás skorzány około biodr swojich; á pokarm jego był/ száráńcża y miod leśny. BG Mt 4.
patrz: WIELBŁĄDOWY, WIELBŁĄDZI, WIELBŁĄDZI, WIELBŁĄDZY
– 11. Ponieważesmy my wam duchowne dobrá śiali/ wielkasz to gdybysmy wásze ćielesne żęli? BG 1Kor 9, 11-12.
patrz: WIELKA
– Izaż się nie godzi ná wiele słow odpowiedzieć? álbo/ izali mąż wielomowny będzie uspráwiedliwiony? BG Hi 11,2.
patrz: WIELOMOWNY
– A modląc się/ nie bądźcie wielomowni jáko Pognie: bowiem oni mniemáją/ że dla swojej wielomowności wysłucháni będą. BG Mt 6, 1.
patrz: WIELOMÓWNOŚĆ
– Wielomowność nie bywa bez grzechu: ále kto powściąga warg swojich, ostrożny jest. BG Prz 10, 19.
patrz: WIELOMÓWNOŚĆ
– Doskonáłym będźiesz przed Pánem Bogiem twojim. 14. Abowiem Narodowie ći/ ktore ty opánujesz/ wieszczkow y guslarzow słucháją: ále tobie nie dopuszcza tego Pan Bog twoj. BG Pwt 205.
patrz: WIESZCZEK
– A gdy śię przybliżył cżás odbierania pożytkow/ posłał sługi swoje do onych winiárzow/ áby odebráli pożytki jey. BG Mt 26.
patrz: WINIARZ, WINNARZ, WINNIARZ
– A ná winney mácicy były trzy gáłązki/ á oná jákoby pąkowie wypuszczáłá/ á wychodził kwiát jey/ y dostawáły się jágody gron winnych. BG Rdz 40, 10.
patrz: WINNY
– Szátá twojá nie wiotszáłá ná tobie/ y nogá twojá nie nápuchłá/ przez te cżterdźieśći lat. BG Pwt 193.
patrz: WIOTSZEĆ
– A gdy on lud gruby ujrzał onę gádzinę wiszącą u ręki jego/ mowili jedni do drugich: Pewnie ten człowiek jest mężobojcą; bo choć z morzá uszedł/ przecię mu pomstá żywym być nie dopuściłá. Lecz on otrząsnąwszy onę gádzinę w ogień/ nic złego nie ucierpał [!]. BG 28, 4-5.
patrz: WISZĄCY
– Potym weźmiesz z báráná łoy/ y ogon/ y tłustość ktora okrywa wnętrze/ y odźieczkę wątroby/ y dwie Nerki/ y łoj ktory jest ná nich/ y łopátkę práwą: ábowiem jest báran poświęcenia... BG Wj 86.
patrz: WNĄTRZE, WNĘTRZE
– Oddajćie PANU chwałę imienia jego: przynieśćie dáry/ á wnijdźćie do śieni jego. BG Ps 599.
patrz: WNIJŚĆ, WNIŚĆ
– Tym się też brzydzić będzie z ptástwá, y jeść ich nie będziecie/ bo są obrzydliwością: jáko Orłá/ y Gryfá/ y morskiego Orłá/ Y sępá/ y Kánie według rodzáju ich. Káżdego Kruká według rodzáju jego: Tákże strusá/ y sowy/ y wodnej kánie y Jástrzębá/ według rodzáju ich. Y Puhaczá/ y Norká/ y Lelká/ Y Lábęciá/ y Bąká/ y Bocianá. Y Czáple/ y soiki, według rodzáju jch/ y Dudká y Nietopyrzá. BG Kpł 11, 13-19.
patrz: WODNY
– Ani Strusá/ áni Sowy/ áni wodney Kánie/ áni Krogulcá/ według rodzáju jego. BG Pwt 200.
patrz: WODNY
– Przetoż tedy póki mąż żywie/ [jego żona] będzie zwána czudzołożnicą [!]/ jesliby żoną inszego mężá zostáłá: ále jesliby mąż jey umárł/ wolna jest od zakonu onego/ áby nie byłá cudzołożnicą/ choćby się inszego mężá żoną stáłá. BG Rz 7, 3.
patrz: WOLEN, WOLEN, WOLEŃ, WOLIEN, WOLNY, WOLNY
– [...] Abráhám miał dwu synow: jednego z niewolnice/ á drugiego z wolney. BG Ga 4, 22.
patrz: WOLNA, WOLNY
– Bo Jeremiasz jeszcze wolno chodził między ludem/ y jeszcze go było nie wsádzono do więzienia. BG Jr 37, 4.
patrz: WOLNIE, WOLNO
– Jeźliby też sprzedał dom mieszkania w mieście murowanem, będzie miał wolność wykupić go, póki nie wynijdzie rok sprzedania jego, cały rok będzie miał prawo do wykupienia jego. BG Kpł 25.
patrz: WOLNOŚĆ
– Albowiem wy ku wolności powołani jesteście, bracia! tylko pod zasłoną tej wolności ciału nie pozwalajcie, ale z miłości służcie jedni drugim. BG Ga 5.
patrz: WOLNOŚĆ
– Aleć Pan jest tym Duchem; a gdzie jest ten Duch Pański, tam i wolność. BG 2Kor 3.
patrz: WOLNOŚĆ
– Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni. BG Jk 2.
patrz: WOLNOŚĆ
– A to dla wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegowali wolność naszę, którą mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas w niewolę podbili. BG Ga 2.
patrz: WOLNOŚĆ
– Izali ja tylko i Barnabasz nie mamy wolności, abyśmy nie pracowali? BG 1Kor 9.
patrz: WOLNOŚĆ
– I święcić będziecie rok pięćdziesiąty, a obwołacie wolność w ziemi wszystkim obywatelom jej. BG 1J 3moj 25.
patrz: WOLNOŚĆ
– Jesteś powołany niewolnikiem, nie dbajże na to; ale jeźli też możesz być wolny, raczej wolności używaj. BG 1Kor 7.
patrz: WOLNOŚĆ
– Jednak baczcie, aby snać ta wolność wasza nie była mdłym ku zgorszeniu. BG 1Kor 8.
patrz: WOLNOŚĆ
– Izali nie mamy wolności wodzić z sobą siostry żony, jako i drudzy Apostołowie i bracia Pańscy, i Kiefas? BG 1Kor 9.
patrz: WOLNOŚĆ
– Mamy ołtarz, z którego nie mają wolności jeść ci, którzy przybytkowi służą. BG Hbr 13.
patrz: WOLNOŚĆ
– Iż król dał wolność Żydom, którzy byli we wszystkich miastach, aby się zgromadzili, a zastawiali się o duszę swoję, a żeby wytracili, wymordowali, i wygubili wszystkie wojska ludu onego, i krain tych, którzyby im gwałt czynili, dziatkom ich, i żon om ich, a łupy ich żeby rozchwycili; BG Est 8.
patrz: WOLNOŚĆ
– Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim. BG Jk 1.
patrz: WOLNOŚĆ
– JEsliby mąż spał z niewiástą y obcował z nią/ á oná będąc niewolnicą/ byłáby mężowi poślubiona/ á nie byłáby okupiona/ áni wolnością dárowána/ oboje będą karáni: ále nie ná gárdle, ponieważ nie byłá wolno puszczoną. BG Kpł 19:20.
patrz: WOLNOŚĆ
– Izali nie mamy wolności jeść i pić? BG 1Kor 9.
patrz: WOLNOŚĆ
– Mając tedy, bracia! wolność , wnijść do świątnicy przez krew Jezusową, 20. (Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.) BG Hbr 10.
patrz: WOLNOŚĆ
– Duch Pański nade mną; przeto mię pomazał, abym opowiadał Ewangieliję ubogim; posłał mię, abym uzdrawiał skruszone na sercu, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, i ślepym przejrzenie, i abym wypuścił uciśnione na wolność; BG Łk 4.
patrz: WOLNOŚĆ
– Któż wypuścił osła dzikiego na wolność ? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał? BG J ijo 39.
patrz: WOLNOŚĆ
– Ktobykolwiek uczynił co podobnego/ áby woniał z niego/ wytrácony będźie z ludu swego. BG Wj 89.
patrz: WONIAĆ, WONIEĆ
– Uszy máią/ á nie słyszą: nozdrze máią/ á nie woniáią. BG Ps CXV, 6.
patrz: WONIAĆ, WONIEĆ
– Y ofiárowáć będźiećie cáłopalenie ku wdźięcżney wonnośći PAnu/ dwu ćielcow młodych/ báráná jednego/ śiedm báránkow rocznych. BG Lb .
patrz: WONNOŚĆ
– Y rozkazał Iozef áby nápełniono wory ich zbożem/ y wrocono pieniądze ich/ káżdemu doworu jego: y żeby im dano żywnośći ná drogę/ y uczyniono ták. BG Rdz 45.
patrz: WOR, WÓR
– VCzynisz też Płaszcz pod Nárámiennik wszystek z hyácyntu. A náwierzchu w pośrzod jego będzie rozpor: ktory rozpor obwiedziesz brámą plecioną w páncerzowy wzor/ áby się nie rozdzierał. BG Wj 28, 31-32.
patrz: WPOJŚRZÓD, WPOŚRÓD, WPOŚRÓD, WPOŚRZÓD
– Y wezmą kámienie insze/ y wpráwią ná miejsce innych kámieni/ y wapná też inszego wezmą/ á potynkują dom. BG Kpł 118.
patrz: WPRAWIĆ
– Cżuję: á jestem jáko wrobl sámotny ná dáchu. BG Ps 102, 8.
patrz: WRÓBEL, WRÓBEL, WRÓBL
– Izali piąci wroblikow nie przedáją zá dwá pieniążki? Wszákże jeden z nich nie jest w zápámiętániu przed obliczem Bożym. Owszem y włosy głowy wászey wszystkie są policzone. Przetoż się nie bojcie: nád wiele wroblikow wyście zacniejszy. BG Łk 12, 6-7.
patrz: WRÓBLIK
– Teraz tedy podźćie á zábijmy go/ y wrzućmy go w jáką studnią... BG Rdz 39.
patrz: WRUCIĆ, WRZUCIĆ
– I zeszli się do króla Salomona wszyscy mężowie Izraelscy mięsiąca Września w uroczyste święto; a ten miesiąc jest siódmy. BG 1Krl 8.
patrz: WRZESIEŃ
– A Jezus pomnażał się w mądrości, i we wzroście i w łasce u Boga i u ludzi. BG Łk 2.
patrz: WRZOST, WZROST
– Ten twój wzrost podobny jest palmie, a piersi twoje gronom. BG Pnp 7.
patrz: WRZOST, WZROST
– Jam szczepił, Apollos polewał, ale Bóg wzrost dał. BG 1Kor 3.
patrz: WRZOST, WZROST
– Bog znowu przez Mojzesza y Aá- Rozdz. IX. EXODUS. Rozd. IX. roná Fáraona karze. 3. Zábijániem przez powietrze bydłá. 8. wrzodámi ćiężkimi, 13. y gradem wielkim. BG Wj 64.
patrz: WRZÓD
– A w czwartym rzędźie: Chryzolit/ Onychin y Berił: te będą wsádzone w złoto/ w rzędźiech swoijch. BG Wj 85.
patrz: WSADZONY
– Podobne jest krolestwo niebieskie źiárnu gorczycżnemu/ ktore wźiąwszy cżłowiek wśiał ná roli swojey. BG Mt 16.
patrz: WSIAĆ
– Gdy kto słucha słowá o tym krolestwie á nie rozumie/ przychodźi on Zły/ y porywa to co wśiano w serce jego. BG Mt 16.
patrz: WSIAĆ
– Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy dusze moiey; niech będą okryci zelżywością y wstydem/ ktorzy mi szukáją złego. BG Ps 71.
patrz: WSTYD
– Tám spráwię, że zákwitnie rog Dawidow; tám zgotuję pochodnią pomázáńcowi memu. Nieprzyjacioły jego przyoblokę wstydem; ále nád nim rozkwitnie się koroná jego. BG Ps 132.
patrz: WSTYD
– Syn wstyd i háńbę zádawájący/ Ojcá gubi/ y mátkę wygania. BG Prz 19, 26.
patrz: WSTYD
– Oby się Bogu podobáło/ żeby mię zniszcżył/ á żeby mię wyciął rozpuściwszy rękę swoję! BG Hi VI, 9-10.
patrz: WYCIĄĆ
– A przetoż wydany jest ode mnie dekret, aby przywiedziono przed mię wszystkich mędrców Babilońskich, którzyby mi wykład snu tego oznajmili. BG Jk Dan, 4, 6.
patrz: WYKŁAD
– Tedy przyszli mędrcy i praktykarze Chaldejscy, i wieszczkowie; i powiedziałem im sen, a wszakże wykładu jego nie mogli mi oznajmić. BG Jk Dan, 4, 7.
patrz: WYKŁAD
– Wyłączáć was będą z bożnic: owszem przydzie godziná/ że wszelki ktory was zábije/ będzie mniemał/ że Bogu posługę czyni. BG J 16, 2.
patrz: WYŁĄCZAĆ
– Ták mowili rodzicy jego/ że się bali Zydow: ábowiem już byli Zydowie postánowili/ áby/ ktoby go kolwiek Chrystusem wyznáł/ był z bożnice wyłączony. BG J 9, 22.
patrz: WYŁĄCZONY
– Wszákże jednák y z Książąt wiele ich weń uwierzyło: ále dla Fáryzeuszów nie wyznawáli/ áby z bożnice nie byli wyłączeni. BG J 12, 42.
patrz: WYŁĄCZONY
– Y rozesłano listy przez posły/ do wszystkich kráin krolewskich/ áby wygłádzono/ wymordowano/ y wytrácono wszystkie żydy/ od młodego/ áż do stárcá/ dziatki/ y niewiásty/ dniá jednego/ trzynastego dniá miesiącá dwunastego (ten jest miesiąc Adár/) á korzyść jch áby rozchwycono. BG Est III, 13.
patrz: WYMORDOWAĆ
– Fáráo bowiem Krol Egipski/ wyciągnął był/ y wziął Gázer/ y popalił je ogniem/ á Chánánejcżyká ktory mieszkał w tym mieście wymordował/ á dał je zá posag corce swey/ żenie Sálomonowey. BG 1Krl IX, 16-17.
patrz: WYMORDOWAĆ
– Wymorzy się głodem siłá jego: á zginienie pogotowiu jest przy boku jego. BG Hi XVIII, 12-13.
patrz: WYMORZYĆ
– A Zyd niektory imieniem Apollos/ rodem z Alexándriej/ mąż wymowny/ przyszedł do Efezu/ będąc możnym w piśmiech. BG Dz 18, 24.
patrz: WYMOWNY
– Jesli będzie v niego jáki Anjoł wymowny/ jeden z tysiącá/ áby opowiedział cżłowiekowi powinność jego: BG Hi 33, 23.
patrz: WYMOWNY
– NIebywaj porywcży do mowienia, áni serce twoje prętkie ná wymowienie słowá/ przed oblicżem Bożym: Abowiem Bog jest ná niebie/ á ty ná ziemi. Przeto niech słow twojich máło będzie. BG Koh 5, 1-2.
patrz: WYMÓWIENIE
– 27. Wszystko co śię dotknie mięsá jey/ będźie poświęcone/ á jesliby krwią jey szátá pokropiona byłá/ co śię pokropiło omyjesz ná miejscu świętym: 28. Naczynie też gliniáne/ w ktorymby ją wárzono/ stłuczone będźie: á jesliby w naczyniu miedźiánym wárzona byłá/ wytrą je/ y wymyją wodą. BG Kpł 6, 27-28.
patrz: WYMYĆ
– Lecz ja [św. Paweł] bárzo rad nákład uczynię/ y sámego siebie wynáłożę zá duszę wászę: áczkolwiek bárzo was miłując/ mniey bywam od was miłowány. BG 2Kor 12, 15.
patrz: WYNAŁOŻYĆ
– Y choćbym wynáłożył ná żywność ubogich wszystkę májętność moję/ y choćbym wydał ciáło moje ábym był spalony/ á miłościbym nie miał; nic mi to nie pomoże. BG 1Kor 13, 3.
patrz: WYNAŁOŻYĆ
– Ale Sámárytan niektory jádąc/ przyjáchał do niego: á ujrzawszy/ użalił się go. A przystąpiwszy/ záwiązał rány jego/ á nálawszy oliwy y winá/ y włożywszy go ná bydlę swoje/ wiodł go do gospody/ y miał stáránie o nim. A názájutrz odjeżdżájąc/ wyjął dwa groszá/ y dał gospodarzowi/ mowiąc mu; Miey o nim stáránie; á cokolwiek nádto wynáłożysz/ ja gdy się wrocę oddamci. BG Łk 10, 33-35.
patrz: WYNAŁOŻYĆ
– Tedy niektora niewiástá ktora cierpiáłá płynienie krwie ode dwunastu lat: Y wiele ucierpiáłá od wiela lekárzow/ y wynáłożyłá wszystko co miáłá/ á nic jey nie pomogło/ owszem się jey tym więcey pogarszáło: Usłyszawszy o JEzusie/ przyszłá z tyłu miedzy ludem/ y dotknęłá się száty jego Bo mowiłá: Jesli się tylko dotknę száty jego/ będę uzdrowiona. BG Mk 5, 25-28.
patrz: WYNAŁOŻYĆ
– A niewiástá ktora płynienie krwie cierpiáłá od lat dwunaści/ y wynáłożyłá byłá ná lekárze wszystko swoje pożywienie/ á nie mogłá być od nikogo uleczona: Przystąpiwszy z tyłu/ dotknęłá się podołká száty jego: á zárázem się zástánowiło płynienie krwie jey. BG Łk 8, 43-44.
patrz: WYNAŁOŻYĆ
– Wszystkiego złotá wynáłożonego ná sámę robotę/ ná wszystkę robotę świątnice (ktore złoto było podárkowe) było dziewięć y dwádzieściá talentow/ siedm set y trzydzieści syklow/ według syklá świątnice. BG Wj 38, 24.
patrz: WYNAŁOŻYĆ
– Y obejrzy Kápłan po uprániu/ onę zárázę/ á jesli nie odmieniłá oná zárázá bárwy swojey: choćby się oná zárázá nie rozszerzyłá/ rzecz nieczysta jest: Ogniem ją spalisz/ záráźliwa rzecz jest/ bądź ná zwierzchniey bądź ná spodniey stronie jey. Wszákże jesliby Kápłan obaczył yż przyczernieyszym będzie zárázá/ po wyprániu swym: odedrze ją od száty álbo od skory/ álbo od osnowy/ álbo od wątku. BG Kpł XIV, 55-57.
patrz: WYPRANIE
– By cię snadź nie zelżył ten co cię słucha: á nie sławá twojá zostáłáby ná tobie. Tákie jest jábłko złote z wyrzezániem śrebrnym/ tákieć jest słowo do rzecży powiedziáne. BG Prz 10-12.
patrz: WYRZEZANIE
– Ktoż wysłowi niezmierną moc PAńską/ á wypowie wszystkę chwałę jego. BG Ps 106, 2.
patrz: WYSŁOWIĆ
– A widząc Farao, że miał wytchnienie, obciążył serce swoje, i nie usłuchał ich, jako był powiedział Pan. BG Wj 8,15.
patrz: WYTCHNIENIE
– Ale teraz, jakoby w prędkiem okamgnieniu, stała się nam łaska od Pana, Boga naszego, że nam zostawił ostatki, i dał nam mieszkanie na miejscu świętem swojem, aby oświecił oczy nasze Bóg nasz, a dał nam trochę wytchnienia z niewoli naszej. BG Ezd 9,8.
patrz: WYTCHNIENIE
– Bo chociaśmy byli niewolnikami, przecież w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, ale skłonił ku nam miłosierdzie przed królmi Perskimi, dawszy nam wytchnienie , abyśmy wystawili dom Boga naszego, i naprawili spustoszenia jego; nawet dał nam ogrodzenie w Judztwie i w Jeruzalemie. BG Ezd 9,9.
patrz: WYTCHNIENIE
– Ale dla litości twojich wielkich/ nie dałeś ich ná wytrácenie/ ániś jch opuścił/ boś ty Bog łáskáwy y miłosierny. BG Ne IX, 31.
patrz: WYTRACENIE
– Y rozesłano listy przez posły/ do wszystkich kráin krolewskich/ áby wygłádzono/ wymordowano/ y wytrácono wszystkie żydy/ od młodego/ áż do stárcá/ dziatki/ y niewiásty/ dniá jednego/ trzynastego dniá miesiącá dwunastego (ten jest miesiąc Adár/) á dorznąć jch áby rozchwycono. BG Est III, 13.
patrz: WYTRACIĆ
– A ktobykolwiek jadł mięso z ofiáry spokojney ofiárowáney PAN B/ á byłby nieczysty/ wytrácony będzie cżłowiek ten z ludu swego. BG Kpł VII, 20-21.
patrz: WYTRACONY
– Smęcić się będzie moszcz/ uwiędnie winna mácicá/ wzdycháć będą wszyscy wesołego sercá. BG Iz 24,7.
patrz: WZDYCHAĆ
– A ty, Synu człowieczy! wzdychaj/ jákobyś miał biodrę złámaną/ á w gorzkości wzdychaj przed oczymá ich. BG Ez 21,6.
patrz: WZDYCHAĆ
– A gdyć rzeką: Dla czego wzdychasz? Tedy odpowiesz: Dla wieści ktora idzie náktorą się rozpłynnie wszelkie serce/ y osłábieją wszelkie ręce/ y ściśniony będzie wszelki duch/ y wszelkie koláno rozpłynie się jako wodá: Oto idzie/ y stánie się, mówi Pánujący PAN. BG Ez 21,7.
patrz: WZDYCHAĆ
– Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem. BG Lm 3, 56.
patrz: WZDYCHANIE
– Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte. BG Ps 38, 10.
patrz: WZDYCHANIE
– Rzekłeś: Biada mnie teraz! bo Pan przyczynia żałości do bolaści mojej; upracowałem się w wzdychaniu mojem, a odpoczynku nie znajduję. BG Lm 45,3.
patrz: WZDYCHANIE
– Także też i Duch dopomaga mdłościom naszym. Albowiem o co byśmy się modlić mieli, jako potrzeba, nie wiemy; ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownem. BG Rz 8, 26.
patrz: WZDYCHANIE
– Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje; Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się. BG Hi 24-25.
patrz: WZDYCHANIE
– Widząc widziałem utrapienie ludu mego, który jest w Egipcie, i słyszałem wzdychanie ich, a zstąpiłem, żebym je wybawił; przetoż teraz chodź, poślę cię do Egiptu. BG Dz 7, 34.
patrz: WZDYCHANIE
– Bądźcie posłuszni wodzom waszym i bądźcie im oddani; albowiem oni czują nad duszami waszemi, jako ci, którzy liczbę oddać mają; aby to z radością czynili, a nie z wzdychaniem; boć wam to nie jest pożyteczne. BG Hbr 13, 17.
patrz: WZDYCHANIE
– A tak ci, których odkupił Pan, niech się nawrócą, i przyjdą do Syonu z śpiewaniem, a wesele wieczne niech będzie nad głową ich; wesela i radości niech dostąpią, a niech uciecze smutek i wzdychanie. BG Iz 51.
patrz: WZDYCHANIE
– A Głos/ ktorym słyszał z niebá/ zásię mowił ze mną/ y rzekł; Idź/ á weźmi te książeczki otworzone/ z ręki Anjołá stojącego ná morzu y ná ziemi. BG Ap 10, 8.
patrz: WZIĄĆ
– Owszem idźcie, a nauczcie się, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary; bom nie przyszedł wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty. BG Mt 9.
patrz: WZYWAĆ
– Ujrzę go/ ále nie teraz: oglądam go/ ále nie z bliská: wynidzie gwiazdá z Jákobá/ y powstánie laská z Jzráelá/ y pobije Książętá Moábskie/ y wytráci wszystkie Syny Setowe. BG Lb 24, 17.
patrz: Z BLISKA
– A gdy było południe/ náśmiewał się z nich Eliasz/ mowiąc: Wołajcie więtszym głosem; ponieważ jest Bog: Tylko/ że się álbo zámyślił/ álbo jest zábáwny/ álbo też jest w drodze/ álbo też śpi áza ocuci. BG 1Krl 18,27.
patrz: ZABAWNY
– Ażeby oddáli ofiárę według tego, co powiedziano w zakonie PAńskim/ parę sinogárlic/ álbo dwoje gołąbiąt. BG Łk 2, 24.
patrz: ZAKON
– Gdyż nie słuchacze zakonu sprawiedliwymi są u Boga; ale czyniciele zakonu usprawiedliwieni będą. BG Rz 2,13.
patrz: ZAKON
– Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia! Kto obmawia brata i potępia brata swego, obmawia zakon i potępia zakon; a jeźli potępisz zakon, nie jesteś czynicielem zakonu, ale sędzią. BG Jk 4,11.
patrz: ZAKON
– A ták wszystkiego pokolenia od Abráhámá áż do Dawidá jest pokolenia cżternaśćie: á od Dawidá áż do záprowádzenia do Bábilonu/ pokolenia cżternaśćie. BG Mt 1, 17.
patrz: ZAPROWADZENIE
– 24. A z urodzájow waszych będźiećie dawáli piątą cżęść Fáráonowi/ cżtery záśię cżęśći będą wam ná záśiánie roli/ y ná żywność wászę/ y tych ktorzy są w domiech wászych/ y ná żywność dźiátek wászych. BG Rdz 47, 24.
patrz: ZASIANIE
– Kupcy miedzy narodámi záświsną nád tobą: ná postrách im będziesz/ á nie będzie cię ná wieki. BG Ez 27,36.
patrz: ZAŚWISNĄĆ
– Zaświsnę ná nie/ á zgromadzę je: bo je odkupię: y będą rozmnożeni/ jáko przedtem rozmnożeni byli. BG Za 10, 8.
patrz: ZAŚWISNĄĆ
– On [Bóg] gdy zátrzyma wody/ wyschną: á gdy je wypuści/ podwracáją ziemię. U niego jest moc y mądrość. Jego jest błądzący/ y w błąd záwodzący. BG Hi 12, 15-17.
patrz: ZAWODZIĆ
– Y rzekł PAN do Mojzeszá w źiemie Mádiáńskiey: Idź/ wroć śię do Egiptu: pomárli bowiem wszyscy mężowie/ ktorzy szukáli duszy twojey. BG Wj 4, 19.
patrz: ZIEMIA
– Pewnie śię tá rzecz wyjáwiłá: Usłyszáł tedy Fáráo tę rzecz/ y szukáł zábić Mojzeszá: Lecz ućiekł Mojzesz od twárzy Fáráonowey/ y mieszkáł w źiemie Mádiáńskiey: á przyszedłszy tám śiedźiáł u studni. BG Wj 2, 15.
patrz: ZIEMIA
– BG Ps 79, 2..
patrz: ZIEMSKI
– A ták wziąwszy Hánon sługi Dawidowe/ ogolił im po połowicy brody ich/ y poobrzynał száty ich áż do połowice/ áż do zádkow ich: y puścił je. A gdy to opowiedziano Dawidowi/ posłał przeciwko nim: (ponieważ oni mężowie byli bárdzo obelżeni.) Y rzekł im Król: Zostańcie w Jerycho/ áż odrostą brody wásze/ á potym się wrocicie. BG Tt ???.
patrz: ZOSTAĆ
– Potem poznasz/ żem IA PAN: Oto ja uderzę laską ktora jest w ręce mojej/ ná wody ktore są w rzece/ á obrocą się w krew. A ryby ktore są w rzece pozdycháją: y zśmierdnie się rzeká/ y zprácują się Egipczánie/ szukájąc dla napoju wod z rzeki. BG Wj 7, 17-18.
patrz: ZŚMIERDNĄĆ SIĘ
– Weźmi cielcá jednego młodego/ y dwu báránow zupełnych. BG Wj 29, 1.
patrz: ZUPEŁNY
– A gdy Páweł miał ustá otworzyć/ rzekł Gállio do Zydow: O Zydowie/ gdyby śię wam było jákie bezpráwie stáło/ álbo jáka krzywdá/ słuszniebym was znośił. BG Dz XVIII, 14.
patrz: ZYD, ŻYD, ŻYD
– A czemuż widzisz źdźblo w oku brátá twego/ á bálki ktora jest w oku twojem nie baczysz? BG Mt 7, 3.
patrz: ŹDZIEBŁO, ŹDŹBŁO, ŹDŹBŁO
– Wnijdź do Faraona, a mów do niego: Tak mówi Pan: Wypuść lud mój, aby mi służył. Ale jeźli ty nie będziesz chciał puścić, oto, Ja zarażę wszystkie granice twoje żabami. I wyda rzeka żaby, które wylezą i wnijdą do domu twego, i do komory łoża twego, i na pościel twoję, i do domu sług twoich, i między lud twój, i do pieców twoich, i w dzieże twoje. BG Jk 2 moj 8, 1-3.
patrz: ŻABA
– Także i te za nieczyste mieć będziecie między płazami, które się włóczą po ziemi, łasica, i mysz, i żaba według rodzajów swoich; I jeż, i jaszczurka, i tchórz, i ślimak, i kret. BG Jk 29-30.
patrz: ŻABA
– Wydáłá ziemiá ich mnostwo żab/ y były w páłacách krolow ich. BG Ps 105, 30.
patrz: ŻABA
– Zaden sługá nie może dwiemá pánom służyć/ gdyż álbo jednego będzie miał w nienawiści/ á drugiego będzie miłował; álbo się jednego trzymáć będzie/ á drugim pogárdzi. Nie możecie Bogu służyć i mámmonie. BG Łk 16, 13.
patrz: ŻADEN
– Bo oto/ to sámo żeśćie według Bogá byli zásmuceni/ jáko wielką w was pilność spráwiło/ owszem obronę/ owszem zápálcżywość/ owszem bojaźń/ owszem żądność/ owszem gorliwość/ owszem pomstę: ták iż we wszystkiem okazáliśćie śię bydź cżystymi w tey spráwie. BG 2Kor 11.
patrz: ŻĄDNOŚĆ
– A Gdy czás niemáły wyszedł/ y już było niebespieczne żeglowánie/ przeto iż już był y post przeminął/ nápomináł je Páweł/ Mowiąc do nich: Mężowie/ widzę ja iż z ukrzywdzeniem y z wielką szkodą nie tylko towárow y okrętu/ ále też y dusz nászych będzie to żeglowánie. BG Dz 27, 9-10.
patrz: ŻEGLOWANIE
– [Dawid] łupow z miástá wyniosł bárzo wiele. Lud też ktory był w mieście wywiodszy/ podał pod piły/ y pod brony żelázne/ y pod siekiery żelázne/ y wegnał je w piec cegielny. BG 2Sm 12, 31.
patrz: ŻELAZNY, ŻELAZNY, ŻELAŻNY
– A dziecię sące będzie gráło nád dziurą żmijową: A to/ ktore ostáwione jest/ wpuści rękę swoję do dziury bázyliszkowey. BG Iz 11, 8.
patrz: ŻMIJOWY, ŻMIJÓW
– Y rzekł do nich: Wy wiecie/ że się nie godzi mężowi Zydowinowi przyłączáć álbo zchadzáć z cudzoziemcem: Lecz mnie Bog ukazał/ żebym żadnego człowieká nie názywał pospolitym álbo nieczystym. BG Dz 10, 28.
patrz: ŻYDOWIN
– Jeźliby się zaprzedał tobie brat twoj, Żydowin álbo Żydówka/ a służyłciby przez sześć lat/ tedy siódmego roku wypuścisz go wolno od siebie BG Pwt 15, 12.
patrz: ŻYDOWIN
– A Gdy byli [Paweł i Barnabasz] w Sáláminie/ opowiádáli słowo Boże w bożnicách Zydowskich/ á mieli z sobą y Janá do usługi. BG Dz 13, 5.
patrz: ŻYDOWSKI
– Dla ktorego gdym był w Jeruzalem/ stáwili się przede mną Przedniejszy Kápłani y Stárszy Zydowscy prosząc o dekret przeciwko niemu. BG Dz 25, 15.
patrz: ŻYDOWSKI
– I ze wszech zwierząt wszelkiego ciała po dwojgu ze wszech, wprowadzisz do korabia, aby żywo zachowane były z tobą, samiec i samica będą. BG Jk Gen. 6, 19.
patrz: ŻYWO
– I stanie się, że gdy cię obaczą Egipczanie, rzeką: Żona to jego; i zabiją mię, a ciebie żywo zostawią. BG Jk Gen. 12, 12.
patrz: ŻYWO